Debunked: Xanders Kruistocht tegen de Opname

Al eerder hebben we enkele anti-opnameartikelen van de koning van het alternatieve "christelijke" nieuws, Xander Meyer, besproken op dit blog. Ik zet dat gemakshalve even tussen aanhalingstekens, omdat het me nog steeds niet duidelijk is waar Xander (van Xandernieuws, voor de duidelijkheid) momenteel precies staat. Na zijn new age-escapades zijn er nooit officiële excuses gekomen voor het propageren van abjecte dwalingen, maar heeft hij langzaam weer een terugtrekkende beweging gemaakt naar een meer conservatief-christelijke houding, hopend dat niemand het zou merken. Eigenlijk wil ik deze man niet meer aandacht geven dan hij verdient, maar zijn nieuwste artikelenserie geeft me toch reden om er nog eens een artikel aan te wijden. Xander heeft naar eigen zeggen lang in de opname geloofd, maar kwam er na een grondige "studie" achter dat deze doctrine "onweerlegbaar" vals moest zijn. Ergens ben ik wel blij met deze artikelenserie, want die had hij al jaren aangekondigd en gebruikte het ook regelmatig als "bewijs op krediet", wat in feite een drogredenering is. Nu hebben we eindelijk de kans om eens in Xanders hoofd te kijken en te zien wat hij dan precies als "onweerlegbaar" bewijs ziet. We zullen in dit artikel proberen kort en bondig de hoofdpunten van elk van zijn artikelen (er zijn er 10) te bespreken, omdat Xander lang van stof is en vaak onsamenhangend en warrig schrijft. De artikelen staan immers vol met stropoppen (een karikatuur van iemands argumenten schetsen en die vervolgens aanvallen - tevens een drogreden), zoals we inmiddels wel gewend zijn, en dus pakken we er enkel de belangrijkste "tegenargumenten" uit.

Deel I: Chronologie en Getuigen
In zijn eerste artikel vertelt Xander eerst kort hoe hij tot andere inzichten is gekomen, en vervolgens hoe hij dat heeft gedaan. Eerst moet de Westerse bril worden afgezet, betoogt hij. Dat ben ik met hem eens. Het Griekse denken staat soms in de weg van het typisch Hebreeuwse denken, waardoor profetie inderdaad lang niet altijd goed begrepen wordt. In het Griekse denken denken mensen bijvoorbeeld erg ééndimensionaal, en is er geen ruimte voor de meer Hebreeuwse gelaagdheid van profetieën. Denk maar eens aan de verschillende typologieën die we in het Oude Testament zien, en later in een veel grotere mate tot uitdrukking komen in Christus. Denk bijvoorbeeld aan Jozef als een voorafschaduwing van Jezus of aan de plagen van de Exodus die ook in het boek Openbaring weer terugkomen. Xander stelt dan ook een lezing van Openbaring voor waar chronologie niet per sé lineair is. Ook dat ben ik (deels) met hem eens. Hij spreekt hierbij echter vooral over wisselingen in chronologie, waar ikzelf meer geneigd ben om het boek Openbaring op de Vantage Point-manier te benaderen: Diverse gebeurtenissen worden regelmatig herhaald, maar vanuit verschillende oogpunten. Ik heb daar al eens eerder over geschreven, maar ik zal hier kort nog eens herhalen wat ik daar precies mee bedoel en hoe ik tot die conclusie gekomen ben.

Chronologie
​Veel christenen hebben het boek Openbaring altijd als chronologisch benaderd, maar dat zorgt voor veel frustraties. Zo verdwijnen de bergen en eilanden al bij zegel 6 (hoofdstuk 6:14), maar bij schaal 7 (hoofdstuk 16:20) verdwijnen ze alwéér. Hoe zit dat? Bedenk dat de hoofdstukindeling pas in de 13e eeuw is toegevoegd om de Bijbel leesbaarder te maken. Stel u het boek Openbaring voor als een boek waarin vaak vanuit een ander perspectief op hetzelfde thema ingezoomd wordt. Net zoals in de film Vantage Point. In het overzicht hierboven heb ik dezelfde thema's en opeenvolgende gebeurtenissen uit met name de hoofdstukken 6 t/m 19 daarom geprobeerd te linken in de hoop dit lastige boek wat overzichtelijker te maken. De kolommen corresponderen (grofweg) met elkaar als zij op dezelfde breedte staan. De regels geven meer de globale chronologie neer. Ik wil hiermee niet zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb. Het model staat open voor nieuwe inzichten.

"En Ik zal Mijn twee getuigen macht geven, en zij zullen, in rouwkleding gekleed, 1260 dagen lang profeteren. Zij zijn de twee olijfbomen en de twee kandelaars, die voor de God van de aarde staan." (​Openbaring 11:3-4, HSV)

Getuigen
Tot zover dus nog geen schokkende verschillen. Dat verandert echter als Xander zijn visie op de twee getuigen deelt. Hij merkt allereerst op dat de klassieke dispensationele visie die Mozes en Elia als de twee getuigen aanmerkt, nergens vanuit de Bijbel ondersteund wordt. Let wel, hij gebruikt hier het woord "ondersteund". Dat is natuurlijk niet waar, want er zijn talloze Bijbelverzen aan te voeren die dit idee ondersteunen. Nee, er staat nergens létterlijk dat Mozes en Elia de twee getuigen zijn (en dat is denk ik wat Xander bedoelt te zeggen), maar er staat ook nergens létterlijk dat de kerk en het Jodendom de twee getuigen zijn (Xanders eigen theorie). Zijn eigen theorie is gebaseerd op een wel héél vrije interpretatie van de "kandelaren" uit Openbaring 11:3-4. De twee getuigen worden hier kandelaren genoemd, wat hem naar Openbaring 1 brengt om die kandelaren dan te identificeren. Op zich is het heel goed om schrift met schrift te vergelijken, maar kijk dan in elk geval naar het getal. Twee is een ander cijfer dan zeven, nietwaar? En welke twee kiezen we dan? Nou, Xander kiest zelf wel even. Hij kiest voor het instituut "kerk" in het algemeen, maar ook het Jodendom (wat helemaal geen kerk is, in de smalste zin van het woord). Dit soort vreemde gedachtenkronkels zullen we echter regelmatig tegenkomen. Er is soms geen touw aan vast te knopen.

" 5. En als iemand hun schade wil toebrengen, komt er vuur uit hun mond en dat verslindt hun vijanden. En als iemand hun schade wil toebrengen, moet hij op dezelfde manier gedood worden. 6. Zij hebben macht de hemel te sluiten, zodat er geen regen zal vallen in de dagen dat zij profeteren. En zij hebben macht over de wateren om die in bloed te veranderen, en de aarde te treffen met allerlei plagen, zo vaak zij dat willen."
​(​Openbaring 11:5-6, HSV)

Elia en Mozes
Één van de aanwijzingen dat Elia één van de getuigen is, vinden we nota bene in de tekst zelf. Er staat dat de getuigen de macht hebben om de hemel te sluiten, zodat er geen regen zal vallen in de dagen dat zij profeteren (1260 dagen lang is ongeveer 3,5 jaar). Aan het einde van Jakobus 5 lezen we dat dit ook precies dezelfde periode is dat Elia de hemel sloot (Jak. 5:17-18). De plagen kennen we natuurlijk weer van Mozes, waarvan er nota bene één met name genoemd wordt (het water in bloed veranderen). Als dat geen "ondersteuning" is, weet ik het ook niet meer. En zo zijn er wel meer aanwijzingen in de Bijbel te vinden. Daar heb ik in dit artikel echter over geschreven. Enfin, laten we snel verder gaan naar deel twee, om geen tijd te verliezen. Het is verleidelijk om op elke individuele gedachtenkronkel in te gaan, maar dat wil ik vanwege de leesbaarheid van dit artikel voorkomen en me enkel even op de hoofdlijnen richten.

​"Kinderen, het is het laatste uur; en zoals u gehoord hebt dat de antichrist eraan komt, zijn er ook nu al veel antichristen gekomen, waaruit wij weten dat het het laatste uur is."
​(1 Johannes 2:18, HSV)

Deel II: Macron de Antichrist
In deel twee van zijn polemiek deelt Xander enkele gedachten over wie de antichrist is. Hij reduceert dit tot elk individu "die ontkent dat Jezus de Christus de Zoon van God is". Hij maakt hierbij echter de klassieke fout om slechts één deel van Johannes' redenering te belichten. Dat is maar één kant van dezelfde medaille. Johannes zegt eerder in zijn brief immers óók dat dé antichrist (enkelvoud) nog zal komen. Daarnaast zijn er natuurlijk ook mensen die nú al vanuit dezelfde geest opereren, wat ook logisch is, omdat de geest van de antichrist al in de wereld is (Joh. 4:3b). Één van die mensen zal echter de hoofdrol vervullen en vermoedelijk door satan zélf bezeten worden (net zoals Judas, de enige andere persoon in de Bijbel die de "zoon van het verderf" genoemd wordt - ref. Joh. 17:12, 2 Thess. 2:3). Xander is overigens ook incompleet in zijn beschrijving van wie vanuit de geest van de antichrist opereert: dit zijn allen die niet belijden dat Jezus in het vlees gekomen is (1 Joh. 4:3a). Johannes schreef dit specifiek op om de dwaling van gnosticisme te pareren. Zij geloofden niet dat Jezus in een letterlijk lichaam van vlees en bloed was opgestaan. Gnosticisme is echter iets waarvan we weten dat Xander daar ook mee flirt(te). Misschien zou het Xander sieren iets meer introspectie toe te passen in plaats van zo hard om zich heen te meppen en oprechte Christusverwachtende broeders en zusters in het beklaagdenbankje te zetten? Ik kan me namelijk nog goed herinneren dat Xander en de moderne heks Helma Broekman twee handen op één buik waren. De rest van het artikel is verder niet heel relevant voor de discussie over de opname overigens. Het speculeert wat over de vorm van het merkteken en het beeld van het beest, iets waarover ik in grote lijnen overeenstem. 

Deel III: Zevenjarig Verbond
In het derde deel richt Xander zich op het verbond uit Daniël 9:24-27, dat voor de duur van 7 jaar gesloten zal worden met de antichrist. Het idee van deze profetie is dat de eerste 69 weken (meestal geïnterpreteerd als zgn. "jaarweken") eigenlijk 7x69 jaarweken ofwel 483 jaren duurden en toen de Messias vermoord werd. De laatste jaarweek (7 jaren) is echter losgekoppeld en komt pas in de eindtijd. De eerste charge die Xander uitvoert, is dat de Bijbel naar zijn idee nooit spreekt over een gat van 2000 jaar. Dit is aantoonbaar onwaar. In Jesaja 9:5-6 zien we zo'n gat. In deze twee verzen zien we maar liefst 3 periodes: "Een Kind is ons geboren (Jezus werd rond het jaar 0 geboren), een Zoon is ons gegeven (Hij gaf Zijn leven ruim 30 jaar later) en de heerschappij rust op Zijn schouder. In vers 6 weidt Jesaja uit wat er met die heerschappij bedoeld wordt: aan die vrede zal geen einde komen. Dit is natuurlijk helemaal waar, maar nog niet volledig gerealiseerd. 2000 jaar later zien we nog steeds niet de volle realisatie daarvan. Dat komt, maar er is een gat tussen vers 5 en 6 dat nu al twee millennia duurt. Ook in Jesaja 61:1-2 zien we een dergelijk gat. Jezus citeerde het eerste deel van deze profetie in Lukas 4:16-2, maar verklaarde slechts vers 1-2a als vervuld. Vers 2b (het deel van de dag van de wraak) werd als onvervuld beschouwd, en gelukkig maar. Er zou nog een periode van 2000 jaar genade volgen voordat dit vervuld werd. De periode van de gemeente. De tweede lijn van Xanders aanval richt zich op het grondwoord dat in Daniël 9 voor "week" gebruikt wordt. Xander geeft aan dat voor de laatste week een ander woord gebruikt wordt in de Hebreeuwse tekst van Daniël 9 dan in de andere 69 weken. Ook dit is aantoonbaar onwaar. In zowel vers 24, 25, 26 als 27 wordt gebruik gemaakt van shavuïm, hoewel het in het laatste vers in het enkelvoud staat (shavua). Het is dus geen volledig ander woord, maar slechts het enkelvoud, wat ook in het Nederlands natuurlijk volledig normaal is. Als ik praat over 69 week, zou dat gek zijn. Ik zou dan "weken" moeten gebruiken. Dit is echt een heel knullige en oppervlakkige fout, en ik vraag me dan ook af hoe kundig Xanders andere "exegeses" zijn.

Jaarweek
Xander laat zich echter niet hinderen door de feiten, en gebruikt zijn valselijke vooronderstellingen als een koevoet om meteen maar even de hele geschiedenis van zorgvuldig uitgevoerde eschatologische exegeses te kraken en te vervangen door een compleet uit de lucht getrokken theorie van 7 "andersoortige" jaren van 360 jaren, die volgens hem op een eindtijd van 2520 jaren zouden wijzen. Die moet dan weer geteld worden vanaf het "decreet van Kores", dat volgens Xander in 536 uitgevaardigd werd. Vervelend detail is dat die volgens de officiële lezing echter in 539 al uitgevaardigd werd. Ergens halverwege die 2520 jaren zouden de "offerdiensten" op de tempelberg echter gestopt zijn, maar ook zijn eigen berekeningen komen hierbij niet eens in de buurt van het getal 1260. Als ik Xanders eigen voorgestelde startpunt van 536 BC neem en daar 688 jaren bij optel, kom ik uit op 1224 jaren. Dit komt zelfs niet eens in de buurt van zijn eigen "correctieve versie" van 1242 "zonnejaren". Er is dus niks "precies" aan, zoals Xander meent te moeten claimen. Ondanks zijn speculatie over een laatste jaarweek van 2520 jaren, komt Xander opeens op de proppen met de gemakkelijk te weerleggen theorie dat Jezus eigenlijk Degene was die het verbond voor 7 jaren sloot in Daniël 9:27. Wat is het nu dan, Xander? Is het 7 jaar? Of 2520 jaar? En waar vinden we in het Nieuwe Testament dat Jezus a. dát specifieke verbond sloot en b. dat het voor die specifieke periode was? En "hij" is ook degene die de slachtoffers halverwege op deed houden. Was dat dan in 688 na Christus? Was Jezus Degene Die de Rotskoepel liet bouwen, waar de tekst "God heeft geen Partner" op prijkt? Of gebeurde dit 3,5 jaar na Zijn dood? En zo ja, wat voor significants gebeurde er dan in dat jaar? Which one is it, Xander? We staan op de schouders van eschatologische reuzen. Wie denkt Xander dat hij is dat hij zomaar even tientallen, honderden jaren aan gedegen Bijbelstudie aan de kant kan schuiven?

Deel IV en V: Islam en Derde Tempel
In deel vier wordt de doctrine van de opname eigenlijk niet aangevallen, maar enkel geageerd tegen de (terechte) gevaren van de islam en de postmodernistische zeitgeist, dus wil ik me in deze alinea vooral richten op deel vijf. In dit deel maakt Xander een aantal onnauwkeurige claims. Zo stelt hij dat de antichrist in het boek Openbaring nul keer wordt genoemd. Dit is in de nauwe zin van het woord natuurlijk waar, want Johannes gebruikt die term hier nergens, maar wanneer we kijken naar de eigenschappen van "het beest" uit Openbaring 13 en 17, zien we toch wel veel overeenkomsten. De meeste eschatologen (Bijbelleraren die gespecialiseerd zijn in de eindtijd) erkennen dan ook dat Johannes het hier over een persoon heeft die in elk geval vanuit diezelfde "geest van de antichrist" handelt en in principe de beste kaarten heeft om de beloofde "antichrist die eraan komt" uit 1 Johannes 2:18 te vervullen. Het is dus een misleidend en niet-relevant argument van Xander.  Verder beweert Xander dat de tempel die in 2 Thessalonicenzen 2 bedoeld wordt, geen letterlijke tempel is. Dit betekent volgens hem dat er niet één letterlijk persoon als een antichrist in een toekomstige letterlijke tempel zal gaan zitten, maar dat de gemeente (het lichaam van Christus, ofwel de tempel van de Heilige Geest) binnengedrongen zal worden door de geest van de antichrist. Hiermee maakt Xander echter veel extra denkstappen die éérst in de tekst gelegd moeten worden, in plaats van dat die er logischerwijs uit volgen. Zo wordt het woord tempel (naos) ook gewoon in Openbaring 11 gebruikt en opgemeten. Waarom zou een niet-letterlijke tempel worden opgemeten? En waar komt die tempel halverwege het boek Openbaring opeens vandaan? En hoe kan die tempel vertrapt worden door de heidenen, als dit geen "fysieke tempel" is? Xander moet flink aan de tekst gaan trekken en prooftexten om de meest logische en letterlijke lezing te kunnen negeren. Het lijkt er bovendien helemaal op dat de Joden die tempel zullen gaan herbouwen, zo gauw als ze een plan hebben bedacht om de Rotskoepel weg te krijgen of te omzeilen.

"En u weet wat hem nu weerhoudt, opdat hij op zijn eigen tijd geopenbaard wordt. Want het geheimenis van de wetteloosheid is al werkzaam. Alleen is er iemand die hem nu weerhoudt, totdat hij (?) uit het midden verdwenen is. En dan zal de wetteloze (?) geopenbaard worden. De Heere zal hem (?) verteren door de Geest van Zijn mond en hem (?) tenietdoen door de verschijning bij Zijn komst;"
​(2 Thessalonicenzen 2:6-8, HSV)

Weerhouder
Voorts maakt Xander zich zorgen over de invloeden van de charismatische kerk in de context van een grote afvalligheid (naar 2 Thessalonicenzen 2), waar ik me overigens ook grote zorgen over maak. Waar het echt goed misgaat, is bij Xanders idee over de "weerhouder". Hij focust daarbij sterk op vers 7, waar gesproken wordt over een "wat", maar negeert gemakshalve vers 8, waar over de weerhouder gesproken wordt als een "wie". Ook negeert Xander hier vier keer de personifiëring van de wetteloosheid in één persoon, wat ik hierboven met vraagtekens heb aangeduid. De Heilige Geest is de Enige die de wetteloosheid kan tegenhouden, en als Hij van de aarde weggenomen wordt, betekent dit niet automatisch dat niemand meer tot geloof kan komen. De Heilige Geest "kwam" immers pas in de eerste eeuw na Christus, doordat Hij over de discipelen en Jezus' latere volgelingen werd uitgestort, maar daarvóór was Hij toch ook gewoon werkzaam in de wereld? In het Oude Testament kwam Hij óver mensen, in het Nieuwe Testament kwam Hij ín de mensen. Ook in het boek Openbaring zal de Geest gewoon nog werken, maar vermoedelijk meer op de manier zoals dat in het Oude Testament gebeurde. Doordat Hij nu ín de mensen is, is Hij onafscheidelijk met hen verbonden tot de dag van onze verlossing (Efeze 4:30) en kan het dus niet anders dan dat ook wij mét Hem weggenomen zullen worden uit het midden. 

​Deel VI: Verdrukking en vervolging
In het zesde deel van de serie maakt Xander de klassieke fout om geen onderscheid te maken tussen verdrukkingen en vervolging die van alle tijden is (wat geen enkele pretribber ooit heeft ontkend overigens) en een grote verdrukking, die door Jezus als een specifieke periode wordt aangeduid met de volgende kenmerken: 

"Want dán zal er een grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld, tot nu toe, en zoals er ook nooit meer zijn zal." (​Mattheüs 24:21, HSV)

Johannes
Als eerste vertelt Xander dat ook Johannes te maken had met verdrukking, wat niemand ontkent. Het Griekse woord "megas" (grote) ontbreekt in dit vers echter volledig, maar dat maakt Xander niks uit. Hij bagatelliseert dit later door het feit dat het in Openbaring 7:14 wél in die combinatie genoemd wordt, als irrelevant af te doen. Kijken we naar de precieze context van die grote verdrukking in Mattheüs 24 hierboven, dan moeten we vaststellen dat de kaders ervan bepaald worden vanaf vers 15: 

"Wanneer u dan de gruwel van de verwoesting, waarover gesproken is door de profeet Daniël, zult zien staan op de heilige plaats – laat hij die het leest, daarop letten! – laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen."
​(Mattheüs 24:15, HSV)

Mattheüs
De evangelieschrijver Mattheüs geeft hier dus aan dat die verdrukking begint in een periode waarin mensen een "gruwel van verwoesting" zullen zien staan (waar Daniël al over sprak) op de heilige plaats (de plek van de tempel dus, Xander!) en maant hen in Judea te vluchten naar de bergen. Er is zelfs haast bij geboden, vertelt hij in de verzen erna. De bouw van een Rotskoepel is echter niet iets wat binnen een dag gebeurde. Het duurde vele jaren, en welke consequenties had dit voor de Joden? Gaat dit eigenlijk wel over de Rotskoepel? Of over de vernietiging van de tempel in 70 AD? Allebei fout. Jezus wijst ons op Daniël, dus laten we kijken wat híj ermee bedoelde:

"Dan zullen er uit hem krachtige armen voortkomen. Die zullen het heiligdom en de vesting ontheiligen en het steeds terugkerende offer wegnemen en de verwoestende gruwel opstellen." (Daniël 11:31, HSV)

Daniël
De profeet Daniël schrijft hier over de historische figuur Antiochus Epiphanes, die destijds een beeld van zichzelf in de tempel liet opstellen, maar daarna door de Makkabeeën werd verslagen. Ter ere van deze overwinning vieren de Joden nog steeds elk jaar het Chanoeka-feest. De Hebreeuwse woorden shiqquts en shamem, die hier gebruikt worden, betekenen dan ook respectievelijk "afgodsbeeld" en "verschrikkelijk" (in de hier gebruikte po'el- of polel-stamformatie). De vertaling verwoestende gruwel is dan ook erg ongelukkig. Wat Jezus hier dus eigenlijk zegt, is dat er in de toekomst wéér zoiets zal gebeuren; een antichrist-achtig persoon zal ín de tempel gaan zitten (2 Thess. 2:3) en ook weer een beeld van zichzelf laten maken (Openbaring 13:14-15) om zich te laten vereren. Antiochus Epiphanes was slechts een voorafschaduwing hiervan.

"Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van de zaligheid, door onze Heere Jezus Christus,"
​(1 Thess. 5:9, HSV)

Toorn
Xander meent dat christenen helemaal niet van Gods toorn worden behouden, maar dat zij er gewoon doorheen moeten gaan. Ze moeten "perfect worden gemaakt", meent hij uit 1 Petrus 5:9 te moeten halen. Het klopt dat dit in dat vers staat, maar waarom moet Xander opeens naar een heel andere zendbrief gaan om zijn "gelijk" te bewijzen? Waarom blijft hij niet gewoon in de context van bovenstaande tekst? Die gaat namelijk specifiek over de eindtijd en om heel precies te zijn: de opname. Bedenk dat hoofdstukindelingen niet origineel zijn, en hoofdstuk 4 oorspronkelijk dus naadloos overliep in hoofdstuk 5. We lezen in deze zendbrief dus over een opname (1 Thess. 4:17) en vervolgens over hoe er van allerlei onheil over de wereld komt en wij niet bestemd zijn tot die toorn. Wil je al die context negeren, Xander? Dit is overigens niet het enige vers dat meldt dat wij niet bestemd zijn tot toorn. 

"en Zijn Zoon uit de hemelen te verwachten, Die Hij uit de doden heeft opgewekt, namelijk Jezus, Die ons verlost van de komende toorn." (1 Thessalonicenzen 1:10, HSV)

Verdienen
Het is vaak dezelfde club die meent dat je je behoudenis eigenlijk moet verdienen, maar ook meent dat je door dé grote verdrukking heen moet. Opvallend, nietwaar? We horen Xander eigenlijk nooit dat prachtige evangelie vertellen, over hoe makkelijk het is om gered te worden door enkel te geloven, maar alleen maar over het naderende onheil en hoe wij a, b of c moeten doen om ons daarop voor te bereiden en ons heil te verdienen. Ja, Petrus schrijft misschien over hoe lijden ons helpt beter te worden in onze handel en wandel als christen (hoewel dat niet zo vertaald is), maar dat doet niets af aan het feit dat Jezus voor al onze zonden is gestorven en de straf dus al betaald is. De grote verdrukking is specifiek bedoeld om de wereld haar ongeloof en zonden te vergelden. Dit willen posttribbers als Joel Richardson of Xander Meyer maar niet begrijpen. Liever willen zij zich toch kunnen beroemen op hoe zij hebben "volhard tot het einde" en zo gered worden, wat overigens niet betekent wat zij graag willen dat het betekent. Ik heb dan ook niet de illusie dat mijn argumenten hem zullen overtuigen. De haat jegens dispensationalisten spat bijna van het scherm. Er moet eerst een grondige verandering gaan komen in zijn basishouding. Hij lijkt de genade van Jezus na al die jaren nog steeds niet te begrijpen. Wij zijn niet bestemd tot die wraak, die toorn, omdat die bestemd is voor de mensen wiens zonden nog níet zijn betaald. Anders zouden wij toch mee betalen om onze schuld af te lossen, nietwaar? Zou dat dan niet indruisen tegen wat Jezus als laatste riep aan het kruis: Het is volbracht (tetelestai)? Dit was een technische term wat "alles is compleet betaald" betekende. Hoe kan alles compleet betaald zijn als wij er ook nog aan bij zouden moeten dragen door dwars door de grote verdrukking te bewijzen dat wij "waardig" zijn? Newsflash: niemand van ons is waardig. Daarom hebben we Jezus nodig!

Welvaart
Xander schermt vervolgens met het welvaartsevangelie, dat inderdaad een storend element is binnen "onze" kringen. Het helpt niet mee dat veel van deze mensen ook geloven in de opname, maar dat maakt het dogma niet per definitie onwaar. Dit als argument te gebruiken, is wel een beetje makkelijk. Dat is de drogreden van associatie. Ik ken heel veel christenen die ook niet in dit welvaartsevangelie geloven, maar toch in de doctrine van de pretrib-opname geloven. De meeste dispensationalisten geloven helemaal niet in dit welvaartsevangelie overigens. We geloven niet in dit dogma omdat het ons een makkelijker leven belooft, maar omdat het exegetisch de meest logische conclusie is die rekening houdt met alle andere schriften omtrent dat onderwerp. Er zijn talloze boeken over dit onderwerp geschreven die zeer systematisch onderbouwen waarom het dispensationalisme de meest nauwkeurige hermeneutiek is waarmee we de Bijbel moeten lezen. Denk bijvoorbeeld aan boeken als Voetstappen van de Messias van Arnold Fruchtenbaum of Dispensational Truth van Clarence Larkin.

Weldra
​Vervolgens valt Xander het idee dat de eindtijd in de verre toekomst ligt aan. Hij focust hierbij op het woordje "weldra", dat in o.a. Openbaring 22:6 te lezen is. Welke vertaling Xander gebruikt, weet ik zo niet, maar ik weet wel dat er in de grondtekst inderdaad het woordje tachei gebruikt wordt, zoals Xander zelf overigens ook al aangeeft. Wat hij erbij "vergeet" te vermelden, is dat dit woord niet primair spoedig betekent, maar "met spoed". Voor wie dit verschil niet begrijpt; laat me dat uitleggen. Als de ambulance spoedig komt, betekent dit dat hij er bijna is. Komt een ambulance met spoed, dan rijdt hij wel snel, maar zegt dat nog niks over hoe laat hij bij u is. tachei is dan ook een zelfstandig naamwoord, terwijl het Griekse tachys (snel) een bijvoeglijk naamwoord is. De Herziene Statenvertaling vertaalt het dan ook terecht als "met spoed". Het duurde in Johannes' tijd achteraf gezien dus nog best wel een tijdje, maar we weten dat áls het gebeurt, de gebeurtenissen elkaar snel op zullen volgen. 

"Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn." (1 Thessalonicenzen 4:17, HSV)

Wegname
Xander beweert verder dat de "bozen" weggenomen worden in Mattheüs 24. Dat klopt inderdaad. Het is overigens niet zo dat de bozen worden weggenomen door dé opname, want we lazen zojuist nog dat dé opname bedoeld is voor de broeders en zusters in Christus. Veel dispensationalisten lezen een opname in Mattheüs 24:40-41, maar letter niet goed op de context van deze verzen. Xander heeft er gelijk in dat dit juist de bozen betreft, die worden "weggenomen". Die wegname is echter iets anders dan een opname. Het zal hen overvallen als een vloed, net zoals de zondvloed de mensen in de dagen van Noach overviel. Dat is dan ook wat we lezen in 1 Thessalonicenzen 5. Er staat de rest van de mensheid een gigantisch onheil te wachten, waar wij blijkens het vers hierboven overigens van gered worden. De opname was in de tijd van Jezus overigens nog een mysterie, vertelt Paulus in een andere zendbrief (1 Kor. 15:51-52), dus het is logisch dat we er niets over lezen in Mattheüs 24. Het was immers nog niet volledig geopenbaard. Dat zou later komen, in Paulus' tijd.

Onkruid
Het onkruid dat éérst wordt verbrand en het koren dat later wordt ingezameld in Mattheüs 13, is prima te verklaren in het verlengde van een opname. We zien in Openbaring precies hetzelfde uitspelen: éérst zien we de 24 opgenomen ouderlingen (een vertegenwoordiging van de kerk - zie ook dit artikel voor meer uitleg) in de hemel (Openbaring 4-5) vervolgens zien we dat de aarde verrast wordt door een serie rampen (6-19). Ten slotte zien we dat er een groep overblijft en het millennium zal gaan bevolken (20:8, over wie moeten wij anders immers regeren?) Wie zal volharden, zal immers létterlijk fysiek gered worden (Matth. 24:13). Het gaat in Mattheüs 24 dan ook niet over de kerk, maar over Israël. De kerk bestond nog niet, want Jezus was nog niet gestorven en opgestaan, dus waar hadden ze in moeten geloven? Veel christenen lezen de hele Bijbel alsof die aan hén is geschreven, maar dat is niet zo. Ja, de hele Bijbel is vóór ons geschreven; om te lezen en te leren. Maar niet de hele Bijbel is áán ons geschreven. Jezus spreekt in Mattheüs 24 over Judea, over de tempel en over de sabbat. Veel Joodser kan het niet. Hij vertelt de discipelen over de toekomst van Israël. Niet over de toekomst van de kerk! En ja, er zal een groep Israëlieten zijn die niks doorheeft en dus verrast zal worden door de rampen. Maar een andere groep zal overblijven en het millennium mogen betreden.

Stropoppen
Xander besluit het artikel met de inmiddels gebruikelijke stropoppen: Zo zouden dispensationalisten de gelijkenissen uit Mattheüs 13 aan het einde van het millennium plaatsen en zouden we volgens hem ook geloven in maar liefst 5 verschillende opnames, hoewel ik nog nooit één dispensationalist zoiets heb zien beweren. Xander onderbouwt ook vrijwel niks met bronnen, dus er is geen enkele manier om dit te verifiëren. Niet dat dat veel uitmaakt, overigens. Elke stroming heeft wel extremen, maar het is niet eerlijk om die als normerend te beschouwen. Nee, we zouden ons er eerst van moeten verzekeren dat we de ander begrijpen en vervolgens de beste versie van iemands verdediging moeten aanvallen. Dán zijn we eerlijk en integer. Ook de bewering dat de pretrib-opname een door Jezuïeten (of Darby) bedachte valse leer is, is aantoonbaar onwaar en hebben we op dit blog al meermaals onderuit gehaald. Zie daarvoor dit artikel. Dit artikel begint immers al langer te worden dan ik eigenlijk wilde. Hieronder enkele voorbeelden van enkele kerkvaders vóór Ribera en Darby die over de pretrib-opname schrijven. In het laatstgenoemde artikel vindt u er nog meer.

"Want al de heiligen en de uitverkorenen van God worden verzameld, vóór de verdrukking die zal komen, en worden opgenomen tot de Heer opdat zij de verwarring niet zien die de aarde zal overspoelen vanwege onze zonden.” 
​(Efraïm de Syriër, Over De Laatste Tijden, De Antichrist En Het Einde Van De Wereld, ca. 373 n. Chr.)

​"En geeft u God geen dank, prijst u uzelf niet gelukkig, dat door een vroegtijdig vertrek u weggenomen wordt, en bevrijd van de ongelukken en rampen die aanstaande zijn?” 
​(Cyprianus, Verhandeling VII, vers 25b, ca. 250 n. Chr.)

​Deel VII: Rijk van het Beest
In deel zeven schrijft Xander vooral over wie naar zijn idee Babylon en het rijk van het Beest zijn. Dat is naar zijn idee Mekka en de islam, hoewel het niet helemaal duidelijk is waar hij zijn bronnen vandaan heeft. Ik weet dat posttribber Joel Richardson hier een boek over geschreven heeft waarin een aantal overtuigende argumenten staan. Hoewel ik niet geloof dat Xander en Joel hier gelijk in hebben, sta ik open voor suggesties. In dit artikel heb ik daar bijvoorbeeld al eens over geschreven. Het is verder niet relevant voor de doctrine van de opname, dus ga ik graag door met deel acht.

Deel VIII: Bazuinen
In het achtste deel van de serie focust Xander op verschillende zaken. Als eerste vertelt hij dat de opname en de wederkomst feitelijk één en dezelfde gebeurtenis zijn. Dit terwijl we bij het vergelijken van Mattheüs 24 en 1 Thessalonicenzen toch een aantal heel duidelijke verschillen zien. Xander meent dat de engelen uit Mattheüs 24 ook betrokken zijn bij de "opname" in 1 Thessalonicenzen 4, hoewel die nergens worden genoemd. Er staat nota bene dat de Heere Zélf (vers 16) zal neerdalen uit de hemel. Onze ontmoeting met Hem (niet met de engelen) is echter in de lucht. Deze zendbrief is geschreven aan de kerk. Zoals gezegd is de context van Mattheüs 24 juist Israël. Het vers over de engelen die erop uitgaan om de "uitverkorenen" (dit gaat in de Bijbel meestal over de Joden - zij zijn immers Zijn uitverkoren volk - helemaal in de context van dit evangelie waarin de kerk nog niet bestond) te verzamelen vanuit de vier windstreken is immers een citaat uit Jesaja 11. Dit gaat helemaal niet over de kerk; dit gaat over het overblijfsel van Israël dat het millennium zal gaan bevolken! Hieronder een deel van het citaat:

"En het zal op die dag gebeuren dat de Heere opnieuw, voor de tweede keer, met Zijn hand het overblijfsel van Zijn volk zal verwerven, dat overgebleven zal zijn in Assyrië en in Egypte, in Pathros, Cusj, Elam, en in Sinear, Hamath en op de eilanden in de zee. Hij zal een banier  omhoog heffen onder de heidenvolken en Hij zal de verdrevenen van Israël verzamelen en hen die vanuit Juda overal verspreid zijn, bijeenbrengen van de vier hoeken van de aarde."
​(Jesaja 11:11-12, HSV)

Opname
Wanneer we verder lezen in de rest van dit hoofdstuk en hoofdstuk 12, valt op hoe de toorn van God over Israël eindelijk wordt afgewend en er rust en vrede ontstaat. Enfin, Xander schrijft voorts over hoe het Griekse woord harpazo wijst op een krachtige wegrukking. Ik kan niet ontkennen dat dit woord elders in de Bijbel inderdaad zo gebruikt wordt, maar dat maakt de casus voor de opname eigenlijk alleen maar sterker. Het wordt in Handelingen 23:10 bijvoorbeeld gebruikt om aan te duiden hoe iemand uit naderend onheil wordt "weggerukt", wat ook precies het doel is van de opname. Of dit een stille opname is, valt nog maar te bezien. Er wordt door dispensationalisten vaak verondersteld dat dit het geval is, omdat Paulus in 1 Korinthe 15:51-52 schrijft dat dit binnen een oogwenk gebeurt. Wanneer we dit tekstgedeelte echter heel nauwkeurig lezen, staat er eigenlijk dat dit primair betrekking heeft op het krijgen van een nieuw lichaam. Hieruit is bij velen het idee ontstaan dat de opname dus geruisloos is, wat eerlijk gezegd niet de indruk is die ik krijg als ik 1 Thessalonicenzen 4 lees. Er klinkt immers een geroep, een stem van een aartsengel en een bazuin. Ik houd de optie daarom open dat dit best weleens lawaaiig kan worden. Echt relevant is het verder niet.

Bazuinen
Xander begon dit deel met hoe er vorige maand bazuinen schalden op de tempelberg, maar negeert hierbij ironisch genoeg de hele traditie hieromtrent. Orthodoxe Joden blazen immers 100 bazuinstoten bij het bazuinenfeest, als het nieuwe jaar begint. De laatste van die bazuinstoten heet dan ook letterlijk "de laatste bazuin", de tekiah gedolah. Xander denkt echter dat de "laatste bazuin" verwijst naar de 7e bazuin uit Openbaring, hoewel dit zeker niet de laatste bazuin ooit zal zijn. Ook in het millennium zullen er immers bazuinen worden geblazen, omdat de feesten uit Leviticus 23 en de nieuwe manen gewoon weer gevierd zullen worden (Ez. 45:17-25), waarbij de Joden ook een bazuin behoren te blazen (Numeri 10:1-10). Xander herhaalt verder nog eens de leugen dat het occult belaste meisje Margareth MacDonald de oorsprong zou zijn van de doctrine van de opname, ook al leert de geschiedenis ons iets heel anders. In dit Wikipedia-artikel wordt uitgelegd waarom dit nooit het geval kon zijn.

Escapisme
Volgens Xander ageren opname-gelovigen "nogal eens tegen de term 'escapisme'", hoewel ook dat irrelevant is. Ja, ik geloof dat we mogen ontsnappen aan de wraak van God jegens de ongelovigen, en daar ben ik inderdaad erg blij mee. Dat sommige pretrib-gelovigen zich hier ongemakkelijk bij voelen volgens hem, vraag ik me stellig af. Ik ben ze in elk geval nog niet tegengekomen. De meeste pretribbers zijn maar wát blij dat ze hieraan mogen ontsnappen. Is dit weer een poging van Xander om ons een schuldgevoel aan te praten? Hij meent verder dat er in de grondtekst van Lukas 21:36 staat dat we moeten bidden om de "kracht te hebben te mogen ontsnappen", maar waar hij dit precies vandaan haalt, is onduidelijk. Zoals gewoonlijk deelt Xander zijn bronnen ook hier niet. Via de online Bijbel-app BlueLetterBible kunt u echter voor uzelf zien dat dit totaal nergens in de grondtekst staat. Het Griekse kataxioo betekent gewoon "waardig zijn" en heeft niks met "kracht hebben" te maken. Dat Xander weinig kennis van het Grieks heeft, wordt nog duidelijker als we zijn beweringen over Openbaring 3:10 toetsen. Hij geeft aan dat het Griekse ek hier eigenlijk vertaald moet worden als "tijdens" of "temidden van", maar dat woord is nergens in het Nieuwe Testament op die manier vertaald. Hij geeft terecht aan dat Thayer's Griekse Lexicon in Openbaring 3:10 hier aangeeft dat het impliceert dat iets op afstand wordt gehouden, maar dat sterkt zijn casus eigenlijk helemaal niet. Ook door een opname worden wij immers op afstand gehouden van de grote verdrukking.

Verwend
Xander herhaalt nog eens dat hij christenen verwend vindt en dat we in de Bijbel ook regelmatig lezen dat we gewoon door verdrukkingen heen moeten. Nou, die stropop heb je goed neergesabeld, Xander. Geen enkele dispensationalist zal dat immers ontkennen. Dit argument blijft maar herhaald worden door posttribbers als een soort gotcha-moment, maar niemand beweert dat wij gespaard zullen blijven voor álle verdrukkingen. Nogmaals: het gaat om die specifieke periode die Jezus aanduidt als een grote verdrukking die er nog nooit geweest is en ook nooit meer zijn zal in Mattheüs 24:21. Die periode laat zich het beste kenschetsen in Openbaring 6 tot en met 19, waar het woord "kerk" overigens ook nergens meer voorkomt (terwijl Johannes het in hoofdstuk 2 en 3 wél telkens gebruikte). Natuurlijk is het goed om klaar te zijn voor verdrukking. Maar nergens in het Nieuwe Testament roepen Jezus of de apostelen ons op om de antichrist te verwachten. Ze roepen ons wél op om Christus te verwachten.

"Terwijl wij verwachten de zalige hoop en verschijning van de heerlijkheid van de grote God en onze Zaligmaker, Jezus Christus." (Titus 2:13, HSV)

Deel IX: Wie gaat Mee?
Een ander verondersteld gotcha-moment vinden we in deel 9 van Xanders nogal slappe polemiek. Hij meent hier de doctrine van de opname te kunnen doorzagen door eens goed te kijken naar de precieze randvoorwaarden. Wie bepaalt immers wie er meegaat? In bekende films over de opname zoals Left Behind zien we dat kinderen worden meegenomen, vanwege de vooronderstelling dat zij nog niet oud genoeg zijn om de keuze voor Jezus te kunnen maken en daarom dus gewoon meegaan, zodat God eerlijk is. Dat hierover soms flinke verschillen van mening binnen het pretrib-kamp zijn, wordt gemakshalve maar even genegeerd. Niet elke pretribber gelooft dit, bijvoorbeeld. Xander verlangt echter dat de pretribbers die dit wél geloven, met een precieze leeftijd komen. Het liefst op de seconde nauwkeurig. Wanneer we echter vooronderstellen dat God dit in Zijn oneindige wijsheid bedacht heeft, hoe zouden wij die leeftijd dan exact moeten weten? Waarom zou dit in de Bijbel opgeschreven staan? Sommige mensen bereiken al eerder volwassenheid dan anderen. Anderen hebben een zeer laag IQ; moet God dat dan ook maar even op laten schrijven voor Xander? Wie is Xander dat hij God op die manier ter verantwoording kan roepen? Overigens laat God heel duidelijk in Zijn Woord weten wie naar Zijn idee volwassen zijn.

"In deze woestijn zullen uw dode lichamen vallen, te weten allen van u die geteld zijn, naar hun volledige aantal, van twintig jaar oud en daarboven, u die tegen Mij gemord hebt." (Numeri 14:29, HSV)

Twintig
De grens die God hier aanhoudt voor de zonde van ongeloof, is twintig levensjaren. De oudere generatie die schuldig was aan deze zonde, was twintig jaar of ouder en mocht daarom het beloofde land niet in. Dit impliceert naar mijn idee heel duidelijk dat de jongere Israëlieten hier niet verantwoordelijk voor werden gehouden of geen schuld aan hadden, in de zin dat zij nog niet volledig wilsbekwaam werden geacht door God. Dat lijkt ruim, maar staat niet helemaal op zichzelf. De leeftijd van twintig vinden we ook op veel andere plekken in de Thora en in de rest van de Bijbel, als een leeftijd waarop iemand een volwassen man geacht werd te zijn, en geen kind meer was. Het tellen van de volwassen mannen in Exodus 30:14 werd bijvoorbeeld specifiek verordend vanaf de leeftijd van twintig jaar. Zij mochten de Heer een offer brengen, staat erbij vermeld. Waarom brachten de Israëlieten dan eigenlijk offers? Wel, dat is simpel. Offers brengen was verplicht als iemand  verzoening wilde doen (vers 16). Waarvoor doen we verzoening? Zonde. Schuld. Dit insinueert mijns inziens dus heel duidelijk dat iemand jonger dan 20 jaar nog niet als schuldig werd gezien in de ogen van God. Ook in Numeri 1:3 zien we dat het twintigste levensjaar een cruciale rol speelt in het bepalen of iemand vaardig is om mee te vechten. Het lijkt echt een harde grens te zijn. Wil ik het hiermee verheffen tot een doctrine? Nee. Maar het is wel een heel sterk vermoeden dat ik heb.

Zwanger
Xander vertelt voorts dat ongeboren kinderen uit de buiken van vrouwen zullen verdwijnen volgens de Left Behind-series, hoewel ik me dat eerlijk gezegd niet kan herinneren vanuit de film met Nicolas Cage. Hij merkt op dat er in Mattheüs 24 wel degelijk gesproken wordt over zwangere vrouwen in de eindtijd, maar vergeet even dat hier al een opname aan vooraf is gegaan. De grote verdrukking duurt volgens pretribbers maar liefst 7 jaar en de meeste goed ingelichte pretribbers schatten in dat het moment waarop de zwangeren worden gewaarschuwd door Jezus ongeveer op de helft van die grote verdrukking is, omdat dan die gruwelijke afgod in de tempel neer zal worden gezet (ref. Daniël 9:27). In 3,5 jaar tijd kunnen heel veel vrouwen zwanger worden en nieuwe kinderen krijgen, Xander. Dit is dus ook weer een non-argument.

Koninkrijk
​Vervolgens maakt Xander weer de klassieke fout om te gaan prooftexten (met Bijbelteksten smijten zonder de context te raadplegen). Hij meent dat het Koninkrijk er al is, want het is ín ons volgens Lukas 17:21. Hij negeert hierbij voor het gemak even het publiek waar Jezus tegen praat: de farizeeërs. Wou Xander beweren dat het Koninkrijk van God in hén was? Dit waren wel de laatsten in wie het Koninkrijk zich manifesteerde. Entos betekent volgens Xander "in het binnenste van u", maar dat is een te letterlijke interpretatie. Dit is een zogenaamd idioom, en bedoeld werd eigenlijk "in het midden van u". Taal zit vol met idiomen, spreekwoorden, gezegden en andere stijlfiguren, en die worden soms niet altijd goed vertaald. Gelukkig hebben veel Bijbelvertalers dit wél goed gesnapt. Jezus bedoelde eigenlijk te zeggen: Het koninkrijk ligt voor het grijpen, het ligt binnen handbereik, stelt dr. Andy Woods in zijn boek "The Coming Kingdom" (p. 220-221). De Joodse leiders wezen dit offer echter af, waardoor het werd uitgesteld (Matth. 21:43-45). Pas in de verre toekomst zal dit koninkrijk letterlijk op aarde komen (Openbaring 11:15). Waarom riep Jezus ons immers op om ervoor te bidden in Mattheüs 6:10, als het er al was?

Deel X: Belofte
In het tiende deel van de serie geeft Xander zijn visie op wanneer Jezus terug zal komen. Dat is naar zijn idee binnen 20 tot 25 jaar. Hoewel ik dat moeilijk kan ontkennen gezien alle huidige gebeurtenissen, denk ik dat we voorzichtig moeten zijn met dit soort dingen te roepen. Xander komt vervolgens weer met zijn theorie van 2520 jaren vanaf het decreet van Kores op de proppen, en besluit om daarom ook "lastige verzen" over 3,5 jaar maar even om te bouwen. Die zouden volgens hem eigenlijk 2,5 jaar zeggen. Xander haalt geen enkele autoriteit aan, maar besluit op zijn eigen Hebreeuwse taalvaardigheid te vertrouwen (en we hebben al gezien hoe betrouwbaar die vaardigheid is) en meent dat Daniël 12:7 toch écht 2,5 jaar bedoelt als er geschreven staat dat het een tijd, tijden en een halve tijd duurt. Hij staat hierin echter compleet alleen, en negeert de latere verzen die 1290 en 1335 dagen noemen, ook in dit verband. Hij noemt ze later wel, maar niet in de context van deze 3,5 jaar. Ook in Openbaring 12:14 zien we overigens dezelfde frase (maar dan in het Grieks), wat eerder in de tekst werd uitgelegd als 1260 dagen (vers 6). Daar kun je dan toch niet omheen?

Essentie
Xander herhaalt in dit 10e deel nog eens de ingewikkelde berekeningen, die overigens bij nadere controle niet leken te kloppen. Ik denk dat ik in dit artikel de belangrijkste bezwaren tegen het geloof in een pretrib-opname wel heb ontkracht. Er zullen wellicht nog meer delen volgen, maar ik verwacht geen spannende nieuwe tegenwerpingen van Xander. Het zijn vooral stropoppen, stokpaardjes en non-gotcha's waarmee hij zich bewapent in zijn kruistocht tegen de door hem zo gehate pretribbers. Ik zou alle argumenten tot op het kleinste niveau kunnen blijven ontkrachten (en mogelijk wijd ik hier nog wel een artikel aan in de toekomst), maar de essentie zit hem in het niet (willen) begrijpen van Gods genade en oordeel. God heeft Zijn oordeel al vaker uitgestort, en ook toen bleek heel duidelijk dat Hij niet wil dat de Zijnen Zijn oordeel ontvangen. Er zit verschil tussen verdrukkingen die ons karakter versterken en oordeel als straf voor de zonde van ongeloof. We zien dat heel duidelijk in de reactie van Abraham in Genesis:

"En Abraham kwam dichterbij en zei: Zult U ook de rechtvaardige tegelijk met de goddeloze wegvagen?"
​(Gen. 18:23, HSV)

Oordeel
Omdat God niet wilde dat de rechtvaardige Lot (2 Petrus 2:7-9) Zijn straf zou ondergaan, moest deze gered worden. Lot sputterde zelfs tegen, en uit de reactie van de engelen bleek dat ze niks konden doen als Lot zou tegen blijven werken (Gen. 19:22). Ze moesten hem zelfs meetrekken uit de stad (vers 16). Dit is precies wat er in het boek Openbaring gebeurt: Gods oordeel wordt over de goddeloze "stad" Babylon uitgestort (Op. 14:7, 17:1, 18:10), maar Hij wil de Zijnen daar eerst nog uit redden, omdat Hij niet de goddelozen tegelijk met de rechtvaardigen wil wegvagen. Xander meent vermoedelijk dat wij door de grote verdrukking heen moeten om ons karakter te perfectioneren; om onze redding te "verdienen" als het ware, maar dat hoeft helemaal niet. Niemand verdient zijn of haar redding! Niemand is vanuit zichzelf "waardig" om die grote verdrukking te ontvluchten. We zijn dat echter wél door de rechtvaardigheid die wij van Hém hebben ontvangen als we in Jezus geloven. Niet onze eigen rechtvaardigheid, maar die van Hem, is wat telt voor onze redding (: God bless!

"En in Hem gevonden word, niet met mijn rechtvaardigheid, die uit de wet is, maar die door het geloof in Christus is, namelijk de rechtvaardigheid uit God door middel van het geloof." (Filippenzen 3:9, HSV)