Claim III: Kruis Aangezien we vorige week al uitgebreid hebben stilgestaan bij de gnostische dwaalleringen die zo rond de tweede eeuw dominanter begonnen te worden in het christendom, zullen we daar in dit deel niet al te veel aandacht meer aan schenken. Wel wil ik stilstaan bij een aantal andere claims, zoals het gegeven dat het kruis volgens Xander onbekend was in de tijd van Jezus. Ook dit is compleet uit de lucht gegrepen. Zelfs niet-christelijke bronnen zoals Josephus meldden dat de kruisiging in die tijd heel normaal was (De Joodse Oorlog, boek 2, hoofdstuk 5, vers 2; maar ook 2.12.6, 2.13.2, 2.14.9, 3.7.33, 4.5.2, 5.6.5, 5.11.1 en 7.6.4), en ook Tacitus noemt dit als een straf die gebruikelijk was, terwijl hij daar als niet-christen geen enkel belang bij had om zoiets te verzinnen. Xander claimt verder dat er technisch gezien niet eens sprake was van een kruis, maar dat het hier om een soort paal ging. Semantisch gezien betekent het Griekse stauros inderdaad vaak paal in de Griekse literatuur, maar bedenk dan wel dat de verticale paal meestal al stond, en de dwarsbalk symbolisch gezien door de ter dood veroordeelde ook naar de plek van de kruisiging gedragen moest worden (bron). Ook in de Bijbel zien we dit gebeuren (Markus 15:21). Als Simon van Cyrene de dwarsbalk draagt, draagt hij technisch gezien dus inderdaad een paal, maar die wordt natuurlijk bevestigd aan de alreeds staande paal.
Claim V: King James Na een aantal onverifieerbare claims (er worden amper bronnen of bewijzen aangehaald voor Xanders beweringen) wil ik kijken naar wat hij zegt over de Engelse koning James. Jakobus, zoals we hem in Nederland noemden, was inderdaad een kleurrijk figuur. Dit doet echter niets af aan het vertaalwerk dat door 54 anderen is gedaan. Jakobus was natuurlijk zélf geen onderdeel van deze groep vertalers. Natuurlijk zou hij hypothetisch gezien invloed uit hebben kunnen oefenen, maar daarbij zou deze vertaling ongetwijfeld keihard door de mand gevallen zijn, aangezien er vóór de KJV al goede vertalingen zoals de Wycliffe of Geneva Version waren. Die konden dan vergeleken worden, en dan had men gezien dat de King James teveel afweek van de vele andere vertalingen die er destijds al waren. Natuurlijk heeft een vertaling hier en daar andere accenten, maar om nu te impliceren dat King James eigenhandig de hele boel heeft gemanipuleerd is natuurlijk grote nonsens. Claim VI: Bekering Xander beweert vervolgens dat het woord bekering "omkering van je oude wegen" betekent. Dat is niet helemaal juist. Het Griekse metanoeo, wat vaak als bekeren is vertaald, is een samengesteld woord, dat bestaat uit meta en noeo. Meta betekent anders (denk maar aan metamorfose bijvoorbeeld; anders eruitzien) en noeo is een werkwoord dat denken betekent. Bekering betekent strikt genomen dus anders denken. Dat is dan ook wat de concordantie aangeeft als de primaire betekenis. Xander geeft aan dat bekering door de kerkelijke instituties vaak is opgevat als "bekeren tot een systeem", en vertelt dat dat niet de juiste interpretatie is. Dat is natuurlijk helemaal waar, maar eerlijk gezegd is dat een wel heel middeleeuwse manier van denken over bekering. Die interpretatie heb ik al heel lang niet meer gehoord. Sinds de reformatie zijn mensen veel meer gaan lezen en is veel duidelijker geworden dat dit soort primitieve moslim-achtige praktijken niet van toepassing zijn op het proces van bekering. Ook dit is dus weer een typische stropopredenering; waarbij de punten van de tegenstander onjuist gepresenteerd worden en vervolgens aangevallen. Claim VII: Schuld Verder meent hij dat Jezus niet geïnteresseerd was in hoe mensen leefden, en noemt daarbij zaken als religie, regeltjes of offers. Dit is maar een halve waarheid. Jezus was wel degelijk geïnteresseerd in hoe wij leefden, en hoewel Hij sterk ageerde tegen de zelf verzonnen of véél te ver doorgevoerde regels en tradities van de farizeeërs (bijv. in Matth 15:3), is duidelijk dat Jezus de institutie van de offerdiensten legitimeerde en mensen zelfs aanspoorde om dat te doen (Mattheüs 8:4, Markus 1:44, Lukas 5:14) nadat zij genezen waren. Ook het houden van regels werd door Hem bepleit; wie de Bergrede (Matth. 5-7) heeft gelezen, weet dat Hij daar diverse voorbeelden van gaf. Niet tot het verkrijgen van zaligheid, maar meer om aan te geven wat de standaard is (perfectie, volgens Matth. 5:48). De bedoeling was dat de farizeeërs hierdoor zouden gaan inzien dat zij de wet van Jezus nóóít en te nimmer zouden kunnen houden, aangezien de zonde al in het hart begint (vers 28). De enige manier om gered te worden, is te accepteren dat Hij de wet al heeft vervuld voor ons (vers 17-18), en door te sterven voor onze zonden al aan álles heeft voldaan, zodat er niets meer tegen ons in te brengen is als wij vertrouwen in Zijn volbrachte werk (Rom. 3:23-24, 2 Kor. 5:21). Claim VIII: Liefde Xander focust graag op de woorden liefde en licht in het artikel, en ook in eerdere artikelen viel het op dat hij dit regelmatig noemt. Deze woorden moeten echter eerst semantisch geduid worden, alvorens we kunnen zien wat hij daarmee bedoelt. Wat is liefde immers? Vraag het de één, en hij zal zeggen dat het tolerantie betekent. Weer een ander zou zeggen dat het respect betekent. De vraag is echter; wat bedoelt Jezus ermee? Jezus geeft een aantal duidelijke kaders als het om liefde gaat. Zo vertelt Hij in Johannes 17:9 dat Hij niet voor de wereld bidt, maar enkel voor degenen die de Vader Hem gegeven heeft. Jezus zet de wereld en de liefde tegenover elkaar in Johannes 15:18-19. De apostel Johannes vertelt in zijn zendbrief dan ook dat wij de dingen van de wereld juist níet lief moeten hebben (1 Joh. 2:15). Liefde is volgens Bijbelse begrippen dus iets anders dan tolerant zijn jegens andere religies. Jezus is de énige Weg tot de Vader (Joh. 14:6), en iedereen die een ander evangelie verkondigt, is dan ook vervloekt (Galaten 1:6-9). De liefde van Jezus moet bezien worden binnen de juiste kaders, en die zijn beperkt. Daarin is geen ruimte voor het overtreden van de wetten en regels die God heeft ingesteld. Ook Jezus Zélf getuigde daarvan; Hij hield Zich aan alle regels (Matth. 5:17-18) die Mozes had doorgegeven aan het volk. Claim IX: Licht Wat Xander regelmatig doet, is het zelf invullen van de definities van kreten die hij in de Bijbel tegenkomt. In Mattheüs 25 ziet hij het woord "olie" en vult dit in met de kreet "bewustzijn". Dat is een typisch gnostische benadering van de Bijbel. We moeten de Bijbel zichzélf laten definiëren. Zijn tweede suggestie is daarom logischer; olie staat inderdaad vaak in verband met de Geest (1 Sam. 16:13), hoewel hij daarbij aan een andere geest denkt dan de meeste van de lezers hier. Aangezien hij het over bewustzijn heeft, bedoelt hij niet de Heilige Geest van God als Persoon, maar ons eigen bewustzijn, waarvan we weten dat die ons kan misleiden (Jer. 17:9). We worden juist aangespoord om ons te laten leiden door de Heilige Geest van God, en niet ons eigen "vlees" (Rom. 8:13-14). De Jezus die Xander predikt, is dan ook een ándere Jezus (2 Kor. 11:4a), de geest waarover Xander schrijft, is een ándere geest (2 Kor. 11:4b), het evangelie dat Xander preekt, is een ánder evangelie (2 Kor. 11:4c) en het licht dat Xander zijn lezers voorstelt, is een vals licht van Satan (2 Kor. 11:14). Kijk dus goed uit met wat hij zegt. Als u niet sterk in uw geloof staat, raad ik u aan zijn website te mijden. Claim X: Zeshonderdzesenzestig Xander eindigt met de grootste shocker; dat het geloven in het kruis van Jezus gelijk zou staan met het teken van het beest. Chi-Xi-Stigma zou zich volgens hem vertalen als Teken-Van-Christus, waarbij aan het "Kruis" gedacht moest worden. Het is inderdaad zo dat de verouderde Griekse letter Stigma een sterke connotatie heeft met een merk of teken, wat nog duidelijk te herkennen is aan het woord stigmatiseren (iemand "wegzetten"). Chi en Xi hebben echter vrijwel niets met Jezus te maken. Geen enkele van deze 2 letters komt voor in de Griekse naam Iesous (Jezus). Xander stelt verder dat het kruis geen teken was dat gebruikt werd door de eerste christenen. het is inderdaad zo dat de eerste christenen vermoedelijk terughoudend waren met het gebruik ervan, omdat het vooral focuste op het doodsaspect van Jezus en niet het feit dat Hij weer levend was geworden. Toch betekent dit niet dat alle hedendaagse christenen nu het teken van het "beest" dragen. We hebben misschien een hangertje om onze nek met een kruis, maar we aanbidden dat (als het goed is) niet. We dragen het niet in onze rechterhand of op ons voorhoofd. Bovendien is het getal 666 iets wat je moet berekenen. Het ontdekken van wat dit teken precies is, moet derhalve geschieden aan de hand van een berekening met deze getallen. Ook staat dit teken in verband met een naam (Op. 13:17). Slot
Zoals u hopelijk hebt kunnen ontdekken, zijn de beweringen van Xander niet goed onderbouwd. Er worden amper bronnen aangehaald en soms zijn zijn claims zelfs compleet uit de lucht getrokken. In bepaalde opzichten heeft hij soms een klein punt, maar slaat vervolgens de plank weer helemaal mis door een extreme karikatuur te schetsen van de kerk die slechts weinigen zullen herkennen. Ja, het is inderdaad zo dat de kerk als instituut mensen heeft beschadigd door de eeuwen heen. Dit heeft echter alles te maken met de mensen die daarin zitten, en niets met God of Jezus. We zijn allen mensen, en moeten elke dag leren luisteren en leven naar wat de Heilige Geest (Rom. 8:13-14) van God ons zegt, Die een Persoon is en geen mystieke onpersoonlijke kracht. Helaas gaat dit nog steeds veelvuldig mis, en dat uit zich in twee extremen; enerzijds zijn er de zeer strikte farizeïstische mensen die menen dat zij de wet moeten vervullen tot zaligheid. Dit leidt ontegenzeggelijk tot falen en dus hypocrisie, want niemand is in staat om die façade vol te houden. Dat heb ik in de streng-christelijke kringen inderdaad vaak gezien. Anderzijds is er de vrijzinnige lang-leve-de-genade-club, die zo open staat voor van alles dat hun hersenen er bijna uit vallen. Men is hierbij soms zo gefocust op wonderen, tekenen en welvaart dat ook hier weer een façade opgetrokken wordt die tot enorme teleurstellingen leidt. "Heb ik dan te weinig geloof?" denken velen die niet genezen van hun ziekten. Xander heeft helaas met beide groepen te maken gehad, en het is dan ook een heel nauwe weg tussen deze extremen. De weg van de Geest, niet van het vlees. Leren luisteren naar Zijn stem, en niet naar onze eigen verlangens of onze trots. Allemaal falen wij, ook christenen. Niemand is daarvan uitgezonderd; ik niet, Xander niet, u niet. Alleen Jezus. Híj is dan ook onze enige Weg tot verlossing, onze enige hoop op zaligheid. Kies er daarom voor om in Hém te geloven, en niet in uzelf! God bless! :)
4 Reacties
Claim I: Alverzoening Als eerste geeft Xander door zijn manier van retorische vragen stellen impliciet aan dat God iedereen wil redden. Het idee van de hel vindt hij barbaars. Dat gelovigen in de hemel feestvieren terwijl er op de "meest bloederige en gruwelijke manieren" wordt afgerekend met ongelovigen, is voor hem onverteerbaar. Xander geeft aan dat hij is opgegroeid in een heel streng gelovige omgeving, en dat daar zijn ervaringen grotendeels gevormd zijn. Een religie gebaseerd op angst, noemt hij dit. Hoewel ikzelf ook opgegroeid ben in het hart van de Bible Belt en ook elke zondag naar een behoorlijk strenge kerk ging, kan ik slechts gedeeltelijk relateren aan zijn ervaringen. Zelf heb ik ook 30 jaar een verkeerd begrip gehad van Wie God is en waarvoor Jezus precies kwam, maar gelukkig hebben een aantal sprekers me daarbij goed op weg geholpen. Namen als Chuck Missler of Andy Woods zijn me goed van dienst geweest om weer een juist zicht te krijgen op Wie God werkelijk is. Schuld Het probleem is dat wij mensen (en helaas ook veel christenen - zelfs veel sprekers) niet goed begrijpen wat schuld is. We zien het misschien als iets triviaals, als een klein probleem wat wel even snel opgelost kan worden door "sorry' te zeggen. Als we de implicaties echter op ons in zouden laten werken, zouden we het probleem beter begrijpen. Simpelweg "sorry" zeggen is niet voldoende. Er is iemand schade toegebracht, en dat dient verzoend te worden. Dát is rechtvaardigheid. Een God Die de zonde niet zou bestraffen, is niet consequent. Wat zou u ervan vinden als er is ingebroken en de politie niet eens in actie komt? U mist wel spullen, of geld. Of als uw kind is ontvoerd? Dan zou u toch eisen dat iemand rechtvaardig handelt? Zou een simpel "sorry" voldoende zijn als uw kind is gedood door een schurk? We weten dat God 100% rechtvaardig is, maar tegelijk staat Hij Zichzelf ook voor op Zijn genade.
Evangelie God is juist vol van genade, maar om die te kunnen uitoefenen, hoeft er maar aan slechts één voorwaarde te worden voldaan; geloven in dat substitutionaire offer van verzoening voor onze persoonlijke zonden, door Jezus Christus, aan het kruis, 2000 jaar geleden. We hoeven zelfs geen énkel werk te doen, vertelt Paulus ons in Efeze 2:8-9, want dat zou impliceren dat we moeten werken voor dit cadeau aan ons. God heeft het voor ons zo gemakkelijk mogelijk gemaakt, maar nog steeds wijzen de meeste mensen Hem helaas af, vaak doordat zij niet goed begrijpen wat het evangelie in feite is. Ook veel afsplitsingen van het christendom, zoals het katholicisme, heeft die belangrijke nuance niet goed gevat. Zij geloven in de waarde van geloven voor hun redding, maar voegen daar tegelijkertijd werken aan toe. Dit leidt tot systemen waarin mensen van alles "moeten", en zelfs de reformatoren zijn daarin niet grondig genoeg geweest. 500 jaar later zijn er nog steeds kerksystemen die mensen gevangen houden met een waslijst van allerlei regeltjes en tradities waaraan voldaan moet worden om de zaligheid te verdienen. Dát is echter niet het evangelie. Het evangelie is simpelweg te geloven in wat Jezus in onze plaats heeft gedaan; Hij heeft de wet perfect vervuld (Matth. 5:17-18) en is in onze plaats gestorven (Jes. 53:4-12). Er is dus niets meer dat wij hoeven te doen, behalve dit te geloven, tot onze zaligheid. Werken "Maar is dat niet een beetje te makkelijk?" vragen veel lezers zich nu vermoedelijk af. Natuurlijk is dat makkelijk, maar het is dan ook geen vrijbrief om maar te blijven zondigen (Rom. 6:1-2). "Ziet u? We moeten dus tóch wat doen!" Ook dit is een strikvraag, als we die door een klinische bril bekijken. Wanneer we dit echter in een liefdevolle en relationele context bezien, wordt misschien duidelijker hoe één en ander behoort te werken. God stelt Zichzelf voor als een liefdevolle Vader, en alle mensen op aarde kunnen Zijn kinderen worden (Joh. 1:12). Jezus stelt ons als kerk voor als een Bruid (Ef. 5:22-33), in een relatie waarin twee Personen Zich liefdevol aan elkaar committeren. Extrapoleer dit eens naar uw eigen ervaringen. Misschien hebt u kinderen, of bent u getrouwd of heeft u een relatie. Wat heeft u allemaal over voor de mensen om wie u geeft? Heel veel, toch? Ziet u dit als "werken"? Natuurlijk niet, u doet het uit alle liefde voor hen. Als het goed is, volgen de "werken" dus vanzelf, als u in Jezus begint te vertrouwen. En als u besluit om toch niet te "werken" aan uw relatie met Jezus, blijft u nog steeds behouden tot zaligheid, maar zult u wel loon verliezen (ref: 1 Kor. 3:10-15, 2 Joh. 1:8, Op. 3:11, etc.)
Straf Het idee van actief straf geven aan mensen komt Xander vreemd voor. Maar wat zou ú doen als uw jonge kind naar de snelweg toe rent? U zou schreeuwen, ernaar toe rennen, en het kind met grof geweld wegtrekken van dat naderende gevaar. Dit is wat ook gebeurt in de levens van veel mensen. God waarschuwt hen. Eerst fluisterend zacht, maar als zij niet willen luisteren, zijn soms heftigere maatregelen nodig. Mensen maken soms heftige trauma's door, en hoewel die lang niet altijd door God veroorzaakt zijn, kan Hij die wel laten meewerken tot iets goeds (Rom. 8:28). Mensen komen hierdoor soms aan het einde van zichzelf, en roepen dan in hun laatste nood uit tot God. Weet dan dat Hij u áltijd zal redden! Alzo lief had Hij de gehele wereld, dat Hij Zijn eigen Zoon gaf (Joh. 3:16) voor ons. Om u te behouden van het ergste (de hel), laat Hij soms toe dat ons minder erge dingen overkomen. Dat klinkt misschien vreemd, maar in deze context is het misschien te begrijpen. God wíl ons eigenlijk helemaal niet straffen (Joh. 3:17), maar zal wel móeten, omdat Hij het aan Zichzelf verplicht is. Anders zou Hij inconsequent zijn, en dus niet onze aanbidding waardig. Trauma Ik snap dat Xanders ervaringen met het christendom traumatisch geweest zijn. Ook uit de reacties op zijn forum valt op te maken dat hij veel "lotgenoten" heeft. De waarheid is echter dat het niet God is die dit heeft veroorzaakt, maar de mensen die in Zijn kerk zijn binnengelopen. Of in sommige gevallen beter gezegd; geslopen. Niet iedereen die in het kerkgebouw aanwezig is, is christen. Er zijn daar soms valse leraren, wolven in schaapskleren (Matth. 7:15) en antichristen (1 Joh. 2:18-19). Daarom is het zo belangrijk dat we zélf leren om de Bijbel te lezen, en niet blind vertrouwen op wat de priester of voorganger zegt! En niet alleen lezen, nee... Bestuderen! In de oorspronkelijke context. Anders kan dit leiden tot de ernstigste ketterijen die men maar kan bedenken. Voor een on-point bespreken van het idee dat iedereen uiteindelijk gered zal worden, verwijs ik u graag naar het hoofdartikel omtrent het onderwerp; alverzoening. Ook het idee dat alle genezingen fake zijn, zoals Xander meldt, deel ik niet. Ik ben wel van mening dat er veel cowboys actief zijn binnen de charismatische beweging, wat voortkomt uit alweer een verkeerd begrip van de Bijbel. Zie daarvoor dit artikel of dit e-book. Claim II: Kerstening Xander maakt een groot punt van het feit dat de katholieke kerk in de derde eeuwen heeft geprobeerd om de kerk te "kerstenen". Men heeft in die periode actief geprobeerd om de heidense gebruiken van de volken in Europa christelijker te maken. Kerstening, noemde men dat. Natuurlijk is dat een kwalijke zaak geweest, maar in hoeverre is het representatief voor wat men in de eerste eeuw geloofde en voor wat wij nu geloven? Het markeert een lange periode, waarin een aantal hardnekkige tradities hun intrede deden, maar dat betekent niet noodzakelijkerwijs dat álles verwerpelijk is. Laten we eerst eens teruggaan naar de basis. Hoe is het Nieuwe Testament ontstaan? Hoe leefde Jezus en hoe werden Zijn leringen opgevat door de mensen destijds? Hoe betrouwbaar zijn de bronnen die we hebben van die periode? Xander probeert met zijn relaas een vluchtige bom te leggen onder het fundament van het christendom, maar dat fundament is steviger dan u misschien geneigd bent te denken. Dr. Geisler en dr. Turek schrijven in hun werk "Ik heb te weinig geloof om een atheïst te zijn" het volgende op over hoe het Nieuwe Testament tot stand is gekomen. Nieuwe Testament In een lang betoog bouwen zij een waterdichte casus op voor de betrouwbaarheid van het Nieuwe Testament. Hierin worden veel feiten genoemd, en de data liegt er dan ook niet om. Wanneer we de betrouwbaarheid van het Nieuwe Testament met ándere klassieke teksten vergelijken, moet opgemerkt worden dat het NT in een tijdsspanne van 25 jaar veelvuldig is gekopieerd. Jezus stierf rond het jaar 32 AD, en er waren toen dus nog veel ooggetuigen in leven. Als de claims van de apostelen nonsens waren geweest, waren er ongetwijfeld bewijzen van te vinden. Dat is echter niet het geval. Ter vergelijk: de oudste kopie van Homerus werd 500 jaar later gemaakt, de oudste kopie van Plinius 750 jaar later, en de oudste kopie van Caesar pas 1000 jaar later (p. 284). Dit zijn echter bronnen die de meesten van ons als betrouwbaar aan zullen nemen. Waarom zouden we al die kopieën van het Nieuwe Testament dan afwijzen? In een andere grafiek vergelijken Turek en Geisler het aantal kopieën; het Nieuwe Testament heeft bijna 6000 kopieën, terwijl Homerus er iets meer dan 600 heeft, Caesar 10 en Plinius slechts 7 (p. 284). De handgeschreven kopieën bevestigen de betrouwbaarheid van het origineel, want het is een bewijs van 1. het belang van dit origineel en 2. draagt dit bij aan een betere reconstructie van dit origineel. Er kunnen fouten ingeslopen zijn bij het handmatig kopiëren, dus het is belangrijk te focussen op wat zij allen gemeen hebben. In de kern blijven de belangrijkste zaken van het evangelie daarmee overeind: dat Jezus is gestorven, begraven en weer opgestaan ter verzoening van onze zonden. Ook buitenbijbelse bronnen zoals Josephus en Tacitus bevestigen veel van wat is opgeschreven door de apostelen (p. 337, 341). Gnostiek De leringen van Jezus gingen over op de apostelen, en van hen werd deze overgedragen op de zogenaamde Anteniceense kerkvaders, beter bekend als de apostolische vaderen. Polycarpus was bijvoorbeeld een leerling van Johannes de apostel, en Irenaeus was weer een leerling van Polycarpus. De uitvalsbasis van de leiders van deze christelijke tradities was hoofdzakelijk Antiochië, een plek die ook veelvuldig in de Bijbel wordt genoemd. In Handelingen 11:25-27 wordt duidelijk dat dit de bakermat is van het christendom. In de eerste drie eeuwen was er echter ook een concurrerende visie op het christendom, die voornamelijk gekleurd werd door invloeden vanuit Alexandrië; de zogenaamde gnostiek, waarbij het verwerven van kennis als de meest verheven deugd werd beschouwd. Er waren dan ook voortdurende polemieken tussen de gelovigen uit Antiochië en de gnostischen uit Alexandrië, die steeds meer de overhand begonnen te krijgen. Ook in de Bijbel zien we al iets van die strijd ontstaan, in bijvoorbeeld Handelingen 6:9-10. Waar de kopieën van het Nieuwe Testament voornamelijk in de eerste eeuw te plaatsen zijn, als er nog ooggetuigen in leven zijn die de claims eventueel hadden kunnen weerleggen, zien we dat de Alexandrijnse documenten die een meer gnostische benadering bepleiten, pas vanaf de tweede eeuw ontstaan, als ooggetuigen allang niet meer leven.
Constantijn Xander zinspeelt op het gegeven dat de Bijbelse canon eigenlijk door keizer Constantijn is geïnitieerd, iets wat op zichzelf al onjuist is. De definitieve canon kwam pas in 367 AD, door bisschop Athanasius. Constantijn had vrij weinig te maken met de vorming van de canon van het Nieuwe Testament. Die canon was al geruime tijd bekend bij de apostolische kerkvaderen, zoals bijvoorbeeld blijkt uit het Muratoriaanse fragment (ca. 170 AD), ruim een eeuw eerder dan de concilie van Nicea. In dit document wordt ook de afwijkende canon van de gnosticus Marcion weerlegd. Polycarpus (de leerling van de apostel Johannes) ontmoette Marcion eens, en zei hem dat hij de "eerstgeborene van Satan" was, in reactie op zijn gnostische ketterijen. Helaas zien we in Xanders artikel veel van die Marcionische dwalingen terug, waarin de Schepper uit het Oude Testament als een kwaadaardige demiurg wordt neergezet. Het is wél zo dat Constantijn een grote invloed heeft gehad op de zogenaamde kerstening van het heidendom. We zien dat jammer genoeg nog in veel tradities terug, die hun oorsprong overduidelijk buiten de Bijbel vinden. Denk bijvoorbeeld aan het kerstfeest, wat oorspronkelijk een heidens feest was rond de midwinterzonnewende (Sol Invictus), en wat op 25 december gevierd werd. Dit terwijl Jezus vermoedelijk in het najaar geboren is. Ook werd het Paasfeest gekerstend, wat relatief gemakkelijk te doen was omdat ook het Joodse Pesach rond die tijd gevierd werd. In het Engels wordt het (helaas) nog steeds vaak Easter (genoemd naar de vruchtbaarheidsgodin Ishtar) genoemd. In het Duits wordt het Ostern genoemd, waar Ishtar als Ostara te herkennen is. Tradities als eieren beschilderen zijn vermoedelijk van heidense oorsprong en nadien ook geassocieerd met het christelijke Paasfeest. Een gemeenschappelijke deler hierbij is "nieuw leven", wat de opstanding met de vruchtbaarheidscultus van Ishtar trachtte te verzoenen. Conclusie
Het is natuurlijk enorm jammer dat de gnostici en daarna de Katholieke Kerk zo'n enorme stempel op het oorspronkelijke christendom hebben gedrukt. Toch is het niet eerlijk om dit pure christendom te beoordelen aan de hand van deze overduidelijke perversies. Dat sommige dingen gekerstend zijn, betekent niet noodzakelijkerwijs dat álles gekerstend is. Wat Xander hier doet is, zonder dit goed te onderbouwen met feiten en bronnen, het schetsen van een stropop die hij vervolgens keihard aanvalt. We hebben gezien dat het oorspronkelijke Nieuwe Testament bijzonder goed gedocumenteerd is; nog beter dan veel van wat we bijvoorbeeld over de Romeinse keizers of Griekse filosofen weten. De apostelen waren zelfs bereid te sterven voor waar zij in geloofden, en er waren nog vele ooggetuigen in leven die hun verslagen konden bevestigen. Het is uiterst onwaarschijnlijk dat de Bijbelse canon is vervalst of dat daar een gekleurde selectie op is toegepast. Het is een betrouwbaar verslag, en dus is het belangrijk dat we dit boek in haar eigen context beoordelen. We zullen in een tweede deel verder inzoomen op de andere extreme claims die Xander in het artikel doet. Laat u niet van de wijs brengen. God bless! :)
Verdrukking De hoofdlijn van zijn redenatie gaat langs de onderstaande verzen uit het twaalfde hoofdstuk van Daniël. Laten we allereerst de context eens goed bepalen, en vervolgens inschatten of Xanders interpretatie juist kan zijn. In vers 1 van dit hoofdstuk wordt al duidelijk dat het over een grote benauwdheid gaat (Jezus parafraseert dit vers in Mattheüs 24:21, en noemt het daar de grote verdrukking). Ook de verzen 7 tot en met 9 maken heel duidelijk dat dit over de tijd van het einde gaat. Er worden daar een tijd, tijden en een halve tijd genoemd. De meeste eschatologen zijn het erover eens dat hiermee 3,5 jaar bedoeld wordt; een periode waarnaar in Openbaring ook meermaals wordt verwezen. Soms als 42 maanden (Op. 11:2, 13:5), soms als 1260 dagen (Op. 11:3, 12:6), maar soms ook net als Daniël; een tijd, tijden en een halve tijd (Op. 12:14). Opvallend hieronder zijn de afwijkende getallen 1290 en 1335. "Van de tijd af dat het steeds terugkerende offer weggenomen zal worden en de verwoestende gruwel opgesteld zal zijn, zijn het duizend tweehonderdnegentig dagen. Welzalig is hij die blijft verwachten en duizend driehonderdvijfendertig dagen bereikt." (Daniël 12:11-12, HSV) Gruwel Om de profetie verder goed te kunnen duiden, is het essentieel dat we een helder begrip krijgen van het het meest fundamentele ankerpunt: wát wordt precies bedoeld met de "verwoestende gruwel"? Allereerst is het belangrijk om te weten dat de gruwel der verwoesting historisch al een vervulling heeft gekend in de gebeurtenissen rondom Chanoeka. Ruim een eeuw vóórdat Jezus geboren werd, besloot een Seleucidische koning (Antiochus IV) die destijds heerste over Judea, om een standbeeld van Baäl middenin de tempel te plaatsen. Daniël profeteerde hier al eeuwen eerder over, in hoofdstuk 11 van het gelijknamige Bijbelboek staat dit uitgebreid beschreven (in vers 31 wordt hier de gruwel der verwoesting genoemd in relatie tot Antiochus). Vanaf vers 35 zien we opeens een dubbele laag ontstaan, waar het plots gaat over "de tijd van het einde". Ook Jezus bevestigt in Mattheüs 24:15 dat deze gruwel waarover Daniël al had gesproken, nóg een vervulling zal krijgen.
"En het misleidt hen die op de aarde wonen door middel van de tekenen die het gegeven zijn te doen voor de ogen van het beest. En het zegt tegen hen die op de aarde wonen, dat zij een beeld moeten maken voor het beest dat de wond van het zwaard had en weer levend werd. En hem werd macht gegeven om een geest te geven aan het beeld van het beest, opdat het beeld van het beest zelfs zou spreken, en zou maken dat allen die het beeld van het beest niet zouden aanbidden, gedood zouden worden." (Openbaring 13:14-15, HSV)
Rotskoepel Terug naar het artikel van Xander. Hij stelt dat de bouw van de Rotskoepel op het tempelplein de start van de 1335 dagen markeert. Dat is echter nog maar de vraag. Zo'n uitleg vergt dat we veel feiten zullen moeten negeren. Allereerst gaat het over dagen, niet over jaren. Natuurlijk is het legitiem om bij de 70 weken-profetie uit Daniël 9 een jaar voor een dag te rekenen, maar dat is in de eerste plaats omdat het woord shavua daar ook de semantische ruimte voor biedt. Hetzelfde woord vinden we immers ook in Genesis 29:27-28, als Jakob tweemaal 7 jaren (twee shavua) voor Laban moet werken. Natuurlijk kan een profetie soms een dubbele laag hebben, maar er is meer.. Daniël Ten tweede noemt Xander ook 1260 jaren die verstrijken tót de Rotskoepel neer wordt gezet op het tempelplein. Hij haalt dit echter weer uit een ander Bijbelgedeelte, en het is maar de vraag of deze berekening klopt. In zijn model moeten we uitgaan van het jaar 688 als het moment waarop met de bouw van de koepel begonnen is. Wanneer we daar 1260 dagen vanaf halen, komen we uit in het jaar 572 vóór Christus. Dat is wel wat problematisch, als we de geschiedenis náást deze uitleg leggen. Over wanneer Daniël precies leefde, is wat debat. In elk geval is duidelijk dat hij meegenomen werd door koning Nebukadnezar na de belegering van Jeruzalem. Dat is zo rond 600 voor Christus gebeurd. De ballingschap duurde in totaal 70 jaar, en Daniël was dus al een oude man toen hij de visioenen uit hoofdstuk 9 tot en met 12 kreeg. Dit moet ongeveer in het jaar 530 (600-70) v. Chr. geweest zijn. Dat is dus níet in het jaar 572, zoals Xander impliceert.
Fort Ook vanuit andere delen van de Bijbel is duidelijk op te merken dat de tempel hier eigenlijk helemaal niet gestaan kán hebben, als we bovenstaande documentaire in overweging nemen. De Haram Al-Sharif is waarschijnlijk een overblijfsel van het Romeinse fort Antonia, zo stelt Bijbelonderzoeker Bob Cornuke in de docu. Dus ja, de Rotskoepel is een gruwel (er staat namelijk létterlijk boven de deur dat God geen Zoon zou hebben), maar de disconnectie met Daniël 12 is dat het a. geen afgod is en b. ook niet op de heilige plek (zie Matth. 24:15) staat.
Judea Denk bijvoorbeeld ook aan wat Jezus zegt, als Hij deze passage uit Daniël aanhaalt: "Laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen." Als Jezus hierbij de Rotskoepel in het jaartal 688 in gedachten had, dan zouden de mensen uit Judea zich al eeuwen in de bergen moeten verstoppen. Ook de rest van de context lijkt eerder aan te geven dat het om een relatief korte tijdsspanne gaat, waar veel haast geboden is. Niet iets wat eeuwen geleden gebeurd is, en tot op de dag van vandaag nog steeds geldt. Neem bijvoorbeeld Openbaring 12:6-14 in overweging, waar nog eens gerefereerd wordt aan de vlucht van Israël (de vrouw) naar de bergen in de wildernis. Ook hier wordt gesproken over 3,5 jaar, wat vrijwel perfect overeenkomt met hetgeen beschreven wordt in Daniël 12. Wel is het opvallend dat er 75 extra dagen (1260+30+45) genoemd worden, maar ook dat is te verklaren. Oordeel Er wordt in Daniël 12 eerst gesproken over 1290 dagen; 30 dagen langer dan de 1260 waar het boek Openbaring het over heeft. Veel Bijbelcommentatoren hebben zich over deze kwestie gebogen, en er zijn hiertoe veel suggesties gedaan. Zo vermoeden sommigen dat deze discrepantie te maken kan hebben met de Joodse kalender. Eens in de zoveel jaren wordt er een schrikkelmaand van 30 dagen ingelast in de moderne Hebreeuwse kalender. Het is een ingewikkeld systeem, en hoewel ik niet geloof dat het de originele kalender was die de Joden gebruikten in de tijd van de Bijbel, weet God natuurlijk al van tevoren dat de Joden een gecorrumpeerde kalender gebruiken in de eindtijd. Dat laat echter nog 45 dagen over om tot de 1335 dagen te komen. Er is door Bijbelcommentatoren gesuggereerd dat aan het einde van de grote verdrukking wellicht ook een periode nodig is om bijvoorbeeld de tempel te reinigen en het oordeel van schapen en bokken (Matth. 25) uit te voeren. Ik zie in elk geval geen groot probleem in het verschil tussen de getallen; Daniël was wellicht in hoofdstuk 9 wat algemener, en in hoofdstuk 12 specifieker. Conclusie Hoe graag ik ook zou willen dat 2023 een zekerheid was als het gaat om de opname, we kunnen dat op grond van Xanders analyse helaas niet doen. Sowieso moeten we heel voorzichtig zijn met dergelijke voorspellingen. Gelukkig is Xander dat ook wel, maar toch wil ik die disclaimer nog maar weer eens herhalen. Ook ik beweer niet zeker te weten wanneer de opname is, hoewel ik natuurlijk wel vermoedens heb. U heeft die ongetwijfeld ook. Gezien alle ontwikkelingen in de wereld verwacht ik echter niet dat het nog heel lang zal duren. Het zou dit jaar kunnen gebeuren, maar ook in 2023, 2024 of zelfs 2025. Veel later verwacht ik eerlijk gezegd niet, maar ook dat weet ik natuurlijk niet zeker. Ook al weten we misschien niet precies de datum, we kunnen die dag in elk geval wel zien naderen, vertelt de schrijver van de Hebreeënbrief. Maranatha en God bless! :) "Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet nalaten, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen." (Hebreeën 10:25, HSV)
"Hoor het woord dat de HEERE tot u spreekt, huis van Israël. Zo zegt de HEERE: U mag u de weg van de heidenvolken niet aanleren, en u niet ontstellen door de tekenen aan de hemel, Afgoden Hoewel er in het begin van deze tekst inderdaad gesproken wordt over een een stuk hout dat uit het bos wordt gekapt (vers 3) en later ook over versieringen (vers 4, 9), zullen we ook verder moeten kijken naar de rest van de context. Gaat het hier inderdaad over een kerstboom of voorafschaduwing ervan? Wanneer we de onderstreepte woorden bestuderen in de rest van de tekst, worden echter een aantal dingen onmiskenbaar duidelijk: 1. er wordt op antropomorfische wijze gesproken over het stuk hout, aangezien er wordt verteld dat het eruit ziet als een vogelverschrikker, niet kan spreken, geen stap kan zetten en niet kan ademen, wat al een eerste aanwijzing is dat het hier vermoedelijk niet gaat over een kerstboom of andere versierde boom. En 2. er wordt zelfs specifiek notie gemaakt van goden en beelden. In de context is het dus duidelijk dat het hier onmiskenbaar gaat over met goud overtrokken afgodsbeelden, die van hout gemaakt zijn. In dit hoofdstuk maakt God bij monde van Jeremia de afgoden belachelijk, wier beelden niets maar dan ook niets kunnen. Door dit als een tekst over kerstbomen of iets dergelijks te lezen, doen we geen recht aan de rest van de context, en leggen we in feite dingen ín de tekst (eisegese) in plaats van dat we die eruit halen (exegese). Heidendom Wil ik hiermee dan pleiten voor het vieren van kerst met een kerstboom erbij? Dat zeg ik geenszins. Ik ben zelf ook geen fan van de kerstboom, en het gebruik stamt inderdaad af van de heidense volkeren. Wat ik enkel wil zeggen, is dat we deze specifieke Bijbeltekst niet moeten gebruiken om te pleiten voor het afschaffen van de kerstboom. Tegelijk wil ik ook waarschuwen voor een extremistische kijk op feitelijk álles wat afstamt van het heidendom. Dan kunnen we immers de dagen van de week ook niet meer noemen, want die zijn genoemd naar Germaanse goden. De zondag is vernoemd naar Sol, de god van de zon, de maandag naar Mani, de god van de maan, de dinsdag naar Thyngsus, de god van de gerechtigheid, de woensdag naar Wodan, de oppergod, de donderdag naar Donar, de god van de donder, de vrijdag naar Freia, de godin van de liefde en de zaterdag naar Saturnus, de god van de landbouw. Of wat te denken van de maanden van het jaar? Ook die zijn vernoemd naar Romeinse goden. Januari is vernoemd naar Janus, de god van het begin en het einde, februari naar Februus, de god van de onderwereld, maart naar Mars, de god van de oorlog, april naar Aperta, de god van de kudde, mei naar Maia, de godin van de vruchtbaarheid en juni naar Juno, de godin van het huwelijk. Ziet u dat het voor de christen bijna niet te doen is om ons te ontdoen van alle heidense connotaties? We zijn dan wel ín de wereld, maar niet ván de wereld. Welke maatstaf zou de christen dan moeten hanteren om goed te leven in deze verdorven wereld? Alles lijkt wel besmet, en we willen toch een zoutend zout zijn? 1 Korinthe 8 Aangezien in de Bijbel niet genoemd wordt wanneer Jezus precies geboren is, maar dat Zijn geboortefeest traditioneel wel op 25 december wordt gevierd, geven we op zichzelf denk ik geen verkeerd signaal af met het vieren van Zijn geboortefeest op deze dag. Ook al roept de Bijbel ons er nergens toe op om dit te doen, is het natuurlijk helemaal niet verkeerd om te doen; het is zelfs iets heel moois! Bovendien, ook al weten wij dat op die dag oorspronkelijk een heidens feest werd gevierd; is het niet prachtig dat wij christenen deze dag kunnen claimen als een dag voor Jezus? Wat de versieringen en het gebruik van een kerstboom betreft; ik geloof dat per persoon kan verschillen wat wijsheid is. Voor de één is het wellicht een struikelblok; dan is het niet goed om te doen. Voor de ander is het heel logisch, en is er geen probleem om een kerstboom op te zetten bij dit feest, aangezien het er voor hun idee gewoon bij hoort. Ook in Paulus' tijd zien we dat de toenmalige christenen, die veelal uit heidense culturen kwamen, soms met een mishmash was van allerlei gebruiken te maken hadden. De apostel Paulus reikt deze christenen een aantal handzame Bijbelteksten aan om hier op een goede manier mee om te gaan. "Wat dus het eten van afgodenoffers betreft: wij weten dat een afgod niets is in de wereld en dat er geen andere God is dan Eén. Want al zijn er ook die goden genoemd worden, hetzij in de hemel, hetzij op de aarde (zoals er vele goden en vele heren zijn), toch is er voor ons maar één God: de Vader, uit Wie alle dingen zijn, en wij voor Hem, en één Heere: Jezus Christus, door Wie alle dingen zijn en wij door Hem. Maar niet in allen is deze kennis, want sommigen, die in hun geweten tot nu toe niet los zijn van de afgod, eten het vlees als afgodenoffer, en hun geweten, dat zwak is, wordt bevlekt. Voedsel nu brengt ons niet dichter bij God, want hetzij dat wij eten, wij zijn er bij God niet meer om; en hetzij dat wij niet eten, wij zijn er bij God niet minder om. Maar let erop dat deze vrijheid van u niet op een of andere manier een aanstoot wordt voor hen die zwak zijn. Want als iemand u, die deze kennis bezit, in een afgodstempel aan tafel ziet aanliggen, zal dan zijn geweten, omdat het zwak is, er niet toe aangezet worden om afgodenoffers te eten? En zal zo de broeder die zwak is door uw kennis verloren gaan, een broeder voor wie Christus gestorven is? Door zó te zondigen tegen de broeders en hen in hun geweten, dat zwak is, te treffen, zondigt u tegen Christus. Daarom, als het voedsel mijn broeder doet struikelen, dan zal ik in eeuwigheid geen vlees meer eten, opdat ik mijn broeder geen oorzaak geef tot struikelen." (1 Korinthe 8:4-13, HSV) Voedsel Even later in de Eerste Brief aan de Korinthiërs pakt Paulus de draad weer verder op. Hij legt uit dat wij als christen dan wel vrijheden hebben, maar dat die vrijheden ook gepaard gaan met verantwoordelijkheden. Dit kan per persoon verschillen, zo stelt hij in essentie. Als het eten van bepaald vlees voor iemand een aanstoot geeft, laat het dan staan. Als het geen probleem is, dan kunt u het rustig eten. "Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen zijn nuttig. Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen bouwen op. Laat niemand zijn eigen voordeel zoeken, maar ieder dat van de ander. Eet alles wat in de vleeshal verkocht wordt, zonder naar iets navraag te doen omwille van het geweten. Van de Heere immers is de aarde en haar volheid. En als iemand van de ongelovigen u uitnodigt, en u wilt naar hem toe gaan, eet dan alles wat u wordt voorgezet, zonder naar iets navraag te doen omwille van het geweten. Indien echter iemand tegen u zegt: Dat is een afgodenoffer, eet het dan niet, omwille van hem die u dat te kennen gaf en omwille van het geweten. Van de Heere immers is de aarde en haar volheid. Ik heb het echter niet over uw eigen geweten, maar over dat van de ander. Immers, waarom zou mijn vrijheid onder het oordeel vallen van het geweten van een ander? En als ik door genade aan de maaltijd deelneem, waarom word ik dan gelasterd om iets waarvoor ik dank? Of u dus eet of drinkt of iets anders doet, doe alles tot eer van God. Geef geen aanstoot, niet aan de Joden en de Grieken, en ook niet aan de gemeente van God, zoals ik ook in alles allen behaag, door niet mijn eigen voordeel te zoeken, maar dat van velen, opdat zij behouden worden." (1 Korinthe 10:23-33, HSV) Vlees Het gaat in de tekst hierboven dan weliswaar over eten, maar ik geloof dat het legitiem is om dit breder te trekken. Op heel veel vlakken kunnen christenen immers hinder ondervinden van de vrijheden van anderen. Zo kan een avondje pokeren onder christen-jongeren een probleem zijn voor iemand die een gokverslaving heeft gehad. Een biertje drinken met je christen-maten kan een probleem worden voor die ene vriend die een drankverslaving heeft gehad. En zo zijn er legio voorbeelden van andere zaken waarbij de vrijheid van de ene christen een probleem kan worden voor de vrijheid van de andere christen. Paulus geeft hiervoor in de Romeinenbrief een goede vuistregel. "Aanvaard dan wie zwak is in het geloof, maar niet om over meningsverschillen te strijden. De een gelooft wel dat hij alles eten mag, maar wie zwak is, eet plantaardig voedsel. Wie wel alles eet, moet hem niet minachten die niet alles eet. En wie niet alles eet, moet hem niet veroordelen die alles eet. God immers heeft hem aanvaard. Wie bent u, dat u de huisslaaf van een ander oordeelt? Of hij staat of valt, gaat alleen zijn eigen heer aan. Hij zal echter staande gehouden worden, want God is bij machte hem staande te houden. De een acht de ene dag boven de andere dag, maar de ander acht al de dagen gelijk. Laat ieder in zijn eigen geest ten volle overtuigd zijn. Wie de dag in ere houdt, houdt hem in ere voor de Heere, en wie de dag niet in ere houdt, houdt hem niet in ere voor de Heere. Wie eet, eet voor de Heere, want hij dankt God. En wie niet eet, eet niet voor de Heere, en ook hij dankt God. Niemand van ons leeft immers voor zichzelf, en niemand sterft voor zichzelf. Want als wij leven, leven wij voor de Heere en als wij sterven, sterven wij voor de Heere. Of wij dan leven of sterven, wij zijn van de Heere. Want met dit doel is Christus ook gestorven en opgestaan en weer levend geworden, dat Hij zowel over doden als levenden zou heersen. U echter, wat oordeelt u uw broeder? Of ook u, wat minacht u uw broeder? Wij zullen immers allen voor de rechterstoel van Christus gesteld worden. Want er staat geschreven: Zo waar als Ik leef, zegt de Heere: Voor Mij zal elke knie zich buigen, en elke tong zal God belijden. Zo zal dan nu ieder van ons voor zichzelf rekenschap geven aan God. Laten wij dan niet langer elkaar oordelen, maar oordeel liever dit: de broeder geen aanstoot of oorzaak tot struikelen te geven. Ik weet en ben ervan overtuigd in de Heere Jezus dat niets in zichzelf onrein is. Alleen voor hem die van mening is dat iets onrein is, voor die is het onrein. Maar als uw broeder om wat u eet bedroefd wordt, dan wandelt u niet meer naar de liefde. Richt door uw eten niet hem te gronde voor wie Christus gestorven is. Laat dan het goede dat u bezit niet gelasterd worden. Want het Koninkrijk van God bestaat niet uit eten en drinken, maar uit gerechtigheid en vrede en blijdschap in de Heilige Geest. Want wie Christus in deze dingen dient, is welbehaaglijk voor God en in achting bij de mensen. Laten wij dus najagen wat de vrede en de onderlinge opbouw bevordert. Breek niet om wat u eet het werk van God af. Alle dingen zijn wel rein, maar het is zondig voor hem die door wat hij eet aanstoot geeft. Het is goed geen vlees te eten, geen wijn te drinken en niets te doen waaraan uw broeder aanstoot neemt, waarover hij struikelt of waarin hij zwak is. Hebt u geloof? Heb dat bij uzelf voor God. Zalig die zichzelf niet oordeelt in wat hem goeddunkt. Wie echter twijfelt als hij eet, is veroordeeld, omdat hij het niet uit geloof doet. En alles wat niet uit geloof is, is zonde." (Romeinen 14, HSV) Eenheid en verscheidenheid
Het belangrijkste voor de christen is dat wij éénheid hebben in het evangelie (Galaten 1:6-9). Als dát er niet is, is de fundering al niet goed. We zien dat hoewel de meeste kerken belijden dat geloof in de genade door Christus' offer essentieel is voor onze zaligmaking, ook vaak een vorm van werken wordt toegevoegd. Hiermee wijken zij af van wat Paulus ons leerde (Efeze 2:8-9); dit was ook de reden waarom de reformatoren zich begonnen te distantiëren van de Rooms-Katholieke Kerk. In andere zaken is soms echter een bepaalde vrijheid. Paulus sprak in het voorbeeld hierboven bijvoorbeeld over het wel of niet eten van vlees of het vieren van bepaalde dagen (wellicht had hij hierbij de sabbat in gedachten, maar ook dit voorbeeld is natuurlijk breder te trekken) of niet. Het belangrijkste hierbij is uiteindelijk: doen we dit om God te eren? En: doen we het vanuit geloof? Of doen we het vanuit traditie of wat voor mindset dan ook? Ook al vereren wij die kerstboom misschien niet letterlijk; kan kerst ook een feest zijn als er géén kerstboom aanwezig is in uw huis? Dit zijn vragen die u op weg kunnen helpen om voor uzelf te onderzoeken wat u ten diepste motiveert, zonder dat we hierbij meteen een oordeel moeten vellen over wat iemands motieven zijn. Zoals Paulus immers zegt: we zullen allen voor de Rechterstoel moeten verschijnen, en ons moeten verantwoorden. Ik wil u vragen in de comment-sectie dan ook geen oeverloze discussies te voeren, maar het liefdevol te houden. Verder rest mij niets anders dan u heel gezegende dagen te wensen :) God bless!
Trust Ik begon mijn zoektocht naar dit vreemde verschijnsel door diverse zoektermen in te voeren op diverse zoekmachines. Aangezien hierover op internet nergens echt duidelijke taal gesproken wordt, maar meer een soort taalgebruik dat het midden houdt tussen juridisch jargon en het typische new age-geneuzel, is het lastig wijs te worden uit wat hiervan nu precies waar is. Pseudo-juridische organisaties zoals "De Hoge Raad van de Kinderen", die hierover reppen, gebruiken allerlei dure woorden om indruk op u te maken, en op internet wordt u te woord gestaan door welbespraakte heren als Ronald Heister of Vincent Zegel, die mogelijk een juridische achtergrond hebben, maar tegelijk evenzo gemakkelijk over zweverige onderwerpen praten als "the great awakening" of de "bio-organic loving earth peace covenant". Toch kon niemand mij precies vertellen waar ik dan precies moest zijn voor het aanspraak maken op mijn geboortetrust. Schijnbaar vervalt die ook als je de 7 jaar gepasseerd bent, maar ook dat kon ik nergens in officiële bepalingen terugvinden. Sowieso is het bestaan van die geboortetrust al een groot mysterie. Nergens kon ik hier iets over vinden, dus het is de vraag hoe al deze mensen hier dan precies bij komen. Hebben zij dan iets niet helemaal goed begrepen? Zijn zij bij de neus genomen? Of erger nog; zijn zij misschien helemaal niet te goeder trouw? New Age In een YouTube-video interviewt Peter Bierhof de al eerder genoemde Ronald Heister. In deze video worden allerlei claims gemaakt, waarvan een groot deel niet te controleren is, hoewel in sommige delen inderdaad wel wat waarheid schuilgaat. Het is inderdaad zo dat ons monetaire systeem een groot piramidespel is, iets wat wij in de weken en maanden hiervoor al uitgebreid besproken hebben. Toch betekent dit niet dat de rest van de claims óók waar is. Verder wordt de naam van "god" genoemd, en dit kan de indruk wekken dat deze heren christenen zijn. Dat zijn zij niet. Ik herhaal: dat zijn zij absoluut niet! Dit zijn new agers die spreken over een "great awakening" en in andere video's nog veel zorgwekkendere uitspraken doen. Natuurlijk wil ik hier geen ad hominem van maken, maar het lijkt me niettemin een belangrijke disclaimer als u besluit deze video te bekijken. Ik weet dat er zelfs christenen uitgenodigd zijn in zijn "show", die bekend staat als Boss/maker, maar ook dat zegt helemaal niets. Nog steeds krijg ik vaak dingen toegestuurd vanuit een onzuivere bron. U kunt hierbij denken aan David Icke, Tim Gielen of Janet Ossebaard. Ongetwijfeld maken zij regelmatig goede punten, maar vaak eindigt hun "documentaire" met iets van een "great awakening", wat een verwijzing is naar de new agey ideeën van QAnon. Om die reden post ik nooit directe links naar dit soort video's, want ik sta simpelweg niet achter de gehele boodschap, en het leidt buitenstaanders mogelijk verder bij Jezus vandaan dan naar Hem toe. Soeverein Bierhof vraagt zich in de video hardop af waar zijn miljoenen blijven. Heister geeft toe dat niemand die tot nu toe gekregen heeft, maar wil vooral dat Bierhof en de medeluisteraars zich focussen op de soevereiniteit en autonomie die het aanvaarden van deze trust met zich mee schijnt te brengen. Het zou een statement naar de overheid zijn dat wij mensen hen niet meer erkennen als onze gezagsdragers, maar dat wij zélf autonoom of zelfs soeverein zijn. Dit laatste gaat nog wat verder dan slechts autonoom willen zijn; soeverein zijn betekent dat wij onszelf als het hoogste gezag verklaren. In tegenstelling tot het aanvaarden van een niet bestaande geboortetrust, kunt u zich wél soeverein laten verklaren in Nederland. Dat is al honderden keren gebeurd, en die groep is groeiende. U kunt daar hier over lezen. Toch kleven ook daar nadelen aan. Het wordt vaak niet erkend door officiële instanties, en u zult voorlopig nog steeds belasting moeten betalen. Ook is het de vraag welke grondrechten u nog heeft als soeverein persoon. Ik ben geen jurist, maar dit zijn dingen die ik als ik u was wel zou willen onderzoeken alvorens zoiets drastisch te doen. Ik snap dat u de maatregelen en de Nederlandse overheid misschien zat bent, maar ik geloof niet dat deze stappen u verder gaan helpen. Overigens erkent Heister later in de video dat de toekomst van iemand die zich soeverein heeft laten verklaren, zo turbulent kan zijn als een scheepje in de storm. Ook de claim dat kroonprinses Amalia de eerste zou zijn die haar geboortetrust heeft aanvaard en daarom nu elk jaar anderhalf miljoen krijgt, is onzin. Die regeling is voortgekomen uit een speciale wet voor het koningshuis, en in die wet wordt met geen woord gerept over een eventueel geboortetrust waarop zij aanspraak heeft gemaakt. Waarom Heister dit dan doet? Wellicht vanwege het goud waarover hij spreekt en dat u op hetzelfde adres kunt kopen als het pand waarin hij zijn "kantoor" heeft (De Herengracht 450 in Amsterdam)? Voor niets gaat de zon op.. Autonoom Het dunkt me dat ware autonomie niet besloten ligt in een al dan niet bestaand geboortetrust, maar dat een persoon zelf autonoom genoeg is om het systeem waar wij mee te maken hebben de juiste plek toe te bedelen. Als christen geloof ik overigens helemaal niet dat wij autonoom moeten willen handelen, maar dat wij in afhankelijkheid van Christus moeten leven. Dat betekent niet dat wij dus als hersendode zombies alle overheden maar klakkeloos gehoorzamen, maar dat wij alle maatregelen toetsen aan de ultieme autoriteit: datgene wat God ons voorschrijft in de Bijbel. Het gebruik van HEK-297 cellijnen die gebruikt zijn bij de ontwikkeling van mRNA-shots die tegen het coronavirus zouden moeten werken, is zo'n overweging waarvoor u de Bijbel rustig kunt raadplegen. Hoe moreel is het dat hiervoor longweefsel van een geaborteerde embryo uit de vorige eeuw op de kweek is gezet, en dat hier vaccins mee zijn ontwikkeld? God is soeverein, Hij heeft uiteindelijk de ultieme soevereiniteit. Er wordt door veel christenen nogal eens gesproken over Romeinen 13 en het gehoorzamen van de overheden, maar wie is uiteindelijk de Hoogste Autoriteit? Als er een conflict is tussen de geboden van de overheden en de geboden van God, dan zullen we toch voor de laatste moeten kiezen. Denk aan Jochebed, die Mozes niet wilde verdrinken, of aan Daniël en zijn vrienden, die geen onrein voedsel wilden eten in Babylon. Ook in het Nieuwe Testament lezen we over een ongehoorzaam stel discipelen toen hen geboden werd te stoppen met evangeliseren (Handelingen 5:29). Verdrukking "U heeft makkelijk praten," zegt u wellicht. "Ik sta op het punt mijn baan kwijt te raken en ik kan mijn rekeningen zo meteen ook niet meer betalen." Ik zeg niet dat het makkelijk is. Dat heeft Jezus ook niet beloofd. Als men Jezus heeft vervolgd, zullen zij ook Zijn volgelingen vervolgen, vertelt Johannes in het Evangelie van Johannes, hoofdstuk 15:20. Jezus heeft ons geen gemakkelijke reis beloofd, maar wel een behouden thuiskomst. Hoewel een geboortetrust niet het antwoord is, betekent het ook niet dat we maar stil moeten blijven zitten en niets doen. God heeft ons verstand gegeven om na te denken over hoe wij wél tussen de mazen van kwaadaardige wetten door kunnen blijven functioneren. Net zoals Jochebed technisch gezien wél haar kind in het water van de Nijl had gedaan, alleen zat er nog een biezen mand tussen. Of zoals Daniël en zijn vrienden in overleg gingen met de dienaar van de koning over het voedsel dat zij moesten eten. We hebben hier op dit blog ook al vaak over diverse praktische suggesties gesproken. Bid ervoor, wees creatief. God zal u laten zien hoe wij christenen tóch kunnen leven in deze gekke tijd, daar ben ik van overtuigd. Weet dat de ware nationaliteit van een wedergeboren christen uiteindelijk niet de Nederlandse is, maar de hemelse. God bless! (: "Maar God, Die rijk is in barmhartigheid, heeft ons door Zijn grote liefde, waarmee Hij ons liefgehad heeft, ook toen wij dood waren door de overtredingen, met Christus levend gemaakt – uit genade bent u zalig geworden – en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus (...) Zo bent u dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God." (Efeze 2:4-6, 19 HSV) |
