"Ieder die zijn broeder haat, is een moordenaar; en u weet dat geen moordenaar het eeuwige leven blijvend in zich heeft." (1 Johannes 3:15, HSV) Verblijven Het lijkt in dit vers alsof iemand zijn eeuwige leven kan verliezen. Maar is dat wel echt wat dit vers zegt? Allereerst valt de vreemde zinsconstructie op. Als Johannes bedoelde dat een christen die zijn broeder haat, zijn eeuwige leven verliest, had hij dat toch gewoon zo op kunnen schrijven? Wat is hier aan de hand? Volgens Bijbelcommentator Thomas L. Constable zit de sleutel tot begrip van dit vers hem in het woord "blijvend", in het Grieks meno. De precieze semantiek van dit woord is moeilijk om nauwkeurig te vangen in het Nederlands, maar we kunnen het misschien nog het best vergelijken met "verblijven". Met het woord "verblijven" geven we aan dat we een periode op één plek blijven rondhangen. Johannes gebruikt deze term echter de hele brief door, en het is goed om daar acht op te slaan, als we de context van dit lastige vers beter willen begrijpen. De eerste keer dat we deze term tegenkomen, is in 1 Johannes 2:6: "Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft." (1 Johannes 2:6, HSV) Gemeenschap Het overkoepelende thema van zijn zendbrief is echter "gemeenschap hebben" met Hem en met elkaar als christenen. Dat maakt Johannes meteen duidelijk in hoofdstuk 1, vers 6 en 7. We moeten contact blijven houden met Hém als de Wijnstok, vertelde Johannes al eens eerder in zijn evangelie, in Johannes 15 om precies te zijn. Ook Bijbelleraar Dennis Rokser bevestigt Constable's commentaar over het "in Hem verblijven" in zijn boek "Shall Never Perish Forever" (p. 308-310) en wijdt er nog wat verder over uit. Verblijven geeft duidelijk een andere nuance aan het vers dan het werkwoord "blijven". De Nederlandse vertaling zet ons dus eigenlijk op het verkeerde spoor. "Whosoever hateth his brother is a murderer: and ye know that no murderer hath eternal life abiding in him," zegt de King James Vertaling. Dat klinkt toch al weer anders, nietwaar? Helemaal als we overwegen dat Johannes Jezus op antropomorfische wijze identificeert als Hét Eeuwige Leven in hoofdstuk 1 vers 2. Hij sluit zijn brief er ook weer mee af in hoofdstuk 5 vers 20 (zie hieronder). Verblijven wij in Hem, dan verblijft Hij ook in ons (Joh. 15:5). Het Eeuwige Leven (Jezus) verblijft echter niet in een moordenaar, zegt 1 Joh. 3:15 dus eigenlijk. "Maar wij weten dat de Zoon van God gekomen is en ons het verstand heeft gegeven om de Waarachtige te mogen kennen; en wij zijn in de Waarachtige, namelijk in Zijn Zoon, Jezus Christus. Die is de waarachtige God en het Eeuwige Leven." (1 Johannes 5:20, HSV) Gnostiek Rokser merkt op dat Johannes met deze zendbrief een doel voor ogen had. Hij schreef de brief niet zomaar. Logisch, niet waar? Als wij een brief schrijven, doen we dat toch ook met een oogmerk? Het doel van Johannes was de oprukkende dwaling van de gnostiek. Bepaalde vrijdenkende groepen probeerden christenen in die periode te besmetten met een filosofie die ervan uit ging dat zowel duisternis als licht in God konden bestaan. Johannes bestrijdt dit idee heel duidelijk in het vijfde vers van hoofdstuk 1. Hij wijdt de rest van zijn zendbrief eraan om uit te leggen dat dit ook consequenties heeft voor ons als Zijn volgelingen. Ook in ons zou dan geen duisternis meer moeten zijn, zoals bij de onbekeerde heidenen. Het duister hoort bij satan, het Licht bij God, is wat Johannes probeert duidelijk te maken. Door "in Hem te verblijven", lopen we in lijn met hoe God wil dat we ons leven leven. We lopen dan in lijn met Hem Die ook Het (eeuwige) Leven genoemd wordt in Johannes 14:6. Doen we dit niet en haten we onze broeder, dan lijken we meer op de onbekeerde moordenaar die zijn hart nog niet heeft afgestemd op de Eeuwige. We "verblijven" op dat moment niet in Hem; Het Vleesgeworden Woord dat Johannes aan zowel het begin als het einde van zijn zendbrief het Eeuwige Leven noemt. We zijn dan als het ware "niet gesynchroniseerd", om maar even een modern woordbeeld te gebruiken. Herstel Ongetwijfeld zijn er nu lezers die hun wenkbrauwen fronsen en zich afvragen of dat we niet teveel aan de tekst aan het trekken zijn. Dat is begrijpelijk. Maar overweeg dan ook dat als we het tegenovergestelde standpunt innemen, dat ook serieuze consequenties heeft voor onze soteriologie (de leer over hoe we gered worden). Het zou immers inhouden dat we onze redding kunnen verliezen, en dat botst meteen al met een aantal belangrijke Bijbelverzen die het tegendeel uitwijzen, zoals Johannes 10:28-29, Romeinen 8:38-39 of Efeze 4:30, om er even een paar te noemen. Bovendien zou het onze redding uiteindelijk afhankelijk maken van óns handelen, en niet van Jezus' handeling 2000 jaar geleden. Johannes schrijft wat zweverig, als we hem vergelijken met bijvoorbeeld Paulus, maar als we zijn "taal" leren begrijpen, blijken deze twee elkaar helemaal niet tegen te spreken. Het evangelie van Johannes is erop gericht om ongelovigen tot geloof te brengen in Jezus (Joh. 20:31), terwijl deze zendbrief geschreven is om gelovigen (1 Joh. 2:1) te wijzen op het belang van de "gemeenschap met Hem" en "met elkaar" (1 Joh. 1:6-7). Falen wij hierin, dan zijn we niet onze redding verloren, maar onze gemeenschap met Hem, hoewel het belijden van onze zonden daar weer herstel in kan brengen (1:9). "Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen." (Johannes 15:5, HSV) Vrucht Begrijp me goed; deze blogpost is niet bedoeld om u een mandaat te geven om te zondigen. Dit is wat de anti-EGAG meute vaak als stropopargument aanvoert. Als u dat gelooft, heeft u de het artikel niet goed gelezen, want ik wil juist het omgekeerde duidelijk maken! Zonde is ernstig. Het verstoort onze gemeenschap met Hem, want in Hem is geen duisternis. We moeten dus leren te wandelen naar de Geest en niet naar het vlees (Rom. 7/8). Door dat elke dag te doen, komen we dichter in gemeenschap met Hem en leven we meer naar Zijn wil. Maar te geloven dat we onze redding kunnen verliezen, is niet helpend voor ons zielenheil. Het maakt ons onzeker en bang, terwijl we ons juist veilig in Zijn handen zouden moeten voelen. Helaas hebben veel christenen dit door de eeuwen heen niet gesnapt, en zijn linksom of rechtsom toch weer meer gaan focussen op het uiterlijke (de werken) in plaats van het innerlijke (het geloof). Dat is als het wassen van je kapotte auto, in de hoop dat die het weer gaat doen. Een verandering komt van binnenuit. Dát is wat ook Johannes 15 communiceert. We hoeven alleen vrucht te dragen, niet te produceren. Het is de Geest Die dat doet in ons, op voorwaarde dat wij in Hem verblijven. Dat is álles wat u hoeft te doen, de rest komt vanzelf, dankzij Zijn Geest :) Meer lezen over hoe u zekerheid over uw redding kunt krijgen?
1 Opmerking
DrM
27/7/2024 10:44:12
Schokkende zaken tijdens de opening van de Olympische Zomerspelen in Frankrijk: Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
