Kanye versus Paulus

Er is al veel over gezegd de laatste weken. De bekende rapper Kanye West zou zich hebben bekeerd tot het christendom. Christenen reageren wisselend. Velen zijn in de war. Ik ook. Toch denk ik dat ik nog iets toe kan voegen aan wat er al is gezegd over West. Ik wil graag een parallel trekken met Paulus' bekering. Natuurlijk zijn er gigantisch veel verschillen en een vergelijking gaat altijd ergens mank. Maar er zijn ook overeenkomsten.

Verachting
Wanneer we kijken naar het verleden van beide heren, dan hebben zij gemeen dat zij in eerste instantie verachting hadden voor christenen. Paulus vervolgde hen (Handelingen 9:1-5). Kanye maakte hen belachelijk met satirische versies van christendom, zoals bijvoorbeeld het album Yeezus dat uitkwam in 2013. Paulus reisde af naar andere gebieden om hen zelfs daar te vervolgen (Damascus bijvoorbeeld). Kanye was aanvankelijk wellicht van plan om te infiltreren in de meer conservatieve christelijke gelederen, aangezien hij diep in het occultisme betrokken was. We weten het niet. Aanvankelijk waren zijn zelfgeorganiseerde 'Sunday Services' namelijk besloten en werden bezocht door bekende celebrities als Brad Pitt, David Letterman en Katy Perry, om er maar een paar te noemen. Ook zijn vrouw, Kim Kardashian West, vertelde openhartig in een interview dat het (in eerste instantie) niet de bedoeling was dat er preken en gebed zouden komen. Dat het meer een 'gevoel' was. Maar opeens was de beslotenheid weg. De diensten (Sunday Services) werden openbaar. Wat was er gebeurd? 

Halt!
Wat we wél weten, is dat Jezus Paulus tot een halt riep (Handelingen 9:4-6). En mogelijk had Kanye een soortgelijke ervaring. Misschien niet met een letterlijke stem uit de hemel en een oogverblindend licht, maar wel een intense bewustwording van zijn eigen schuld. Maar uit zijn getuigenis, die hij op zijn eigen typische manier doet, blijkt wel dat hij klaar is met dat occulte verleden. En dat niet alleen. Hij wil niet meer naar de wereld luisteren, vertelt hij. Alléén naar Jezus. Het lijkt een radicale ommekeer. Ook zijn muziek wordt theologisch gecheckt door een gereformeerde pastor alvorens het uit te brengen. Eergisteren kwam zijn nieuwste album uit, met als titel 'Jezus is Koning'. Wat we hier zien, is iets heel anders dan het satirische Yeezus. Dit is serieus. Het lijkt er echt op dat er iets is veranderd. En hoe kan het ook anders, wanneer we wérkelijk geconfronteerd worden met de radicale boodschap van het evangelie van Jezus?

Vruchten
Wanneer Paulus tot bekering komt, verblijft hij enige dagen bij de discipelen in Damascus (Handelingen 9:19) en later in Jeruzalem (Handelingen 9:27-28). Ook Kanye spreekt veel met zijn pastor. Die gaat eerst uren met hem praten over het evangelie. Hij legt het hem tot in detail uit. Omdat Paulus zo vol is van Christus en wat hij heeft ontdekt, begint hij al vrij snel radicaal in Damascus te prediken. Ook Kanye was in eerste instantie niet van plan te prediken, maar kan zijn mond er gewoon niet over houden, zoals we al zagen in zijn getuigenis. Hij begint zelfs zonden op te noemen. Niet alleen van zichzelf, maar ook van anderen. Ook zijn zijn liederen theologisch veel uitdagender dan bijvoorbeeld het "veilige" You Say van Lauren Daigle, wat op zichzelf niet verkeerd is, maar even goed door een new ager gezongen kan worden omdat alleen God terloops een keer genoemd wordt en het liedje vooral benadrukt dat we mogen zijn wie we zijn, en daarmee genoeg zijn voor Hem. Ook new agers geloven in "god" en vinden het natuurlijk prachtig dat zij zo mogen blijven zoals ze zijn, omdat ze "genoeg" zijn. Kanye noemt echter de Naam van Jezus en zingt over bekering en andere belangrijke zaken die essentieel zijn voor effectieve evangelisatie.

Verwarring
Wat me vooral heel erg trof, is de verwarring die ontstond onder de broeders en zusters met betrekking tot Kanye's bekering. Twijfel overheerste. Iedereen dacht het te kunnen duiden. Volgens missionaris Spencer Smith was dit weer één van de grillen van Kanye, en was gospel zijn vangnet omdat zijn seculiere carrière om zeep was. Hij noemt andere voorbeelden waarbij dat ook gebeurd is. Hij gaat nog verder en noemt het zelfs een marketingtechniek om zijn nieuwste album aan de man te kunnen brengen. Maar hij was zeker niet de enige. Mike van On Point Preparedness zat als een havik te wachten tot Kanye over de schreef zou gaan. En ja hoor, daar was het al. Kanye zei in zijn geestelijke onvolwassenheid (1 Kor. 3:1-3) iets over katholieken en mormonen en dat dat zijn broeders waren. Natuurlijk is dat niet zo. Zij geloven een ander evangelie. Mormonen sowieso. En wellicht dat sommige katholieken wel op Jezus vertrouwen voor hun redding. Zo lang zij maar niet vertrouwen op hun werken, zullen zij gered zijn. Maar het katholieke systeem an sich is een geloof door werken. Weer andere christenen waren juist razend enthousiast over Kanye's bekering. Er ontstond een tweedeling. Hetzelfde zien we bij Paulus' bekering (Handelingen 9:21-22, 26). Sommigen vertrouwen het niet en zijn op hun hoede. En dat is wat Paulus betreft zeker begrijpelijk. Was dit misschien een nieuwe techniek om te kunnen infiltreren, om het christennetwerk beter inzichtelijk te krijgen en zo de hele groep effectiever op te kunnen pakken, in de gevangenis te zetten en te vermoorden? Voor ons Westerlingen hangt er niet zoveel vanaf, maar het is tegelijk ook niet zonder risico. 

Status
Want met de status die Kanye heeft, heeft hij invloed op een groot publiek. Als hij in eerste instantie een oprechte vertegenwoordiger van het meer conservatieve christendom is, en hij zijn boodschap zou aanpassen, zou dat zijn publiek het verkeerde beeld kunnen geven van Jezus en het evangelie. Ergens is het dus wel te begrijpen dat christenen op hun hoede zijn om Kanye meteen als broeder te willen benoemen. We willen niet dat mensen het verkeerde idee krijgen door iemand die pretendeert namens de hele groep te spreken. Hoe vaak is dat al niet gebeurd in de geschiedenis? Wat misschien heel goed zou zijn, is dat Kanye na zijn initiële bekering ook een tijdje afstand neemt van de wereld en zich afzondert om écht diepe geestelijke wortels te krijgen, zoals Paulus ook al vrij snel deed (Galaten 1:15-18). Het woord te bestuderen. Een diepere relatie met Jezus op te bouwen. Door je een tijdje van de wereld af te zonderen, ga je op den duur ook meer zien wat er mis is. We zijn soms net als die kikker die zich langzaam laat doodkoken. Stap eens een periode "uit" de pan en bij terugkomst zult u ervaren dat dat water opeens loeiheet is. Even uit de spotlights. Pas na zo'n periode van afzondering ga je beter beslagen ten ijs. Ben je geen geestelijke baby meer, maar ga je richting volwassenheid (1 Kor. 3:1-3). Om die reden moeten we celebrities die pas bekeerd zijn niet meteen een podium geven, want er is een risico dat ze een oordeel over zichzelf en in Kanye's geval misschien zelfs over zijn publiek halen (1 Tim. 3:6). De status die wij in de wereld hebben, is van een heel andere orde en moet niet verward worden met onze geestelijke volwassenheid. Er is ook een trend om seculiere managers die zich net bekeerd hebben, al snel een rol van taakgroepleider of oudste in een gemeente toe te bedelen. Dat is heel gevaarlijk, want deze man of vrouw moet eerst geestelijk volwassen worden. Dat lukt niet in 3 weken. Dat duurt jaren. Het woord 'oudste' zegt het al. Dat duidt niet alleen op het lichamelijk ouder zijn, maar vooral op het geestelijk ouder zijn. Het kan dus goed zijn dat een relatief jong persoon zoals Timotheüs geestelijk méér volwassen is dan een pas bekeerde oude man in dezelfde gemeente. 

Geestelijk
Laten we dus met geestelijke ogen kijken naar mensen. Niet met vleselijke. En dat bedoel ik ook op het gebied van veroordelingen. Het is zo makkelijk om nieuwe bekeerlingen te veroordelen. Kanye zal misschien nog eens over de schreef gaan. En misschien wel twee keer. Of drie. Maar doen we dat niet allemaal? Hij is geestelijk gezien een jonge hond. Wat deze man nu nodig heeft van ons, is gebed. Hij staat in de spotlights en de druk is nu van twee kanten heel groot. Vanuit de wereld, die hem met argusogen bekijkt: "Oh, dat noemt zich een christen!" en tegelijk ook vanuit de kerk, die hetzelfde zou kunnen zeggen. Wij zijn niet zijn rechter. Dat is Jezus. Laten we bidden dat Jezus hem tot een krachtig instrument mag maken om mensen uit zijn invloedssferen te bereiken. Want kijk eens hoeveel invloed Paulus mocht hebben dankzij Jezus! Hij schreef vele brieven die 2000 jaar laten nog van grote invloed zijn voor ons christenen. God bless! :-)