5 Comments
Ik zag onlangs een filmpje waarin min of meer beweerd werd dat de King James Vertaling (KJV) zélf bewijst dat zij de enige Bijbelvertaling is die 100% betrouwbaar is. Er zou een Bijbelcode in verstopt zitten die bewijst dat de King James Vertaling dé vertaling is waar iedereen ter wereld gebruik van zou moeten maken. "Vertel, vertel!" hoor ik sommigen van u denken. Voor de volledige uitleg wil ik u graag naar het onderstaande filmpje verwijzen, maar in hoofdlijnen komt het erop neer dat God dit met het getal 4 wilde aanduiden, volgens de maker van de video. Het eerste vers van Genesis heeft bijvoorbeeld precies 44 letters, waarvan 17 klinkers en 27 medeklinkers, maar datzelfde kan ook gezegd worden van het laatste vers van Openbaring. Dit zou dan weer wijzen op Psalm 44:4, die tevens uit 44 letters, waarvan 17 klinkers en 27 medeklinkers bestaat, en de woorden "King" en "Jacob" bevat, waarvan de laatste een synoniem is van James. Voíla! Geen speld tussen te krijgen toch? Of..?
Het is alweer even geleden dat we intensief met deze serie bezig waren, maar het lijkt me goed om nog eens aandacht te besteden aan de fundamenten van wat we in de theologie met een moeilijk woord soteriologie noemen. Soteriologie bestaat uit de twee Griekse woorden soter en logia, wat respectievelijk redding en leer betekent. De leer over hoe wij als mens gered kunnen worden dus, in essentie. Dat geloof in Jezus' volbrachte werk aan het kruis op Golgotha voor uw persoonlijke zonden hierin een centrale plek inneemt, belijden vrijwel alle denominaties en zelfs sommige sektes, maar dat dit de énkele conditie is tot redding, maakt het onversneden christendom compleet uniek. Toch is er ook vanuit onze "eigen" kring veel pushback. Maar waarom eigenlijk? De Bijbel is er toch heel duidelijk over? Hieronder nog eens alle voorgaande delen, voor wie ze gemist heeft.
"Want geldzucht is een wortel van alle kwaad. Door daarnaar te verlangen, zijn sommigen afgedwaald van het geloof, en hebben zich met vele smarten doorstoken." (1 Tim. 6:10, HSV)
Als kind werd me door zowel christenen als niet-christenen verteld dat aliens niet bestonden. Omdat ik ze zelf ook nog nooit gezien heb, was ik natuurlijk al snel geneigd dat te geloven. In het proces naar volwassenheid en daarna hoorde ik echter steeds meer verhalen van mensen die wel degelijk zgn. UFO's (Unidentied Flying Objects) zagen, tegenwoordig ook vaak UAP's (Unidentified Aerial Phenomena) genoemd, en soms zelfs aliens. Er zijn inmiddels zoveel mensen die bij hoog en bij laag beweren dat ze iets gezien hebben dat niet te verklaren is, en soms zelfs bereid om daarvoor hun carrière op het spel te zetten, dat we rustig kunnen stellen dat er wel degelijk iets aan de hand is, dat een eerlijk christelijk antwoord verdient. Waar hebben we hier mee te maken? Bestaan buitenaardse wezens? En hoe zit het met andere ongeïdentificeerde fenomenen in de lucht (UAP's)? In dit wat langere artikel wil ik graag een diepe duik maken in het onderwerp. Ik zou zeggen, pak een bak koffie en ga er eens rustig voor zitten.
"U dan, spreek tot de Israëlieten en zeg: U moet zeker Mijn sabbatten in acht nemen, want dat is een teken tussen Mij en u, al uw generaties door, zodat men weet dat Ik de HEERE ben, Die u heiligt." (Exodus 31:13, HSV)
U kent de oneliner vast wel: "Ik heb geen religie, ik heb een relatie". Het is één van de manieren waarop wedergeboren christenen vaak proberen aan te geven hoe zij zich verhouden tot het institutionele christendom dat zich kenmerkt door o.a. tradities, synodes, en diverse lagen van leiderschap. Het hebben van een relatie met Jezus klonk voor mij gek, toen ik 20 jaar geleden voor het eerst in aanraking kwam met wedergeboren christenen, na zelf 19 jaar in de Nederlands Hervormde Kerk te hebben gezeten, waar eerst altijd de wet werd voorgelezen en de helft van de leden niet eens aan het avondmaal durfde te gaan. Toch is het hebben van een relatie met God door Jezus iets waartoe wij wel degelijk opgeroepen worden in Zijn woord. Wij mogen Hem als wij wedergeboren zijn, Abba (Papa) noemen (Rom. 8:15, Gal. 4:6). Door het offer van Jezus voor onze zonden kan de relatie weer worden hersteld, die eerst kapot was door onze zonden, indien wij geloven. Behalve deze twee uitersten, is er ook een derde variant van wat christendom heet te zijn; iets wat ik de meer filosofische interpretatie zou willen noemen. In dit korte artikel wil ik daar graag enkele waarschuwende woorden aan wijden. Zoals u wellicht weet, heb ik op deze website al een tijdje geleden een overzicht geplaatst waarin schematisch de structuur van het boek Openbaring weergegeven wordt. Dat schema was dringend aan een update toe, dus daarom heb ik een aantal zaken aangepast. Laat me u meenemen in de wijzigingen. Hieronder ziet u eerst het globale schema, en daarna breken we die op in drie kleinere stukken, zodat het overzichtelijker is. De globale indeling blijft hetzelfde; eerst de opname, en daarna de twee helften van de verdrukking. Op de desktop kunt u met ctrl+ inzoomen, en met ctrl- uitzoomen, indien de afbeelding niet te lezen is. Dit overzicht is voor de meer ervaren Bijbelstudent, dus excuseert u me als ik zaken niet voldoende uitleg. Ik wil het artikel graag kernachtig houden. Schroom bij vragen niet om die te stellen in het reactiegedeelte.
Het landschap van interpretaties van eschatologie (wat een term is om de studie van de eindtijd aan te duiden), is nogal verdeeld onder christenen, zoals de meesten van mijn lezers vermoedelijk wel weten. Wanneer men te maken krijgt met de zeer symbolische taal van het boek Openbaring, zijn er sommigen die menen dat het meer allegorisch geïnterpreteerd moet worden. Anderen nemen het weer iets letterlijker, maar geloven niet in een letterlijk millennium (een duizendjarig durend vrederijk, waar Jezus fysiek zal regeren op aarde). Weer anderen nemen het behoorlijk letterlijk, maar hebben discussie over wanneer de zogenaamde "opname" is. Dit idee van een plotselinge wegname komt voort uit hoe een grote groep christenen 1 Thessalonicenzen 4:13-18 interpreteert. Sommigen beweren dat die opname vóór de zgn. grote verdrukking (Matth. 24:21) gebeurt, wat ook wel de pre-tribulationaire visie genoemd wordt, afgekort als pre-trib. Die grote verdrukking wordt klassiek geïnterpreteerd als 7 jaar durend. Anderen menen dat die opname in het midden van die periode plaatsvindt (mid-trib). Ook zijn er sommigen die deze opname juist aan het einde plaatsen (post-trib). In de laatste decennia is er echter nog een nieuwe visie bijgekomen, die aan populariteit wint; Pre-wraak.
Wie thuis is in de wereld van profetie, is er vermoedelijk weleens tegenaan gelopen. Christenen die je vertellen dat (bijna) het hele boek Openbaring al uitgekomen is in de eerste eeuw(en). We noemen deze visie op de eindtijd preterisme. Het is bijna niet te geloven dat christenen deze overtuiging hebben, maar misschien is het belangrijk om onszelf vooral de vragen te stellen: "Hoe komen zij hierbij? Wat heeft hen ertoe gebracht dit te gaan geloven?" Een paar jaar geleden schreef ik een polemiek in de vorm van een e-book, maar de lengte van dit boek heeft denk ik velen afgeschrokken. In deze serie wil ik het daarom compacter houden, en me beperken tot de hoofdargumenten van het preterisme. Deze serie zal op den duur ook het boek gaan vervangen. Wanneer we de belangrijkste pijlers van preterisme kunnen weerleggen, blijft er weinig meer over van de theorie. Laten we beginnen bij hun meest essentiële argument: het boek Openbaring zou vóór 70 AD geschreven zijn, waarmee de vervulling ervan rondom het laatstgenoemde jaar gesitueerd kan worden. Dat uitgangspunt is echter problematisch; er is geen enkel bewijs dat dit vóór het jaar 70 geschreven is, eerder het tegendeel.
|
Categorieën
Alles
Archieven
September 2023
|