Een Inductieve Kijk op de Opname en de Grote Verdrukking

Nee, schrik niet. Ik heb mijn mening niet veranderd. Alleen het perspectief. We hebben als dispensationalisten de neiging om de Bijbel deductief te duiden. We redeneren hierbij van het algemene naar het bijzondere, wat natuurlijk een prima manier is om data te analyseren. We stapelen daarbij eigenlijk premissen vanuit Bijbelteksten op elkaar, maar het lastige hierbij is dat critici soms menen één premisse met argumenten onderuit te kunnen halen, zodat de stapel in lijkt te storten. Nu geloof ik niet dat de criticasters écht goede argumenten hebben, maar het kan helpen om op een andere manier naar de data te kijken; door inductie. Hierbij kijken we naar alle data, en proberen we een bepaalde regelmaat te ontdekken. Wat betreft teksten over de eindtijd zien we bijzonder genoeg een patroon ontstaan. Laten we eens kijken wat dat patroon is.

Rust
​Als we alle belangrijke teksten over de eindtijd naast elkaar zouden leggen, zien we eigenlijk twee dingen. Er zijn teksten over de eindtijd waarin er orde, rust en relatieve vrede heerst. Toch zijn er ook teksten waar chaos, ellende en oorlog de hoofdtoon voert. Verder zijn er teksten waar het over de wederkomst van Jezus gaat, maar tegelijk zijn er ook teksten waar het over de opname gaat (zij het soms in andere bewoordingen). Wat gebeurt er eigenlijk als we al die teksten eens naast elkaar leggen? Zien we dan een opvallend patroon ontstaan? In het schema hieronder heb ik dat getracht te doen, en dat bevestigt wat ook de deductieve aanpak die we eerder hebben gevolgd, al leek aan te duiden.

Rampen
Veel van die eschatologische teksten laten een tweedeling zien. In de eerste periode, die soms heel specifiek aangeduid wordt (helft van een "week", 42 maanden), zien we dat er over het algemeen een relatieve vrede, orde en rust is. In de tweede periode van die teksten zien we juist meer chaos, oorlog en rampen. Enkele opmerkingen die ik bij het schema hierboven wil maken, zijn de volgende. In Mattheüs 24:3 e.v. zien we dat Jezus drie vragen beantwoordt: allereerst wanneer deze dingen zullen gebeuren (24:4-29), ten tweede wat het teken van Zijn komst is (24:30-51), en ten slotte hoe het zit met de voleinding van de wereld (Mattheüs 25). Omdat Hij drie vragen beantwoordt, moeten we er niet automatisch vanuit gaan dat we deze hoofdstukken compleet chronologisch kunnen lezen. Het zijn drie onderwerpen die soms in elkaar grijpen en chronologische elementen hebben, maar soms lijkt Jezus ook weer terug te schakelen naar een eerder moment om een ander aspect duidelijk te maken. 

"Het zal gebeuren, spreekt de HEERE, dat in heel het land twee derde ervan  uitgeroeid zal worden en de geest zal geven, en een derde ervan zal overblijven. Ik zal dat derde deel in het vuur brengen en het louteren, zoals men zilver loutert. Ik zal het beproeven, zoals men goud beproeft. Het zal Mijn Naam aanroepen en Ík zal het verhoren. Ik zal zeggen: Dit is Mijn volk; en zij zullen zeggen: De HEERE is mijn God." (Zacharia 13:8-9, HSV)

Verderf
In elk van bovenstaande teksten zien we dat het verderf als een verrassing komt. Dit impliceert sterk dat er dus eerst een bepaalde rust en voorspelbaarheid was. Er gebeurt vrij plotseling iets, waardoor die rust verstoord wordt. Wanneer we kijken naar typische passages over de wederkomst, zoals Openbaring 19, dan zien we dat de wereld zojuist in complete chaos is weggezakt. Jezus komt hier terug op het moment dat de aarde net een aantal flinke rampen te verduren heeft gehad. Vergelijk Openbaring 16, waar de koningen van de aarde zich tegen Hem opstellen, maar natuurlijk het onderspit delven. Dit gebeurt nadat de aarde vrijwel compleet in puin ligt door de in hetzelfde hoofdstuk genoemde plagen, om nog maar te zwijgen over de bazuinen en zegels. Klinkt dat als een periode waarin vrede, orde en rust is?

"En wij vragen u dringend, broeders, met betrekking tot de komst van onze Heere Jezus Christus en onze vereniging met Hem,"
​(​2 Thessalonicenzen 2:1, HSV)

Vereniging
In het eerste vers van 2 Thessalonicenzen 2 wordt gesproken over twee dingen. Vaak wordt verondersteld dat dit synoniemen zijn, maar dat zijn ze zeker niet! Paulus vertelt dat hij iets wil vertellen over a. komst van onze Heere Jezus Christus (de parousia) en b. onze vereniging met Hem (de episynagoge). Het eerste woord betekent in algemene zin dat iemand komt, en gaat niet per se altijd over Jezus in het Nieuwe Testament. In deze context natuurlijk wel, maar in bijvoorbeeld in 1 Korinthe 16:17 gaat het over Stefanas, Fortunatus en Achaïcus. In 2 Korinthe 7:6 gaat het weer over Titus. De context bepaalt specifieker wat de parameters zijn. Wanneer we spreken over Jezus' eerste komst, beperken we ons dan enkel tot de geboorte? Of bedoelen we een specifiek deel van Zijn eerste bediening, zoals Zijn dood en opstanding? We kunnen het woord "komst" dus op twee manieren gebruiken; algemeen en specifiek. Als een periode, of als een punt in de tijd. Paulus noemt hier twee woorden, om van het algemene naar het specifieke te gaan. Onze vereniging met Hem is een specifieke verwijzing naar de opname. Het woord episynagoge komt immers op nog één andere plek voor in het Nieuwe Testament. Het is verhelderend om ook die tekst eens nader te bestuderen.

"Laten wij de onderlinge bijeenkomst [episynagoge] niet nalaten [vergeten], zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen." (Hebreeën 10:25, HSV)

Vergeten
​Vaak wordt deze tekst uitgelegd als een aansporing om de onderlinge samenkomst niet na te laten / te vergeten, en hoewel die tekst daar zeker goed voor gebruikt kan worden, is dat misschien wel helemaal niet waar deze tekst primair over gaat. Het Griekse episynagoge is inderdaad een samenkomst, maar in deze context wordt het specifiek gekoppeld aan het naderen van de "grote dag". Het is in deze context dus zeker niet ondenkbaar om de zin te lezen als het "niet vergeten van de opname, maar elkaar aan te sporen," omdat we de grote dag zien naderen. Is dat ook nu niet zo? Veel christenen leven alsof de wereld gewoon door zal blijven draaien als 'ie altijd gedaan heeft. Ze vergeten dat Jezus elk moment terug kan komen om ons op te nemen. Ook in de rest van de context wordt gewezen op het doorgaan met het doen van goede werken (vers 24), omdat ook de beoordeling van ons christenen niet mals zal zijn. In vers 27 wordt gesproken over vuur, maar bedenk wel dat dit niet over hellevuur gaat, maar het louterende vuur waarover Paulus ook in bijvoorbeeld 1 Korinthe 3:10-15 schrijft. We zullen wel degelijk gered worden, maar lopen het risico beschaamd te worden en loon te verliezen als we willens en wetens door blijven gaan met zondingen (vers 26).

Verdrukking
Paulus heeft het in het tweede hoofdstuk van de tweede Thessalonicenzenbrief dus over de komst van Jezus in algemene zin, en daarna de opname (episynagoge) als een specifieke gebeurtenis. Dat legt hij dan ook uit in die volgorde. Eerst vertelt hij dat de dag van Christus (de dag van de Heer) niet zal komen vóór de afval gekomen is en de mens van wetteloosheid (de antichrist) is geopenbaard. Dit plaatst de dag van Christus dus ná de openbaring van de antichrist. Dat is consistent met waar ik al eerder over schreef op dit blog; de dag van de Heer is het laatste staartje van de zgn. grote verdrukking, en gebeurt pas ná het zesde zegel (vergelijk Joël 2:31 met Openbaring 6:12-14). Dit betekent ook dat de antichrist dus, in tegenstelling tot wat veel klassieke Bijbeluitleggers altijd hebben verteld, al geopenbaard is vóór het zesde zegel. Zij nemen het boek Openbaring veel te chronologisch, en denken dat hij pas halverwege het boek Openbaring komt.

Openbaring
De waarheid is dat hij er bij het eerste zegel al is! Laat me dat in de volgende alinea uitleggen. Voordat we dat doen, eerst nog het volgende. Paulus vertelt in 2 Thessalonicenzen 2:2-4 dus over de komst in algemene zin en het einde ervan (de dag van Christus), maar begint na vers 5 met een nieuwe gedachte, en focust zich dan opeens op de Weerhouder van die antichrist. Die Weerhouder is in staat om wetteloosheid tegen te houden, en is de Heilige Geest in ons. In vers 7 staat echter dat die op een bepaald moment uit het midden zal verdwijnen, wat betekent dat wij ook mee zullen verdwijnen, omdat wij immers voor eeuwig verzegeld zullen blijven met de Heilige Geest volgens diezelfde Paulus in Efeze 4:30. Hij focust nu dus op het onderwerp van de opname, de episynagoge. Hij houdt dus ook bij de uitleg precies dezelfde volgorde aan als hij de onderwerpen parousia en episynagoge introduceerde.

Orde
Ook in Openbaring 6 zien we dat er eerst vrede en orde is, en daarná pas oorlog komt. De eerste ruiter wordt niet geheel toevallig voorgesteld als een ruiter van een wit paard, wat velen (ook vele vertalers) ertoe heeft aangezet om hem te omschrijven met een hoofdletter (alsof het over Jezus zou gaan - Die in hoofdstuk 19 inderdaad ook op een wit paard komt), maar merk op dat deze ruiter geen eeuwige vrede brengt. Er is niet veel voor nodig om die vrede weer weg te nemen, want de volgende ruiter brengt al een zwaard. Jezus zou toch eeuwige vrede brengen als Hij weer terug zou komen? Waarom wordt die vrede dan nu weggenomen? Is Hij niet sterk genoeg? Hint: het gaat hier helemaal niet over Christus. Het gaat over een naäper; de anti-Christus. Anti kan in het Grieks twee dingen betekenen: tégen, maar ook in plaats van. Wanneer we beter kijken naar de kroon van deze entiteit, zien we dat er in het Grieks een ander woord wordt gebruikt. Stephanos (enkelvoud), tegenover diadema (meervoud) in Openbaring 19. Ook heeft hij een ander wapen dan Jezus in hoofdstuk 19. Hij heeft een boog (waar zijn de pijlen overigens?) in plaats van een zwaard. Een boog wordt in de Bijbel voor het eerst genoemd in Genesis 9, in de context van een verbond. Is dit een impliciete verwijzing naar het verbond waarmee de antichrist hier op de proppen komt?

Oorlog
Het is dan ook geen wonder dat de vrede zo snel weggenomen wordt, en de tweede ruiter oorlog brengt. De eerste ruiter bracht enkel een valse vrede. Een fragiel verbond dat hij zélf nota bene zal schenden, als we Daniël 9 goed bestuderen. Bovenal is het interessant om op te merken dat vooraleer de zegels verbroken worden, al 24 intrigerende personen in de hemel worden gespot, met kronen, witte kleren en al. Wie zijn zij precies? Ze maken er zelf geen geheim van, en zingen in heel heldere bewoordingen over wie zij precies zijn. Lees hun woorden hiernaast maar eens en oordeel zelf.

"En zij zongen een nieuw lied en zeiden: U bent het waard om de boekrol te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons voor God gekocht met Uw bloed, uit elke stam, taal, volk en natie. En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde." (Openbaring 5:9-10, HSV)

Opname
Stierf Jezus voor de engelen? Natuurlijk niet. Hij stierf enkel voor mensen. Deze mensen zijn al in de hemel vóórdat er ook maar één zegel verbroken is. Als dit geen duidelijke verwijzing naar de opname is, weet ik het ook niet meer. Een hoofdstuk eerder viel ook te lezen dat ze al kronen en witte kleren hadden, iets wat als beloning aan christenen beloofd werd in hoofdstuk 2 en 3. En wanneer worden de beloningen uitgedeeld? Meteen nadat wij sterven, of pas na de opname, als Christus zitting zal nemen op de Rechterstoel om ons christenen allen te beoordelen? We lazen er zojuist nog over in Hebreeën 10 en 1 Korinthe 3. We kunnen er niet omheen. We zullen vóór de grote verdrukking worden opgenomen ten hemel, waar Johannes in Openbaring 4 al een voorproefje van lijkt te krijgen (een deur in de hemel die is geopend, een stem als een bazuin, en een reis omhoog).

"En allen die op de aarde wonen, zullen het aanbidden, althans van wie de namen niet zijn geschreven in het boek des levens van het Lam Dat geslacht is, van de grondlegging van de wereld af." (Openbaring 13:8, HSV)

Overal
Ten slotte is het opvallend dat er na alle rampen in Openbaring 6, 7, 8 en 9 nog voldoende orde is om een systeem zoals waarover in Openbaring 13 verteld wordt, te laten functioneren. Hoe kan dat? Is de wereldse infrastructuur niet zodanig beschadigd dat het bijna oncontroleerbaar is voor de antichrist om te zien wie het merkteken wel of niet heeft? Je gaat gewoon off-grid of verstopt je in het bos, als de aarde toch al in puin ligt, toch? Dat lijkt niet de teneur van dit hoofdstuk. In vers 8 staat heel duidelijk dat hij allen die op de aarde wonen, hem zal laten aanbidden. Het is dus overal. Je kunt je niet verstoppen. Dat geldt dan natuurlijk alleen voor degenen die niet opgeschreven staan in het boek van het leven des Lams. Degenen die dat wél zijn, zullen sowieso worden gedood (vers 15). Er is dus geen middenweg. Het is óf kiezen voor Christus, óf voor de anti-Christus. Dit systeem lijkt echter alleen te kunnen functioneren als er een digitale database is met massale surveillance. En daar zien we nu al een opmaat toe. Als het internet of de stroom echter uitvalt door bijvoorbeeld een EMP, werkt dat hele systeem niet meer. Merk bovendien op dat dit systeem maar liefst 42 maanden werkt. Dit geeft mij het sterke vermoeden dat dit zich gedurende het eerste zegel afspeelt, als er relatieve rust en vrede is op de hele wereld. Op geen enkele andere plek in Openbaring zie ik deze ruimte. 

Slot
Samenvattend zien we dus over de hele linie hetzelfde idee. Jezus komt terug, maar als we specifieker kijken naar de parameters in de bewuste tekst, zien we soms meer focus op het einde van de grote verdrukking. Dat kenmerkt zich vooral door chaos, oorlog en ellende. Kijken we echter meer naar de beginfase van Zijn terugkomst, dan zien we meer orde en relatieve rust en vrede. Aanvankelijk zal er na de opname misschien wat chaos zijn, maar daar kan de antichrist natuurlijk prima gebruik van maken om zichzelf te introduceren als degene die al die chaos kan oplossen en de situatie kan duiden, zoals we ook in bijvoorbeeld de Left Behind-serie kunnen lezen of zien. Die chaos zal dus van korte duur zijn, vermoed ik, en snel opgelost worden door die eerste ruiter door middel van een verbond. U kunt echter ontsnappen aan al die ellende als u in Jezus gaat geloven als Degene die al uw schuld heeft betaald aan het kruis. Wacht dus niet langer en begin daar vandaag nog mee (: God bless!