70 jaar: Denk als een rabbi

Sinds de stichting van de moderne staat Israël op 14 mei 1948, tellen we 70 jaren. Veel christenen hebben de hoop dat in dit jaar de opname van de gemeente zal plaatsvinden. Toen het Hebreeuwse civiele jaar 5778 in september tot een einde kwam, waren velen dan ook teleurgesteld dat er niets gebeurde. Natuurlijk hoeft God helemaal niets, ook niet in het 70e jaar. Maar het zou natuurlijk wel typisch iets voor God zijn om iets spectaculairs te doen in zo'n jaar. En hoewel we natuurlijk al enorm veel spectaculaire dingen hebben gezien in het jaar 5778, zoals de verplaatsing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem of het terugkeren van de Joden naar hun religieuze wortels, is het jaar eigenlijk nog helemaal niet voorbij. Wat zegt u? Jazeker. Denk als een rabbi.

Religieuze kalender
Hoewel de Joden nog steeds de oorspronkelijke kalender aanhouden zoals Noach dat bijvoorbeeld deed, waarbij men uitgaat van de herfst als het begin van de schepping, draaide God dat in Exodus 12:1-3 helemaal om en verplaatste de eerste maand van het jaar naar de lente. Er zit dus een discrepantie van exact 6 maanden tussen deze 2 kalenders! Joden weten dit, maar toch viert men het officiële nieuwe jaar nog steeds in de herfst, zodat het laatste getal van 5778 in de vorige maand al veranderd is naar een 9. Toch begint, als we heel strikt en rabbijns denken, het jaar 5779 pas in het volgende voorjaar. Op 5 april tikken de laatste uurtjes van 5778 weg. Ook moeten we denken dat een jaar pas helemaal compleet is, als deze is afgelopen. Denk als een rabbi. Denk heel strikt. Waarom dit belangrijk is? Omdat Jezus ons in Mattheüs 24:32-34 vertelt dat de generatie die de vijgenboom (een symbool van Israël) tot bloei ziet komen (14 mei 1948 kwam de 'vijgenboom' Israël weer tot leven), niet voorbij zal gaan voordat alle tekenen van de eindtijd uit Mattheüs 24 vervuld zijn. Psalm 90:10 leert ons dat 70 jaar een generatie is. 80 jaar op zijn hoogst. Dat geeft nog wat ruimte voor die grote verdrukking van 7 jaren (Daniël 9:27).

Bloedmanen
Dan is er nog het fenomeen van de bloedmanen. Telkens als er iets significants met Israël gebeurt, zijn er maansverduisteringen te zien op Joodse feestdagen, waardoor de maan rood kleurt. Dit was het geval rond 1492, toen de Spaanse overheid alle Joden het land uitzette. Het was ook het geval rond 1948, toen de moderne staat Israël gesticht werd. En het was ook het geval rond 1967, toen Jeruzalem weer onder volledig Joods bewind kwam. Dit fenomeen noemt men ook wel een tetrade, omdat het viermaal voorkomt in een periode van 2 jaar. Het is uiterst zeldzaam, aangezien het slechts een paar maal in de geschiedenis is voorgekomen. De bloedmanen manifesteren zich dan op Pesach en Sukkot, 2 Joodse feestdagen in respectievelijk het voorjaar en najaar. In 2014 en 2015 gebeurde dit weer. Er werd door veel christenen daarom een hoop poeha gemaakt rond 2014-2015. Maar er gebeurde in die jaren niet echt iets wereldschokkends. Merk op dat de tetrades uit 1493 en 1949 wat later na de gebeurtenissen kwamen. Die uit 1967 was vrijwel gelijktijdig. Velen hebben er daarom moeite mee dat er niet echt iets gebeurde rond 2014-2015. Maar is dat wel terecht? Want wist u bijvoorbeeld dat de eerste bloedmaan van de laatste tetrade zo'n 3,5 jaar van de najaarsfeesten in 2017 verwijderd was, waarin het teken van Openbaring 12 zich manifesteerde? Die 3,5 jaar is een periode die we in de eschatologie veel tegenkomen. In Daniël 7:25, in Daniël 9:27, in Daniël 12:7-12, Openbaring 11:3, Openbaring 12:6-14 en Openbaring 13:5. Wat dit te betekenen heeft? Wie zal het zeggen. Wat bijzonder is, is dat er vrij kort na de tetrade van 2014-2015 nóg 3 bloedmanen op andere Joodse feestdagen volgden, waarmee het totaal in een periode van 5 jaar op 7 bloedmanen komt. Zou het kunnen dat we het plaatje pas helemaal snappen als het compleet is?

"Wanneer u in het land komt en allerlei vruchtbomen plant, moet u de vruchten ervan als verboden beschouwen.  Drie jaar lang zullen ze voor u verboden zijn, er mag niet van gegeten worden. Maar in het vierde jaar zullen alle vruchten ervan heilig zijn, tot lofzegging voor de HEERE. En in het vijfde jaar mag u de vruchten ervan eten om de opbrengst ervan voor u te vermeerderen. Ik ben de HEERE, uw God." (Leviticus 19:23-25, HSV)

Tu B'Shvat
De reden dat ik deze tekst aanhaal, is omdat van de laatste 3 bloedmanen, er 2 op de Joodse feestdag voor bomen, ofwel Tu B'Shvat vallen. De Joden hebben namelijk 4 kalenders. De religieuze en de civiele, zoals we al ontdekten. Maar ook nog die van het jubeljaar (Leviticus 25:8-12) en het bomenjaar. Dat klinkt misschien gek, maar de Joden beginnen met het tellen van het jaar als het regenseizoen is geweest en de grond volledig is gevoed met water zodat de eerste takken kunnen schieten. Het Hebreeuwse woord voor 'schieten van takken' is Shvat en dat is dan ook de reden dat in deze maand dat feest centraal staat. In 2018 viel de eerste van de laatste serie bloedmanen op Tu B'Shvat, maar ook de laatste bloedmaan zal op Tu B'Shvat zijn, precies een Hebreeuws jaar later. De Bijbeltekst waaraan de Joden refereren met dit feest, is de bovenstaande uit Leviticus 19.

Tu B'Av
In het midden van die serie was de langste bloedmaan van de eeuw te zien, op Tu B'Av, wat een Joodse feestdag is die genoemd wordt in Richteren 21:19 en te vergelijken is met onze Valentijnsdag, een dag waarin romantiek en liefde centraal staan, waarbij de meisjes dansten in de wijngaarden om het binnenhalen van de oogst te vieren. Het is bijzonder dat in de tekst die we hierboven lezen ook een periode van 5 jaren genoemd wordt, en de 7e maansverduistering precies valt op het Joodse bomenfeest. Wil God hiermee iets communiceren? Is de oogst dan gereed?

Decreet van Suleiman
Alles bij elkaar hebben we dus toch nog best een interessante periode tegemoet te gaan. Zo markeert 2018 nog steeds het einde van een potentieel dubbellaagse profetie uit Daniël 9, die u hier uitgebreid kunt lezen. 483 jaren gerekend vanaf het jaar 1535, toen Sultan Suleiman het decreet liet uitgaan om de muren van Jeruzalem te herbouwen, brengt ons in 2018. Hoewel ik nergens een exacte datum kon vinden van het decreet, kunnen we de hoop houden dat 2018 nog steeds niet afgelopen is en er misschien nog wel iets spectaculairs zal volgen. Zo gaf Trump aan binnen 3 maanden met een  vredesplan te komen, waarbij het de beurt aan de Palestijnen is om 'iets moois' te krijgen. Maar ook Abbas wil nog met een eigen vredesplan komen en inmiddels geven ook initiatiefnemers van INSS aan een plan klaar te hebben liggen. Dit alles doet natuurlijk denken aan de context van de opname in 1 Thess. 5:3, vrede en veiligheid. Bovendien is de start van zo'n vredesverdrag mogelijk de start van de grote verdrukking, als we Daniël 9:27 lezen.

Zoals altijd beweer ik nergens dat de opname op een specifieke datum gaat gebeuren. Het zou kúnnen. Feit is dat we het gewoon niet precies weten (Markus 13:32), hoewel we wel een globaal idee van het seizoen kunnen hebben (1 Thess. 5:1-8). En die is nu. De meest profetische tijd sinds Jezus hier op de aarde rondliep. Waarin we 70 jaar leven na het meest profetische moment in 1900 jaar, de stichting van de staat Israël. Het feit dat we het niet precies kunnen weten maakt dan ook niet dat we er niet naar mogen verlangen, integendeel (2 Tim. 4:8). Waarom zou God 1/3e van de Bijbel aan profetie wijden als dit (volgens sommige christenen althans) toch maar onzinnig gepraat is? God wil dat we klaarstaan, wakker zijn, meer met Hem en elkaar bezig zijn als naarmate we die dag zien dichter bij zien komen (Hebreeën 10:25). Die dag van onze gezegende hoop (TItus 2:13), de opname (1 Thess. 4:13-18). Bent u er klaar voor? :-) God bless!