Henoch en de profetie over de dieren en 70 herders
Hier vindt u het corresponderende artikel. Onderstaande tekst was te lang om te includeren, daarom staat deze hier : )
Henoch 85
1. En daarna zag ik een andere droom, en ik zal het allemaal aan je laten zien, mijn zoon. 2. Toen verhief Henoch zijn stem en zei tegen zijn zoon Methusalem: "Tot jou spreek ik, mijn zoon. Hoor mijn woorden, en neigt uw oor tot de droom van je vader. 3. Voordat ik je moeder, Edna nam, zag ik een visioen op mijn bed: En een stier kwam voort uit de aarde, en die stier was wit. En daarna een vaars kwam naar buiten, en uit de vaars kwamen twee stieren voort, en een van hen was zwart en de andere rood. 4. En die zwarte stier sloeg de rode neer, en jaagde die na over de aarde, en vanaf dat moment kon ik de rode stier niet meer zien. 5. Maar die zwarte stier groeide, en een vaars ging mee, en ik zag dat veel stieren voort kwamen uit hen, die net als hij waren, en hem na volgden. 6. En die koe, die de eerste was, ging uit de aanwezigheid van die eerste stier, op zoek naar de rode stier, maar kon hem niet vinden. En ze klaagde bitter en bleef zoeken. 7. En ik keek naar die eerste stier kwam bij haar, en kalmeerde haar, en vanaf die tijd schreeuwde ze niet meer. 8. En na deze, beviel ze van een andere witte stier, en daarna beviel ze van een groot aantal zwarte stieren en koeien. 9. En ik zag, in mijn slaap, dat de witte stier, hoe die groeide en een grote witte stier werd. En uit hem kwamen veel witte stieren, en ze waren als hij. 10. En zij werden vaders van veel witte stieren die net als zij waren, de ene vader na de andere.
Henoch 86
1. En nogmaals, keek ik met mijn ogen terwijl ik lag te slapen, en ik zag de hemel boven, en een ster daalde neer uit de hemel, en het stond op en at, en weidde onder die stieren. 2. En hierna, zag ik de grote en de zwarte stieren, en alle kudden veranderden, hun weiden, en hun kalveren. En ze begonnen te morren, de een na de ander. 3. En, nogmaals, zag ik in het visioen en keek omhoog naar de hemel, en ik zag vele sterren, hoe ze naar beneden kwamen, en uit de hemel werden gegooid vanwege die eerste ster, en vielen neer onder die vaarzen en stieren. Ze waren met hen, weidende onder hen. 4. En ik keek naar hen en zag, dar ze allen edele delen hadden als paarden, en begonnen om de koeien te gebruiken van de stieren. En ze werden zwanger en baarden olifanten, kamelen en ezels. 5. En alle stieren waren bang voor hen, ze waren doodsbang voor hen. En zij begonnen hen met hun tanden te bijten, en hen te verslinden, en te steken met hun horens. 6. En zo begonnen ze die stieren te verslinden, en al de zonen van de aarde begonnen te beven en te schudden voor hen en vluchtten.
Henoch 87
1. En nogmaals zag ik ze, hoe ze begonnen elkaar te steken, en elkaar te verslinden, en de aarde begon te schreeuwen. 2. En ik hief mijn ogen weer op naar de hemel, en zag in het visioen, dat er uit de hemel wezens kwamen die waren als blanken mannen, en vier kwamen uit die plaats, en drie anderen met hen. 3. En die drie, die het laatste kwamen, pakte me bij mijn hand en namen mij uit de generaties van de aarde, en tilde me omhoog op een hoge plaats en toonde mij een toren hoog boven de aarde, en al de heuvelen waren lager. 4. En een zeide tot mij: "Blijf hier tot je hebt gezien alles wat deze olifanten en kamelen, ezels overkomt, en de sterren, en alle stieren."
Henoch 88
1. En ik zag een van die vier die als eerste waren verschenen, hoe hij die eerste ster greep, die uit de hemel was gevallen, en gebonden heeft aan zijn handen en voeten, en hem in een afgrond gooide. En die afgrond was smal en diep, verschrikkelijk, en donker. 2. En een van hen trok zijn zwaard, en gaf het aan de olifanten, kamelen en ezels. En zij begonnen elkaar te slaan, en de hele aarde schudde, vanwege hen 3. En als ik keek in het visioen, een van deze vier, die gekomen was wierp een lijn uit de hemel en verzamelde en pakte alle grote sterren, degene waarvan de edele delen waren als de edele delen van de paarden, en bond ze allemaal aan hun handen en hun voeten, en wierp ze in een afgrond van de aarde.
Henoch 89
1. En een van die vier ging naar de witte stier, en leerde hem een mysterie, trillende als hij was. Hij werd geboren als een stier, maar was een man, en bouwde voor zichzelf een grote boot, en woonde er op, en drie stieren ging met hem in dat vaartuig, en ze waren geborgen. 2. En, nogmaals, sloeg ik mijn ogen op ten hemel en zag een hoog gewelf met zeven water kanalen erop, en die kanalen goten veel water in een gebied. 3. En ik keek nog eens, en bronnen opende zich op de bodem van dit grote gebied, en het water begon te borrelen en te stijgen boven de bodem. En ik keek naar dat gebied, totdat de gehele oppervlakte bedekt was door water. 4. En water, duisternis en mist bedekten het, en ik keek naar de hoogte van dat water, en dat water was gestegen boven dat gebied en was uitgegoten over het gebied, en het bleef op de aarde. 5. En al de stieren in dat gebied die daar bijeen waren, totdat ik zag hoe ze verzonken en werden verzwolgen, en vernietigd in dat water. 6. En de boot dreef op het water maar de stieren, olifanten, kamelen en ezels zonken naar de bodem, samen met alle dieren, zodat ik ze niet meer kon zien. En ze waren niet in staat om eruit te komen maar werden vernietigd, en zonken in de diepte. 7. En ik keek nogmaals als in dat visioen de waterkanalen werden verwijderd van dat hoge gewelf, en er kloven in de aarde werden gemaakt, niveaus en andere afgronden werden geopend. 8. En het water begon naar beneden te stromen daarin, totdat de aarde weer zichtbaar werd, en de boot zich op de aarde afzette en de duisternis verdween, en het licht verscheen. 9. En de witte stier, die een man was, ging uit dat schip, en de drie stieren met hem. En een van de drie stieren was wit, net als de andere stier, en een van hen werd rood als bloed, en een was zwart. En de witte stier overleed. 10. En zij begonnen de vaders van wilde dieren en vogels te worden, zodat er van hen allerlei soorten ontstonden: leeuwen, tijgers, wolven, honden. hyena's, wilde zwijnen, vossen, dassen, varkens, valken, gieren, wouwen, arenden, en raven. Maar onder hen werd een witte stier geboren. 11. En zij begonnen met elkaar te bijten, maar de witte stier, die werd geboren onder hen, werd de vader van een wilde ezel en een witte stier erbij, en de wilde ezels namen toe. 12. Maar de stier die werd geboren, was de vader van een zwart wild zwijn en een wit schaap, en het wilde zwijn werd de vader van veel zwijnen en dat schaap was de vader van twaalf schapen. 13. En wanneer die twaalf schapen opgroeiden, gaven ze een van hen over aan de ezels, en die op zijn beurt, gaf dat schaap over aan de wolven, en dat schaap groeide op tussen de wolven. 14. En de Heer bracht de elf schapen om daar te wonen met hem, en te weiden onder de wolven, en vermeerderden zich en werden een grote kudde schapen. 15. En de wolven begonnen om bang te zijn voor hen, en ze onderdrukten hen zodat ze gedwongen waren om hun jongens weg te doen, en toen gooiden ze hun jongens in een rivier met veel water, maar die schapen begon te schreeuwen omwille van hun jongens, en klagen bij hun Heer. 16. Maar één schaap, die was gered van de wolven, vluchtte en ontkwam naar de wilde ezels. En ik zag hoe de schapen kreunen en huilden, en baden tot de Heer met al hun macht, tot die Heer van de schapen neer kwam op de oproep van de schapen, vanuit een hoge ruimte, en kwam tot hen, en keek naar hen om. 17. En hij riep dat schaap, dat gevlucht was voor de wolven, en sprak met het over de wolven, dat hij hen zou moeten waarschuwen dat ze niet de schapen moesten aanraken. 18. En het schaap ging naar de wolven, in overeenstemming met het Woord van de Heer, en een ander schaap ontmoette dat schaap en ging mee. En de twee gingen samen, naar de vergadering van deze wolven, spraken met hen en waarschuwden hen dat vanaf dat moment, zij niet die schapen meer zouden aanraken. 19. En daarna zag ik de wolven, hoe ze nog harder handelden met de schapen, met al hun macht, en de schapen riepen. 20. En hun Heer kwam tot de schapen, en begon die wolven te slaan, en de wolven begon te kreunen, maar de schapen werden stil en vanaf dat moment riepen ze niet meer. 21. En ik keek naar de schapen totdat ze ontsnapt waren aan de wolven, maar de ogen van de wolven waren verblind, en die wolven gingen de schapen achterna met al hun krachten. 22. En de Heer van de schapen ging met hen, zoals Hij hen leidde, en al zijn schapen volgden Hem. En Zijn gezicht was glorieus, en zijn verschijning, verschrikkelijk en prachtig. 23. Maar de wolven begon die schapen te achtervolgen totdat ze elkaar ontmoetten bij een strook water. 24. En dat water werd verdeeld, en het water stond aan de ene kant, en aan de andere, voor hen. En hun Heer als hij hen leidde, stond tussen hen en de wolven. 25. En terwijl de wolven de schapen nog niet hadden gezien die naar het midden van die plas water gingen, of de wolven achtervolgden de schapen, en die wolven renden achter hen aan in dat gespleten water. 26. Maar toen ze de Heer van de schapen zagen wendden zij zich, om te vluchten voor hem, maar dat water vloeide weer terug naar elkaar, en nam opeens weer zijn natuurlijke vorm aan, en het water zwol op, en steeg op tot het deze wolven bedekte. 27. En ik keek hoe alle wolven, die de schapen hadden nagestreefd, werden vernietigd en verdronken. 28. Maar de schapen ontsnapten aan dat water, en gingen naar een woestijn waar geen water was, noch gras. En zij begonnen hun ogen te openen en te zien, en ik zag dat de Heer van de schapen hen weidde, en ze water en gras gaf, en dat de schapen gingen, en Hij leidde hen. 29. En dat schaap ging naar de top van een hoge rots en de Heer van de schapen stuurde iets aan hen. 30. En daarna zag ik de Heer van de schapen, die voor hen stond, en zijn verschijning was verschrikkelijk en majestueus, en al die schapen zagen Hem en zijn bang voor Hem. 31. En ze waren allemaal bang en beefden voor Hem, en zij schreeuwden het uit naar het schaap, die in hun midden was: "We kunnen niet staan voor onze Heer, noch naar Hem kijken." 32. Dan ging dat schaap, die hen leidde, opnieuw naar de top van de rots, en de schapen begonnen verblind te worden, en af te dwalen van het pad dat was getoond, maar dat schaap wist het niet. 33. En de Heer van de schapen was zeer boos op hen, en dat schaap wist het, en ging van de top van de rots, en kwam tot de schapen, en vond de meerderheid van hen, met hun ogen verblind, en gaan afdwalen van Zijn pad. 34. En toen ze het zagen, waren ze bang en beefden voor het en wensten dat ze konden terugkeren naar hun tenten. En dat schaap, nam een aantal andere schapen mee en ging naar de schapen die waren verdwaald, en begonnen toen hen te doden, en de schapen waren er bang voor. En dat schaap bracht die schapen, die verdwaald waren, en zij keerden terug naar hun tenten. 35. En deze werden gebracht; de blinde schapen, die geoordeeld werden, en schuldig bevonden werden allen geduwd in die afgrond van vuur op de aarde, en verbrand. 36. En ik keek ernaar in het visioen, tot het schaap een man werd, en een huis bouwde voor de Heer van de schapen, en maakte dat alle schapen stonden in dat huis. 37. En ik keek totdat het schaap, dat hij had ontmoet, dat andere schaap, die de schapen leidde, in slaap viel. En ik keek totdat alle grote schapen werden vernietigd en de kleinen in hun plaats kwamen, tot ze bij een weide kwamen, en trokken naar de buurt van een rivier met water. 38. En het schaap, dat hen leidde, die was uitgegroeid tot een man, werd van hen gescheiden en viel in slaap, en alle schapen zochten, en huilden zeer bitter over hem. 39. En ik keek tot ze ophielden met huilen voor het schaap en de stroom van het water overstaken. En daar rezen twee schapen als leiders, in plaats van die in slaap waren gevallen, en zij leidden hen. 40. En ik keek tot de schapen kwamen op een goede plaats, een aangenaam en prachtig land, en ik keek tot de schapen tevreden waren. En dat huis was in het midden van hen in dat groene en aangename land. 41. En soms werden hun ogen geopend, en soms verblind, totdat een ander schaap opstond, en hen leidde, en ze allemaal terugbracht. En hun ogen werden geopend. 42. En de honden, en de vossen en wilde zwijnen, begonnen die schapen te verslinden tot de Heer van de schapen een ram opwekte uit hun midden, die hen leidde. 43. En die ram begon de honden te slaan, de vossen en de wilde zwijnen, aan de ene kant en aan de andere, totdat hij hen allemaal had vernietigd. 44. En de ogen van het schaap werden geopend, en hij zag de ram in het midden van de schapen, hoe hij zijn glorie heeft afgezworen, en begon om die schapen te slaan, en hoe hij hen vertrapte en zich verkeerd gedroeg. 45. En de Heer van de schapen stuurde het schaap naar een ander schaap en het rees op tot een ram, en leidde de schapen in plaats van het schaap, dat afstand heeft gedaan van zijn glorie. 46. En hij ging om met hem, en sprak met hem alleen, en wekte dat ram op, en maakte het een prins en leider van de schapen. En tijdens dit alles, onderdrukten die honden de schapen. 47. En de eerste ram heeft de tweede ram achtervolgd en deze tweede ram stond op en vluchtte voor hem. En ik keek toe tot die honden de eerste ram aanvielen. 48. En die tweede ram stond op en leidde de kleine schapen, en die ram heeft veel schapen verwekt, en viel in slaap. En een klein schaap werd een ram in plaats van hem, en werd de prins en leider van de schapen. 49. En die schapen groeiden en vermeerderden zich, maar alle honden, en vossen en wilde zwijnen, waren bang en vluchtten voor hem. En dat ram slachtte en doodde alle dieren, zodat die dieren niet weer de overhand hadden bij de schapen, en niet verder iets konden grijpen van hen. 50. En dat huis werd groot en breed, en voor de schapen werd een hoge toren gebouwd op dat huis voor de Heer van de schapen. En dat huis was laag, maar de toren rees op en was hoog. En de Heer van de schapen stond op die toren en ze richtten een volle tafel aan voor Hem. 51. En ik zag hoe die schapen weer afdwaalden, en wandelden op vele manieren, en verlieten dat huis van hen, en de Heer van de schapen. Hij riep een aantal van de schapen, en stuurde ze naar de schapen, maar de schapen begonnen hen te doden. 52. Maar een van hen werd gered, en werd niet gedood, en het sprong weg en schreeuwde het uit tegen de schapen. En ze wilden het doden, maar de Heer van de schapen redde hem uit de handen van de schapen, bracht het bij mij, en liet hem daar verblijven. 53. En hij zond vele andere schapen naar die schapen, om te getuigen tegen hen en te klagen over hen. 54. En na deze, zag ik hoe toen ze het huis van de Heer van de schapen verlieten, en zijn toren, en verdwaalden in alles, en hun ogen waren verblind. En ik zag hoe de Heer van de schapen velen van hen slachtte, in hun weide, totdat deze schapen de slachters uitnodigden en Zijn plaats verrieden. 55. En hij gaf hen over in de handen van de leeuwen en de tijgers, en de wolven en de hyena's, en in de handen van de vossen, en alle dieren. En die wilde dieren begonnen die schapen in stukken te verscheuren. 56. En ik zag hoe hij het huis van hen verliet, en hun toren, en hen allen overgaf in de handen van de leeuwen, zodat ze hen in stukken kunnen scheuren en hen verslinden, en in de handen geven van alle dieren. 57. En ik begon te schreeuwen met al mijn kracht, roepende naar de Heer van de schapen en vertegenwoordigde de schapen bij Hem, uit vrees dat alle wilde dieren hen zouden verslinden 58. Maar Hij bleef staan, hoewel Hij het zag, en Hij verheugde zich dat ze werden verslonden, opgeslokt en weg dreven. En Hij gaf hen in de handen van alle dieren als voedsel. 59. En Hij riep zeventig herders, en dwong ze naar de schapen, zodat ze hen zouden kunnen hoeden. En Hij zei tegen de herders en hun metgezellen: "Ieder van u, van nu af aan, zal de schapen hoeden en doen wat Ik u gebied. 60. En Ik zal ze aan u, overgeven, precies geteld en Ik zal u vertellen welke van hen zullen worden vernietigd, en vernietig hen." En Hij gaf die schapen over aan hen. 61. En Hij riep een ander, en zeide tot hem: "Observeer en zie alles wat deze herders doen tegen deze schapen, want zij zullen er meer verdelgen van hen dan ik hun geboden heb. 62. En noteer alle overtollige vernietiging, die wordt gedaan door de herders, hoeveel ze vernietigen op mijn bevel en hoeveel ze vernietigen uit eigen beweging. Noteer tegen elke herder, individueel, alles wat hij vernietigt. 63. En lees in het bijzijn van Mij precies voor hoeveel ze vernietigen uit eigen beweging en hoeveel er worden overhandigd voor vernietiging, zodat dit het bewijs kan zijn voor Mij, tegen hen. Zodat Ik al de daden van de herders ken om ze te overhandigen voor het oordeel. En Ik zal zien wat ze doen, of ze zich houden aan mijn bevel waarmee ik hun geboden heb, of niet. 64. Maar ze moeten het niet weten, en u moet dit niet aan hen tonen, maar schrijft het slechts op tegen elke individu in zijn tijd; alles wat de herders vernietigen, en breng het allemaal tot mij." 65. En ik keek totdat deze herders hen hoedden in hun tijd, en zij begonnen hen te doden en meer dan hen werd bevolen om te vernietigen, en zij gaven die schapen in de handen van de leeuwen. 66. En de leeuwen en de tijgers verslonden en verzwolgen de meerderheid van de schapen, en de wilde zwijnen aten met hen mee, en de toren staken ze in brand en sloopten dat huis. 67. En ik was erg verdrietig over die toren, omdat dat huis van de schapen was afgebroken, en daarna, was ik niet in staat om te zien of deze schapen in dat huis gingen. 68. En de herders en hun begeleiders overhandigden die schapen aan alle dieren, zodat ze hen zouden kunnen verslinden. Elk van hen op zijn tijd ontving een exact aantal, en voor elk van hen, de een na de ander, werd opgeschreven in een boekrol hoeveel van hen werden vernietigd. 69. En over elke dode, meer dan was voorgeschreven, om te worden vernietigd begon ik te huilen en heel veel te klagen, vanwege deze schapen. 70. En ook zag ik in het visioen, hoe iemand elke dag schreef, hoe hij een ieder opschreef die werd verwoest door die herders. En hij bracht dit en presenteerde de hele boekrol aan de Heer van de schapen, alles wat ze hadden gedaan en alles wat elk van hen had laten verdwijnen, en alles wat ze hadden overhandigd om te worden vernietigd. 71. En de rol werd voorgelezen voor het aangezicht van de Heer van de schapen, en Hij nam de boekrol in zijn hand, las, en verzegelde dien, en legde het neer. 72. En daarna zag ik hoe de herders hoedden voor twaalf uur en drie van die schapen keerden terug, ze kwamen en begon op te bouwen, alles wat naar beneden was gevallen van dat huis, maar de wilde zwijnen hinderden hen zodat ze niet verder konden. 73. En ze begonnen opnieuw te bouwen, als voorheen, en als ze de toren oprichten, en het genoemd werd de hoge toren. En zij plaatsten een tafel in de toren, maar alle brood erop was onrein en niet zuiver. 74. En naast dit alles, waren de ogen van deze schapen verblind zodat ze niet konden zien, en hun herders eveneens niet. En er werden er nog meer van hen overhandigd voor de ondergang, en ze vertrapten de schapen met hun voeten en verslonden hen. 75. Maar de Heer van de schapen bleef nog steeds daar, totdat alle schapen verstrooid waren, en Hij hen had vermengd en zij zich niet konden redden uit de handen van de dieren. 76. En de degene die schreef in de boekrol bracht het naar voren, liet het zien, en las er uit in de nabijheid van de Heer van de schapen. En hij smeekte Hem namens hen, en een verzocht Hem als hij Hem al de daden toonde van hun herders en getuigde voor Hem tegen alle herders. 77. En hij nam de rol, zette die voor Hem neer, en ging uit.
Henoch 90
1. En ik keek tot het moment dat vijfendertig herders de schapen hadden gehoed op dezelfde manier, elk afzonderlijk, ze allen hun tijd volbrachten zoals de eerste. En anderen ontvingen ze in hun handen om ze te hoeden op hun tijd, ieder herder in zijn eigen tijd. 2. En daarna zag ik in het visioen, al de vogels van de hemel komen:. De adelaars, de gieren, en de wouwen, en de raven. Maar de adelaars leidden alle vogels, en zij begon de schapen te eten, de ogen uit pikken, en hun vlees te verslinden. 3. En de schapen schreeuwden het uit, omdat de vogels hun vlees aten. En Ik schreeuwde het uit en klaagde in mijn slaap, vanwege die herder die de schapen hoedde. 4. En ik keek toe totdat de schapen werden verslonden door die honden, en door de arenden, en door de wouwen, en ze lieten hen noch vlees, noch de huid, noch pees, totdat alleen nog hun botten over waren. En hun botten vielen op de grond en de schapen werden weinig in getal. 5. En ik keek tot het moment dat drieëntwintig herders hadden gehoed, en ze voltooiden dit, een ieder op zijn tijd, achtenvijftig keer. 6. En kleine lammeren werden geboren uit die witte schapen, en ze begonnen hun ogen te openen, om te zien, en te huilen om de schapen. 7. Maar de schapen huilden niet over hen, en luisteren niet naar wat zij tot hen zeiden, maar waren zeer doof, en hun ogen waren extreem en overdreven verblind. 8. En ik zag in het visioen, hoe de raven zich storten op die lammeren, en ze namen een van die lammeren, en scheurden het schaap in stukken en verslonden het. 9. En ik keek tot er horens kwamen op die lammeren, maar de raven sloegen hun hoorns naar beneden. En ik keek tot er een grote hoorn groeide op een van deze schapen, en hun ogen werden geopend. 10. En keek naar hen en hun ogen waren geopend. En het riep tot de schapen, en de rammen zagen het, en renden ze allemaal naar Hem. 11. En naast dit alles, scheurden de adelaars, gieren, raven, en de wouwen nog steeds de schapen in stukken, en vlogen op hen en verslonden hen. En de schapen waren stil, maar de rammen klaagden en huilden het uit. 12. En die raven streden en vochten met Het, en wilde weg vagen zijn hoorn, maar ze konden haar niet overweldigen. 13. En ik keek naar hen totdat de herders en de arenden, en die gieren, en de wouwen, kwam en riep tot de raven, dat zij de hoorn van die ram in stukken mochten slaan. En ze vochten en streden met Het, en Het vocht met hen en riep het uit, zodat hulp zou kunnen komen tot Het. 14. En ik keek naar die man, die de namen van de herders opschreef en hen bracht voor de Heer van de schapen, kwam, en hij hielp de Ram en toonde het alles; zijn hulp kwam naar beneden. 15. En ik keek totdat de Heer van de schapen tot hen kwam in woede, allen die hem zagen vluchtten, en ze vielen allemaal in het duister voor het aangezicht van Hem. 16. Alle adelaars en gieren en raven en wouwen, verzamelde Hij bij elkaar en bracht met hen al de wilde schapen, en allen kwamen bij elkaar en ze hielpen elkaar om de hoorn van de Ram in stukken te breken. 17. En ik keek naar de man die de boekrol schreef op bevel van de Heer, totdat hij de boekrol van de vernietiging die de laatste twaalf herders hadden gemaakt, opende. En hij toonde, voor de Heer van de schapen, dat zij zelfs meer hadden vernietigd dan die vóór hen hadden gedaan. 18. En ik keek tot dat de Heer van de schapen tot hen kwam en nam zijn staf van woede en sloeg op de aarde. En de aarde werd opgesplitst. En alle dieren, en de vogels van de hemel vlieden van die schapen en zonken in de aarde, en het sloot zich over hen. 19. En ik keek totdat een groot zwaard werd gegeven aan de schapen. En de schapen gingen uit tegen alle wilde dieren om ze te doden. En al de dieren en vogels van de hemel vluchtten voor hen. 20. En ik keek tot er een troon werd opgericht in het aangename land en de Heer van de schapen er op zat. En zij namen al de verzegelde rollen en opende de boekrollen in het aangezicht van de Heer van de schapen. 21. En de Heer riep de mannen, de eerste zeven witte, en beval hen om voor Hem te brengen de eerste ster, die de sterren voorging wiens intieme delen waren als van paarden, en brachten ze allen voor het aangezicht van Hem. 22. En Hij zeide tot de man die schreef voor het aangezicht van Hem, die een van de zeven witten was, Hij zei tegen hem: "Neem die zeventig herders, aan wie ik de schapen overgaf, en die, op hun eigen gezag er meer doodden dan ik hun geboden heb." 23. En ik zag ze allemaal gebonden, en ze stonden allemaal voor Hem. 24. En het vonnis werd gegeven, eerst voor de sterren, en zij werden geoordeeld en schuldig bevonden, en zij gingen naar de plaats van verdoemenis en werden geworpen in een diepe plek vol vuur en vol pilaren van vuur. 25. En die zeventig herders werden beoordeeld en schuldig bevonden, en ook zij werden geworpen in die afgrond van vuur. 26. En ik zag in die tijd hoe een soortgelijke afgrond werd geopend in het midden van de aarde, die was vol met vuur, en zij brachten de blinde schapen en ze waren allemaal veroordeeld en schuldig bevonden, en geworpen in die afgrond van vuur en ze verbrandden. En die afgrond was in het zuiden van dat huis. 27. En ik zag die schapen verbranden en hun botten verbrandden. 28. En ik stond op om te kijken totdat Hij dat oude huis opgevouwen had, en alle pijlers verwijderd, en alle balken en omamenten van dat huis daarbij werden opgevouwen. En ze verwijderden het en zetten het in een plaats in het zuiden. 29. En ik keek totdat de Heer van de schapen een nieuw huis bracht, groter en hoger dan de eerste en hij zette het op de plek van de eerste die was opgevouwen. En al haar pilaren waren nieuw, en de ornamenten waren nieuw en groter dan die van het eerste, de oude die was verwijderd. En de Heer van de schapen was in het midden ervan. 30. En ik zag al de schapen die werden achtergelaten, en alle dieren van de aarde. en al de vogels van de hemel neervallen en die schapen aanbidden, en bedelden en gehoorzamen ze in ieder bevel. 31. En hierna, deze drie, die waren gekleed in het wit en mij hadden vastgehouden bij mijn hand, degenen die mij het eerst hadden gebracht. Zij, met de hand van die ram hield me ook vast, nam me op, en legde me neer in het midden van die schapen voordat het vonnis werd uitgesproken. 32. En die schapen waren allemaal wit en hun wol dik en puur. 33. En al degenen die waren verwoest en verstrooid, en alle wilde dieren, en al de vogels van de hemel verzameld zich in dat huis, en de Heer van de schapen verheugde zich zeer, want ze waren allemaal goed. en waren terug gekeerd naar Zijn huis. 34. En ik keek tot ze dat zwaard hadden neergelegd, dat was gegeven aan dc schapen, en zij brachten het terug in zijn huis, en het was verzegeld voor het aangezicht van de Heer. En alle schapen werden opgesloten in dat huis maar het kon hen niet houden. 35. En de ogen van allen van hen werden geopend, en zij zagen het goede, en er was niet een onder hen die niet zien kon. 36 En ik zag dat het huis groot, breed, en uitzonderlijk vol was. 37. En ik zag hoe een witte stier werd geboren, en zijn horens waren groot, en alle wilde dieren en alle vogels van de hemel waren er bang voor, en smeekten het voortdurend. 38. En ik keek totdat al hun soorten werden veranderd en zij allen witte stieren werden. En de eerste onder hen was een wilde os. En die wilde os was een groot dier en had grote zwarte hooms op zijn kop. En de Heer van de schapen verheugden zich over hen, en over al de stieren. 39. En ik lag te slapen in het midden van hen en ik werd wakker en zag alles. 40. En dit is het visioen die ik zag, terwijl ik sliep en als ik wakker werd, zegende ik de Heer van gerechtigheid, en gaf eer aan Hem. 41. Maar na deze weende ik bitter en mijn tranen waren niet stoppen totdat ik het niet meer kon verdragen. Als ik keek, stroomden ze als gevolg van wat ik zag, want alles zal gebeuren en worden voldaan, en al de daden van de mensen, in de volgorde, zoals werd getoond voor mij. 42. Die avond herinnerde ik me mijn eerste droom, en juist daardoor huilde ik, en werd verstoord, omdat ik dit visioen had gezien.
