Vergeet de samenkomst niet..

In deze tijd worden we elke zondag weer geconfronteerd met een uitdaging. We willen als christenen graag samenkomen, maar van overheidswege is die mogelijkheid slechts beperkt tot 30 personen. In de praktijk zien we dan ook amper dat er kleine kerkdiensten zijn, en als die er al zijn wordt er ook een beetje met een scheef gezicht tegen aan gekeken. "Is dat nu écht nodig?" las ik laatst ergens in een column. Ja, dat lijkt de volgende Bijbeltekst wel te zeggen.

"Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet nalaten, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen." (Hebreeën 10:25, HSV)

Episynagoge
Deze tekst is in vrijwel altijd alle gevallen dat ik iemand erover hoorde preken, gebruikt om mensen aan te sporen niet te vergeten om naar de kerkdiensten toe te gaan. Toch vond ik het verloop van de zin altijd wat vreemd, want zou onze kerkgang van invloed zijn op die grote dag, als Jezus terugkomt? Tot ik deze studie tegenkwam, en het Griekse woord episynagoge zag staan. Meteen viel het kwartje! Dit gaat helemaal niet over naar de kerk toe gaan. Dit gaat over iets heel anders! De enige andere plek dat we dit Griekste woord in de Bijbel tegenkomen, is namelijk in 2 Thessalonicenzen 2:1, als het gaat over de opname. Maar om te ontdekken of mijn gedachten valide waren, moeten we eerst naar de context kijken.

Context
Laten we bijvoorbeeld eens bij vers 23 beginnen. Hier gaat het over het vasthouden van de hoop. Welke hoop? Hopen is iets verwachten dat je nog niet ziet (Rom. 8:24). Tegenwoordig is hopen een beetje synoniem geworden voor gokken dat iets goed afloopt. Maar dat is niet hoe Paulus dat bedoelde in Romeinen 8. Hopen is verwachten met volharding (Rom. 8:25). Waar hopen we dan op? Onze redding is immers al voltooid. Wanneer we het woord 'redden' in de Bijbel zien staan, is de vraag altijd: "Waar worden we van gered?" Van direct onheil, zoals een groep soldaten? Vanuit een brandend gebouw? Van de dood? Van ziekte? Context is heel belangrijk.

Elpis
Het feit dat onze hoop is op onze toekomstige redding, is in dit verband dan ook beter te plaatsen als we kijken naar de rest van Romeinen 8. Het gaat in het vers ervóór (vers 23) immers dan ook over de verlossing van ons lichaam. Wanneer worden we daarvan verlost? Bij de opname (1 Cor. 15:51-52). Ook dat ándere Bijbelvers dat zo sterk de doctrine van de opname weergeeft (1 Thess. 4:13-18) leidt dit dogma in met het woord hoop, in het Grieks elpis. Maar ook Titus 2:13 spreekt over deze gezegende hoop, als het gaat over de toekomstige verschijning van Jezus Christus op de wolken, om ons op te nemen. Ook in Handelingen 23:6, 24:15, 26:6 en 28:20 spreekt Paulus over zijn hoop in een dergelijke context, van de wederopstanding der doden die tegelijk zal vallen met de opname. Of Romeinen 5:2, of Efeze 1:18. 

Ecclesia
Hoewel de vertaling op zichzelf voor tweeërlei uitleg vatbaar is, communiceert "onderlinge bijeenkomst" anno 2020 eerder iets als "naar de kerk gaan", helemaal door hoe het eigenlijk in 99% van de gevallen door de voorgangers wordt uitgelegd. Ik zeg hiermee natuurlijk niet dat het dus slecht is om naar de kerk te gaan, integendeel! Besef overigens wel dat wij samen de kerk vormen, en niet het gebouw waar u normaliter naartoe gaat. De kerk is er niet alleen op zondag. De kerk gaat maandagochtend in de auto naar het werk. En woensdagavond naar de voetbalkantine. De kerk kijkt vrijdagavond lekker televisie op de bank met vrouwlief. En de kerk gaat zaterdagavond ook stappen met z'n maten. We noemen deze groep mensen, die overal waar ze gaan ambassadeur zouden moeten zijn van Christus, in het Grieks ecclesia. Dit is echter níet het woord dat we vinden in Hebr. 10.

Hertaling
Wanneer we de tekst in het taalgebruik van deze postmoderne tijd zouden willen zetten, zouden we het als volgt kunnen vertalen: "Laten wij de opname niet vergeten, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen." En kijk eens om u heen hoe dit juist nú meer van toepassing is dan ooit tevoren! Zien we de tekenen om ons heen? En daarmee de grote dag van de opname naderen? Neem bijvoorbeeld House Resolution 6666, waarmee de Amerikaanse overheid gemachtigd is om bij verdenking van Covid-19 huizen binnen te dringen en mensen naar buiten te slepen en in speciale kampen af te zonderen. Dit soort getallen zijn gewoon pesterij, en hoewel het natuurlijk niet het teken van het beest is, wel bedoeld als "in your face". Of neem de oplopende spanning rondom de ophanden zijnde annexatie van Judea-Samaria. Jordanië en de Palestijnen zullen woedend zijn als dit gebeurt. Leidt dit tot de Psalm 83-oorlog, waarin precies die hoofdrolspelers samen zullen spannen en pogen Israël te vernietigen?

Achterlaten
Zijn wij wakker? We laten de doctrine van de opname toch niet achter, zoals sommige preteristen of Kingdom Now-denkers momenteel doen? Wat hebben zij dan voor hoop? Dit is het, volgens hen. Het 1000-jarige koninkrijk. Jezus is er al volgens hen. Volgens mij geloven we dan in een heel andere Jezus dan zij. Voor alle misverstanden rondom het koninkrijk, verwijs ik u graag door naar dit uittreksel, waaruit blijkt dat het koninkrijk volledig toekomstig is en er op geen enkele manier (dus ook niet geestelijk) al is. Kijk om u heen. Lijkt het erop dat satan vastgeketend zit onder de aarde (Op. 20:1-7)? Het lijkt er eerder op dat hij rondgaat als een briesende leeuw (1 Petrus 5:8). Wat een ellende is er toch overal om ons heen! Hebben zij hun ogen hier dan voor gesloten? Het goede nieuws is gelukkig dat we zéér dichtbij het einde van dit tijdperk zijn, en de opname spoedig zal volgen, waarna Jezus met deze verschrikkelijke vijand af zal rekenen. Dat zal geen decennia meer duren, als we kijken naar het tempo waarin alles zich ontvouwt. Bent u er klaar voor? Hebt u er al zin in om uw Verlosser Jezus Christus te ontmoeten? Maranatha! :)