'Preppen', een afkorting van 'preparen' ofwel voorbereiden, is iets wat je in deze tijd steeds meer hoort in bepaalde kringen. Het idee is dat we, áls er een catastrofe komt, voorbereid zijn om langere tijd te overleven. Dit is vooral erg populair onder de zogenaamde post-tribbers, de mensen die geloven dat wij als kerk dóór de grote verdrukking heen moeten. Mike van het YouTube-kanaal On Point Preparedness of Steve Quayle van GenSix geloven dit bijvoorbeeld, en geven regelmatig tips over hoe wij ons christenen kunnen voorbereiden op die grote verdrukking waar Jezus het over heeft in Mattheüs 24:21. Hier op Unravelations geloven wij echter dat dit geenszins zal gebeuren. Het woord 'kerk' (Grieks: ecclesia) komt niet eens voor tussen Openbaring 6 en 19, de periode waarin deze grote verdrukking (Op. 7:14) zich ontvouwt. De 'heiligen' die we daar zien, zijn mensen die pas in de verdrukking tot geloof zijn gekomen. Tóch is het goed om ons voor te bereiden. Niet zozeer omdat wij door die verdrukking zullen gaan, dat gaan we namelijk niet (hier 49 redenen). Maar wel om diverse andere redenen. Ik geef u er vijf.

I. Bidden
Jezus bad het ons al voor, in het oerbekende 'Onze Vader': "Leid ons niet in verzoeking." Over dit gebed is veel te zeggen, maar wat velen niet weten, is dat het heel veel betrekking heeft op de eindtijd. Zie daarvoor ook dit korte uittreksel. Jezus leidt het in met 'Uw koninkrijk kome' en sluit het af met 'Verlos ons van de boze'. Die boze is een persoon; Satan. In het Grieks wordt op 6 andere plekken hetzelfde woord gebruikt om Satan te beschrijven. Ook het deel 'Leid ons niet in verzoeking' zou daarom, gezien de context, misschien beter vertaald kunnen worden als 'Leid ons niet in verdrukking'. Het semantische bereik van het Griekse woord peirasmos laat dat dan ook toe.

Het 'Onze Vader' is een prachtig gebed, dat mijns inziens niet per sé letterlijk opgedreund hoeft te worden, maar meer een globale lijn aangeeft van hoe we enerzijds een gebed op kunnen bouwen en anderzijds elementen biedt waarvoor we kunnen bidden die betrekking hebben op de eindtijd. Het is belangrijk dat we beseffen dat Zijn Naam geheiligd wordt, in deze duistere tijd. Dat mensen zullen inzien dat God niet zomaar een onpersoonlijke kracht is waar je van kunt tappen als je op een bepaalde manier leeft. Nee, God is een Persoon Die ons allen heeft gemaakt tot eer van Hemzelf. Hoewel deze aarde er door onze zonde niet best aan toe is, heeft Hij een reddingsplan beschikbaar gemaakt door Zijn Zoon Jezus, en zal Zijn koninkrijk zo meteen komen, waarmee het herstel van alle dingen in gang is gezet. Zo zal het uiteindelijk op aarde zo zijn net als in de hemel. Voor nu is het belangrijk dat we ons geloofsleven actief uitdragen, en ons richten op de dag van vandaag. We zijn hier op aarde ambassadeurs van dat nog toekomstige koninkrijk en dat zou ook in onze handel en wandel zichtbaar moeten zijn. Laten we anderen daarom vergeven. En laten we bidden dat zoveel mogelijk mensen in Jezus zullen geloven en daarom verlost zullen worden van die grote verdrukking. Zodat Zijn koninkrijk inderdaad zal komen met kracht en heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen. Dit zijn enkele van mijn eigen gedachten bij dit gebed, maar voel u vrij om dit voor uzelf te bestuderen en door te bidden.

II. Lezen
​In de bovenstaande tekst is te zien hoe religieuze mensen soms enorm verblind kunnen zijn voor de zogenaamde tekenen van de tijden. We kunnen ons hierover informeren door regelmatig in de Bijbel te lezen. Er zijn verschillende manieren om in Gods woord te lezen, en velen ervan zijn goed. Er zijn Bijbeldagboeken, leesschema's en allerlei andere manieren om Bijbel te lezen. Laten we er echter voor waken dat we ons niet teveel laten voorkauwen door de voorganger of schrijver van een bepaald boek. Lees nooit een vers alléén, maar lees de directe en indirecte context erbij. Zo voorkomt u dat u verdwaalt in vreemde leringen en losraakt van de waarheid. Een goede manier om Bijbelstudie te doen is daarom door gewoon álle boeken van het begin tot het einde door te lezen, hoofdstuk voor hoofdstuk en vers voor vers. Met behulp van gratis Bijbelstudietools zoals concordanties en commentaren kunt u voor uzelf een goed idee krijgen wat u precies leest en zorgt u er tegelijk voor dat u geen blinde vlek krijgt.

Veel voorgangers slaan het onderdeel 'profetie' over en missen behalve 1/3e van de Bijbel daarmee ook een heel belangrijk aspect van het geloof. Het kunnen herkennen van de tijd waarin wij leven. We ontnemen onszelf hiermee zo'n belangrijke vaardigheid en zijn niet bekwaam om eschatologische dwaalleren zoals preterisme te kunnen weerstaan. Door de Bijbel boek voor boek door te gaan, missen we niets, verplichten we onszelf om álles te bestuderen en ontwikkelen we als het goed is geen blinde hoek. Tegelijk maakt het ons vaardig om valse leringen te herkennen. Denk maar na. Als u elke dag naar een écht briefje van 10 Euro kijkt, kunt u op den duur heel gemakkelijk herkennen wat een vals briefje is. Zo is het ook met valse leringen. Door de Bijbel zélf goed te bestuderen, kunt u ze na een tijdje bij wijze van spreken al van een kilometer afstand ruiken. U kunt bijvoorbeeld 's ochtends een boek uit het Oude Testament lezen en 's avonds één uit het Nieuwe Testament. Kijk naar de citaten onder de tekst en u kunt ze kruisrefereren om zo een goed beeld te krijgen. Met name bij de profetieën is dit heel belangrijk. Zo bent u goed op de hoogte van de tijd waarin wij leven.

III. Downloaden
Nu komen we bij het wat meer pragmatische gedeelte van dit artikel. Met de toenemende censuur neemt het gevaar toe dat steeds meer belangrijke bronnen van relevante Bijbelse informatie verdwijnen. Voor de mensen die in de verdrukking tot geloof komen is dat natuurlijk een enorm gemis. Er ontvouwt zich momenteel een zeer duistere agenda, en de donkere machten die hierachter schuilgaan willen niet dat wij christenen hun plan exposeren. Een goed voorbeeld hiervan werd vorige week duidelijk. Omdat men graag wil dat er naar een wereldwijd vaccin met zgn. quantum dots wordt toegewerkt, zodat de mensheid gecontroleerd kan worden, moet elk ander medicijn dat Covid-19 kan verhelpen, weggepoetst worden uit de publiciteit. Het zeer effectieve en al decennia veilige middel hydroxychloroquine (samen met zinksulfaat en azitromycine!) wordt momenteeel compleet de grond ingeboord door de experts die de politiek en media hebben uitgekozen. Dat er nog legio ándere experts zijn met een afwijkende mening, die niet geven om wat farmaceuten hen bieden, wordt vakkundig genegeerd en zelfs actief gecensureerd. Hier kunt u de video vinden waarop een ware heksenjacht is gemaakt door politici, media en farmaceuten (deel van de schaduwregering, samen met o.a. bankiers), hoewel de kans groot is dat ook deze binnenkort offline wordt gehaald. 

Het is dus van het grootste belang dat u voor uzelf een offline-database gaat aanleggen, als u in de toekomst nog effectief wilt kunnen getuigen. Download een offline-Bijbelstudieprogramma zoals e-Sword en download daarin alle relevante modules zoals commentaren, lexicons en wat dies meer zij. Zet ze desnoods op een computer die niet aangesloten is op het internet, want als ik kijk hoe ver men tegenwoordig gaat met de censuur, verbaas ik me nergens meer over. Alles wat aangesloten is op internet kan gehackt worden. Ook de webhosting van het dokterscollectief America's Frontline Doctors, dat ik twee paragrafen eerder noemde, heeft bijvoorbeeld besloten om per direct hun website te verwijderen en is geflagged door online virusscanners. Zelfs uw eigen site is dus niet eens meer veilig als dit nog even zo doorgaat, en dat betekent dus ook déze website, Unravelations. Brand dingen op CD's, DVD's, zet ze op USB-sticks of print ze uit en verberg ze. Dat is niet alleen voor deze periode van belang, maar vooral ook voor de toekomst, als uw niet-gelovige geliefden in de grote verdrukking informatie op willen zoeken maar simpelweg niet meer weten waar ze die moeten vinden. 2 Thessalonicenzen 2:10-11 spreekt van dé grote leugen waarin de mensen dan zullen gaan geloven en dat Satan met álle macht en kracht zal proberen de mensen te verleiden om daarin te gaan geloven. Reken maar dat de censuur dan nog vele malen erger zal zijn dan nu. Als u dit niet voor uzelf doet, doe het dan voor uw niet-gelovige buren, familie, collega's, etc. Leg DVD's, Bijbels, CD's op diverse plekken in uw huis, verstop ze in kastjes, in de kelder, in verborgen ruimtes, in de schuur, in de auto, in uw kluisje op het werk, etc. etc. Een aantal websites hebben de optie om video's te downloaden, maar anders is er ook de mogelijkheid om die via een programma als OBS op te nemen. Ook audio kan soms worden gedownload, maar ook live worden opgenomen met al standaard op Windows geïnstalleerde tools of meer professionele tools zoals Audacity. Tekst kan natuurlijk worden gekopieerd en uitgeprint. Daarnaast heeft Unravelations ook nog een soort survivalgids gemaakt zodat mensen in de grote verdrukking weten wat zij moeten doen. Die vindt u hier.

IV. Eten
Ook in praktische zin is het goed om voorbereid te zijn. Hoewel wij christenen niet door dé grote verdrukking hoeven, zijn verdrukkingen op zichzelf van alle tijden (Joh. 16:33). De grote verdrukking is echter een héél specifieke periode. Jezus vertelt erover dat er nooit zo'n periode geweest is en ook nooit meer zal zijn. Gelukkig zullen wij christenen daarvoor behouden worden (Rom. 5:9, 1 Thess. 1:10, 5:9, etc.) maar toch is het niet verkeerd om uw voorraadkast goed gevuld te hebben. Ga niet op één dag tientallen dingen tegelijk hamsteren, maar neem bijvoorbeeld elke dag één extra gerecht dat lang houdbaar is mee, zodat die voorraadkast langzaam gevuld wordt en andere mensen in de winkel ook nog wat kunnen kopen. Ook kunt u ervoor kiezen om zelf uw eigen eten te verbouwen, maar helaas heeft natuurlijk niet iedereen die mogelijkheid.

V. Survival
Denk ook aan andere praktische dingen zoals jodiumtabletten, knijpkatten en strikers. Als u ze zelf niet nodig heeft, dan hebben mensen in de grote verdrukking er wel weer wat aan. Er circuleren op internet veel lijsten van waar u aan zou kunnen denken. Denk aan de primaire levensbehoeften naast eten, zoals warmte en slapen. Let wel, dit artikel is absoluut niet bedoeld om u angst aan te jagen, want zoals ik al zei geloof ik dat wij christenen voor de grote verdrukking behouden worden, maar we willen natuurlijk ook dat er tijdens die periode zoveel mogelijk mensen tot geloof gaan komen. En als niemand meer iets zal kunnen kopen of verkopen als zij het teken van het beest niet hebben (Op. 13), is het zaak dat ze terwijl zij getuigen, nog wel eten, warmte en toegang tot de Bijbel hebben. Er zijn post-tribbers die denken dat ze de hele grote verdrukking in een schuilkelder moeten doorbrengen en ook wapens moeten hebben, maar dat is geloof ik niet helemaal de bedoeling van een christen. We moeten een lamp niet onder emmer doen, maar laten schijnen (Lukas 4:21-34). We moeten onze vijand niet neerschieten, maar liefhebben. Dit zijn dingen die Jezus expliciet vermeldt tijdens de Bergrede in Matth. 5-7, waar het gaat over de komst van het Koninkrijk. Ook zegt Jezus daar dat we ons niet compleet moeten gaan blindstaren op het verzamelen van voedsel, maar eerst het Konlnkrijk moeten zoeken. Tegelijk betekent het ook niet dat we nu lekker achterover moeten leunen, want we moeten natuurlijk ook 'slim zijn als slangen maar tegelijk onschuldig als duiven' (Matth. 10:16). Of zoals een modern spreekwoord zegt: 'Vertrouw op God, maar zet wel je fiets op slot.' Gaan we op een berg zitten wachten tot Jezus terugkomt, of doen we in de tussentijd slimme dingen? Blijf ondertussen natuurlijk ook vooral getuigen, goed doen en verlangen naar Zijn komst (2 Tim. 4:8, Titus 2:13). God bless! :)

Korte kritiek
Bottenbley meent dat Mattheüs 24 over het intermezzo van de kerk gaat, maar de kerk bestond nog niet op het moment van deze toespraak. Het publiek hier is Israël. Het evangelie van Jezus' dood en opstanding (1 Kor. 15:1-4) bestond nog niet eens, want Jezus was nog niet gestorven en opgestaan. Als Bottenbley dus meent dat het 'evangelie van het koninkrijk' (wat alleen voor Israël is - Matth. 10:5-7) over de hele wereld gepredikt moet worden (Matth. 24:14) hetzelfde evangelie is als het evangelie dat Paulus noemt in 1 Kor. 15:1-4, dan zit hij toch écht mis. Zijn these is dat het evangelie momenteel in 1400 talen is vertaald en dat daarmee 95% van de wereld potentieel bereikt kan worden met het goede nieuws (evangelie) van Jezus' dood en opstanding voor onze zonden, waarmee wij zalig kunnen worden als we dat geloven. Zoals we gezien hebben, gaat het in Matth. 24:14 echter over 1. een ánder evangelie, 2. zitten we in de verkeerde dispensatie (we moeten de vervulling van dit vers in de grote verdrukking plaatsen, zie de tekst uit Openbaring 14:6 hieronder) en 3. ook is een potentiële digitale handreiking van het evangelie niet hetzelfde als een daadwerkelijke prediking van het evangelie zodat ook écht iedereen het zal horen. Niet elk persoon op aarde zal die app immers willen downloaden. Een roepende engel die door de lucht vliegt is echter moeilijk om te negeren.

2032
Hoewel ik het dus niet helemaal eens ben met Bottenbleys methodiek, denk ik wel dat zijn conclusie heel juist kan zijn. Vermoedelijk baseert Bottenbley het jaartal 2032 op de exponentieel groeiende vertalingen van de Bijbel, zodat de potentiële dekkingsgraad ervan met alle waarschijnlijkheid in uiterlijk 2032 op 100% zal liggen. Natuurlijk is dat een heel mooie gedachte en ik zou dat streven dan ook zeker toejuichen, maar geen hard feit waaraan we de wederkomst van Jezus kunnen koppelen. Ik wil echter een aantal Bijbelteksten, en harde historische feiten en bronnen noemen waaruit we dit wél zouden kunnen opmaken. Bladert u met me mee naar het Bijbelboek Hosea, en houd hierbij in gedachten dat de hoofdstukindeling niet oorspronkelijk is, maar pas enkele eeuwen terug aangebracht om het lezen te vergemakkelijken. Soms bevindt de scheiding van hoofdstukken op een heel natuurlijk punt, soms juist op een heel onnatuurlijk moment.

Aanwijzing #1: Hosea 6
Deze tekst komt uit een profetisch boek, en in dat genre zien we soms dat bepaalde begrippen en symbolen verwijzen naar een diepere laag. In Hosea 12:10-11 zien we dan ook dat God in dit boek spreekt middels gelijkenissen. Vaak staan die elders in de Bijbel uitgelegd. In Psalm 90:4 lezen we dat 1000 jaren als 1 dag kunnen zijn en 2 Petrus 3:8-10 citeert Petrus dit vers dan ook in een eschatologische context. Is zo'n uitleg hier gerechtvaardigd? Laten we eerst de context eens goed bekijken. Ik heb vers 15 van het vorige hoofdstuk erbij geciteerd omdat we hier een mooi ankerpunt hebben voor waar we dit vers precies in de tijd moeten plaatsen. God geeft aan terug te keren naar Zijn woonplaats. Dat impliceert heel duidelijk dat Hij die dus verlaten heeft! Wanneer gebeurde dat?

We kunnen hiervoor meerdere momenten aanwijzen, maar de meest logische keuze zou zijn: toen Jezus Jeruzalem verliet vanaf de Olijfberg (Handelingen 1). Wanneer zal Hij weer terugkeren? Precies op dezelfde manier als Hij wegging, vertelt Handelingen 1:11; Hij zal Zijn voet weer op de Olijfberg zetten, en deze zal in tweeën splijten (Zacharia 14:1-4). Dán zullen aan het einde van die strijd die Jezus voor hen zal voeren, het overblijfsel van de Israëlieten zien dat Jezus het is Die hen redde. Alle stammen van het land zullen rouwen om Hem Die zij hebben doorstoken (Zach. 12:10-14, Openbaring 1:7) en heel Israël zal gered worden (Rom. 11:25-26). Waar hebben deze 2 dagen betrekking op? Zullen de Israëlieten létterlijk doodgaan en na 2 dagen weer levend gemaakt worden? Dat vinden we nergens in de Bijbel. Wel zien we dat Israël, hoewel ze als volk weer als uit de doden is opgestaan in 1948, nog steeds de Geest van leven mist (Ezechiël 37:8). Die zal pas komen na grote benauwdheid (Ez. 37:14, Zach. 12:10-14, Jer. 30:7-9), ofwel grote verdrukking.

​Wanneer we al deze informatie samenvatten, is het niet gek om de 2 dagen uit Hosea 6:2 te zien als 2000 jaren. Vrij vertaald zou dit dus kunnen betekenen dat Israël ná 2000 jaren weer levend zal worden en óp de derde dag weer voor Zijn aangezicht zal gaan leven. Dit vergt wat extra uitleg, want we moeten hierbij dan dus rekenen vanaf het moment dat Jezus wegging (32 AD, dit zal ik hierna verder onderbouwen met feiten) en ook de derde dag moeten we in zijn compleetheid zien. Het gaat hier dus over een tijdsspanne van 1000 jaren (de derde dag duurt dan natuurlijk óók 1000 jaar), dus in die zin zullen de Israëlieten 1000 jaar lang voor Zijn aangezicht leven in het koninkrijk dat beschreven wordt in Openbaring 20:1-6. Gerekend vanaf 32 AD, belanden we 2000 jaar later natuurlijk in het jaar 2032.

Aanwijzing #2: Mattheüs 27
Er zijn diverse manieren om te bepalen in welk jaar Jezus is gekruisigd, opgestaan en ten hemel gevaren op de Olijfberg. Het liefst gebruiken we zo hard mogelijke data, en koppelen we die aan de profetieën zoals bijvoorbeeld die uit Daniël 9:24-27. Als dit een match geeft, dan geeft dat een met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat we juist zitten. Één van deze manieren is te kijken naar de aardbeving die genoemd wordt in Mattheüs 27:51, op het moment dat Jezus sterft aan het kruis. We weten dat het Pesach was en we dus moeten kijken naar het voorjaar. Op de Hebreeuwse kalender is dat altijd in maart of april, kort na de start van het religieuze nieuwjaar (Exodus 12:1-6). 

Er zijn wetenschappelijke bronnen die wijzen op een aardbeving in 33 AD, maar daar is nog wel het een en ander op aan te merken. Er zit een marge van ongeveer 5 jaar op het precieze dateren van deze aardbeving. Door het tellen van de aardlagen tussen de referentie-aardbeving van Actium uit 31 BC, komt men uit op een tijdsspanne die zich bevindt tussen 30 tot 33 AD. Hoewel men daar aangeeft dat hier slechts enkele jaren kandidaat zijn voor een Pesach dat begint op een vrijdag, gaat men daarbij voorbij aan het feit dat Jezus Zélf aangeeft 3 volle dagen en 3 volle nachten in het graf zal liggen alvorens Hij zal wederopstaan (Matth. 12:40). Dit pleit voor een sabbat op donderdag Een sabbat is immers niet enkel op zaterdag, maar er zijn ook enkele zogenaamde ‘hoogsabbatten’, zoals ook genoemd wordt in Johannes 19:31 (de Statenvertaling noemt deze sabbat ‘groot’, in het Grieks ‘megas’, wat ook wel als ‘hoog’ vertaald kan worden). Wanneer we echter gaan zoeken naar bronnen die ons meer inzicht kunnen geven in welke dag de kruisiging op donderdag kon vallen, is er verschrikkelijk veel tegenspraak tussen bronnen. Omdat er zóveel variabelen zijn in kalenders die met elkaar vergeleken moeten worden, is het vrijwel onmogelijk om hier op deze manier een helder antwoord op te krijgen.

Een andere methode is te kijken naar wat de kerkvaders melden over de kruisiging en meer specifiek; de aardbeving die daarmee gepaard ging. Eusebius heeft het over het 19e regeringsjaar van Tiberius. Dit wordt vaak verondersteld 33 AD te zijn, maar het hangt er maar net vanaf hoe we rekenen. Het jaar 14 AD was het eerste regeringsjaar van Tiberius en wanneer we uitgaan van augustus als startpunt, is het inderdaad zo dat het najaar van 32 AD het startpunt van zijn 19e regeringsjaar markeert. Echter, als we uitgaan van januari als het eerste regeringsjaar, komen we uit op januari 32 als startpunt van zijn 19e regeringsjaar. De vraag rest dus; hoe rekende men destijds als het gaat om regeringsjaren? Vanaf de datum van inauguratie, of vanaf het begin van het kalenderjaar? Een sterk bewijs voor het begin van het kalenderjaar komt van een observatie van jubileümmunten. Een jubileüm van 10 jaar volgde bijvoorbeeld altijd na de laatste maand van het 9e jaar, wat altijd begin januari was, zo blijkt bij een nadere bestudering van geslagen munten. Regeringsjaren moeten dus altijd worden gerekend vanaf januari. Dit pleit voor een aardbeving in het voorjaar van 32 AD, en daarmee de hemelvaart in hetzelfde jaar. Tel hier 2000 jaren bij op en we komen uit in het jaar 2032.

Aanwijzing #3: Daniël 9
Aan het einde van Daniël 9 vinden we een profetie waarmee op de dag nauwkeurig uitgerekend kan worden wanneer Jezus de poorten van Jeruzalem inreed om als Messias en Koning ontvangen te worden. Er zijn veel manieren waarop mensen hebben geprobeerd om deze profetie passend te maken, maar de meest bijzondere is wel die van Sir Robert Anderson, ruim een eeuw geleden. In zijn boek 'The Coming Prince' maakt hij duidelijk dat we in het geval van deze profetie niet zomaar met jaren van 365 dagen kunnen rekenen. Laten we eerst eens nauwkeurig kijken naar wat de profetie precies zegt.

Belangrijk hier is om te beseffen dat de weken hier als zogenaamde 'jaarweken' moeten worden geïnterpreteerd. Het Hebreeuwse shavua laat tweeërlei uitleggingen toe, afhankelijk van de context, vertelt Strong's concordantie. In een profetische context als deze is het zeker niet ongebruikelijk om een week van 7 dagen als een week van 7 jaren te tellen. Ook in Ezechiël 4:4-6 zien we iets soortgelijks gebeuren. Ezechiël was een tijdgenoot van Daniël. In Genesis 29:27-28 zien we zelfs dat zo'n "week" letterlijk als 7 jaren wordt uitgelegd. Om verder tot een goed begrip te komen van hoe we deze profetie precies moeten benaderen, zullen we die nu eerst in stukjes ontleden.

Het herbouwen van Jeruzalem nam ongeveer 49 jaren (7x7 jaarweken) in beslag, waarna de volgende periode volgde van 434 jaren (62x7 jaarweken) volgde en de Messias, de Vorst verschijnt. Hierna lezen we dat het heiligdom (de tempel) te gronde gericht wordt en er tot het einde toe oorlogen en verwoestingen zullen zijn. Ik heb dit woord onderstreept omdat het aangeeft dat we die laatste jaarweek dus moeten loskoppelen van de andere 69. Deze jaarweek zal zich in de eindtijd manifesteren. Dán zal een verbond versterkt (of bekrachtigd) worden voor 1 jaarweek (7 jaren). Halverwege die week zullen de offerdiensten ophouden. We hebben het hier dus over 3,5 jaar. Dit is een periode die we telkens in Daniël en Openbaring terug zien komen. Interessant hierbij is dat niet uitgegaan wordt van een jaar van 365 dagen, maar van 360 dagen. Reken maar eens mee, Openbaring 12:6 heeft het over 1260 dagen. Wanneer we dat delen door 3,5 (vers 14) komen we uit op 360 dagen. Dit viel Sir Robert Anderson in 1881 ook op en hij maakte daarom een heel slimme veronderstelling. Dat als de laatste jaarweek uitgaat van jaren van 360 dagen, we bij de eerste 69 jaarweken óók moeten uitgaan van jaren van 360 dagen. We moeten immers wel consequent blijven. Hij begon te rekenen vanaf het decreet van Artachsasta en kwam precies uit op 6 april in het jaar 32 AD, de dag die wij Palmpasen zouden noemen. Het was de zondag waarop Jezus Jeruzalem binnenreed en Zichzelf presenteerde als de Messias, de Vorst (Daniël 9:25b). Waarom denkt u dat de mensen al klaar stonden met palmtakken in Matth. 21:8? Zij wisten precies welke dag het was. Men kon het tot op de dag nauwkeurig uitrekenen! Jezus bestraft de Farizeeën er zelfs voor dat zij dit niet wisten in Lukas 19:42-44. Dit was tevens de 10e van de maand Nisan, wat in Exodus 12:1-6 genoemd werd als de dag waarop het Paaslam binnengehaald werd. 4 dagen lang moest dit lam in het huis blijven en geïnspecteerd worden op eventuele onvolkomenheden. Jezus vervult dit profetische patroon ook in 32 AD, door op precies dezelfde dag het huis van God binnen te gaan (Lukas 19:45) en daar alles te ontdoen van onvolkomenheden. Ook wordt het Lam Jezus daarna grondig geïnspecteerd door de overpriesters en schriftgeleerden (Lukas 20:1 e.v.), die geen enkele fout in Hem konden vinden (vers 7, 26, 39-40, etc.) Wat bijzonder is, is dat ook hier weer 32 AD naar voren komt, wanneer we de Bijbel zeer letterlijk nemen en gaan rekenen met de gegevens die God ons blijkbaar wil openbaren. 

Bekering
Hoewel ik de preek vooral voor zichzelf wil laten spreken, wil ik nog wel een belangrijke aanvullende opmerking maken. White is de afgelopen tijd Spurgeon en Ray Comfort gaan lezen, zo vertelt hij, en hoewel dit zeker een hele grote stap in de goede richting is, is het belangrijk dat we bekering ook niet gaan zien als "stoppen met zondigen" en in die zin als een voorwaarde voor onze redding. Dit is wat straatevangelist Ray Comfort predikt, maar berust op een verkeerd begrip van de term 'bekering'. De primaire betekenis van 'bekering' is immers 'anders gaan denken' en ja, in de praktijk houdt dit vaak in dat men op den duur zal gaan minderen met zondigen. We noemen dat proces heiliging. Onze rechtvaardiging echter is wat leidt tot onze redding, en kan enkel komen door geloof in Christus' genade (sola fide, sola gratia, solus Christus). Onze heiliging is hetgeen zal leiden tot verlies of ontvangen van loon (1 Kor. 3:10-15). Nee, bekering is niet "stoppen met zondigen". Ook God "bekeert" Zich immers meermaals in de Bijbel (in Amos 7 zien we dit woord tweemaal in de King James Vertaling verschijnen); betekent dit dan dat God stopte met zondigen? Natuurlijk niet. Voor meer klaarheid omtrent het onderwerp bekering wil ik u graag verwijzen naar deze preek van dr. Andy Woods:

Introductie
We kunnen op verschillende manieren naar de eindtijd kijken, die zeer uitgebreid uiteengezet wordt in het boek Openbaring. Op Unravelations onderschrijven wij de leer van het futurisme, wat inhoudt dat alles vanaf hoofdstuk 4 nog toekomstig is. Dit is dan weer onder te verdelen in pre-, mid- en posttribulationisme, wat aangeeft waar we de zogenaamde opname dan moeten plaatsen. Unravelations gelooft dat die opname wel vóór de grote verdrukking (Engels: pretribulation) móet komen, en schreef daar 49 redenen voor in dit gratis e-book. Er is een levendig debat tussen deze 3 subgroepen, maar ook tussen de hoofdgroepen is er regelmatig onenigheid. De leer van preterisme (het idee dat alle profetieën al grotendeels of helemaal vervuld zouden zijn rond 70AD) rukt op en leidt veel mensen niet alleen in een verkeerde eschatologie, maar door de extreme 'vergeestelijking' van veel letterlijke passages komt ook de theologie van veel christenen op losse schroeven te staan. Wat is immers onze hermeneutiek voor het allegorizeren van passages? Wie bepaalt welke teksten dan letterlijk zijn en welke geestelijk? Zit daar een willekeur in, omdat we van tevoren al bedacht hadden hoe de vork in de steel zit, en passen we de teksten daar in geestelijke zin aan om zo een bepaalde uit-de-context-getrokken theorie te injecteren in de tekst, of gaan we uit van de tekst en extraheren we die gegevens naar een werkbare hypothese over de eindtijd? Hebben we het over eisegese (iets op de tekst forceren, er iets inleggen wat er niet noodzakelijkerwijs staat) of exegese (halen we iets uít de tekst, door ook de context te bestuderen)? Naast futurisme en preterisme is er echter ook nog de leer van historisme, die net als elke eschatologie ook haar eigen varianten kent. Het grote idee achter deze leer is dat het boek Openbaring door de eeuwen heen vervuld is, met vaak als één van de meest recente ankerpunten de Tweede Wereldoorlog. Ook Christian Verwoerd meent dat dit het geval is, en ik moet zeggen dat hij het best overtuigend weet te brengen. Laten we echter eens kijken waar het precies mis gaat in zijn redenatie.

Antichrist
Het is denk ik best spannend voor zanger Christian Verwoerd om zijn eerste preek online te zetten, maar ik moet zeggen dat hij het erg helder over weet te brengen. Hij begint echt helemaal bij het begin, en ik ben het daar eigenlijk grotendeels mee eens. Toch heb ik ook hier wel wat kleine aanmerkingen. Verwoerd geeft aan dat we voor het 'graven van informatie over de antichrist moeten beginnen in het boek Daniël'. Ik zou zelfs willen beweren dat we al kunnen beginnen in Genesis 3:15, waar al wordt gesproken over het nageslacht van de slang. Het gaat daar dus niet alleen over de slang, die in Openbaring 12:9 op de aarde wordt geworpen, maar vooral ook over zijn 'nageslacht', wie of wat dat dan ook mag zijn. In Openbaring 13:1-2 zie je dat deze draak, met 7 koppen, ook een ander beest macht geeft dat net als hem 7 koppen heeft. Dit is de 'zoon van verderf' (Apoleia in het Grieks). Al in het 3e hoofdstuk van de Bijbel wordt de 'antichrist' (een populaire term - hoewel niet helemaal correct) dus geïntroduceerd. De term 'antichrist' is eigenlijk meer een beschrijving van zijn karakter, dan dat het specifiek duidelijk maakt over welke persoon het gaat. 1 Johannes 2:18 geeft immers aan dat er meerdere antichristen zijn, hoewel hij in hetzelfde vers tegelijk ook aangeeft dat er een toekomstige antichrist zal komen. Deze laatste is de ultieme 'anti-christus', die alle voorafschaduwingen die er toen al waren vér overstijgt in ongerechtigheid.

Byzantium
Verwoerd begint echter bij Daniël 2, waar over een groot beeld wordt verteld dat als 4 of 5 opeenvolgende rijken kan worden uitgelegd. Op zichzelf is dat heel correct, helemaal omdat hij die rijken heel juist beschrijft als Babylon (het gouden hoofd), Medië en Perzië (de twee zilveren armen), Griekenland (de bronzen romp) en ten slotte Rome (de ijzeren benen). Zijn woordkeuze is echter misleidend. Of dat bewust is, weet ik niet, maar het dwingt de toehoorder meteen al een bepaalde richting op te denken. Allereerst vertelt Christian dat deze 4 rijken in elkaar 'overgingen'. Dat is zéér suggestief. Het wekt de suggestie dat het ene rijk uit het andere voortkwam, en in een later deel van zijn presentatie zien we dat dat inderdaad wel zijn idee is achter deze uitspraak. De waarheid is echter dat deze opvolgende rijken elkaar veroverden. Dit zijn zeer belangrijke details in onze hermeneutiek! Ook 'vergeet' Verwoerd te vermelden dat de 2 benen staan voor het westelijke en oostelijke deel van het Romeinse rijk. Dit is een cruciaal item dat bij de interpretatie van deze droom absoluut mee moet worden genomen. Het Romeinse rijk werd enkele eeuwen na Christus immers onder verdeeld in 2 rijken, en het oostelijke deel overleefde het westerse deel met bijna 1000 jaar, zelfs tot aan het einde van de middeleeuwen! De hoofdstad van dit oostelijke deel (het Byzantijnse rijk) heet Byzantium. Deze tweedeling is ook zichtbaar in het feit dat er 2 benen zijn bij het beeld uit Daniël 2. We zullen deze belangrijke details later verder interpreteren, maar laten we voor nu weer even de draad oppakken en verder gaan met Christians these.

10 koninkrijken
Het volgende punt van Verwoerd is dat het Roomse rijk 'overgaat' in 10 koninkrijken, en als het ware uiteenvalt. Dit zijn volgens hem de 10 koninkrijken die na de val van het west-Romeinse rijk tezamen Europa vormden, maar dan natuurlijk beperkt tot de oude grenzen van dat west-Romeinse rijk. Nadien hadden zij natuurlijk ook onenigheid met elkaar, getuige de vele veroveringen en oorlogen over en weer. Hier wordt het dus al problematisch, als we bijvoorbeeld Openbaring 17:13 ernaast leggen. Daar staat immers dat deze 10 koninkrijken eensgezind zijn, ofwel samenwerken! Hun doel is om de macht over te dragen aan het beest, bevestigt ook vers 17 nog eens. Zouden deze koninkrijken écht de macht weer terug overdragen aan Rome, denkt u? Ook historisch gezien kunnen we onze vraagtekens zetten bij het overzicht dat Verwoerd visueel presenteert. In dit overzicht is te zien dat het West-Romeinse rijk uiteenviel in ten minste 13 koninkrijken. Wanneer we deze laten overlappen met het gekleurde gebied dat Verwoerd laat zien op precies 5 minuten van zijn presentatie, zit daar een flinke discrepantie in. In het overzicht van Verwoerd missen we namelijk 1. Syagrius, 2. Nepos en ook 3. de Britten. Verwoerd vertelt verder. Hij meent dat de titel 'pontifex maximus', wat een soort heidense titel was voor hogepriester van de Romeinse godsdienst, werd gecontinueerd met de pausen, die (overigens onofficeel) die titel doorvoerden voor zichzelf, vanaf 384 na Christus. Dat is echter niet helemaal waar, want er werden pas munten met die titel geslagen in de renaissance, dus ná de middeleeuwen. De officiële titel van de paus was echter Pontifex Romanus of Summus Pontifex. Verwoerd spreekt vervolgens over de Pauselijke Staat, die pas in de 8e eeuw gesticht zou worden, ver na de val van het West-Romeinse Rijk. Hiervoor zouden volgens hem de 3 rijken Lombardië, de Herulen en het Ostrogotische Rijk worden 'uitgerukt', om plaats te maken voor deze 11e horen. Ook dat is niet helemaal juist. De Ostrogoten werden namelijk opgeslokt door het Oost-Romeinse Rijk, ook wel het Byzantijnse rijk genoemd. Het wordt dus een beetje een samengetrokken verhaal, met niet echt een duidelijke lijn. De 11e horen maakte volgens Verwoerds these immers toch deel uit van het Westelijke deel? Ook overlapt het gebied van de Ostrogoten niet echt met het gebied van de Pauselijke Staat, als we Verwoerds overzicht vergelijken met bijvoorbeeld deze overzichten. Verder waren de Herulen eigenlijk allang opgeslokt door de Ostrogoten, alvorens het Ostrogotische Rijk opgeslokt werd door het Byzantijnse Rijk. Zie daarvoor dit overzicht maar eens en kijk eens naar de periode 493-553. De Lombarden, ook wel Longobarden genoemd, werden echter opgeslokt door de Pauselijke Staat, en dat ook veel later (756). Dit werd de basis van de Pauselijk Staat, zo valt hier te lezen. Wanneer we Verwoerds theorie dus tegen de geschiedenis leggen, klopt er weinig van. In feite is er maar één staat opgeofferd voor de Pauselijke Staat, en dat was het Lombardische of Longobardische Rijk.

Tempel
Na ongeveer 20 minuten komt Verwoerd aan bij 2 Thessalonicenzen 2, alwaar hij de 'antichrist' herkent als 'mens der wetteloosheid', en dat is natuurlijk helemaal correct. Waar hij echter een eerste denkfout maakt, is bij de interpretatie van het 'zitten in de tempel van God'. Het is natuurlijk zo dat ons lichaam een tempel van de Heilige Geest is (1 Kor. 3:16), maar hoe moet die 'antichrist' daar dan in gaan zitten (kathizo)? De Heilige Geest woont (oikeo) in ons, wat al een heel ander woord is in het Grieks. Kathizo is een letterlijk, fysiek zitten. Oikeo daarentegen kan ook veel geestelijker gezien worden, zoals we onder andere in 1 Kor. 3:16 zien. Bovendien is ons lichaam de tempel van de Heilige Geest, maar pas nádat wij tot geloof zijn gekomen in Jezus. 2 Kor. 6:16 spreekt ook over de tempel van de Heilige Geest en de context maakt hier duidelijk dat deze als een tegenstelling gezien moet worden met de andere lichamen die in de wereld zijn. Dat zijn duidelijk géén tempels van de Heilige Geest. Welke gemeenschap heeft Belial immers met Christus (2 Kor. 6:15)? Of een gelovige met een ongelovige? Wij als christenen moeten apartgezet zijn, dát is wat een tempel van de Heilige Geest zijn, inhoudt. Als Verwoerd dus wil beweren dat de 'antichrist' in de harten van niet-gelovigen gaat zitten om hen te overtuigen dat hij god is, dan is hij strikt genomen niet in de 'tempel van God', want we hebben het hier niet over gelovigen. En als hij in de harten van gelovigen gaat zitten, dan kunnen we ons afvragen wat dat geloof precies inhield. Want nogmaals; wat heeft Belial met Christus gemeenschappelijk? Nee, de tempel van God is een tempel die herbouwd zal worden, en ook precies in die terminologie genoemd wordt in Openbaring 11:1-2. Vanuit Mattheüs 24:15 weten we ook dat er zich een gruwel op de meest heilige plaats zal gaan afspelen, terug refererend aan Daniël 9:27. In het Hebreeuws wordt dit de zogenaamde shiqqutzim mishomem genoemd, wat zoiets betekent als 'verbijsterende afgoden'. In Daniël 11:31 en 12:11 staat 'afgod' echter in het enkelvoud, vaak vertaald als 'gruwel'. In het licht van 2 Thess. 2:4 zou ik echter het woord 'afgod' willen bepleiten. Als Jezus hieraan refereert in Matth. 24:15, gebruikt Hij ook het enkelvoud. Ook het Griekse woord hier geeft semantisch ruimte om het als 'afgod' te vertalen. 

Afvalligheid
Wellicht zal Verwoerd willen beweren dat dit 'zitten van de antichrist in het hart van de gelovigen' is wat de grote afval uit het vers ervoor inhoudt. Dat de gelovigen af zullen vallen van hun geloof omdat ze Jezus niet meer in hun hart hebben, maar de antichrist. Daar is echter een hele hoop op aan te merken. Ja, het Griekse woord apostasia dat hier in de grondtekst staat, wordt in Handelingen 21:21 terecht vertaald als "vertrek" in spirituele zin. Afhankelijk van de context, kan apostasia geestelijk vertrek betekenen, of een letterlijk vertrek. Dit ligt binnen de semantische grenzen van het woord, vertelt het lexicon van Liddel-Scott-Jones. Ook de werkwoordsvorm aphistemi wordt vaak gebruikt om een fysiek vertrek aan te geven, van plek A naar plek B. Als in 2 Thess. 2 een geestelijke afval bedoeld zou zijn als een zeer duidelijk teken om te kunnen onderscheiden wanneer de antichrist ten tonele zou verschijnen, zou dat een zeer vreemde keuze zijn. Geestelijke afval was immers iets wat zich in alle tijden afspeelde.  Lees de brieven van Jezus aan de 7 gemeenten in Openbaring 2 en 3 maar eens. Slechts 2 gemeenten brengen het er goed van af, in de eerste eeuw al! En dan hebben we het nog niet eens over de lange donkere middeleeuwen waarin amper zuivere doctrines werden geleerd net betrekking tot het evangelie. Geestelijke afval is dus geen uniek teken, waardoor Paulus’ argument klip en klaar zou zijn. Er wordt met apostasia toch echt iets anders bedoeld. Er staat in het originele Grieks dan ook een bepaald lidwoord (de) vóór het woord apostasia, wat aangeeft dat het niet over zomaar een afvalligheid gaat, maar een heel specifeke gebeurtenis. Het impliceert ook dat het hier niet om iets geleidelijks gaat, maar om iets heel plotselings. Want hoe kan u anders precies bepalen wanneer we het punt van deze geestelijke afval bereikt hebben? Welke graadmeter gebruikt u? Hoe is geestelijke afvalligheid te meten? Als u mij de weg zou vragen en ik zou u vertellen dat u de plek van bestemming vindt na een boom, dan is het nog niet meteen duidelijk welke boom ik bedoel. Stel dat ik u vertel dat u de plek van bestemming vindt na de boom, dan impliceert dat dat ik iets heel specifeks bedoel! U zult dan de context van de rest van mijn beschrijving goed moeten begrijpen om precies te achterhalen wat er zo specifek is aan die boom. En dat is nu precies wat we hier proberen te doen. De vertalers maakten aan het einde van de Middeleeuwen een vreemde keuze, die breekt met de traditie om dit woord apostasia met een letterlijk, fysiek vertrek van de ene naar de andere plaats.aan te duiden. Er is aan het einde van de Middeleeuwen met deze traditie gebroken omdat het hier om een zelfstandig naamwoord gaat, dat slechts op één andere plek in het Nieuwe Testament voorkomt. In Handelingen 21:21 wordt het inderdaad gebruikt om een geestelijk vertrek aan te geven van de wet van Mozes. Omdat de context daar heel anders is, is het niet gezegd dat de context hier hetzelfde is. De vroegere vertalers erkenden dit verschil in context en hebben dit woord apostasia daarom in heel veel oude handgeschreven kopieën vertaald als een letterlijk vertrek. In de 4e eeuw, in de Vulgaat. Maar ook in de Wycliff Bijbel (1384), de Tyndale (1526), Coverdale (1535), Cranmer (1539), Breeches (1576), Beza (1583) en Geneefse Bijbel (1608).

Weerhouder
Ook verderop in 2 Thess. 2 wordt aangegeven dat de Weerhouder uit "het midden" moet verdwijnen voordat de antichrist zich kan openbaren.  Uit het midden van wat? Laten we eerst eens wat denkstappen maken. Als eerste lezen we over het geheimenis van de wetteloosheid. Wat is wetteloosheid? Zonde. En wie is de Enige die de zonde kan weerhouden? God Zelf, door de Heilige Geest Die in ons christenen werkzaam is. Wij kunnen uit onszelf geen zonde weerhouden. Niet zonder de Heilige Geest. Zonder Hem zouden we die zonden juist omarmen! Lees Romeinen 1:18-32 maar eens. Nu is het natuurlijk niet zo dat de Heilige Geest zo meteen opeens verdwijnt en wij christenen het opeens zonder de Heilige Geest moeten doen. Begrijp heel goed dat de Heilige Geest nooit van ons zal wijken, als wij eenmaal opnieuw geboren zijn (Ef. 1:13-14, 4:30, Joh. 14:16-17). De Heilige Geest zal namelijk verdwijnen van de aarde op dat moment, maar niet zoals u dat wellicht denkt. Omdat wij als christenen worden opgenomen, zijn de handen en voeten van de Heilige Geest, als ik even zo vrij mag zijn om me zo gebrekkig uit te drukken, verdwenen. Daarom heeft satan opeens vrij spel en kan die antichrist zich openbaren. De Heilige Geest in ons christenen is dus de Weerhouder. Andermaal zien we hier dus een bevestiging van wat de volgorde van gebeurtenissen in 2 Thessalonicenzen 2 precies zijn. 

1. De Weerhouder wordt uit het midden weggenomen (de opname, het grote vertrek).
2. De antichrist zal zich openbaren.
3. De dag van Christus zal aanbreken.

Ribera
Verwoerd richt zijn pijlen vervolgens op de pre-tribulationistische leer. Volgens hem kwam de Jezuïet Francesco Ribera in de 16e eeuw op de proppen met een futuristische leer om de aandacht af te leiden van Rome. Gelukkig trapt Verwoerd niet in de val die de meeste preteristen en post-tribulationisten maken door te zeggen dat deze leer compleet nieuw was. Deze leer was er immers al sinds de apostelen hierover vertelden in het Nieuwe Testament, en werd de eerste 4 eeuwen door diverse kerkvaders gepredikt. Zoals Verwoerd het nu brengt, lijkt het net alsof de leer enkel eenmalig in de 4e eeuw werd opgeschreven door één controversiële kerkvader. Dat is echter niet het geval. Diverse kerkvaders vertellen vanaf de 1e eeuw al meteen een consistent verhaal omtrent de eindtijd. 

Vals dilemma
Ook is het niet zo dat deze doctrine ooit speciaal ontwikkeld werd om de aandacht van Rome af te leiden. Natuurlijk kon Ribéra deze doctrine goed gebruiken en wat aanpassen om de aandacht van Rome af te leiden, maar veel van bovenstaande kerkvaders zagen in Rome wel degelijk een antichrist. Wat Verwoerd hier dus doet, is het schetsen van een vals dilemma. Dat we als we geloven in de leer van pretribulationisme, we hiermee automatisch nooit zouden kunnen geloven in Rome als een belangrijke speler in de eindtijd. Dat is niet iets waar ik mijzelf in herken, en vele andere pretribulationisten met mij. De meeste pretribbers die ik ken, denken dat namelijk wél. Ribera bedoelde het misschien níet zo, maar kwam onbewust weer terug op de originele eschatologische wortels van het christelijk geloof. De eerste 4 eeuwen was dit namelijk de kern van de eschatologie in de leerscholen van Antiochië. In het gnostisch geöriënteerde Alexandrië week men hiervan af, en op den duur vertroebelden hun doctrines de originele leer van de ware christenen uit de leerschool van Antiochië. Tel daarbij op dat de kerstening in de 4e eeuw ook veel schade heeft berokkend aan de kerk en het feit dat Augustinus met een theologisch misbaksel kwam dat "De Stad van God" heette en in negatieve zin een enorme stempel op de kerk zou drukken, tot vandaag de dag aan toe. Dit waren een aantal belangrijke ingrediënten voor de zogenaamde "donkere eeuwen". De Middeleeuwen markeerden een periode van grote geestelijke droogte en er was een reformatie voor nodig om de weg weer terug te vinden naar de oorspronkelijke wortels. God laat alles meewerken ten goede (Rom. 8:28) en dat is evident door de vondst van nota bene de katholieke Ribéra. Dat latere theologen als John Gill (1749) of nóg later John Nelson Darby (1830) tot dezelfde eschatologische conclusies kwamen, hoeft ook niet noodzakelijkerwijs met elkaar in verband te staan. Wie vertelt mij dat zij hierbij luisterden naar een Jezuïet? Misschien luisterden zij wel naar de Heilige Geest en kwamen zij onafhankelijk van Ribéra tot dezelfde conclusie. Verwoerd is hier érg kort door de bocht.

Jakobs benauwdheid
Verwoerd vindt het absurd dat de Joden er in de toekomst nog eens flink van langs zouden gaan krijgen. Ik vraag me dan toch echt af of hij wel bekend is met de term 'Jakobs benauwdheid'. In Jeremia 30:7 lezen we dat Jakob (een specifieke term die verwijst naar de oude mens Jakob, die nog niet vertrouwde op God maar op zijn eigen leugenachtige zelf) ofwel Israël in afvallige staat, het nog een keer héél moeilijk zal gaan krijgen. Vers 9 van datzelfde hoofdstuk vertelt dat zij hier echter uit gered zullen worden en vervolgens God weer zullen dienen, en dat David tussen hen als koning zal regeren. Wie thuis is in de Bijbel, weet dat het hier gaat over de zogenaamde Dag van de HEER, waaraan ook gerefereerd wordt in vers 7. Die dag is immers groot, hij is ongeëvenaard. Jezus herhaalt dit in Matth. 24:21, in iets andere bewoordingen.

1948
Blijkbaar komt er een moment waarop Israël het nog héél moeilijk zal krijgen, waarna zij gered gaan worden uit hun ellende en vervolgens zullen gaan geloven in God (Jer. 30:7-9). Is dit iets wat we nu al zien gebeuren? Neen. Reis naar Israël af en verbaas u over een enorm deel seculiere Joden, een groot deel (ultra-) orthodoxe Joden en nog een grote groep cultuur-Joden die allesbehalve Gods wil doen. Slechts een héél klein deel, dat gelukkig groeiende is, gelooft in de Messias. Wanneer we Ezechiël 37 tot 48 lezen, wordt duidelijk wat er aan de hand is en waar we zijn op de profetische tijdslijn. In Ezechiël 37 zien we dat een stel botten langzaam weer tot leven komt. In 1945 was Israël amper een lichaam te noemen. Ze hadden geen eigen land en waren voor een groot deel uitgemoord, uitgewaaierd over diverse landen in de wereld. Maar liefst 1/3e van de Joden wereldwijd, maar natuurlijk met name in Europa, werden gedood als gevolg van de Tweede Wereldoorlog. Ze waren als het ware dood. Toch gebeurt er een wonder in Ezechiël 37. De botten komen weer samen (1948) en vormen een lichaam (natie). Er komen zenuwen op en vlees (1967). Toch mist er nog iets essentieels. De Geest. Die komt pas in vers 14. Wanneer we dit naast Jeremia 30:7-9 leggen, wordt duidelijk dat er éérst iets ergs moet gebeuren voordat het volk Israël weer tot geloof komt in God en héél Israël uiteindelijk gered zal worden (Rom. 11:25-26, Zach. 12:10-14). Ezechiël 38 en 39 vertellen over een enorme oorlog die geleid zal worden door een entiteit die Gog heet, waarna iedereen zal weten dat de HEER God is (Ez. 38:23, 39:7, 21-22, 25-29). Zowel heidenen als de Joden zelfs. In Zacharia 13:8-9 lezen we hierover dat maar liefst 2/3e van de Joden uitgemoord zal worden. Is dat ooit gebeurd? Nee, zelfs niet in de Tweede Wereldoorlog. Jezus vertelt dat de Israëlieten moeten vluchten naar de bergen als die "grote verdrukking" komt. Dit is een periode zoals de mensheid nog nooit gekend heeft en ook nooit meer zal komen (Matth. 24:15-21). Ja, Israël is terug in haar land, maar ze zal nog één grote verdrukking mee moeten maken; Jakobs benauwdheid. En als die geweest is, zal Israël eindelijk weten dat Jezus hun Verlosser is (Zach. 12:10-14, Openbaring 1:7). Ik zou nog dozijnen met teksten kunnen noemen hier, maar ik denk dat ik mijn punt nu wel gemaakt heb. De Bijbel is er klip en klaar over; Israël móet helaas nog dwars door een hele moeilijke periode heen alvorens Jezus Zijn voet op de Olijfberg zet (merk op dat Jezus' voeten bij de opname de aarde niet aanraken, vertelt 1 Thess. 4:13-18).

Onderbreking
Het feit dat er een onderbreking in de 70 jaarweken zit, kwam puur doordat het Joodse leiderschap Jezus niet erkende als de beloofde Messias uit Daniël 9:24-27. Dit wordt duidelijk in Lukas 19:42-44, waar staat dat de Farizeeën de dag niet herkenden. Deze dag, de intocht van de Messias, was eeuwen geleden voorzegd door Daniël en kon berekend worden door 483 profetische jaren (69 jaarweken) te tellen vanaf het decreet van Artaxerxes. Waarom denkt u dat de mensen klaarstonden met palmtakken? Zíj wisten het wél! Zacharia 6:12-15 maakt duidelijk dat de Messias de tempel van de HEER zal bouwen en zal regeren op Zijn troon, áls zij aandachtig naar de stem van de HEER zouden luisteren (vers 15). Omdat het Joodse leiderschap de Messias niet (h)erkende, werd de komst van het koninkrijk uitgesteld. We zien dit ook weer terug in Matth. 21:42-43, waar Jezus dit letterlijk vertelt aan de overpriesters en de Farizeeërs.

24 ouderlingen
Volgens Verwoerd zitten we al veel verder op de tijdslijn van God; de oordelen van Openbaring zouden zich volgens hem momenteel al ontvouwen. De eerste zegels uit Openbaring 6 zouden volgens Verwoerd al in de loop van de geschiedenis vervuld zijn. Dit is echter problematisch, als we een aantal zaken in overweging nemen. Allereerst zien we in Openbaring 5 dat een groep van 24 ouderlingen aanwezig is bij het openen van de zegels. In vers 9 en 10 zingen zij over zichzelf: 

Priesters
In deze tekst zien we in modernere vertalingen soms een ander persoonlijk voornaamwoord (hen), maar de meer oorspronkelijke Textus Receptus is er heel duidelijk over. In het oorspronkelijke Grieks staat hier gewoon hemas wat ons betekent. Het gaat hier dus over mensen en niet over engelen, want Jezus stierf alleen voor mensen. Deze groep mensen heeft in Openbaring 4:10 al kronen ontvangen en dat wijst er dus al op dat de zgn. rechterstoel van Christus (2 Kor. 5:10) als beoordeling van christenen alreeds plaats heeft gevonden vóór de "grote verdrukking" losbarst. Vergelijk ook 1 Kor. 15:23, 51-52 en 1 Thess. 4:13-18. Dit is een éénmalige gebeurtenis. Dit alles betekent natuurlijk niet dat er maar 24 mensen in de opname mee zullen gaan. Dit zijn ouderlingen. Ze zijn ouderling óver een groep mensen, zo werkt dat immers ook in de kerk door de eeuwen heen. Engelen hebben geen ouderlingen, dat is iets wat je in de Bijbel exclusief ziet bij mensen. Ook worden ze in Openbaring 5:10 priesters genoemd. Interessant is dat we als een voorafschaduwing hiervan in 1 Kronieken 24 al een zelfde soort idee zien. Hier worden 24 groepen genoemd met aan het hoofd daarvan telkens een oudste, een familiehoofd. Het is dus niet zo dat er maar 24 mensen in de hemel zullen zijn na de opname. Nee, er zullen veel en veel meer mensen in de hemel zijn, maar wij kunnen wel loon verdienen door hier op aarde naar Zijn wil te leven. Ongetwijfeld is het ouderlingenschap één van de hoogst mogelijke beloningen die wij kunnen ontvangen, naast de 5 kronen die worden genoemd in het Nieuwe Testament. De prangende vraag die na deze ontdekking dus overblijft is; hoe kunnen wij nú al bij het 6e zegel zijn als de opname al vóór het verbreken van het eerste zegel heeft plaatsgevonden, Christian?

Antichrist
Een andere belangrijke ontdekking is het achterhalen van de identiteit van de eerste ruiter, die we zien verschijnen na het verbreken van het eerste zegel, in Openbaring 6:2. Veel theologen zien hier een verschijning van Jezus, en helaas zijn er zelfs vertalers die hier een hoofdletter plaatsen. Wanneer we deze passage echter vergelijken met een Persoon waarvan we de identiteit zéker weten, zien we een aantal opvallende verschillen. In Openbaring 19:11-16 lezen we over Jezus Christus Die zit op een wit paard. Hij draagt hierbij vele diademen (vers 12), in het Grieks diademos, en Hij heeft een zwaard (vers 15). De entiteit in Openbaring 6:2 heeft echter maar één kroon (in het Grieks staat hier stephanos) en ook een boog (waar zijn de pijlen?) in plaats van een zwaard. Gaat het hier wel om dezelfde persoon? Merk op dat deze entiteit uit Openbaring 6:2 ook wel 3 malafide vriendjes heeft: oorlog, honger en dood. Vers 8 geeft aan dat zij samenwerken, getuige het woordje 'hun'. Ook is het opvallend dat het Lam telkens de zegels verbreekt. Wil men soms beweren dat Jezus in de hemel het eerste zegel verbreekt, dan naar de aarde gaat, dan weer teruggaat naar de hemel om het tweede zegel te verbreken, enzovoorts? Wanneer we Openbaring 6 ook nog eens naast Mattheüs 24:5-9 leggen, wordt duidelijk wat hier aan de hand is. We lezen hier over valse Christussen (vers 5), over oorlogen (vers 6), hongersnoden (vers 7) en ten slotte de dood (vers 9). Ziet u dat dit precies overeenkomt met de volgorde in Openbaring 6? En dat de eerste ruiter hierbij dus helemaal niet Jezus is, maar een naäper? Iemand die erop wil lijken, een ante-Xristos of beter gezegd antichrist.

Beest
Ook denkt Christian dat de 2 beesten uit Openbaring 13 één en dezelfde entiteit zijn. Dit is problematisch, want het éne beest is in tegenwoordigheid van het andere (Op. 13:12a), roept op om het andere beest te aanbidden (Op. 13:12b), wordt als 'valse profeet' samen genoemd met het eerste beest (Op. 16:13) en zal samen met het eerste beest in de poel van vuur worden gegooid (Op. 19:20).

3,5 jaar
Een ander punt is de 3,5 jaren waarover telkens in Daniël en Openbaring gesproken wordt. Op alle mogelijke manier probeert de Heilige Geest ons duidelijk te maken dat het hier om 3,5 letterlijke jaren gaat, maar wat doet Christian? Hij "vergeestelijkt" deze passage en probeert er met "42 rustplaatsen in de woestijn" en "3,5 jaar van droogte" een veel langere periode van te maken, zonder dat de Bijbel hier een noodzaak voor geeft. Dit is eisegese, iets in de tekst leggen wat er eigenlijk  niet staat. Bij een normale exegese zou niemand ooit tot die conclusie gekomen zijn. Waarom zou Daniël 9:27 het over de helft van de 70e jaarweek hebben, denkt u? Misschien omdat dit precies 3,5 jaar is?

70 AD
Verwoerd noemt ook meerdere malen dat vanuit Lukas 21 zou blijken dat de grote verdrukking in 70 AD begonnen is. Ten eerste staat dat nergens letterlijk zo, maar ik vermoed dat ik weet wat hij hiermee bedoelt. Lukas 21 en Mattheüs 24 beschrijven ongeveer hetzelfde, maar er zijn een aantal verschillen. In Lukas 21 wordt een rede gegeven aan het volk, overdags in de tempel (vers 37-38). Mattheüs 24 is echter een privémeeting met de discipelen op de Olijfberg (zie vers 1-3 en vergelijk dit nauwkeurig), na de openbare speech die voor iedereen hoorbaar was in de tempel. Hierin is Jezus veel gedetailleerder. Dit was voor Jezus een heel normaal gebruik, zie ook Matth. 13 (bijv. vers 36). Een aantal verschillen vallen hierbij op. In Lukas 21 wordt verteld wat de volgorde is van gebeurtenissen. Nergens in Lukas 21 wordt echter het woord 'grote verdrukking' genoemd! Wel lezen we het volgende: 

Tot zover is er geen verschil in volgorde met Mattheüs 24 en Openbaring 6. Interessant is dat in vers 11 opeens een discontinuïteit is met Mattheüs 24. Er staat namelijk dat vóór dit alles men de handen zal slaan aan hen (de Joden) en hen zal vervolgen. In Mattheüs 24:9-21 staat echter het volgende:

Let nu op het onderstreepte woord dán. De vervolging staat nu opeens ná de eerste drie zegels van Openbaring 6 in plaats van ervóór. Dit is een typisch geval van een gelaagde profetie, waar we ook weer onderbrekingen kunnen ontdekken. Wanneer we deze drie teksten nauwkeurig bestuderen en naast elkaar leggen, ontstaat namelijk een bepaalde volgorde. Let maar eens op:

Pella
De gelaagdheid, en daarmee ook de misvatting, zit in het deel van het vluchten naar de bergen. In 68 AD vluchtten de christenen naar Pella, vertellen zowel de kerkvader Epiphanius (29.7.7-8) als Eusebius (boek 3.5.3), wat bovenin het huidige Jordanië lag. Hiermee overleefden zij de vernietiging die Jeruzalem en haar inwoners trof. Jesaja 63:1-6 en Micha 2:12 spreken echter over een nog toekomstige vlucht naar Bozrah, wat veel zuidelijker ligt. Dit staat dan ook in verband met Openbaring 14:20 en 19:15, waar we meer informatie krijgen over wat er zich precies zal gaan afspelen. Het komt erop neer dat de Joden in de toekomst wéér zullen moeten gaan vluchten, maar dan naar Bozrah, 200 kilometer ten zuiden van Pella. Een ander belangrijk verschil is dat zij hierbij gered zullen worden door Jezus Zélf, in Persoon. Hij zal gedrenkt in het bloed van hun vijanden, hen uit de schaapskooi van Bozrah leiden. De verwarring is dus begrijpelijk, maar Verwoerd zit hier toch écht mis omdat de tekst een aantal onverzoenbare verschillen laat zien als we deze zouden vereenzelvigen. Pas wanneer we hierin een gelaagdheid aanbrengen, valt op dat het over twee perioden gaat. Een eerste "verdrukking" rond 70 AD en een tweede "grote verdrukking" zoals er nooit geweest is of meer zal zijn, in de eindtijd, waarbij maar liefst 2/3e van de Joden vermoord zal worden (Zach. 13:8-9) en waarna zij hun Messias pas zullen erkennen (Zach. 12:10-14, Op. 1:7)

Dag noch ure
Christian noemt ook kort dat hij niet gelooft dat we kunnen uitrekenen wanneer Jezus terugkomt. Er is echter maar één tekst in de Bijbel die daarop wijst; Mattheüs 24:36, en nog eens herhaald wordt in Markus 13:32. Let hierbij vooral op waar dit vers naar terugverwijst. Naar het vers ervoor. Zowel Matth. 24 als Markus 13 geven daarin een zelfde context. Het gaat hier over de dag dat de hemel en aarde voorbij zullen gaan, niet noodzakelijkerwijs de wederkomst of opname. Deze kunnen wij namelijk heel goed zien aankomen, vertelt bijv. 1 Thess. 5:4, Openbaring 3:3 of Hebreeën 10:25, als wij althans wakker zijn! Hij zal voor hen die slapen, inderdaad komen als een dief in de nacht.

Gilde
Ook noemt Verwoerd nog het "argument" dat Joden en anderen die niet katholiek waren, niets konden kopen of verkopen omdat zij werden uitgesloten van een gilde. Dat is nogal kort door de bocht. Het gilde was enkel één manier om inkomsten te krijgen, maar niet exclusief. Op het platteland was de gildecultuur bijvoorbeeld vaak helemaal niet dominant. Ook was ze niet verspreid over de hele wereld en al helemaal niet over de gehele tijdsspanne van de Rooms-Katholieke overheersing. Het is een nogal Eurocentrisch perspectief dat Verwoerd hier schildert en zelfs dan zijn er veel gaten in zijn these.

Askruisje
Hetzelfde zien we bij het askruisje dat op het voorhoofd werd gezet. Allereerst werd dit in veel gevallen niet eens op het hoofd gezet, omdat het gewoon over het hoofd werd uitgestrooid. Alléén in veel Engelstalige gebieden was dit de gewoonte en dan ook nog eens vooral bij de vrouwen, omdat die liever geen as in hun haren of op hun hoed wilden hebben. Nergens lezen we echter dat dit askruisje ook in de rechterhand werd geplaatst. Ook hier is Verwoerd dus wel weer erg creatief geweest.

Waardig
Verder ziet Christian wel mogelijkheden tot een soort van ontsnapping aan het laatste stuk van de grote verdrukking, maar alléén als wij waardig zijn. Dit is vermoedelijk een referentie naar Lukas 21:36. We hebben zojuist echter al ontdekt dat de context van deze tekst te plaatsen is in de laatste 7 jaren van de grote verdrukking, waarbij de kerk van Jezus al samen met haar 24 ouderlingen in de hemel aanwezig is. In de grote verdrukking zullen er echter opnieuw allerlei mensen tot geloof gaan komen en zij zullen een nieuwe dispensatie gaan vormen, de 'verdrukkingsheiligen'. Vanaf Openbaring 6 tot en met Openbaring 19 wordt het woord 'kerk' (in het Grieks ecclesia) namelijk nérgens meer genoemd, maar staat Israël opeens vooral centraal. Daarnaast worden natuurlijk wel af en toe de 'heiligen' genoemd, en ja.. zij zullen moeten volharden tot het einde. Dit houdt niet zozeer in dat zij zullen moeten werken voor hun behoudenis, maar wel dat zij wanneer zij het teken van het beest weigeren, onthoofd zullen worden (Op. 20:4). Dat is hun einde. Tot die tijd zullen ze moeten volharden en onder géén beding het teken van het beest nemen! In welk opzicht zijn zij dan waardig? Laat me heel duidelijk zijn: niemand is waardig dan Jezus alléén! Wij zijn alleen waardig doordat Jezus Zijn rechtvaardigheid op ons heeft gelegd. Het is niet ónze rechtvaardigheid die ons redt, maar de Zijne (2 Kor. 5:21, Fil 3:9)! In dat opzicht maakt Jezus dus een heel terechte opmerking aan Zijn publiek in Lukas 21:36. Zij waren immers nog niet op de hoogte van Zijn plan om te sterven en op te staan, tot redding van velen. Het evangelie was nog een mysterie voor hen. De toekomstige generatie Joden kon waardigheid ontvangen door in Hem te gaan geloven en zo die grote verdrukking te ontvluchten, omdat ze vooraleer opgenomen zouden worden. De opname is niet een gebeurtenis waarbij alleen de meest heilige mensen worden opgenomen, zo schreef ik al eens in dit en dit blog. Nee, álle christenen zullen worden opgenomen.

Chip
Ik wil afsluiten met een laatste opmerking die Christian maakte over chips die in de huid kunnen worden geplaatst. Hij ziet hier geen gevaar in, zegt hij, omdat zo'n voorwerp in zichzelf niet verbindt met een verkeerde macht. Daar heb ik echter zeer ernstige vraagtekens bij. Ik heb in dit artikel bijvoorbeeld 3 redenen gegeven waarom de toekomstige quantum dots, die zowel in als op de huid worden geplaatst, de potentie hebben om God te beledigen en de antichrist te dienen. Om dit toch al veel te lange artikel niet nóg langer te maken, wil ik u vragen om op de hyperlink te klikken en daar verder te lezen. Ik denk dat ik met dit artikel de belangrijkste obstakels die Verwoerd opwierp, heb kunnen weghalen. Dit is overigens geenszins een persoonlijke aanval op deze lieve broeder. Een verschil in eschatologie zou in beginsel geen splijtzwam moeten zijn voor de kerk. Zo lang we onze soteriologie op orde hebben, zijn wij allen broeders en zusters. Beiden zijn wij in immers verwachting van de wederkomst van onze Heer Jezus. Blijf dus vooral lekker luisteren naar zijn prachtige muziek :) God bless!