Enige tijd geleden bespraken we al eens dat de Hebrew Roots-beweging probeert de christenen weer onder de wet te krijgen door te zeggen dat zij zich aan de Thora moeten houden om zo hun rechtvaardiging te bewerkstelligen. Dat is in feite natuurlijk werken toevoegen aan het evangelie, en we weten vanuit o.a. Efeze 2:8-9, Romeinen 11:6 of eigenlijk de hele Galatenbrief dat dat haaks staat op het christelijk geloof. Het is zelfs anti-christelijk, omdat we hiermee Christus aan de kant schuiven om zélf onze eigen rechtvaardiging te bewerken. Een subtielere manier om christenen daarom weer onder de wet te krijgen, is te beweren dat onze redding dan wel voor eeuwig is, maar dat iemand die gered is, daar wel blijk van zou moeten geven door zich aan de Thora te houden. Want, zo redeneert men, de wet van Mozes, ofwel de Thora, geldt voor eeuwig. Maar begrijpen zij wel waar zij het over hebben? Israël Ergens is het heel logisch dat christenen dit tóch telkens proberen te werken voor hun redding. Linksom of rechtsom. Want we willen trots kunnen zijn. Kijk mij eens! Ik ben heiliger dan jij! Het evangelie is echter juist ontworpen om die geest van trots tégen te gaan! Zo'n houding is anti-christelijk. De Thora is nooit voor ons heidenen bedoeld. Hij is specifiek gegeven aan het volk Israël. Niet aan Nederland. Niet aan Amerika. Niet aan de christenen. Nee, zíj werden in Exodus 19:6 Zíjn speciale volk van priesters genoemd. Die wet was bedoeld als een spiegel. Een perfect beeld waaraan niemand ooit zal kunnen voldoen. Paulus legt dit haarfijn uit in de eerste hoofdstukken van de brief aan de Romeinen. Het was een harde les die de Joden moesten leren, en Jakobus erkent in Handelingen 15:10 dan ook dat zij nooit in staat waren geweest om die wet te houden. De wet wéés naar Jezus. Maar de wet ís niet Jezus. Hij is de vervulling ervan. Hij ís niet de Thora. Als ik mijn examen haal, bén ik toch ook niet mijn examen? En dát is de dwaling waarin veel Hebrew Roots-volgelingen in trappen. Een listige, subtiele afwijking in de leer (2 Petr. 2:1). Het lijkt op de waarheid, maar het is het niet. Jota Jezus vervulde de wet voor ons, en Hij is daardoor het einde van de wet voor ons (Romeinen 10:4). Er staat niet dat Hij het einde van de wet is, punt. Nee, Hij is het einde van de wet voor óns, die alreeds gerechtvaardigd (ofwel gered) zijn omdat we geloven. De wet is daarmee dus niet afgeschaft, want Hij leeft nog voort in Jezus, Die onze Hogepriester is en deze zal blijven vervullen tot de nieuwe hemel en aarde zullen komen (Matth. 5:17-18, Openb. 21:1). Omdat er dan geen zonde meer is, zal er geen tempel en dus ook geen Hogepriester meer nodig zijn. Andere vertalingen geven aan dat Jezus het einddoel is van de wet. Maar ook dat verandert de zaak niet wezenlijk. Want als dat zo is, is dat ook in overeenstemming met wat hierboven staat. Dat het doel van de wet was, om mensen op hun zonden te wijzen en daarmee duidelijk te maken dat zij Jezus dus nodig hebben, als einddoel. Híj is de Oplossing! Dus niet andersom! We gaan dus niet de wet houden, omdat we in Jezus geloven. Het einddoel van Jezus is immers niet de wet. En dát is de dwaling die men u presenteert met het mantra Yeshua = Thora. De schrijver aan de Hebreeën zegt het al; iets wat verouderd is, staat op het punt te vergaan (let wel: het ís dus nog niet vergaan!) De wet van Mozes diende een duidelijk doel. Heiliging Toch willen veel Hebrew Rooters zich maar onder die wet blijven gooien. Het lijkt zó aantrekkelijk! Maar waaróm? Het is een schaduw van de toekomende dingen, zegt Paulus in Kol. 2:16-17. Hij noemt hier bijvoorbeeld de sabbat, wat een schaduw is van het 1000-jarige vredesrijk waarin Jezus zal regeren vanuit Jeruzalem (zie ook Hebr. 4). Waarom zouden we de schaduw willen blijven volgen als we nu de volledige openbaring in Jezus hebben? Zo is het ook met varkensvlees. Het is een beest dat álles eet en niet herkauwt. Een rund is daarentegen een beest dat níet alles eet en wél herkauwt. Dit is een schaduw en type van hoe wij als christen niet alles dienen te "consumeren" wat de wereld ons aanbiedt, maar alleen het woord van God tot ons nemen en daarover blijven nadenken (herkauwen). Dit zijn nog maar een paar voorbeelden, maar zo zijn alle 613 wetten een schaduw van een veel diepere christelijke levenswandel dan slechts oppervlakkige fysiologische wetten te volgen. Wáárom zouden we díe willen volgen in plaats van te kijken waar zij naar verwijzen? Yeshua "Maar.." zal een Hebrew Rooter nog kunnen protesteren, "Yeshua wees ons toch ook op het houden van de geboden in Joh. 15:10?" Dat is allereerst gericht aan een Joods publiek, maar lees voor het gemak ook even 2 verzen verder om te zien over welk gebod Hij het heeft. Het gaat hier over het belangrijkste gebod, de liefde (Joh. 15:12). Hij heeft het hierbij ook over vruchtdragen. En wat zijn die vruchten dan wel? Lees maar eens in Galaten 5:22-23. Hier wordt nergens gesproken over varkensvlees of het houden van sabbatten. Omdat het NT niet in het Hebreeuws maar in het Grieks is geschreven, is het nogal wat om télkens bij het woord wet te infereren dat het over de Thora gaat. Dat geldt ook voor het woord geboden. Het Griekse entolé is niet exclusief gebruikt voor de geboden van de wet. In Handelingen 17:15 wordt het bijvoorbeeld overduidelijk op een andere manier gebruikt. We kunnen er dus niet vanuit gaan dat als Jezus in Openbaring 22:14 zegt dat alléén degenen die de 10 of 613 geboden houden, deel zullen hebben aan de levensboom en het nieuwe Jeruzalem. We zullen de context moeten bestuderen om te zien over welke geboden Jezus het hier heeft. Twee verzen eerder lezen we dat het hier gaat over loon (vers 12). We hebben het dus al niet over redding, want dat heeft Jezus voor één en voor altijd volbracht aan het kruis voor ons. Maar ook vers 15 geeft duidelijker aan in welk licht we die geboden moeten zien. Tovenarij, hoereren, doodslaan, afgodendienst, leugenaars, etc. zijn niet welkom in dat nieuwe Jeruzalem. Niets over de sabbatsonteerders, niets over de varkensvleeseters. Bijzonder is dat dit rijtje ook precies genoemd wordt in Galaten 5:19-21, terwijl Gal. 5:22-23 juist aangeeft wat de vruchten wél zouden moeten zijn: liefde, blijdschap, vrede geduld, goedheid, vrijgevigheid, geloof, zachtheid en matigheid. Jezus heeft het dus niet over de Thora, maar over Zijn eigen wet (verderop uitgelegd in Gal. 6:2), die leidt tot déze 9 vruchten. Slot Ik heb hier een vrij summier pleidooi gegeven en daarmee getracht om de belangrijkste misverstanden uit de weg te ruimen. Ik weet dat de Hebrew Roots-volgelingen een heel arsenaal aan Bijbelteksten hebben die lijken te zeggen dat ze de Thora moeten volgen. Maar voor al deze verzen geldt dat zij goed in hun context gelezen moeten worden. We zien Jezus en Paulus juist vooral pleiten voor de wet van de liefde, en niet voor dode werken zoals varkensvlees laten staan of besnijden. Ik hoop dat u bereid bent om het NT nóg eens door te lezen met een andere bril op. Niet alvast de leemtes in te vullen met Thora, maar door de Geest écht tot u te laten spreken en de verzen in hun context te lezen. Onze heiliging ligt niet in het houden van de sabbat of het laten staan van varkensvlees, maar ligt juist in het nastreven van de vruchten uit Galaten 5:22-23. Ik kan dus al die misverstanden over het schijnbaar houden van de wet één voor één uit de weg ruimen, maar daarmee zou dit artikel enorm lang worden en bestaat het risico dat u afhaakt. Het hervinden van de Hebreeuwse wortels van ons christelijk geloof is hartstikke mooi, maar tegelijk is het ook erg gevaarlijk om u er helemaal in onder te dompelen, omdat het wemelt van de valse leraren die u linksom of rechtsom weer proberen onder het juk van de Thora te krijgen. Het begint heel subtiel. Met het vieren van de 7 door God ingestelde feesten uit Leviticus 23. En dan misschien het laten staan van varkensvlees. Een hoofdbedekking. Besnijdenis. Er komt steeds meer bij, omdat men het idee krijgt dat men hiermee meer 'geheiligd' wordt. Daarom wil ik graag besluiten met deze vlog van On Point Preparedness, die dat subtiele traject heel goed in beeld heeft gebracht. Kijk ervoor uit. God bless! :-)
0 Reacties
Er is een groeiende, gevaarlijke trend in de periferie van het kerkwezen: Hebrew Roots. Christenen herontdekken de wortels van het christelijk geloof en verdiepen zich in toenemende mate in de Hebreeuwse taal en cultuur. Op zichzelf is dit prachtig, want er zijn inderdaad heel veel rijkheden te ontdekken in zowel de Hebreeuwse taal en cultuur. Ook ondergetekende doet hier tot op zekere hoogte graag aan mee. Overigens is dit ook een goed moment om meteen al duidelijk te maken dat dit artikel absoluut niet bedoeld is om onze broeders of het volk Israël zwart te maken. Ik ben gek op het land Israël, op het volk Israël (zelfs degenen die nog niet in hun Messias geloven, daar bid ik voor en houd ik zielsveel van), de taal, de cultuur en natuurlijk de Messias van Israël. Dit artikel is primair bedoeld om te waarschuwen voor een terugkerende oeroude trend, waar Paulus zich in de brief aan de Galaten ook al druk om maakte: Het terugkeren naar de wet van Mozes. Want in de praktijk zien we dat veel christenen die voor het eerst in aanraking komen met Hebrew Roots-bewegingen, na verloop van tijd het idee krijgen dat ze zoveel mogelijk van de 613 wetten uit de Torah moeten gaan volgen. Daarnaast is er nog een andere variant, de light-versie zeg maar: Het houden van de 7 Noachitische wetten. Beide extremen wil ik graag met u bespreken.
Hebrew Roots
De Hebreeuwse taal is iets prachtigs. Het is een heel rijke taal die heel bijzondere eigenschappen heeft, die de Nederlandse taal bijvoorbeeld niet heeft. Het heeft naast een fonologische ook een numerieke waarde, en het paleo-Hebreeuws heeft zelfs een conceptuele waarde. Het beheersen van het Hebreeuws geeft soms inzicht in woordspelingen in de Bijbel en soms dieper inzicht in bijvoorbeeld profetie. Maar zoals met alles kan een overdreven interesse in de taal bijna een magische uitwerking hebben op sommige christenen en zodoende een gevaar vormen. We zien dat al bij sommige Joden, die op een Kabbalistische manier proberen maar liefst 12 lagen van interpretatie uit elk vers van de Bijbel te interpreteren en ook in de christelijke gelederen zien we daar soms al uitwassen van. Ook kan men soms erg rigide worden in de uitspraak van bijvoorbeeld de Naam van God of Jezus. Het is voor sommige christenen soms belangrijker dan het evangelie, om die Naam correct uit te spreken. De één zegt Jezus, de ander Yeshua en weer een ander Yehoshua. Men vecht elkaar bijna de tent uit voor de juiste uitspraak en ik heb persoonlijk gezien dat sommigen beweren dat iemand niet echt wedergeboren is als hij of zij de Naam niet goed op de Hebreeuwse manier uitspreekt. Hieronder een video waarin dit misverstand rechtgezet wordt. Thora Een ander gevaar is dat christenen meegetrokken worden in een sub-beweging die we 'Jezus = Thora' kunnen noemen. Er zijn vele Engelstalige websites die dit promoten en ook Nederlandse. Het idee is dat Jezus de vervulling is van de wet en daarom dat Jezus de wet zelf is. Men heeft dit idee gekregen door een passage uit Mattheüs 5:17-18. Hoewel Jezus hiermee juist aangeeft dat Hij het einde van de wet is voor hen die in Hem zijn (Rom. 10:4, SV), maken de JIT-christenen (Jezus is Thora) er juist een omgekeerde boodschap van. Ondanks het feit dat Jezus alles volbracht heeft (Joh. 19:30), vinden de JIT'ters dat zij net als Jezus ook alles moeten volbrengen. Men verbouwt alle Nieuwtestamentische teksten en infereert dat er over de Thora gesproken wordt, terwijl dit woord in het Grieks helemaal niet gebruikt wordt. Een oppervlakkige Bijbelkennis kan christenen zó meezuigen in dit soort extremiteiten, zoals het ondergaan van een besnijdenis, waar Paulus ons nota bene voor waarschuwt in de brief aan Galaten. "Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten. Zie, ik, Paulus, zeg u dat, als u zich laat besnijden, Christus u van geen nut zal zijn. En nogmaals betuig ik aan ieder mens die zich laat besnijden, dat hij verplicht is de hele wet te onderhouden. U bent van Christus losgeraakt, u die door de wet gerechtvaardigd wilt worden; en daarmee bent u uit de genade gevallen. Want wij verwachten door de Geest, uit het geloof, de hoop van de gerechtigheid. In Christus Jezus heeft namelijk niet het besneden zijn enige kracht, en ook niet het onbesneden zijn, maar het geloof, dat door de liefde werkzaam is." (Galaten 5:1-6, HSV) Verloochening De website YeshuaHaTorah zélf geeft al aan dat het af en toe gebeurt dat christenen hun geloof in Jezus verloochenen, omdat ze de Joden niet in het harnas willen jagen. Soms wordt het geloof zelfs helemáál afgezworen en bekeren christenen zich tot volledig Judaïsme. Mike van On Point Preparedness heeft een tijdje opgetrokken met een aantal christenen in dit circuit en kreeg inzicht in hoe men in de achterkamertjes van Hebrew Roots praat over nieuwelingen. Zie hier de reportage. Men praat naar buiten anders dan naar binnen. Men probeert christenen met interesse in de Hebreeuwse wortels naar binnen te lokken en uiteindelijk worden deze mensen compleet gehersenspoeld tot aan het punt dat ze doodsbang worden om een wet te overtreden en hun leven bijna een hel is geworden. Niet echt goed nieuws (evangelie) dus. Dát is niet waarom Jezus is gekomen! Hij kwam juist om de mensen vrij te zetten (Lukas 4:16-21). Van zonde, van slavernij, en zelfs van de wet, omdat niemand die kon vervullen. Zaken uit de wet zoals kosher eten, feestdagen of sabbatten zijn een schaduw van toekomende zaken, vertelt Paulus in Kol. 2:16-17. De JIT'ters willen dus liever blijkbaar de schaduw volgen dan Jezus Zelf. Als Paulus het over de vruchten van de Geest heeft, noemt hij níets van dit alles uit de wet van Mozes, maar 9 heel andere dingen (Gal. 5:22). Om die reden zijn er daarom binnen de Hebrew Roots-beweging ook afsplitsingen die de brieven van Paulus verwerpen. Het lastige is alleen dat Petrus en Lukas ook naar Paulus verwijzen (2 Petrus 3:15-16, Handelingen 9, etc., etc.) en er zo bijna niets meer overblijft van het Nieuwe Testament. Het is een hellend vlak. Een weg naar het juk in plaats van de weg eronder vandaan. Lees de eerste 8 hoofdstukken van Romeinen en kom tot uw eigen conclusies. "O dwaze Galaten, wie heeft u betoverd om de waarheid niet te gehoorzamen; u voor wie Jezus Christus eerder voor ogen is geschilderd alsof Hij onder u gekruisigd was? Dit alleen wil ik van u vernemen: Hebt u de Geest ontvangen uit de werken van de wet, of uit de prediking van het geloof? Bent u zo dwaas? U die met de Geest begonnen bent, gaat u nu eindigen met het vlees? Hebt u tevergeefs zoveel geleden? Als het toch eens tevergeefs was! Hij dan Die u de Geest verleent en krachten onder u werkt, doet Hij dat uit de werken van de wet, of uit de prediking van het geloof? Zoals Abraham God geloofde en het hem tot gerechtigheid werd gerekend. Begrijp dan toch dat zij die uit het geloof zijn, Abrahams kinderen zijn. En de Schrift, die voorzag dat God uit het geloof de heidenen zou rechtvaardigen, verkondigde eertijds aan Abraham het Evangelie: In u zullen al de volken gezegend worden. Daarom worden zij die uit het geloof zijn, gezegend samen met de gelovige Abraham. Want allen die uit de werken van de wet zijn, zijn onder de vloek. Er staat immers geschreven: vervloekt is ieder die niet blijft bij alles wat geschreven staat in het boek van de wet, om dat te doen. En dat door de wet niemand gerechtvaardigd wordt voor God, is duidelijk, want de rechtvaardige zal uit het geloof leven." (Gal. 3:1-11, HSV)
Noachieten
Dan is er nog iets anders, wat vrijwel even subtiel en listig is. Er heerst onder veel Joden het idee dat wij als de heidenen (goyim) op een bepaalde manier God kunnen dienen zonder ons te bekeren tot volledig Judaïsme. Men veronderstelt dat de wetten van Mozes exclusief aan de Joden gegeven waren, maar aan de heidenen tévens 7 wetten zijn gegeven. Al vele eeuwen eerder gaf God namelijk instructies aan Noach (Genesis 9) over wat Zijn bedoeling is met de aarde. Wat die 7 wetten precies zijn, is wat verschil over van mening, maar de categorieën overlappen meestal wel: Rechtvaardigheid, vloekverbod, afgodsverbod, moordverbod, onzedelijkheidsverbod, diefstalverbod, en ten slotte het verbod om dieren levend te eten met het bloed er nog in. Op zichzelf is er natuurlijk niets mis mee om je te onthouden van deze dingen en naar rechtvaardigheid te streven, maar er is natuurlijk ook hier weer het gevaar dat het een juk kan worden. Want rabbi's hebben nogal eens de neiging om zulke geboden verder te specificeren (wanneer is iets onrechtvaardig, een afgod - Jezus? - onzedelijk, etc.) En dan zijn we weer net zo ver als de farizeeën. Bovendien is er een duidelijke tweedeling te zien in Genesis 9, waar het eerste gedeelte gaat over een aantal van deze zaken (waar de rabbi's de rest vandaan halen is niet altijd duidelijk), gaat het tweede gedeelte over een verbond. We moeten dat verbond los zien van de eerste instructies, want er staat nergens dat God Zich aan dit verbond zal houden áls wij ons aan die instructies houden. De instructies waren aan Noach gericht, het verbond is een onvoorwaardelijke belofte aan iedereen om de aarde nooit meer onder een watervloed te bedekken. Lees het voor uzelf en beoordeel of dit de waarheid is. Het is Gód Die het verbond maakt. Niet Noach. Hij heeft er totaal geen aandeel in. Het is een éénzijdig verbond waar alleen God Zich commiteert aan bepaalde voorwaarden. Er wordt niets gezegd over iets wat wij moeten doen. Ook wordt nergens in het Nieuwe Testament gezegd dat wij ons specifiek aan de Noachitische geboden moeten houden. Deze term komt nergens voor in het Nieuwe Testament en zelfs niet in het Oude Testament. Antichrist Toch zien we ook dat dit idee in toenemende mate de kerk en zelfs de maatschappij binnensluipt. Mike van On Point Preparedness gelooft dat wij als kerk door de zgn. grote verdrukking uit Matth. 24:21 heen moeten en onder andere daarin verschil ik met hem van mening (1 Thess. 5:9 vertelt juist dat wij níet bestemd zijn tot Gods toorn), maar hij laat in een korte documentaire wel duidelijk zien dat deze Noachitische wetten weleens de lijm tussen de diverse geloven kan vormen in de eindtijd en ervoor kan zorgen dat iedereen dan de nepmessias kan accepteren, zowel Joden als niet-Joden. Ik bedoel, dit zijn op zichzelf allemaal heel redelijke dingen die vrijwel elke religie waardeert als goede waarden. In de 90'er jaren ondertekende president Bush Sr. een document waarin gesteld werd dat de Noachitische geboden de pilaren waren van de Amerikaanse samenleving. En recenter werd president Donald Trump benaderd door de Joden om een dergelijk verzoek te honoreren. Ziet u dat dit geen aluminiumhoedjesgebrabbel is? Dit is écht gaande en men is hard aan het proberen om de wereld klaar te maken voor een algehele verzoening van alle religies. En ja, daar hoort ook het Jodendom bij. Want denkt u echt dat Joden een messias zullen accepteren die niet-Joods is? En op welke manier kunnen de volken rondom deze nepmessias dan dienen? Dit is de ideale oplossing. Rabbi Yisrael Ariel van The Temple Institute legt uit dat iedereen die zich niet aan deze 7 Noachitische wetten houdt, gedood moet worden. Lees het boek Openbaring van hoofdstuk 11 tot en met 17 nog eens opnieuw met deze nieuwe informatie en kijk eens hoe goed dit past? Het lastige van profetie is dat het toekomstig is en we niet alle gegevens hebben, maar uitdagend is Mike's theorie wel. Ik nodig u uit om dit voor uzelf te onderzoeken. Hieronder kunt u de volledige documentaire (ca. 30 minuten, in het Engels) bekijken. God bless! |
Categorieën
Alles
|