Een antwoord op Xander (Deel II)

In het eerste deel weerlegden we al twee claims die blogger Xander Meyer op zijn website uitte, en waarmee hij frontaal de aanval op het christendom opende. In dit deel zullen we er nog een aantal andere claims uitpikken. Zo beweert Xander dat zeker drie evangelisten niet bestonden. De geschiedenis is daarbij echter niet aan zijn kant; de meeste Anteniceense kerkvaders verwezen naar het leeuwendeel van de vier evangelisten (Turek & Geisler, Ik heb te weinig geloof om een atheïst te zijn, p. 463).

Claim III: Kruis
​Aangezien we vorige week al uitgebreid hebben stilgestaan bij de gnostische dwaalleringen die zo rond de tweede eeuw dominanter begonnen te worden in het christendom, zullen we daar in dit deel niet al te veel aandacht meer aan schenken. Wel wil ik stilstaan bij een aantal andere claims, zoals het gegeven dat het kruis volgens Xander onbekend was in de tijd van Jezus. Ook dit is compleet uit de lucht gegrepen. Zelfs niet-christelijke bronnen zoals Josephus meldden dat de kruisiging in die tijd heel normaal was (De Joodse Oorlog, boek 2, hoofdstuk 5, vers 2; maar ook 2.12.6, 2.13.2, 2.14.9, 3.7.33, 4.5.2,  5.6.5, 5.11.1 en 7.6.4), en ook Tacitus noemt dit als een straf die gebruikelijk was, terwijl hij daar als niet-christen geen enkel belang bij had om zoiets te verzinnen. Xander claimt verder dat er technisch gezien niet eens sprake was van een kruis, maar dat het hier om een soort paal ging. Semantisch gezien betekent het Griekse stauros inderdaad vaak paal in de Griekse literatuur, maar bedenk dan wel dat de verticale paal meestal al stond, en de dwarsbalk symbolisch gezien door de ter dood veroordeelde ook naar de plek van de kruisiging gedragen moest worden (bron). Ook in de Bijbel zien we dit gebeuren (Markus 15:21). Als Simon van Cyrene de dwarsbalk draagt, draagt hij technisch gezien dus inderdaad een paal, maar die wordt natuurlijk bevestigd aan de alreeds staande paal.

Claim IV: Paulus
Xander geeft verder aan dat Paulus' brieven pas ergens in de 4e eeuw opdoken. Dat is best knap, want Barnabas citeert in 70 na Christus al uit de brief aan de Efeziërs, Titus en de Tweede Brief aan Timotheüs. Ook Clemens van Rome (95 AD), Ignatius (110 AD), Polycarpus, (110 AD), Hermas (115 AD), Didache (120 AD), Irenaeus (130 AD), Diognetus (150 AD), Justinus de Martelaar (150 AD), Clemens van Alexandrië (150 AD), Tertullianus (150 AD) en Origenes (185 AD) refereerden aan enkele van deze brieven (Turek & Geisler, p. 463). 

Claim V: King James
Na een aantal onverifieerbare claims (er worden amper bronnen of bewijzen aangehaald voor Xanders beweringen) wil ik kijken naar wat hij zegt over de Engelse koning James. Jakobus, zoals we hem in Nederland noemden, was inderdaad een kleurrijk figuur. Dit doet echter niets af aan het vertaalwerk dat door 54 anderen is gedaan. Jakobus was natuurlijk zélf geen onderdeel van deze groep vertalers. Natuurlijk zou hij hypothetisch gezien invloed uit hebben kunnen oefenen, maar daarbij zou deze vertaling ongetwijfeld keihard door de mand gevallen zijn, aangezien er vóór de KJV al goede vertalingen zoals de Wycliffe of Geneva Version waren. Die konden dan vergeleken worden, en dan had men gezien dat de King James teveel afweek van de vele andere vertalingen die er destijds al waren. Natuurlijk heeft een vertaling hier en daar andere accenten, maar om nu te impliceren dat King James eigenhandig de hele boel heeft gemanipuleerd is natuurlijk grote nonsens.

Claim VI: Bekering
Xander beweert vervolgens dat het woord bekering "omkering van je oude wegen" betekent. Dat is niet helemaal juist. Het Griekse metanoeo, wat vaak als bekeren is vertaald, is een samengesteld woord, dat bestaat uit meta en noeo. Meta betekent anders (denk maar aan metamorfose bijvoorbeeld; anders eruitzien) en noeo is een werkwoord dat denken betekent. Bekering betekent strikt genomen dus anders denken. Dat is dan ook wat de concordantie aangeeft als de primaire betekenis. Xander geeft aan dat bekering door de kerkelijke instituties vaak is opgevat als "bekeren tot een systeem", en vertelt dat dat niet de juiste interpretatie is. Dat is natuurlijk helemaal waar, maar eerlijk gezegd is dat een wel heel middeleeuwse manier van denken over bekering. Die interpretatie heb ik al heel lang niet meer gehoord. Sinds de reformatie zijn mensen veel meer gaan lezen en is veel duidelijker geworden dat dit soort primitieve moslim-achtige praktijken niet van toepassing zijn op het proces van bekering. Ook dit is dus weer een typische stropopredenering; waarbij de punten van de tegenstander onjuist gepresenteerd worden en vervolgens aangevallen.

Claim VII: Schuld
Verder meent hij dat Jezus niet geïnteresseerd was in hoe mensen leefden, en noemt daarbij zaken als religie, regeltjes of offers. Dit is maar een halve waarheid. Jezus was wel degelijk geïnteresseerd in hoe wij leefden, en hoewel Hij sterk ageerde tegen de zelf verzonnen of véél te ver doorgevoerde regels en tradities van de farizeeërs (bijv. in Matth 15:3), is duidelijk dat Jezus de institutie van de offerdiensten legitimeerde en mensen zelfs aanspoorde om dat te doen (Mattheüs 8:4, Markus 1:44, Lukas 5:14) nadat zij genezen waren. Ook het houden van regels werd door Hem bepleit; wie de Bergrede (Matth. 5-7) heeft gelezen, weet dat Hij daar diverse voorbeelden van gaf. Niet tot het verkrijgen van zaligheid, maar meer om aan te geven wat de standaard is (perfectie, volgens Matth. 5:48). De bedoeling was dat de farizeeërs hierdoor zouden gaan inzien dat zij de wet van Jezus nóóít en te nimmer zouden kunnen houden, aangezien de zonde al in het hart begint (vers 28). De enige manier om gered te worden, is te accepteren dat Hij de wet al heeft vervuld voor ons (vers 17-18), en door te sterven voor onze zonden al aan álles heeft voldaan, zodat er niets meer tegen ons in te brengen is als wij vertrouwen in Zijn volbrachte werk (Rom. 3:23-24, 2 Kor. 5:21).

Claim VIII: Liefde
Xander focust graag op de woorden liefde en licht in het artikel, en ook in eerdere artikelen viel het op dat hij dit regelmatig noemt. Deze woorden moeten echter eerst semantisch geduid worden, alvorens we kunnen zien wat hij daarmee bedoelt. Wat is liefde immers? Vraag het de één, en hij zal zeggen dat het tolerantie betekent. Weer een ander zou zeggen dat het respect betekent. De vraag is echter; wat bedoelt Jezus ermee? Jezus geeft een aantal duidelijke kaders als het om liefde gaat. Zo vertelt Hij in Johannes 17:9 dat Hij niet voor de wereld bidt, maar enkel voor degenen die de Vader Hem gegeven heeft. Jezus zet de wereld en de liefde tegenover elkaar in Johannes 15:18-19. De apostel Johannes vertelt in zijn zendbrief dan ook dat wij de dingen van de wereld juist níet lief moeten hebben (1 Joh. 2:15). Liefde is volgens Bijbelse begrippen dus iets anders dan tolerant zijn jegens andere religies. Jezus is de énige Weg tot de Vader (Joh. 14:6), en iedereen die een ander evangelie verkondigt, is dan ook vervloekt (Galaten 1:6-9). De liefde van Jezus moet bezien worden binnen de juiste kaders, en die zijn beperkt. Daarin is geen ruimte voor het overtreden van de wetten en regels die God heeft ingesteld. Ook Jezus Zélf getuigde daarvan; Hij hield Zich aan alle regels (Matth. 5:17-18) die Mozes had doorgegeven aan het volk.

Claim IX: Licht
Wat Xander regelmatig doet, is het zelf invullen van de definities van kreten die hij in de Bijbel tegenkomt. In Mattheüs 25 ziet hij het woord "olie" en vult dit in met de kreet "bewustzijn". Dat is een typisch gnostische benadering van de Bijbel. We moeten de Bijbel zichzélf laten definiëren. Zijn tweede suggestie is daarom logischer; olie staat inderdaad vaak in verband met de Geest (1 Sam. 16:13), hoewel hij daarbij aan een andere geest denkt dan de meeste van de lezers hier. Aangezien hij het over bewustzijn heeft, bedoelt hij niet de Heilige Geest van God als Persoon, maar ons eigen bewustzijn, waarvan we weten dat die ons kan misleiden (Jer. 17:9). We worden juist aangespoord om ons te laten leiden door de Heilige Geest van God, en niet ons eigen "vlees" (Rom. 8:13-14). De Jezus die Xander predikt, is dan ook een ándere Jezus (2 Kor. 11:4a), de geest waarover Xander schrijft, is een ándere geest (2 Kor. 11:4b), het evangelie dat Xander preekt, is een ánder evangelie (2 Kor. 11:4c) en het licht dat Xander zijn lezers voorstelt, is een vals licht van Satan (2 Kor. 11:14). Kijk dus goed uit met wat hij zegt. Als u niet sterk in uw geloof staat, raad ik u aan zijn website te mijden.

Claim X: Zeshonderdzesenzestig
Xander eindigt met de grootste shocker; dat het geloven in het kruis van Jezus gelijk zou staan met het teken van het beest. Chi-Xi-Stigma zou zich volgens hem vertalen als Teken-Van-Christus, waarbij aan het "Kruis" gedacht moest worden. Het is inderdaad zo dat de verouderde Griekse letter Stigma een sterke connotatie heeft met een merk of teken, wat nog duidelijk te herkennen is aan het woord stigmatiseren (iemand "wegzetten"). Chi en Xi hebben echter vrijwel niets met Jezus te maken. Geen enkele van deze 2 letters komt voor in de Griekse naam Iesous (Jezus). Xander stelt verder dat het kruis geen teken was dat gebruikt werd door de eerste christenen. het is inderdaad zo dat de eerste christenen vermoedelijk terughoudend waren met het gebruik ervan, omdat het vooral focuste op het doodsaspect van Jezus en niet het feit dat Hij weer levend was geworden. Toch betekent dit niet dat alle hedendaagse christenen nu het teken van het "beest" dragen. We hebben misschien een hangertje om onze nek met een kruis, maar we aanbidden dat (als het goed is) niet. We dragen het niet in onze rechterhand of op ons voorhoofd. Bovendien is het getal 666 iets wat je moet berekenen. Het ontdekken van wat dit teken precies is, moet derhalve geschieden aan de hand van een berekening met deze getallen. Ook staat dit teken in verband met een naam (Op. 13:17). 

Slot
Zoals u hopelijk hebt kunnen ontdekken, zijn de beweringen van Xander niet goed onderbouwd. Er worden amper bronnen aangehaald en soms zijn zijn claims zelfs compleet uit de lucht getrokken. In bepaalde opzichten heeft hij soms een klein punt, maar slaat vervolgens de plank weer helemaal mis door een extreme karikatuur te schetsen van de kerk die slechts weinigen zullen herkennen. Ja, het is inderdaad zo dat de kerk als instituut mensen heeft beschadigd door de eeuwen heen. Dit heeft echter alles te maken met de mensen die daarin zitten, en niets met God of Jezus. We zijn allen mensen, en moeten elke dag leren luisteren en leven naar wat de Heilige Geest (Rom. 8:13-14) van God ons zegt, Die een Persoon is en geen mystieke onpersoonlijke kracht. Helaas gaat dit nog steeds veelvuldig mis, en dat uit zich in twee extremen; enerzijds zijn er de zeer strikte farizeïstische mensen die menen dat zij de wet moeten vervullen tot zaligheid. Dit leidt ontegenzeggelijk tot falen en dus hypocrisie, want niemand is in staat om die façade vol te houden. Dat heb ik in de streng-christelijke kringen inderdaad vaak gezien. Anderzijds is er de vrijzinnige lang-leve-de-genade-club, die zo open staat voor van alles dat hun hersenen er bijna uit vallen. Men is hierbij soms zo gefocust op wonderen, tekenen en welvaart dat ook hier weer een façade opgetrokken wordt die tot enorme teleurstellingen leidt. "Heb ik dan te weinig geloof?" denken velen die niet genezen van hun ziekten. Xander heeft helaas met beide groepen te maken gehad, en het is dan ook een heel nauwe weg tussen deze extremen. De weg van de Geest, niet van het vlees. Leren luisteren naar Zijn stem, en niet naar onze eigen verlangens of onze trots. Allemaal falen wij, ook christenen. Niemand is daarvan uitgezonderd; ik niet, Xander niet, u niet. Alleen Jezus. Híj is dan ook onze enige Weg tot verlossing, onze enige hoop op zaligheid. Kies er daarom voor om in Hém te geloven, en niet in uzelf! God bless! :)