Eens Gered, Altijd Gered (Deel XXVII): Werk aan uw Redding

Geen Bijbels onderwerp kan christenen zoveel vrees geven als het onderwerp van redding. Het idee van een eeuwige hel is iets wat velen doet beven van angst. Toch is dat idee heel Bijbels. Immers, als we geloven dat de hemel eeuwig is, dan zullen we consequent moeten zijn en ook moeten geloven dat de hel eeuwig is. Beide worden immers op dezelfde manier beschreven in bijvoorbeeld Daniël 12:2. In beide gevallen wordt hetzelfde woord gebruikt in de grondtekst: olam, wat eeuwig betekent. Op Unravelations geloven we dat onze redding zeker is, en dat we die niet meer kunnen "verliezen". Hoe kan eeuwig leven immers eeuwig zijn, als u het weer kon verliezen? Toch staan er in de Bijbel soms teksten die u grote vrees kunnen geven. Vandaag zullen we weer zo'n tekst onder de loep nemen:

"Daarom, mijn geliefden, zoals u altijd gehoorzaam geweest bent, niet alleen zoals in mijn aanwezigheid, maar nu veelmeer in mijn afwezigheid, werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven."
​(Fil. 2:12, HSV)

Werken
Waar we in eerdere delen toch heel duidelijk ontdekten dat we juist níet hoefden te werken voor onze zaligheid, lijkt dit vers dat wel te zeggen. Hoe kan dat? Christus heeft toch al het werk gedaan? Zeker. De Herziene Statenvertalers hebben dit vers mijns inziens dan ook een beetje ongelukkig vertaald. De King James vertaalt dit naar mijn idee beter: "Werk je redding uit met vrees en beven". Uitwerken is iets anders dan "werken aan". Het impliceert dat er al een groot werk gedaan is, maar dat er nog iets volgt. Paulus verduidelijkt dit dan ook in vers 13:

"Want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen."
​(Filippenzen 2:13, HSV)

Vrees
Dr. Dennis Rokser merkt in zijn boek Salvation in Three Time Zones (p. 57-58) op dat Paulus dit vers schreef aan mensen die al geloofden. Niet aan ongelovigen. Dit kan dus onmogelijk een oproep zijn om zalig te worden door ervoor te werken. Nee, Paulus doet hier een appèl op de christen, om na het fundament dat Christus al gelegd heeft, ook zélf de kracht van de zonde te weerstaan. Daarvoor hebben we gelukkig de Heilige Geest ontvangen (zie Rom. 8:1-17), en we hoeven dat dus niet alleen te doen. Het bewuste vers staat dan ook ingebed in een patroon van gehoorzaamheid, stelt Rokser: "Daarom, mijn geliefden, zoals u altijd gehoorzaam geweest bent, niet alleen zoals in mijn aanwezigheid, maar nu veel meer in mijn afwezigheid.." (v.12a). Met andere woorden: de Filippenzen waren niet alleen gehoorzaam aan God als Paulus bij hen was, maar ook als hij er niet was, en hij wilde dat ze daarmee door zouden gaan. Een bevrijding van de macht van de zonde wordt immers gekarakteriseerd door het gehoorzamen van Gods wil, en zelfs daarbij is het God Die in ons werkt, schrijft Paulus in het volgende vers.

Geest
Het gaat er dus niet om dat we zélf proberen om onze redding verder uit te werken, maar meer dat we ons overgeven aan het werk dat Gods Heilige Geest elke dag weer in ons wil doen. Niet door kracht of geweld, maar door de Geest van God. Het is niet ónze kracht waardoor we heiliger gaan leven, maar de kracht van de Geest. In feite is het dus meer een dagelijks overgeven, dan dat dit betekent dat we elke dag krampachtig moeten proberen om wetjes en regeltjes te volgen. En dat is denk ik precies waar veel christenen moeite ondervinden. De drang om het zélf te doen is zo groot. Stiekem willen we onszelf op de borst kunnen kloppen: "Kijk eens wat ik gedaan heb?" En misschien is het ook wel voor een groot deel onze hang naar controle. Wij mensen zijn controlfreaks. We hebben graag zélf de controle, want dat voelt veilig en onvoorspelbaar. Maar dat is niet de uitnodiging die God aan ons doet. God wil juist dat we leren om te luisteren naar het zachte fluisteren van de Geest. Niet naar het harde schreeuwen van ons vlees.

"Dus is er nu geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest." (Romeinen 8:1, HSV)

Beven
Het feit dat Paulus in dit verband spreekt over "vrees en beven", drukt meer de ernst uit van hoe God tegen zonde aankijkt. Het is niet zo dat we, omdat Jezus al voor al onze zonden betaald heeft, door kunnen gaan met zondigen. Dat maakt Paulus in o.a. Romeinen 6 heel duidelijk. Zonde blijft ook ná onze redding onacceptabel, en kan ervoor zorgen dat we al ons loon verliezen, als we niet uitkijken. Redding is daarom ook drieledig, stelt Rokser. Jezus heeft ons volkomen gered, in het verleden. Dat is de voltooid verleden tijd. Het is compleet afgerond. Toch worden we ook gered van de macht van de zonde, als we de Heilige Geest toelaten elk moment in ons te werken. Het is dít aspect van onze redding waar Paulus naar verwijst in deze tekst. Uiteindelijk zullen we zelfs volledig worden bevrijd van de aanwezigheid van de zonde.

"Als iemands werk dat hij op het fundament gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen. Als iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden. Hijzelf echter zal behouden worden, maar wel zo: als door vuur heen." (1 Kor. 3:14-15, HSV)

Eerdere delen in deze serie:

​1: Het Fundament
2: Werken
3: Onvergeeflijke Zonde
4: Verkiezing & Vruchten
5: Opnieuw Bekeren
6: ​Niet Meer Zondigen
7: Ga Weg van Mij
​8: Blijven Geloven
​9: Bekeren en Dopen

​10: Belijden & Tongentaal
​​11: Adam, Eva & Engelen
12: Zeven Lastige Verzen
13: Toevoegen of Afdoen
14: Teken van het Beest
​15: Ultieme Zekerheid
16: Afgehouwen Takken
17: De Kerkvaders
18: Judas

19: Ons Vangnet
20: Ananias en Saffira
21: Het Lot van Lot
22: Zelfmoord
23: In Hem Blijven
24: Tevergeefs Gelopen
25: Redding Geest en Ziel
26: Redding door Heiliging