Verdrukking De hoofdlijn van zijn redenatie gaat langs de onderstaande verzen uit het twaalfde hoofdstuk van Daniël. Laten we allereerst de context eens goed bepalen, en vervolgens inschatten of Xanders interpretatie juist kan zijn. In vers 1 van dit hoofdstuk wordt al duidelijk dat het over een grote benauwdheid gaat (Jezus parafraseert dit vers in Mattheüs 24:21, en noemt het daar de grote verdrukking). Ook de verzen 7 tot en met 9 maken heel duidelijk dat dit over de tijd van het einde gaat. Er worden daar een tijd, tijden en een halve tijd genoemd. De meeste eschatologen zijn het erover eens dat hiermee 3,5 jaar bedoeld wordt; een periode waarnaar in Openbaring ook meermaals wordt verwezen. Soms als 42 maanden (Op. 11:2, 13:5), soms als 1260 dagen (Op. 11:3, 12:6), maar soms ook net als Daniël; een tijd, tijden en een halve tijd (Op. 12:14). Opvallend hieronder zijn de afwijkende getallen 1290 en 1335. "Van de tijd af dat het steeds terugkerende offer weggenomen zal worden en de verwoestende gruwel opgesteld zal zijn, zijn het duizend tweehonderdnegentig dagen. Welzalig is hij die blijft verwachten en duizend driehonderdvijfendertig dagen bereikt." (Daniël 12:11-12, HSV) Gruwel Om de profetie verder goed te kunnen duiden, is het essentieel dat we een helder begrip krijgen van het het meest fundamentele ankerpunt: wát wordt precies bedoeld met de "verwoestende gruwel"? Allereerst is het belangrijk om te weten dat de gruwel der verwoesting historisch al een vervulling heeft gekend in de gebeurtenissen rondom Chanoeka. Ruim een eeuw vóórdat Jezus geboren werd, besloot een Seleucidische koning (Antiochus IV) die destijds heerste over Judea, om een standbeeld van Baäl middenin de tempel te plaatsen. Daniël profeteerde hier al eeuwen eerder over, in hoofdstuk 11 van het gelijknamige Bijbelboek staat dit uitgebreid beschreven (in vers 31 wordt hier de gruwel der verwoesting genoemd in relatie tot Antiochus). Vanaf vers 35 zien we opeens een dubbele laag ontstaan, waar het plots gaat over "de tijd van het einde". Ook Jezus bevestigt in Mattheüs 24:15 dat deze gruwel waarover Daniël al had gesproken, nóg een vervulling zal krijgen.
"En het misleidt hen die op de aarde wonen door middel van de tekenen die het gegeven zijn te doen voor de ogen van het beest. En het zegt tegen hen die op de aarde wonen, dat zij een beeld moeten maken voor het beest dat de wond van het zwaard had en weer levend werd. En hem werd macht gegeven om een geest te geven aan het beeld van het beest, opdat het beeld van het beest zelfs zou spreken, en zou maken dat allen die het beeld van het beest niet zouden aanbidden, gedood zouden worden." (Openbaring 13:14-15, HSV)
Rotskoepel Terug naar het artikel van Xander. Hij stelt dat de bouw van de Rotskoepel op het tempelplein de start van de 1335 dagen markeert. Dat is echter nog maar de vraag. Zo'n uitleg vergt dat we veel feiten zullen moeten negeren. Allereerst gaat het over dagen, niet over jaren. Natuurlijk is het legitiem om bij de 70 weken-profetie uit Daniël 9 een jaar voor een dag te rekenen, maar dat is in de eerste plaats omdat het woord shavua daar ook de semantische ruimte voor biedt. Hetzelfde woord vinden we immers ook in Genesis 29:27-28, als Jakob tweemaal 7 jaren (twee shavua) voor Laban moet werken. Natuurlijk kan een profetie soms een dubbele laag hebben, maar er is meer.. Daniël Ten tweede noemt Xander ook 1260 jaren die verstrijken tót de Rotskoepel neer wordt gezet op het tempelplein. Hij haalt dit echter weer uit een ander Bijbelgedeelte, en het is maar de vraag of deze berekening klopt. In zijn model moeten we uitgaan van het jaar 688 als het moment waarop met de bouw van de koepel begonnen is. Wanneer we daar 1260 dagen vanaf halen, komen we uit in het jaar 572 vóór Christus. Dat is wel wat problematisch, als we de geschiedenis náást deze uitleg leggen. Over wanneer Daniël precies leefde, is wat debat. In elk geval is duidelijk dat hij meegenomen werd door koning Nebukadnezar na de belegering van Jeruzalem. Dat is zo rond 600 voor Christus gebeurd. De ballingschap duurde in totaal 70 jaar, en Daniël was dus al een oude man toen hij de visioenen uit hoofdstuk 9 tot en met 12 kreeg. Dit moet ongeveer in het jaar 530 (600-70) v. Chr. geweest zijn. Dat is dus níet in het jaar 572, zoals Xander impliceert.
Fort Ook vanuit andere delen van de Bijbel is duidelijk op te merken dat de tempel hier eigenlijk helemaal niet gestaan kán hebben, als we bovenstaande documentaire in overweging nemen. De Haram Al-Sharif is waarschijnlijk een overblijfsel van het Romeinse fort Antonia, zo stelt Bijbelonderzoeker Bob Cornuke in de docu. Dus ja, de Rotskoepel is een gruwel (er staat namelijk létterlijk boven de deur dat God geen Zoon zou hebben), maar de disconnectie met Daniël 12 is dat het a. geen afgod is en b. ook niet op de heilige plek (zie Matth. 24:15) staat.
Judea Denk bijvoorbeeld ook aan wat Jezus zegt, als Hij deze passage uit Daniël aanhaalt: "Laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen." Als Jezus hierbij de Rotskoepel in het jaartal 688 in gedachten had, dan zouden de mensen uit Judea zich al eeuwen in de bergen moeten verstoppen. Ook de rest van de context lijkt eerder aan te geven dat het om een relatief korte tijdsspanne gaat, waar veel haast geboden is. Niet iets wat eeuwen geleden gebeurd is, en tot op de dag van vandaag nog steeds geldt. Neem bijvoorbeeld Openbaring 12:6-14 in overweging, waar nog eens gerefereerd wordt aan de vlucht van Israël (de vrouw) naar de bergen in de wildernis. Ook hier wordt gesproken over 3,5 jaar, wat vrijwel perfect overeenkomt met hetgeen beschreven wordt in Daniël 12. Wel is het opvallend dat er 75 extra dagen (1260+30+45) genoemd worden, maar ook dat is te verklaren. Oordeel Er wordt in Daniël 12 eerst gesproken over 1290 dagen; 30 dagen langer dan de 1260 waar het boek Openbaring het over heeft. Veel Bijbelcommentatoren hebben zich over deze kwestie gebogen, en er zijn hiertoe veel suggesties gedaan. Zo vermoeden sommigen dat deze discrepantie te maken kan hebben met de Joodse kalender. Eens in de zoveel jaren wordt er een schrikkelmaand van 30 dagen ingelast in de moderne Hebreeuwse kalender. Het is een ingewikkeld systeem, en hoewel ik niet geloof dat het de originele kalender was die de Joden gebruikten in de tijd van de Bijbel, weet God natuurlijk al van tevoren dat de Joden een gecorrumpeerde kalender gebruiken in de eindtijd. Dat laat echter nog 45 dagen over om tot de 1335 dagen te komen. Er is door Bijbelcommentatoren gesuggereerd dat aan het einde van de grote verdrukking wellicht ook een periode nodig is om bijvoorbeeld de tempel te reinigen en het oordeel van schapen en bokken (Matth. 25) uit te voeren. Ik zie in elk geval geen groot probleem in het verschil tussen de getallen; Daniël was wellicht in hoofdstuk 9 wat algemener, en in hoofdstuk 12 specifieker. Conclusie Hoe graag ik ook zou willen dat 2023 een zekerheid was als het gaat om de opname, we kunnen dat op grond van Xanders analyse helaas niet doen. Sowieso moeten we heel voorzichtig zijn met dergelijke voorspellingen. Gelukkig is Xander dat ook wel, maar toch wil ik die disclaimer nog maar weer eens herhalen. Ook ik beweer niet zeker te weten wanneer de opname is, hoewel ik natuurlijk wel vermoedens heb. U heeft die ongetwijfeld ook. Gezien alle ontwikkelingen in de wereld verwacht ik echter niet dat het nog heel lang zal duren. Het zou dit jaar kunnen gebeuren, maar ook in 2023, 2024 of zelfs 2025. Veel later verwacht ik eerlijk gezegd niet, maar ook dat weet ik natuurlijk niet zeker. Ook al weten we misschien niet precies de datum, we kunnen die dag in elk geval wel zien naderen, vertelt de schrijver van de Hebreeënbrief. Maranatha en God bless! :) "Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet nalaten, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen." (Hebreeën 10:25, HSV)
7 Reacties
Introductie Laten we allereerst nog eens doornemen wie of wat de antichrist precies is. De term bestaat uit twee gedeelten: ante en christos. U zult de laatste term ongetwijfeld herkennen als de titel waarmee Jezus werd aangeduid. Het Griekste christos betekent: gezalfde, in het Hebreeuws "moshiach", getranslitereerd naar Messias. Ante kan echter twee dingen betekenen, en ik vermoed dat beide betekenissen van toepassing zijn als het gaat om het karakter van de antichrist. Ten eerste betekent het "tégen", en dat spreekt natuurlijk voor zichzelf. Deze antichrist is tégen Jezus Christus en alles wat ook maar enigszins met Hem te maken heeft. Ante kan echter óók "in plaats van" betekenen. Dat houdt in dat deze antichrist, wie dat ook zal blijken te zijn, zich zal opstellen in plaats van Jezus Christus. Híj zal vereerd willen worden, in plaats van Jezus. Híj zal zich opstellen als de redder van de mensheid. Hij zal de wereld zelfs laten zien dat hij kan opstaan uit de dood. We zullen daar in de volgende alinea's veel uitgebreider bij stilstaan. We beginnen in het Oude Testament, en lopen de hele Bijbel door om te ontdekken welke kenmerken we allemaal van hem kunnen ontdekken. "Toen zei de HEERE God tegen de slang: Omdat u dit gedaan hebt, bent u vervloekt onder al het vee en onder alle dieren van het veld! Op uw buik zult u gaan en stof zult u eten, al de dagen van uw leven. En Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht; Dat zal u de kop vermorzelen, en u zult Het de hiel vermorzelen." (Genesis 3:14-15, HSV) Zera Al meteen in Genesis 3 lezen we iets over de antichrist. Het is maar een kleine bijzin, en we zijn geneigd er zo overheen te lezen. Er wordt in de bovenstaande verzen verwezen naar Jezus als hét Nageslacht (zera, in het Hebreeuws) van de vrouw, die de kop van de slang (Satan) zal vermorzelen. Als we echter consequent zijn, zullen we ook moeten overwegen dat als Jezus door een letterlijke bloedlijn van de vrouw afstamt, er ook een létterlijke bloedlijn van Satan naar de antichrist te trekken is. Wanneer die bloedlijn begonnen is? Het voert nu te ver om daar heel diep op in te gaan. Hebben we het over Kaïn, wiens vader de boze (Satan) werd genoemd in 1 Johannes 3:12? Of hebben we het over de bloedlijnen die ontstonden door de gevallen godenzonen uit Genesis 6, en werden doorgegeven via de bloedlijnen van Cham en Kanaän? Stamden sommige farizeeërs létterlijk van Satan af, toen Jezus over hen zij dat hun vader de duivel was in Johannes 8:44? Ik noem dit bewust enkel als suggesties, en wil daar niet dogmatisch over zijn, omdat er heel veel discussie over is. Wat ik wél weet, is dat ik zo consequent mogelijk met de Bijbel om wil springen, en dus niet anders kan dan aannemen dat er wel degelijk een bloedlijn van Satan rondloopt op deze aardbol, uit wie de antichrist geboren zal worden. Het kan zijn dat die bloedlijn reeds lang gestart is, maar ook mogelijk is dat dit pas in later tijd zal gebeuren. "Dan zal een slang zijn op de weg, een adder op het pad, die in de hielen van het paard bijt, zodat zijn berijder achterovervalt." (Genesis 49:17, HSV)
"Over Dan zei hij: Dan is een leeuwenwelp, hij springt uit Basan tevoorschijn." (Deuteronomium 33:22, HSV) Basan In het verlengde van deze profetie over Dan, is het ook goed om stil te staan bij een andere significante profetie over Dan uit Deuteronomium. Hier wordt Dan vergeleken met een leeuwenwelp, maar let eens op met welke regio hij geassocieerd wordt: Basan (dit ligt in het huidige Golangebergte). Natuurlijk is dit het gebied waar zij zich vestigden, maar het was óók het gebied waar historisch gezien de gevallen godenzonen gemeenschap hadden met de dochters van mensen, en waar hun nageslacht, de zgn. nephilim, zich vestigden (op de berg Hermon). Het was daarom het epicentrum van het occultisme, en het is geen stretch om te denken dat de nakomelingen van Dan zich tot de afgodendienst hebben laten verleiden in latere generaties. Dit wordt ook bevestigd door wat we in de verdere geschiedenis door de Bijbel heen lezen. We lezen hier iets over in Richteren 18, waar zij al blootgesteld waren aan afgodenverering, maar dat werd van kwaad tot erger. In 2 Koningen 10:29 lezen we dat er zelfs een gouden kalf was opgesteld in Dan; het stadje dat nog steeds bestaat en in het noorden van Israël ligt, middenin de Golanhoogten. "En u, Bethlehem-Efratha, al bent u klein om te zijn onder de duizenden van Juda, Assur Hoewel de vorige alinea ogenschijnlijk misschien los lijkt te staan van de identiteit van de antichrist, hebben we deze geografische informatie wel nodig om te kunnen bepalen wat de regio is waar de antichrist vermoedelijk geboren wordt, en/of wat er allemaal in zijn bloedlijn is gemengd. Er zijn namelijk verschillende leerscholen over uit welke stam of land de antichrist precies vandaan komt. Dit behoeft echter geen twistpunt te zijn als we proberen die modellen te verzoenen. Sommigen geloven immers dat de antichrist een Assyriër is. De tekst die zij hiervoor aanhalen, is bovenstaande tekst uit Micha. In het eerste deel van de profetie kunnen we duidelijk Jezus herkennen als Degene die Zijn volk hier zal bevrijden van een entiteit die wordt voorgesteld als Assur. Het is in deze profetie echter niet helemaal duidelijk of het hier over het einde van het millennium gaat, waar Gog vanuit het noorden (Assur ligt ten noordoosten van Israël) de heilige stad aanvalt, of over de grote verdrukking. Israël woont veilig, zo meldt vers 3, hoewel dat wel cursief gedrukt is (het woord veilig staat niet in de originele tekst, maar is ingevoegd door de vertalers). In de verzen die volgen, lijkt het er echter meer op te duiden dat het over de grote verdrukking gaat, waar Jezus afrekent met afgoderij en dergelijke. Ik kan me niet voorstellen dat Jezus dit in het millennium toe zou laten, als Hij 1000 jaar lang rechtvaardigt heerst over de gehele aarde. Dan zou Hij een gedoogbeleid hanteren, iets wat volgens Jesaja 11:8-10 simpelweg niet mogelijk is. Dit is dan ook precies de reden waarom we een Kingdom Now-theologie in al haar vormen af moeten wijzen, overigens. Het is dus mogelijk dat we de Assyriër, die hier in Micha 5 genoemd wordt, moeten vereenzelvigen met de identiteit antichrist. Hoe kunnen we dat dan echter verzoenen met de bloedlijn van de stam Dan? Messias In de achtste eeuw vóór het begin van de jaartelling werden veel van de tien noordelijke Israëlitische stammen gevangengenomen door de koning van Assyrië, en meegenomen naar Assyrië. Hoewel de stam Dan niet bij naam genoemd word in 1 Kronieken 5:26, is het niet vreemd om te denken dat het kleine gebied van Dan, dat midden tussen alle andere genoemde stammen lag, daar ook deel van uitmaakte. Ze werden verplicht om zich in hun nieuwe land te assimileren aan de lokale gebruiken en godsdienst, en velen keerden dan ook nooit meer terug, maar vermengden zich met de bloedlijnen in die regio. Het is dus goed mogelijk dat de bloedlijn van Dan én de bloedlijn van Assur vermengd is geraakt, en dat daarmee een potentieel probleem is verzoend. Wéér andere critici zullen opwerpen áls dat de antichrist zich in plaats van Jezus als een valse messias zal opstellen in de eindtijd, de Joden nóóít een messias van buiten de stam Juda zullen accepteren. Mijn antwoord daarop is in de eerste plaats dat ook dat probleem opgelost kan worden, als we het volgende in overweging nemen. Juda Het gebied van de stam Dan hoorde in de tijd van Micha bij het koninkrijk Assyrië, en er waren signalen dat zij al vóór de assimilatie vrijwilliger migreerden naar diverse andere gebieden. Merk bijvoorbeeld op dat Mozes al profeteerde dat Dan zou "springen" vanuit Basan. Dat klinkt als iets vrijwilligs, niet iets wat tegen hun zin in gebeurde. De stam Dan werd misschien wel niet genoemd in 1 Kronieken 5:26 omdat zij al weg waren getrokken naar andere delen van de wereld. Waar was Dan heen gesprongen? Het is lastig om dit precies te duiden, maar wat we wél weten is dat Dan een zeevarende stam was (Richteren 5:17), iets wat vrij uniek was voor de Israëlieten. Ook dreven zij handel met diverse omliggende landen (Ezechiël 27:19), en het is daarom niet gek om te denken dat enkelen van hen dan ook kennismaakten met de afgodencultus van die landen, zich daartoe lieten verleden en zich zelfs in die landen hebben gevestigd. Hoewel Dan in Ezechiël in de HSV als Vedan wordt vertaald, doet de KJV dat niet. De Hebreeuwse letter vav (die spreek je uit als een v) is eigenlijk gewoon een voegwoord, en kan simpelweg vertaald worden als en. "En Dan en Javan leverden u (Tyrus) handelswaar uit Uzal," staat er dan. Tyrus Het is niet ondenkbaar dat in elk geval al grote groepen Danieten in het gebied van Assyrië (wat ook overlapte met Tyrus) woonden, alvorens koning Tillegath-Pilneser de rest van de 10 stammen wegvoer uit het noordelijke rijk. Kozen de inwoners van het stadje Dan misschien zelfs wel partij voor de Assyriërs, gezien hun sterke handelsrelaties (en daarmee hun afhankelijkheid), en waren zij technisch gezien zelfs wel deel van het koninkrijk van Assur, in de ogen van Micha? De stam Dan wordt niet voor niets achterwege gelaten in de beloften aan Israël in Openbaring 7. Waren zij verraders? Dit is natuurlijk uiterst speculatief, maar deze overwegingen kunnen wel meehelpen in een verzoenend model, waar bijvoorbeeld een 21e eeuwse Jood in dit gebied woont en zich profileert als een (anti)messias. Hij is dan zowel een afstammeling van de stam Juda, en er zijn tegelijk connecties met zowel Dan als Assyrië. Ook is het mogelijk dat zijn moeder bijvoorbeeld van de stam Dan is, maar vermengd is met de Assyrische bloedlijn. Hoe het ook zij, ik zie niet direct een probleem in het accepteren van alledrie deze modellen. Mijn tweede antwoord zou zijn, dat de Joden in de toekomst iemand zullen aannemen die komt in zijn eigen naam (Joh. 5:43), in plaats van Jezus Christus. Hoe kunnen we er blind van uitgaan dat zij per se een messias uit de stam van Juda zullen willen accepteren, als zij tot nu toe vrijwel op álle punten al hebben laten zien dat zij het niet zo nauw nemen met de interpretatie van de Bijbel? Vele "orthodoxe" Joden vandaag volgen de "mondelinge wet van Mozes", en soms zien we zelfs kabbalistische (= occulte) elementen in hun leringen. Als er iets is wat we hebben geleerd van het Jodendom, is dat zij heel creatief zijn in het ontwijken van de duidelijke Bijbelse instructies. Voor mij is het Judese aspect daarom niet per se een issue. "En de tien hoorns duiden aan dat uit dat koninkrijk tien koningen zullen opstaan, en na hen zal een ander opstaan. Die zal verschillen van die er eerder geweest waren. Drie koningen zal hij vernederen. Woorden tegen de Allerhoogste zal hij spreken, de heiligen van de Allerhoogste zal hij te gronde richten. Hij zal erop uit zijn bepaalde tijden en de wet te veranderen, en zij zullen in zijn hand worden overgegeven voor een tijd, tijden en een halve tijd. Daarna zal het gerechtshof zitting houden: men zal hem zijn heerschappij ontnemen, Rome In het boek Daniël krijgen we weer meer informatie over deze mysterieuze entiteit. Er worden in het eerste deel van hoofdstuk 7 vier beesten beschreven, waarvan het laatste dier een extra fase ondergaat. Het heeft tien horens, maar er komt een elfde horen op tussen de tien. Hiervoor moet dan wel plaats gemaakt worden; er moeten drie horens voor weg worden gerukt (vers 8). Die elfde horen wordt beschreven als iemand met een heel grote mond. Waar we zojuist al zagen dat de stam Dan en mogelijk het koninkrijk Assur een rol spelen in de bloedlijn van de antichrist, moeten we óók het nalatenschap van het Romeinse Rijk in ogenschouw nemen. Deze tekst lijkt te zeggen dat één van de horens uit dit voormalige rijk opkomt, en zich ontpopt tot een leider die alle anderen overstemt. Vormt dit een dilemma in het licht van wat we eerder hebben ontdekt? Niet per se. De 10 horens staan overduidelijk symbool voor 10 hoofdzakelijk Europese leiders die afkomstig zijn uit naties die historisch gezien onderdeel uitmaakten van het Roomse Rijk. De grote vraag is natuurlijk; welke horen is dan precies die elfde, die opkomt temidden van de andere horens? Recentelijk ontdekten we in dit artikel over Ezra's Apocalyps dat het Heilige Roomse Rijk uiteenviel in 10 zogenaamde "kreitsen" en een elfde entiteit dat niet als kreits werd aangemerkt, maar als bank fungeerde. In moderner tijden zien we dat de landsgrenzen van dit Heilige Roomse Rijk gevormd worden door Duitsland, Nederland, België, Oostenrijk, Slovenië, Italië, Luxemburg, Tsjechië, Polen, Frankrijk en Zwitserland. Al deze landen, met uitzondering van Zwitserland (dat meestal neutraal wilde blijven en bekend is vanwege zijn bankgeheim), zijn momenteel lid van de Europese Unie. Deze 10 landen vormen de kern van wat we nu kennen als de Europese Unie, en zoals we in de afgelopen 2 jaar allemaal heel duidelijk ervaren hebben, begint Zwitserland zich steeds prominenter op te werpen als leider in het hele geopolitieke gebeuren, getuige NGO's als het World Economic Forum. Maar.. Hoe is al deze informatie dan precies te verzoenen? Schwab Laat me een voorbeeld geven. En hiermee wil ik absoluut geen claim leggen op wie ik denk dat de antichrist is, maar enkel een idee geven van hoe ogenschijnlijk onverzoenbare tegenstellingen op te lossen zijn in één persoon. Wanneer we kijken naar Zwitserland en het World Economic Forum, zien we eigenlijk maar één prominent persoon: Klaus Schwab (interessant dat het elfde "kreits" de Zwabische bank wordt genoemd trouwens, nietwaar?) Hoewel hij zijn boek "Stakeholder Capitalism opdraagt aan zijn ouders Eugen Wilhelm Schwab en Erika Epprecht, wordt er alles aan gedaan om zijn biologische moeder te verzwijgen, met wie Eugen éérder getrouwd was geweest; Emma Gisela Tekelius. Deze journalist deed er grondig onderzoek naar, en ontdekte dat zij in 1926 met Eugen Wilhelm trouwde, maar kort na Klaus' geboorte naar de Verenigde Staten vluchtte vanwege haar Joodse wortels. Bij het verifiëren van deze data, valt op dat de grootste bron van informatie (FBCoverUp.com), geblokkeerd is. Dat is natuurlijk wel érg convenient, maar helaas kan ik het hierdoor nog niet bevestigen. Tóch lost dit, indien het waar blijkt te zijn, niet alles op. We weten immers bijna niets van Emma Gisela, van welke stam zij is bijvoorbeeld. Ook is Klaus Schwab al erg oud, en bovendien allesbehalve uitgesproken over zijn veronderstelde Joodse roots. Verder mist hij charisma, en past daarmee eigenlijk niet echt in het profiel dat we tot nu toe hebben geschetst. "Die koning zal handelen naar eigen goeddunken. Hij zal zich verheffen en zich groot maken boven elke god. Hij zal tegen de God der goden wonderlijke dingen spreken. Hij zal voorspoedig zijn tot de gramschap voltrokken is. Want wat vast besloten is, zal gebeuren. En hij zal niet letten op de goden van zijn vaderen, en ook niet op het verlangen van de vrouwen. Hij zal op geen enkele god letten, maar zichzelf boven alles groot maken. En hij zal de god van de vestingen in zijn standplaats eren. Hij zal namelijk de god die zijn vaderen niet gekend hebben, eren met goud, met zilver, met edelgesteente en met kostbaarheden." Harari Onderzoeksjournalist Leo Hohmann zocht uit wie de grootste inspiratiebron is van Klaus Schwab, en kwam daarbij met een heel interessant personage op de proppen: Yuval Noah Harari. De bizarre gedachtenspinsels van Schwab komen vrijwel rechtstreeks van de hand van Harari; een seculiere Jood wiens moeder roots heeft in Libanon (dat ligt dus in het gebied waar de stam Dan handelde met Tyrus, en waar de Assyriërs tijdens het leven van Micha overheersten). Zijn vader heeft weer wortels in Oost-Europa (deel van het voormalig Romeinse Rijk), en Yuval Noah zélf staat prominent op de website van het World Economic Forum, waar hij ook al meerdere keren heeft gesproken. Verder valt op dat hij praktiserend homoseksueel is, iets wat mogelijk ook van toepassing is op de antichrist, als we de bovenstaande Bijbeltekst uit Daniël 11 in overweging nemen (hij zal niet letten op het verlangen van de vrouwen, schrijft Daniël). Hij let ook niet op de goden van zijn vaderen (de Joden en hun geloof), maar enkel zichzelf groot maken boven alles, staat er in deze tekst. Dat klopt helemaal. Op Wikipedia valt te lezen dat hij elke dag twee uur lang een boeddhistische meditatie doet, wat een heel belangrijke plek inneemt in zijn leven. Het boeddhisme is technisch gezien geen godsdienst, aangezien niet Boeddha aanbeden wordt, maar de persoon zichzelf als god ziet. Dat is precies wat Daniël beschrijft hierboven, en bovendien is dit ook het levensdoel van Harari, als we de lessen uit zijn boek Homo Deus (de god-mens) moeten geloven.
Zacharia Misschien bent u al om. Daar gaat het me niet om. Ik heb hem slechts genoemd als een voorbeeld, en of Harari op den duur écht op de voorgrond zal treden als antichrist, zullen wij wedergeboren christenen niet meemaken, aangezien wij dan opgenomen zullen zijn ten hemel. Het is in die zin dus ook niet belangrijk. Wel kan het belangrijk zijn voor de achterblijvers om een idee te krijgen van wat het curriculum vitae is van deze antichrist, zodat ze hem kunnen herkennen en het teken van het beest af zullen wijzen, maar belangrijker nog: in Jezus zullen gaan vertrouwen. Er zijn nog een aantal resterende aanwijzingen die de Bijbel geeft over de antichrist, die vermoedelijk pas in de eindtijd écht duidelijk zullen worden. In de tekst hierboven, uit Zacharia, lezen we bijvoorbeeld over een aantal persoonskenmerken van de antichrist. Allereerst valt op dat de eerste verzen al meteen spreken over zowel Libanon als Basan, maar dat even terzijde. Er zal volgens het laatste vers uit dit hoofdstuk een moment gaan komen, waar de valse herder (de antichrist) in zijn oog en arm getroffen wordt. Zijn arm zal stijf worden en zijn rechteroog dof. Wat dit precies inhoudt, kunnen we enkel over speculeren. Wellicht wordt dat duidelijker als we er een andere tekst uit het boek Openbaring naast leggen.
Renaissance Opvallend is dat er iets met zijn hoofd gebeurt, maar ook weer geneest. In het licht van de tekst uit Zacharia, is het niet ondenkbaar dat het zijn oog betreft. Denk aan een mes die zijn rechteroog wordt gestoken, waardoor hij lijkt te overlijden (of misschien wel écht overlijdt, en zijn lichaam wordt overgenomen door Satan zélf, net zoals Satan bezit nam van Judas - die overigens ook "zoon van het verderf werd genoemd - een titel die de antichrist in 2 Thessalonicenzen 2 ook krijgt). En datzelfde mes kan ook zijn rechterhand treffen, waardoor er misschien een pees of zenuw geraakt wordt en hij zijn arm/hand niet goed meer kan bewegen. Wanneer hij dan opeens als door een wonder opstaat uit de dood (of door technologische hoogstandjes van de Vierde Industriële Revolutie / Homo Deus - ofwel de transhumanistische beweging - weer "tot leven wordt gewekt"), zal de mensheid wellicht lyrisch zijn over de mogelijkheden die deze persoon biedt, en hem als het ware aanbidden. Misschien willen mensen zich wel identificeren met hem, en nemen zij vrijwillig een teken aan hun rechterhand of rechteroog. Of misschien nemen ze wel een nanochip met daarin CRISPR-biosensors die dezelfde mogelijkheden bieden tot herstel van bepaalde lichaamsfuncties, zoals dat ook bij hun "leider", de antichrist, gebeurde. Valse profeet
Verder moet gezegd worden dat Openbaring 13 spreekt over twéé sinistere entiteiten, waarvan één te identificeren is als de antichrist (het eerste beest), en de tweede als de valse profeet. Die profeet lijkt vooral gefocust te zijn op het meer religieuze aspect, en doet mij daarom vermoeden dat het hier om een pausachtig figuur kan gaan. Hij is ook meer ondersteunend, en vooral gericht op het overtuigen van mensen om het éérste beest, de antichrist, te gaan aanbidden. Dit alles is natuurlijk uiterst speculatief, maar hopelijk geeft het een idee over hoe al die soms tegenstrijdig lijkende informatie over de antichrist met elkaar verzoend kan worden. In elk geval is duidelijk dat er een directe bloedlijn loopt van Satan tot aan de antichrist toe. Het is in die zin létterlijk zijn zoon, als een soort compleet tegengesteld surrogaat van Gods Zoon, Jezus Christus. Het zou ook verklaren waarom Daniël 2:43 spreekt over hoe "zij' zich met menselijk zaad zullen vermengen, wat erop lijkt te duiden dat die "zij" (they, in de KJV) een bovennatuurlijke oorsprong hebben. Net als in Genesis 6, zal er vermoedelijk weer een invasie zijn van gevallen engelen, met Satan aan de leiding; wat wellicht zal leiden tot een nieuwe golf van nephilim (een hybride van mensen en engelen). Verder zijn er nog heel veel dingen die we weten vanuit de Bijbel over deze antichrist; zo zal hij een verbond versterken of bevestigen voor 7 jaren (Dan. 9:24-27), en zal hij door een krachtige dwaling en met allerlei krachten en machten velen weten te overtuigen om in dé leugen te gaan geloven (2 Thess. 2:9-11). Ongetwijfeld ben ik nog dingen vergeten te noemen. Voel u vrij uw gedachten te delen in de reactiesectie hieronder :-) God bless!
"Na vele dagen zult u gestraft worden. Aan het einde van de jaren zult u komen in een land dat hersteld is van het zwaard, bijeengebracht uit vele volken op de bergen van Israël, die tot een blijvende verwoesting waren geworden. Als zij uitgeleid zijn uit de volken, zullen zij allen onbezorgd wonen. U zult oprukken, u zult komen als een verwoesting; u zult als een wolk zijn en het land bedekken, u en al uw troepen en vele volken met u. Zo zegt de Heere HEERE: Op die dag zal het gebeuren dat er overleggingen in uw hart zullen opkomen en dat u een kwaad plan beramen zult. U zult zeggen: Ik zal optrekken tegen een niet ommuurd land, komen bij mensen die rustig en onbezorgd wonen, die allen zonder muur en grendel wonen en geen poorten hebben, om roof te plegen, om buit te roven, om u tegen de nu bewoonde puinhopen te keren en tegen een volk dat uit de heidenvolken verzameld is, dat vee en bezit verworven heeft, dat in het midden van het land woont." (Ezechiël 38:8-12, HSV) Vredig Wat in het oog springt in dit tekstgedeelte, is de sereniteit waarin het volk Israël lijkt te leven op het moment dat Gog en zijn handlangers het land binnenvallen. De laatste zin uit het citaat geeft aan in welk tijdsgedeelte we het moeten plaatsen. Het moment dat Israël uit de heidenvolken is verzameld. Deze meervoudsvorm geeft duidelijk aan dat dat over de periode ná 1948 gaat, en niet de eerdere terugkeer uit de ballingschap van Babylon. Het land is hersteld, en blijkbaar zijn op een bepaald moment de muren zoals bij Gaza en Bethlehem niet meer nodig. Dat lijkt nu ondenkbaar, met alle dreiging van de Arabische volkeren eromheen, maar toch zien we momenteel wel een hele bijzondere nieuwe ontwikkeling. Israël is een stabiele en innovatieve grootmacht in de regio, op veel gebieden. Nu steeds meer blijkt dat zij rijk is aan grondstoffen zoals aardgas, willen haar buurlanden op de één of andere manier delen in die 'buit'. Niet door die te roven, maar door vrede te sluiten. Er zal echter een moment komen dat Rusland, Iran en Turkije wél zullen proberen om een roof te plegen. Hoe ver zijn we daar nu van af?
Regio
Zelfs Irak, dat slechts gedeeltelijk op het schiereiland ligt, overweegt om de diplomatieke banden met Israël te normaliseren. Wat houdt dit nu allemaal in? Welnu, een belangrijk gevolg is dat de financiële bronnen van de Palestijnen steeds meer op zullen drogen en zij uiteindelijk wel naar de onderhandelingstafel zullen móeten komen. Wanneer dat gebeurt, zal Israël wellicht een schijnvrede kunnen bewerkstelligen (zie Jesaja 28:15-18) en voor enige tijd in een surrogaatvrede kunnen leven. De muren bij Gaza en Bethlehem zullen bijvoorbeeld verdwijnen en het scenario voor Ezechiël 38 is klaar. Bijna alle spelers zijn immers ook al op hun plek. Alléén Sudan lijkt op dit moment nog open te staan voor vrede met Israël, maar ook dat is nog lang niet zeker. Het zal zich op enig moment tégen Israël keren, vertelt Ezechiël 38:5 (Cusj is het gebied dat we nu Sudan noemen). Plaats In welke periode moeten we de hele Ezechiël 38-oorlog dan nu eigenlijk plaatsen? Is dit iets dat wij christenen nog mee zullen maken? Ik geloof van niet. Zoals ik al eens eerder in dit artikel schreef, is het het meest voordehandliggend dat deze oorlog in de grote verdrukking plaatsvindt. Daarenboven, we zien een transitie van vrede naar oorlog. Dit past perfect in de situatie die ontstaat bij het openen van de eerste twee zegels. De eerste ruiter (dat is níet Jezus, maar een naäper) uit Openbaring 6:2 brengt een soort schijnvrede, die niet van lange duur is. De tweede ruiter neemt de vrede namelijk weer weg in Openbaring 6:4. Er is een heel goede mogelijkheid dat we daar de oorlog tussen Gog en Israël kunnen plaatsen. Omdat wij geloven dat de zogenaamde opname van de kerk vóór deze grote verdrukking plaatsvindt, hoeft u er niet bang voor te zijn dat wij dit mee zullen gaan maken. Het feit dat wij nu dus al de contouren van Ezechiël 38 beginnen te zien, wijst op de nabijheid van de verdrukking, en dus nóg meer op de nabijheid van de opname die eraan vooraf gaat. Haast Heeft u nog niet de keuze gemaakt om op Jezus te gaan vertrouwen voor de vergeving van uw zonden? Kies dan vandaag! Er is geen tijd te verliezen. U kunt uzelf niet redden, alléén Jezus kon de zonden betalen die wij hadden gedaan. Goede dingen maken de slechte dingen niet ongedaan. Ook zijn onze beste werken als vieze vodden, vertelt Jesaja 64:6. We hebben allemaal gezondigd en zullen daarom niet bij God kunnen komen (Rom. 3:23). Gelukkig wil Jezus ons Zíjn rechtvaardigheid schenken, zodat we toch rein voor Hem kunnen staan (Rom. 3:24). Jezus heeft Zijn rechtvaardigheid namelijk omgewisseld met ónze schuld (2 Kor. 5:21). Hierdoor ontving Hij de straf, en wij het eeuwige leven. U wilt zo'n kans toch niet laten lopen? Het is voor u helemaal gratis, hoewel het voor Jezus absoluut niet goedkoop was. U hoeft er niets voor te doen, wat zogenaamde christenen u ook wijs willen maken (Rom. 11:6), behalve erin te geloven, vertrouwen. Het is 100% Zíjn volbrachte werk dat u voor eens en voor altijd redde. U mág er zelfs niet eens voor 'werken' (Ef. 2:8-9). Wel wil God dat we naar Zijn wil gaan leven, waarmee we loon kunnen verdienen (of verliezen, als we ongehoorzaam zijn). Onze redding zullen we echter nóóít kunnen verliezen (Rom. 8:38-39, Joh. 10:28-29, 1 Kor. 3:10-15), want dat was al nooit iets waar we zelf invloed op hebben gehad. Dat is 100% het werk van Jezus Christus, u heeft daar niks aan toegevoegd 2000 jaar geleden behalve de schuld te verhogen die Hij moest dragen. Waarom zou u nog uitstellen? U heeft heel veel te verliezen door te wachten. En alles te winnen door de keuze nu te maken. God bless! :)
"Een menigte kamelen zal u bedekken, de jonge kamelen van Midian en Efa. Zij allen uit Sjeba zullen komen, goud en wierook zullen zij aandragen, zij zullen de loffelijke daden van de HEERE boodschappen. Alle schapen van Kedar zullen voor u bijeengebracht worden, de rammen van Nebajoth staan u ten dienste; ze zullen als een welgevallig offer komen op Mijn altaar en Ik zal aan Mijn luisterrijk huis aanzien geven." (Jesaja 60:6-7, HSV) Arabië Het Arabisch schiereiland kent grofweg 7 landen. Saudi-Arabië is natuurlijk de grootste, maar ook zijn er kleinere landen in het uiterste zuiden zoals Jemen en Oman. Daarnaast zijn er nog een kleine handvol oliestaatjes in het oosten die weinig meer dan een spikkel op de wereldbol vormen. Behalve de VAE zijn daar ook Bahrein, Qatar en Kuweit. Na de VAE gaven diverse van deze landen ook aan officiële betrekkingen met Israël te willen onderhouden. Hieronder zijn Oman, Bahrein, en zelfs Saudi-Arabië houdt de deur op een kier. Deze laatste wil echter dat er eerst vrede tussen de Palestijnen en de Israëli's komt, als harde voorwaarde. Het lijkt er daarmee op dat er een ware trend in gang is gezet, waarbij uiteindelijk misschien wel het complete schiereiland in vrede met Israël zal leven. Hoe waarschijnlijk is dat? En wat zegt de Bijbel eigenlijk over dit alles? Dedan Het schiereiland kent in de Bijbel meerdere benamingen, die passen bij de diverse tijdsperioden waarin volken het gebied overheersten. In het begin zien we vooral de naam Midian voorbijkomen. Nadat God hen in het boek Richteren ten gronde richt, zien we dat die naam daarna slechts sporadisch nog verschijnt. Vooral terugverwijzend, of om het geografische gebied aan te duiden. Vanaf die tijd zien we dat andere volken dominant worden in de regio. Sjeba, in het zuiden, en Dedan in zowel het westen als het oosten. We zouden Sjeba kunnen vergelijken met het huidige Jemen, en Dedan met Saudi-Arabië en de 4 kleine oliestaatjes Bahrein, Qatar, VAE en Kuweit. Kedar ligt op de noordgrens van het schiereiland. De naam Dedan is met betrekking tot de huidige ontwikkelingen vooral relevant, want zowel de VAE als Bahrein zijn bezig met een proces van normalisatie jegens Israël. Bovendien geeft ook Saudi-Arabië aan dit wel te willen, maar stelt een harde voorwaarde. Protestcoalitie De meest prominente plek waar we Dedan zien verschijnen in de Bijbel, is natuurlijk Ezechiël 38:13, waar zij wordt genoemd als een land dat protesteert tegen de Gog-coalitie van Iran, Turkije en Rusland die Israël willen beroven. Waarom zouden zij protesteren? Wel, misschien wel omdat zij een vredesakkoord hebben met Israël, net als Tarsis en haar jonge leeuwen overigens. Tarsis kon worden bereikt door over te steken (Jesaja 23:6) en wordt vaak in relatie genoemd tot eilanden. Hoewel er een grote groep Bijbelwetenschappers meent dat het hier om Spanje gaat, is er een vergelijkbare groep die meent dat het hier om Groot-Brittanië gaat. De jonge leeuwen zouden in het eerste geval de Spaanssprekende Zuid-Amerikaanse landen kunnen zijn, maar in het laatste geval de VS, Australië en Nieuw-Zeeland. Zij zijn veel 'jonger', omdat zij eigenlijk veel later in de geschiedenis zijn ontstaan door kolonisatie. Persoonlijk ben ik eerder geneigd te denken dat Tarsis het Verenigd Koninkrijk is, aangezien Spanje en haar 'jonge leeuwen' op dit moment erg onbeduidende landjes zijn. Dit in schril contrast met het VK, de VS en de andere Engelssprekende en welvarende landen. Ook in profetisch opzicht lijken deze laatste landen op goede voet te staan met de Arabische landen. De VS neemt als jonge leeuw zelfs een prominente plek in, in het bemiddelen tussen Israël en de Arabische landen zoals de Verenigde Arabische Emiraten. Hoewel het woord 'iy' in het Hebreeuws kustland kan betekenen, wordt het ook gebruikt om aan te duiden dat iets een eiland is. Bijzonder is ook dat in de oorlog tussen Gog en Israël op Magog, maar óók op de 'verre eilanden' vuur zal neerdalen. Zien we hier een nucleaire raketuitwisseling tussen Rusland en de VS? De rest van Ezechiël 39 lijkt daar wel op te duiden. De wapens bevatten genoeg energie voor 7 jaar (vers 9-10) en ook zien we dat een bepaald gebied niet meer betreden kan worden (vers 11), omdat het niet "schoon" is (vers 12). Hebben we het hier over gevaar voor een hoge dosis straling? Er zal een speciaal team worden aangesteld om de doden te begraven (vers 14) en overal waar zij begraven liggen moet een teken worden neergezet (vers 15). Is dit een teken dat er daar gevaar is voor straling?
Verbond met velen?
Er zijn christenen die op dit moment meer connectoren zien met de Bijbel. Paul Dawson van het YouTube-kanaal RevelationChapter12DotCom denkt bijvoorbeeld dat het Abraham-akkoord van Trump gerelateerd is aan het verbond dat in Daniël 9:27 bevestigd wordt. Al eerder gaf hij aan dat hij meent dat 'to cut a deal' (Engels gezegde dat niet noodzakelijkerwijs in elke andere taal ter wereld geldend is) op deze plek gelezen kan worden en dat dit dan weer te maken zou hebben met de verdeling (to cut = snijden) van het land. Het 'verbond met velen' zou dan gaan over de instemming van vele landen (uit de regio) in het verdelen van Israël. Het feit dat dit land aan Abraham werd beloofd is voor hem het bewijs dat hij juist is. De waarheid is echter dat Dawson dit in de tekst legt, en dat dit niet het resultaat is van een nauwkeurige exegese. Het Hebreeuwse werkwoord dat hier genoemd wordt voor bevestigen is 'gavar' en staat in de hi'fil-stamformatie. Dit houdt in dat de stam van het werkwoord een veel causaler karakter krijgt. Dit is even een technisch verhaal, maar het komt erop neer dat we de werkwoordstam 'gavar' (sterk zijn) nóg oorzakelijker moeten uitdrukken. Dit zouden we in het Nederlands kunnen doen met het werkwoord 'versterken' of 'bekrachtigen'. Het werkwoord heeft niets met snijden te maken. Ook uit de rest van de context blijkt dat het hier gaat om een verbond dat betrekking heeft op de offerdienst, en niet op de indeling van het land. Een uitleg van het 'verbond met velen' moet dus gezocht worden in die sfeer, niet noodzakelijkerwijs in het al dan niet sluiten van vredesverbonden met landen in de regio. Het Hebreeuwse woord 'rav' hier wordt bijvoorbeeld in Exodus 5:5 gebruikt om vele Israëlieten aan te duiden die in het land Egypte wonen. Het is dus niet per sé zo dat dit altijd betrekking heeft op een veelheid van landen. Het kan ook betrekking hebben op een veelheid van personen. En dat is in het geval van Daniël 9:27 zeker een logische gedachte. Want het herstel van de offerdiensten zal voor vele Joden als zeer belangrijk worden gezien. Voor islamitische Arabieren zal dat natuurlijk helemaal niet wenselijk zijn. Vrede en veiligheid Een profetie die wél heel relevant is in dit opzicht, is die uit 1 Thessalonicenzen 5:3. De opname van de kerk zal komen in een periode waarin gesproken wordt van 'vrede en veiligheid'. En gezien alle andere bizarre ontwikkelingen van het afgelopen jaar, is het absoluut niet ondenkbaar dat de opname inderdaad snel zal komen, alvorens de grote verdrukking waar Jezus over spreekt in Mattheüs 24:21 in al haar hevigheid losbarst. Deze vrede zal dan ook maar een dun laagje beschaving blijken te zijn over een enorme brok van agressie en haat. Snel zal de wereld dan de vervulling van Psalm 83 gaan zien en daarna ook de vervulling van Ezechiël 38/39. Veel omliggende volken zullen zich tégen Israël keren, maar God zal hen uiteindelijk redden. Het wordt heel zwaar voor hen (Zach. 13:8-9), maar het overblijfsel zal geheel gered worden, (Rom. 11:25-26) nadat zij in Jezus zullen gaan geloven (Zach. 12:10-14, Openb. 1:7). Dan zal de wederkomst zijn. Het is belangrijk dat we dit onderscheid gaan zien. Nog teveel christenen menen dat wij door de grote verdrukking heen moeten. Vraagje: waar komen die heiligen uit 1 Thessalonicenzen 3:13 vandaan, als Jezus terugkomt? Er staat dat Hij mét hen terugkomt. Het Griekse woord hagios hier wordt nooit als zelfstandig naamwoord gebruikt om engelen te beschrijven (wel als bijvoeglijk naamwoord), maar wél om mensen die in Jezus geloven te karakteriseren. Check zelf maar. Ik zal u het antwoord geven. Zeker zeven jaar vóór de wederkomst zullen alle leden van het lichaam van Christus worden opgenomen, om aan Zijn wraak te ontsnappen (1 Thess. 1:10, 4:13-18, 5:9). Gelooft u al in Hem? Niet alleen dat Hij bestaat, nee.. Dat is niet voldoende (Jak. 2:19). Nee, vertrouwt u in Hem? Dat Hij in staat is om uw zonden te vergeven, omdat Hij eenmaal het offer heeft gebracht voor al onze zonden? Vertrouw vandaag nog op Hem. Op Jezus. Geloof het evangelie, dat Hij is gestorven, begraven en opgestaan (1 Kor. 15:1-6) en verwerp élk ander evangelie (Gal. 1:6-9) dat u gouden bergen belooft. De health & wealth predikers van televisie kunnen het mooi brengen, maar uw ware hemelse schat is nog veel mooier! Wat heeft u aan aards pracht en praal als u iets veel beters kunt ontvangen? Een schat in de hemel! U gaat dat zelf niet redden. U heeft Jezus nodig! Zonder Hem zal niemand het eeuwige leven kunnen ontvangen (Joh. 3:3-5, 14:6). Uw eigen "goede" werken zullen nooit genoeg zijn. Onze beste werken zijn als vieze vodden, vertelt Jesaja 64:6. We zijn allemaal zondig en zullen Gods heerlijkheid missen (Rom. 3:23), maar gelukkig kunnen we voor niets gerechtvaardigd worden (Rom. 3:24). Wilt u dat? Kies vandaag voor Hem. En vertel het aan iemand. Zoek een kerk of gemeenschap, dat kan in een gebouw maar ook online (welkom in 2020). God bless! :)  Onlangs gaf de bekende voorganger Orlando Bottenbley een 6-delige prekenserie over de corona-crisis en de relatie die hij daarin ziet met de eindtijd. Van tevoren vertelde Bottenbley al dat hij hierin wellicht wat controversiële uitspraken zal doen, hoewel hij tegelijk aangaf ver van complottheorieën weg te willen blijven. Hij bouwt de serie mijns inziens onnodig lang op, want de meeste informatie zit eigenlijk in het 6e deel. Hoewel ik het met een groot deel van zijn opbouw eens ben, wordt in het 6e deel duidelijk dat hij Mattheüs 24 in een verkeerde dispensatie (periode waarin God op een specifieke manier met mensen handelt) plaatst en deze soms wel heel creatief uitlegt. Toch zie ik wel iets in zijn conclusie, dat Jezus uiterlijk in 2032 zal wederkomen. Dat zal ik hieronder toelichten met zeven aanwijzingen. Korte kritiek Bottenbley meent dat Mattheüs 24 over het intermezzo van de kerk gaat, maar de kerk bestond nog niet op het moment van deze toespraak. Het publiek hier is Israël. Het evangelie van Jezus' dood en opstanding (1 Kor. 15:1-4) bestond nog niet eens, want Jezus was nog niet gestorven en opgestaan. Als Bottenbley dus meent dat het 'evangelie van het koninkrijk' (wat alleen voor Israël is - Matth. 10:5-7) over de hele wereld gepredikt moet worden (Matth. 24:14) hetzelfde evangelie is als het evangelie dat Paulus noemt in 1 Kor. 15:1-4, dan zit hij toch écht mis. Zijn these is dat het evangelie momenteel in 1400 talen is vertaald en dat daarmee 95% van de wereld potentieel bereikt kan worden met het goede nieuws (evangelie) van Jezus' dood en opstanding voor onze zonden, waarmee wij zalig kunnen worden als we dat geloven. Zoals we gezien hebben, gaat het in Matth. 24:14 echter over 1. een ánder evangelie, 2. zitten we in de verkeerde dispensatie (we moeten de vervulling van dit vers in de grote verdrukking plaatsen, zie de tekst uit Openbaring 14:6 hieronder) en 3. ook is een potentiële digitale handreiking van het evangelie niet hetzelfde als een daadwerkelijke prediking van het evangelie zodat ook écht iedereen het zal horen. Niet elk persoon op aarde zal die app immers willen downloaden. Een roepende engel die door de lucht vliegt is echter moeilijk om te negeren. "En ik zag een andere engel, die hoog aan de hemel vloog. En hij had het eeuwige Evangelie, om dat te verkondigen aan hen die op de aarde wonen, en aan elke natie, stam, taal en volk." (Openbaring 14:6, HSV) 2032 Hoewel ik het dus niet helemaal eens ben met Bottenbleys methodiek, denk ik wel dat zijn conclusie heel juist kan zijn. Vermoedelijk baseert Bottenbley het jaartal 2032 op de exponentieel groeiende vertalingen van de Bijbel, zodat de potentiële dekkingsgraad ervan met alle waarschijnlijkheid in uiterlijk 2032 op 100% zal liggen. Natuurlijk is dat een heel mooie gedachte en ik zou dat streven dan ook zeker toejuichen, maar geen hard feit waaraan we de wederkomst van Jezus kunnen koppelen. Ik wil echter een aantal Bijbelteksten, en harde historische feiten en bronnen noemen waaruit we dit wél zouden kunnen opmaken. Bladert u met me mee naar het Bijbelboek Hosea, en houd hierbij in gedachten dat de hoofdstukindeling niet oorspronkelijk is, maar pas enkele eeuwen terug aangebracht om het lezen te vergemakkelijken. Soms bevindt de scheiding van hoofdstukken op een heel natuurlijk punt, soms juist op een heel onnatuurlijk moment. "Ik ga en keer terug naar Mijn woonplaats, totdat zij zich schuldig weten en Mijn aangezicht zoeken. In hun benauwdheid zullen zij Mij ernstig zoeken. 'Kom, laten wij terugkeren naar de HEERE, want Hij heeft verscheurd, maar Hij zal ons genezen; Hij heeft geslagen, maar Hij zal ons verbinden. Na twee dagen zal Hij ons levend maken, op de derde dag zal Hij ons doen opstaan en zullen wij voor Zijn aangezicht leven.'" (Hosea 5:15-6:2) Aanwijzing #1: Hosea 6 Deze tekst komt uit een profetisch boek, en in dat genre zien we soms dat bepaalde begrippen en symbolen verwijzen naar een diepere laag. In Hosea 12:10-11 zien we dan ook dat God in dit boek spreekt middels gelijkenissen. Vaak staan die elders in de Bijbel uitgelegd. In Psalm 90:4 lezen we dat 1000 jaren als 1 dag kunnen zijn en 2 Petrus 3:8-10 citeert Petrus dit vers dan ook in een eschatologische context. Is zo'n uitleg hier gerechtvaardigd? Laten we eerst de context eens goed bekijken. Ik heb vers 15 van het vorige hoofdstuk erbij geciteerd omdat we hier een mooi ankerpunt hebben voor waar we dit vers precies in de tijd moeten plaatsen. God geeft aan terug te keren naar Zijn woonplaats. Dat impliceert heel duidelijk dat Hij die dus verlaten heeft! Wanneer gebeurde dat? We kunnen hiervoor meerdere momenten aanwijzen, maar de meest logische keuze zou zijn: toen Jezus Jeruzalem verliet vanaf de Olijfberg (Handelingen 1). Wanneer zal Hij weer terugkeren? Precies op dezelfde manier als Hij wegging, vertelt Handelingen 1:11; Hij zal Zijn voet weer op de Olijfberg zetten, en deze zal in tweeën splijten (Zacharia 14:1-4). Dán zullen aan het einde van die strijd die Jezus voor hen zal voeren, het overblijfsel van de Israëlieten zien dat Jezus het is Die hen redde. Alle stammen van het land zullen rouwen om Hem Die zij hebben doorstoken (Zach. 12:10-14, Openbaring 1:7) en heel Israël zal gered worden (Rom. 11:25-26). Waar hebben deze 2 dagen betrekking op? Zullen de Israëlieten létterlijk doodgaan en na 2 dagen weer levend gemaakt worden? Dat vinden we nergens in de Bijbel. Wel zien we dat Israël, hoewel ze als volk weer als uit de doden is opgestaan in 1948, nog steeds de Geest van leven mist (Ezechiël 37:8). Die zal pas komen na grote benauwdheid (Ez. 37:14, Zach. 12:10-14, Jer. 30:7-9), ofwel grote verdrukking. Wanneer we al deze informatie samenvatten, is het niet gek om de 2 dagen uit Hosea 6:2 te zien als 2000 jaren. Vrij vertaald zou dit dus kunnen betekenen dat Israël ná 2000 jaren weer levend zal worden en óp de derde dag weer voor Zijn aangezicht zal gaan leven. Dit vergt wat extra uitleg, want we moeten hierbij dan dus rekenen vanaf het moment dat Jezus wegging (32 AD, dit zal ik hierna verder onderbouwen met feiten) en ook de derde dag moeten we in zijn compleetheid zien. Het gaat hier dus over een tijdsspanne van 1000 jaren (de derde dag duurt dan natuurlijk óók 1000 jaar), dus in die zin zullen de Israëlieten 1000 jaar lang voor Zijn aangezicht leven in het koninkrijk dat beschreven wordt in Openbaring 20:1-6. Gerekend vanaf 32 AD, belanden we 2000 jaar later natuurlijk in het jaar 2032. Aanwijzing #2: Mattheüs 27 Er zijn diverse manieren om te bepalen in welk jaar Jezus is gekruisigd, opgestaan en ten hemel gevaren op de Olijfberg. Het liefst gebruiken we zo hard mogelijke data, en koppelen we die aan de profetieën zoals bijvoorbeeld die uit Daniël 9:24-27. Als dit een match geeft, dan geeft dat een met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat we juist zitten. Één van deze manieren is te kijken naar de aardbeving die genoemd wordt in Mattheüs 27:51, op het moment dat Jezus sterft aan het kruis. We weten dat het Pesach was en we dus moeten kijken naar het voorjaar. Op de Hebreeuwse kalender is dat altijd in maart of april, kort na de start van het religieuze nieuwjaar (Exodus 12:1-6). Er zijn wetenschappelijke bronnen die wijzen op een aardbeving in 33 AD, maar daar is nog wel het een en ander op aan te merken. Er zit een marge van ongeveer 5 jaar op het precieze dateren van deze aardbeving. Door het tellen van de aardlagen tussen de referentie-aardbeving van Actium uit 31 BC, komt men uit op een tijdsspanne die zich bevindt tussen 30 tot 33 AD. Hoewel men daar aangeeft dat hier slechts enkele jaren kandidaat zijn voor een Pesach dat begint op een vrijdag, gaat men daarbij voorbij aan het feit dat Jezus Zélf aangeeft 3 volle dagen en 3 volle nachten in het graf zal liggen alvorens Hij zal wederopstaan (Matth. 12:40). Dit pleit voor een sabbat op donderdag Een sabbat is immers niet enkel op zaterdag, maar er zijn ook enkele zogenaamde ‘hoogsabbatten’, zoals ook genoemd wordt in Johannes 19:31 (de Statenvertaling noemt deze sabbat ‘groot’, in het Grieks ‘megas’, wat ook wel als ‘hoog’ vertaald kan worden). Wanneer we echter gaan zoeken naar bronnen die ons meer inzicht kunnen geven in welke dag de kruisiging op donderdag kon vallen, is er verschrikkelijk veel tegenspraak tussen bronnen. Omdat er zóveel variabelen zijn in kalenders die met elkaar vergeleken moeten worden, is het vrijwel onmogelijk om hier op deze manier een helder antwoord op te krijgen. Een andere methode is te kijken naar wat de kerkvaders melden over de kruisiging en meer specifiek; de aardbeving die daarmee gepaard ging. Eusebius heeft het over het 19e regeringsjaar van Tiberius. Dit wordt vaak verondersteld 33 AD te zijn, maar het hangt er maar net vanaf hoe we rekenen. Het jaar 14 AD was het eerste regeringsjaar van Tiberius en wanneer we uitgaan van augustus als startpunt, is het inderdaad zo dat het najaar van 32 AD het startpunt van zijn 19e regeringsjaar markeert. Echter, als we uitgaan van januari als het eerste regeringsjaar, komen we uit op januari 32 als startpunt van zijn 19e regeringsjaar. De vraag rest dus; hoe rekende men destijds als het gaat om regeringsjaren? Vanaf de datum van inauguratie, of vanaf het begin van het kalenderjaar? Een sterk bewijs voor het begin van het kalenderjaar komt van een observatie van jubileümmunten. Een jubileüm van 10 jaar volgde bijvoorbeeld altijd na de laatste maand van het 9e jaar, wat altijd begin januari was, zo blijkt bij een nadere bestudering van geslagen munten. Regeringsjaren moeten dus altijd worden gerekend vanaf januari. Dit pleit voor een aardbeving in het voorjaar van 32 AD, en daarmee de hemelvaart in hetzelfde jaar. Tel hier 2000 jaren bij op en we komen uit in het jaar 2032. Aanwijzing #3: Daniël 9 Aan het einde van Daniël 9 vinden we een profetie waarmee op de dag nauwkeurig uitgerekend kan worden wanneer Jezus de poorten van Jeruzalem inreed om als Messias en Koning ontvangen te worden. Er zijn veel manieren waarop mensen hebben geprobeerd om deze profetie passend te maken, maar de meest bijzondere is wel die van Sir Robert Anderson, ruim een eeuw geleden. In zijn boek 'The Coming Prince' maakt hij duidelijk dat we in het geval van deze profetie niet zomaar met jaren van 365 dagen kunnen rekenen. Laten we eerst eens nauwkeurig kijken naar wat de profetie precies zegt. "70 weken zijn er bepaald over uw volk en uw heilige stad, om de overtreding te beëindigen, Belangrijk hier is om te beseffen dat de weken hier als zogenaamde 'jaarweken' moeten worden geïnterpreteerd. Het Hebreeuwse shavua laat tweeërlei uitleggingen toe, afhankelijk van de context, vertelt Strong's concordantie. In een profetische context als deze is het zeker niet ongebruikelijk om een week van 7 dagen als een week van 7 jaren te tellen. Ook in Ezechiël 4:4-6 zien we iets soortgelijks gebeuren. Ezechiël was een tijdgenoot van Daniël. In Genesis 29:27-28 zien we zelfs dat zo'n "week" letterlijk als 7 jaren wordt uitgelegd. Om verder tot een goed begrip te komen van hoe we deze profetie precies moeten benaderen, zullen we die nu eerst in stukjes ontleden. 1. Een decreet voor de herbouw van Jeruzalem markeert de start van de 70 weken.
Het herbouwen van Jeruzalem nam ongeveer 49 jaren (7x7 jaarweken) in beslag, waarna de volgende periode volgde van 434 jaren (62x7 jaarweken) volgde en de Messias, de Vorst verschijnt. Hierna lezen we dat het heiligdom (de tempel) te gronde gericht wordt en er tot het einde toe oorlogen en verwoestingen zullen zijn. Ik heb dit woord onderstreept omdat het aangeeft dat we die laatste jaarweek dus moeten loskoppelen van de andere 69. Deze jaarweek zal zich in de eindtijd manifesteren. Dán zal een verbond versterkt (of bekrachtigd) worden voor 1 jaarweek (7 jaren). Halverwege die week zullen de offerdiensten ophouden. We hebben het hier dus over 3,5 jaar. Dit is een periode die we telkens in Daniël en Openbaring terug zien komen. Interessant hierbij is dat niet uitgegaan wordt van een jaar van 365 dagen, maar van 360 dagen. Reken maar eens mee, Openbaring 12:6 heeft het over 1260 dagen. Wanneer we dat delen door 3,5 (vers 14) komen we uit op 360 dagen. Dit viel Sir Robert Anderson in 1881 ook op en hij maakte daarom een heel slimme veronderstelling. Dat als de laatste jaarweek uitgaat van jaren van 360 dagen, we bij de eerste 69 jaarweken óók moeten uitgaan van jaren van 360 dagen. We moeten immers wel consequent blijven. Hij begon te rekenen vanaf het decreet van Artachsasta en kwam precies uit op 6 april in het jaar 32 AD, de dag die wij Palmpasen zouden noemen. Het was de zondag waarop Jezus Jeruzalem binnenreed en Zichzelf presenteerde als de Messias, de Vorst (Daniël 9:25b). Waarom denkt u dat de mensen al klaar stonden met palmtakken in Matth. 21:8? Zij wisten precies welke dag het was. Men kon het tot op de dag nauwkeurig uitrekenen! Jezus bestraft de Farizeeën er zelfs voor dat zij dit niet wisten in Lukas 19:42-44. Dit was tevens de 10e van de maand Nisan, wat in Exodus 12:1-6 genoemd werd als de dag waarop het Paaslam binnengehaald werd. 4 dagen lang moest dit lam in het huis blijven en geïnspecteerd worden op eventuele onvolkomenheden. Jezus vervult dit profetische patroon ook in 32 AD, door op precies dezelfde dag het huis van God binnen te gaan (Lukas 19:45) en daar alles te ontdoen van onvolkomenheden. Ook wordt het Lam Jezus daarna grondig geïnspecteerd door de overpriesters en schriftgeleerden (Lukas 20:1 e.v.), die geen enkele fout in Hem konden vinden (vers 7, 26, 39-40, etc.) Wat bijzonder is, is dat ook hier weer 32 AD naar voren komt, wanneer we de Bijbel zeer letterlijk nemen en gaan rekenen met de gegevens die God ons blijkbaar wil openbaren.
Aanwijzing #5: Openbaring 8 Vorig jaar baarde Tom Horn van SkyWatchTV opzien door te beweren dat er op 13 april 2029 een asteroïde genaamd Apophis zal gaan neerstorten vlakbij Californië, en met een kracht van 1480 megaton (dat is 25x zo krachtig als de meest krachtige kernbom) enorme schade aan de planeet Aarde zal brengen. Het deed hem denken aan wat er geschreven stond in Openbaring 8. We schreven hier al uitgebreid over in dit artikel, eind vorig jaar. Om dit lange artikel niet onnodig lang te maken, verwijs ik u voor alle verdere details door naar die hyperlink. Ook schreef ik nog wat aanvullende gedachten in dit artikel. Wat ik zelf interessant vind, is dat als de inslag van Apophis de helft van de grote verdrukking markeert (2029), we ons af moeten vragen welk jaar dan het begin markeert. 2025. Ruim 42 maanden eerder is het zogenaamde Bazuinenfeest, op 23 september. En wat is dan het einde van de grote verdrukking? Het jaar 2032.
Aanwijzing #7: Hebreeën 4
Ten slotte wil ik u graag wijzen op een Bijbeltekst uit Hebreeën, waar Paulus (dat is vermoedelijk de schrijver) bij de lezer een koppeling tussen het heden (vers 7) en het verleden (vers 8) wil geven. Hij vergelijkt hier het ingaan van het beloofde land met het ingaan van de sabbatsrust. Hij noemt hier het aantal scheppingsdagen (vers 4) en vertelt erbij dat de Hebreeërs (het publiek van deze brief) eigenlijk nog steeds niet hun échte rust ingegaan zijn toen zij het beloofde land betraden. Waarom niet? Omdat zij hun hart hebben verhard. Paulus roept hen op om zich te beijveren om alsnog die rust in te gaan (vers 11). Welke toekomstige rust dan precies? Ik wil graag een suggestie doen. Gaat het hier wellicht om de rust die er zal zijn tijdens het 1000-jarige rijk? En als dat zo is, zijn er dan misschien meer parallellen tussen deze periode waarin de Israëlieten in de woestijn ronddwalen en de huidige periode waarin de Israëli's grotendeels in afvalligheid ronddwalen? Zou het zo kunnen zijn dat zij in plaats van 40 jaren rond te dwalen, nu 40 jubeljaren rond moeten dwalen, alvorens hun beloofde koninkrijk te kunnen betreden? 40 x 50 is natuurlijk weer 2000 jaren. Dit is speculatie van mijn kant, maar desalniettemin potentieel relevant in dit toch al lange rijtje aanwijzingen. Aanvullende opmerkingen Er is een grote groep christenen die meent dat Mattheüs 24:32-34 pleit voor een opname die uiterlijk in 2021 (of welke berekening dan ook) zal komen. Het idee hierbij is dat Israël als de olijfboom sinds 1948 is gaan bloeien en de generatie die vanaf dat moment leeft, de opname of wederkomst nog mee zal maken. Er zijn allerlei varianten in omloop, waarbij we kunnen spelen met de jaartallen 1947, 1948, 1967 en lengtes van generaties als 40, 50, 70, 80, 100 of zelfs 120 jaren. Ikzelf heb dit ook een tijd gedacht, maar recentelijk heb ik hieromtrent een aantal belangrijke nieuwe inzichten opgedaan. Ik werd tijdens één van mijn Bijbelstudies bepaald bij het kwalitatieve aspect van dit woord en niet zozeer het kwantitatieve aspect dat wij tot nu toe gehanteerd hebben. In andere woorden; een generatie zegt niet zozeer altijd iets over de levensduur, maar soms juist over hóe die generatie leeft. We kunnen daarvan talloze voorbeelden lezen in de Bijbel. In Genesis 7:1 wordt het woord generatie voor het eerst genoemd, en daar zien we al dat Noach de enige was die goed leefde van zijn generatie. Hier zien we al dat hier vooral een uitspraak gedaan wordt over de kwaliteit van deze generatie en niet over de kwantiteit (levensduur). Maar ook in Deuteronomium 32:5 en ook vers 20 zien we al een profetie over wat er met Israël zal gaan gebeuren, waarbij het toekomende geslacht een kwaadaardige generatie wordt genoemd. Ook hier is er weer de focus op de kwaliteit en niet op de kwantiteit. Telkens weer bevestigt Jezus dit in het Nieuwe Testament. In Mattheüs 3:7, 11:16, 12:34, 39, 41-42, 45, 16:4, 17:17, 23:33, 36, Markus 8:12, 38, 9:19, Lukas 3:7, 7:31, 9:41, 11:29-32, 50-51 en 17:25. Nergens praat Hij expliciet over een kwantitatieve generatie en het is dus eigenlijk niet logisch om meteen naar die conclusie te springen. Generatie De hypothese die we in de afgelopen jaren op Unravelations gevolgd hebben is dus niet per definitie onwaar, maar we zullen moeten overwegen dat Jezus hier vooral het soort mensen bedoelt waar Hij toen ook al mee te maken had. Denk eens aan de weerbarstige Joden van nu. We bidden voor hen en wensen hen toe dat ze hun Messias zullen gaan erkennen, maar de meesten van hen zijn net zo recalcitrant als de generatie Joden destijds. Farizeeën, de strikte Joden die de letter van de wet wilden volgen en er zelfs de zgn. 'orale wet' aan toe voegde. Maar denk ook aan de Sadduceeën, de liberalen van die tijd. Zij geloofden niet eens in een wederopstanding (Matth. 22:23). We kunnen de uitspraak van Jezus dus prima in een dergelijk licht uitleggen, door te zeggen dat "die [verdorven] generatie niet voorbij zal gaan, tot al deze dingen geschied zijn." Wat dit inhoudt, is dat we dus mogelijk het tijdspad wat ruimer moeten nemen. Een opname behoeft dus op grond van Mattheüs 24:32-34 niet per sé uiterlijk in 2021 of welk jaar dan ook plaats te vinden. Jubeljaar In eerdere blogs heb ik de these geponeerd dat Jezus in Lukas 4:16-21 het jubeljaar inluidt met zijn speech in de synagoge in Galilea. Ik kijk daar nu wel kritischer naar. Het is eigenlijk helemaal niet waarschijnlijk dat Jezus op het moment dat een jubeljaar uitgeroepen werd (de 10e van de 7e maand, ofwel op de Grote Verzoendag, 5 dagen voor het Loofhuttenfeest) in Galilea was (referenties: Leviticus 23:27-43, 25:9-10). Het was namelijk verplicht voor elke Israëliet om driemaal per jaar in de tempel te verschijnen, te weten tijdens het Feest van de Ongezuurde Broden, Pinksteren en het Loofhuttenfeest (Exodus 23:16-17). We zien dat Jezus dan weliswaar ná een periode van 40 dagen van vasten naar Galilea gaat (Lukas 4:2-14), maar dit zou Hem na Zijn speech in de synagoge slechts 5 dagen geven om van Galilea naar Jeruzalem te kunnen reizen. Een pelgrim doet daar gemiddeld zo'n 3 dagen over, dus dat is best krap aan, temeer omdat we Jezus in de paragrafen en het hoofdstuk erna nog lang in Galilea zien rondlopen. Pas in hoofdstuk 6 zien we Hem in Jeruzalem, en dan is dat rond het Paasfeest. Het is dus veel logischer om deze speech ergens rond de zomer of winter te plaatsen, dan bij de start van het najaar. Ik noem dit omdat ik in mijn overzicht met de regeringsperiode van Tiberius hierboven ben afgeweken van mijn eerdere positie hieromtrent. Dit heeft er mede mee te maken dat het jubeljaar in 25 AD was, wat eigenlijk veel te vroeg was voor Jezus om 30 jaar oud te zijn (Lukas 3:1, 23), omdat dit Zijn geboorte dan in 5 BC zou plaatsen, terwijl 2 BC veel waarschijnlijker is. Paasfeesten Jezus' bediening zou in het bovenstaande overzicht dan wel verlengd worden tot ongeveer 5 jaar, wat lang lijkt, maar op zichzelf wel te verzoenen met de 4 paasfeesten die beschreven worden in Johannes (2:13, 5:1, 6:4, 11:55). In Joh. 5:1 wordt dit niet als Paasfeest omschreven, maar wel staat hier dat Jezus in Jeruzalem moest zijn (denk nog eens terug aan Exodus 23:16-17, waar staat dat alle Joden aanwezig moesten zijn bij Ongezuurde Broden, Pinksteren en het Loofhuttenfeest). Het hoofdstuk ervóór lezen we echter een bijzondere uitspraak, dat de oogst nog 4 maanden duurt (Joh. 4:35). Dit kan dus al niet gaan over de laatste 2 feesten uit het rijtje van Exodus 23:16-17. Het móet hier wel gaan over het feest van Ongezuurde Broden, wat in feite rond het Pesach, ook wel Pasen genoemd, is. Wanneer we in Joh. 6:4 lezen dat het Pasen nabij is, maar Jezus in de tussentijd nog naar Galilea afreist (Joh. 6:1), móet dit dus wel over een ander Paasfeest gaan. De tijdslijn hierboven begint dus vermoedelijk in de zomer of winter, waarna 4 Paasfeesten volgen. Op het laatste Pesach wordt Jezus gekruisigd, in 32 AD. Ik geloof dat dit een sluitend model is, waarin alle variabelen passen. Dat Jezus' bediening daarmee 4,5 jaar zou duren lijkt een vreemd getal, maar wanneer we uitgaan van een start in de zomer, komen we uit op een bediening van 5 jaar, zodat Jezus 35 is als Hij ten hemel vaart (in de zomer). 35 is de helft van 70 en in dat opzicht is dat natuurlijk wel weer een betekenisvol getal. Opname Laat ik afsluiten met een disclaimer. Misschien was het handiger geweest om dat eerder te doen. Wil ik hiermee beweren dat ik met 100% zekerheid een datum in steen ga zetten? Absoluut niet. Dat we veel aanwijzingen hebben voor de start van de grote verdrukking in 2025, betekent niet dat de opname de dag ervoor zal gebeuren. Henoch werd zo'n 600 jaar vóór de zondvloed opgenomen. Het is goed mogelijk dat ook hier weer een klein intermezzo is. Een kleine periode tússen de opname en het begin van de verdrukking. Hoe lang dat intermezzo zal zijn? Een dag, een week, een maand, een jaar, 3.5 jaar? Wie zal het zeggen. Profetie is als kijken in een donkere spiegel (1 Kor. 13:9-12). Tegelijk zien we de tekenen van de tijd. We kunnen het op onze klompen aan voelen komen. Als we wakker zijn, is het voor ons eigenlijk geen verrassing (1 Thess. 5:4, Hebr. 10:25, Openb. 3:2-3). De opname is voor ons mensen imminent. Ze kan elk moment gebeuren en we zullen altíjd klaar moeten staan. Niet dat we anders niet mee gaan. Nee, als we geloven gaan we gewoon mee. Punt uit. Maar zou een bruid niet naar haar Bruidegom verlangen? Er is zelfs een kroon voor weggelegd (2 Tim. 4:8). En nu we de contouren van het boek Openbaring al voor onze ogen zien verschijnen, is het dan niet logisch dat we branden van verlangen om Hem eindelijk in het écht te ontmoeten en voor altijd met Hem te zijn? De opname (die vooraf gaat aan de grote verdrukking) kan dit jaar gebeuren, maar natuurlijk kan het zo zijn dat we toch nog wat langer moeten wachten, tot volgend jaar. Of 2023, of 2025. Persoonlijk vermoed ik dat we hier voor die tijd wel weg zijn, om de redenen die ik u hierboven heb gegeven en door wat ik om me heen zie. Het gaat allemaal zo snel. De wederkomst vindt echter plaats ná de grote verdrukking, als de laatste jaarweek, de 7 jaren van grote benauwdheid voorbij zijn. En ja, het zou goed kunnen dat Bottenbley gelijk heeft met zijn 2032. God bless! :) |
