 In Mattheüs 25 lezen we hoe Jezus in Zijn Koninkrijk komt en op Zijn troon zal gaan zitten. Hij, als de rechtmatige Koning in de lijn van David, is de Enige Die waardig is om de zogeheten "Troon van David" te bestijgen. We lezen in dat hoofdstuk ook over een oordeel dat Hij zal geven over de "volken". Klassieke dispensationalisten hebben dit vaak uitgelegd als een oordeel dat Jezus geeft over volken als individuele entiteiten, ofwel schapennaties en bokkennaties, maar Bijbelleraar Lee Brainard schiet in zijn meest recente video een flink aantal gaten in die uitleg. Ook ik heb lang de meer traditionele dispensationele uitleg aangehangen, maar zie nu wel in dat Brainard eigenlijk een veel betere uitleg geeft. "Waar gaat dit allemaal over?" denkt u nu wellicht. Wel, laten we bij het begin beginnen. " 31. Wanneer de Zoon des mensen komen zal in Zijn heerlijkheid en al de heilige engelen met Hem, dan zal Hij zitten op de troon van Zijn heerlijkheid. 32. En vóór Hem zullen al de volken bijeengebracht worden, en Hij zal ze van elkaar scheiden zoals de herder de schapen van de bokken scheidt. 33. En Hij zal de schapen aan Zijn rechterhand zetten, maar de bokken aan Zijn linkerhand." (Mattheüs 25:31-33, HSV) Oordelen Het oordeel van God wordt door veel dominees vaak "op de grote hoop" gegooid. Er is veel spraakverwarring rondom het "oordeel van God", maar als we nauwkeurig kijken, zien we eigenlijk 3 verschillende momenten in de Bijbel waarop God een oordeel geeft. Dispensationalisten zoals ik geloven dat Jezus ons christenen op zal nemen vóór de grote verdrukking, en dat dit meteen gevolgd wordt door een beoordeling bij de zogenaamde "bema-troon". Dit Griekse woord, vertaald als "rechterstoel" vinden we in bijvoorbeeld de tweede Korinthebrief (zie hieronder), waar het gaat over het uitdelen van beloningen. De bema-troon was dan ook een stoel op een verhoging die bijvoorbeeld tijdens de oorspronkelijke Olympische Spelen aanwezig was, en waar de keizer de prijzen vanaf uitdeelde. Dit was dus een concept dat bekend was in de sterk gehelleniseerde wereld van de apostelen. Het was dus een beoordeling, want onze zonden waren al geoordeeld aan het kruis op Golgotha, dankzij Jezus' offer. Er is dus geen veroordeling meer voor de christen. Het laatste oordeel is een oordeel over de levenden en de doden, en gebeurt helemaal aan het einde van het 1000-jarige rijk (Openbaring 20:11-15). Het oordeel dat we vandaag bespreken, is echter vlak vóór het duizendjarige rijk, en we lezen daar nergens over doden die opstaan uit de dood. Bekijk voor de duidelijkheid ook het schema hieronder. "Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat ieder vergelding ontvangt voor wat hij door middel van zijn lichaam gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad." (2 Korinthe 5:10, HSV)  Broeders Het oordeel van schapen en bokken uit Mattheüs 25 is heel anders dan de andere twee momenten waarop er een oordeel uitgesproken wordt. Clarence Larkin schrijft in zijn magnum opus Dispensational Truth dat er hier sprake is van schapennaties zijn en bokkennaties. Omdat Israël anders is dan de andere volken (Numeri 23:9), kan zij er echter geen onderdeel van uitmaken, stelt Larkin (hoofdstuk 17, p. 109-110). Zij zijn de broeders die in dit tekstgedeelte genoemd worden, bevestigt ook de bekende dispensationalist John Nelson Darby in zijn commentaar op Mattheüs 25. De houding van deze volken als collectief zouden dan bepalend zijn voor waar zij de rest van hun bestaan door zullen brengen. Ook Bijbelleraar dr. Chuck Missler leerde regelmatig dat er schapennaties en bokkennaties waren, en dat met de broeders die hier genoemd werden, Israël bedoeld werd. De Messiasbelijdende Jood dr. Arnold Fruchtenbaum kijkt hier toch echter wat genuanceerder naar in zijn boek "De Voetstappen van de Messias". En dat zijn precies de lijnen waarlangs ook Lee Brainard redeneert. Hieronder kunt u zijn video voor uzelf bekijken of beluisteren.
"Dan zal Ik alle heidenvolken verzamelen voor de strijd tegen Jeruzalem. De stad zal ingenomen worden, de huizen zullen geplunderd, en de vrouwen zullen verkracht worden. De helft van de stad zal in ballingschap wegtrekken, maar het overige van het volk zal niet uitgeroeid worden uit de stad." (Zacharia 14:2, HSV) Sociaal evangelie? "Wie zijn echter de broeders?" is de vraag die belangrijk is om te beantwoorden. Brainard is er snel bij om te zeggen dat we hier absoluut géén "sociaal evangelie" in moeten lezen, iets wat ik in gereformeerde en vrijzinnige kerken eigenlijk meestal hoorde als het om de uitleg van deze passage ging. Het idee in die kerken is dat we altijd goed moeten zijn voor minderheden, en zo privileges (of onze redding) kunnen verdienen. Nee, Jezus was een Jood en daarom is het hier overduidelijk dat het specifiek om de Joden gaat. Tot zover geen verrassingen, want ook Missler, Fruchtenbaum, Darby, en Larkin geloofden dat. Brainard maakt echter een belangrijke observatie. "Álle naties zullen tegen Jeruzalem optrekken in de grote verdrukking," stelt hij op basis van Zacharia 14. Als dit dus een collectief oordeel zou zijn, dan zou geen enkele natie een schapennatie zijn. Ook Fruchtenbaum beaamt dit in zijn boek "De Voetstappen van de Messias" (p. 362-363). Dat is een waarheid als een koe, en achteraf vraag ik me af waarom ik dat nooit eerder heb gezien. Misschien heb ik er nooit goed over nagedacht en geloofde ik te gemakkelijk wat dr. Missler zei. Heidenen Brainard geeft aan dat we het woord ethnos dat in Mattheüs 25 gebruikt wordt, gewoon moeten vertalen als "heidenen", zoals dat meestal vertaald is in de Bijbel. De groep die naar de linkerkant gaat, zijn de mensen die de Joden niet geholpen hebben, afkomstig uit álle natiën. De groep die naar de rechterkant gaat, is tevens een groep die uit allerlei naties samengesteld is, maar de Joden wél hebben geholpen tijdens de grote verdrukking. Brainard wijst op Jesaja 26:20, waar wordt verwezen naar het "verbergen" van de Joden in huizen. Deze "schapen" zijn niet de kerk, geeft hij aan, want die zijn al opgenomen vóór de grote verdrukking over de aarde kwam. Ook zijn het niet de verdrukkingsheiligen, want die zijn allemaal onthoofd (Op. 13:7, 15, 20:4). Nee, er zijn nog steeds mensen die de grote verdrukking hebben overleefd en het merkteken van het beest niet genomen hebben, hoe onmogelijk dat ook lijkt. In dit artikel deelde ik al eerder een hypothese over hoe dat kan (let wel: de informatie over de schapen en bokken in dat artikel is nu dus niet meer up-to-date). "Want wie de wil van Mijn Vader doet, Die in de hemelen is, die is Mijn broeder en zuster en moeder." (Matth. 12:50, HSV)
"Want ik wil niet, broeders, dat u geen weet hebt van dit geheimenis (opdat u niet wijs zou zijn in eigen oog), dat er voor een deel verharding over Israël is gekomen, totdat de volheid van de heidenen is binnengegaan. En zo zal heel Israël zalig worden, zoals geschreven staat: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob." (Romeinen 11:25-26, HSV)
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
