De Opname: Niet Bestemd tot Toorn

Over weinig dingen in het christendom is zoveel discussie als over de zogeheten opname. Een groot percentage christenen gelooft dat we worden beschermd voor de "grote verdrukking",  waar Mattheüs 24 over spreekt, doordat we voortijds worden opgenomen naar de hemel, maar een nóg groter deel van de christenen gelooft dat dit niet het geval is. Wat zijn hun argumenten eigenlijk? Sommigen beweren dat het woord "opname" nergens letterlijk in de Bijbel voorkomt. Weer anderen zeggen dat het enkel "geestelijke opname" is. Maar snijden deze argumenten eigenlijk wel hout? In dit artikel zullen we eens een kritische blik werpen op enkele van hun argumenten.

"Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn." (1 Thessalonicenzen 4:17, HSV)

Opname
Laten we met het eerstgenoemde argument beginnen, het feit dat het woord "opname" nergens letterlijk genoemd wordt. Dat klopt inderdaad, maar het is wel een beetje een flauw argument. Het woord "opname" is namelijk een zelfstandig naamwoord, terwijl we de werkwoordvariant diverse malen vinden in de Bijbel. Één van die teksten kunt u hierboven lezen. Wie zegt dat hij het woord "opname" niet in zijn Bijbel kan vinden, geeft daar eigenlijk mee aan 1. óf zijn Bijbel nooit goed gelezen te hebben, óf 2. niet echt op zoek te zijn naar de waarheid en gewoon lekker wil trollen in plaats van een oprecht gesprek te hebben. Het beste is niet te veel tijd te steken in mensen die op die manier willen discussiëren. Het is verloren energie, want ze hebben van tevoren al besloten dat ze niet overtuigd willen worden. Zoals dr. Chuck Missler ooit eens zij: "Het grootste obstakel tot het verkrijgen van meer kennis, is de aanname dat we alles al weten." Geen enkele christen heeft alle kennis in zichzelf, en daarom hebben wij elkaar nodig. Er zijn bij waarheidsvinding twee uiterste opstellingen. Enerzijds zijn er mensen die met alle winden van leer meewaaien (Ef. 4:14-15), wat inderdaad heel gevaarlijk is. Anderzijds zijn er mensen die juist zo stellig zijn dat ze nooit hun mening durven te herzien. Dit andere uiterste soms gevierd als een deugd, maar men heeft dan niet in de gaten dat men ook weleens fout kan zitten en de correctie door andere christenen juist een zegen kan zijn. Dat is geen wijsheid, maar eigenwijsheid. We hebben elkaar allemaal nodig. Te denken dat we alle kennis al bezitten, is ten diepste hoogmoed.

"Laat het woord van Christus in rijke mate in wonen: onderwijs elkaar en wijs elkaar terecht in alle wijsheid en zing voor de Heere met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, met dank in uw hart." (Kolossenzen 3:16, HSV)

Geestelijk
Een ander argument, dat ik eerlijk gezegd recentelijk pas hoorde, is dat de opname uit het eerder aangehaalde vers enkel een geestelijke opname is. Wat men daarmee bedoelt, is dat onze geest, als die is overleden, in de hemel bij Christus wordt geplaatst. Dat is echter niet wat deze tekst zegt. Er wordt in de context van 1 Thessalonicenzen 4:13-18 duidelijk een onderscheid gemaakt tussen de doden én de levenden. In vers 14 staat dat zij worden teruggebracht mét Hem. Waar worden zij precies van teruggebracht dan? Paulus legt het in vers 16 uit: van de dood. Ze zullen immers opstaan, als de bazuin klinkt. Het gaat hier over een wederopstanding van de doden, maar óók van de levenden. Hoe kan iemand die levend is, dan opeens "geestelijk" worden opgenomen? Wat gebeurt er dan precies met het oude lichaam? Blijft die achter? Paulus gaat daar in de volgende Bijbeltekst dieper op in:

"Zie, ik vertel u een geheimenis: Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden." (1 Korinthe 15:51-52, HSV)

Verandering
Ook hier zien we weer hetzelfde verhaal. Paulus vertelt eerst dat wij niet allen zullen ontslapen, waarmee hij bedoelt dat we niet allemaal zullen sterven. Dat op zichzelf is al een hele vette hint. Want wat gebeurt er dán met die mensen? Wel, zij krijgen een nieuw lichaam. Een geestelijk lichaam, legt Paulus in vers 35 tot en met 50 uit. Dit maakt de opname nog niet enkel "geestelijk", want wat gebeurt er dan namelijk met het oude lichaam van de levende mensen die overgebleven zijn? Dat zal achterblijven of misschien zelfs wel meteen verdwijnen. Het reduceren van de opname tot enkel een "geestelijke" gebeurtenis is dus eigenlijk een wanhopige poging om de kern van het idee te ontkennen, zonder eigenlijk een verantwoordelijke tekstuele analyse te doen van alle elementen die Paulus zojuist heeft uitgelegd. Een nietszeggende uitspraak, in feite.

"Veel meer dan zullen wij, nu wij gerechtvaardigd zijn door Zijn bloed, door Hem behouden worden ván de toorn." (Romeinen 5:9, HSV)

Toorn
Een laatste argument die tegenstanders van de opname vaak aanvoeren, is dat teksten zoals hierboven over iets anders spreken dan behoudenis van de grote verdrukking. Zo zou het spreken over de toorn van God die over Jezus werd uitgestort, Die in onze plaats innam. Ergens is daar zeker iets voor te zeggen, en ik denk eerlijk gezegd dat dat tot op zekere hoogte een goede interpretatie is, maar niet volledig. Er staat immers dat wij behouden worden, in de toekomstige tijd. Het gaat dus niet alleen over de toorn van God die destijds werd uitgestort over de Zoon, Die al onze ongerechtigheden droeg, maar ook over de nog toekomstige toorn van God. Dit wordt duidelijker als we twee ándere, soortgelijke teksten bestuderen.

"Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van de zaligheid, door onze Heere Jezus Christus," (1 Thessalonicenzen 5:9, HSV)

Zaligheid
In contrast tot de toorn van God, wordt hier door Paulus juist de zaligheid genoemd. De context van dit vers is echter de grote verdrukking, aangezien er in vers 2 duidelijk gesproken wordt over de zogeheten "Dag van de Heere". Paulus legt vervolgens uit wat er met een bepaalde groep mensen, die hij "zij" (in tegenstelling tot de "wij"-groep, waartoe hij zichzelf schaart) noemt, gaat gebeuren. Er komt een onverwacht verderf over hen. Er wordt hier ook nergens gerept over het verderf dat volgt ná het oordeel. Nee, dit gaat heel duidelijk over die grote verdrukking, waarover Jezus spreekt in Mattheüs 24:21 en Johannes spreekt in Openbaring. Het is dus ook niet primair de toorn van God die tot in eeuwigheid wordt uitgestort ná het oordeel. Nee, ook vóór het oordeel van de grote witte troon waarover we in Openbaring 20 lezen, zien we al diverse momenten in het boek Openbaring waarin Gods wraak (of toorn, in andere vertalingen) wordt uitgestort. Ook het volgende vers maakt nog eens duidelijk wat de context is van deze toorn, waartoe wij niet bestemd zijn:

"En Zijn Zoon uit de hemelen te verwachten, Die Hij uit de doden heeft opgewekt, namelijk Jezus, Die ons verlost van de komende toorn." (1 Thessalonicenzen 1:10, HSV)

Bescherming
In dit vers lezen we dat we Christus verwachten, niet de antichristus. Hij is Degene die ons verlost van de komende toorn. Hoe duidelijk wilt u het hebben? Het is de komende toorn, niet de toorn die 2000 jaar geleden aan het kruis op Golgotha over Jezus kwam, in onze plaats. Weer anderen beweren echter dat Jezus ons zal beschermen dóór de grote verdrukking, en dat dat hier bedoeld wordt. Ook de volgende tekst wordt op die manier vaak geïnterpreteerd door critici:

"Omdat u het woord van Mijn volharding hebt bewaard, zal Ik ook u bewaren voor het uur van de verzoeking, die over heel de wereld komen zal, om hen die op de aarde wonen te verzoeken." (Openbaring 3:10, HSV)

Bewaren
Het probleem met deze uitleg is echter dat er hier heel duidelijk het voorzetsel "voor" wordt gebruikt. Ik kan iemand bewaren of beschermen dóór een moeilijke periode, maar dat is iets anders dan iemand bewaren vóór een moeilijke periode. Als ik u bewaar vóór de dood, door u snel weg te trekken als er een groep leeuwen op u afkomt, is dat iets anders dan dat ik u bewaar dóór dat moment. In het eerste geval trek ik u uit (onthoud dit woord even) die situatie, in het tweede geval blijf ik bij u, en bescherm ik u er doorheen, zoals het voorzetsel al aangeeft. De Griekse grondtekst geeft echter heel duidelijk aan dat we uit die situatie worden gehaald, aangezien het woord ek wordt gebruikt, wat letterlijk "uit" betekent. Dat uur van "verzoeking" is echter niet enkel een moeilijk moment voor de christenen uit die periode, maar Johannes extrapoleert deze term naar de hele wereld. Het is exact dezelfde term die we vinden in het Onze Vader, waar Jezus eigenlijk ook al hint op het feit dat we niet door die verzoeking hoeven te gaan, maar verlost zullen worden van de boze (de antichrist):

"En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen." (Mattheüs 6:13, HSV)

Verzoeking
Ook in de onderstaande tekst van Petrus wordt hetzelfde Griekse woord peirasmou gebruikt, wat verzoeking betekent. Hoewel de in de Engelstalige landen zeer gewaardeerde King James Vertaling (KJV) hier een meervoud gebruikt, is dat niet wat er in de grondtekst staat. De vertalers van de Herziene Statenvertaling hebben dat goed in de smiezen gehad, en het correct in het enkelvoud vertaald. Tot zover dus even het idee dat de KJV een perfecte vertaling is. Het is een goede vertaling, maar hij is niet perfect. Het enkelvoud geeft heel duidelijk aan dat er een specifiek moment bedoeld wordt.

"Dan weet de Heere ook nu de godvruchtigen uit de verzoeking te verlossen, maar de onrechtvaardigen te bewaren tot de dag van het oordeel, om gestraft te worden." (2 Petrus 2:9, HSV)

Conclusie
Ik hoop dat het voor de twijfelaars inmiddels overduidelijk is geworden dat wij niet tot de toorn van het Lam (Openbaring 6:16) bestemd zijn, en dat we van tevoren zullen worden opgenomen. Waarom zou Jezus Zijn bruid immers in elkaar slaan, vlak voor de bruiloft? Als christen kunnen wij verdrukkingen (Joh. 6:33) lijden, maar dé grote verdrukking is een specifieke periode in de geschiedenis die de wraak van God behelst. Het woord "kerk" komt dan ook niet meer voor na Openbaring 5, tot alle rampen voorbij zijn. Pas dan wordt het nog één keer genoemd, maar meer om een algemene uitspraak te doen. Dit terwijl de eerste drie hoofdstukken van het boek Openbaring bezaaid zijn met de term ecclessia, wat gemeente of kerk betekent. Dat is dus veelzeggend. De heiligen die we daarna tegenkomen, zijn mensen die ná de opname tot geloof zijn gekomen. Ik ben in dit artikel niet volledig geweest, omdat ik graag kort in wilde gaan op enkele tegenargumenten van criticasters. Voor meer weerleggingen van tegenargumenten kunt u de onderstaande artikelen raadplegen, of netjes uw vraag formuleren in de reactie. Hatelijke reacties van mensen die zich bij voorbaat al niet-leerbaar opstellen, zullen niet worden toegelaten. Laten we als broeders en zusters toch in liefde met elkaar in gesprek gaan en proberen van elkaar te leren (:

Meer lezen?

Kerkvaders: Opname vóór de Grote Verdrukking is een Feit
Opname in Mattheüs 24?
Komt er een Geheime opname?
Openbaring 12: Een Uitdaging voor Pre-Wraak / Post-Trib.
Pleidooi voor de Pretribulationaire Opname