|
Op de wondere wereld van het internet kom je soms de meest bizarre claims tegen. Vaak zijn die claims makkelijk te doorzien, maar soms kost het wat meer moeite om te zien waar het precies mank gaat. Onlangs kwam ik de bewering tegen dat de Bijbel in bedekte termen een homohuwelijk tussen David en Jonathan beschrijft, inclusief de consumering ervan. Natuurlijk is dat grote nonsens, maar de dame die dit zegt beweert bij hoog en laag dat de Hebreeuwse tekst dit aangeeft. Het lastige voor u als Bijbelstudent is dat u die taal misschien helemaal niet kunt lezen, en dus kunt u dit moeilijk inhoudelijk tegenspreken of er zelfs in gaan geloven als u niet uitkijkt. Toch zijn er manieren om dit soort valse leringen te weerleggen, ook al spreekt u geen woord Hebreeuws of Grieks. Daarom wil ik deze casus graag gebruiken om te laten zien waar het misgaat. Omdat de "studie" van deze dame werkelijk te schunnig is om naar te linken, zal ik me beperken tot de grote lijnen en proberen niet teveel in details treden, hoewel dat niet altijd mogelijk is omdat haar argumentering soms best specifiek is. Als dit onderwerp u teveel aanstoot geeft, kunt u derhalve overwegen om dit artikel over te slaan.
" 1. Het gebeurde, toen David met Saul uitgesproken was, dat Jonathan met hart en ziel aan David verbonden raakte. Jonathan had hem lief als zichzelf. 2. Saul nam hem diezelfde dag mee en liet hem niet terugkeren naar het huis van zijn vader. 3. Jonathan sloot een verbond met David, omdat hij hem liefhad als zichzelf. 4. Jonathan deed zijn mantel af die hij aanhad, en gaf hem aan David; ook zijn kleding, ja, tot zijn zwaard, tot zijn boog en tot zijn gordel toe. 5. David trok eropuit, overal waar Saul hem naartoe stuurde; hij gedroeg zich verstandig, en Saul stelde hem aan over de strijdbare mannen. Hij was goed in de ogen van heel het volk, en ook in de ogen van de dienaren van Saul." (1 Samuel 18:1-5, HSV) Schandknaap De vrouw, die we vanaf nu XX zullen noemen (verwijzend naar de twee X-chromosomen die elke vrouw heeft - iets wat zelfs elke genderevangelist zal moeten toegeven), geeft aan dat hier in bedekte termen wordt gesproken over hoe Jonathan en David een symbolisch verbond bekrachtigden, dat het equivalent is van het hedendaagse homohuwelijk. Haar eerste "argument" is dat Saul jaloers was op Jonathan, omdat David zijn eigen schandknaap was. Ik weet het, dit is weerzinwekkend, maar we zullen dit moeten weerleggen en daarom kan ik er niet aan ontkomen om dit toch kort aan te stippen. Ze vertelt dat Saul hem voor zichzelf wilde hebben volgens vers 2, en verwijst daarbij terug naar hoofdstuk 16, waar staat dat David op zijn "harp" speelde voor koning Saul. Dit zou dan een verhulde term zijn voor iets verwerpelijks, waarover ik niet verder in detail wil treden, maar wat u waarschijnlijk wel begrijpt. De harp waarover in dat hoofdstuk wordt gesproken, is echter gewoon een harp. Het Hebreeuws is een rijke taal, dat soms een bredere semantiek heeft, maar dat is bij dit Hebreeuwse woord kinnor niet het geval. Het is in élke context een harp, en derhalve geen geldig argument. Ook in de context van 1 Samuël 16 spreekt de context overduidelijk over muziek, zoals u hieronder zelf kunt lezen. David speelde immers op diezelfde harp om liederen voor God te maken. We moeten niet verder gaan dan de tekst aangeeft, als daar geen reden voor is. Er is niets seksueels aan de hand hier. " 16. Laat onze heer toch tegen uw dienaren, die bij u in dienst zijn, zeggen dat zij een man moeten zoeken die op de harp kan spelen. En mocht het gebeuren dat de boze geest van God op u komt, dan zal hij erop tokkelen, zodat het beter met u gaat. 17. Toen zei Saul tegen zijn dienaren: Kijk toch voor mij uit naar een man die goed harp kan spelen, en breng hem bij mij." (1 Samuel 16:16-17, HSV) Stad Het tweede "argument" van XX is dat Jonathan nadat hij met David kuste in 1 Samuël 20:41-43, de stad ingaat. Ze geeft aan dat de vertaling "stad" hier foutief is, maar dat het Hebreeuwse iyr anders vertaald moet worden. Daarbij haalt ze flink wat kunstjes uit om haar gelijk te kunnen halen. Ze meent dat hier ayir moet staan, wat dezelfde Hebreeuwse medeklinkers ayin, yod & resh heeft, maar let daarbij niet op de Masoretische tekens die zijn toegevoegd. Als u op de voorgaande links klikt, kunt u voor uzelf beoordelen of dit dezelfde woorden zijn, door te kijken naar de stip onder de yod (dat is een Hebreeuwse letter die eruitziet als een apostrof) en de streep onder de ayin (een Hebreeuwse letter die eruit ziet als een y - let erop dat Hebreeuws van rechts naar links geschreven wordt) bij het woord ayir. Ze meent dat de Masoreten samengespannen hebben om dit later in de Hebreeuwse tekst te verhullen, want naar haar idee staat er dat Jonathan in een "male ass" ging. Excuses dat ik zo expliciet moet zijn, maar het is even niet anders. Hoewel ik niet uitsluit dat de Masoreten aanpassingen hebben gedaan aan de Hebreeuwse tekst, gaat dit argument wel érg ver. Bovendien gaat ze uit van de Engelse moderne vertaling van dit woord en niet van de meer archaïsche vertaling van het woord ass. Hoewel dit Engelse woord in moderne tijden vaak over billen spreekt, was het in de tijd van de King James Vertaling in alle gevallen gewoon een ezel. XX moet dus door flink wat hoepels springen om haar punt te maken, die compleet voorbijgaan aan de context (wat heeft een ezel hier immers mee te maken?) Het is echter wel zo dat David en Jonathan een bijzondere vriendschap hadden en dat er gesproken wordt over kussen; daarmee komen we bij haar laatste argument. " 41. Toen de jongen weggegaan was, stond David op van de zuidzijde, en hij wierp zich met het gezicht ter aarde. Hij boog zich driemaal, zij kusten elkaar, en huilden met elkaar, totdat David zich vermande. 42. Toen zei Jonathan tegen David: Ga in vrede! Moge dat wat wij beiden in de Naam van de HEERE gezworen hebben, tot in eeuwigheid gelden, namelijk: Moge de HEERE tussen mij en jou zijn, tussen mijn nageslacht en jouw nageslacht! 43. Daarna stond David op en ging weg. En Jonathan kwam in de stad." (1 Samuel 20:41-43, HSV) Kussen In de eerste tekst die we noemden, 1 Samuël 18, wordt gesproken over hoe David en Jonathan een vriendschapsverbond sloten. XX meent dat hier symboliek uit het Oude Nabije Oosten gebruikt wordt om een liefdesverbond te sluiten. Ja, David en Jonathan hadden een heel bijzondere vriendschapsband, wat haar punt kan lijken te bevestigen, maar toch kunnen we een aantal ernstige vraagtekens bij de redenatie van XX zetten. Kussen is immers een heel normaal gebruik in het Midden-Oosten; ook onder mannen. Wie daar weleens geweest is, kan dat bevestigen. Liefde XX meent dat Davids liefde voor Jonathan seksueel was, en haalt daarbij als extra argument 2 Samuël 1:26 aan, waar staat dat Davids liefde voor Jonathan die van vrouwen overstijgt. Dit beschrijft echter de bijzondere band die zij hadden, David was namelijk ook gewoon getrouwd, en niet enkel met één vrouw voor de vorm. Hij had maar liefst acht vrouwen, waarmee hij natuurlijk verder ging dan de verordening die God al meteen in Genesis 2:24 aan de mens had gegeven; dat één man en één vrouw (enkelvoud, geen meervoud) samen horen te zijn. Zijn lust voor Bathseba geeft ook aan dat bij absoluut heteroseksueel was. XX wil dit uitbreiden naar biseksualiteit, maar haar argumenten zijn daarvoor niet overtuigend. Mensen kunnen soms een vriendschap hebben die zelfs de band met hun partner overstijgt. Niet dat dat iets goeds is, maar het gebeurt wel. Ik ken veel mensen die beter overweg kunnen met hun collega dan met hun partner, hoe verdrietig ik dit ook vind. Ook bestaat er zoiets als hartsvriendinnen, en dat is bij mannen soms niet anders. Dat hoeft niet per sé meteen seksueel van aard te zijn. Nageslacht Het Hebreeuwse woord zera kan als nageslacht, maar inderdaad óók als zaad worden vertaald, zoals XX aangeeft. We moeten echter goed naar de context kijken om precies te bepalen waar sprake van is. In deze context is duidelijk dat David zich eraan commiteert om Jonathans kinderen goed te behandelen. Dit blijkt dan ook uit hoe David Jonathans zoon Mefiboseth in 2 Samuël 9 behandelt, als Jonathan gestorven is en David zelf koning is geworden. Het idee dat er hier dus iets seksueels aan de hand is, zoals XX suggereert, moet dan ook verworpen worden. Symboliek Ten slotte wil ik nog kijken naar verhullende symboliek in de Bijbel. Ja, het is wel degelijk zo dat er in de Bijbel soms passages staan die mensen zich ongemakkelijk laten voelen, zoals we veelvuldig in het boek Hooglied vinden. Dat betekent echter niet dat we élke referentie naar appels of druiven in de Bijbel meteen moeten seksualiseren, zoals XX graag doet. We zullen éérst moeten kijken naar het genre. Hooglied is een poëtisch boek met een bepaald thema, waarin seksualiteit inderdaad ook aan de orde komt. Het geeft een kijkje in een prachtig intiem gesprek tussen twee personen die verliefd zijn op elkaar. Andere boeken in de Bijbel zijn juist veel feitelijker, waar geen of zelden sprake is van symboliek. Vaak wordt dit ook wel aangegeven in de tekst. Exodus beschrijft heel feitelijk wat er gebeurde in die periode rond de uittocht uit Egypte, tot Mozes opeens begint te zingen in hoofdstuk 15. Er zijn dus duidelijke hermeneutische regels waar men op moet letten bij Bijbelstudie, iets wat XX verzuimt te doen. We vinden in de genoemde teksten niets van dit alles. Daarom kunnen we de claim van XX ook geheel ontkrachten.
Conclusie
Ik hoop dat deze studie u niet teveel ongemak heeft bezorgd. Ik snap dat velen van mijn lezers dit onderwerp het liefst willen mijden, maar de waarheid is dat de wereld verandert en dit soort thema's zich steeds meer naar de voorgrond opdringen. We kunnen het onderwerp niet meer negeren; dat heeft de kerk al veel te lang gedaan. Hoe ongemakkelijk het ook is, we zullen het op een waardige wijze moeten proberen te bespreken met buitenstaanders en tegenwoordig helaas zelfs met veel mensen die zich bínnen de kerkmuren bewegen. Steeds meer kerken staan open voor de genderdysforie en verschillende typen van seksualiteit die de wereld biedt, waarmee Gods woord steeds verder uitgehold wordt. Oneliners gaan hen echter niet helpen, aangezien zij vastzitten in hun eigen waarheidsbubbel. Het beste is om liefdevol met hen in gesprek te gaan en hen te laten zien wat de Bijbel zegt over seksualiteit. En soms moeten we dan wat dieper in de Bijbel spitten. Dat is wat Paulus bedoelt met Gods woord als onderdeel van onze wapenrusting (Ef. 6:13-17). Het is niet voldoende om die gewoon casual te lezen. Nee, we zullen die moeten bestuderen. Daar zijn gelukkig veel tools voor, zoals de Blue Letter Bible die ik vaak als hyperlink onder een specifiek woord gebruik, zodat u kunt checken of het waar is wat ik daarover zeg. Ook al spreekt u geen woord Grieks of Hebreeuws; hiermee bent u tóch in staat om elke bewering te verifiëren. God bless! :-)
1 Reactie
Onlangs beweerde een bekende Nederlandse blogger dat volgens dit CIA-document het bestaan van mensen met een verhoogd bewustzijn is aangetoond; zij zouden o.a. in staat zijn om deze "realiteit" te ontstijgen of de toekomst te voorspellen. Ik noem de naam van deze blogger bewust niet, omdat ik hem niet nóg meer aandacht wil geven en na vele waarschuwingen iedere trouwe lezer wel weet over wie ik het heb. Zijn artikelen zijn zéér misleidend, omdat hij, evenals zijn inspiratiebron, Bijbelteksten gebruikt die hij natuurlijk flink uit zijn verband rukt. Het listige is echter dat hij tussen alle leugen ook enkele waarheden verkondigt, zodat het voor de casual lezer lijkt alsof hij écht iets op het spoor is. De leugens die hij verstopt tussen de waarheden zijn echter van dien aard, dat het een groot gevaar oplevert voor het geestelijk onderscheidingsvermogen alsmede een verkeerde interpretatie van Wie Jezus is en wat Hij voor ons heeft gedaan. Hierdoor wordt het voor ongelovigen vele malen moeilijker om gered te worden, want het evangelie wordt hierdoor vertroebeld. In dit artikel wil ik daarom de feiten scheiden van de leugens.  Feiten Om maar meteen met de deur in huis te vallen; het document waarnaar de blogger verwijst, lijkt authentiek te zijn. Het staat ten eerste op de officiële website van de CIA, en is dus geen in elkaar geshopt document van één of andere vage website. In het document valt te lezen dat ene generaal Wayne McDonnell enkele aanbevelingen doet aan het Amerikaanse intelligentiedienstenorgaan CIA. Hij doet het voorkomen alsof hij heel feitelijk is geweest in zijn onderzoek, waarbij gekeken is naar o.a. hypnose, biofeedback en transcendente meditatie. Al deze bevindingen vallen volgens hem onder de noemer "Gateway Experience". Met uitgebreide analyses en gedetailleerde tekeningen wordt een zeer geloofwaardige façade opgetrokken, en bizar genoeg vinden we daar inderdaad ondersteuning vanuit de Bijbel. Echter, niet op de manier die McDonnell en de Nederlandse blogger die ernaar verwijst, bepleiten. Ja, deze dingen zijn vreemd genoeg mogelijk, maar dat maakt ze nog niet legitiem. Er is namelijk een reden waarom God soortgelijke zaken verboden heeft in de Bijbel. Niet omdat het niet werkt, maar juist omdat het wél werkt en gevaarlijk is. " 10. Onder u mag niemand gevonden worden die zijn zoon of zijn dochter door het vuur laat gaan, die waarzeggerij pleegt, die wolken duidt of aan wichelarij doet, die een tovenaar is, 11. die bezweringen doet, die een dodenbezweerder of een waarzegger raadpleegt, of die de doden raadpleegt. 12. Want iedereen die zulke dingen doet, is een gruwel voor de HEERE. En vanwege deze gruweldaden verdrijft de HEERE, uw God, deze volken van voor uw ogen uit hun bezit. 13. Oprecht moet u zijn tegenover de HEERE, uw God. 14. Want deze volken, die ú uit hun bezit verdrijven zult, luisteren naar wolkenduiders en waarzeggers. Maar de HEERE, uw God, heeft dat ú niet toegestaan. 15. Een Profeet uit uw midden, uit uw broeders, zoals ik, zal de HEERE, uw God, voor u doen opstaan; naar Hem moet u luisteren," (Deuteronomium 18:10-15, HSV) Goden Merk op dat God hier middels Mozes specifiek vertelt dat de volken rondom de Israëlieten wél dit soort technieken gebruiken. We hebben daar tegenwoordig allerlei nieuwe termen voor bedacht, met indrukwekkende Latijnse namen, maar in feite is het allemaal van hetzelfde laken één pak. Er zijn náást God nog andere hoge bovennatuurlijke wezens, die de rang van engel ver overstijgen, maar tegelijk niet almachtig, alwetend of alomtegenwoordig zijn. Dr. Michael Heiser laat dit in zijn baanbrekende werk Unseen Realm op overtuigende wijze zien vanuit de Bijbel (in seminarvorm hier te beluisteren / bekijken). Zij worden in Psalm 82 goden genoemd, met een kleine g. God is echter uniek; Hij is de God der goden. Merk ook op dat het met die "goden" in Psalm 82 niet goed afloopt. Aan hen wordt verteld dat zij zullen sterven als mensen. " 1. Een psalm van Asaf. God staat op in de hemelse raad, Hij spreekt recht in de kring van de goden: 2. ‘Hoe lang nog oordeelt u onrechtvaardig en kiest u partij voor wie kwaad doen? Sela. 3 Doe recht aan weerlozen en wezen, kom op voor verdrukten en zwakken, 4. bevrijd wie weerloos zijn en arm, red hen uit de greep van wie kwaad wil.’ 5. Zij tonen geen inzicht, geen begrip, en dolen in duisternis rond. De aarde wankelt op haar grondvesten. 6. ‘Ooit heb Ik gezegd: “U bent goden, zonen van de Allerhoogste, allemaal. 7. Toch zult u sterven als mensen, ten val komen als aardse vorsten.”’ 8. Verhef u, God, spreek recht op aarde, alle volken behoren U toe." (Psalm 82, NBV'21)
"Toen de Allerhoogste aan de volken het erfelijk bezit uitdeelde, toen Hij Adams kinderen van elkaar scheidde, heeft Hij het grondgebied van de volken vastgesteld overeenkomstig het aantal van de zonen van God." (Deuteronomium 32:8, LXX) Eden In de Hof van Eden lezen we over een entiteit die middels de slang tot Eva "spreekt". Hebt u er weleens over nagedacht hoe dat precies mogelijk was; een sprekende slang? Was dit wellicht door middel van telepathie? Deze manier van communiceren is nooit wetenschappelijk aangetoond, maar wordt verondersteld te bestaan en is in feite het direct overbrengen van boodschappen, gedachten of concepten zonder te spreken. De boodschap wordt als het ware direct "uitgezonden" naar de gedachten van de ander. Waarom luisterde Eva immers naar een simpele slang? Het feit dat dit beest op een dergelijke manier leek te communiceren, zou kunnen betekenen dat hij hiermee God wilde nabootsen. Eva dacht wellicht dat het hiermee om een hoog bovennatuurlijk wezen ging dat belangrijke informatie voor haar had. Het ontvangen van boodschappen vanuit een andere dimensie, is om die reden enkel gereserveerd voor God, en de tekst uit Deuteronomium 18 getuigt daarvan. Malafide bovennatuurlijke entiteiten kunnen zich immers voordoen als bonafide wezens, en mensen trappen daar nog steeds in grote getale in. Helaas ook veel christenen. Physics of Hell Wat deze blogger doet, is in feite hetzelfde als wat ik eerder dit jaar heb besproken in mijn nieuwste gratis e-book, Physics of Hell. Ook hij pretendeert, net als de leiders bij Bethel Church, christen te zijn, maar prijst allerlei occulte manieren aan om ons geestelijk welbevinden op te waarderen. Ik weet het, sommige lezers zullen nu bijna ontploffen (ik heb heel nare berichten ontvangen - die meteen de prullenbak ingaan - ik weiger op zo'n agressieve toon te communiceren), maar denk er eens over na. We kunnen niet zomaar een christelijk sausje over New Age-begrippen gooien en verwachten dat het allemaal wel oké is omdat we de Naam van Jezus gebruiken. Lees het boek nog eens door, en u zult zien waar ik het over heb, als u het uzelf toestaat om u hier in te verdiepen en niet meteen knarsetandend naar de reactie-sectie te vliegen. Er is immers zoiets als een ándere Jezus, een andere geest en een ánder evangelie (2 Kor. 11:3-4). Wat we kunnen leren van deze teksten, is dat veel mensen en zelfs veel zelfverklaarde christenen nog steeds liever hun oren laten kietelen door iets wat ze van tevoren al hadden besloten om te geloven, dan hun gedachten te laten prikkelen door de waarheid, ook al is die anders dan zij dachten. Ik wil hiermee geen uitspraak doen over de harten van mensen als Bill Johnson of Kris Valloton, maar enkel aangeven dat wat zij anderen leren, regelrecht uit de hel komt. Kwantumkwatsch Het feit dat bepaalde zaken wetenschappelijk kunnen worden aangetoond, betekent 1. nog niet dat álle gedane beweringen over dit fenomeen meteen correct zijn en 2. ook niet dat God dit goedkeurt. De blogger haalt kwantummechanica aan als een wetenschappelijk territorium waar veel nieuwe inzichten worden gedaan. Dat klopt, maar weet ook dat er veel misinformatie is rondom dit onderwerp. In het boek Physics of Hell heb ik laten zien hoe ook veel "christenen" dit fenomeen utiliseren, zonder precies te weten hoe het werkt. Ze doen aannames die niet valide zijn, en geven daarmee aan hoe slecht hun begrip van de wetenschap is. Het is vooral veel zweverig gezwets, zonder duidelijk empirisch onderzoek dat nagebootst kan worden in een wetenschappelijke setting. Eerlijk gezegd zie ik in het CIA-document hetzelfde, evenals het bekende Nederlandse blog dat naar dit document verwijst. Dat lijkt vreemd voor zo'n groot instituut als de CIA, maar weet dat dit niet op zichzelf staat.
Onderscheid Het ironische is dat de blogger meent dat zijn inspiratiebron (een Nederlandse occultiste) geestelijk onderscheidingsvermogen heeft, terwijl voor de échte Bijbelstudent duidelijk is dat occulte exercities als deze juist dingen zijn die je als christen níet moet doen. Hij noemt 1 Korinthe 12:10 in dit verband, maar heeft hij hoofdstuk 8 en 10 dan niet gelezen? Hierin staat duidelijk dat de christen zich niet in moet laten met andere goden. Het selectief gebruiken van uit de context gerukte Bijbelteksten is exemplarisch voor hoe deze man met de Bijbel omgaat. Iets wat helaas voor veel christenen vandaag geldt. Lees altijd het hele hoofdstuk, en soms ook de hoofdstukken ervoor of erna. Zo krijg je een beter idee van wat de schrijver probeert over te brengen. Paulus bouwt zijn argumenten vaak langzaam op, en de betrokken hoofdstukken hangen dan ook nauw met elkaar samen. Sowieso zijn de Bijbelboeken in de meeste gevallen één geheel. De hoofdstukindeling is een uitvinding uit de Middeleeuwen, en breekt soms onbedoeld ideeën op onlogische plekken. Daardoor gaat helaas veel van wat de schrijver over wil brengen, verloren. Slot We moeten afleren de Bijbel hapsnap te lezen, want hierdoor gaat de kerk ten onder. Wat blijft er nog over van écht onvervalst christendom? Ja, de wereld is een matrix, maar niet op de manier die deze blogger ons wil laten geloven. Wij mensen zien over het algemeen niet veel van die bovennatuurlijke dimensie (Ef. 6:10-12), maar dat is ook ter bescherming. De 70 godenzonen hebben gefaald om de wereld goed te regeren nadat het incident bij Babel gebeurde, en dus maakt God Mozes duidelijk dat Israël níet moet doen wat al die andere volken wél doen: ze moeten níet luisteren naar die entiteiten. Zoals Psalm 82 ons leert, hebben zij niet het beste met ons voor, integendeel. Hoe prachtig de verhalen van New Agers of andere vrijdenkers die zichzelf "christen" noemen ook klinken, de cijfers liegen er niet om. Bekijk de onderstaande video van de voorheen invloedrijke New Ager (nu christen) Steven Bancarz en laat uzelf informeren over hoe "mooi" die wereld van zelfverlossing nu eigenlijk is. God wil ons leren dat wij Hém nodig hebben. De les van dit leven is dat wij het zelf niet kunnen. Onze ego kan zichzelf niet verlossen. Wij hebben Hém nodig; Jezus Christus - Yeshua HaMashiach. Indien u in Hem gaat geloven voor de verzoening van uw persoonlijke zonden, bent en blijft u voor eeuwig gered (Joh. 3:16). Zo simpel is het. God bless! :-)
“Ga daarom en vertel de uitgekozenen van de Heer Zijn machtige daden en vertel hen dat dit beest een voorafschaduwing is van de vervolging die er aan komt. Als u zichzelf daarop voorbereid, met heel uw hart berouw toont en u keert naar de Heer, dan is het mogelijk er aan te ontsnappen. Als uw hart zuiver en onberispelijk is en u de dagen die u in uw leven resten de Heer onbesproken dient. Wend uw zorgen af op de Heer en Hij zal ze richting geven. U die twijfelt: Vertrouw op de Heer, want Hij heeft alle macht en kan Zijn boosheid van u afwenden en de twijfelaars belagen met plagen. Wee hen die deze woorden horen en er ongehoorzaam aan zijn, het zou beter voor hen zijn dat ze niet geboren waren.”
Grondtekst Verder hebben 36 van de 37 verzen over de (grote) verdrukking volgens Xander betrekking op gelovigen. Is dat écht zo? Laten we die teksten er eens even bij pakken. Allereerst is het belangrijk dat we onderscheid maken tussen verdrukking in het algemeen, wat van alle tijden en alle plaatsen is, en dé Grote Verdrukking, wat een specifieke periode is die aangeduid wordt door Jezus als een periode van benauwdheid die de aarde nooit gekend heeft en ook daarna nooit meer zo heftig zal zijn (Matth. 24:21). We vinden die specifieke term "Grote Verdrukking" op nóg 2 andere plekken in Openbaring, die verband houden met de 7-jarige Grote Verdrukking in de eindtijd. De term "verdrukking" daarentegen wordt slechts 22x gevonden in de King James Vertaling. De Griekse term thlipsis vinden we vaker; maar liefst 45x, maar wordt soms anders vertaald. In 21x van de gevallen is dat inderdaad vertaald als verdrukking, in het Nieuwe Testament. Waar Xander het getal 37 precies vandaan heeft gehaald, weet ik dus niet. Wel weet ik dat hij een vals beeld schetst van zijn tegenstander. Hij geeft de argumenten niet juist weer. Het gaat er namelijk niet om of wij geloven dat christenen nooit verdrukking zullen meemaken. Nee, het gaat erom dat wij niet geloven dat wij die specifieke Grote Verdrukking van 7 jaar zullen meemaken. Ecclesia Die periode is bedoeld voor de ongelovigen, maar dat betekent niet dat er in die periode geen gelovigen meer op aarde zullen zijn. We hebben dit in vele, vele artikelen al uitgebreid behandeld in de afgelopen jaren. In de Grote Verdrukking van 7 jaar zullen immers nog vele mensen tot geloof gaan komen, door bijvoorbeeld het getuigenis van de 144.000 (Op. 7), het getuigenis van de 2 getuigen (Op. 11), de boodschap van de 2e engel (Op. 14) of op welke andere manier dan ook. Dit zijn echter verdrukkingsheiligen, die geen deel uitmaken van de zgn. ecclesia. Dit Griekse woord voor "kerk" komt in geheel Openbaring 6-19 (wat de 7-jarige Grote Verdrukking beschrijft) niet voor! De dispensatie van de kerk, die 2000 jaar geleden begonnen is, wordt binnenkort afgesloten door de opname (Op. 4/5) en opgevolgd door een korte dispensatie van de Grote Verdrukking. De heiligen in de kerk zijn dus een andere groep dan de heiligen in de Grote Verdrukking. Zij zullen uiteindelijk allemaal op dezelfde plek terecht komen, maar de laatste groep zal helaas dwars dóór de Grote Verdrukking heen moeten gaan omdat zij éérst niet geloofden. Om die reden zullen zij de wraak van God moeten doorstaan. De kerk wordt in de Bijbel nogal eens vergeleken met een bruid. Zou de Bruidegom Zijn bruid eerst tot moes slaan om vervolgens met haar te trouwen? Natuurlijk niet. Wij zijn niet bestemd tot wraak of toorn (Rom. 5:9, 1 Thess. 1:10, 5:9).
Slot
Ik zou nog veel meer kunnen zeggen over de beweringen die Xander in het artikel doet met betrekking tot de start en chronologie van de eindtijd. Zoals u ziet, is Xander selectief met Bijbelteksten, citeert ze uit de context, legt verbanden met andere teksten die er niet noodzakelijkerwijs behoeven te zijn, en ga zo maar door. Dit is typerend voor de moderne mens, maar natuurlijk een heel vreemde manier om een boek te lezen. Wie leest een boek nu kriskras? We behoren deze in haar oorspronkelijke context te lezen. Dit is wat helaas misgaat in de meeste denominaties, en leidt tot de gekste doctrines. Xander lijkt vooral bezig te zijn met het prooftexten van iets dat hij allang wilde geloven, en de occultiste Helma Broekman helpt hem daarbij. Hij is verdwaald, en heeft ons gebed hard nodig. Ook Helma natuurlijk. Misschien doet God nog wel een wonder. Tot die tijd zou ik u aanraden zijn blogs niet meer te lezen, laat staan de vlogs van Helma te volgen. Voor wie graag meer wil weten over de opname, lees mijn gratis e-book erover, of het e-book waarin ik preterisme weerleg. Ook de serie "Bijna Thuis" waar we momenteel midden in zitten, kan helpen in het krijgen van het juiste overzicht. Volgend weekend vindt u daar het één-na-laatste deel van op dit blog. God bless en graag tot dan! :-)
Claim III: Kruis Aangezien we vorige week al uitgebreid hebben stilgestaan bij de gnostische dwaalleringen die zo rond de tweede eeuw dominanter begonnen te worden in het christendom, zullen we daar in dit deel niet al te veel aandacht meer aan schenken. Wel wil ik stilstaan bij een aantal andere claims, zoals het gegeven dat het kruis volgens Xander onbekend was in de tijd van Jezus. Ook dit is compleet uit de lucht gegrepen. Zelfs niet-christelijke bronnen zoals Josephus meldden dat de kruisiging in die tijd heel normaal was (De Joodse Oorlog, boek 2, hoofdstuk 5, vers 2; maar ook 2.12.6, 2.13.2, 2.14.9, 3.7.33, 4.5.2, 5.6.5, 5.11.1 en 7.6.4), en ook Tacitus noemt dit als een straf die gebruikelijk was, terwijl hij daar als niet-christen geen enkel belang bij had om zoiets te verzinnen. Xander claimt verder dat er technisch gezien niet eens sprake was van een kruis, maar dat het hier om een soort paal ging. Semantisch gezien betekent het Griekse stauros inderdaad vaak paal in de Griekse literatuur, maar bedenk dan wel dat de verticale paal meestal al stond, en de dwarsbalk symbolisch gezien door de ter dood veroordeelde ook naar de plek van de kruisiging gedragen moest worden (bron). Ook in de Bijbel zien we dit gebeuren (Markus 15:21). Als Simon van Cyrene de dwarsbalk draagt, draagt hij technisch gezien dus inderdaad een paal, maar die wordt natuurlijk bevestigd aan de alreeds staande paal.
Claim V: King James Na een aantal onverifieerbare claims (er worden amper bronnen of bewijzen aangehaald voor Xanders beweringen) wil ik kijken naar wat hij zegt over de Engelse koning James. Jakobus, zoals we hem in Nederland noemden, was inderdaad een kleurrijk figuur. Dit doet echter niets af aan het vertaalwerk dat door 54 anderen is gedaan. Jakobus was natuurlijk zélf geen onderdeel van deze groep vertalers. Natuurlijk zou hij hypothetisch gezien invloed uit hebben kunnen oefenen, maar daarbij zou deze vertaling ongetwijfeld keihard door de mand gevallen zijn, aangezien er vóór de KJV al goede vertalingen zoals de Wycliffe of Geneva Version waren. Die konden dan vergeleken worden, en dan had men gezien dat de King James teveel afweek van de vele andere vertalingen die er destijds al waren. Natuurlijk heeft een vertaling hier en daar andere accenten, maar om nu te impliceren dat King James eigenhandig de hele boel heeft gemanipuleerd is natuurlijk grote nonsens. Claim VI: Bekering Xander beweert vervolgens dat het woord bekering "omkering van je oude wegen" betekent. Dat is niet helemaal juist. Het Griekse metanoeo, wat vaak als bekeren is vertaald, is een samengesteld woord, dat bestaat uit meta en noeo. Meta betekent anders (denk maar aan metamorfose bijvoorbeeld; anders eruitzien) en noeo is een werkwoord dat denken betekent. Bekering betekent strikt genomen dus anders denken. Dat is dan ook wat de concordantie aangeeft als de primaire betekenis. Xander geeft aan dat bekering door de kerkelijke instituties vaak is opgevat als "bekeren tot een systeem", en vertelt dat dat niet de juiste interpretatie is. Dat is natuurlijk helemaal waar, maar eerlijk gezegd is dat een wel heel middeleeuwse manier van denken over bekering. Die interpretatie heb ik al heel lang niet meer gehoord. Sinds de reformatie zijn mensen veel meer gaan lezen en is veel duidelijker geworden dat dit soort primitieve moslim-achtige praktijken niet van toepassing zijn op het proces van bekering. Ook dit is dus weer een typische stropopredenering; waarbij de punten van de tegenstander onjuist gepresenteerd worden en vervolgens aangevallen. Claim VII: Schuld Verder meent hij dat Jezus niet geïnteresseerd was in hoe mensen leefden, en noemt daarbij zaken als religie, regeltjes of offers. Dit is maar een halve waarheid. Jezus was wel degelijk geïnteresseerd in hoe wij leefden, en hoewel Hij sterk ageerde tegen de zelf verzonnen of véél te ver doorgevoerde regels en tradities van de farizeeërs (bijv. in Matth 15:3), is duidelijk dat Jezus de institutie van de offerdiensten legitimeerde en mensen zelfs aanspoorde om dat te doen (Mattheüs 8:4, Markus 1:44, Lukas 5:14) nadat zij genezen waren. Ook het houden van regels werd door Hem bepleit; wie de Bergrede (Matth. 5-7) heeft gelezen, weet dat Hij daar diverse voorbeelden van gaf. Niet tot het verkrijgen van zaligheid, maar meer om aan te geven wat de standaard is (perfectie, volgens Matth. 5:48). De bedoeling was dat de farizeeërs hierdoor zouden gaan inzien dat zij de wet van Jezus nóóít en te nimmer zouden kunnen houden, aangezien de zonde al in het hart begint (vers 28). De enige manier om gered te worden, is te accepteren dat Hij de wet al heeft vervuld voor ons (vers 17-18), en door te sterven voor onze zonden al aan álles heeft voldaan, zodat er niets meer tegen ons in te brengen is als wij vertrouwen in Zijn volbrachte werk (Rom. 3:23-24, 2 Kor. 5:21). Claim VIII: Liefde Xander focust graag op de woorden liefde en licht in het artikel, en ook in eerdere artikelen viel het op dat hij dit regelmatig noemt. Deze woorden moeten echter eerst semantisch geduid worden, alvorens we kunnen zien wat hij daarmee bedoelt. Wat is liefde immers? Vraag het de één, en hij zal zeggen dat het tolerantie betekent. Weer een ander zou zeggen dat het respect betekent. De vraag is echter; wat bedoelt Jezus ermee? Jezus geeft een aantal duidelijke kaders als het om liefde gaat. Zo vertelt Hij in Johannes 17:9 dat Hij niet voor de wereld bidt, maar enkel voor degenen die de Vader Hem gegeven heeft. Jezus zet de wereld en de liefde tegenover elkaar in Johannes 15:18-19. De apostel Johannes vertelt in zijn zendbrief dan ook dat wij de dingen van de wereld juist níet lief moeten hebben (1 Joh. 2:15). Liefde is volgens Bijbelse begrippen dus iets anders dan tolerant zijn jegens andere religies. Jezus is de énige Weg tot de Vader (Joh. 14:6), en iedereen die een ander evangelie verkondigt, is dan ook vervloekt (Galaten 1:6-9). De liefde van Jezus moet bezien worden binnen de juiste kaders, en die zijn beperkt. Daarin is geen ruimte voor het overtreden van de wetten en regels die God heeft ingesteld. Ook Jezus Zélf getuigde daarvan; Hij hield Zich aan alle regels (Matth. 5:17-18) die Mozes had doorgegeven aan het volk. Claim IX: Licht Wat Xander regelmatig doet, is het zelf invullen van de definities van kreten die hij in de Bijbel tegenkomt. In Mattheüs 25 ziet hij het woord "olie" en vult dit in met de kreet "bewustzijn". Dat is een typisch gnostische benadering van de Bijbel. We moeten de Bijbel zichzélf laten definiëren. Zijn tweede suggestie is daarom logischer; olie staat inderdaad vaak in verband met de Geest (1 Sam. 16:13), hoewel hij daarbij aan een andere geest denkt dan de meeste van de lezers hier. Aangezien hij het over bewustzijn heeft, bedoelt hij niet de Heilige Geest van God als Persoon, maar ons eigen bewustzijn, waarvan we weten dat die ons kan misleiden (Jer. 17:9). We worden juist aangespoord om ons te laten leiden door de Heilige Geest van God, en niet ons eigen "vlees" (Rom. 8:13-14). De Jezus die Xander predikt, is dan ook een ándere Jezus (2 Kor. 11:4a), de geest waarover Xander schrijft, is een ándere geest (2 Kor. 11:4b), het evangelie dat Xander preekt, is een ánder evangelie (2 Kor. 11:4c) en het licht dat Xander zijn lezers voorstelt, is een vals licht van Satan (2 Kor. 11:14). Kijk dus goed uit met wat hij zegt. Als u niet sterk in uw geloof staat, raad ik u aan zijn website te mijden. Claim X: Zeshonderdzesenzestig Xander eindigt met de grootste shocker; dat het geloven in het kruis van Jezus gelijk zou staan met het teken van het beest. Chi-Xi-Stigma zou zich volgens hem vertalen als Teken-Van-Christus, waarbij aan het "Kruis" gedacht moest worden. Het is inderdaad zo dat de verouderde Griekse letter Stigma een sterke connotatie heeft met een merk of teken, wat nog duidelijk te herkennen is aan het woord stigmatiseren (iemand "wegzetten"). Chi en Xi hebben echter vrijwel niets met Jezus te maken. Geen enkele van deze 2 letters komt voor in de Griekse naam Iesous (Jezus). Xander stelt verder dat het kruis geen teken was dat gebruikt werd door de eerste christenen. het is inderdaad zo dat de eerste christenen vermoedelijk terughoudend waren met het gebruik ervan, omdat het vooral focuste op het doodsaspect van Jezus en niet het feit dat Hij weer levend was geworden. Toch betekent dit niet dat alle hedendaagse christenen nu het teken van het "beest" dragen. We hebben misschien een hangertje om onze nek met een kruis, maar we aanbidden dat (als het goed is) niet. We dragen het niet in onze rechterhand of op ons voorhoofd. Bovendien is het getal 666 iets wat je moet berekenen. Het ontdekken van wat dit teken precies is, moet derhalve geschieden aan de hand van een berekening met deze getallen. Ook staat dit teken in verband met een naam (Op. 13:17). Slot
Zoals u hopelijk hebt kunnen ontdekken, zijn de beweringen van Xander niet goed onderbouwd. Er worden amper bronnen aangehaald en soms zijn zijn claims zelfs compleet uit de lucht getrokken. In bepaalde opzichten heeft hij soms een klein punt, maar slaat vervolgens de plank weer helemaal mis door een extreme karikatuur te schetsen van de kerk die slechts weinigen zullen herkennen. Ja, het is inderdaad zo dat de kerk als instituut mensen heeft beschadigd door de eeuwen heen. Dit heeft echter alles te maken met de mensen die daarin zitten, en niets met God of Jezus. We zijn allen mensen, en moeten elke dag leren luisteren en leven naar wat de Heilige Geest (Rom. 8:13-14) van God ons zegt, Die een Persoon is en geen mystieke onpersoonlijke kracht. Helaas gaat dit nog steeds veelvuldig mis, en dat uit zich in twee extremen; enerzijds zijn er de zeer strikte farizeïstische mensen die menen dat zij de wet moeten vervullen tot zaligheid. Dit leidt ontegenzeggelijk tot falen en dus hypocrisie, want niemand is in staat om die façade vol te houden. Dat heb ik in de streng-christelijke kringen inderdaad vaak gezien. Anderzijds is er de vrijzinnige lang-leve-de-genade-club, die zo open staat voor van alles dat hun hersenen er bijna uit vallen. Men is hierbij soms zo gefocust op wonderen, tekenen en welvaart dat ook hier weer een façade opgetrokken wordt die tot enorme teleurstellingen leidt. "Heb ik dan te weinig geloof?" denken velen die niet genezen van hun ziekten. Xander heeft helaas met beide groepen te maken gehad, en het is dan ook een heel nauwe weg tussen deze extremen. De weg van de Geest, niet van het vlees. Leren luisteren naar Zijn stem, en niet naar onze eigen verlangens of onze trots. Allemaal falen wij, ook christenen. Niemand is daarvan uitgezonderd; ik niet, Xander niet, u niet. Alleen Jezus. Híj is dan ook onze enige Weg tot verlossing, onze enige hoop op zaligheid. Kies er daarom voor om in Hém te geloven, en niet in uzelf! God bless! :)
Claim I: Alverzoening Als eerste geeft Xander door zijn manier van retorische vragen stellen impliciet aan dat God iedereen wil redden. Het idee van de hel vindt hij barbaars. Dat gelovigen in de hemel feestvieren terwijl er op de "meest bloederige en gruwelijke manieren" wordt afgerekend met ongelovigen, is voor hem onverteerbaar. Xander geeft aan dat hij is opgegroeid in een heel streng gelovige omgeving, en dat daar zijn ervaringen grotendeels gevormd zijn. Een religie gebaseerd op angst, noemt hij dit. Hoewel ikzelf ook opgegroeid ben in het hart van de Bible Belt en ook elke zondag naar een behoorlijk strenge kerk ging, kan ik slechts gedeeltelijk relateren aan zijn ervaringen. Zelf heb ik ook 30 jaar een verkeerd begrip gehad van Wie God is en waarvoor Jezus precies kwam, maar gelukkig hebben een aantal sprekers me daarbij goed op weg geholpen. Namen als Chuck Missler of Andy Woods zijn me goed van dienst geweest om weer een juist zicht te krijgen op Wie God werkelijk is. Schuld Het probleem is dat wij mensen (en helaas ook veel christenen - zelfs veel sprekers) niet goed begrijpen wat schuld is. We zien het misschien als iets triviaals, als een klein probleem wat wel even snel opgelost kan worden door "sorry' te zeggen. Als we de implicaties echter op ons in zouden laten werken, zouden we het probleem beter begrijpen. Simpelweg "sorry" zeggen is niet voldoende. Er is iemand schade toegebracht, en dat dient verzoend te worden. Dát is rechtvaardigheid. Een God Die de zonde niet zou bestraffen, is niet consequent. Wat zou u ervan vinden als er is ingebroken en de politie niet eens in actie komt? U mist wel spullen, of geld. Of als uw kind is ontvoerd? Dan zou u toch eisen dat iemand rechtvaardig handelt? Zou een simpel "sorry" voldoende zijn als uw kind is gedood door een schurk? We weten dat God 100% rechtvaardig is, maar tegelijk staat Hij Zichzelf ook voor op Zijn genade.
Evangelie God is juist vol van genade, maar om die te kunnen uitoefenen, hoeft er maar aan slechts één voorwaarde te worden voldaan; geloven in dat substitutionaire offer van verzoening voor onze persoonlijke zonden, door Jezus Christus, aan het kruis, 2000 jaar geleden. We hoeven zelfs geen énkel werk te doen, vertelt Paulus ons in Efeze 2:8-9, want dat zou impliceren dat we moeten werken voor dit cadeau aan ons. God heeft het voor ons zo gemakkelijk mogelijk gemaakt, maar nog steeds wijzen de meeste mensen Hem helaas af, vaak doordat zij niet goed begrijpen wat het evangelie in feite is. Ook veel afsplitsingen van het christendom, zoals het katholicisme, heeft die belangrijke nuance niet goed gevat. Zij geloven in de waarde van geloven voor hun redding, maar voegen daar tegelijkertijd werken aan toe. Dit leidt tot systemen waarin mensen van alles "moeten", en zelfs de reformatoren zijn daarin niet grondig genoeg geweest. 500 jaar later zijn er nog steeds kerksystemen die mensen gevangen houden met een waslijst van allerlei regeltjes en tradities waaraan voldaan moet worden om de zaligheid te verdienen. Dát is echter niet het evangelie. Het evangelie is simpelweg te geloven in wat Jezus in onze plaats heeft gedaan; Hij heeft de wet perfect vervuld (Matth. 5:17-18) en is in onze plaats gestorven (Jes. 53:4-12). Er is dus niets meer dat wij hoeven te doen, behalve dit te geloven, tot onze zaligheid. Werken "Maar is dat niet een beetje te makkelijk?" vragen veel lezers zich nu vermoedelijk af. Natuurlijk is dat makkelijk, maar het is dan ook geen vrijbrief om maar te blijven zondigen (Rom. 6:1-2). "Ziet u? We moeten dus tóch wat doen!" Ook dit is een strikvraag, als we die door een klinische bril bekijken. Wanneer we dit echter in een liefdevolle en relationele context bezien, wordt misschien duidelijker hoe één en ander behoort te werken. God stelt Zichzelf voor als een liefdevolle Vader, en alle mensen op aarde kunnen Zijn kinderen worden (Joh. 1:12). Jezus stelt ons als kerk voor als een Bruid (Ef. 5:22-33), in een relatie waarin twee Personen Zich liefdevol aan elkaar committeren. Extrapoleer dit eens naar uw eigen ervaringen. Misschien hebt u kinderen, of bent u getrouwd of heeft u een relatie. Wat heeft u allemaal over voor de mensen om wie u geeft? Heel veel, toch? Ziet u dit als "werken"? Natuurlijk niet, u doet het uit alle liefde voor hen. Als het goed is, volgen de "werken" dus vanzelf, als u in Jezus begint te vertrouwen. En als u besluit om toch niet te "werken" aan uw relatie met Jezus, blijft u nog steeds behouden tot zaligheid, maar zult u wel loon verliezen (ref: 1 Kor. 3:10-15, 2 Joh. 1:8, Op. 3:11, etc.)
Straf Het idee van actief straf geven aan mensen komt Xander vreemd voor. Maar wat zou ú doen als uw jonge kind naar de snelweg toe rent? U zou schreeuwen, ernaar toe rennen, en het kind met grof geweld wegtrekken van dat naderende gevaar. Dit is wat ook gebeurt in de levens van veel mensen. God waarschuwt hen. Eerst fluisterend zacht, maar als zij niet willen luisteren, zijn soms heftigere maatregelen nodig. Mensen maken soms heftige trauma's door, en hoewel die lang niet altijd door God veroorzaakt zijn, kan Hij die wel laten meewerken tot iets goeds (Rom. 8:28). Mensen komen hierdoor soms aan het einde van zichzelf, en roepen dan in hun laatste nood uit tot God. Weet dan dat Hij u áltijd zal redden! Alzo lief had Hij de gehele wereld, dat Hij Zijn eigen Zoon gaf (Joh. 3:16) voor ons. Om u te behouden van het ergste (de hel), laat Hij soms toe dat ons minder erge dingen overkomen. Dat klinkt misschien vreemd, maar in deze context is het misschien te begrijpen. God wíl ons eigenlijk helemaal niet straffen (Joh. 3:17), maar zal wel móeten, omdat Hij het aan Zichzelf verplicht is. Anders zou Hij inconsequent zijn, en dus niet onze aanbidding waardig. Trauma Ik snap dat Xanders ervaringen met het christendom traumatisch geweest zijn. Ook uit de reacties op zijn forum valt op te maken dat hij veel "lotgenoten" heeft. De waarheid is echter dat het niet God is die dit heeft veroorzaakt, maar de mensen die in Zijn kerk zijn binnengelopen. Of in sommige gevallen beter gezegd; geslopen. Niet iedereen die in het kerkgebouw aanwezig is, is christen. Er zijn daar soms valse leraren, wolven in schaapskleren (Matth. 7:15) en antichristen (1 Joh. 2:18-19). Daarom is het zo belangrijk dat we zélf leren om de Bijbel te lezen, en niet blind vertrouwen op wat de priester of voorganger zegt! En niet alleen lezen, nee... Bestuderen! In de oorspronkelijke context. Anders kan dit leiden tot de ernstigste ketterijen die men maar kan bedenken. Voor een on-point bespreken van het idee dat iedereen uiteindelijk gered zal worden, verwijs ik u graag naar het hoofdartikel omtrent het onderwerp; alverzoening. Ook het idee dat alle genezingen fake zijn, zoals Xander meldt, deel ik niet. Ik ben wel van mening dat er veel cowboys actief zijn binnen de charismatische beweging, wat voortkomt uit alweer een verkeerd begrip van de Bijbel. Zie daarvoor dit artikel of dit e-book. Claim II: Kerstening Xander maakt een groot punt van het feit dat de katholieke kerk in de derde eeuwen heeft geprobeerd om de kerk te "kerstenen". Men heeft in die periode actief geprobeerd om de heidense gebruiken van de volken in Europa christelijker te maken. Kerstening, noemde men dat. Natuurlijk is dat een kwalijke zaak geweest, maar in hoeverre is het representatief voor wat men in de eerste eeuw geloofde en voor wat wij nu geloven? Het markeert een lange periode, waarin een aantal hardnekkige tradities hun intrede deden, maar dat betekent niet noodzakelijkerwijs dat álles verwerpelijk is. Laten we eerst eens teruggaan naar de basis. Hoe is het Nieuwe Testament ontstaan? Hoe leefde Jezus en hoe werden Zijn leringen opgevat door de mensen destijds? Hoe betrouwbaar zijn de bronnen die we hebben van die periode? Xander probeert met zijn relaas een vluchtige bom te leggen onder het fundament van het christendom, maar dat fundament is steviger dan u misschien geneigd bent te denken. Dr. Geisler en dr. Turek schrijven in hun werk "Ik heb te weinig geloof om een atheïst te zijn" het volgende op over hoe het Nieuwe Testament tot stand is gekomen. Nieuwe Testament In een lang betoog bouwen zij een waterdichte casus op voor de betrouwbaarheid van het Nieuwe Testament. Hierin worden veel feiten genoemd, en de data liegt er dan ook niet om. Wanneer we de betrouwbaarheid van het Nieuwe Testament met ándere klassieke teksten vergelijken, moet opgemerkt worden dat het NT in een tijdsspanne van 25 jaar veelvuldig is gekopieerd. Jezus stierf rond het jaar 32 AD, en er waren toen dus nog veel ooggetuigen in leven. Als de claims van de apostelen nonsens waren geweest, waren er ongetwijfeld bewijzen van te vinden. Dat is echter niet het geval. Ter vergelijk: de oudste kopie van Homerus werd 500 jaar later gemaakt, de oudste kopie van Plinius 750 jaar later, en de oudste kopie van Caesar pas 1000 jaar later (p. 284). Dit zijn echter bronnen die de meesten van ons als betrouwbaar aan zullen nemen. Waarom zouden we al die kopieën van het Nieuwe Testament dan afwijzen? In een andere grafiek vergelijken Turek en Geisler het aantal kopieën; het Nieuwe Testament heeft bijna 6000 kopieën, terwijl Homerus er iets meer dan 600 heeft, Caesar 10 en Plinius slechts 7 (p. 284). De handgeschreven kopieën bevestigen de betrouwbaarheid van het origineel, want het is een bewijs van 1. het belang van dit origineel en 2. draagt dit bij aan een betere reconstructie van dit origineel. Er kunnen fouten ingeslopen zijn bij het handmatig kopiëren, dus het is belangrijk te focussen op wat zij allen gemeen hebben. In de kern blijven de belangrijkste zaken van het evangelie daarmee overeind: dat Jezus is gestorven, begraven en weer opgestaan ter verzoening van onze zonden. Ook buitenbijbelse bronnen zoals Josephus en Tacitus bevestigen veel van wat is opgeschreven door de apostelen (p. 337, 341). Gnostiek De leringen van Jezus gingen over op de apostelen, en van hen werd deze overgedragen op de zogenaamde Anteniceense kerkvaders, beter bekend als de apostolische vaderen. Polycarpus was bijvoorbeeld een leerling van Johannes de apostel, en Irenaeus was weer een leerling van Polycarpus. De uitvalsbasis van de leiders van deze christelijke tradities was hoofdzakelijk Antiochië, een plek die ook veelvuldig in de Bijbel wordt genoemd. In Handelingen 11:25-27 wordt duidelijk dat dit de bakermat is van het christendom. In de eerste drie eeuwen was er echter ook een concurrerende visie op het christendom, die voornamelijk gekleurd werd door invloeden vanuit Alexandrië; de zogenaamde gnostiek, waarbij het verwerven van kennis als de meest verheven deugd werd beschouwd. Er waren dan ook voortdurende polemieken tussen de gelovigen uit Antiochië en de gnostischen uit Alexandrië, die steeds meer de overhand begonnen te krijgen. Ook in de Bijbel zien we al iets van die strijd ontstaan, in bijvoorbeeld Handelingen 6:9-10. Waar de kopieën van het Nieuwe Testament voornamelijk in de eerste eeuw te plaatsen zijn, als er nog ooggetuigen in leven zijn die de claims eventueel hadden kunnen weerleggen, zien we dat de Alexandrijnse documenten die een meer gnostische benadering bepleiten, pas vanaf de tweede eeuw ontstaan, als ooggetuigen allang niet meer leven.
Constantijn Xander zinspeelt op het gegeven dat de Bijbelse canon eigenlijk door keizer Constantijn is geïnitieerd, iets wat op zichzelf al onjuist is. De definitieve canon kwam pas in 367 AD, door bisschop Athanasius. Constantijn had vrij weinig te maken met de vorming van de canon van het Nieuwe Testament. Die canon was al geruime tijd bekend bij de apostolische kerkvaderen, zoals bijvoorbeeld blijkt uit het Muratoriaanse fragment (ca. 170 AD), ruim een eeuw eerder dan de concilie van Nicea. In dit document wordt ook de afwijkende canon van de gnosticus Marcion weerlegd. Polycarpus (de leerling van de apostel Johannes) ontmoette Marcion eens, en zei hem dat hij de "eerstgeborene van Satan" was, in reactie op zijn gnostische ketterijen. Helaas zien we in Xanders artikel veel van die Marcionische dwalingen terug, waarin de Schepper uit het Oude Testament als een kwaadaardige demiurg wordt neergezet. Het is wél zo dat Constantijn een grote invloed heeft gehad op de zogenaamde kerstening van het heidendom. We zien dat jammer genoeg nog in veel tradities terug, die hun oorsprong overduidelijk buiten de Bijbel vinden. Denk bijvoorbeeld aan het kerstfeest, wat oorspronkelijk een heidens feest was rond de midwinterzonnewende (Sol Invictus), en wat op 25 december gevierd werd. Dit terwijl Jezus vermoedelijk in het najaar geboren is. Ook werd het Paasfeest gekerstend, wat relatief gemakkelijk te doen was omdat ook het Joodse Pesach rond die tijd gevierd werd. In het Engels wordt het (helaas) nog steeds vaak Easter (genoemd naar de vruchtbaarheidsgodin Ishtar) genoemd. In het Duits wordt het Ostern genoemd, waar Ishtar als Ostara te herkennen is. Tradities als eieren beschilderen zijn vermoedelijk van heidense oorsprong en nadien ook geassocieerd met het christelijke Paasfeest. Een gemeenschappelijke deler hierbij is "nieuw leven", wat de opstanding met de vruchtbaarheidscultus van Ishtar trachtte te verzoenen. Conclusie
Het is natuurlijk enorm jammer dat de gnostici en daarna de Katholieke Kerk zo'n enorme stempel op het oorspronkelijke christendom hebben gedrukt. Toch is het niet eerlijk om dit pure christendom te beoordelen aan de hand van deze overduidelijke perversies. Dat sommige dingen gekerstend zijn, betekent niet noodzakelijkerwijs dat álles gekerstend is. Wat Xander hier doet is, zonder dit goed te onderbouwen met feiten en bronnen, het schetsen van een stropop die hij vervolgens keihard aanvalt. We hebben gezien dat het oorspronkelijke Nieuwe Testament bijzonder goed gedocumenteerd is; nog beter dan veel van wat we bijvoorbeeld over de Romeinse keizers of Griekse filosofen weten. De apostelen waren zelfs bereid te sterven voor waar zij in geloofden, en er waren nog vele ooggetuigen in leven die hun verslagen konden bevestigen. Het is uiterst onwaarschijnlijk dat de Bijbelse canon is vervalst of dat daar een gekleurde selectie op is toegepast. Het is een betrouwbaar verslag, en dus is het belangrijk dat we dit boek in haar eigen context beoordelen. We zullen in een tweede deel verder inzoomen op de andere extreme claims die Xander in het artikel doet. Laat u niet van de wijs brengen. God bless! :) |
