Overwinnen in de Verdrukking (Deel I): Tijdstip

Er is al veel gezegd over het onderwerp van de zgn. "opname". Sommige christenen geloven dat de kerk naar de hemel opgenomen zal worden, sommigen geloven überhaupt niet in een opname. En zelfs onder degenen die in een opname geloven, is er een voortgaand debat over wanneer we het precies kunnen verwachten, in relatie tot de grote verdrukking, zoals Jezus het noemde in Mattheüs 24:21. Zullen we van tevoren worden opgenomen (pre-trib)? Aan het einde (post-trib)? Of misschien ergens halverwege (mid-trib)? Een zuster genaamd Annette Bell gaf haar perspectief op het onderwerp van de opname, door meteen te gaan voor de "heilige graal" in de wereld van de pretribbers: 1 Thess. 4:13-18. We zullen haar argumenten analyseren, en zien of haar artikel over het tijdstip van de verzameling enigszins stand kan houden. U kunt haar artikel hier lezen.

" 15. Want dit zeggen wij u met een woord van de Heere, dat wij die levend zullen overblijven tot de komst van de Heere, de ontslapenen beslist niet zullen voorgaan. 16. Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. 17. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn." (1 Thessalonicenzen 4:15-17, HSV)

Tijdstip
Laten we snel ter zake komen. Bells belangrijkste argument is dat het probleem bij pretribbers het verkeerd lezen van de passage in 1 Thess. 4 is. Ze bepleit dat het tijdstip van de opname duidelijk gepositioneerd moet worden bij het tijdstip van de "Komst van de Heere". Volgens haar zal dit worden vergezeld van een opstanding van de doden, zoals ook geïmpliceerd wordt met de frase "de ontslapenen". Ze plaatst deze gebeurtenis rond Openbaring 20:5, waar gezegd wordt dat er een opstanding is. De éérste opstanding, om precies te zijn. Nou, dat is het dan, nietwaar? Hebben we nog meer bewijs nodig? Jazeker. Bells manier van denken lijkt wellicht een sterk argument, maar laten we eens beter kijken. 

Jezus vergelijkt Zijn tweede komst met een bliksemschicht, zichtbaar voor allen, van het oosten tot het westen.

" 27. want zoals de bliksem vanuit het oosten komt en zichtbaar is tot in het westen, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. 28. Want waar het dode lichaam is, daar zullen de gieren zich verzamelen. 29. En meteen na de verdrukking van die dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal zijn schijnsel niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen en de krachten van de hemelen zullen heftig bewogen worden. 30. En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen al de stammen van de aarde rouw bedrijven en zij zullen de Zoon des mensen zien, als Hij op de wolken van de hemel komt met grote kracht en heerlijkheid." (Mattheüs 24:27-30, HSV)

Parousia
Het Griekse woord dat we in 1 Thessalonicenzen 4:15 vinden is parousia, en betekent inderdaad "komst", maar ook "aanwezigheid". Het wordt gebruikt in Mattheüs 24:3, 27, 37 en 39, en markeert niet een noodzakelijkerwijs een specifiek moment, maar vooral een tijdspanne. Sta me toe dit uit te leggen. In vers 3 stellen de discipelen drie belangrijke vragen. Eerst, wanneer de tempel en de bijbehorende gebouwen afgebroken zullen worden, als een directe wedervraag op Jezus' uitspraken in het vers ervoor. Ten tweede, wat het teken van Zijn komst is, en ten derde wanneer de wereld of het tijdperk zal eindigen, afhankelijk van uw vertaling. Het teken van Zijn komst is, volgens de verzen 27-30, zichtbaar voor allen. Het wordt ook vergezeld door vallende sterren en andere celestiële tekenen, zoals de maan en de zon die verduisterd zullen worden. Tevens zal de komst van de Zoon des mensen zijn zoals de dagen van Noach, vertellen de verzen 37-39 ons. Waarom dit belangrijk is? Fijn dat u het vraagt. Bladert u mee naar Openbaring 6.

" 12. En ik zag toen het Lam het zesde zegel geopend had, en zie, er kwam een grote aardbeving, en de zon werd zwart als een haren zak, en de maan werd als bloed, 13. en de sterren van de hemel vielen op de aarde, zoals een vijgenboom zijn onrijpe vijgen afwerpt als hij door een harde wind wordt geschud. 14. En de hemel week terug als een boekrol die wordt opgerold. En alle bergen en alle eilanden werden van hun plaats gerukt. 15. En de koningen van de aarde, de groten, de rijken, de oversten over duizend, de machtigen en alle slaven en vrije mensen verborgen zich in de grotten en tussen de rotsen in de bergen. 16. En zij zeiden tegen de bergen en de rotsen: Val op ons en verberg ons voor het aangezicht van Hem Die op de troon zit, en voor de toorn van het Lam. 17. Want de grote dag van Zijn toorn is aangebroken en wie kan dan staande blijven?" (Openbaring 6:12-17, HSV)

Zegels
Wat we hier zien, lijkt enorm op de situatie in Mattheüs 24. Als eerste zien we in Openbaring 6 de vier ruiters van de Apocalyps, die een sterke korrelatie vertonen met de verzen 5-8 van Mattheüs 24. Daarná zien we de tekenen in de hemel, na de verdrukking van die dagen. Nogmaals, dit is heel vergelijkbaar met de beschrijving van de eindtijd zoals in Mattheüs 24. Daarna, in de laatste verzen, zien we de koningen en machtigen der aarde, evenals overigens alle vrije mensen, zichzelf verbergen van het aangezicht van Hem Die zit op de troon. Zijn dit de aardbewoners die zich eindelijk realiseren dat Jezus Zijn wraak stuurt? Het lijkt erop dat zij eindelijk tot deze bewustwording kwamen doordat zij Hem in de wolken zagen. Want bedenk nog eens; Jezus zou zichtbaar zijn voor allen. Maar.. hoe zit het dan met het teken? Ik bedoel, er is een duidelijk onderscheid tussen een teken en hetgeen het naar verwijst. Een teken markeert een kruising, maar is niet de kruising zélf. Als dat zo was, was er geen tijd meer om te remmen. Mensen moeten wel de kans krijgen zich te bekeren. Dit is wat de stammen van Israël wél doen (Matth. 24:30). Van welke stam van de aarde bent u? Dit is een beroerde vertaling van het Griekse woord gé, wanneer we het vergelijken met Zacharia 12:10-14. Dát is de bedoeling van de grote verdrukking; om Israël tot dit inzicht te brengen:

" 10. Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de Geest van de genade en van de gebeden uitstorten. Zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben. Zij zullen over Hem rouw bedrijven, als met de rouwklacht over een enig kind; en zij zullen over Hem bitter klagen, zoals men bitter klaagt over een eerstgeborene. 11. Op die dag zal in Jeruzalem de rouwklacht groot zijn, zoals de rouwklacht van Hadad-Rimmon in het dal van Megiddo. 12. Het land zal rouw bedrijven, elk geslacht afzonderlijk: het geslacht van het huis van David afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk, het geslacht van het huis van Nathan afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk, 13. het geslacht van het huis van Levi afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk, het geslacht van Simeï afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk, 14. al de overige geslachten: elk geslacht afzonderlijk en hun vrouwen afzonderlijk." (Zacharia 12:10-14, HSV)

Teken
Welnu, wat is dat teken dan precies? Is het het teken dat we zien in Openbaring 12? Of is het het teken dat we vinden in Openbaring 15? Ik kan u horen schreeuwen: "Het teken van Openbaring 12 gaat over Jezus' geboorte!" Oh. echt? Jazeker, er zijn veel parallellen, maar laten we ook de verschillen overwegen. Het wegrukken uit vers 5 (harpazo in het Grieks, wat ook in 1 Thess. 4 gevonden wordt) is overduidelijk een reddingsmissie, om het kind van het gevaar van de verslindende draak te redden. Wie is de draak in dit verhaal? Is het Satan, of Herodus? "Dat is Herodus", zegt u? Oké, maar hoe was Jezus dan "opgenomen naar de hemel" als Hij naar Egypte wordt meegenomen? Maar misschien bent u wel geneigd om "Satan" te zeggen. Echter, als hij de draak is hier, en u verwijst naar de opname in Handelingen 1, vraag uzelf dan af waar het gevaar is op dat moment. Die is er niet. In feite had Jezus Satan juist overwónnen door Zijn plaatsvervangende dood voor ons! Dus, wie is het? Nu, het is overduidelijk Satan, maar niet op de manier die u waarschijnlijk denkt. Laat me dit uitleggen.

" 1. En er verscheen een groot teken in de hemel: een vrouw, bekleed met de zon, en de maan was onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. 2. En zij was zwanger en schreeuwde het uit in barensnood en in haar pijn om te baren. 3. En er verscheen een ander teken in de hemel. En zie: een grote vuurrode draak met zeven koppen en tien hoorns. En op zijn koppen zeven diademen. 4. En zijn staart veegde het derde deel van de sterren van de hemel en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die op het punt stond te baren, om haar Kind te verslinden, zodra zij Het gebaard zou hebben. 5. En zij baarde een Zoon, een mannelijk Kind, dat alle heidenvolken zal hoeden met een ijzeren staf. En haar Kind werd weggerukt naar God en naar Zijn troon." (Openbaring 12:1-5, HSV)

Christus
De profetie over het kind hier heeft een dubbele gelaagdheid. Als het een gebeurtenis uit het verleden beschreef, hoe kon het dan een openbaring zijn? Dat is het ook niet. Het verbindt met het beeld dat we in Bethlehem zien, maar voegt een nieuwe laag toe. Vergis u niet, het gaat over Jezus, maar focust meer op het Lichaam van Christus, niet enkel op het Hoofd (ref. Kol. 1:18). Het Hoofd is alreeds in de hemel, maar wacht op het Lichaam. Ze horen samen te zijn. Waarom zou Hij Zijn eigen lichaam straffen? Ja, dat lijkt misschien onbevattelijk voor velen van u, maar sta me toe om dit verder toe te lichten. De eigenschappen van het Kind hier hebben een dubbele lading. Er wordt immers gezegd dat Jezus met een ijzeren staf zal regeren, maar dat wordt óók van Zijn Lichaam gezegd; de gemeente. Gelooft u me niet? Kijk dan niet verder dan het tweede hoofdstuk van Openbaring:

"En wie overwint en wie Mijn werken tot het einde toe in acht neemt, hem zal Ik macht geven over de heidenvolken. En hij zal hen hoeden met een ijzeren staf – zij zullen als kruiken van een pottenbakker verbrijzeld worden – zoals ook Ik die macht van Mijn Vader heb ontvangen." (Op. 2:26-27, HSV)

Israël
Wanneer u door de rest van de tekst leest, wordt duidelijk dat er een enorme verdrukking over de rest van de mensen op de aarde komt. Twee groepen blijven over, waarvan er één een speciale bescherming krijgt; Israël. De vrouw is overduidelijk Israël, wanneer we de schriften andere schriften laten interpreteren (vergelijk Genesis 37:9-10). Zij kan echter ontsnappen, dankzij de genade van God (vers 13-14), maar de rest van haar kinderen zijn nog steeds kwetsbaar voor Satan, zoals we in vers 17 zien. Dit overblijfsel is niet de kerk, maar een nieuwe groep gelovigen die "heiligen" worden genoemd in het restant van het boek Openbaring. Nog steeds niet overtuigd? Legt u me dan uit waarom Johannes, die het woord "gemeente" (Grieks: ekklesia) in de eerste hoofdstukken van Openbaring frequent gebruikte, stopt met het gebruik van dat woord in de hoofdstukken 6-19? Het woord "gemeente" wordt nérgens in de verdrukking gebruikt! Waarom is dat zo? Laten we een helderder beeld proberen te krijgen, en naar Openbaring 5 gaan, voordat er ook maar één zegel van de verdrukking is geopend.

" 8. En toen Het de boekrol genomen had, wierpen de vier dieren en de vierentwintig ouderlingen zich vóór het Lam neer. Zij hadden elk een citer en gouden schalen vol reukwerk. Dit zijn de gebeden van de heiligen. 9. En zij zongen een nieuw lied en zeiden: U bent het waard om de boekrol te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons voor God gekocht met Uw bloed, uit elke stam, taal, volk en natie. 10. En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde." (Openbaring 5:8-10, HSV)

Ouderlingen
In deze scene zien we een heel bijzondere groep, genaamd de 24 ouderlingen. Wie zijn dat? Wel, merk op dat ze gekenmerkt worden door het feit dat zij zingen dat het Lam voor hen geslacht was, en zij vrijgekocht zijn door Zijn bloed. Hoe kan dat op iemand anders dan op mensen slaan? Maar er is meer.. Dit gaat niet enkel over Oudtestamentische heiligen, wat over het algemeen bijna alleen maar Joden zijn. Nee, het gaat over mensen van élke stam, taal, volk en natie. Dit gaat over de dispensatie van de kerk! Hoe zijn zij hier gekomen? Zijn dit de doden in Christus? Als dat zo is, hoe kunnen zij dan alreeds een kroon en witte kleren (zie Op. 4:4) hebben, wat overduidelijk een beloning is? Ik dacht dat loon enkel gegeven werd bij de Rechterstoel van Christus? Is er elke keer als een christen sterft, dan een aparte sessie? Of is er maar één sessie? Wanneer we 1 Korinthe 15:51-52 met 2 Korinthe 5:1-10 vergelijken, dunkt het me dat het over één gebeurtenis gaat, geen doorgaande serie sessies door de eeuwen heen. In 1 Korinthe 3:13 gaat het zelfs over een zekere dag (dé dag), wat gemarkeerd is door het bepaalde lidwoord de. Samengevat zien we dus een beeld van ten minste 24 ouderlingen die overduidelijk geïdentificeerd worden als de kerk, reeds in de hemel voordat er ook maar één zegel van de verdrukking is verbroken. Maar.. wie zijn die 24 ouderlingen dan precies?

" 4. Van de zonen van Eleazar werden er meer gevonden als hoofden van de mannen dan van de zonen van Ithamar, toen zij hen indeelden; van de zonen van Eleazar waren er namelijk zestien familiehoofden, maar van de zonen van Ithamar waren er acht familiehoofden. 5. Zij deelden hen in door het lot, zowel de ene als de andere groep, want de leiders van het heiligdom en de door God aangestelde leiders waren uit de zonen van Eleazar en uit de zonen van Ithamar." (1 Kronieken 24:4-5, HSV)

Priesters
Merk op hoe deze 24 ouderlingen in Openbaring 5 zichzelf zowel koningen als priesters noemen in vers 10. Dit is duidelijk een verwijzing naar hoe God door David het Israëlische priesterschap in 24 groepen indeelde, zoals de tekst hierboven duidelijk demonstreert. Het feit dat het ouderlingen zijn, impliceert dat zij ondergeschikten hebben. Omdat Openbaring een boek is dat veel symbolische taal gebruikt, besloot de Heilige Geest om de gehele groep genaamd "de gemeente" als zodanig te beschrijven, om een bepaalde boodschap naar ons te communiceren. De boodschap is hier is dat de kerk in deze dispensatie, welke als laatste kwam, de eerste is geworden. God kwam éérst naar Israël, maar aangezien zij Zijn Zoon afwezen, ging Hij in plaats daarvan naar de gemeente. U kunt dit lezen in Mattheüs 19:30, meteen opgevolgd door hoofdstuk 20. Het is duidelijk dat Israël hier in het vizier is. De wijngaard is een woordbeeld dat terug relateert aan Jesaja 5, welke ontegenzeggelijk over het huis van Israël en de mannen van Juda (vers 7) spreekt in deze context. Jezus herhaalt deze boodschap zelfs nog eens in vers 16 van Mattheüs 20. In hoofdstuk 21 maakt Hij het zelfs nóg duidelijker. De werkers in de wijngaard misdroegen zich, en Jezus besloot daarom om het koninkrijk aan een ándere "natie" te geven (vers 43). Samengevat zien we dus inderdaad dat de kerk éérder in de hemel komt dan Israël in zowel Openbaring 5 als 12. Welnu, hoe helpt dit ons dan om te bepalen wanneer de zogenaamde "komst van Jezus" is?

"De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voor die dag van de HEERE komt, die grote en ontzagwekkende." (Joël 2:31, HSV)

Verdrukking
Zoals ik al eerder betoogde, is de "komst van Christus" meer een algemene term om een zekere periode aan te duiden, niet één specifieke dag. Dit wordt evident door verzen als Joël 2:31 te vergelijken met Mattheüs 24:29. In Joël worden de zon en maan beschreven als verduisterd vóór de Dag van de Heer. In Mattheüs worden ze juist beschreven als verduisterd ná de verdrukking. Dus, welke is het? Is de komst van Christus een synoniem voor de Dag van de Heer? Of een synoniem voor de verdrukking? Het antwoord is ja. We zien een serie gebeurtenissen in zowel Mattheüs 24 als Openbaring 6-19, die duidelijk veel tijd in beslag nemen om tot een volledige vervulling te komen. Gedurende deze gebeurtenissen, is het duidelijk dat Jezus in alle betrokken is. Hij wordt praktisch door de hele wereld gezien in hoofdstuk 6, wanneer de mensen zich proberen te verbergen voor Zijn gezicht en wraak. Zijn teken wordt gezien in de hoofdstukken 12 en 15, en uiteindelijk zien we Hem arriveren in hoofdstuk 19. Terwijl de rest van de aardbewoners zich niet wil bekeren van hun slechte daden (Op. 9:20-21, 16:9-11), laat Israël de juiste reactie zien nadat zij Zijn teken zien. Dan (h)erkennen zij Hem eindelijk als hun Messias, en laten berouw zien. Dit is hun toegangskaartje tot het 1000-jarige Koninkrijk, nog steeds in hun sterfelijke lichamen natuurlijk. We weten dit door dit te vergelijken met teksten als Jesaja 65:17-25, waar vers 20 vertelt dat ondanks de sterk verbeterde omstandigheden, dood en zonde nog steeds aanwezig zijn. Dit in scherp contrast tot hoe de eeuwigheid is beschreven in Openbaring 21.

"En meteen na de verdrukking van die dagen zal de zon verduisterd worden en de maan zal zijn schijnsel niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen en de krachten van de hemelen zullen heftig bewogen worden." (Mattheüs 24:29, HSV)

Komst
Enfin, wanneer Paulus over de komst van Christus spreekt in 1 Thessalonicenzen, is het evident dat het over het eerste gedeelte van Zijn komst gaat. Wanneer Mattheüs over de komst van Christus spreekt, gaat het over het laatste deel. Bedenk nog eens hoe Jezus' eerste komst tevens in twee gedeelten was. Hij kwam in Bethlehem, maar Zijn bediening duurde decennia voordat Hij in de openbaarheid trad. En zelfs daarna nog duurde het 3,5 jaar. Toen stierf Hij. En toen kwam Hij weer terug! Vanuit de dood, bedoel ik. Dit wordt allemaal nog steeds beschouwd als Zijn eerste komst. Begrijpt u nu wat ik bedoel? Waarom zou Zijn tweede komst niet op een zelfde soort manier kunnen zijn? Hij zal eerst voor de bruid komen, om haar te redden van de draak. Daarna zal Hij komen als een Rechter, zeven jaar lang, om Israël tot bekering te brengen. Ondertussen zijn andere mensen nog steeds in staat om zich te bekeren en in Jezus te gaan geloven. Ze zullen daarvoor onthoofd worden, en als hun getal compleet is (Op. 6:11), zullen zij ook een nieuw lichaam en een beloning ontvangen. Een tweede oordeel, welke inderdaad te ontdekken is in Openbaring 20:4.

"Zalig en heilig is hij die deelheeft aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen regeren, duizend jaar lang." (Openbaring 20:6, HSV)

Opstanding
Het wordt de eerste opstanding genoemd, wat lijkt te suggereren dat dit de eerste ooit is. Maar is dat wel écht zo? Jezus' opstanding is namelijk de eerste, technisch gesproken. Dit is een verwijzing naar de eerste opstanding waarover Daniël 12:2 het heeft. Bedenk immers nog eens dat het boek Openbaring meer dan 400 verzen bevat, met daarin 800 verwijzingen naar het Oude Testament. De tweede opstanding is een opstanding tot eeuwig afgrijzen, wat in essentie een manier is om een tweede dood te beschrijven. Merk op hoe Johannes in hoofdstuk 20 vers 6 het rangtelwoord eerste koppelt aan de opstanding, en tweede aan de dood. Waarom wordt er geen tweede opstanding genoemd? Of een eerste dood? Dit heeft te maken met de essentie van deze opstandingen. Het is een manier om een categorie te beschrijven. Of de eerste van een serie. Want zoals u weet, was Jezus alreeds de Eerste (1 Kor. 15:20). De Eersteling, eigenlijk. Wanneer we verder inzoomen op de toen dominante agricultuur en het idee van verschillende oogsten, zien we in de Bijbel a. een oogst van eerstelingen, een b. hoofdoogst en c. een nalezing, waar de restanten van de oogst verzameld worden door de armen, op de vier hoeken van het veld (ref. Lev. 19:9-10 en hoofstuk 23). Er is een sterke korrelatie tussen deze drie oogsten en wat we gepresenteerd zien in het Nieuwe Testament. Paul beschreef Jezus als als de Eersteling, en merk ook op hoe Mattheüs de engelen als de oogsters beschreef, die het overblijfsel aan de vier hoeken van de aarde verzamelde. Dus, wie is dan de hoofdoogst? Wel, wat gebeurde er in de afgelopen 2000 jaar? Precies, de kerk gebeurde. Maar hoe zit het dan met de anderen in de verdrukking?

"En velen van hen die slapen in het stof van de aarde, zullen ontwaken, sommigen tot eeuwig leven, anderen tot smaad, tot eeuwig afgrijzen." (Daniël 12:2, HSV)

Afsluitende gedachten
Het is misschien veel om tot u te nemen. Dat begrijp ik. En dat is waarom ik heb besloten om dit artikel op te delen in stukken. Bell gelooft dat we het teken kunnen vinden in Openbaring 19. Zoals we al ontdekten, kunnen we elementen van het teken zien door het hele boek Openbaring heen. We vonden ondersteunende elementen in Openbaring 6 (de tekenen in zon, maan en sterren - ook genoemd in Mattheüs 24:27-30), en ontdekte dat de gemeente allang in de hemel was, voordat dat hoofdstuk zelfs maar begonnen was. In het volgende artikel zullen we ontdekken waarom Bells artikel over de dode lichamen niet goed weergeeft wat de beste argumenten van pretribbers zijn. Toegegeven, er is veel academisch matig werk verricht in dit kamp, maar er is veel meer te zeggen over Mattheüs 24 dan we hier kunnen doen. Dit artikel is al veel langer geworden dan ik wilde. Nog een laatste gedachte: hoe overwinnen we in de verdrukking? Simpel. Vertrouw in Jezus. Want in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem Die ons heeft liefgehad (Romeinen 8:37).

Dit artikel verscheen eerder in het Engels.