Europa en het beest

Volgende week mogen we weer naar de stembus. Voor de Europese verkiezingen deze keer. Er staat veel op het spel. 'Populisten' schieten als paddestoelen uit de grond en halen hard uit naar de graaiende bureacratische EU-dictatuur. Er zijn grofweg 3 kampen. Mensen die pro zijn, mensen die kritisch zijn, en mensen die tegen zijn. Wat moet u als christen stemmen? Wat is wijsheid? Heeft de Bijbel hier soms een antwoord op? Absoluut. Bladert u maar eens mee naar Daniël 2, waar we Europa in een antagonistische rol zullen zien.

Daniël 2
We zien hier dat de Babylonische koning Nebukadnesar een droom krijgt van God, en Daniël legt die uit. U kunt hier lezen over een beeld met een hoofd van goud, een borst met 2 armen van zilver, de dijen van brons en de 2 benen van ijzer. De voeten ten slotte zijn óók van ijzer, maar dan vermengd met klei. Het hoofd stelt Babylon voor, vertelt Daniël in vers 38. Hij legt verder uit dat de metalen die volgen opvolgende koninkrijken zijn. Door de geschiedenis heen is duidelijk geworden wat die opvolgende rijken waren, aangezien Daniël ze alleen beschrijft en niet specifiek noemt. Die beschrijving is zeer treffend en zelfs iemand die niet in de Bijbel gelooft zal moeten toegeven dat deze droom heel wonderlijk is. Er is door enkele seculieren zelfs gesuggereerd dat Daniël later dan het begin van onze jaartelling geschreven moet zijn, omdat zijn profetieën zó duidelijk zijn dat het wel lijkt alsof iemand een actualiteit beschreef. Dat is dan echter moeilijk hard te maken, aangezien het hele boek Daniël ook al beschreven was in de Septuagint, die al eeuwen vóór het begin van onze jaartelling is geschreven. Dat zal niemand kunnen ontkennen. De rijken die erna volgden, waren Medië en Perzië (de 2 zilveren armen), Griekenland (de bronzen romp) en het Romeinse ijzeren rijk, dat later in 2 delen uiteenviel (Byzantium vormde het oostelijke deel en Rome het westelijke deel - waarbij 2 benen natuurlijk duidelijk tot de verbeelding spreken). Over het laatste rijk is nogal wat discussie, omdat men érgens wel het idee heeft dat Rome er iets mee te maken heeft, maar niet precies weet hóe. Over het algemeen wordt uitgegaan van een 'herleefd Romeins rijk', waarbij gedacht kan worden aan bijvoorbeeld de Rooms-Katholieke Kerk, maar óók aan een Europese Unie. Laten we eens verder lezen in Daniël 7, om meer perspectief te krijgen op deze profetie.

Daniël 7
In deze droom ziet Daniël 4 dieren, die ook weer 4 rijken met hun koningen voorstellen (vers 17). Het gaat hier weer om precies dezelfde rijken. Babylon wordt hier voorgesteld als een gevleugelde leeuw, wat dan ook het wapen is van de oude Babyloniërs. De samenwerking van het Medo-Perzische rijk wordt voorgesteld als een ongelijk lopende beer (het Perzische rijk was groter dan het Medische rijk).

Het Griekse rijk wordt voorgesteld als een luipaard, waarmee vermoedelijk wordt verwezen naar de snelheid waarmee Alexander de Grote de toenmalige wereld veroverde. Volgens Plutarchus viel hij op zijn 29e huilend op zijn bed neer, omdat er naar zijn idee geen koninkrijken meer waren om te veroveren. De 4 koppen van het luipaard staan symbool voor de 4 rijken waaruit het Griekse rijk uiteenviel nadat Alexander de Grote stierf. Ten slotte is er dat vierde dier, een ijzeren rijk. Het Romeinse Rijk. Ook hier is weer iets aan de hand met het laatste rijk, het 4e rijk. Het wordt voorgesteld als een uitzonderlijk, gruwelijk en schrikwekkend beest met 10 horens. Dit doet meteen weer denken aan de 10 tenen van die voeten uit de vorige droom. Hoe dit dier er precíes uitziet, zullen we in het boek Openbaring zo direct bespreken. Laten we eerst eens focussen op die horens. Er groeit namelijk een 11e horen tussen die 10 horens en die breekt daarvoor zelfs 3 horens uit om plek te maken. We blijven dus uiteindelijk met een totaal van 8 horens over, waarvan die éne een heel prominente plek in lijkt te nemen. Die éne horen had ogen als van mensen (was hij dat dan niet?) en een mond vol met grootspraak (vers 8). Hij zal de heiligen (in de verdrukking) te gronde richten (vers 25) voor 3,5 jaar lang. Die 10 horens stellen hier ook weer 10 koningen voor, waarvan er 3 worden vernederd (vers 24). Merk op dat die éne horen komt ná de 10 horens (vers 24). Er lijkt ook hier weer een duidelijke tweedeling te zijn in de eerste fase van het Romeinse rijk en de latere fase waarin één koning heel prominent naar voren komt.

Openbaring 12 en 13
In deze 2 hoofdstukken krijgen we een duidelijker beeld van hoe dit beest eruitziet. We moeten daarvoor even een aantal zaken goed helder krijgen en niet door elkaar gaan halen. Er is de draak, dat is Satan zélf (Openbaring 12:9) én het beest dat macht krijgt van Satan, maar er op de 7 koppen met 10 horens na, anders uitziet. Het heeft namelijk het lichaam van een panter, poten als een beer en de muil van een leeuw (Openbaring 13:1-2). Één van zijn koppen was dodelijk gewond, maar werd genezen. Mogelijk zaten op deze kop die 3 horens die uitgerukt werden en waarvoor die éne horen in de plaats kwam. Hoewel er dus gelijkenis is tussen satan en dit beest, zijn zij niet hetzelfde. Het is als vader en zoon. En later komt er nog een tweede beest bij, die verderop in Openbaring als valse profeet wordt beschreven (Openbaring 13:11, 16:13). Gedrieën vormen zij een soort onheilige drieëenheid. Een zware perversie van het Origineel. De valse profeet heeft 2 horens (Openbaring 13:11) en zorgt er uiteindelijk voor dat iedereen dat beest zal gaan aanbidden, of zijn merkteken nemen, zijn naam of zijn getal (Openbaring 13:15-18). Wie dat níet doet, zal niets kunnen kopen of verkopen en uiteindelijk worden gedood. Ook dit detail is belangrijk voor onze analyse zo direct.

Openbaring 17
In dit hoofdstuk krijgen we de laatste details van dit beest. Er zit namelijk iemand bovenop. Een vrouw. Een hoer, de moeder van álle hoeren, om precies te zijn (vers 1, 5). In vers 8 lezen we dat dit beest ooit wás, er een tijdje niet is, en er vervolgens weer zal zijn. Ook hier zien we dus weer duidelijk die renaissance van het oude Romeinse Rijk. Het zal een tijdje absent zijn, maar toch weer terugkomen op een bepaalde manier. Wordt hier dan de Rooms-Katholieke Kerk bedoeld, of een Europese Unie? Merk allereerst op dat de Rooms-Katholieke Kerk er door de eeuwen heen altijd al geweest is sinds de val van het Romeinse Rijk. Maar een samensmeding van de Europese landen sinds de val van het Romeinse Rijk, was nog nooit weer gelukt. Tot 1957, toen de eerste eenzet werd gemaakt met de EEG, wat de voorbode werd van de EU. Wanneer we dus de profiler uithangen, zien we dat het profiel van de Europese Unie beter van toepassing is op het beest, omdat deze unie van Europese landen ook echt weggeweest is en na eeuwen van absentie opeens weer terugkwam, als van een dodelijke hoofdwond genezen. Ook zien we in dit hoofdstuk weer dat die samenwerking fragiel is (vers 13, 16, 17) omdat zij wel eensgezind lijken en samenwerken met de hoer, maar haar uiteindelijk zullen haten, naakt maken, verwoesten, haar vlees eten en met vuur verbranden. Het is als ijzer en leem. Het mengt gewoon niet goed. Voor dit woord 'mengen' wordt in Daniël 2:43 overigens het Aramese woord 'Arab' gebruikt. Is dat wellicht een hint? Afijn, ik loop misschien wat op de zaken vooruit. Er is nog iets anders wat we zullen moeten overwegen

Europa
In de Griekse mythologie was Europa een vrouw die op de rug van een beest (Zeus, die zich in een stier veranderde) naar het eiland Kreta ging en daar verkracht werd door dit beest, waarna hij haar verlaat. Hoewel dit verhaal relatief analoog loopt met het verhaal dat we zojuist hebben gelezen in Openbaring 17, zijn er een aantal opmerkelijke verschillen. Het gaat hier om een stier en niet om een panter. Het gaat hier ook om een prinses en niet direct om een hoer. Wél is er die geslachtsgemeenschap. Een samenwerking, maar ook een afwijzing. Het zou een soort polemiek kunnen zijn, waarbij God middels de pen van Johannes de Griekse mythologie karikaturiseert tot een gedrocht van jewelste. In die tijd was de hoofdzakelijk Griekssprekende bevolking van Judea en omstreken namelijk zeer bekend met die mythologie. Mogelijk was dit een ietwat bedekte polemiek om zo niet meteen het Romeinse rijk in een kwaad daglicht te stellen. Want denkt u eens in wat er zou gebeuren met deze zendbrief van Johannes als die expliciet tégen Rome zou prediken, in een tijd waarin christenvervolging gigantisch was. Wellicht wilde God alles mede laten werken ten goede (Rom 8:28) en zonder af te doen aan de inhoud, tóch de boodschap helder overbrengen aan Zijn gemeente. De christenen hadden in die tijd immers heel goed door wie een antichrist was. De bezetter, Rome. Augustinus schrijft zelfs dat sommigen dachten dat keizer Nero letterlijk de antichrist was. Hij was natuurlijk nog niet dé antichrist, die elfde horen uit Daniël 7, maar typologisch gezien wel een voorbode ervan.

Relevantie
Wanneer we de parallel verder doortrekken naar deze tijd wordt nóg duidelijker hoezeer de EU in het profiel past dat ons door Daniël en Johannes zojuist is geschetst. In 1957 werd het verdrag van Rome getekend, waaruit middels diverse tussenstappen uiteindelijk de Europese Unie zou groeien. Rome, daar is die naam weer. Van alle Europese steden is de grondlegging precíes in die stad, die overigens op 7 heuvels gebouwd is (Openbaring 17:9). Diezelfde 6 landen hadden 6 jaar eerder overigens ook al een dergelijke samenwerking ondertekend, de zgn. EGKS, wat soms ook wel als een voorbode van de EU wordt gezien. Interessant is ook dat de vlag van die samenwerking van 1981 tot 1986 tien sterren had, omdat er toen 10 lidstaten waren.

Eenheid
Wat verder opvalt, is het continue gedram naar méér eenheid, méér samenwerking. Waar andere landen zich slechts beperken tot economische samenwerking, wil de EU een voortgaand proces van continue globalisering met één centraal machtsorgaan. En daar lijken zij steeds meer in te slagen. In principe hoeft de globalisering niet zó drastisch te worden als de EU wil, want samenwerking m.b.t. handel en veiligheid kan ook gewoon zónder de EU.

Zo hebben we dat altijd gedaan en zo doen we dat nog steeds met bijv. de VS of Australië. De eerste extremiteit in mijn geheugen vond plaats in 2002, toen er één gemeenschappelijke munt werd ingevoerd voor bijna alle EU-landen. Was dit nu echt nodig? Was dit nu echt een zegen voor de landen van de EU? De veel armere landen in het zuiden hadden destijds veel minder koopkracht en waren daarom wel blij met de invoering ervan. De noordelijke landen hadden juist veel stabielere economieën en moesten die kar vooral trekken. We konden er dus op wachten dat enkele van die landen uit het zuiden niet meer mee zouden kunnen komen, zoals bijvoorbeeld Griekenland. Uiteindelijk werd het gewone volk de dupe van het geld dat de rijke klasse daar had uitgegeven en nu zitten zij met een enorme schuld. Ook zij zijn er dus niet meer zo blij mee. De Europese economie líjkt stabiel, maar dat is natuurlijk slechts een illusie die komt door de financiële injecties die de Europese Centrale Bank kan doen. Die bubbel kan elk moment barsten. De 95 miljard die zij in de geldmarkt pompten, komt namelijk létterlijk uit de lucht. Er is gewoon iemand die dat getal invoert op een computer en het geld bestaat opeens digitaal. Het probleem is dat de koopkracht die daarmee gepaard zou moeten gaan, natuurlijk absent is. Zo wordt Nederland dus náást haar staatsschuld ook financieel slaaf van een niet-legitieme EU-regering (niemand heeft ooit democratisch bepaald dat zij over onze soevereiniteit mocht heersen). Die wens naar meer globalisering en één munteenheid lijkt ook door te komen in Openbaring 13 (resp. vers 7 en 17). Is dít waar u als christen graag voor wilt stemmen? Moeten we hieraan mee willen werken als christen, dit systeem van het beest in wording? Ja, profetie is onontkoombaar. Het zál gebeuren! Maar we hoeven er niet medeplichtig aan te worden.

Stemmen
Dan nu de vraag; wat moet u dan donderdag wél stemmen? Is Eurokritisch genoeg, zoals de ChristenUnie voorstelt? Het klinkt heel mooi en nobel, want ze geven in hun campagne wel aan dat zij geen superstaat willen, maar anderzijds zijn zij wel voor méér samenwerking. Hoewel ik dat eerste punt van harte onderschrijf, begrijp ik echter niet helemaal waarin zij nog meer samenwerking zouden willen in Europa. We werken al op zóveel punten samen, dat het bijna eng begint te worden. Bovendien trekt Brussel zich niets van Eurokritische geluiden aan. Men blijft gewoon onvermurwbaar diezelfde koers varen, op weg naar die ultieme nieuwe wereldorde waarin álle landen onderworpen zijn aan één centraal machtsorgaan en íedereen hetzelfde betaalmiddel heeft. Men probeert u angstig te maken om uit die rijdende trein te stappen door te roepen dat dat economisch héél slecht is voor Nederland. Natúúrlijk zullen ze dat zeggen. Wat denkt u dan? Dat ze iemand zomaar zullen laten gaan? Er was handel mogelijk met andere landen vóórdat de EU bestond, en ook nu nog drijven we handel met andere niet-EU landen. En dat gaat allemaal prima, middels handelsakkoorden. En wees ook niet bang voor het vervallen van het Schengen-akkoord. Zwitserland ligt midden in de EU, is géén EU-lid, maar heeft tóch een Schengen-regeling.

Men maakt de hele Brexit-soap bewust zo afschrikwekkend mogelijk, om een voorbeeld te stellen voor andere landen in de EU die hierover nadenken. Maar is het echt zo erg om een no-deal Brexit te hebben? Een handelsakkoord is zo gesloten. Zo heeft het altijd gewerkt. We zullen de kosten op moeten wegen tegen de baten. Want uiteindelijk gaat de huidige koers ons álles kosten. Onze vrijheid, onze soevereiniteit en onze cultuur. Men luistert niet naar een kritische minderheid, dat is wel duidelijk geworden. Een voorbeeld hiervan is de zogenaamde EU-grondwet, die in diverse referenda verworpen werd. Vrij kort daarna werd een nieuw plan geïntroduceerd dat voor 95% overeenkwam met het oude, en dat werd zonder referendum tóch gewoon ingevoerd. Het zgn. Verdrag van Lissabon. Dít is het soort mensen waar we mee te maken hebben. Die nérgens naar luisteren. Ook onze eigen coalitie, CU incluis, luistert niet naar wat er in de diverse lagen van de bevolking speelt. Dat werd wel duidelijk tijdens de eerstekamerverkiezingen, toen de FvD vrijwel uit het niets de winnaar werd. Ze hebben ons het referendum afgepakt, een migrantenakkoord door de strot gepropt en willen ons opzadelen met belastingen van ruim 1000 miljard (doorberekend door EIB). "Ja, maar die belasting is voor bedrijven," zeggen sommige mensen dan. Aan wie denkt u dat die bedrijven die kosten gaan doorberekenen? Juist. Aan u. Het gewone volk.

Oké, u bent misschien niet van mij gewend dat er een verkiezingspraatje komt, maar denk u eens in. Dít is waar profetie en politiek elkaar raken. Dit is het moment om de boel te vertragen. Ja, de profetie zál gaan gebeuren, maar we hoeven er niet aan mee te werken. Laat u niet alleen voorlichten door onze 'neutrale media'. Laat u eens informeren door criticasters zodat u zich een breder beeld kunt vormen. Elsevier, The Post Online, etc. Er zijn genoeg alternatieve intellectuele websites waar u terecht kunt. Wees gerust, ik ga u niet vertellen op wie u moet stemmen. Er zijn een aantal christelijke partijen in Nederland die gelukkig allemaal EU-kritisch zijn. Ik vermoed alleen dat zij geen vuist kunnen maken en te naïef zijn. De voorbeelden die ik zojuist genoemd heb, zouden daarvan getuige moeten zijn. De partij Jezus Leeft! spreekt zich wél heel duidelijk uit tegen de EU, en dat is wat dat betreft een mooi alternatief voor iemand die liever geen FVD of PVV wil stemmen en tóch een Nexit wil. Toch zijn zij juist wél weer heel erg pro-klimaatevangelie. Stem met uw hart donderdag. Dát is wat telt. En of dat nu de ChristenUnie, SGP, het CDA, FVD, PVV, Jezus Leeft of de VVD (of welke partij dan ook) is, is aan u. De Heer kent uw hart. In dit artikel heb ik enkel een aantal overwegingen genoemd waarvan ik van mening ben dat u die belangrijk zijn bij het maken van uw keuze om te stemmen. God bless! :-)