3 Comments
U kent de oneliner vast wel: "Ik heb geen religie, ik heb een relatie". Het is één van de manieren waarop wedergeboren christenen vaak proberen aan te geven hoe zij zich verhouden tot het institutionele christendom dat zich kenmerkt door o.a. tradities, synodes, en diverse lagen van leiderschap. Het hebben van een relatie met Jezus klonk voor mij gek, toen ik 20 jaar geleden voor het eerst in aanraking kwam met wedergeboren christenen, na zelf 19 jaar in de Nederlands Hervormde Kerk te hebben gezeten, waar eerst altijd de wet werd voorgelezen en de helft van de leden niet eens aan het avondmaal durfde te gaan. Toch is het hebben van een relatie met God door Jezus iets waartoe wij wel degelijk opgeroepen worden in Zijn woord. Wij mogen Hem als wij wedergeboren zijn, Abba (Papa) noemen (Rom. 8:15, Gal. 4:6). Door het offer van Jezus voor onze zonden kan de relatie weer worden hersteld, die eerst kapot was door onze zonden, indien wij geloven. Behalve deze twee uitersten, is er ook een derde variant van wat christendom heet te zijn; iets wat ik de meer filosofische interpretatie zou willen noemen. In dit korte artikel wil ik daar graag enkele waarschuwende woorden aan wijden.
|
