"Na vele dagen zult u gestraft worden. Aan het einde van de jaren zult u komen in een land dat hersteld is van het zwaard, bijeengebracht uit vele volken op de bergen van Israël, die tot een blijvende verwoesting waren geworden. Als zij uitgeleid zijn uit de volken, zullen zij allen onbezorgd wonen. U zult oprukken, u zult komen als een verwoesting; u zult als een wolk zijn en het land bedekken, u en al uw troepen en vele volken met u. Zo zegt de Heere HEERE: Op die dag zal het gebeuren dat er overleggingen in uw hart zullen opkomen en dat u een kwaad plan beramen zult. U zult zeggen: Ik zal optrekken tegen een niet ommuurd land, komen bij mensen die rustig en onbezorgd wonen, die allen zonder muur en grendel wonen en geen poorten hebben, om roof te plegen, om buit te roven, om u tegen de nu bewoonde puinhopen te keren en tegen een volk dat uit de heidenvolken verzameld is, dat vee en bezit verworven heeft, dat in het midden van het land woont." (Ezechiël 38:8-12, HSV) Vredig Wat in het oog springt in dit tekstgedeelte, is de sereniteit waarin het volk Israël lijkt te leven op het moment dat Gog en zijn handlangers het land binnenvallen. De laatste zin uit het citaat geeft aan in welk tijdsgedeelte we het moeten plaatsen. Het moment dat Israël uit de heidenvolken is verzameld. Deze meervoudsvorm geeft duidelijk aan dat dat over de periode ná 1948 gaat, en niet de eerdere terugkeer uit de ballingschap van Babylon. Het land is hersteld, en blijkbaar zijn op een bepaald moment de muren zoals bij Gaza en Bethlehem niet meer nodig. Dat lijkt nu ondenkbaar, met alle dreiging van de Arabische volkeren eromheen, maar toch zien we momenteel wel een hele bijzondere nieuwe ontwikkeling. Israël is een stabiele en innovatieve grootmacht in de regio, op veel gebieden. Nu steeds meer blijkt dat zij rijk is aan grondstoffen zoals aardgas, willen haar buurlanden op de één of andere manier delen in die 'buit'. Niet door die te roven, maar door vrede te sluiten. Er zal echter een moment komen dat Rusland, Iran en Turkije wél zullen proberen om een roof te plegen. Hoe ver zijn we daar nu van af?
Regio
Zelfs Irak, dat slechts gedeeltelijk op het schiereiland ligt, overweegt om de diplomatieke banden met Israël te normaliseren. Wat houdt dit nu allemaal in? Welnu, een belangrijk gevolg is dat de financiële bronnen van de Palestijnen steeds meer op zullen drogen en zij uiteindelijk wel naar de onderhandelingstafel zullen móeten komen. Wanneer dat gebeurt, zal Israël wellicht een schijnvrede kunnen bewerkstelligen (zie Jesaja 28:15-18) en voor enige tijd in een surrogaatvrede kunnen leven. De muren bij Gaza en Bethlehem zullen bijvoorbeeld verdwijnen en het scenario voor Ezechiël 38 is klaar. Bijna alle spelers zijn immers ook al op hun plek. Alléén Sudan lijkt op dit moment nog open te staan voor vrede met Israël, maar ook dat is nog lang niet zeker. Het zal zich op enig moment tégen Israël keren, vertelt Ezechiël 38:5 (Cusj is het gebied dat we nu Sudan noemen). Plaats In welke periode moeten we de hele Ezechiël 38-oorlog dan nu eigenlijk plaatsen? Is dit iets dat wij christenen nog mee zullen maken? Ik geloof van niet. Zoals ik al eens eerder in dit artikel schreef, is het het meest voordehandliggend dat deze oorlog in de grote verdrukking plaatsvindt. Daarenboven, we zien een transitie van vrede naar oorlog. Dit past perfect in de situatie die ontstaat bij het openen van de eerste twee zegels. De eerste ruiter (dat is níet Jezus, maar een naäper) uit Openbaring 6:2 brengt een soort schijnvrede, die niet van lange duur is. De tweede ruiter neemt de vrede namelijk weer weg in Openbaring 6:4. Er is een heel goede mogelijkheid dat we daar de oorlog tussen Gog en Israël kunnen plaatsen. Omdat wij geloven dat de zogenaamde opname van de kerk vóór deze grote verdrukking plaatsvindt, hoeft u er niet bang voor te zijn dat wij dit mee zullen gaan maken. Het feit dat wij nu dus al de contouren van Ezechiël 38 beginnen te zien, wijst op de nabijheid van de verdrukking, en dus nóg meer op de nabijheid van de opname die eraan vooraf gaat. Haast Heeft u nog niet de keuze gemaakt om op Jezus te gaan vertrouwen voor de vergeving van uw zonden? Kies dan vandaag! Er is geen tijd te verliezen. U kunt uzelf niet redden, alléén Jezus kon de zonden betalen die wij hadden gedaan. Goede dingen maken de slechte dingen niet ongedaan. Ook zijn onze beste werken als vieze vodden, vertelt Jesaja 64:6. We hebben allemaal gezondigd en zullen daarom niet bij God kunnen komen (Rom. 3:23). Gelukkig wil Jezus ons Zíjn rechtvaardigheid schenken, zodat we toch rein voor Hem kunnen staan (Rom. 3:24). Jezus heeft Zijn rechtvaardigheid namelijk omgewisseld met ónze schuld (2 Kor. 5:21). Hierdoor ontving Hij de straf, en wij het eeuwige leven. U wilt zo'n kans toch niet laten lopen? Het is voor u helemaal gratis, hoewel het voor Jezus absoluut niet goedkoop was. U hoeft er niets voor te doen, wat zogenaamde christenen u ook wijs willen maken (Rom. 11:6), behalve erin te geloven, vertrouwen. Het is 100% Zíjn volbrachte werk dat u voor eens en voor altijd redde. U mág er zelfs niet eens voor 'werken' (Ef. 2:8-9). Wel wil God dat we naar Zijn wil gaan leven, waarmee we loon kunnen verdienen (of verliezen, als we ongehoorzaam zijn). Onze redding zullen we echter nóóít kunnen verliezen (Rom. 8:38-39, Joh. 10:28-29, 1 Kor. 3:10-15), want dat was al nooit iets waar we zelf invloed op hebben gehad. Dat is 100% het werk van Jezus Christus, u heeft daar niks aan toegevoegd 2000 jaar geleden behalve de schuld te verhogen die Hij moest dragen. Waarom zou u nog uitstellen? U heeft heel veel te verliezen door te wachten. En alles te winnen door de keuze nu te maken. God bless! :)
6 Reacties
"Een menigte kamelen zal u bedekken, de jonge kamelen van Midian en Efa. Zij allen uit Sjeba zullen komen, goud en wierook zullen zij aandragen, zij zullen de loffelijke daden van de HEERE boodschappen. Alle schapen van Kedar zullen voor u bijeengebracht worden, de rammen van Nebajoth staan u ten dienste; ze zullen als een welgevallig offer komen op Mijn altaar en Ik zal aan Mijn luisterrijk huis aanzien geven." (Jesaja 60:6-7, HSV) Arabië Het Arabisch schiereiland kent grofweg 7 landen. Saudi-Arabië is natuurlijk de grootste, maar ook zijn er kleinere landen in het uiterste zuiden zoals Jemen en Oman. Daarnaast zijn er nog een kleine handvol oliestaatjes in het oosten die weinig meer dan een spikkel op de wereldbol vormen. Behalve de VAE zijn daar ook Bahrein, Qatar en Kuweit. Na de VAE gaven diverse van deze landen ook aan officiële betrekkingen met Israël te willen onderhouden. Hieronder zijn Oman, Bahrein, en zelfs Saudi-Arabië houdt de deur op een kier. Deze laatste wil echter dat er eerst vrede tussen de Palestijnen en de Israëli's komt, als harde voorwaarde. Het lijkt er daarmee op dat er een ware trend in gang is gezet, waarbij uiteindelijk misschien wel het complete schiereiland in vrede met Israël zal leven. Hoe waarschijnlijk is dat? En wat zegt de Bijbel eigenlijk over dit alles? Dedan Het schiereiland kent in de Bijbel meerdere benamingen, die passen bij de diverse tijdsperioden waarin volken het gebied overheersten. In het begin zien we vooral de naam Midian voorbijkomen. Nadat God hen in het boek Richteren ten gronde richt, zien we dat die naam daarna slechts sporadisch nog verschijnt. Vooral terugverwijzend, of om het geografische gebied aan te duiden. Vanaf die tijd zien we dat andere volken dominant worden in de regio. Sjeba, in het zuiden, en Dedan in zowel het westen als het oosten. We zouden Sjeba kunnen vergelijken met het huidige Jemen, en Dedan met Saudi-Arabië en de 4 kleine oliestaatjes Bahrein, Qatar, VAE en Kuweit. Kedar ligt op de noordgrens van het schiereiland. De naam Dedan is met betrekking tot de huidige ontwikkelingen vooral relevant, want zowel de VAE als Bahrein zijn bezig met een proces van normalisatie jegens Israël. Bovendien geeft ook Saudi-Arabië aan dit wel te willen, maar stelt een harde voorwaarde. Protestcoalitie De meest prominente plek waar we Dedan zien verschijnen in de Bijbel, is natuurlijk Ezechiël 38:13, waar zij wordt genoemd als een land dat protesteert tegen de Gog-coalitie van Iran, Turkije en Rusland die Israël willen beroven. Waarom zouden zij protesteren? Wel, misschien wel omdat zij een vredesakkoord hebben met Israël, net als Tarsis en haar jonge leeuwen overigens. Tarsis kon worden bereikt door over te steken (Jesaja 23:6) en wordt vaak in relatie genoemd tot eilanden. Hoewel er een grote groep Bijbelwetenschappers meent dat het hier om Spanje gaat, is er een vergelijkbare groep die meent dat het hier om Groot-Brittanië gaat. De jonge leeuwen zouden in het eerste geval de Spaanssprekende Zuid-Amerikaanse landen kunnen zijn, maar in het laatste geval de VS, Australië en Nieuw-Zeeland. Zij zijn veel 'jonger', omdat zij eigenlijk veel later in de geschiedenis zijn ontstaan door kolonisatie. Persoonlijk ben ik eerder geneigd te denken dat Tarsis het Verenigd Koninkrijk is, aangezien Spanje en haar 'jonge leeuwen' op dit moment erg onbeduidende landjes zijn. Dit in schril contrast met het VK, de VS en de andere Engelssprekende en welvarende landen. Ook in profetisch opzicht lijken deze laatste landen op goede voet te staan met de Arabische landen. De VS neemt als jonge leeuw zelfs een prominente plek in, in het bemiddelen tussen Israël en de Arabische landen zoals de Verenigde Arabische Emiraten. Hoewel het woord 'iy' in het Hebreeuws kustland kan betekenen, wordt het ook gebruikt om aan te duiden dat iets een eiland is. Bijzonder is ook dat in de oorlog tussen Gog en Israël op Magog, maar óók op de 'verre eilanden' vuur zal neerdalen. Zien we hier een nucleaire raketuitwisseling tussen Rusland en de VS? De rest van Ezechiël 39 lijkt daar wel op te duiden. De wapens bevatten genoeg energie voor 7 jaar (vers 9-10) en ook zien we dat een bepaald gebied niet meer betreden kan worden (vers 11), omdat het niet "schoon" is (vers 12). Hebben we het hier over gevaar voor een hoge dosis straling? Er zal een speciaal team worden aangesteld om de doden te begraven (vers 14) en overal waar zij begraven liggen moet een teken worden neergezet (vers 15). Is dit een teken dat er daar gevaar is voor straling?
Verbond met velen?
Er zijn christenen die op dit moment meer connectoren zien met de Bijbel. Paul Dawson van het YouTube-kanaal RevelationChapter12DotCom denkt bijvoorbeeld dat het Abraham-akkoord van Trump gerelateerd is aan het verbond dat in Daniël 9:27 bevestigd wordt. Al eerder gaf hij aan dat hij meent dat 'to cut a deal' (Engels gezegde dat niet noodzakelijkerwijs in elke andere taal ter wereld geldend is) op deze plek gelezen kan worden en dat dit dan weer te maken zou hebben met de verdeling (to cut = snijden) van het land. Het 'verbond met velen' zou dan gaan over de instemming van vele landen (uit de regio) in het verdelen van Israël. Het feit dat dit land aan Abraham werd beloofd is voor hem het bewijs dat hij juist is. De waarheid is echter dat Dawson dit in de tekst legt, en dat dit niet het resultaat is van een nauwkeurige exegese. Het Hebreeuwse werkwoord dat hier genoemd wordt voor bevestigen is 'gavar' en staat in de hi'fil-stamformatie. Dit houdt in dat de stam van het werkwoord een veel causaler karakter krijgt. Dit is even een technisch verhaal, maar het komt erop neer dat we de werkwoordstam 'gavar' (sterk zijn) nóg oorzakelijker moeten uitdrukken. Dit zouden we in het Nederlands kunnen doen met het werkwoord 'versterken' of 'bekrachtigen'. Het werkwoord heeft niets met snijden te maken. Ook uit de rest van de context blijkt dat het hier gaat om een verbond dat betrekking heeft op de offerdienst, en niet op de indeling van het land. Een uitleg van het 'verbond met velen' moet dus gezocht worden in die sfeer, niet noodzakelijkerwijs in het al dan niet sluiten van vredesverbonden met landen in de regio. Het Hebreeuwse woord 'rav' hier wordt bijvoorbeeld in Exodus 5:5 gebruikt om vele Israëlieten aan te duiden die in het land Egypte wonen. Het is dus niet per sé zo dat dit altijd betrekking heeft op een veelheid van landen. Het kan ook betrekking hebben op een veelheid van personen. En dat is in het geval van Daniël 9:27 zeker een logische gedachte. Want het herstel van de offerdiensten zal voor vele Joden als zeer belangrijk worden gezien. Voor islamitische Arabieren zal dat natuurlijk helemaal niet wenselijk zijn. Vrede en veiligheid Een profetie die wél heel relevant is in dit opzicht, is die uit 1 Thessalonicenzen 5:3. De opname van de kerk zal komen in een periode waarin gesproken wordt van 'vrede en veiligheid'. En gezien alle andere bizarre ontwikkelingen van het afgelopen jaar, is het absoluut niet ondenkbaar dat de opname inderdaad snel zal komen, alvorens de grote verdrukking waar Jezus over spreekt in Mattheüs 24:21 in al haar hevigheid losbarst. Deze vrede zal dan ook maar een dun laagje beschaving blijken te zijn over een enorme brok van agressie en haat. Snel zal de wereld dan de vervulling van Psalm 83 gaan zien en daarna ook de vervulling van Ezechiël 38/39. Veel omliggende volken zullen zich tégen Israël keren, maar God zal hen uiteindelijk redden. Het wordt heel zwaar voor hen (Zach. 13:8-9), maar het overblijfsel zal geheel gered worden, (Rom. 11:25-26) nadat zij in Jezus zullen gaan geloven (Zach. 12:10-14, Openb. 1:7). Dan zal de wederkomst zijn. Het is belangrijk dat we dit onderscheid gaan zien. Nog teveel christenen menen dat wij door de grote verdrukking heen moeten. Vraagje: waar komen die heiligen uit 1 Thessalonicenzen 3:13 vandaan, als Jezus terugkomt? Er staat dat Hij mét hen terugkomt. Het Griekse woord hagios hier wordt nooit als zelfstandig naamwoord gebruikt om engelen te beschrijven (wel als bijvoeglijk naamwoord), maar wél om mensen die in Jezus geloven te karakteriseren. Check zelf maar. Ik zal u het antwoord geven. Zeker zeven jaar vóór de wederkomst zullen alle leden van het lichaam van Christus worden opgenomen, om aan Zijn wraak te ontsnappen (1 Thess. 1:10, 4:13-18, 5:9). Gelooft u al in Hem? Niet alleen dat Hij bestaat, nee.. Dat is niet voldoende (Jak. 2:19). Nee, vertrouwt u in Hem? Dat Hij in staat is om uw zonden te vergeven, omdat Hij eenmaal het offer heeft gebracht voor al onze zonden? Vertrouw vandaag nog op Hem. Op Jezus. Geloof het evangelie, dat Hij is gestorven, begraven en opgestaan (1 Kor. 15:1-6) en verwerp élk ander evangelie (Gal. 1:6-9) dat u gouden bergen belooft. De health & wealth predikers van televisie kunnen het mooi brengen, maar uw ware hemelse schat is nog veel mooier! Wat heeft u aan aards pracht en praal als u iets veel beters kunt ontvangen? Een schat in de hemel! U gaat dat zelf niet redden. U heeft Jezus nodig! Zonder Hem zal niemand het eeuwige leven kunnen ontvangen (Joh. 3:3-5, 14:6). Uw eigen "goede" werken zullen nooit genoeg zijn. Onze beste werken zijn als vieze vodden, vertelt Jesaja 64:6. We zijn allemaal zondig en zullen Gods heerlijkheid missen (Rom. 3:23), maar gelukkig kunnen we voor niets gerechtvaardigd worden (Rom. 3:24). Wilt u dat? Kies vandaag voor Hem. En vertel het aan iemand. Zoek een kerk of gemeenschap, dat kan in een gebouw maar ook online (welkom in 2020). God bless! :)  Onlangs gaf de bekende voorganger Orlando Bottenbley een 6-delige prekenserie over de corona-crisis en de relatie die hij daarin ziet met de eindtijd. Van tevoren vertelde Bottenbley al dat hij hierin wellicht wat controversiële uitspraken zal doen, hoewel hij tegelijk aangaf ver van complottheorieën weg te willen blijven. Hij bouwt de serie mijns inziens onnodig lang op, want de meeste informatie zit eigenlijk in het 6e deel. Hoewel ik het met een groot deel van zijn opbouw eens ben, wordt in het 6e deel duidelijk dat hij Mattheüs 24 in een verkeerde dispensatie (periode waarin God op een specifieke manier met mensen handelt) plaatst en deze soms wel heel creatief uitlegt. Toch zie ik wel iets in zijn conclusie, dat Jezus uiterlijk in 2032 zal wederkomen. Dat zal ik hieronder toelichten met zeven aanwijzingen. Korte kritiek Bottenbley meent dat Mattheüs 24 over het intermezzo van de kerk gaat, maar de kerk bestond nog niet op het moment van deze toespraak. Het publiek hier is Israël. Het evangelie van Jezus' dood en opstanding (1 Kor. 15:1-4) bestond nog niet eens, want Jezus was nog niet gestorven en opgestaan. Als Bottenbley dus meent dat het 'evangelie van het koninkrijk' (wat alleen voor Israël is - Matth. 10:5-7) over de hele wereld gepredikt moet worden (Matth. 24:14) hetzelfde evangelie is als het evangelie dat Paulus noemt in 1 Kor. 15:1-4, dan zit hij toch écht mis. Zijn these is dat het evangelie momenteel in 1400 talen is vertaald en dat daarmee 95% van de wereld potentieel bereikt kan worden met het goede nieuws (evangelie) van Jezus' dood en opstanding voor onze zonden, waarmee wij zalig kunnen worden als we dat geloven. Zoals we gezien hebben, gaat het in Matth. 24:14 echter over 1. een ánder evangelie, 2. zitten we in de verkeerde dispensatie (we moeten de vervulling van dit vers in de grote verdrukking plaatsen, zie de tekst uit Openbaring 14:6 hieronder) en 3. ook is een potentiële digitale handreiking van het evangelie niet hetzelfde als een daadwerkelijke prediking van het evangelie zodat ook écht iedereen het zal horen. Niet elk persoon op aarde zal die app immers willen downloaden. Een roepende engel die door de lucht vliegt is echter moeilijk om te negeren. "En ik zag een andere engel, die hoog aan de hemel vloog. En hij had het eeuwige Evangelie, om dat te verkondigen aan hen die op de aarde wonen, en aan elke natie, stam, taal en volk." (Openbaring 14:6, HSV) 2032 Hoewel ik het dus niet helemaal eens ben met Bottenbleys methodiek, denk ik wel dat zijn conclusie heel juist kan zijn. Vermoedelijk baseert Bottenbley het jaartal 2032 op de exponentieel groeiende vertalingen van de Bijbel, zodat de potentiële dekkingsgraad ervan met alle waarschijnlijkheid in uiterlijk 2032 op 100% zal liggen. Natuurlijk is dat een heel mooie gedachte en ik zou dat streven dan ook zeker toejuichen, maar geen hard feit waaraan we de wederkomst van Jezus kunnen koppelen. Ik wil echter een aantal Bijbelteksten, en harde historische feiten en bronnen noemen waaruit we dit wél zouden kunnen opmaken. Bladert u met me mee naar het Bijbelboek Hosea, en houd hierbij in gedachten dat de hoofdstukindeling niet oorspronkelijk is, maar pas enkele eeuwen terug aangebracht om het lezen te vergemakkelijken. Soms bevindt de scheiding van hoofdstukken op een heel natuurlijk punt, soms juist op een heel onnatuurlijk moment. "Ik ga en keer terug naar Mijn woonplaats, totdat zij zich schuldig weten en Mijn aangezicht zoeken. In hun benauwdheid zullen zij Mij ernstig zoeken. 'Kom, laten wij terugkeren naar de HEERE, want Hij heeft verscheurd, maar Hij zal ons genezen; Hij heeft geslagen, maar Hij zal ons verbinden. Na twee dagen zal Hij ons levend maken, op de derde dag zal Hij ons doen opstaan en zullen wij voor Zijn aangezicht leven.'" (Hosea 5:15-6:2) Aanwijzing #1: Hosea 6 Deze tekst komt uit een profetisch boek, en in dat genre zien we soms dat bepaalde begrippen en symbolen verwijzen naar een diepere laag. In Hosea 12:10-11 zien we dan ook dat God in dit boek spreekt middels gelijkenissen. Vaak staan die elders in de Bijbel uitgelegd. In Psalm 90:4 lezen we dat 1000 jaren als 1 dag kunnen zijn en 2 Petrus 3:8-10 citeert Petrus dit vers dan ook in een eschatologische context. Is zo'n uitleg hier gerechtvaardigd? Laten we eerst de context eens goed bekijken. Ik heb vers 15 van het vorige hoofdstuk erbij geciteerd omdat we hier een mooi ankerpunt hebben voor waar we dit vers precies in de tijd moeten plaatsen. God geeft aan terug te keren naar Zijn woonplaats. Dat impliceert heel duidelijk dat Hij die dus verlaten heeft! Wanneer gebeurde dat? We kunnen hiervoor meerdere momenten aanwijzen, maar de meest logische keuze zou zijn: toen Jezus Jeruzalem verliet vanaf de Olijfberg (Handelingen 1). Wanneer zal Hij weer terugkeren? Precies op dezelfde manier als Hij wegging, vertelt Handelingen 1:11; Hij zal Zijn voet weer op de Olijfberg zetten, en deze zal in tweeën splijten (Zacharia 14:1-4). Dán zullen aan het einde van die strijd die Jezus voor hen zal voeren, het overblijfsel van de Israëlieten zien dat Jezus het is Die hen redde. Alle stammen van het land zullen rouwen om Hem Die zij hebben doorstoken (Zach. 12:10-14, Openbaring 1:7) en heel Israël zal gered worden (Rom. 11:25-26). Waar hebben deze 2 dagen betrekking op? Zullen de Israëlieten létterlijk doodgaan en na 2 dagen weer levend gemaakt worden? Dat vinden we nergens in de Bijbel. Wel zien we dat Israël, hoewel ze als volk weer als uit de doden is opgestaan in 1948, nog steeds de Geest van leven mist (Ezechiël 37:8). Die zal pas komen na grote benauwdheid (Ez. 37:14, Zach. 12:10-14, Jer. 30:7-9), ofwel grote verdrukking. Wanneer we al deze informatie samenvatten, is het niet gek om de 2 dagen uit Hosea 6:2 te zien als 2000 jaren. Vrij vertaald zou dit dus kunnen betekenen dat Israël ná 2000 jaren weer levend zal worden en óp de derde dag weer voor Zijn aangezicht zal gaan leven. Dit vergt wat extra uitleg, want we moeten hierbij dan dus rekenen vanaf het moment dat Jezus wegging (32 AD, dit zal ik hierna verder onderbouwen met feiten) en ook de derde dag moeten we in zijn compleetheid zien. Het gaat hier dus over een tijdsspanne van 1000 jaren (de derde dag duurt dan natuurlijk óók 1000 jaar), dus in die zin zullen de Israëlieten 1000 jaar lang voor Zijn aangezicht leven in het koninkrijk dat beschreven wordt in Openbaring 20:1-6. Gerekend vanaf 32 AD, belanden we 2000 jaar later natuurlijk in het jaar 2032. Aanwijzing #2: Mattheüs 27 Er zijn diverse manieren om te bepalen in welk jaar Jezus is gekruisigd, opgestaan en ten hemel gevaren op de Olijfberg. Het liefst gebruiken we zo hard mogelijke data, en koppelen we die aan de profetieën zoals bijvoorbeeld die uit Daniël 9:24-27. Als dit een match geeft, dan geeft dat een met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat we juist zitten. Één van deze manieren is te kijken naar de aardbeving die genoemd wordt in Mattheüs 27:51, op het moment dat Jezus sterft aan het kruis. We weten dat het Pesach was en we dus moeten kijken naar het voorjaar. Op de Hebreeuwse kalender is dat altijd in maart of april, kort na de start van het religieuze nieuwjaar (Exodus 12:1-6). Er zijn wetenschappelijke bronnen die wijzen op een aardbeving in 33 AD, maar daar is nog wel het een en ander op aan te merken. Er zit een marge van ongeveer 5 jaar op het precieze dateren van deze aardbeving. Door het tellen van de aardlagen tussen de referentie-aardbeving van Actium uit 31 BC, komt men uit op een tijdsspanne die zich bevindt tussen 30 tot 33 AD. Hoewel men daar aangeeft dat hier slechts enkele jaren kandidaat zijn voor een Pesach dat begint op een vrijdag, gaat men daarbij voorbij aan het feit dat Jezus Zélf aangeeft 3 volle dagen en 3 volle nachten in het graf zal liggen alvorens Hij zal wederopstaan (Matth. 12:40). Dit pleit voor een sabbat op donderdag Een sabbat is immers niet enkel op zaterdag, maar er zijn ook enkele zogenaamde ‘hoogsabbatten’, zoals ook genoemd wordt in Johannes 19:31 (de Statenvertaling noemt deze sabbat ‘groot’, in het Grieks ‘megas’, wat ook wel als ‘hoog’ vertaald kan worden). Wanneer we echter gaan zoeken naar bronnen die ons meer inzicht kunnen geven in welke dag de kruisiging op donderdag kon vallen, is er verschrikkelijk veel tegenspraak tussen bronnen. Omdat er zóveel variabelen zijn in kalenders die met elkaar vergeleken moeten worden, is het vrijwel onmogelijk om hier op deze manier een helder antwoord op te krijgen. Een andere methode is te kijken naar wat de kerkvaders melden over de kruisiging en meer specifiek; de aardbeving die daarmee gepaard ging. Eusebius heeft het over het 19e regeringsjaar van Tiberius. Dit wordt vaak verondersteld 33 AD te zijn, maar het hangt er maar net vanaf hoe we rekenen. Het jaar 14 AD was het eerste regeringsjaar van Tiberius en wanneer we uitgaan van augustus als startpunt, is het inderdaad zo dat het najaar van 32 AD het startpunt van zijn 19e regeringsjaar markeert. Echter, als we uitgaan van januari als het eerste regeringsjaar, komen we uit op januari 32 als startpunt van zijn 19e regeringsjaar. De vraag rest dus; hoe rekende men destijds als het gaat om regeringsjaren? Vanaf de datum van inauguratie, of vanaf het begin van het kalenderjaar? Een sterk bewijs voor het begin van het kalenderjaar komt van een observatie van jubileümmunten. Een jubileüm van 10 jaar volgde bijvoorbeeld altijd na de laatste maand van het 9e jaar, wat altijd begin januari was, zo blijkt bij een nadere bestudering van geslagen munten. Regeringsjaren moeten dus altijd worden gerekend vanaf januari. Dit pleit voor een aardbeving in het voorjaar van 32 AD, en daarmee de hemelvaart in hetzelfde jaar. Tel hier 2000 jaren bij op en we komen uit in het jaar 2032. Aanwijzing #3: Daniël 9 Aan het einde van Daniël 9 vinden we een profetie waarmee op de dag nauwkeurig uitgerekend kan worden wanneer Jezus de poorten van Jeruzalem inreed om als Messias en Koning ontvangen te worden. Er zijn veel manieren waarop mensen hebben geprobeerd om deze profetie passend te maken, maar de meest bijzondere is wel die van Sir Robert Anderson, ruim een eeuw geleden. In zijn boek 'The Coming Prince' maakt hij duidelijk dat we in het geval van deze profetie niet zomaar met jaren van 365 dagen kunnen rekenen. Laten we eerst eens nauwkeurig kijken naar wat de profetie precies zegt. "70 weken zijn er bepaald over uw volk en uw heilige stad, om de overtreding te beëindigen, Belangrijk hier is om te beseffen dat de weken hier als zogenaamde 'jaarweken' moeten worden geïnterpreteerd. Het Hebreeuwse shavua laat tweeërlei uitleggingen toe, afhankelijk van de context, vertelt Strong's concordantie. In een profetische context als deze is het zeker niet ongebruikelijk om een week van 7 dagen als een week van 7 jaren te tellen. Ook in Ezechiël 4:4-6 zien we iets soortgelijks gebeuren. Ezechiël was een tijdgenoot van Daniël. In Genesis 29:27-28 zien we zelfs dat zo'n "week" letterlijk als 7 jaren wordt uitgelegd. Om verder tot een goed begrip te komen van hoe we deze profetie precies moeten benaderen, zullen we die nu eerst in stukjes ontleden. 1. Een decreet voor de herbouw van Jeruzalem markeert de start van de 70 weken.
Het herbouwen van Jeruzalem nam ongeveer 49 jaren (7x7 jaarweken) in beslag, waarna de volgende periode volgde van 434 jaren (62x7 jaarweken) volgde en de Messias, de Vorst verschijnt. Hierna lezen we dat het heiligdom (de tempel) te gronde gericht wordt en er tot het einde toe oorlogen en verwoestingen zullen zijn. Ik heb dit woord onderstreept omdat het aangeeft dat we die laatste jaarweek dus moeten loskoppelen van de andere 69. Deze jaarweek zal zich in de eindtijd manifesteren. Dán zal een verbond versterkt (of bekrachtigd) worden voor 1 jaarweek (7 jaren). Halverwege die week zullen de offerdiensten ophouden. We hebben het hier dus over 3,5 jaar. Dit is een periode die we telkens in Daniël en Openbaring terug zien komen. Interessant hierbij is dat niet uitgegaan wordt van een jaar van 365 dagen, maar van 360 dagen. Reken maar eens mee, Openbaring 12:6 heeft het over 1260 dagen. Wanneer we dat delen door 3,5 (vers 14) komen we uit op 360 dagen. Dit viel Sir Robert Anderson in 1881 ook op en hij maakte daarom een heel slimme veronderstelling. Dat als de laatste jaarweek uitgaat van jaren van 360 dagen, we bij de eerste 69 jaarweken óók moeten uitgaan van jaren van 360 dagen. We moeten immers wel consequent blijven. Hij begon te rekenen vanaf het decreet van Artachsasta en kwam precies uit op 6 april in het jaar 32 AD, de dag die wij Palmpasen zouden noemen. Het was de zondag waarop Jezus Jeruzalem binnenreed en Zichzelf presenteerde als de Messias, de Vorst (Daniël 9:25b). Waarom denkt u dat de mensen al klaar stonden met palmtakken in Matth. 21:8? Zij wisten precies welke dag het was. Men kon het tot op de dag nauwkeurig uitrekenen! Jezus bestraft de Farizeeën er zelfs voor dat zij dit niet wisten in Lukas 19:42-44. Dit was tevens de 10e van de maand Nisan, wat in Exodus 12:1-6 genoemd werd als de dag waarop het Paaslam binnengehaald werd. 4 dagen lang moest dit lam in het huis blijven en geïnspecteerd worden op eventuele onvolkomenheden. Jezus vervult dit profetische patroon ook in 32 AD, door op precies dezelfde dag het huis van God binnen te gaan (Lukas 19:45) en daar alles te ontdoen van onvolkomenheden. Ook wordt het Lam Jezus daarna grondig geïnspecteerd door de overpriesters en schriftgeleerden (Lukas 20:1 e.v.), die geen enkele fout in Hem konden vinden (vers 7, 26, 39-40, etc.) Wat bijzonder is, is dat ook hier weer 32 AD naar voren komt, wanneer we de Bijbel zeer letterlijk nemen en gaan rekenen met de gegevens die God ons blijkbaar wil openbaren.
Aanwijzing #5: Openbaring 8 Vorig jaar baarde Tom Horn van SkyWatchTV opzien door te beweren dat er op 13 april 2029 een asteroïde genaamd Apophis zal gaan neerstorten vlakbij Californië, en met een kracht van 1480 megaton (dat is 25x zo krachtig als de meest krachtige kernbom) enorme schade aan de planeet Aarde zal brengen. Het deed hem denken aan wat er geschreven stond in Openbaring 8. We schreven hier al uitgebreid over in dit artikel, eind vorig jaar. Om dit lange artikel niet onnodig lang te maken, verwijs ik u voor alle verdere details door naar die hyperlink. Ook schreef ik nog wat aanvullende gedachten in dit artikel. Wat ik zelf interessant vind, is dat als de inslag van Apophis de helft van de grote verdrukking markeert (2029), we ons af moeten vragen welk jaar dan het begin markeert. 2025. Ruim 42 maanden eerder is het zogenaamde Bazuinenfeest, op 23 september. En wat is dan het einde van de grote verdrukking? Het jaar 2032.
Aanwijzing #7: Hebreeën 4
Ten slotte wil ik u graag wijzen op een Bijbeltekst uit Hebreeën, waar Paulus (dat is vermoedelijk de schrijver) bij de lezer een koppeling tussen het heden (vers 7) en het verleden (vers 8) wil geven. Hij vergelijkt hier het ingaan van het beloofde land met het ingaan van de sabbatsrust. Hij noemt hier het aantal scheppingsdagen (vers 4) en vertelt erbij dat de Hebreeërs (het publiek van deze brief) eigenlijk nog steeds niet hun échte rust ingegaan zijn toen zij het beloofde land betraden. Waarom niet? Omdat zij hun hart hebben verhard. Paulus roept hen op om zich te beijveren om alsnog die rust in te gaan (vers 11). Welke toekomstige rust dan precies? Ik wil graag een suggestie doen. Gaat het hier wellicht om de rust die er zal zijn tijdens het 1000-jarige rijk? En als dat zo is, zijn er dan misschien meer parallellen tussen deze periode waarin de Israëlieten in de woestijn ronddwalen en de huidige periode waarin de Israëli's grotendeels in afvalligheid ronddwalen? Zou het zo kunnen zijn dat zij in plaats van 40 jaren rond te dwalen, nu 40 jubeljaren rond moeten dwalen, alvorens hun beloofde koninkrijk te kunnen betreden? 40 x 50 is natuurlijk weer 2000 jaren. Dit is speculatie van mijn kant, maar desalniettemin potentieel relevant in dit toch al lange rijtje aanwijzingen. Aanvullende opmerkingen Er is een grote groep christenen die meent dat Mattheüs 24:32-34 pleit voor een opname die uiterlijk in 2021 (of welke berekening dan ook) zal komen. Het idee hierbij is dat Israël als de olijfboom sinds 1948 is gaan bloeien en de generatie die vanaf dat moment leeft, de opname of wederkomst nog mee zal maken. Er zijn allerlei varianten in omloop, waarbij we kunnen spelen met de jaartallen 1947, 1948, 1967 en lengtes van generaties als 40, 50, 70, 80, 100 of zelfs 120 jaren. Ikzelf heb dit ook een tijd gedacht, maar recentelijk heb ik hieromtrent een aantal belangrijke nieuwe inzichten opgedaan. Ik werd tijdens één van mijn Bijbelstudies bepaald bij het kwalitatieve aspect van dit woord en niet zozeer het kwantitatieve aspect dat wij tot nu toe gehanteerd hebben. In andere woorden; een generatie zegt niet zozeer altijd iets over de levensduur, maar soms juist over hóe die generatie leeft. We kunnen daarvan talloze voorbeelden lezen in de Bijbel. In Genesis 7:1 wordt het woord generatie voor het eerst genoemd, en daar zien we al dat Noach de enige was die goed leefde van zijn generatie. Hier zien we al dat hier vooral een uitspraak gedaan wordt over de kwaliteit van deze generatie en niet over de kwantiteit (levensduur). Maar ook in Deuteronomium 32:5 en ook vers 20 zien we al een profetie over wat er met Israël zal gaan gebeuren, waarbij het toekomende geslacht een kwaadaardige generatie wordt genoemd. Ook hier is er weer de focus op de kwaliteit en niet op de kwantiteit. Telkens weer bevestigt Jezus dit in het Nieuwe Testament. In Mattheüs 3:7, 11:16, 12:34, 39, 41-42, 45, 16:4, 17:17, 23:33, 36, Markus 8:12, 38, 9:19, Lukas 3:7, 7:31, 9:41, 11:29-32, 50-51 en 17:25. Nergens praat Hij expliciet over een kwantitatieve generatie en het is dus eigenlijk niet logisch om meteen naar die conclusie te springen. Generatie De hypothese die we in de afgelopen jaren op Unravelations gevolgd hebben is dus niet per definitie onwaar, maar we zullen moeten overwegen dat Jezus hier vooral het soort mensen bedoelt waar Hij toen ook al mee te maken had. Denk eens aan de weerbarstige Joden van nu. We bidden voor hen en wensen hen toe dat ze hun Messias zullen gaan erkennen, maar de meesten van hen zijn net zo recalcitrant als de generatie Joden destijds. Farizeeën, de strikte Joden die de letter van de wet wilden volgen en er zelfs de zgn. 'orale wet' aan toe voegde. Maar denk ook aan de Sadduceeën, de liberalen van die tijd. Zij geloofden niet eens in een wederopstanding (Matth. 22:23). We kunnen de uitspraak van Jezus dus prima in een dergelijk licht uitleggen, door te zeggen dat "die [verdorven] generatie niet voorbij zal gaan, tot al deze dingen geschied zijn." Wat dit inhoudt, is dat we dus mogelijk het tijdspad wat ruimer moeten nemen. Een opname behoeft dus op grond van Mattheüs 24:32-34 niet per sé uiterlijk in 2021 of welk jaar dan ook plaats te vinden. Jubeljaar In eerdere blogs heb ik de these geponeerd dat Jezus in Lukas 4:16-21 het jubeljaar inluidt met zijn speech in de synagoge in Galilea. Ik kijk daar nu wel kritischer naar. Het is eigenlijk helemaal niet waarschijnlijk dat Jezus op het moment dat een jubeljaar uitgeroepen werd (de 10e van de 7e maand, ofwel op de Grote Verzoendag, 5 dagen voor het Loofhuttenfeest) in Galilea was (referenties: Leviticus 23:27-43, 25:9-10). Het was namelijk verplicht voor elke Israëliet om driemaal per jaar in de tempel te verschijnen, te weten tijdens het Feest van de Ongezuurde Broden, Pinksteren en het Loofhuttenfeest (Exodus 23:16-17). We zien dat Jezus dan weliswaar ná een periode van 40 dagen van vasten naar Galilea gaat (Lukas 4:2-14), maar dit zou Hem na Zijn speech in de synagoge slechts 5 dagen geven om van Galilea naar Jeruzalem te kunnen reizen. Een pelgrim doet daar gemiddeld zo'n 3 dagen over, dus dat is best krap aan, temeer omdat we Jezus in de paragrafen en het hoofdstuk erna nog lang in Galilea zien rondlopen. Pas in hoofdstuk 6 zien we Hem in Jeruzalem, en dan is dat rond het Paasfeest. Het is dus veel logischer om deze speech ergens rond de zomer of winter te plaatsen, dan bij de start van het najaar. Ik noem dit omdat ik in mijn overzicht met de regeringsperiode van Tiberius hierboven ben afgeweken van mijn eerdere positie hieromtrent. Dit heeft er mede mee te maken dat het jubeljaar in 25 AD was, wat eigenlijk veel te vroeg was voor Jezus om 30 jaar oud te zijn (Lukas 3:1, 23), omdat dit Zijn geboorte dan in 5 BC zou plaatsen, terwijl 2 BC veel waarschijnlijker is. Paasfeesten Jezus' bediening zou in het bovenstaande overzicht dan wel verlengd worden tot ongeveer 5 jaar, wat lang lijkt, maar op zichzelf wel te verzoenen met de 4 paasfeesten die beschreven worden in Johannes (2:13, 5:1, 6:4, 11:55). In Joh. 5:1 wordt dit niet als Paasfeest omschreven, maar wel staat hier dat Jezus in Jeruzalem moest zijn (denk nog eens terug aan Exodus 23:16-17, waar staat dat alle Joden aanwezig moesten zijn bij Ongezuurde Broden, Pinksteren en het Loofhuttenfeest). Het hoofdstuk ervóór lezen we echter een bijzondere uitspraak, dat de oogst nog 4 maanden duurt (Joh. 4:35). Dit kan dus al niet gaan over de laatste 2 feesten uit het rijtje van Exodus 23:16-17. Het móet hier wel gaan over het feest van Ongezuurde Broden, wat in feite rond het Pesach, ook wel Pasen genoemd, is. Wanneer we in Joh. 6:4 lezen dat het Pasen nabij is, maar Jezus in de tussentijd nog naar Galilea afreist (Joh. 6:1), móet dit dus wel over een ander Paasfeest gaan. De tijdslijn hierboven begint dus vermoedelijk in de zomer of winter, waarna 4 Paasfeesten volgen. Op het laatste Pesach wordt Jezus gekruisigd, in 32 AD. Ik geloof dat dit een sluitend model is, waarin alle variabelen passen. Dat Jezus' bediening daarmee 4,5 jaar zou duren lijkt een vreemd getal, maar wanneer we uitgaan van een start in de zomer, komen we uit op een bediening van 5 jaar, zodat Jezus 35 is als Hij ten hemel vaart (in de zomer). 35 is de helft van 70 en in dat opzicht is dat natuurlijk wel weer een betekenisvol getal. Opname Laat ik afsluiten met een disclaimer. Misschien was het handiger geweest om dat eerder te doen. Wil ik hiermee beweren dat ik met 100% zekerheid een datum in steen ga zetten? Absoluut niet. Dat we veel aanwijzingen hebben voor de start van de grote verdrukking in 2025, betekent niet dat de opname de dag ervoor zal gebeuren. Henoch werd zo'n 600 jaar vóór de zondvloed opgenomen. Het is goed mogelijk dat ook hier weer een klein intermezzo is. Een kleine periode tússen de opname en het begin van de verdrukking. Hoe lang dat intermezzo zal zijn? Een dag, een week, een maand, een jaar, 3.5 jaar? Wie zal het zeggen. Profetie is als kijken in een donkere spiegel (1 Kor. 13:9-12). Tegelijk zien we de tekenen van de tijd. We kunnen het op onze klompen aan voelen komen. Als we wakker zijn, is het voor ons eigenlijk geen verrassing (1 Thess. 5:4, Hebr. 10:25, Openb. 3:2-3). De opname is voor ons mensen imminent. Ze kan elk moment gebeuren en we zullen altíjd klaar moeten staan. Niet dat we anders niet mee gaan. Nee, als we geloven gaan we gewoon mee. Punt uit. Maar zou een bruid niet naar haar Bruidegom verlangen? Er is zelfs een kroon voor weggelegd (2 Tim. 4:8). En nu we de contouren van het boek Openbaring al voor onze ogen zien verschijnen, is het dan niet logisch dat we branden van verlangen om Hem eindelijk in het écht te ontmoeten en voor altijd met Hem te zijn? De opname (die vooraf gaat aan de grote verdrukking) kan dit jaar gebeuren, maar natuurlijk kan het zo zijn dat we toch nog wat langer moeten wachten, tot volgend jaar. Of 2023, of 2025. Persoonlijk vermoed ik dat we hier voor die tijd wel weg zijn, om de redenen die ik u hierboven heb gegeven en door wat ik om me heen zie. Het gaat allemaal zo snel. De wederkomst vindt echter plaats ná de grote verdrukking, als de laatste jaarweek, de 7 jaren van grote benauwdheid voorbij zijn. En ja, het zou goed kunnen dat Bottenbley gelijk heeft met zijn 2032. God bless! :)  Het vredesplan voor het Midden-Oosten is er dan eindelijk. "May God bless us all with security, prosperity and peace." Met deze woorden besloot Netanyahu de persconferentie, die natuurlijk wel héél erg doen denken aan 1 Thessalonicenzen 5:3. Het maar liefst 181 pagina's tellende document bevat een hoop informatie die ik hier niet allemaal zal samenvatten. De belangrijkste 2 punten van het document zijn schokkend: 1. Het land Israël zal verdeeld worden (de gevreesde 2-statenoplossing), en nóg erger: 2. Jeruzalem zal verdeeld worden. Dat geeft Trump nog niet hardop toe, omdat hij denkt dat Jeruzalem in strikt juridische zin onverdeeld blijft. Hieronder een conceptuele kaart uit het document zelf.
"Op die dag zal het gebeuren dat Ik Jeruzalem zal maken tot een steen die moeilijk te tillen is voor al de volken. Allen die hem optillen, zullen zichzelf zeker diepe sneden toebrengen, en al de volken van de aarde zullen zich tegen haar verzamelen." (Zacharia 12:3, HSV) Kunstje Trump en Netanyahu beweren bij hoog en bij laag dat Jeruzalem onverdeeld blijft. Hierbij doelen ze op de status quo van de stad. De huidige veiligheidsbarrière blijft en het Oostelijke deel zal de naam Al-Quds krijgen, en hoofdstad van de Palestijnse staat worden. Het is dus een technisch, juridisch kunstje. Er zal geen fysieke barrière (zoals een muur) meer (bij)komen. De status quo blijft, maar dan zal het oostelijke deel (wat in feite al Arabisch was) nu dan écht een eigen stad gaan vormen, de hoofdstad van Palestina, genaamd Al-Quds. Dit was altijd al de naam die de moslims aan de stad Jeruzalem gaven. Ik hoef u natuurlijk niet te vertellen dat God hier heel verdrietig van wordt. Boos zelfs. "Want zie, in die dagen en in die tijd, als Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Juda en Jeruzalem, zal Ik alle heidenvolken bijeenbrengen en hen doen afdalen naar het dal van Josafat. Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren, vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël, dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben. Mijn land hebben zij verdeeld. Zij hebben het lot geworpen over Mijn volk. Zij gaven een jongen voor een hoer; zij verkochten een meisje voor wijn, zodat zij konden drinken." (Joël 3:1-3, HSV) Potentie
Hoe verschrikkelijk dit plan ook is, het heeft denk ik de potentie om tóch de goedkeuring van de Palestijnen te ontvangen. En ook de Israëli's zullen er de volgende verkiezingen niet omheen kunnen. Óf ze kiezen voor de breed lachende Netanyahu die het volledig eens was met Trumps speech, waarin deze laatste letterlijk zei dat Oost-Jeruzalem voor de Palestijnen wordt. Óf ze kiezen voor Gantz die ná de verkiezingen van 2 maart met het plan (dat ook híj een uitstekend plan noemde) aan de gang gaat en de Palestijnen al in de pocket heeft. Vanuit de Bijbel weten we ook dat het gáát gebeuren, maar is dat moment nu? We zullen het zien. Ook betekent een implementatie van dit plan nog niet meteen dat we de opname gemist hebben. Het verbond uit Daniël 9:27 staat in verband met de offerplaats die ontheiligd zal worden (zie ook Jezus' uitleg in Matth. 24:15-21). Vermoedelijk wordt deze deal dus later nog versterkt, uitgebreid, groter gemaakt, met iets spectaculairs, zoals Amir Tsarfati van Behold Israel al een tijd roept. De kans is groot dat deze deal dus nog een follow-up krijgt en er bijvoorbeeld een tempel naast de Rotskoepel gebouwd mag worden. Dat kan door Trump zijn, maar dat hóeft niet per sé. Het is niet zo dat Trump nu sowieso meteen de antichrist is. Degene die de deal m.b.t. de derde tempel sluit, zal de antichrist zijn. Maar dan zijn wij al opgenomen en voor eeuwig bij onze Heer Jezus Christus. Maranatha! :-) Sinds generaal Qassem Soleimani is gedood door de Amerikaanse strijdmachten, gonst het in de wereld van profetiestudenten van de geruchten over een mogelijke uitkomst van een profetie uit Jeremia 49. Een profetie die heel 'toevallig' in hetzelfde hoofdstuk staat als de ondergang van Damascus, wat ook al niet ver weg meer lijkt te zijn als we deze beelden bekijken. Er is al veel over gezegd, maar gezien de retoriek van zowel Iran als de V.S., zou ik durven beweren dat het zelfs een scenario is waar serieus rekening mee gehouden moet worden. Áls Jeremia 49 op korte termijn staat te gebeuren, en we weten vanuit de Bijbel dát het een keer zal gaan gebeuren, dan kunnen de mensen in West-Iran maar beter vluchten.
"Zo zegt de HEERE van de legermachten: 'Zie, Ik ga de boog van Elam breken, de keur van hun gevechtskracht. Ik zal over Elam doen komen vier stormwinden, van de vier einden van de hemel, en Ik zal hen verstrooien naar al deze windstreken. Er zal geen volk zijn waarheen de verdrevenen uit Elam niet zullen komen. Ik zal Elam ontsteld doen staan ten overstaan van hun vijanden, ten overstaan van wie hen naar het leven staan. Ik zal onheil over hen brengen: Mijn brandende toorn,' spreekt de HEERE. 'Ik zal het zwaard achter hen aan zenden, tot Ik aan hen een einde zal hebben gemaakt. Ik zal Mijn troon opstellen in Elam en koning en vorsten vandaar verdelgen,' spreekt de HEERE. 'Maar het zal in later tijd gebeuren dat Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Elam,' spreekt de HEERE." Boog In de profetie lezen we over de zogenaamde 'boog van Elam', wat de keur van hun gevechtskracht is. Het neusje van de zalm. De top of the bill, zeg maar. Hmm.. Eens even denken. Wat zou dat toch kunnen zijn? Waarom zijn ook alweer al die sancties door de VS op Iran gelegd? Juist, vanwege haar nucleaire aspiraties. Wat zou dit kunnen betekenen? In het Hebreeuws vinden we een clou. Qesheth Dr. Chuck Missler van Koinonia Institute vermeldt tijdens zijn verhandeling van Ezechiel 38 en 39, dat bij het woord 'boog' in profetie niet altijd specifiek gedacht moet worden aan een klassieke boog. Het woord 'qesheth', wat óók in Jeremia 49 gebruikt wordt, kan ook wijzen op 'iets dat een projectiel afschiet'. Verder vertelt Missler dat het originele Hebreeuwse woord voor 'pijlen' in Ezechiel 39 impliceert dat zij doelzoekend zijn. Als u in die tijd een profetie over nucleaire raketinstallaties in de eindtijd zou krijgen, hou zou ú dat dan beschrijven? Kernramp Wanneer we verder in de profetie lezen, worden grote woorden gebruikt. De complete bevolking van West-Iran zal moeten vluchten omdat die 'boog' vernietigd wordt. Wanneer we een beetje tussen de regels door lezen, lijkt dit wel op een kernramp van enorme proporties te wijzen. Maar hoe zal dit dan kunnen gebeuren? Gaat Trump zomaar een nucleaire raket op Iran gooien? Natuurlijk niet. Gezien Trumps eerdere acties is hij juist heel voorzichtig met burgers, en pakt hij juist enkel de militaire doelen. Dit lijkt dus niet waarschijnlijk. Maar een scenario waar mensen misschien géén rekening mee houden, is dat Trump een grote bom op de 'keur van Irans gevechtskracht', ofwel het nucleaire centrum in Bushehr gaat gooien. Trump was de eerste president die een zogenaamde MOAB in het écht in durfde te zetten. Mother of all Bombs, betekent deze afkorting. Het is een enorme bom, de grootste bom ter wereld die níet nucleair is. In deze video ziet u hoe Trump er een grot in Afghanistan mee opblaast, om een statement te maken tegen Al-Qaeda. Ook knalde Trump al eens bijna 60 peperdure Tomahawk-raketten af op militaire doelen in Syrië. Breuklijn Het gevaar hierbij is echter, dat áls Trump besluit om zulke wapens in te zetten, de nucleaire activiteiten in Bushehr zich op een breuklijn bevinden. In de afgelopen week nog vonden daar twee flinke aardbevingen plaats. Een MOAB op zo'n fragiele plek gooien, is misschien geen goed idee. We hebben allemaal de kernramp in Fukushima nog vers in ons geheugen liggen denk ik. Als er nucleair water de zee in lekt, heeft het Midden-Oosten een groot probleem. En dan heb ik het nog niet eens over de straling of de verdere seismische gevolgen die door de hele breuklijn kunnen trekken. Zo'n actie zou een gigantische catastrofe voor Iran worden. Waarschijnlijkheid
'Allemaal leuk bedacht', denkt u misschien, 'maar hoe waarschijnlijk is zoiets?' Wel, volgens dit artikel van Irael Today, dat gisteren uitkwam, is dit scenario zéér goed mogelijk. Iran heeft immers al aangegeven dat het nog niet klaar is met haar wraakacties. En ook Trump gaf al aan maar liefst 52 doelen in gedachten te hebben waar hij zou kunnen toeslaan. Israel Today zegt dat Trumps hoofddoel eigenlijk maar één doel kan zijn. Bushehr. Tel hierbij op dat Trump deze week maar liefst twee keer twitterde dat Iran nooit een nucleair wapen mag krijgen, en het plaatje wordt wel heel duidelijk. Ook noemt Israel Today de MOABs omdat dit naast de lichtere zgn. 'bunker busters' het enige wapen is dat de ondergrondse nucleaire faciliteiten in Bushehr effectief kan vernietigen. Trump heeft al extra B52-bommenwerpers die kant opgestuurd die vermoedelijk bedoeld zijn om zo'n aanval in korte tijd te kunnen doen. Zegt u het maar.. Toekomst Dit zijn ernstige dingen. Geen enkel weldenkend mens vindt zoiets leuk. Maar toch weten we dat er iets dergelijks zal gebeuren in de nabije toekomst. Het is nu eenmaal onontkoombaar. De Bijbel schetst ons een treurig einde voor hen die Jezus niet kennen. Maar gelukkig schetst zij bovenal een prachtig einde voor hen die in Christus zijn. Zij zullen samen met de mensen die in Christus gestorven zijn, worden opgenomen naar de hemel vóór de wraak van God uitgestort wordt (1 Thess. 4:13-5:9). En als we de ingrediënten van die grote verdrukking nú al zien, weten we dat de opname die éérder zal komen, dus nóg dichter bij is! Hóe dichtbij, blijkt niet alleen hieruit, maar wellicht ook wel uit de vele aanwijzingen die hiernaast nog tot ons komen. Denk aan de profetie van rabbi Kaduri, of het teken dat op 4 april in de sterrenhemel te zien zal zijn. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Houd vol. Bid voor Iran. Voor onze broeders en zusters. Voor alle mensen die Christus nog niet kennen. En houd niet op het goede te doen. We zijn er bijna. Hoe lang het nog duurt? Ik kan het u niet zeggen, maar als we dit alles zo lezen duurt het vast niet lang meer. God bless! :-) |
