Geestelijk koninkrijk?
Al deze nieuwe inzichten worden verwerkt in het nieuwe boek van Unravelations, genaamd 49 Argumenten. Hiervan heb ik alvast een uittreksel gemaakt, zodat u zich hierin alvast wat kunt inlezen. Er is enkel en alleen een fysiek koninkrijk dat 1000 jaren zal duren. Er is geen 'geestelijk koninkrijk'. Ik weet het, dat is een enorm boude uitspraak in deze tijd, waarin bijna alle christenen inmiddels al besmet zijn met het idee dat wij samen Gods "geestelijke" koninkrijk moeten bouwen.

Ultradispensationalisme?
Ook het tweede e-book, 49 Profetieën, is dringend aan een revisie toe. Hierin ben ik in delen van dit boek destijds uitgegaan van een dubbellaags koninkrijksdenken en ultradispensationalistische elementen, maar zie nu in dat dit geen goede weergave van de feiten is. Om die reden is ook een revisie van mijn debunked-serie over preterisme nodig, wat zich zal vertalen in dat derde e-book waar ik in de vorige alinea al over sprak.

Bereanen
Het voelt heel dubbel om met zo'n mea culpa te moeten komen. Maar ik geloof dat zo'n houding de plicht is van iedere christen. Teveel Bijbelleraren schrijven boeken en ontvangen daar inkomsten van. Als zij dan opeens met nieuwe feiten geconfronteerd worden, is hun bron van inkomsten in gevaar. We zien dan soms dat zij hun hakken in het zand zetten en zich verder ingraven met allerlei drogredeneringen. Maar dát is niet de houding die wij als christenen moeten hebben. We moeten leerbaar blijven. Soms heeft een andere broeder of zuster nieuwe inzichten die haaks staan op onze eigen overtuigingen. We kunnen ons hoofd in het zand steken of.. die dingen onderzoeken om te zien of het echt klopt, net zoals de mensen uit Berea deden in Handelingen 17:11 en onze visie herzien. Onderzoek alles, en behoudt het goede, zegt Paulus in 1 Thessalonicenzen 5:21. Niemand heeft de waarheid in zichzelf alléén. We hebben elkaar nodig. IJzer scherpt ijzer. We zijn samen het lichaam van Christus. Als ik ernaast zit, vertel het me dan alsjeblieft. In liefde. We hoeven niet met nare woorden te gooien. We zijn allemaal broeders en zusters. Zo komen we elke dag dichter bij de waarheid. God bless! :-)

Balans
U kunt rustig ademhalen. Ik ga u in dit artikel niet vermoeien met specifieke data en moeilijke rekensommen. Want ik denk dat er zeker een waarheid schuilt in het argument van de critici. Mensen met aluminiumhoedjes die elke dag in donkere kamertjes zitten te rekenen en hun muur behangen hebben met krantenknipsels zijn misschien niet de beste evangelisten. Maar het andere uiterste is misschien wel even slecht. Mensen die totaal niet met die wederkomst bezig zijn, maar leven alsof zij onsterfelijk zijn en deze wereld hun thuis is. Die alweer nadenken over hun nieuwe auto en de agenda voor 2020 alweer bijna volgepland hebben. In Lukas 12:13-21 heeft Jezus daar wel het een en ander over te zeggen. We dienen deze wereld met een 'lichte tred' te doorlopen. Elk moment klaar om te vertrekken naar dat hemelse vaderland. En het is alleen maar prachtig als we veel aan dat moment denken, daar mee bezig zijn! Paulus juicht dit zelfs toe in 2 Tim. 4:8. Er is een kroon voor de mensen weggelegd die veel aan de toekomstige verschijning van Jezus denken. In dit artikel wil ik daarom voor een meer gebalanceerde visie pleiten, gebaseerd op een coherente visie van de Bijbel. Want beide uitersten hebben gevaren. Er is enerzijds het gevaar dat we onverschillig worden en niet "wakker" zijn. Maar anderzijds is er ook het gevaar dat we télkens teleurgesteld worden als er weer eens een nieuwe datum wordt genoemd. 

Context
Dr. Andy Woods laat in deze en deze seminar heel overtuigend zien dat de context van de rede op de Olijfberg (Matth. 24 en 25) eigenlijk enkel en alléén te maken heeft met Israël en de wederkomst. Jezus komt immers écht letterlijk terug op de aarde ná de grote verdrukking (de context van Mattheüs 24). Maar tóch zullen we Hem ontmoeten in de lucht vóór die grote verdrukking plaatsvindt, zonder dat Zijn voeten de aarde zullen raken. Dat zijn twee heel verschillende dingen. De context in Mattheüs 24 en 25 is de wederkomst, en is heel anders dan de context in 1 Thessalonicenzen 4 en 5, waar juist over de opname gesproken wordt. In de afbeelding rechtsboven (klik erop met de rechtse muisknop om die te vergroten) heb ik de verschillen voor u op een rijtje gezet. Veel theologen en eschatologen willen al die verzen met elkaar vereenzelvigen, maar dat zorgt onherroepelijk voor problemen. Want dan zouden wij door de grote verdrukking (de wraak van God - zie Lukas 21:22) moeten, terwijl 1 Thess. 5:9 juist vertelt dat wij daar níet doorheen hoeven te gaan. Mattheüs 24 vertelt dat wij de dag níet kunnen weten, maar 1 Thess. 5:1-8 vertelt juist dat wij die dag heel góed kunnen weten! Hoe kan dat dan? Kunnen we de dag nu wél of níet weten? Dit soort tegenstellingen zijn enkel en alleen op te lossen door de wederkomst níet met de opname te vereenzelvigen. Door onderscheid te maken. En dan blijkt opeens dat die tekst die gelovigen die soms een datum hardop noemen (zonder hierbij te zeggen dat zij dit zeker weten of dat dit 100% van God komt) naar hun hoofd geslingerd krijgen, helemaal misbruikt wordt om die "irritante" maranatha-christenen monddood te maken. Dat kan natuurlijk óók weer niet de bedoeling zijn. Zo ziet u maar weer dat het allemaal wat genuanceerder ligt dan veel christenen gemakshalve beweren, door met één tekst te smijten en de rest van de Bijbel compleet te negeren. 

Zeven
In een eerder artikel pleitte ik al eens voor een revisie van dit hardnekkige standpunt, met 7 argumenten. Als eerste moeten we beseffen dat de opname vóór Paulus dit aan zijn publiek (de kerk) openbaarde, een mysterie (verborgen) was. Zie 1 Kor. 15:51-52. Wanneer Jezus dus Zijn publiek (Israël) toespreekt, kán het daar dus helemaal niet over gaan! Ook al doet de tekst daar in Matth. 24:36-51 wel wat aan denken, als het gaat over wegnemen en achterlaten. Jezus vergelijkt degenen die weggenomen worden in de verzen ervóór namelijk met degenen die weggenomen werden door de zondvloed (vers 37-39). De bad guys worden dus weggenomen! Dit is een heel ánder soort wegneming! Ik heb dit ook lang verkeerd gelezen, maar Andy Woods liet mij dit vers beter in zijn context zien. Ten tweede moeten we dus ook heel duidelijk een onderscheid maken in het publiek dat aangesproken wordt; Israël, aan wie níet beloofd wordt dat zij voor de verdrukking behouden worden (Jer. 30:7, Zach. 13:7-9, etc. etc.) terwijl dit wél aan de kerk wordt beloofd (Rom. 5:9, 1 Thess. 5:9, etc. etc.) Israël en de kerk zijn niet hetzelfde! Er is verschil, vertelt ook Paulus in Romeinen 11. Pas als de volheid van de heidenen is ingegaan (waarin? De kerk, in de opname natuurlijk!) zal heel Israël zalig worden, maar wel door grote benauwdheid heen. Een derde argument dat ik nog niet genoemd heb, is dat Jezus op dát moment (Markus 13:32) in Zijn menselijke lichaam nog niet álles wist wat de Vader Hem wilde openbaren, maar dat er wel nieuwe informatie voor Hem bijkwam toen Hij naar de Vader opsteeg. In Openbaring 1:1 zien we namelijk dat Jezus een Openbaring kreeg van de Vader, waarvan wij ook een deel te zien krijgen in de brief die wij de Openbaring aan Johannes noemen. Dit kan natuurlijk geen openbaring zijn als het oude informatie is. Dit is nieuwe informatie! Ook Jezus lijkt hier dus nieuwe informatie te hebben gekregen van de Vader die Hij met ons wil delen. Het lijkt me wel logisch dat Jezus nu inmiddels wel weet wanneer Hij weder zal komen. In Zijn tijd op aarde was dat misschien nog onduidelijk voor Hem, maar nu Hij in de hemel is is dat denk ik niet meer het geval. Er staat namelijk ook niet in Markus 13:32 dat Jezus het nooit zál weten. Alleen dat Hij dat (op dat moment) niet wist. Jezus zal toch een keer moeten weten wanneer Hij naar de aarde mag komen (Openbaring 19). Overigens ben ik van mening dat een diep verlangen naar de wederkomst uiten op zichzélf een manier van evangeliseren is. Want is het geen goed nieuws om over de opname te praten? We mogen elkaar ermee bemoedigen, zegt Paulus in 1 Thess. 4:18. Dat is toch voor buitenstaanders, die net als wij te lijden hebben onder de ellende in deze wereld, een uitnodiging om ook in dat heerlijke evangelie te gaan geloven, zodat zij niet nóg meer ellende over zich heenkrijgen? Op de website van de collega's van Unsealed zie ik soms meer evangelisatie dan in sommige artikelen op CIP bijvoorbeeld.

Twee
Natuurlijk zal iemand die dit alles niet wíl geloven, alle argumenten uit de kast willen trekken om bovenstaande te ontkrachten. Zo wordt weleens gezegd dat het vreemd is om de wederkomst en de opname te scheiden, omdat Jezus het maar over één wederkomst heeft. Die spraakverwarring is begrijpelijk. Maar je zou kunnen opmerken dat Jezus op het moment dat Hij over de opname praat, specifieker is. Net zoals het schaap en het vee. Niet elk vee is een schaap, maar wel elk schaap is vee. Zo gaat niet elke passage van de wederkomst over de opname. Maar elke passage over de opname gaat wél over de wederkomst. "Hoe kan dat dan?" vraagt u zich af. Vergelijk het met Jezus' eerste komst. Hij kwam eerst in een kribbe (A), stierf toen aan het kruis, maar kwam weer terug na 3 dagen (B) en ging toen naar de Vader met hemelvaart, 10 dagen voor Pinksteren. Net zoals de eerste komst van Jezus dus uit 2 delen bestaat, zal de tweede komst van Hem (parousia in het Grieks) uit twee delen bestaan. Wij zullen allen, of we nu dood of levend zijn, bij Hem gevoegd worden in de wolken, maar Zijn voeten zullen de aarde nog niet raken (A). Dit is de doctrine van de opname, die we op talloze plekken in de Bijbel kunnen vinden. Daarna zal de wraak / toorn van God uitgestort worden over de hele aarde (Openb. 3:10, 6:16, 7:14). Dit is wat we de grote verdrukking noemen. Een periode van grote benauwdheid. Van verzoeking. Van wraak. Zie ook Lukas 21:22-27 bijv. Dit wordt ook wel de "dag van de HEER" genoemd. Niet omdat het precies één letterlijke dag duurt. Jeremia 30:7 vertelt dat het een "tijd van benauwdheid" is. Ná die grote verdrukking van die dagen zal het teken van Jezus zichtbaar zijn aan de hemel (Matth. 24:29). De wederkomst (B). Maar vóór die grote periode van wraak zullen de Zijnen kunnen ontsnappen, omdat zij verlost worden van die komende toorn (1 Thess. 1:10). Dat zijn wij. De kerk. Gezamenlijk wordt dit de wederkomst genoemd, maar het bestaat uit twee gedeelten. Het start met de opname, waarna de wraak wordt uitgestort, en het eindigt met de daadwerkelijke wederkomst. We kunnen de term dus specifiek en algemeen gebruiken. Net zoals het woord vakantie. Bedoel je de periode waarin je vrij bent, of heel specifiek de periode waarin je ook écht weggaat?

Kerk
Ja, we zien in het boek Openbaring telkens weer mensen die dwars door de verdrukking heen "heiligen" worden genoemd, maar dat is een andere groep mensen. De kerk is een unieke groep. Het eerste levensvruchtje kwam zo'n 2000 jaar geleden, toen de Geest op die eerste Pinksterdag in de apostelen kwam. Het groeide. Maar nu zien we barensweeën. Dit kind wordt bijna geboren. En deze kerk, die ecclesia in het Hebreeuws wordt genoemd, zien we ná Openbaring 5 niet meer terug tot Openbaring 21. Ze is verdacht absent in de hoofdstukken die enkel en alleen de grote verdrukking beschrijven (Openb. 6-19). Het woord ecclesia komt daar helemaal niet eens meer voor! Pas in hoofdstuk 22 zien we het woord ecclesia weer verschijnen, maar dan is de eeuwigheid al aangebroken en bovendien wordt het daar ook niet eens gebruikt om een actualiteit te beschrijven maar als een manier van zeggen om Johannes' publiek aan te spreken, in de besluitende gedachten van Johannes als hij zijn brief afrondt. De heiligen in de hoofdstukken 6-19 is een groep mensen die tot geloof komen in die periode. Satan kan hen dan ook overwinnen (Openb. 11:7). Dit terwijl aan de kerk beloofd is dat zij juist níet overwonnen zal worden (Matth. 16:18). Ik begrijp dat dit veel informatie voor u is als u een andere visie heeft. Ik hoop dat dit u uitdaagt om er verder over na te denken, het verder te onderzoeken (1 Thess. 5:21). Hopelijk helpt het e-book van Unravelations 49 Redenen daarbij. En als u vragen of opmerkingen heeft, mag u die natuurlijk ook altijd stellen in de reacties! Is het geen heerlijke gedachte dat Jezus snel komt om ons op te nemen, en wij niet door die verschrikkelijke periode heen hoeven? Is het niet prachtig om daar met elkaar over te praten? Nee, Unravelations is een non-prophet organisatie. U gaat mij hier niet horen zeggen: "Zo zegt de HEER, op die en die dag komt Jezus zeker weten terug". Maar natuurlijk kunnen we soms ideeën hebben over wanneer het zou kúnnen. Want er gebeuren momenteel zóveel bijzondere dingen, dat bepaalde data wel een beetje extra bijzonder zijn. Zo is er dit najaar vermoedelijk sprake van deel 2 van het vredesplan. Of Jezus dan terugkomt? Wie zal het zeggen. Het zou kunnen. Hij moet niets. Maar het is een mogelijkheid! En dat is toch heerlijk om over na te denken? Denkt een bruid niet de hele dag aan het moment dat haar Bruidegom langs zal komen? Denkt u niet dat zij continu naar de klok kijkt en misschien wel ideeën heeft over hoe laat dat zou kunnen zijn? Wat een kouwe kikker zou dat zijn als ze daarin onverschillig was. Verlangt u hier wel naar? Of bevalt het u allemaal wel hier op aarde? God bless! :-)

Eerste golf
Een precieze definitie van het begrip sociale gerechtigheid is lastig te geven. Want er is veel spraakverwarring. Wat de één er onder verstaat, is niet noodzakelijkerwijs hetzelfde als wat de ander eronder verstaat. Ik heb daarom een vrij brede definitie getracht neer te zetten, als een paraplu waaronder we in elk geval drie aspecten van sociale gerechtigheid kunnen onderbrengen die in meer of mindere mate een gevaar voor het evangelie kunnen vormen. Het bevat het woord sociaal, en dat is in het verleden bijvoorbeeld gebruikt om een meer socialistisch evangelie te prediken. De theoloog R.C. Sproul heeft zich hier bijvoorbeeld eens fel tegen uitgesproken. Letten op de zwakkeren ondermijnt de principes van een meritocratie immers niet automatisch. Niet iedereen hoeft precies evenveel te ontvangen. Een arbeider is zijn loon immers waard (1 Tim. 5:18). Ook dr. Michael Heiser ageerde eens in zijn zogenaamde Naked Bible Studies tegen een communistische versie van Handelingen 2:42 tot 4:37. Dat men in die drie hoofdstukken alles gemeenschappelijk had, bleek in de hoofdstukken erop juist niet zo goed te werken. Er waren problemen met de verdeling tussen de Griekssprekende en Hebreeuwssprekende christenen en in hoofdstuk 6 zien we dat Ananias en Saffira de boel bedonderen. Inmiddels is die eerste golf al aardig weggeëbt, hoewel er in bijvoorbeeld de democratische partij van de VS steeds meer geluiden van socialisme opkomen, bij monde van o.a. Alexandra Ocasio-Cortez of Bernie Sanders. Ik heb echter niet de indruk dat zulke ideeën in de Nederlandse kerk nu zo leven. Een veel groter gevaar schuilt denk ik in de tweede of zelfs derde golf.

Derde golf
Dit is een aspect van sociale gerechtigheid waar John MacArthur in zijn prekenserie vooral inzoomt. Hij gebruikt hiervoor Ezechiël 18 als antwoord op een veelgehoorde kritiek. Die kritiek komt volgens hem vooral voort uit het idee dat iedereen slachtoffer is van ongerechtigheid. Het daderschap wordt vaak compleet genegeerd. Dat iemand zo is, zoals hij is, komt volgens de criticasters door de omstandigheden, door een slechte opvoeding, door pestgedrag, discriminatie, genetische aanleg, noem maar op. Het is altijd de schuld van iemand anders. Hierbij moet ik natuurlijk aantekenen dat het uitsluiten van het ene uiterste niet meteen het andere uiterste betekent. Natuurlijk zijn wij slachtoffers, maar we moeten dat niet als excuus gebruiken om maar in onze situatie te blijven hangen. Met de boodschap van Ezechiël 18 wordt duidelijk dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn éigen zonden. We kunnen ons niet verschuilen achter de zonden van onze vaders. Van onze moeders. Van onze pesters. Mishandelaars. We kunnen ons ook niet verschuilen achter onze gecorrumpeerde genenpoel. Onze omstandigheden. Natuurlijk zijn dat heftige dingen! Maar om het evangelie aan te kunnen nemen, zullen we allereerst één heel belangrijk ding moeten erkennen. Dat wij zelf schuld hebben. Natuurlijk kan iemand er niks aan doen dat hij stelselmatig is misbruikt, dat bedoelt MacArthur dan ook niet. Wat hij bedoelt, is dat we onszelf niet in de slachtofferrol moeten blijven gooien ten opzichte van het evangelie, in brede zin. Het idee dat wij eigenlijk nooit écht zonden hebben gedaan, omdat er een "reden" voor was. Dat we niet anders konden. Dat het een overlevingsmechanisme is. Dat we zo geworden zijn. De slachtoffercultuur is in de VS zó dominant geworden, dat iemand pas recht van spreken heeft als hij of zij ergens slachtoffer van is. Een donkere vrouw met een afwijkende seksuele voorkeur heeft bijvoorbeeld meer recht van spreken dan een witte heteroman. Die moet zijn mond houden. Dat is een trend die MacArthur opmerkt.

Social Justice Warriors
In de VS zijn er groepen die ook wel Social Justice Warriors worden genoemd. Zij willen gerechtigheid en gelijkwaardigheid voor iedereen. En het zal niet lang meer duren, of die mensen staan ook bij u op de kerkdeur te kloppen, als ze dat niet al doen. Want het grote gevaar van het 'aanspreken van een brede doelgroep', zoals veel kerken tegenwoordig menen te moeten doen, is dat ook daadwerkelijk iedereen binnenkomt! MacArthur vertelt dat hij jaren geleden al waarschuwde voor het wijzigen van de vorm van evangelisatie. "Wanneer je de vorm gaat veranderen, zul je binnen enkele jaren gaan zien dat de nieuwe leden ook willen dat je de inhoud gaat veranderen." En hij stelt nu vast dat dat inderdaad het geval is. Ikzelf zie ook dit gevaar in de drang naar veel Nederlandse gemeenten om een megakerk te worden. We passen ons jargon aan, onze aanbiddingsstijl, etc. Leuke dansjes, sketches, standup-comedy, rappers, u kunt het zo gek niet bedenken. Allemaal voor grotere cijfertjes. Mensen die achterin de zaal tellen hoeveel handjes er omhoog gaan met een oproep (2 Samuel 24:1-10, iemand?) Ik heb het allemaal gezien binnen de muren van de kerk. Boekenstands waarop boeken verkocht worden op zondag. Het doet allemaal erg denken aan Matth. 21:12 of Openbaring 3:17. Veel kerken verschillen weinig meer van een avond bij een seculiere buurtvereniging of cabaretier. 

Standaardreactie
MacArthur haalt Ezechiël 18 aan om zijn punt duidelijker te maken hieromtrent. In de tijd van Ezechiël dacht men immers dat God hen strafte voor de zonde van hun ouders. Dat ze er niets aan konden doen dat hen al dat onheil overkwam. Evenzo is hele LGBTQ-beweging bijvoorbeeld  van mening dat zij zo gemaakt zijn, en dat ze niet gestraft mogen worden voor iets waar zij in hun ogen niets aan kunnen doen. Zij zien zichzelf als slachtoffer. En verwijten God dat Hij hen zo gemaakt heeft, indien er enig deistisch besef aanwezig is. Logisch dus dat zij niet naar God gaan om hun redding en zaligheid te zoeken. Dit hele paradigma is al zo oud als de mensheid. Adam zei het al: "Het is niet mijn schuld, het is de schuld van de vrouw die U mij gegeven hebt." God krijgt hier de schuld. En ook de vrouw. Die schoof de schuld overigens weer af op de slang. Het is de oerdrang, de standaardreactie van de mens om géén verantwoordelijkheid te willen nemen. En die kentering penetreert ook de muren van de kerk. Ik moet denken aan de strekking van een boek of film als The Shack, waar telkens de nadruk wordt gelegd op hoe de hoofdrolspeler slachtoffer is. Nergens wordt duidelijk gemaakt dat hij dader is, door "god" (gespeeld door een donkere vrouw). En dát is wat er mis is met de theologie tegenwoordig. Bijna nergens van de kansels klinkt nog meer die boodschap van schuld, van zonde, van bekering. En daarom snappen buitenstaanders de Oplossing ook vaak niet. "Waarom zou ik Jezus nog nodig hebben? Ik doe het eigenlijk best goed." Wanneer men niet inziet dat hij of zij zondig is, waarom is er dan een Redder nodig?

Tweede golf
Ik heb deze bewust even overgeslagen, omdat het hier allemaal nog even wat gevoeliger ligt. Er is in de vorige eeuw(en) namelijk op den duur het idee ontstaan dat de hoofdtaak van de kerk bestaat uit het zorgen voor de zwakkeren. Daar ben ik het niet mee eens. En dat vergt een zeer genuanceerde uitleg. Want natuurlijk is het nooit verkeerd om u in te zetten voor prachtige initiatieven zoals Compassion, A21, weduwen, wezen, armoede, slavernij, noem maar op. We zien in de Bijbel ook continu dat God graag wil dat deze groepen geholpen worden, zoals bijv. in Deut. 14:29 of 1 Tim. 5:16. Maar wat mij persoonlijk opvalt, is dat in sommige kerken of bij sommige individuen dit streven zó belangrijk is geworden, dat het evangelie naar de achtergrond verdwijnt of zelfs vervangen wordt door deze boodschap. Soms lees ik de naam van Jezus of God niet meer, maar gaat het alleen maar om het helpen van anderen. Hoe mooi het helpen van anderen ook is, het geeft een verkeerd beeld van het evangelie. Seculieren helpen immers ook zwakkeren. Daarin onderscheiden wij ons dus niet primair.

​

Werken
Neem nu het artikel van Lazarus-theoloog Alain Verheij, wat zijn versie van een bekeringsverhaal weergeeft. Volgens Alain zou een bekeringsverhaal voor de helft moeten bestaan uit bijvoorbeeld sociale ongerechtigheid bestrijden of meegaan in de groene waanzin. Nog nooit werd een artikel op de Facebook-pagina van Lazarus zóveel gedeeld en geliket. We hebben het over een factor tien. Dit geeft wel aan hoe slecht het gesteld is met de kennis van christenen over wáár het allemaal om draait bij het evangelie en bij bekering. Het is feitelijk het implementeren van 'werken' in het evangelie, iets wat Paulus sterk veroordeelt in Galaten 1:6-9 of Efeze 2:8-9. Niet dat het een slecht idee is om zonnepanelen op uw dak te gooien of Max Havelaar-koffie te gaan drinken. Nee, ik zeg enkel dat dit is een misrepresentatie van het evangelie als we dat eraan toevoegen. Het wáre evangelie staat in heel heldere termen uitgedrukt in 1 Kor. 15:1-4. We moeten vertrouwen in Jezus, dat Hij voor ons is gestorven, begraven en weer opgestaan voor onze zonden. Het is een geschenk. Een gift. Een cadeau. We hoeven er niks voor te doen. Niets. Nada. Anders zou het geen geschenk meer zijn (Rom. 11:6). En ja, natuurlijk zou ik iedereen aanmoedigen om een goede rentmeester te zijn. Maar dat is geen onderdeel van het evangelie. Het is een logisch gevolg ervan, maar geen voorwaarde. En als dat gevolg niet zichtbaar is, betekent dat nog niet dat iemand niet gered is. Er bestaat namelijk zoiets als een vleselijke christen (1 Kor. 3:3). We hebben allemaal onze eigen route. Bij de één gaat het vlug, bij de ander minder vlug. Laten we elkaar daar niet om veroordelen of de maat nemen. Ik hoop dat u dat overigens door dit artikel ook niet zo ervaart. Het laatste wat ik wil is u de maat nemen of veroordelen. Daar ga ik niet over. Ik wil enkel een hardnekkig misverstand rechtzetten. God bless! :-)​

Openbaring
Enkele decennia later openbaart Jezus wat Hij van de Vader heeft ontvangen, aan de apostel Johannes. Die schrijft dit alles op in een boek dat wij de Openbaring van Johannes noemen. In dit boek wordt tweemaal deze technische term 'grote verdrukking' genoemd. Het wordt beloofd aan de naamchristenen in Thyatira die 'overspel' plegen met andere goden en zich niet bekeren (Openb. 2:22) en ook zien we het in Openbaring 7:14, waar we een groep 'heiligen' zien die dwars door die grote verdrukking kwam. Een ouderling praat hier met Johannes (vers 13) en vertelt hem dat zij hun kleren wit gemaakt hebben door het bloed van het Lam. Dit is dus een ándere groep heiligen dan die groep waar de ouderling deel van uit maakt. Díe groep, van 24 ouderlingen, is al in de hemel in hoofdstuk 4 en in hoofdstuk 5 zingen zij over wie zij zijn. Zij zijn vrijgekocht uit elk geslacht, elke taal, volk en natie. Kan het nóg duidelijker? Dit kan maar één groep zijn. In welke periode in de geschiedenis kwamen de gelovigen van over de hele wereld, uit elke taal en uit elk volk? Dat past alléén maar in de periode van de afgelopen 2000 jaar. Dit gaat over óns! Die ouderlingen representeren de stamhoofden van 24 priesterordes, net zoals David dat deed in 1 Kronieken 24. Zij zijn al aanwezig in de hemel vóórdat er ook maar één zegel is verbroken. Ze zijn aanwezig bij het verbreken van de zegels, zij blijven in de hemel gedurende de grote verdrukking (Openb. 11:16) en zelfs als de groep van 144.000 Israëlieten zich bij hen voegt, zien we heel duidelijk dat er onderscheid gemaakt wordt in Openbaring 14:1-3. Ten slotte zien we hen weer aan het einde van de grote verdrukking, in de hemel, in Openbaring 19:4. Wij zijn hier dus als oprechte gelovigen níet bij. Maak u daar maar geen zorgen over. In het e-book 49 redenen voor een opname vóór de grote verdrukking vertel ik hier nog veel uitgebreider over. We weten nu dus wannéér die periode is en ook dat wij als kerk daar niet doorheen hoeven. Deze periode is aan het einde van de tijd, vlak voordat Jezus terugkomt om Zijn 1000-jarige rijk op aarde te stichten (Openbaring 20:1-6), gevolgd door het oordeel op de grote witte troon en vervolgens de eeuwigheid. Maar hoe láng duurt die grote verdrukking dan precies?

Dispuut
Er is wat onenigheid onder eschatologen over hoe lang die grote verdrukking nu precies duurt. Er is natuurlijk een groep die helemáál niet in zo'n periode gelooft, maar we zagen zojuist al dat we daar niet omheen kunnen. Er gaat écht zo'n moeilijke periode komen zoals er nooit geweest is en nooit meer zal zijn. Nog zwaarder dan de concentratiekampen in de holocaust. Kunt u zich dat voorstellen? Een andere groep meent dat die periode niet specifiek wordt aangeduid, maar dat is niet helemaal waar. Er wordt regelmatig gesproken over periodes in het boek Openbaring, wat eigenlijk télkens het getal 3,5 jaar communiceert. 42 maanden, in Openbaring 13:5. Of 1260 dagen, in Openbaring 12:6. En zelfs een heel cryptische omschrijving van een tijd (1), tijden (2) en een halve tijd (0,5) in Openbaring 12:14. Betekent dit nu dat de grote verdrukking dan dus 3,5 jaar duurt? Een aantal eschatologen denken van wel. Maar een grotere groep denkt juist aan 7 jaar. Waarom? Hoe komen zij daarbij? Om dat te ontdekken, moeten we weer terug naar de bron van de profetie. Mattheüs 24:15-21 koppelt deze grote verdrukking namelijk aan de 'gruwel' die op de meest heilige plaats zal staan, waar Daniël over sprak. We moeten dus nóg verder terug. Naar Daniël. Hoofdstuk 9 om precies te zijn.

Daniël
Aan het einde van dit hoofdstuk krijgt Daniël een profetie door van Gabriël (vers 21) en daarin worden 70 weken vermeld. We vinden hier in het Hebreeuws het woord shavua, wat óók vertaald kan worden als zogenaamde jaar-weken (een dag voor een jaar, net zoals in Ezechiël 4:4-6 gebeurt). Een week duurt dan dus 7 jaren. Éérst is er een periode waarin er herbouwd wordt, 7 weken ofwel 49 jaren (vers 25a). Daarna breekt er een periode aan van 62 weken, ofwel 434 jaren (7x62). In vers 26a lezen we dat ná die 62 weken (en de voorafgaande 7, dus tezamen 69 weken ofwel 483 jaren) dé Messias zal worden uitgeroeid. Vervolgens gaat het vers verder over een ándere vorst, die de stad en het heiligdom (de tempel) zal vernietigen. Die verwoesting zal tot het einde duren, vertelt de rest van het vers. En dat is inderdaad gebeurd. Titus Vespasianus, die later keizer zou worden, vernietigde de stad en de tempel en dit bleef verwoest tot de dag van vandaag. Vervolgens meldt Daniël 9:27 dat er een verbond versterkt wordt voor één week en dat dat verbond halverwege die week (7 jaren) geschonden wordt. Omdat Jezus ook een verbond versterkt in Matth. 26:27-28, denken bijvoorbeeld de preteristen (een groep mensen die gelooft dat zo'n beetje alle profetieën al uitgekomen zijn in de eerste eeuw) dat Daniël 9:27 het over de Messias heeft Die een verbond sluit. Ook op het YouTube-kanaal genaamd Overwinnaar, vinden we een dergelijke uitleg. Maar er zijn flink wat problemen met zo'n uitleg. Ik som ze even voor u op:

1. Nérgens spreekt Jezus over het versterken van het verbond voor 7 specifieke jaren. Het verbond dat hier bevestigd wordt, is het nieuwe verbond tot vergeving van zonden.

2. Hoe kan dat verbond ooit geschonden worden? Wordt het offer van Jezus, dat voor ééns en altijd gedaan is, ongedaan gemaakt?

3. De schending van dit offer gebeurt, indien we deze logica blijven volgen, na 3,5 jaar. Maar als iemand beweert dat Jezus' kruisiging die schending inhoudt, is dat verbond na een dag al geschonden. Dan klopt de interpretatie van de gegevens uit Daniël 9:27 dus niet meer.

4. Wéér iemand anders zal beweren dat de schending van het verbond in 70 AD plaatsvond, bij de vernietiging van de tempel. Allereerst is dat maar liefst 38 jaren verschil (dus géén 3,5 jaar), maar ook is het helemaal niet relevant voor het offer dat Jezus deed. Dat de slachtoffers toen ophielden, in 70 AD, is geen schending van Jezus' verbond, maar eerder een onderstreping van de noodzaak van dit nieuwe verbond. Het oude stond op het punt te vergaan, dus moest er een nieuw verbond komen, vertelt de schrijver van de Hebreeënbrief (Hebr. 8:13). Een béter verbond. Als u denkt dat u dit verbond kunt schenden, dan heb ik slecht nieuws voor u. Niets of niemand kan u uit de reddende handen van Jezus trekken (Rom. 8:38-39, Joh. 10:28-29).

5. Jezus maakt hier geen vermelding van Daniël en andersom ook niet. Ja, er wordt over de Messias gesproken in vers 26a, maar vanaf vers 26b is het onderwerp die toekomstige vorst. Het zou dus gek zijn om te schakelen van de Messias naar Titus Vespasianus en daarna weer terug naar de Messias. Dat blijkt nergens uit, behalve dan in de hoofden van sommige schrijftuitleggers die hier per sé Mattheüs 26:28 willen injecteren. Het persoonlijk voornaamwoord 'hij' uit vers 27 van Daniël 9 slaat natuurlijk terug op de laatstgenoemde persoon. De vorst van dat toekomstige volk. Dit volk waren de Romeinen. Maar hun vorst zal terugkomen. Hij was er, maar nu niet. Maar hij zal weer komen, vertelt Openbaring 17:8. Dit hoofdstuk praat duidelijk over de Rooms-Katholieke Kerk. Daniël wist al van dit toekomstige volk en hun vorst uit bijv. Daniël 2 of bijvoorbeeld Daniël 7. 

6. Is Jezus het midden van de week vermoord? Dat beweert Niels van het YouTube-kanaal Overwinnaar althans. Dat blijkt echter nergens uit. Daniël 9:26 zegt dat nergens expliciet. Er staat hoogstens dat de Messias ná die 62 (+ de voorafgaande 7) jaarweken vermoord werd. Maar niet dat dit halverwege die laatste jaarweek gebeurde. Dat is een inferentie, die gevoed wordt door het feit dat Jezus inderdaad op Zijn 30e aan Zijn bediening begon (Luk. 3:23), en vermoedelijk zo'n 3,5 jaren later werd gekruisigd. We zien immers dat Jezus aan het begin van Zijn bediening het jubeljaar uitroept (Luk. 4:19), dat altijd in het najaar werd gevierd (Lev. 25:9-10). Dat was aan het einde van 29 AD. In het evangelie van Johannes zien we vervolgens driemaal een paasfeest genoemd. In Joh. 2:13 (30 AD), in Joh. 6:4 (31 AD) en in Joh. 11:55 (32 AD), waarna de kruisigingsweek begint. Eigenlijk zijn dit 2,5 jaren, maar met een beetje creativiteit kunnen we aan 3,5 jaren denken indien we bijvoorbeeld het niet nader gespecificeerde feest uit Joh. 5:1 meerekenen. Maar als het verbond bevestigd wordt aan het begin van deze jaarweek, dan moeten we Matth. 26:28 dus verplaatsen van de kruisigingweek uit 32 AD naar het begin van Jezus' bediening in 28 of 29 AD. Dat zou gek zijn. Want dan klopt het helemaal niet meer! Het verbond werd versterkt aan het begin van de kruisiging, vertelt Daniël 9:27. Oké, halverwege houden de slachtoffers op. Maar ook dat is eigenlijk amper waar te noemen. Want de Joden gingen gewoon nog door met offeren nadat Jezus was gekruisigd, vertelt de Seder Olam. Pas in 70 AD werd de tempel vernietigd, en daarmee de tempeldienst gestopt. Dat was ruim 40 jaar later. 

Dan zouden we toch op 365x3 + 182,5 ofwel ongeveer 1268 dagen uitkomen? Daniël 9:24 vertelt ons dat we moeten rekenen vanaf een decreet. Maar wélke? Er worden er 4 genoemd in de Bijbel, die in die periode passen nádat Daniël zijn profetie doorkreeg. Zie het overzicht hierboven. In eerdere pogingen om de 70 weken-profetie van Daniël te plaatsen, ging men vaak uit van 454 BC, zodat men uitkwam in het jaar 29 of 30. Het eerste probleem is alleen dat deze ​datum niet historisch is. Het wijkt 3,5 jaren af. We moeten uitgaan van 457 BC als we het derde decreet zien als het startpunt en níet 454. Preteristen zien hun kans daarom schoon en tellen 3,5 jaren op bij de 483 jaren, zodat ze precies bij het 29 of 30 AD uitkomen en plaatsen dáár de kruisiging. Ook zij zien, net als de YouTuber Overwinnaar, de eerste helft van de jaarweek als vervuld. Maar het tweede probleem is dat dit het verkeerde decreet is. Het gaat hier over het leiden van het volk naar de wetten van God. Daar heeft Daniël het helemaal niet over in vers 24 van hoofdstuk 9. Wél gaat het over het herbouwen van de stad in vers 25. Dít is dus het decreet waar we vanuit moeten gaan in Daniël 9. Het lastige is alleen dat niemand de profetie passend kreeg, als we uitgaan van 445 BC. We komen dan ergens in het jaar 39 of 40 AD uit, véél en veel te laat voor zowel de bediening als kruisiging van Jezus. Maar met de benadering van Sir Robert Anderson kwam dat opeens in een heel nieuw licht te staan. Want wát als we niet uitgingen van jaren van 365 dagen, maar jaren van 360 dagen? 

Decreet
Artachsasta vaardigde zijn decreet uit op 14 maart, in het jaar 445 BC. Wanneer we vervolgens 69 jaarweken ofwel 483 profetische jaren van 360 dagen daarbij optellen, zullen we een correctie moeten hanteren. We hebben het dan over 483x360 ofwel 173.880 dagen. Wanneer we die optellen bij die datum en daarbij rekening houden met de schrikkeljaren, komen we precies uit op 6 april in 32 AD. Dit is de dag dat Jezus de poorten van Jeruzalem in reed, 4 dagen voor Zijn kruisiging. Op de 10e van de Hebreeuwse maand Nisan werd Hij, volgens de traditie die vast was gesteld in Exodus 12:1-6, het "huis" (Jeruzalem) in gebracht. We lezen hierover in Lukas 19:28-44, waar Jezus in vers 42-44 de Farizeeën verwijt dat ze deze dag niet herkend hebben. Hoezo? Hadden ze dit kunnen weten dan? Ja, zéker! Zij kenden de schriften. Zij hadden van die profetie over de 70 jaarweken moeten weten. Zij hadden tot op de dag nauwkeurig uit kunnen rekenen wanneer die Messias zou komen in de poorten van Jeruzalem. Maar zij herkenden die dag niet. Toepasselijk is ook dat Jezus hen meteen nog even herinnert aan de rest van Daniël 9. De vernietiging van de stad en de tempel. Vervolgens zien we dat er naar Joods gebruik een reiniging van het "huis" plaatsvindt. Jezus reinigt de tempel van alle wanordelijkheden in de verzen 45-48. In het volgende hoofdstuk wordt het Offerlam geïnspecteerd, want het moest smetteloos zijn, naar de verordening van Mozes. De schriftgeleerden wilden weten Wie Jezus was en of Hij wel echt de Zoon van God was (Luk. 20:1-8), maar konden geen fout vinden. Telkens waren zij sprakeloos van Zijn onderricht (vers 7, vers 26 en vers 40). Op de 14e van Nisan werd Jezus ten slotte, volgens het model in Exodus 12:1-6, gekruisigd. Dit was dus inderdaad ná die 69 jaarweken, maar niet halverwege die laatste jaarweek.

Prophecy-killer
Het probleem is dus dat Overwinnaar en ook de preteristen met een uitleg komen waarbij 3,5 jaren opgeteld moeten worden, om deze profetie die tot op de dag nauwkeurig uitrekent wanneer Jezus de poorten van Jeruzalem binnen zou rijden om vervolgens naar de slachtbank te worden geleid, 4 dagen later, te vervangen met een zeer onnauwkeurig en discutabel alternatief. En dit alles puur en alléén omdat iemand vindt dat we eigenlijk van 3,5 jaar uit moeten gaan. We noemen dat eisegesis. Het forceren van de eigen perceptie op de tekst. Het tegenovergestelde hiervan is exegesis. Dit houdt in dat we écht onderzoeken wat de tekst zegt. In context. En vervolgens vergelijken met allerlei andere relevante teksten en daarin een verzoenende aanpak hanteren om tot een conclusie te komen waarin nérgens tegenstellingen zijn. Het probleem met de uitleg van Overwinnaar is echter dat deze vol zit met tegenstellingen, zoals we hebben gezien. Om tóch zijn gram te halen, meent hij daarom zelfs de autoriteit van onze huidige Bijbel te moeten betwisten. Naar eigen zeggen vond Overwinnaar een tekst in de zgn. "Qumran 82" die een alternatieve lezing geeft van Johannes 19 en daarin las hij dat de Messias halverwege de laatste jaarweek vermoord zou worden. Dit is voor hem bewijs dat de Bijbel vervalst is door de Katholieken. Maar als dat zo is, wat kunnen we dan nog wél vertrouwen? Is God dan niet bij machte Zijn woord perfect te preserveren? Niels van het Overwinnaar-kanaal beweert dat deze tekst uit de Dode Zeerollen komt en derhalve betrouwbaar is. Laten we dat eens onderzoeken.

Dode Zeerollen
Vanaf 1947 werden in enkele grotten in de omgeving van het Israëlische Qumran diverse boekrollen gevonden, die gepreserveerd waren om in later tijd ontdekt te worden. Deze rollen zijn daar vrijwel zeker geplaatst door een groep Joden die leefden in de tijd vlak voor Jezus, en we de Essenen kunnen noemen. Dit wordt in sommige kerken weleens beschouwd als een sekte, maar dat verdient wat meer nuance. Dr. Ken Johnson, Th.D. legt immers uit dat men heel veel Joodse afscheidingsbewegingen uit die tijd vaak onder dezelfde noemer gooit, namelijk de Essenen. In feite waren er groepen actief in de regio van Egypte die dezelfde naam aannamen, maar hadden verder niets te maken met de Essenen in Israël, Qumran. De "Essenen" uit Egypte waren veelal gnostisch en geloofden daarom niet dat Jezus letterlijk in het vlees gekomen was. Bovendien stond de verwerving van kennis centraal, waarmee men hun zaligheid kon "verdienen". Dit was alleen voor de 'uitverkorenen', de ingewijden. We zien daarom dan ook een duidelijke tweedeling in de geschriften die in Qumran gevonden zijn en de geschriften die uit Alexandrië, het huidige Egypte komen. Dr. Ken Johnson vertelt dat de gevondne fragmenten uit de Dode Zeerollen de Bijbel nergens theologisch tegenspreken. De Essenen die daar leefden, gingen uit van de testamenten van de patriarchen en niet van de mondelinge wet, zoals de Farizeeën deden. Om die reden woonden zij ook apart, omdat ze een minderheid waren in de toen door Farizeeën gedomineerde maatschappij. De boekrollen die in Qumran gevonden zijn, zijn echter allemaal gelabeld met het cijfer van de grot waarin zij gevonden zijn (er zijn er 12), vervolgens een Q (verwijzend naar Qumran) en ten slotte het documentnummer. 

Qumran 82?
Wat meteen dus al opvalt, is de vreemde naam van het document waar 'Overwinnaar' naar verwijst. Er bestaat helemaal geen document dat zo heet in de Dode Zeerollen. Sterker nog, er is helemaal geen nieuwtestamentisch fragment gevonden in de Dode Zeerollen, met de mogelijke uitzondering van een zeer klein fragment (7Q5) dat wellicht uit het evangelie van Markus (dat al relatief vroeg geschreven was) zou kunnen stammen. Maar ook daarover is verschil van mening. Een compleet andere versie van het evangelie van Johannes, zoals Niels voorstelt, is dus heel vreemd. Die is helemaal niet gevonden in Qumran, leert ook de index. Ik besloot te zoeken naar de oorsprong van het document wat Niels aanhaalt en stuitte na enige moeite (er is namelijk helemaal geen Nederlandse vertaling van) op hoofdstuk 82 van een Engelstalig document dat The Gospel of the Holy Twelve heet. Dit is een zeer omstreden werk, zeer waarschijnlijk zelfs een vervalsing van het evangelie van Johannes. Een vegetarische versie van Johannes. Het werd ruim een eeuw terug (1881, dus níet in 1947) uitgegeven door de Sociëteit van Verenigde Tempeliers en werd verondersteld bewaard te zijn in de kloosters van Tibet, gecommuniceerd aan mystici door dromen en visioenen in de nacht. Moet ik nog doorgaan? Als Niels op zo'n manier zijn gelijk wil halen, dan zou ik als volger van zijn YouTube-kanaal zeer verontrust zijn. Unravelations confronteerde hem hier enkele dagen geleden mee, maar er werd niets met deze informatie gedaan. Doordat de naam "Essenen" met dit document in verband gebracht werd, is bij hem vermoedelijk de verwarring ontstaan (ik ga er natuurlijk van uit dat hij dit niet bewust gedaan heeft). Maar gezien de gnostische inslag van het document is het logischer te denken aan de Alexandrijnen in Egypte dan aan de Essenen die in Qumran woonden. Omdat de index van de Dode Zeerollen dit document ook niet noemt, is het uit te sluiten dat dit er onderdeel van uitmaakt. We kunnen hier dus geen enkele autoriteit aan toeschrijven. 

Doorstoken
Niels meent in de video overigens ook dat Johannes 19:36 is aangepast door de Katholieke Kerk omdat er vermelding wordt gemaakt van een profetie die uit haar context lijkt te zijn gerukt. De profetie waarin de Joden massaal op Jezus (Hij Die doorstoken is) zouden zien, uit Zacharia 12:10-14, is primair eschatologisch. Het is een profetie die we in ultieme vorm in de eindtijd terug zullen zien. Maar door de gelaagdheid van profetieën niet te herkennen, geeft Niels er blijk van dat hij helemaal niet begrijpt hoe profetie werkt. Laten we bijvoorbeeld eens naar een profetie kijken uit Mattheüs 2:15. Hier koppelt Mattheüs een tekst uit Hosea 11:1 aan Jezus. Maar dat is niet de directe context van Hosea 11. Het gaat hier namelijk overduidelijk over Israël! Wij als Grieksdenkende Westerlingen zien een profetie en zien één mogelijke vervulling. Maar zo denken Hebreeërs niet, zoals ook blijkt uit deze uitleg van Mattheüs. Een profetie is gelaagd. We zien patronen in de Bijbel, telkens terugkomen. Zo zien we de plagen uit Egypte in een veel sterkere vorm weer terugkomen in het boek Openbaring, maar dan net een beetje anders. In Matth. 2:18 trekt Mattheüs wéér een profetie los uit haar context en koppelt deze aan de kindermoord in Bethlehem. Wanneer we teruggaan naar de originele profetie uit Jeremia 31:15, wordt duidelijk dat het hier eigenlijk gaat over de eindtijd gaat. Blijkbaar is dat geoorloofd. Ook mag een profetie als deels vervuld beschouwd worden, waarbij Jezus zelfs stopt bij een komma in Lukas 4:16-21. Hier citeert Jezus Jesaja 61:1-2a en laat het gedeelte over de wraak achterwege. Er zit een enorme gelaagdheid en tegelijk fragmentatie in het interpreteren van profetie. Wat Johannes hier dus in Joh. 19:36 doet, is legitiem. Er waren immers enkele Joden bij het kruis aanwezig die zagen op Hem Die doorstoken was. Johannes en Maria bijvoorbeeld. En zij rouwden. De ultiem vervulling zal natuurlijk later volgen, compleet met de rest van de context van Zacharia 12:10-14.

Slot
Ik hoop dat u inziet dat de versie van Overwinnaar dus aan alle kanten rammelt. Tegelijk hoop ik dat duidelijk is geworden hoe solide de leer is van een 7-jarige grote verdrukking. Ik hoop dat dit u uitdaagt om verder onderzoek te doen. Ik wil u nogmaals wijzen op het boek 49 redenen voor een opname vóór de grote verdrukking. Het is onze gezegende hoop (Titus 2:13). We mogen elkaar daarmee bemoedigen, vertelt 1 Thess. 4:18. Als wij eerst door de moeilijkste tijd óóit heen moeten gaan, alvorens Jezus te ontmoeten in de lucht, is dat nu niet bepaald een bemoediging of gezegende hoop. Niet voor niets beschrijft Paulus enkele verzen later dat wij niet bestemd zijn tot toorn, maar tot zaligheid (1 Thess. 5:9). In die context is het overduidelijk dat hij hier de opname in het oog heeft. Ik hoop dat dit u troost geeft. We zijn namelijk niet ver meer van de opname verwijderd. Kort geleden berichtte ik u al dat de Palestijnen en de Israëli's wel iets zien in het eerste deel van het vredesplan. Nu blijkt ook dat ze weer willen praten met de VS. Zo blijkt maar weer dat Trumps tactiek heel goed werkt en dat een deal misschien wel ophanden is. En in dat geval gaan de gedachten natuurlijk snel naar het verbond uit Daniël 9:27. Jezus koppelt dit aan de start van de grote verdrukking in Mattheüs 24:15-21. Het zou dus goed kunnen dat we zéér binnenkort een nieuw, verheerlijkt lichaam krijgen (1 Kor. 15:51-52) en voor eeuwig bij onze Verlosser zullen zijn (1 Thess. 4:13-18). Want we hebben zojuist geleerd dat de opname aan de grote verdrukking vooraf gaat. Ik heb er zin in! U ook? God bless! :-)

Vanderlaan
Het begon allemaal met de screencap die een dame genaamd Silvana Smith uploadde. In dit filmpje kunt u Amir létterlijk horen zeggen dat Jezus Dezelfde is als Michaël. Ik schrok daar natuurlijk erg van. Jezus is immers geen engel (hier wil ik later nog wel een belangrijke aanvulling op geven, in de alinea 'Christofanie'), zelfs geen aartsengel. Maar ik schrok eigenlijk nog meer van de reacties op Amir. Dit móest toch bijna een misverstand zijn? Was hij misschien in de war met de zogenaamde Engel van de HEER (hierover later meer)? Is het filmpje uit de context gerukt? Of was dit een laffe aanval op Amir met behulp van CGI-technieken? Hebrew Roots-fundamentalist Nick Vanderlaan ging met het filmpje aan de haal en vertelde zijn publiek dat hij Amir al langer een valse leraar vond, maar dat hij nu hard bewijs had. Hmm.. Ik wist niet dat dat zo werkte? Eerst beschuldigen en pas een tijd later bewijs verzamelen? Vanderlaan noemt Amir zelfs een antichrist, hierbij verwijzend naar 1 Joh. 4:3.

Tsarfati
Amir werd na het filmpje per e-mail benaderd door iemand van Rapture Ready, met de vraag om uit te leggen waarom hij zei dat Jezus Dezelfde Persoon is als Michaël de aartsengel. Zijn assistente consulteerde Amir, en Tsarfati vertelde haar dat ze hen maar moest vertellen dat het filmpje inmiddels verwijderd is omdat het teveel discussie opleverde. Naar zijn inzicht is het voor sommige christenen debatteerbaar of Michaël een synoniem is voor Jezus en daarom kopieerde hij enkele redenen van de website van de Jehova's Getuigen, waarom zij denken dat Jezus Michaël is. Volgens Tsarfati was in de e-mail niet duidelijk dat dat niet zijn eígen argumenten waren, en daarmee kwam er eigenlijk alleen maar meer olie op het vuur. In een update vertelde Amir later dat hij spijt had van de uitspraak en ook dat hij ook baalde van de miscommunicatie per e-mail. Het filmpje werd niet meegenomen in de eindversie van zijn prediking (dus niet echt verwijderd van het internet, want het had er nog nooit op gestaan - er was alleen iemand die met een handycam een eigen opname had gemaakt van de offline beelden) en daarenboven werd de trouwe luisteraar nog eens getrakteerd op een prediking over de Goddelijkheid van Jezus, waarin Amir maar liefst twee keer ontkende dat Jezus Michaël is.

Prasch
Jacob Prasch geeft een wat genuanceerdere reactie, en hoewel Moriel TV e.e.a. voorziet van stemmingmakende commentaren, kan ik me in die reactie al meer vinden. Want ondanks dat Amir de uitspraak terug lijkt te nemen en het filmpje 'verwijdert', is er geen enkele uitspraak over waaróm hij dat ooit dacht en nu niet meer dacht. Ook Unravelations benaderde Amir hier specifiek over en kreeg geen ander antwoord dan 'de prediking over de Goddelijkheid van Jezus' te bekijken. Prasch vertelt dat Amir dit debatteerbaar vindt en dat is naar zijn mening dus een verkapte erkenning. Ik snap persoonlijk ook niet waarom Amir niet beter uitlegde waarom hij dit ooit dacht en nu tot andere inzichten is gekomen. Prasch vindt ook dat Amir nu niet het slachtoffer uit moet hangen, en de schuld helemaal op al zijn criticasters moet schuiven. Hij wordt immers niet aangevallen op een uitspraak die uit zijn context is gerukt. Met de informatie die nu voorhanden is, is inderdaad duidelijk dat dit niet uit de context is gehaald. Amir geloofde het op dat moment écht, en besloot dat te delen met zijn toehoorders, die daarna ongetwijfeld erg in de war waren. Gezien Amir's reactie is het duidelijk dat er niets van het filmpje bewerkt is. Niet duidelijk is nu dus of hij die optie nog steeds open houdt, zoals ook bijvoorbeeld de bekende Johannes Calvijn of Matthew Henry dat doen. U zult er nog van opkijken hoeveel christenen dit geloven.

Christofanie
Jezus is natuurlijk geen engel. Dr. Andy Woods geeft in deze seminar 7 redenen waarom Jezus níet Michaël de aartsengel is. We zullen daar zo direct verder op ingaan. Maar allereerst wil ik wel duidelijk maken dat het Hebreeuwse woord malach en het Griekse woord angelos niet alleen altijd betrekking hebben op de soortelijkheid van een wezen, maar soms juist vooral een functieomschrijving proberen over te brengen. De context maakt dit dan vaak duidelijk. Het woord malach of angelos betekent primair boodschapper. En soms is dat een geestelijk wezen zoals een engel, maar soms is dat gewoon een écht mens van vlees en bloed. De context maakt duidelijk of het hier om een echt mens of een bovennatuurlijk wezen gaat, zoals een engel. Vergelijk dit bijvoorbeeld met het Nederlandse woord ster. De context maakt duidelijk of we het over een hemellichaam hebben, of dat we het over een bekende popster hebben. In de Bijbel zien we verschillende plaatsen in het Oude Testament waarin er een Bovennatuurlijk Wezen verschijnt Die wordt omschreven als de Engel van de HEER. Één voorbeeld is het verhaal van Manoah, waarin deze Engel van de HEER zijn vrouw vertelt dat zij een zoon zullen krijgen die heel sterk is (Simson) en een nazireeër moet worden. Deze Engel stelt zich voor als Ik ben, in Richteren 13:11 (KJV), en als Wonderbaar, in vers 18. In vers 22 zien we dat Manoah en zijn vrouw geloven dat zij God Zélf hebben gezien. Dit wordt ook wel een Theofanie (God in geïncarneerde vorm) of Christofanie (Jezus in een gepreïncarneerde vorm) genoemd. Hierbij gaat het niet zozeer over de soortelijkheid van het woord engel (malach), maar meer over de functie die zij op dat moment uitvoeren. Op het moment dat de HEER immers aan Manoah verscheen, was Zijn functie om een belangrijke boodschap over te brengen. Op dát moment. Dat is dus niet altijd zo. God is geen boodschapper, begrijp me goed. Het gaat om de manifestatie op dát moment. Nogmaals, dit betekent dus niet dat Jezus létterlijk een engel is in soortelijkheid, aangezien engelen gecreëerde wezens zijn en Jezus is niet gecreëerd maar bestond al sinds de eeuwigheid. Er zijn vele voorbeelden van Christofanieën in het Oude Testament, waarover u bijvoorbeeld hier kunt lezen. 

Aartsengel
Als eerste reden dat Jezus niet Dezelfde is als Michaël, noemt Woods Daniël 10:13. Hier wordt Michaël genoemd als één van de belangrijke vorsten (een hoge engelenklasse, de aartsengelen dus - zoals later zal blijken). Dat impliceert heel sterk dat er dus meerdere engelen zijn in die klasse. Zijn er dan meer soorten wezens zoals Jezus? Is Jezus gelijk in rang als andere wezens die wij aartsengelen noemen? Natuurlijk niet. In 3:16 lezen we dat Jezus de Eniggeboren Zoon is. Dat is een ongelukkige vertaling. Want Jezus is niet geboren. De Griekse samentrekking monogenes werd door vertalers verondersteld te bestaan uit mono (enig) en gennao (geboren), maar komt van een andere stam dan gennao, namelijk ginomai. De vervoeging die daarbij hoort is dan genos, wat soort betekent. Mono-genos betekent dus dat Jezus de Enige in Zijn soort is. Niet dat Hij geboren is. Hij is immers Degene Die alles heeft gemaakt. Ook de engelen. Hij kan dus niet Zichzelf hebben geschapen. In Kolossenzen 1:16 wordt dit duidelijk. In het vers ervoor lijkt het overigens wéér te zeggen dat Jezus de Eerstgeborene is, nu uitgedrukt met een andere Griekse samentrekking, prototokos. Maar dat zou meteen een tegenstelling geven in het vers erna. Dat zou vreemd zijn. Hoe kunnen we die twee verzen dan verzoenen? Simpel. Eerstgeborene hier communiceert vooral een positie. Zo werd Jacob in Exodus 4:22 door God de eerstgeborene genoemd. Dit terwijl Esau technisch gezien éérder geboren was. Hoe kan dat? Simpel. De titel 'eerstgeborene' hield vooral in wie het eerste erfrecht had. Omdat Esau dat had verspeeld, kreeg Jacob die titel. Dit had niets met biologie te maken. Het heeft te maken met een positie. En Jezus heeft die positie in de schepping. Hij is niet de eerstgeborene in biologische zin, want het vers erop maakt duidelijk dat Jezus juist níet is geboren, maar Hij is wel de eerste rechthebbende. De hele context in Kolossenzen 1 maakt duidelijk dat hier vooral gesproken wordt over de positie van Jezus, dat Hij in álles de Eerste is (o.a. vers 18). Niemand is dus Zijn gelijke, geen aartsengel, geen cherub, niemand. Daniël 10 spreekt dus over iemand anders dan Jezus. Ook valt overigens op dat de andere engel in Daniël 10 inderdaad erg machtig is, maar wel hulp nodig heeft van Michaël (Dan. 10:13). Ook díe engel kan dus niet Jezus zijn, wiens woord al genoeg is om duizenden boze geesten in een stel varkens te sturen (Matth. 8:28-34). Sommige christenen zien in het nedervallen van Daniël in vers 9 een aanbidding, maar er staat niet dat Daniël in aanbidding neerviel. Er staat simpelweg dat hij neerviel. Veel vertalers denken dan ook dat hier een Christofanie is, en gebruiken zelfs hoofdletters. Dat ben ik niet met hen eens. Jezus heeft geen hulp nodig van Michaël na 21 dagen van strijd. Ik denk dat dit simpelweg een andere machtige engel was, zoals bijvoorbeeld Gabriël, die altijd boodschappen overbrengt. Michaël zien we daarentegen altijd strijden voor Israël. Dit lijkt hun primaire taakomschrijving te zijn, wanneer we de context van hun verschijningen bestuderen.

Judas
Woods noemt nog een handvol andere redenen, maar op twee ervan wil ik graag nog even inzoomen, omdat zij compleet korte metten maken met het argument dat Jezus Michaël is. Er zijn namelijk theologen die beweren dat we Daniël 10:13 nog kunnen lezen op deze manier: dat Jezus de éérste (echad, in het Hebreeuws) van de vorsten is. De eerste in rang, Die dus boven de rest zou staan in rang. Ik kan dat niet op grond van Daniël 10 ontkennen, maar tegelijk ook niet bevestigen. Wél kan ik wijzen op Judas 1:9, waar we een tweetal heel belangrijke ontdekkingen kunnen doen over Michaël. We zien hier dat de aartsengel Michaël namelijk géén oordeel over Satan durfde uit te brengen. Dat zien we Jezus wél doen in bijv. Matth. 4:10 en 16:23. Nu zullen de critici misschien nog willen steggelen over de semantiek van het woord beschuldigingen en oordeel, maar let dan op hoe Judas deze zin afsluit: "Moge de HEERE u bestraffen!" Als Michaël dit zegt, insinueert dit dus dat hijzelf níet de HEER is.

Hiermee kunnen we dus tot de ultieme slotsom komen dat Jezus níet Dezelfde is als Michaël. We moeten hierbij echter wel noteren dat deze zienswijze niet noodzakelijkerwijs inhoudt dat iemand tot de hel verdoemd is en een antichrist. Er valt onderscheid te maken tussen wat de Jehova's Getuigen geloven (namelijk, dat Jezus een gecreëerde engel is) en wat Calvijn en Henry bijvoorbeeld geloofden, dat Michaël een manifestatie is van Jezus. Een ander woord. Net zoals wij Immanuël kunnen gebruiken, wat ook eindigt op de extensie El, wat in het Hebreeuws God betekent. Hun zienswijze houdt niet noodzakelijkerwijs in dat zij ook geloven dat Jezus gecreëerd is. Dat ontkennen zij juist. Zij verwarren de Engel van de Heer met Michaël. Ik vermoed dat Amir dat ook deed (en misschien die optie nog openhoudt). Hij is er in elk geval niet duidelijk over waarom hij dat deed. We zullen het misschien wel nooit weten. Maar om hem nu meteen te bestempelen als een antichrist, is een enorm hatelijke en onterechte opmerking. Daarmee doen we alle uitspraken die Amir heeft gedaan omtrent de Goddelijkheid van Jezus compleet teniet. Dat is namelijk helemáál niet wat hij zei in de prediking die hij als Immanuël betiteld heeft. Dat is haatzaaien. De boel verdraaien. Zoeken naar fouten. Een soort exclusiviteitsdenken. Ik kan denk ik van elk theoloog of spreker wel een uitspraak vinden uit het heden over verleden en daar een hatelijke blog over schrijven. We maken allemaal fouten. Er is voortschrijdend inzicht. We moeten allemaal leren wandelen met de Heilige Geest. Soms vallen we. En staan we weer op. Dan moeten we elkaar niet meteen naar beneden trappen, maar liefdevol wijzen op onze zonden, als het inzicht nog niet gekomen is. En ja, als die uitspraken in een privé-setting gedaan zijn, doen we dat ook in privé en hangen we niet de vuile was meteen buiten (Matth. 18:15-17).  Maar als die uitspraak in het openbaar gedaan is, mogen (ja, móeten) wij die uitspraak in het openbaar weerleggen. We noemen hierbij zelfs namen, als iemand blijft volharden in die zonden (Rom. 16:17-18). Markeer hen, vertelt de King James Vertaling (KJV). Paulus doet dit zelf regelmatig, zoals bijv. in 2 Tim. 2:16-18. Dat lijkt heftig, maar bedenk eens wat voor schade aangericht zou worden als we alle dwaalleren onder de mantel der liefde zouden vegen? Leuk is het nooit, maar soms is het noodzakelijk. Hierbij moeten we niet uit zijn op het zaaien van verdeling en onszelf proberen op te hemelen (kijk mij eens supergoed de Bijbel interpreteren), maar we moeten hierbij op Christus zien. Niet álles is een breekpunt. We hoeven geen nieuwe kerk te starten omdat de één wel vlees eet en de ander niet. Romeinen 14 vertelt immers dat er vrijheden zijn in kleinere zaken. Maar we hebben éénheid in het belangrijkste: het evangelie (Gal. 1:6-9). Daarom zult u mij soms stevig horen praten over mensen die het evangelie geweld aandoen. En dat zijn er nogal wat, tegenwoordig. Dat vind ik niet leuk. Soms wacht ik dagen met posten van zo'n artikel, en ga ik daarvoor in gebed, omdat ik zeker wil weten of het goed is om zoiets op het internet te zetten. En ook ik sla de plank soms vast mis. Daar mag u mij op wijzen. In liefde. Niemand is immers perfect in het begrijpen van de Schrift. Daarom zijn we samen het lichaam van Christus. Laten we elkaar een beetje genade gunnen daarin, aangezien ons zoveel genade is toegekend. God bless! :-)

Onlangs zond de EO de documentaire 'De kast, de kerk en het koninkrijk' uit. Hierin werd op nogal eenzijdige manier een pleidooi gehouden voor inclusivisme van praktiserende homoseksualiteit binnen de kerkelijke gelederen. Het moest een antwoord zijn op de Nashville-verklaring, die eerder dit jaar voor veel opschudding zorgde. De lobby lijkt nu eindelijk in te zien dat het gros van de christenen (ja, zelfs de SGP) hen niet als persoon afwijst, maar wel de zonde. Dat kwam dan ook eigenlijk nauwelijks aan de orde. Waar men nu vooral over valt, is het feit dat homoseksuelen volgens veel christenen geen plek in het koninkrijk verdienen. Is dat zo? ​

Liefde en trouw
John Lapré, een "homo-christen" die in de documentaire gevolgd wordt, doet op een bepaald moment een belangrijke uitspraak, waar eigenlijk de hele documentaire op gefundeerd is. Een uitspraak die de grondbeginselen van de Bijbel hieromtrent tracht onderuit te schoffelen, en dus haar betrouwbaarheid geweld aandoet. Lapré meent dat álle Bijbelteksten die over homoseksualiteit spreken, in een context van lust staan en dat daarin geen enkele uitspraak over trouw en liefde wordt gedaan. Wat hij hiermee bedoelt te zeggen, is dat wanneer het praktiseren van homoseksuele gevoelens in een context van liefde en trouw wordt gedaan, het wel oké is. Maar dat wanneer het in een context van lust gedaan wordt, deze teksten wél van toepassing zijn. Dit is echter geen geldig argument. Want doordat dat onderscheid in de tekst helemaal niet gemaakt wordt, pleit dat juist tégen zijn argument. Het is een argument op basis van veronderstelde omissie. Het zou wél geldig zijn als die clausule die hij noemt, ook ergens woordelijk in verband te brengen is met homoseksualiteit. Nu zijn er genoeg teksten in de Bijbel te vinden die spreken over liefde en trouw binnen relaties. En er zijn ook een handvol teksten te vinden over homoseksualiteit. Maar zij liggen niet in elkaars grondgebied. Dat is juist een zwakte. Het in verband brengen van die teksten zou een manipulatie van de tekst zijn in de trend van "Judas verhing zichzelf" (Matth. 27:3-5) en "Ga heen en doet gij evenzo" (Lukas 10:37b). Zo'n inferentie is net zo valide als de statement dat een Bijbeltekst die spreekt over liefde en trouw in verband te brengen is met het homohuwelijk.

Man en vrouw
Ik kan immers een pleidooi maken tégen het praktiseren van homoseksualiteit zonder ook maar één van de "usual suspects" zoals Lev. 18:22 of Romeinen 1:27 te gebruiken. Laten we het imperatief van Genesis 1:27-28 bijvoorbeeld eens nemen waarin God vertelt dat Hij de mens als man én vrouw schiep en dat zij zich moesten vermenigvuldigen. Dat zo'n gebod niet alleen op Adam en Eva van toepassing is, blijkt wel uit het feit dat Jezus een zelfde uitspraak doet in Mattheüs 19:5. Het geldt voor ons allen. Waarom is het dan zonde als we dit gebod niet precies naleven? Simpel. Wat is de definitie van zonde? Je doel missen. Hamartia, het woord voor zonde in het Grieks, draagt deze betekenis met zich mee. En dat dekt de lading goed. Wanneer wij daarom niet trouwen met iemand van de andere sekse, maar van een gelijke sekse, gaan we voorbij aan het doel dat zowel God als Jezus noemen in Genesis 2:24 en Mattheüs 19:5. Om die reden waren de rabbi's traditiegetrouw ook vrijwel altijd getrouwd, omdat ze álle geboden héél serieus namen. Ook Paulus was vermoedelijk ooit getrouwd geweest, maar nu een weduwnaar die besloot om niet te hertrouwen en celibatair te leven. Mede om die reden werd onvruchtbaarheid als een schande gezien. Bovenstaande creëert de kaders voor het huwelijk, en daarmee is een tekst als 1 Korinthe 6:9-10 of Leviticus 20:13 volledig logisch, omdat het uitspraken doet over datgene wat buíten deze kaders ligt. Het forceren van uitspraken over liefde en trouw op iets wat buiten dit kader ligt, voegt niets wezenlijks toe. We zien dat bijvoorbeeld heel sterk in de rest van Leviticus 18, waarin ook incestueuze relaties genoemd worden. Wanneer iemand hypothetisch gezien namelijk met zijn volwassen zus zou willen trouwen, en zij daar beiden mee in zouden stemmen omdat zij verliefd zijn, is er sprake van liefde en trouw, en zelfs gelijkwaardigheid, maar niet van een Bijbels mandaat. Evenmin is dat bij een homohuwelijk het geval. Liefde, trouw en gelijkwaardigheid zijn niet voldoende. De randkaders die God in de Bijbel aandraagt, zijn veel beperkter. Ze beperken zich tot man en vrouw, niet man en man of vrouw en vrouw. God is er extreem duidelijk over, en daar mogen wij niet aan tornen, zoals John Lapré dat meent te mogen doen.

Binnengaan of beërven
Dat brengt me bij het volgende. Het binnengaan van het koninkrijk is slechts afhankelijk van één ding. Geloof. Geen werken. Goed of slecht, werken zijn geen vereiste voor redding en zaligheid, zo vertelt ons o.a. Efeze 2:8-9. En u kunt uw redding ook niet verliezen, lezen we in o.a. 1 Kor. 3:10-15. Maar hoe verklaren we dan 1 Korinthiërs 6:9-10, waar staat dat mannen die met mannen slapen (SV), het koninkrijk niet zullen beërven? Merk op dat er een heel belangrijk verschil is tussen binnengaan en beërven. U kunt op visite komen bij de buurman, maar dat betekent nog niet dat u hun keuken zomaar kunt gaan verbouwen. Toegang en eigendom zijn twee verschillende zaken. Wanneer wij gered zijn, hebben wij toegang tot het eeuwige leven. Punt. Onze werken doen daar niets aan af en voegen daar niets aan toe. Maar als we het hebben over heiliging of gehoorzaamheid, dan staat dit in verband met loon. Met een erfenis. Gewin. Eigendom. En als wij willens en wetens blijven zondigen nadat wij gered zijn, zullen wij al dat loon verspelen. 1 Kor. 3:10-15 maakt dat héél duidelijk. Begrijp me goed, hiermee wil ik homoseksualiteit dus niet gedogen! Juist niet! Maar we moeten ons niet alleen blindstaren op homoseksualiteit alsof dat een doodzonde zou zijn, terwijl andere zonden minder erg zouden zijn. 1 Kor. 6:9-10 noemt homoseksualiteit in hetzelfde rijtje als ontucht (pornos in het Grieks), dieven, dronkaards, gierigaards en roddelaars. Laat dat eens op u inwerken! We kunnen met z'n allen wel met de vinger gaan wijzen naar homo's die gestopt zijn met strijden en zich over hebben gegeven aan hun verlangens, maar kijkt u ook naar uzelf? Wanneer hebt u voor het laatst geroddeld? Wanneer was u voor het laatst materialistisch? Dronken? Heeft u voor het laatst porno gekeken? Illegaal muziek gedownload? Nemen we onze eigen zonden ook net zo serieus als dat we die van anderen nemen? Begrijp me ook hier weer goed. Zonde is zonde en moet gewoon stoppen! Het maakt nogal een verschil of dat we 1. blijven strijden en soms vallen, of dat we 2. het gewoon helemaal maar opgeven en ons erbij neerleggen. Dit geldt niet alleen voor sommige homoseksuelen die aan het woord kwamen in de documentaire van de EO, maar evengoed voor sommige mannen die maar blijven kijken naar porno omdat ze het idee hebben dat ze die gevoelens niet de baas kunnen, ook al vertelt Romeinen 8:2 ons dat dit wél kan. Voor mensen die voor zichzelf goedpraten dat illegaal downloaden wel oké is omdat het volgens de Nederlandse wet wél mag. Volgens de Nederlandse wet mag abortus ook, maar Gods wet zegt daar iets héél anders over! Welke wet volgen wij?

Slot
Hoe u het ook wendt of keert, het blijft een ketterij om het homohuwelijk in de kerk te accepteren. Het ligt allemaal erg gevoelig en dat maakt ook dat het een discussie is met vooral emotionele argumenten en niet met rationele / juridische argumenten. Want technisch gezien geeft de Bijbel de kaders heel duidelijk weer. We kunnen er niet omheen. Linksom of rechtsom, het blijft een gruwel. Dat zijn niet mijn woorden, maar die van de Allerhoogste. Een ander argument dat in de documentaire werd genoemd is dat God ons zo heeft gemaakt, dus dan is het goed. Dus doordat wij iets voelen, is het goed? Dat is wel héél makkelijk geredeneerd. Paulus maakt in o.a. Romeinen 7:14-26 heel duidelijk dat wij te strijden hebben tegen het 'vlees', ofwel de oude natuur in onszelf. We hebben verlangens, gevoelens die onze oude natuur ons ingeeft. Zo heeft God ons niet geschapen, want Hij heeft ons immers zéér goed geschapen (Gen. 1:31). Maar ná die scheppingsweek ging er op zeker moment iets goed mis. Het was níet meer zéér goed. Het werd zéér kwaad (Gen. 3, Gen. 8:21, Jes. 64:6, Jer. 17:9). God wil ons herstellen. Ons leren leven naar die nieuwe natuur! We hebben momenteel te maken met twee naturen, indien wij wedergeboren zijn. De oude (Rom. 7) en de nieuwe (Rom. 8). We moeten dus niet meer wandelen naar dat vlees, maar naar de Geest! En ja, dat is moeilijk. Het lijkt soms wel onmogelijk. Soms vallen wij. Maar we mogen weten dat, indien wij onze zonden belijden, God ons die zal vergeven (1 Joh. 1:9). Maar laten we er geen gewoonte van maken! We moeten ons er niet bij neerleggen. Of dit nu om homoseksualiteit gaat of over roddelzucht. Elke dag is een strijd. Zo is het nu eenmaal. Jezus heeft ons geen gemakkelijke reis beloofd (zoals veel kerken ons graag willen laten geloven), maar wel een behouden thuiskomst (Joh. 16:33). We hebben te maken met verdrukkingen in onszelf, in de wereld en zelfs van hogere, kwade machten. Op drie fronten worden wij dagelijks aangevallen. We moeten die vijanden niet negeren, maar te lijf gaan met de wapenrusting uit Efeze 6:10-18 en door te wandelen naar de Geest (Rom. 8:1-17). Wees niet zo dom om door te blijven gaan met zondigen nádat u gered bent. U kunt hiermee ál uw loon verliezen en praktisch een dakloze worden in de hemel. Voor eeuwig. En dat duurt héél lang! Pak de zonde bij de wortel aan. Begin er vandaag nog mee. God bless! :-)

Maria
Dat de Paus gelooft dat andere religies op gelijke hoogte staan met het christendom, wisten we al. Maar daarnaast vindt de paus Maria én de Rooms-Katholieke Kerk ook belangrijker dan Jezus, zo liet hij zich laatst ontglippen in Casa Santa Marta. Nét wanneer je denkt dat het niet gekker kan worden bij Franciscus, doet hij er weer een schepje bovenop. Dit is blasfemie van de bovenste plank.

Groene maffia
Enige tijd geleden ontving de paus ook de belangrijkste CEO's van energiemaatschappijen zoals Shell, BP en ExxonMobil om hen te vertellen dat hij niet alleen graag een groene belasting zou zien, maar zelfs als verplicht eist. BP frontman Bob Dudley beaamde in elk geval het mantra dat niet alleen de paus, maar ook het partijkartel en vrijwel alle brave hendriken van het vrije westen napapegaaien, zonder gedegen onderzoek van écht onafhankelijke instituten. Het lijkt erop dat ook het zgn. 'groene evangelie' een belangrijke plek zal gaan krijgen in die nieuwe wereldorde, die de elite zo graag zou zien. En die we in de grote verdrukking ook daadwerkelijk zullen gaan zien. 

Slot
Het komt allemaal wel érg dichtbij zo. Nu Israël wel iets in het vredesplan lijkt te zien en de Palestijnse Autoriteit overweegt ook aan te schuiven, zou het mij niet verbazen als één dezer dagen die laatste bazuin zal klinken en onze lichamen opeens veranderd zullen worden. Bent u er klaar voor? Maranatha! :-)

Zinloos
Het is eigenlijk héél gemakkelijk om deze mythe te debunken. Maar ik zal mijn beste argument voor het laatst bewaren. Misschien is dat ook wel het eerste dat in u opkomt. Laten we ons allereerst eens afvragen hoe dit misverstand kon ontstaan. Misschien twijfelt u nu zélf wel. Besef u dat er veel christelijke songteksten geschreven zijn over de 'Leeuw en het Lam', waarbij natuurlijk tweemaal naar Jezus gerefereerd wordt. Op die manier is het makkelijk te verklaren dat zulke teksten gemakkelijker beklijven in onze herinnering, want zang is een handige manier om teksten te memoriseren. We deden het al op de kleuterschool. A, B, C, D, E, F, G, etc. Rood, wit, blauw, zijn de kleuren van de vlag. In een christelijke wereld waarin vaker Opwekking gezongen wordt dan Psalmen, is het niet verwonderlijk dat we dit ons niet goed kunnen herinneren. Er is simpelweg een verkeerde associatie. Maar volgens veel 'believers' bewijst zo'n argument juist de misleiding en het rookgordijn. Eigenlijk is hun theorie niet falsifieerbaar. Ofwel; men kan nooít bewijzen dat het niet waar is. Vraag maar eens welk argument hen zou kunnen overtuigen van het tegendeel. Die is er niet. Ontkenners zijn misleid, volgens de echte diehards. Dat geldt althans voor de seculieren.

Essentie
Het plan bestaat uit drie delen. Potentieel, versterking en bevordering. In deze drie hoofdcategorieën leggen Kusher en consortium uit hoe de economische situatie in Gaza en de Westelijke Jordaanoever (Judea & Samaria eigenlijk) verbeterd kan worden. Het plan is uitgesmeerd over 10 jaar (dus géén 7 jaar) en moet leiden tot o.a. een verdubbeling van het Bruto Nationaal Product, een daling van de armoedegrens met 50%, 1 miljoen extra banen voor de vele werkloze Palestijnen, versterking van de infrastructuur zoals gas, water en elektriciteit. Het onderwijs en ook het rechtssysteem moeten bevorderd worden en ook moet er een corridor tussen Gaza en de Westelijke Jordaanoever komen om die twee gebieden met elkaar te verbinden. Dit zal in eerste instantie gaan om een treinverbinding, maar mogelijk komt er ook een snelweg naast in de toekomst. Natuurlijk staan er nog veel meer dingen in het plan, maar het voert nu te ver om daar allemaal specifiek op in te gaan. Dit gaat veel geld kosten, ruim 50 miljard, maar dat zal voor een groot deel vanuit de rijke nabijliggende golfstaten komen en vanuit private investeringen.

Reflectie
Het plan heeft het economisch potentieel inderdaad zeer goed op papier gezet en rept dan ook met geen enkel woord over de geopolitieke spanningen. Dat was al van tevoren beloofd, en dat weet Kushner dan ook perfect waar te maken. Het voordeel hiervan is dat de focus hierbij niet meteen 'besmet' is met vooroordelen over wie gelijk heeft, disputen over van wie welk stuk land is of wie schuld heeft aan wat. Het geeft met name de Palestijnen een eerlijk en onbevooroordeeld idee over hun potentieel. Verder heeft het plan mijns inziens vooral veel zwaktes. 

Islam
Waar het plan namelijk geen rekening mee houdt, is de ideologie die debet is aan de hele ruzie tussen Israël en de Arabieren. Het zal veel Palestijnen een worst wezen of ze er economisch beter van worden. Ze menen een hoger doel te dienen en zijn bereid daarvoor te lijden en sterven. De islam is heel duidelijk over hoe moslims met Joden om moeten gaan en daar is geen kruid tegen gewassen. Trump denkt dat iedereen geld praat, maar bij zulke hardnekkige islamitische ideeën is dat nog maar zeer de vraag. We zullen er snel achter komen.

Leiderschap
Het zal de stinkend rijke leiders van de Palestijnen ook een worst zijn. Zij hoeven er immers economisch niet op vooruit te gaan. Ze wezen het plan al binnen een uur af, met de opmerking dat Palestina niet te koop is. Dat klopt ook, want is al van God en Hij heeft het aan Israël beloofd. Natuurlijk kan de druk van buitenaf op de Palestijnen hen uiteindelijk wel naar de onderhandelingstafel dwingen, of misschien zelfs druk van onderaf. Er zijn namelijk heel veel Palestijnen die wél een betere economie willen en klaar zijn met het dictatoriale leiderschap.

Model
Het plan lijkt opgezet volgens een model dat erg lijkt op die van de rijke oliestaatjes. Maar het is maar de vraag of men hier wel zo nieuwsgierig naar zal zijn. Want ook Iran is een land met veel mogelijkheden, maar kiest ervoor om haar bevolking hard te onderdrukken met de sharia. Gaza lijkt meer op dat model van dood en verderf dan op een land als Bahrein of Koeweit.

Facties
Ook lijkt het plan geen rekening te houden met de diverse facties binnen de Palestijnen. Er is namelijk niet zoiets al de ‘gemiddelde Palestijn’. Er zijn veel subgroepen, die elkaar vaak niet eens het licht in de ogen gunnen. Iemand uit Gaza staat vaak heel anders in het leven dan iemand uit Bethlehem of uit Nazareth. Op diverse plekken in de Westelijke Jordaanoever leven Joden en Arabieren gewoon vreedzaam samen namelijk. De ‘vrede’ die er tussen de diverse facties heerst, is flinterdun. Ook al zou één factie het met het plan eens zijn, een andere groep zou het oneens kunnen zijn en dit zou kunnen leiden tot een flinke rel in de gelederen.

Kleur
Anderzijds bekent de Palestijnse Autoriteit met de verwerping van dit plan meteen kleur. Ze verwerpen hiermee een eerlijk rechtssysteem, een bloeiende economie en eigenlijk alles wat goed is voor hun volk. Als het onderdrukte volk hier lucht van krijgt en daartegen in opstand komt, kan de situatie heel anders worden.

Conclusie
Ik zie in dit plan eigenlijk nauwelijks een relatie met profetie of de Bijbel. Het is, zoals van tevoren al gezegd, puur gericht op het economische aspect. Wél kan dit enorme toekomstige implicaties hebben, indien de Palestijnen er later tóch mee akkoord zullen gaan. Ik ben erg benieuwd naar het tweede deel, waarvan ik vermoed dat het in november dit jaar vrijgegeven zal worden. Hierin zullen ongetwijfeld enkele van bovenstaande onderwerpen verder verkend worden. Geopolitieke spanningen, religieuze spanningen, landsgrenzen, etc. Verder is het ook zo dat er na de presentatie van een eventueel tweede deel nog tijd ingeruimd moet worden voor onderhandelingen. En dan zjn er nog de verkiezingen in september. Voordat dit plan meer solide vormen aanneemt en daadwerkelijk geïmplementeerd zal worden, zijn we vermoedelijk al vér in 2020 of later. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de opname elk moment kan gebeuren. Henoch werd al vér voor de zondvloed meegenomen en zo gespaard voor die vernietiging. De start van de grote verdrukking begint immers met het sluiten van dit 7-jarige verbond, níet per sé met de opname. Jezus verwijst immers naar de profetie van Daniël 9:27 en koppelt dit aan de start van de grote verdrukking (Matth. 24:15-21).

Er is overigens een kans dat dit vredesplan van Kushner niet eens het verbond is waar Daniël het over heeft. Het sprak bijvoorbeeld over 10 jaar in plaats van 7, maar ook zijn er nog genoeg andere tegenwerpingen. Zo liet Kushner al eerder in bedekte termen doorschemeren dat hij weinig ziet in een tweestatenoplossing en tevens is het maar de vraag of er iets over de herbouw van een tempel in zal komen te staan. Het plan zou natuurlijk een opmaat kunnen zijn naar een nieuwer 'verbond', dat later versterkt zal gaan worden door de daadwérkelijke antichrist. Het zou uitgebreid kunnen worden met nieuwe clausules, zoals bijvoorbeeld de herbouw van die tempel. Dat zal dan halverwege die 7 jaren geschonden worden. De 10 jaren van Kushner zullen immers gaan tellen vanaf het moment van implementatie. Maar aangezien dat dit jaar nog niet zal gebeuren, en wellicht pas na lang onderhandelen vér in de tweede termijn van Donald Trump (die vrijwel zeker herkozen zal worden als u de start van de campagne van Trump in het afgeladen stadion vergelijkt met het kleine zaaltje van zijn belangrijkste opponent Joe Biden) zal plaatsvinden, zullen er bijvoorbeeld nog 7 jaren kunnen resteren voor een toekomstige leider die zo'n plan zal uitbreiden. Want merk op dat Daniël 9:27 het heeft over het versterken of bevestigen van een verbond. Er ís dus al een ouder verbond of vredesplan dat uitgebreid wordt met iets dat vermoedelijk verband houdt met de derde tempel (aangezien de offerdiensten halverwege worden gestopt en derhalve het verbond geschonden). Is dat dit vredesplan van Kushner, dat herbevestigd of versterkt zal gaan worden in de toekomst, 3 jaren na de aftrap ervan, zodat er nog 7 jaren overblijven? Nogmaals, dat zegt niet gelijk iets over de opname. Die kan vanmiddag of volgende week dinsdag al gebeuren. Niemand die het zeker kan zeggen. Laten we waakzaam blijven. Want de tekenen van de tijd liegen niet. We zijn zó dichtbij! God bless! :-)

Aanwezigen
​In elk geval zullen de volgende landen aanschuiven: Israël natuurlijk, maar ook Marokko, Bahrein, Jordanië, Saudi-Arabië, Egypte en de Verenigde Emiraten. Op één dappere Palestijnse zakenman na, zullen de Palestijnen afwezig zijn. Dit was hen dan ook uitdrukkelijk verboden door de Palestijnse 'president' Mahmoud Abbas. Wellicht zullen er nog meer landen (heimelijk) komen, aangezien Netanyahu onlangs al trots vertelde dat Israël met veel landen in de regio openlijk of in het geheim, goede betrekkingen onderhoudt. 

Europese Unie
Ook de Europese Unie wil nu opeens meedoen met de discussie, hoewel de Europese minister van buitenlandse zaken, Federica Mogherini Pompeo wel op het hart drukte dat de EU nog steeds van mening is dat alléén een tweestatenoplossing kan werken. Dit terwijl de Amerikaanse vredesmakelaar Kushner daar onlangs openlijk vraagtekens bij stelde. Mogherini beloofde daarom ook een afgezant namens de EU naar Bahrein te zenden volgende week, hoewel niet duidelijk is op welk niveau die afgezant zal participeren.

Buit
Wat opvalt is dat Israël het momenteel relatief goed doet. Zoals ik al zei, zijn de betrekkingen met veel omliggende landen op het moment goed. Er is voorspoed, en het is er relatief veilig, mede dankzij het antiraketsysteem Iron Dome, hoewel die dringend aan vervanging toe is omdat de Palestijnen weten dat als zij veel raketten tegelijk afvuren, het systeem daar maar een fractie van kan tegenhouden. Die vervanging is er nu, dankzij het zogenaamde Rafael-antiraketsyteem dat werkt met lasers. Het heet ook wel Iron Beam, en werd onlangs gepresenteerd tijdens een luchtshow in Singapore. Daarnaast zit Israël ook op een enorme oliereserve in de Golanhoogten, zo bleek onlangs na een proefboring. Er bevindt zich daar maar liefst 10x zoveel olie dan het gemiddelde. Hoe die olie veilig opgepompt moet worden, is nog niet duidelijk, omdat de bel in een gebied ligt waar regelmatig schermutselingen zijn. We weten echter dat er een moment zal komen dat landen in de regio van die veiligheid en voorspoed misbruik zullen gaan maken. Ezechiël 38 vertelt ons daar onder andere over. Hoe omliggende landen uit zullen zijn op de buit die er in Israël is. Jarenlang was niet duidelijk hoeveel natuurlijke grondstoffen er in Israël aanwezig waren, maar de laatste decennia is daar verandering in gekomen. Naast immense gasreservers zoals de gasbellen Leviatan en Tamar, is daar nu ook deze enorme oliebel bijgekomen.

Vrede
Ook 1 Thess. 5:3 vertelt dat er plotseling rampspoed zal komen als men dingen als 'vrede en veiligheid' roept. Bijzonder in dat verband is dat de bijeenkomst die over 3 dagen begint, het thema 'vrede tot voorspoed' heeft. Dat is natuurlijk niet precies hetzelfde, maar we zien wel telkens soortgelijke begrippen langskomen. Zoals op de bijeenkomst in Warschau eerder dit jaar, waar het thema létterlijk overgenomen leek uit 1 Thess. 5:3. Hoe lang het allemaal precies zal gaan duren, is afwachten. Het zou opeens heel snel kunnen gaan, nu alle ingrediënten aanwezig zijn voor een gebeurtenis van profetische proporties. Maar natuurlijk is het ook mogelijk dat we wat langer zullen moeten wachten. De nieuwe Israëlische verkiezingen zijn immers gepland voor september en wellicht wordt het vredesplan daarom tóch weer uitgesteld tot november dit jaar. Heel lang zal het vermoedelijk niet meer duren. Persoonlijk heb ik het vermoeden dat de opname niet later dan 2025 zal komen, een gedachte die ik hier al eens eerder motiveerde. Nee, niemand weet de dag noch het uur. Maar we kunnen wél de tekenen herkennen. En we zitten duidelijk in het juiste "seizoen". Israël is herboren. Iets meer dan 70 jaar geleden. De grootste profetische gebeurtenis sinds Jezus hier op aarde rondwandelde! Word wakker! Uw Verlosser komt eraan. Hebt u er zin in? Ik wel :-) Maranatha!

Bahrein
Hoewel vredesmakelaar Kushner wat vaag is over de presentatie van het eerste deel van het vredesplan op 25-26 juni, schuiven er wel steeds meer landen aan en lijkt het toch écht door te gaan, ondanks de nieuwe verkiezingen. Dat landen als Jordanië en Egypte aanschuiven is tegen het zere been van de Palestijnen, die overigens op een financiële crisis afstevenen deze zomer. Dat vredesplan kán overigens inhouden dat grote delen van Judea & Samaria (de Westbank) worden geannexeerd. Al deze ingrediënten zijn profetisch gezien dus zéker interessant en hebben de potentie om een nieuw tijdperk in te luiden.

Relaties
Daarnaast is het ook interessant om te zien dat ondanks de toenemend oorlogszuchtige taal van de sji'ieten zoals Iran en haar proxies Hezbollah, Hamas en het Syrische staatsleger (onder leiding van de sji'iet Assad), de betrekkingen met andere landen in de regio toenemen. En zelfs ver daarbuiten. Zo stemde India nu eens een keer vóór Israël bij een stemming van de VN over de humanitaire crisis in Palestina. Dit lijkt het directe gevolg te zijn van Netanyahu's bezoek aan India, begin vorig jaar. Daarnaast kunnen we bij het rijtje landen dat haar ambassade naar Jeruzalem verhuist, inmiddels ook Moldavië optellen.

Slot
Ook juni, maar zéker de aanloop naar de nieuw uitgeschreven verkiezingen in september, zal dus weer een profetisch interessante tijd worden. Want áls het eerste deel van het vredesplan inderdaad op 26 juni gepresenteerd wordt, zal de uitslag van die verkiezing daar flink door bepaald worden. Het volk kan dan direct meebeslissen door op die of die partij te stemmen, afhankelijk van welk standpunt zij hieromtrent innemen. Ook mogelijk is dat Netanyahu, nu hij nog steeds in het zadel zit, al vóór die tijd acties onderneemt rondom dit nog te onthullen vredesplan. Alle scenario's liggen wat dat betreft open, aangezien het politieke landschap in Israël aan het veranderen is. Netanyahu maakte de afgelopen jaren een flinke ruk naar rechts, maar wil overigens nog niet zo ver gaan dat Israël compleet geregeerd wordt volgens de wetten van het Oude Testament. Daarnaast is de partij Kahol Lavan een serieuze bedreiging geworden voor de Likud-partij (waar Netanyahu deel van uitmaakt).

Hoe het ook gaat lopen, God heeft alles in Zijn hand en weet van tevoren al wat het einde gaat worden (Jesaja 46:10). En dat einde is nabij. Bent u er klaar voor? Vertrouwt u al op Jezus voor uw redding? Want vertrouwen op uw eigen 'goede werken' brengt u op een héél nare plek. Jezus is de Énige Weg (Joh. 14:6). Sla die weg in, nu het nog kan. En dat is niet 'doen wat Jezus doet (om gered te worden)', want die beker kan niemand drinken. Nee, dat is 'geloven wat Jezus heeft gedaan (zodat wij gered worden)'. Dát is het evangelie. De rest levert ons misschien loon op, maar dat is niet wat ons zaligmaakt. Jezus alleen is het Die ons kan redden, wij kunnen daar niets aan toevoegen. En die spraakverwarring is groot binnen veel kerken. Zij zijn veel te druk bezig met het evangelie van sociale gerechtigheid of het groene evangelie. Dát waar de reformatoren zo hard voor vochten, die 5 sola's, komt steeds verder onder druk te staan. Enfin, ik dwaal weer eens een beetje af. Ik wens u Gods zegen toe! :-)

Daniël 2
We zien hier dat de Babylonische koning Nebukadnesar een droom krijgt van God, en Daniël legt die uit. U kunt hier lezen over een beeld met een hoofd van goud, een borst met 2 armen van zilver, de dijen van brons en de 2 benen van ijzer. De voeten ten slotte zijn óók van ijzer, maar dan vermengd met klei. Het hoofd stelt Babylon voor, vertelt Daniël in vers 38. Hij legt verder uit dat de metalen die volgen opvolgende koninkrijken zijn. Door de geschiedenis heen is duidelijk geworden wat die opvolgende rijken waren, aangezien Daniël ze alleen beschrijft en niet specifiek noemt. Die beschrijving is zeer treffend en zelfs iemand die niet in de Bijbel gelooft zal moeten toegeven dat deze droom heel wonderlijk is. Er is door enkele seculieren zelfs gesuggereerd dat Daniël later dan het begin van onze jaartelling geschreven moet zijn, omdat zijn profetieën zó duidelijk zijn dat het wel lijkt alsof iemand een actualiteit beschreef. Dat is dan echter moeilijk hard te maken, aangezien het hele boek Daniël ook al beschreven was in de Septuagint, die al eeuwen vóór het begin van onze jaartelling is geschreven. Dat zal niemand kunnen ontkennen. De rijken die erna volgden, waren Medië en Perzië (de 2 zilveren armen), Griekenland (de bronzen romp) en het Romeinse ijzeren rijk, dat later in 2 delen uiteenviel (Byzantium vormde het oostelijke deel en Rome het westelijke deel - waarbij 2 benen natuurlijk duidelijk tot de verbeelding spreken). Over het laatste rijk is nogal wat discussie, omdat men érgens wel het idee heeft dat Rome er iets mee te maken heeft, maar niet precies weet hóe. Over het algemeen wordt uitgegaan van een 'herleefd Romeins rijk', waarbij gedacht kan worden aan bijvoorbeeld de Rooms-Katholieke Kerk, maar óók aan een Europese Unie. Laten we eens verder lezen in Daniël 7, om meer perspectief te krijgen op deze profetie.

Het Griekse rijk wordt voorgesteld als een luipaard, waarmee vermoedelijk wordt verwezen naar de snelheid waarmee Alexander de Grote de toenmalige wereld veroverde. Volgens Plutarchus viel hij op zijn 29e huilend op zijn bed neer, omdat er naar zijn idee geen koninkrijken meer waren om te veroveren. De 4 koppen van het luipaard staan symbool voor de 4 rijken waaruit het Griekse rijk uiteenviel nadat Alexander de Grote stierf. Ten slotte is er dat vierde dier, een ijzeren rijk. Het Romeinse Rijk. Ook hier is weer iets aan de hand met het laatste rijk, het 4e rijk. Het wordt voorgesteld als een uitzonderlijk, gruwelijk en schrikwekkend beest met 10 horens. Dit doet meteen weer denken aan de 10 tenen van die voeten uit de vorige droom. Hoe dit dier er precíes uitziet, zullen we in het boek Openbaring zo direct bespreken. Laten we eerst eens focussen op die horens. Er groeit namelijk een 11e horen tussen die 10 horens en die breekt daarvoor zelfs 3 horens uit om plek te maken. We blijven dus uiteindelijk met een totaal van 8 horens over, waarvan die éne een heel prominente plek in lijkt te nemen. Die éne horen had ogen als van mensen (was hij dat dan niet?) en een mond vol met grootspraak (vers 8). Hij zal de heiligen (in de verdrukking) te gronde richten (vers 25) voor 3,5 jaar lang. Die 10 horens stellen hier ook weer 10 koningen voor, waarvan er 3 worden vernederd (vers 24). Merk op dat die éne horen komt ná de 10 horens (vers 24). Er lijkt ook hier weer een duidelijke tweedeling te zijn in de eerste fase van het Romeinse rijk en de latere fase waarin één koning heel prominent naar voren komt.

Openbaring 12 en 13
In deze 2 hoofdstukken krijgen we een duidelijker beeld van hoe dit beest eruitziet. We moeten daarvoor even een aantal zaken goed helder krijgen en niet door elkaar gaan halen. Er is de draak, dat is Satan zélf (Openbaring 12:9) én het beest dat macht krijgt van Satan, maar er op de 7 koppen met 10 horens na, anders uitziet. Het heeft namelijk het lichaam van een panter, poten als een beer en de muil van een leeuw (Openbaring 13:1-2). Één van zijn koppen was dodelijk gewond, maar werd genezen. Mogelijk zaten op deze kop die 3 horens die uitgerukt werden en waarvoor die éne horen in de plaats kwam. Hoewel er dus gelijkenis is tussen satan en dit beest, zijn zij niet hetzelfde. Het is als vader en zoon. En later komt er nog een tweede beest bij, die verderop in Openbaring als valse profeet wordt beschreven (Openbaring 13:11, 16:13). Gedrieën vormen zij een soort onheilige drieëenheid. Een zware perversie van het Origineel. De valse profeet heeft 2 horens (Openbaring 13:11) en zorgt er uiteindelijk voor dat iedereen dat beest zal gaan aanbidden, of zijn merkteken nemen, zijn naam of zijn getal (Openbaring 13:15-18). Wie dat níet doet, zal niets kunnen kopen of verkopen en uiteindelijk worden gedood. Ook dit detail is belangrijk voor onze analyse zo direct.

Openbaring 17
In dit hoofdstuk krijgen we de laatste details van dit beest. Er zit namelijk iemand bovenop. Een vrouw. Een hoer, de moeder van álle hoeren, om precies te zijn (vers 1, 5). In vers 8 lezen we dat dit beest ooit wás, er een tijdje niet is, en er vervolgens weer zal zijn. Ook hier zien we dus weer duidelijk die renaissance van het oude Romeinse Rijk. Het zal een tijdje absent zijn, maar toch weer terugkomen op een bepaalde manier. Wordt hier dan de Rooms-Katholieke Kerk bedoeld, of een Europese Unie? Merk allereerst op dat de Rooms-Katholieke Kerk er door de eeuwen heen altijd al geweest is sinds de val van het Romeinse Rijk. Maar een samensmeding van de Europese landen sinds de val van het Romeinse Rijk, was nog nooit weer gelukt. Tot 1957, toen de eerste eenzet werd gemaakt met de EEG, wat de voorbode werd van de EU. Wanneer we dus de profiler uithangen, zien we dat het profiel van de Europese Unie beter van toepassing is op het beest, omdat deze unie van Europese landen ook echt weggeweest is en na eeuwen van absentie opeens weer terugkwam, als van een dodelijke hoofdwond genezen. Ook zien we in dit hoofdstuk weer dat die samenwerking fragiel is (vers 13, 16, 17) omdat zij wel eensgezind lijken en samenwerken met de hoer, maar haar uiteindelijk zullen haten, naakt maken, verwoesten, haar vlees eten en met vuur verbranden. Het is als ijzer en leem. Het mengt gewoon niet goed. Voor dit woord 'mengen' wordt in Daniël 2:43 overigens het Aramese woord 'Arab' gebruikt. Is dat wellicht een hint? Afijn, ik loop misschien wat op de zaken vooruit. Er is nog iets anders wat we zullen moeten overwegen

Europa
In de Griekse mythologie was Europa een vrouw die op de rug van een beest (Zeus, die zich in een stier veranderde) naar het eiland Kreta ging en daar verkracht werd door dit beest, waarna hij haar verlaat. Hoewel dit verhaal relatief analoog loopt met het verhaal dat we zojuist hebben gelezen in Openbaring 17, zijn er een aantal opmerkelijke verschillen. Het gaat hier om een stier en niet om een panter. Het gaat hier ook om een prinses en niet direct om een hoer. Wél is er die geslachtsgemeenschap. Een samenwerking, maar ook een afwijzing. Het zou een soort polemiek kunnen zijn, waarbij God middels de pen van Johannes de Griekse mythologie karikaturiseert tot een gedrocht van jewelste. In die tijd was de hoofdzakelijk Griekssprekende bevolking van Judea en omstreken namelijk zeer bekend met die mythologie. Mogelijk was dit een ietwat bedekte polemiek om zo niet meteen het Romeinse rijk in een kwaad daglicht te stellen. Want denkt u eens in wat er zou gebeuren met deze zendbrief van Johannes als die expliciet tégen Rome zou prediken, in een tijd waarin christenvervolging gigantisch was. Wellicht wilde God alles mede laten werken ten goede (Rom 8:28) en zonder af te doen aan de inhoud, tóch de boodschap helder overbrengen aan Zijn gemeente. De christenen hadden in die tijd immers heel goed door wie een antichrist was. De bezetter, Rome. Augustinus schrijft zelfs dat sommigen dachten dat keizer Nero letterlijk de antichrist was. Hij was natuurlijk nog niet dé antichrist, die elfde horen uit Daniël 7, maar typologisch gezien wel een voorbode ervan.

Zo hebben we dat altijd gedaan en zo doen we dat nog steeds met bijv. de VS of Australië. De eerste extremiteit in mijn geheugen vond plaats in 2002, toen er één gemeenschappelijke munt werd ingevoerd voor bijna alle EU-landen. Was dit nu echt nodig? Was dit nu echt een zegen voor de landen van de EU? De veel armere landen in het zuiden hadden destijds veel minder koopkracht en waren daarom wel blij met de invoering ervan. De noordelijke landen hadden juist veel stabielere economieën en moesten die kar vooral trekken. We konden er dus op wachten dat enkele van die landen uit het zuiden niet meer mee zouden kunnen komen, zoals bijvoorbeeld Griekenland. Uiteindelijk werd het gewone volk de dupe van het geld dat de rijke klasse daar had uitgegeven en nu zitten zij met een enorme schuld. Ook zij zijn er dus niet meer zo blij mee. De Europese economie líjkt stabiel, maar dat is natuurlijk slechts een illusie die komt door de financiële injecties die de Europese Centrale Bank kan doen. Die bubbel kan elk moment barsten. De 95 miljard die zij in de geldmarkt pompten, komt namelijk létterlijk uit de lucht. Er is gewoon iemand die dat getal invoert op een computer en het geld bestaat opeens digitaal. Het probleem is dat de koopkracht die daarmee gepaard zou moeten gaan, natuurlijk absent is. Zo wordt Nederland dus náást haar staatsschuld ook financieel slaaf van een niet-legitieme EU-regering (niemand heeft ooit democratisch bepaald dat zij over onze soevereiniteit mocht heersen). Die wens naar meer globalisering en één munteenheid lijkt ook door te komen in Openbaring 13 (resp. vers 7 en 17). Is dít waar u als christen graag voor wilt stemmen? Moeten we hieraan mee willen werken als christen, dit systeem van het beest in wording? Ja, profetie is onontkoombaar. Het zál gebeuren! Maar we hoeven er niet medeplichtig aan te worden.

Stemmen
Dan nu de vraag; wat moet u dan donderdag wél stemmen? Is Eurokritisch genoeg, zoals de ChristenUnie voorstelt? Het klinkt heel mooi en nobel, want ze geven in hun campagne wel aan dat zij geen superstaat willen, maar anderzijds zijn zij wel voor méér samenwerking. Hoewel ik dat eerste punt van harte onderschrijf, begrijp ik echter niet helemaal waarin zij nog meer samenwerking zouden willen in Europa. We werken al op zóveel punten samen, dat het bijna eng begint te worden. Bovendien trekt Brussel zich niets van Eurokritische geluiden aan. Men blijft gewoon onvermurwbaar diezelfde koers varen, op weg naar die ultieme nieuwe wereldorde waarin álle landen onderworpen zijn aan één centraal machtsorgaan en íedereen hetzelfde betaalmiddel heeft. Men probeert u angstig te maken om uit die rijdende trein te stappen door te roepen dat dat economisch héél slecht is voor Nederland. Natúúrlijk zullen ze dat zeggen. Wat denkt u dan? Dat ze iemand zomaar zullen laten gaan? Er was handel mogelijk met andere landen vóórdat de EU bestond, en ook nu nog drijven we handel met andere niet-EU landen. En dat gaat allemaal prima, middels handelsakkoorden. En wees ook niet bang voor het vervallen van het Schengen-akkoord. Zwitserland ligt midden in de EU, is géén EU-lid, maar heeft tóch een Schengen-regeling.

Men maakt de hele Brexit-soap bewust zo afschrikwekkend mogelijk, om een voorbeeld te stellen voor andere landen in de EU die hierover nadenken. Maar is het echt zo erg om een no-deal Brexit te hebben? Een handelsakkoord is zo gesloten. Zo heeft het altijd gewerkt. We zullen de kosten op moeten wegen tegen de baten. Want uiteindelijk gaat de huidige koers ons álles kosten. Onze vrijheid, onze soevereiniteit en onze cultuur. Men luistert niet naar een kritische minderheid, dat is wel duidelijk geworden. Een voorbeeld hiervan is de zogenaamde EU-grondwet, die in diverse referenda verworpen werd. Vrij kort daarna werd een nieuw plan geïntroduceerd dat voor 95% overeenkwam met het oude, en dat werd zonder referendum tóch gewoon ingevoerd. Het zgn. Verdrag van Lissabon. Dít is het soort mensen waar we mee te maken hebben. Die nérgens naar luisteren. Ook onze eigen coalitie, CU incluis, luistert niet naar wat er in de diverse lagen van de bevolking speelt. Dat werd wel duidelijk tijdens de eerstekamerverkiezingen, toen de FvD vrijwel uit het niets de winnaar werd. Ze hebben ons het referendum afgepakt, een migrantenakkoord door de strot gepropt en willen ons opzadelen met belastingen van ruim 1000 miljard (doorberekend door EIB). "Ja, maar die belasting is voor bedrijven," zeggen sommige mensen dan. Aan wie denkt u dat die bedrijven die kosten gaan doorberekenen? Juist. Aan u. Het gewone volk.

Oké, u bent misschien niet van mij gewend dat er een verkiezingspraatje komt, maar denk u eens in. Dít is waar profetie en politiek elkaar raken. Dit is het moment om de boel te vertragen. Ja, de profetie zál gaan gebeuren, maar we hoeven er niet aan mee te werken. Laat u niet alleen voorlichten door onze 'neutrale media'. Laat u eens informeren door criticasters zodat u zich een breder beeld kunt vormen. Elsevier, The Post Online, etc. Er zijn genoeg alternatieve intellectuele websites waar u terecht kunt. Wees gerust, ik ga u niet vertellen op wie u moet stemmen. Er zijn een aantal christelijke partijen in Nederland die gelukkig allemaal EU-kritisch zijn. Ik vermoed alleen dat zij geen vuist kunnen maken en te naïef zijn. De voorbeelden die ik zojuist genoemd heb, zouden daarvan getuige moeten zijn. De partij Jezus Leeft! spreekt zich wél heel duidelijk uit tegen de EU, en dat is wat dat betreft een mooi alternatief voor iemand die liever geen FVD of PVV wil stemmen en tóch een Nexit wil. Toch zijn zij juist wél weer heel erg pro-klimaatevangelie. Stem met uw hart donderdag. Dát is wat telt. En of dat nu de ChristenUnie, SGP, het CDA, FVD, PVV, Jezus Leeft of de VVD (of welke partij dan ook) is, is aan u. De Heer kent uw hart. In dit artikel heb ik enkel een aantal overwegingen genoemd waarvan ik van mening ben dat u die belangrijk zijn bij het maken van uw keuze om te stemmen. God bless! :-)

Uiterlijk 2025
Zoals ik laatst al betoogde, vermoed ik dat de uiterste datum van de opname in 2025 zal zijn. Dat is voor sommigen nog steeds een eind weg, maar ik sluit dan ook niet uit dat het eerder kan gebeuren. Nee, ik zet geen data in steen. Het is een sterk vermoeden dat ik heb. Ik ben namelijk géén profeet. Ik deel slechts mijn gedachten met u, om u te bemoedigen. Om vol te houden. Er zit immers een vredesplan aan te komen in 2019, dat de potentie heeft om de grote verdrukking in te luiden. Wanneer we uitgaan van het kwantitatieve karakter van het woord generatie in Mattheüs 24:32-34, hebben we immers nog altijd 2 jaar te gaan voor de 73e verjaardag van Israël een feit is en we met 7 jaren van verdrukking op precies 80 jaar uitkomen (Psalm 90:10) sinds de oprichting van de moderne staat Israël. Wat dat betreft zijn 2020 en 2021 dus ook potentiële kanshebbers. En dan is er nog die zonsverduistering in 2024, zo'n 7 jaar na de zonsverduistering uit 2017, die haaks op elkaar staan en samen een kruis vormen over de VS. Zie ook de afbeelding hieronder.

Veel langer zal het echter niet duren, denk ik. Want hoewel dit woord generatie in Mattheüs 24:32-34 waarschijnlijk vooral iets zegt over de kwaliteit van die generatie (het was een verdorven generatie, dit klinkt als een refrein door alle 4 de evangeliën heen, en Jezus gebruikt dit woord verder eigenlijk nóóit kwantitatief, als een meetinstrument van iemands leeftijd; check Mattheüs 3:7, 11:16, 12:34, 39,  41-42, 45, 16:4, 17:17, 23:33, 36, Markus 8:12, 38, 9:19, Lukas 3:7, 7:31, 9:41, 11:29-32, 50-51 en 17:25 maar), is er nog de doctrine van 1000 jaar voor 1 dag (2 Petrus 3:8-10). En ook die doctrine geeft ons houvast wat betreft de tijdsspanne van de opname. Want we weten immers zéker dat Jezus in 32 AD is gekruisigd. Wanneer we dan 2000 jaar (2 dagen, zie Hosea 6:2) doorrekenen, komen we uit in 2032. Haal hier 7 jaren van grote verdrukking af, en we belanden in 2025. Dit laatste is natuurlijk speculatie van mijn kant, maar de doctrine van 7000 jaren en daarna de eeuwigheid is zéér solide en zien we dwars door de hele Bijbel heen. Ik schreef er onlangs dit uittreksel over. Aangezien we de 6000 jaar al bijna aantikken en volgens sommige tellingen zelfs al een beetje over tijd zijn, zitten we dus extreem dichtbij! Het is lastig met al die onvolledige informatie om een goed beeld te vormen, maar met 6 april 32 AD hebben we een vast meetpunt, dankzij de profetie van Daniël 9:24-27.

Nog wat interessante gegevens. Op 23 september 2025 is het Rosh HaShana, het bazuinenfeest. We hebben natuurlijk in 2017 al een bijzonder teken gezien van een Maagd, op die datum (zie Openbaring 12:1-2). Paulus lijkt over het bazuinenfeest te spreken als hij over de opname praat in 1 Thess. 4:13-18. Op 8 oktober 2025 kunt u bovendien de Draconiden waarnemen, dit zijn vallende sterren die vanuit het sterrenbeeld Draco (draak) komen (zie Openbaring 12:3-4). Dat markeert 'toevallig' ook het begin van Sukkot dat jaar, het loofhuttenfeest. Enfin, we zullen wel zien wat er gaat gebeuren. Feit is in elk geval dat Jezus snel terug zal komen. We leven immers in de meest profetische tijd sinds Jezus hier op aarde rondwandelde! We zijn ruim 70 jaar na de stichting van de moderne staat Israël. Die gebeurtenis zélf werd al tientallen keren in de Bijbel voorspeld en die profetieën zijn dan ook alle uitgekomen. Blijf niet slapen! Het hele ontstaan en overleven van Israël is al een wonder op zichzelf. Bovennatuurlijk. Een oude taal is weer tot leven gebracht. Een Joods kind kan uit de grote Jesaja-boekrol lezen, die in Qumran is gevonden, en stamt uit de tijd van vóór onze jaartelling. Hoeveel Nederlandse kinderen kunnen het "Nederlands" lezen dat in de middeleeuwen gesproken werden? En welk land weet er grondgebied bij te veroveren, terwijl het aan de verdedigende hand is en zwaar in de minderheid? Zomaar wat feiten over het meest bijzondere land ter wereld. Israël. Blijf wakker. Spoedig zullen wij Hem zien. We zijn zo dichtbij :-) Maranatha!

Vrede
Vredesmakelaar en schoonzoon van Donald Trump, Jared Kushner, heeft inmiddels aangegeven dat hij het plan niet meer wil vertragen. Het zal in juni, ná de ramadan, gepresenteerd worden. "Het tijdstip is namelijk nooit helemaal ideaal," zo redeneert hij. Ook lijkt de tweestatenoplossing van de baan. Daarbovenop geven de Saudi's de Palestijnen 10 miljard als ze het Amerikaanse vredesplan zullen accepteren. Ondanks dat zou dit weleens het verbond kunnen worden met de hel, waar Jesaja over schrijft (Jes. 28:15-18). Het verbond dat halverwege die 7 jaren geschonden zal worden, zo vertelt Daniël 9:27. Amir Tsarfati van Behold Israel is voorzichtiger. Hij vermoedt dat dit vredesplan nog niet gelijk dát verbond is, maar een opmaat daar naartoe. En dat lijkt ergens wel logisch, want we zien juist dat Trump gehaat wordt door de wereld, en geliefd is bij de evangelicals en Joden. Niet echt een prototype antichrist dus. Tsarfati, die als Messiaanse Jood natuurlijk prima Hebreeuws spreekt, geeft aan dat het woord in Daniël 9:27 dat vertaald is met bevestigen insinueert dat er al een bestaand verbond is dat wordt versterkt, groter gemaakt. Hij vermoedt dat een later persoon, de antichrist, dit zal doen, niet Trump of Kushner. Dit groter maken of versterken zou naar zijn idee kunnen inhouden dat er iets spectaculairs aan het verdrag wordt toegevoegd, bijvoorbeeld dat de Joden een tempel mogen herbouwen. Dat lijkt althans wel de strekking van Daniël 9:27, aangezien de offerdiensten op de heilige plaats halverwege die 7 jaren op zullen houden (vergelijk Daniël 12:11 en Matth. 24:15).

Oorlog
Men zal het daarom vermoedelijk telkens hebben over vrede, vrede (maar er is helemaal geen échte vrede!) en veiligheid (Jer. 6:14, 1 Thess. 5:3). Die échte vrede komt pas ná een hele hoop oorlog. De vrede die eerst zal ontstaan in het Midden-Oosten, is een heel dun laagje diplomatie bovenop een enorme kluwen van haat en wrok. En zo gauw de opname is geweest en de Weerhouder van zonde met ons mee is naar de hemel (2 Thess. 2:3-8; de Heilige Geest is de Enige die de zonde kan weerhouden), breekt hier letterlijk de hel uit op aarde. Het wordt een verdrukking zoals de aarde nog nooit gezien heeft of ooit nog zal zien (Matth. 24:21). Meteen al ná het eerste zegel uit Openbaring 6:2 (de antichrist, de naäper van de échte Ruiter op het witte paard uit Openb. 19:11-15) komt de tweede ruiter die de vrede wegneemt en oorlog brengt. Maar liefst een kwart van de wereldbevolking zal doodgaan. Ik weet niet hoeveel mensen er meegaan met de opname, maar op basis van de bijna 8 miljard mensen die nu leven, zou dat om bijna 2 miljard mensen gaan! Pas na 7 jaren van grote benauwdheid (Jer. 30:7) zal Israël haar Messias eindelijk herkennen en zich bekeren (Zach. 12:10-14), waarna de wederkomst zal zijn en nu ook élk oog Hem zal zien (Openbaring 1:7), in tegenstelling tot de vlugge wegneming uit 1 Thess. 4:13-18 waarbij Hij op de wolken blijft en wij worden weggenomen, als een dief in de nacht. Pas dán zal er échte vrede zijn, met Jezus als Koning, als Vredevorst over een 1000 jaar durend rijk (Openbaring 20:1-6). Ik kijk er al naar uit. Het is bijna niet meer uit te houden hier. De wereld, de kerk, alles is in een staat van grote verval. Wat een bende. Heer Jezus, kom snel alstublieft!

Abortus
De kerk zou een veilige haven moeten zijn voor het ongeboren leven. Maar niets is minder waar in de Verenigde Staten, waar nu een groep predikanten van diverse denominaties een document ondertekende met het pleidooi om toch vooral abortus mogelijk te houden, als reactie op de mogelijke invoering van een wet die de abortuswetgeving probeert te beperken (zou leuk zijn als de CU ook eens zoiets zou doen trouwens, nu ze invloed hebben in de coalitie, het kán dus blijkbaar wél - helaas zijn ze ook in déze coalitie weer compleet onzichtbaar).

Dragqueens en LHBTQ
Een ander teken aan de wand is het optreden van dragqueens in een kerk in Durham, in de VS. In een evenement dat "Drag me to Church" werd genoemd, werd gepleit voor meer inclusie voor ook déze groep. Schokkend vond ik ook om te leren dat Hillsong recentelijk een statement online zette die specifiek de inclusie van LHBTQ aanstipt en vertelt dat iedereen welkom is, ongeacht zijn of haar seksuele voorkeur. Nu snap ik dat Jezus naar iedereen toe ging; tollenaars, prosituees, noem maar op. Maar dat is maar de helft van het verhaal. Het is de bedoeling dat die mensen zich bekeren. Dat zij veranderen. Zacheüs gaf al zijn gestolen geld viervoudig terug aan de mensen (Lukas 19:1-10). De overspelige vrouw mocht niet meer zondigen van Jezus (Joh. 8:11). En dát mist in dit verhaal. Dat geeft te denken. Waarom zou Hillsong de mensen daar niet op willen wijzen? Misschien omdat er een aantal praktiserende homoseksuelen deel uitmaakt van haar kerkkoor?

Atheïstische theologe
Het kan bijna niet gekker. We hadden in Nederland natuurlijk al de beruchte atheïstische "dominee" Klaas Hendrikse, die jaren geleden veel stof deed opwaaien in kerkelijk Nederland. Maar men zou nog kunnen beweren dat dit een uitzondering is, een exces. Onlangs werd duidelijk dat ook deze ontwikkeling naar nieuwe diepten is gezonken. De president van het Union Theological Seminarium in New York, Serene Jones, gaf in een interview met de New York Times aan dat zij niet gelooft in de wederopstanding van Jezus, in een hemel, wonderen of de kracht van het gebed. Dit is de president, de vóórzitter van dat seminarium! "Wat blijft er dan nog over?" kunnen we ons hierbij afvragen. Hoe bizar dit ook is, het is in feite de formalisering van wat veel christenen in de praktijk allang geloven. Ik ken veel christenen die geloven in een bovennatuurlijke God, maar dit op de een of andere manier maar moeilijk kunnen accepteren in het dagelijks leven. Wonderen worden weggeschreven als placebo's, ook al is er gewoon een duidelijke verandering te zien op een röntgenfoto. Bovennatuurlijke verschijnselen zoals bezetenheid worden weggeredeneerd met diagnoses uit de DSM-V. Best knap dat die diagnose zomaar overging op 2000 varkens in Mattheüs 8:32, maar dat even terzijde.

7 gemeenten
We hebben op Unravelations al vaker over een dubbellaagse vervulling van de 7 brieven uit Openbaring gesproken. Natuurlijk waren deze 7 brieven geschreven aan 7 specifieke gemeenten in Turkije (toen nog Klein-Azië geheten), die golden voor díe specifieke kerken in díe tijd. Maar tegelijk staan deze brieven boordevol met hints dat er meer aan de hand is. Allereerst kunnen we ons afvragen waarom Jezus juist déze 7 gemeenten uitkiest. Waarom allemaal kerken in hedendaags Turkijke? Waarom niet de kerk van Jeruzalem, of die van Antiochië, een héél belangrijke gemeente voor de eerste kerken. Natuurlijk weten we niet precies waarom Jezus dit zo gedaan heeft, maar wellicht heeft Hij deze kerken mede uitgekozen omdat ze tezamen een perfect model vormen voor hoe de kerk er de komende 2000 jaar uit zou gaan zien, in chronologische volgorde. 

Jezus heeft niets dan lof en bemoediging voor de kerk van Smyrna, die een tijdsspanne van ongeveer 67 AD  tot 312 AD beslaat, typologisch gezien. Dat is anders bij de kerk van Pergamum, soms ook wel Pergamus genoemd. Dr. Missler beschrijft in zijn studie van deze 7 brieven de samenstelling Pergamus in typologische zin als Per-Gamos, waarbij de prefix per afkomstig is van pervers en gamos de extensie gamie, ofwel huwelijk communiceert. Denk bijvoorbeeld aan monogamie, bigamie, polygamie, etc. Volgens Missler is deze kerk een type van wat er gebeurt als de kerk en de staat 'trouwen'. Het wordt een pervers huwelijk. We zien daar dat de Nikolaïeten uiteindelijk voet aan de grond krijgen in de kerk, terwijl dat in een eerdere periode nog niet lukte (Openb. 2:6) Ook vinden we Bileam opeens weer terug in de kerk. Was die niet allang dood? Natuurlijk, maar zijn leer is in dat type kerk nog springlevend. Hij leerde dat de mensen best afgodenoffers mochten eten en hoererij (dragqueens, homoseksualiteit, etc.) bedrijven. Ik noem bewust even die voorbeelden. De dominante periode van die kerk was in 312 AD tot 616 AD. Maar ziet u dat dit type kerk ook vertegenwoordigd is anno 2019? 

Ook hier zien we dus weer een flinke hint naar het feit dat dit type kerk in de eindtijd aanwezig zal zijn en dat een bepaald deel door die grote verdrukking heen zal moeten. Niet iedereen die in dat stenen gebouw van de kerk zit op zondagochtend, is namelijk een christen. Men kan zich zo noemen, maar als men eigenlijk helemaal niet in Jezus gelooft als Verlosser, Die is gestorven en opgestaan voor onze zonden, zodat wij eeuwig leven kunnen ontvangen (zoals die voorzitter van dat seminarium uit New York), dan kunt u zich afvragen of dat wel een echte christen is. Dít deel van de "kerk" spreekt Jezus hier streng aan. Unravelations benadrukt hier graag dat indien u dit evangelie écht gelooft, u zich geen zorgen hoeft te maken. Maar zorg dan in elk geval wél dat u het juíste evangelie gelooft (Gal. 1:6-9, 1 Kor. 15:1-4, Ef. 2:8-9)! En ook aan Sardis wordt verteld dat zij opeens door Jezus kunnen worden bezocht als een dief in de nacht. Dit is een duidelijke verwijzing naar de opname, die ook als een verrassing zal komen voor degenen die slapen. Zo zitten al die brieven vol met dit soort aanwijzingen dat er niet alleen over een historische kerk gesproken wordt, maar tegelijk ook over een typologie van latere kerken. De dominante periode van Thyatira is van 606-1648, toen de Rooms-Katholieke Kerk enorm veel macht had. We kunnen die kerk dan ook rustig als een (negatief) model zien voor de RK-kerk. Sardis is typologisch gezien herkenbaar als de reformatie. Die periode was dominant in 1648 tot 1750. En ondanks dat veel protestanten zich op de borst kloppen vanwege de 'bevrijding' van de Papen en de herontdekking van het evangelie dat zij formaliseerden in de 5 sola's, is Jezus zéér vermanend naar dit type kerk. Hij heeft niets goeds over hen te zeggen. Alléén dat zij de schijn hebben dat zij goed zijn. Dat zij leven (Openb. 3:1). Maar in feite zijn zij dood. We kunnen dus als protestanten wel wijzen naar de Rooms-Katholieke Kerk, maar zij brengen het er misschien nog wel beter af omdat van hen wél iets goeds gezegd kan worden, ondanks haar hoererij en afgoderij (Openb. 2:19). Wat herkennen we van dit type kerk in onszelf? En in Nederland? Hebben we alleen de naam dat we levend zijn? Of zijn we ook écht levend?

Nu hangt uw zaligheid niet af van de manier waarop u vorm geeft aan uw geloof. Maar wél uw loon. We hebben dit lastige vers uit Openbaring 3:10 al eens eerder besproken in dit artikel. We hebben toen vooral gefocust op de troost die we als christenen kunnen putten uit het reddende werk van Jezus. Dat we eenmaal gered, altijd gered zijn. Maar dat ontslaat ons er niet van om gehoorzaam te zijn. Dat hadden de christenen van Filadelfia goed begrepen. Iedereen vindt zichzelf denk ik wel een christen uit Filadelfia. Maar wees eens heel eerlijk tegen uzelf. Kijk eens heel diep in uw hart. Vindt u zichzelf een goed christen? Dan is de kans aanwezig dat juist de tekst over Laodicea, uit Openbaring 3:17 op u slaat. Vindt u zichzelf krachteloos? Net zoals Filadelfia? Let op uw mindset. Hoogmoed komt voor de val. Beter zijn we nederig. Hebben we een lage dunk van onszelf (Lukas 14:7-11). Geen valse bescheidenheid. Nee. Wees gewoon eerlijk tegen Jezus. Tegen anderen. Zet geen façade van happy-clappy of zwartekousenrechtschapenheid neer. Wie houdt u voor de gek? En wees gehoorzaam in álles! We kunnen niet op woensdagavond een discipelschapstrainingscursus volgen en op vrijdagavond naar een horrorfilm gaan. Dat rijmt niet. Dat is natuurlijk maar een voorbeeld. Onderzoek uzelf. Ook bij Filadelfia zien we weer een aanwijzing dat er meer aan de hand is dan énkel een brief die aan die gemeente in de eerste eeuw is geschreven. Het is een type kerk, aan wie nota bene beloofd wordt dat zij niet door het uur van de verzoeking (de grote verdrukking - nogmaals; zie ook het laatstgenoemde artikel) heen hoeven, die over de hele wereld zal komen.

Waar het type kerk van Filadelfia vooral dominant was in de periode van 1750-1945, is de kerk van Laodicea sinds de tweede wereldoorlog vooral in opkomst, en domineert nu eigenlijk een groot deel van de wereld. Het is een kerk die zichzelf héél wat vindt en niets nodig heeft. Er zijn momenteel veel kerken die aan die beschrijving kunnen voldoen. Wat vooral kenmerkend is, is dat Jezus nog liever had dat deze kerk koud was dan lauw. Dat komt veel christenen vreemd voor, maar zij snappen de boodschap die hiermee wordt gecommuniceerd dan ook vaak niet. Het gaat niet over de warmte van liefde, maar het gaat over bruikbaarheid. Zijn we bruikbaar? Met koud water kunt u dingen koel houden. Met warm water kunt u dingen verwarmen. Maar lauw water dient nergens voor. Het is een bron van bacteriën en u kunt er zelfs ziek van worden. Misschien is dat dan ook wel de reden dat Jezus ervan moet spugen (Openb. 3:16). We hebben misschien allerlei taakgroepen en bedieningen in onze kerk, met allerlei programma's en projecten, maar merk op wat Jezus als geneesmiddel noemt. Ogenzalf (men mankeert iets aan de ogen, men ziet zichzelf verkeerd), witte kleren (rechtvaardig leven, gehoorzaam zijn) en gelouterd goud (een proces van heiliging, leren leven naar Zijn wil). Hij kent hun werken, zegt Hij in vers 15. Maar Hij zegt niet dat Hij die werken goed vindt. Het gaat dan ook niet om al die werken die wij doen (Ef. 2:8-9), al die programma's, activiteiten, projecten, etc. Nee, het gaat om zuiverheid (witte kleren, goud, ogenzalf). Hoe zuiver zijn wij?

Daarenboven zit ook hier weer een dikke hint verstopt in de naam van deze kerk. Laodicea is een samenstelling van het Griekse laos (mensen) en dikao (rechtspreken, oordelen). Dit is een kerk waar de mensen zélf wel menen te weten wat goed is. Een democratische kerk dus eigenlijk. En dat is ook wat we momenteel zien. We zien een kerk waar steeds meer wolven in schaapskleren binnenkomen, simpelweg omdat de deur zó breed is dát er ook daadwerkelijk van alles binnenkomt. Men kan in een megakerk zo doordringen in de gelederen als men het jargon een beetje spreekt, en met kleine afwijkingen in de toch al amper aanwezige theologie in de kerk is er zo een nieuw evangelie ontstaan. Wanneer hebt ú voor het laatst een preek gehoord waarin systematische theologie werd gepredikt? Voor mij is dat al jaren geleden. Het zijn momenteel vooral feelgood-preekjes. Een verhaaltje. Een gelijkenis. Noem maar op. Het is MacDonald's-voedsel geworden. Waar zijn de hagenpreken gebleven? Natuurlijk moeten we niet de fout maken als de Efeziërs onze eerste liefde te verliezen, maar wat is er mis met een zuivere dogmatiek? De hele calvinistische zwartekousentrend heeft een heel negatieve connotatie meegegeven aan de term 'zuivere theologie', maar wees eerlijk: wat is er mis mee? Niets! Jezus, Paulus, Petrus, Johannes, Judas, Jakobus, íedereen in het Nieuwe Testament roept daartoe op! En dat houdt in dat we geen concessies maken naar de wereld (2 Kor. 6:15). Naar LHBTQ. Naar abortus. Enzovoorts. Liefde betekent niet dat we maar tolerant moeten zijn! Nee, liefde is soms júíst iemand de waarheid vertellen. In liefde. Ik noem graag het voorbeeld van 1 Kor. 13, waar Paulus een ode aan de liefde schrijft. 8 hoofdstukken eerder was hij echter zéér vermanend naar een broeder die overspel pleegde met zijn stiefmoeder. Hij wilde hem excommuniceren. Hoe kán dat? Hoe valt dat te rijmen? Dat kan alleen als we onze wereldse definitie van liefde (tolerantie, respect, gedogen) aan de kant zetten en de ogenzalf van Bijbelse liefde op onze ogen smeren. Liefde en waarheid kán samengaan! We hoeven niet te gaan schelden, zoals een Westboro Baptist Church, die homo's letterlijk haat. Nee, we moeten de kwestie onderscheiden van de persoon. Iedereen is welkom, maar Jezus vráágt wel iets van ons. En dat moeten we niet gedogen. Dat mógen we niet gedogen. Lees de zendbrieven. Allemaal vertellen ze dezelfde boodschap. Maar zou het nog baten? De kerk is ziek. Héél ziek. Het wordt tijd dat Jezus terugkomt om orde op zaken te stellen. Zijn bruid is er slecht aan toe. Maranatha!

2019
De grote verdrukking start technisch gezien namelijk pas bij het sluiten van het verbond, omdat die na 3,5 jaar geschonden zal worden (Dan. 9:27). De opname kan juist élk moment gebeuren, en is niet afhankelijk van wat dan ook. Dát is de doctrine van imminentie! Tegelijk wijzen de tekenen van de tijden er wel op dat die opname weleens héél dichtbij zou kunnen zijn. Want als we nú al de contouren van de grote verdrukking kunnen zien, betekent dat dat die opname nóg eerder zal moeten komen. Wij zullen als christen namelijk niet door de grote verdrukking van Gods toorn moeten, omdat wij niet bestemd zijn tot toorn (Rom. 5:9)!

2021
Omdat 70 jaar zo'n mooi Bijbels getal is, zijn er velen die vermoeden dat dit jaar, zeker gezien alle profetische gebeurtenissen van de afgelopen tijd, weleens héél significant kan gaan worden voor de opname of zelfs de grote verdrukking waar Jezus over spreekt in Matth. 24:15. Maar wát als die 70 jaren zo meteen écht om zijn? Wat dan? Een kleine technische aanvulling uit Jeremia 29:10 kan ons dan wellicht een wat ruimere tijdslijn bieden. Het gaat hier overduidelijk over een profetie die al uitgekomen is, maar we weten wel dat God werkt in patronen. Een profetie uit het verleden kan ons soms iets vertellen over hoe een profetie in de toekomst eruit kan komen te zien. Het gaat in Jeremia 29:10 over het volk Israël dat na 70 jaar weer uit Babylon mocht gaan. We hebben dus mogelijk nog wel wat meer ruimte. Ik verwacht niet dat het nóg 100 jaar zal duren, zeker niet gezien de profetische ontwikkelingen die elkaar steeds sneller opvolgen. Het ligt eerder voor de hand dat de opname kort ná die 70 jaren zal plaatsvinden. Zoals gezegd zou een opname in uiterlijk 2021 ons nog steeds in 2028 kunnen brengen als we 7 jaren van grote verdrukking optellen, en zo precies de generatie van 80 jaar sinds 1948 alles kunnen zien gebeuren.

Generatie
Daarnaast is er nog een andere mogelijke uitleg als we naar het woord generatie kijken en hoe het verder in de Bijbel gebruikt wordt. In mijn weerlegging van preterisme werd ik bepaald bij het kwalitatieve aspect van dit woord en niet zozeer het kwantitatieve aspect dat wij tot nu toe gehanteerd hebben. In andere woorden; een generatie zegt niet zozeer altijd iets over de levensduur, maar soms juist over hóe die generatie leeft. We kunnen daarvan talloze voorbeelden lezen in de Bijbel. In Genesis 7:1 wordt het woord generatie voor het eerst genoemd, en daar zien we al dat Noach de enige was die goed leefde van zijn generatie. Hier zien we al dat hier vooral een uitspraak gedaan wordt over de kwaliteit van deze generatie en niet over de kwantiteit (levensduur). Maar ook in Deuteronomium 32:5 en ook vers 20 zien we al een profetie over wat er met Israël zal gaan gebeuren, waarbij het toekomende geslacht een kwaadaardige generatie wordt genoemd. Ook hier is er weer de focus op de kwaliteit en niet op de kwantiteit. Telkens weer bevestigt Jezus dit in het Nieuwe Testament. In Mattheüs 3:7, 11:16, 12:34, 39,  41-42, 45, 16:4, 17:17, 23:33, 36, Markus 8:12, 38, 9:19, Lukas 3:7, 7:31, 9:41, 11:29-32, 50-51 en 17:25. Nergens praat Hij expliciet over een kwantitatieve generatie en het is dus eigenlijk niet logisch om meteen naar die conclusie te springen.

Wat nu?
De these die we tot nu toe gevolgd hebben is dus niet per definitie onwaar, maar we zullen moeten overwegen dat Jezus hier vooral het soort mensen bedoelt waar Hij toen ook al mee te maken had. Denk eens aan de weerbarstige Joden van nu. We bidden voor hen en wensen hen toe dat ze hun Messias zullen gaan erkennen, maar de meesten van hen zijn net zo recalcitrant als de generatie Joden destijds. Farizeeën, de strikte Joden die de letter van de wet wilden volgen en er zelfs de zgn. 'orale wet' aan toe voegde. Maar denk ook aan de Sadduceeën, de liberalen van die tijd. Zij geloofden niet eens in een wederopstanding (Matth. 22:23). We kunnen de uitspraak van Jezus dus prima in een dergelijk licht uitleggen, door te zeggen dat "die [verdorven] generatie niet voorbij zal gaan, tot al deze dingen geschied zijn." Wat dit inhoudt, is dat we dus mogelijk het tijdspad wat ruimer moeten nemen.

2025
'Hoe ruim dan?' vraagt u zich af. Persoonlijk denk ik niet dat dit langer dan het jaar 2025 kan duren voor ons christenen. Want we weten wanneer Jezus is gekruisigd. Op 10 april van het jaar 32, vier dagen nadat Hij de poorten van Jeruzalem binnenreed. Ook de Dode Zeerollen bevestigen dat dit het jaar was dat de Messias gekruisigd zou worden. Houd die datum even vast. Zoals ik al eerder eens heb uitgelegd op Unravelations, zijn de 120 shannim uit Genesis 6 ook uit te leggen als 120 jubeljaren. Zie daarvoor ook dit document. De Geest zal niet langer dan 120 shannim met de mens twisten. Sinds wanneer twistte de Geest dan met de mens? Sinds de zondeval. Hoe oud was Adam toen hij 'viel'? Gokje: 32 jaar? We weten namelijk dat Adam in een bepaald opzicht een type is van Jezus. Hiermee bedoelen we dat hij op een bepaalde manier profetisch iets over Jezus zegt. Paulus hint hier namelijk op in Romeinen 5:14b en 1 Kor. 15:45. In 1 Tim 2:14 vertelt Paulus een heel belangrijk detail: Eva werd verleid, maar Adam niet. Hoe kan dat? Hij at toch ook van die vrucht? Ja, maar wat als hij dat doelbewust deed? Wat als Adam dacht: "Oh, nee.. Nu verlies ik mijn vrouw. Laat ik mijn leven dan maar geven, zodat ik in ieder geval bij haar ben." Áls dit zo is, dan verklaart dat waarom Adam een type van Christus is. Omdat Christus ook Zijn leven gaf voor Zíjn vrouw, de kerk (Ef. 5:22-33). Maar het model zou nog weleens verder kunnen gaan dan dit. Wat als de eerste Adam en de tweede Adam (Jezus, zie 1 Kor. 15:45) dezelfde leeftijd hadden toen hun daad een belangrijke ommezwaai in de geschiedenis bewerkten? Adam, een daad van zonde waarmee ellende over de hele wereld kwam, en Jezus, een daad van rechtvaardigheid waarmee zaligheid over de hele wereld zou komen. Samenvattend: het zou dus goed kunnen dat Jezus na 80 jubeljaren (4000 jaar) kwam om Zijn leven te geven in het jaar 32 AD, maar dat na 120 jubeljaren (6000 jaar) de Geest niet langer meer zal twisten, omdat er niets meer te twisten valt? Omdat er vrede en gerechtigheid heerst, zoals we bijv. zien in Jesaja 65/66? Het is dan ook niet voor niets dat Hosea 6:2 ons vertelt dat wij na 2 dagen (2000 jaar, zie 2 Petr. 3:8-10) weer opgewekt zullen worden. Het einde van Hosea 5 vertelt namelijk al wat de context van dit vers is: de Joden zullen Hem in hun benauwdheid (Jer. 30:7) zoeken en hun schuld toegeven (Zach. 12:10-14). Na 3 dagen (3000 jaar) zal het 1000-jarige vredesrijk tot een einde zijn en zullen zij voor eeuwig voor zijn aangezicht leven. Terugkomend op 2025; wanneer het einde van de 6000 jaren in het jaar 2032 is en we daar 7 jaren van grote verdrukking af halen, komen we uit in het jaar 2025.

Conclusie
Hiermee is niet gezegd dat de opname dán pas zal komen (hoewel dat natuurlijk mogelijk is), maar wel dat de grote verdrukking dan zou kunnen starten. De opname kan zoals gezegd namelijk elk moment gebeuren en is daar niet per sé afhankelijk van. Die kan dit jaar gebeuren, volgend jaar, wanneer dan ook maar. God is niet afhankelijk van de bedenksels van mensen zoals ik of wie dan ook. Jezus komt wanneer Hij wil. Ik beweer dan ook geen profeet te zijn. Unravelations is net zoals als Amir Tsarfati van Behold Israel ook vaak zegt een non-prophet-organisatie. Ik zet geen data in steen, maar speculeer graag omdat ik net als u (hopelijk) enthousiast ben over de terugkeer van onze lieve Heer Jezus. Het is onze gezegende hoop (Titus 2:13) waarnaar we uit mogen kijken en voor dat verlangen zelfs een kroon zullen ontvangen (2 Tim. 4:8). Ik hoop dus niet dat u door dit artikel teleurgesteld bent geraakt. Daar is namelijk helemaal geen reden toe! De grote verdrukking heeft voorwaarden, de opname niet. De tempel zal op den duur herbouwd moeten zijn (Openb. 11:1-2), het verbond geïmplementeerd (Dan. 9:27), en er zijn zelfs aanwijzingen dat er een letterlijk Babylon zal moeten worden herbouwd. Dit zou allemaal kunnen gebeuren in die periode tussen nu en 2025. Nú al zien we bepaalde contouren van de eindtijd, van de grote verdrukking. Kijk nog maar eens naar de profetiemeter hieronder. De opname is echter nabij, lieve broeders en zusters! Maranatha! :-)

We leven in bijzondere tijden. De partij van Netanyahu heeft de Israëlische verkiezingen gewonnen en dat geeft de hardnekkige profetie uit Henoch 85-90 toch nog steeds veel potentiële validiteit. Is hij dan écht de laatste premier van Israël, waarna de grote verdrukking komt? Het wordt steeds duidelijker dat Bibi, zoals deze premier ook wel genoemd wordt door zijn trouwe aanhangers, zijn stempel op de geschiedenis wil drukken. Hij schuift langzaam nóg meer op naar de rechtse vleugel dan Likud (zijn partij) al was. Zo liet hij onlangs weten de Joodse "bezette gebieden" in Judea-Samaria te willen annexeren en nóg recenter claimde hij zelfs Israëlische soevereiniteit over de tempelberg. Goed nieuws voor Israël, maar olie op het vuur voor de moslims en de linkse clique.

Nieuwe fase
Er lijkt een nieuwe trend te zijn gezet sinds Trump Jeruzalem tot hoofdstad van Israël verklaarde. Enige weken geleden werd de Golan ook al tot Israëlisch gebied verklaard en nu dit. Netanyahu lijkt zich steeds meer gesterkt te voelen door met name de VS, maar ook de andere 8 naties die in navolging van Trump hun ambassade willen verplaatsen naar Jeruzalem. Er is de term 'men moet het ijzer smeden als het heet is'. Trump zal in 2020 vermoedelijk wéér de verkiezingen zal winnen. Dat is althans mijn persoonlijke opvatting, de democraten hebben nog niet echt goede kandidaten naar voren geschoven; ze zijn té onbekend of hebben teveel schandalen of rariteiten aan hen kleven. Joe 'gropey' Biden doet waarschijnlijk een gooi naar het presidentschap en ook Elizabeth 'Pocahontas' Warren. Door de continue aanvallen van de democraten op Trump en de republikeinen hebben de democraten naar mijn idee ook te ver doorgezet, tot ergernis van veel Amerikanen. Neem de veronderstelde Russische inmenging, waarvan onlangs bleek dat dit fake news was. Voor veel Amerikaanse (en Nederlandse media) was dit al een uitgemaakte zaak. Nu blijkt dat de feiten iets anders zeggen, is het opeens heel stil rondom 'Russische inmenging'. Sommige democraten willen nu nog steeds door met hun heksenjacht, maar dat zal Trump vermoedelijk alleen maar meer sterken.

Vredesplan
Enfin, als Trump die verkiezingen wint in 2020, dan ziet de toekomst van Israël er 4 jaar lang rooskleurig uit. Het ijzer is heet, en veel Joodse analisten menen dan ook dat Bibi nú zal gaan doorpakken in het proces naar stabiliteit en vrede in Israël. Hierbij speelt "land voor vrede" steeds minder een rol, maar juist het voortgaande proces van soevereiniteit claimen. Dit zal natuurlijk steeds meer kwaad bloed zetten bij landen in de regio en de kans bestaat dat de Psalm 83-oorlog, de Jesaja 17-profetie of Ezechiël 38-oorlog ingeluid worden hierdoor. Vooralsnog lijken veel Arabische landen nog redelijk goedgezind naar Israël en zelfs mee te willen werken aan het vredesplan van Trump. Omdat er nog steeds niets door het Witte Huis bevestigd is van alle 'uitgelekte' informatie, is het lastig om te beoordelen hoe de toekomst er precies uit zal gaan zien. Telkens wordt de datum van release naar voren of naar achteren geschoven. Het lijkt er nu op dat de verkiezingen en de vorming van de nieuwe coalitie wél een grote rol zullen spelen bij de presentatie van het vredesplan. Sommige analisten vermoeden daarom dat Trump zijn plan weleens éérder kan presenteren dan dat de coalitie gevormd is, om zo Bibi een handje te helpen bij het vormen van een coalitie.

Slot
Met nog een maand tot het einde van het 70e jaar sinds de stichting van de moderne staat Israël, zijn er zo gigantisch veel ontwikkelingen die naar een climax toe lijken te werken. Het is een bijzondere tijd om in te leven. De profeten zouden hier misschien wel jaloers op geweest zijn (Matth. 13:17), maar de kerk slaapt grotendeels. Ook al zijn de tekenen overal om ons heen, de kerk is verblind. Men is meer bezig met het maken van LHBTQ-geaccepteerde Bijbelinterpretaties of het omzeilen van omstreden onderwerpen dan met het prediken van de waarheid en het zien van de tekenen dat de eindtijd nabij is (Matth. 16:2-3). Bent u wakker? Wat is het spannend! De grote verdrukking komt eraan, maar gelukkig mogen wij die in Christus zijn daaraan ontsnappen (1 Thess. 5:9, Lukas 21:36). We zijn zó dichtbij! Ik heb er zin in om eindelijk mijn Verlosser te ontmoeten. U ook? God bless! :-)

Calvijn
Johannes Calvijn was een theoloog die in de 16e eeuw in Zwitserland leefde. Hij was nog maar een kind toen Maarten Luther zijn befaamde 95 stellingen publiceerde en hiermee een belangrijke stap in de reformatie zette. Later zou Calvijn een vrijwel gelijke stempel op de reformatie drukken met zijn boek Institutio Religionis Christianae, dat vele malen aangevuld werd en zo groeide van 6 naar 80 hoofdstukken. De man heeft in gereformeerde kringen een hoge status, maar Pastor Robert Breaker van The Cloud Church verdiepte zich eens wat meer achter deze persoon. In deze video vertelt Breaker dat Calvijn na verloop van tijd zijn eigen koninkrijkje in Zwitserland startte om daar een soort model voor dat toekomstige koninkrijk van Jezus te bewerkstelligen. Ook apolegeet Dave Hunt schreef hier een boek over, genaamd John Calvin's Tyrannical Kingdom waarin duidelijk wordt dat dit koninkrijk alles behalve een succes was. En dat druk ik dan nog zacht uit. Breaker vertelt dat Calvijn zich in dit koninkrijk als een soort dictator gedroeg, waarbij men bijvoorbeeld al stokslagen kreeg als er op de stoep gespuugd werd. Er waren brandstapels waar bijvoorbeeld Michaël Servetus werd verbrand omdat Calvijn hem als een ketter beschouwde. Het begint dus al niet echt goed voor een theologie waarvan de naam afgeleid is van een dictator die zijn tegenstanders levend verbrandde.

Tulip
Onder andere de doctrines van Calvijn zijn later verder uitgewerkt in de zogenaamde Dordtse Leerregels, vroeg in de 17e eeuw. Calvijn was toen al niet meer in leven, en het is dan ook niet terecht om te zeggen dat deze regels direct van hem vandaan komen of een exacte representatie zijn van zijn gedachtengoed. Tóch zijn deze Dordtse Leerregels wél de basis van veel moderne calvinisten, die deze nogal eens categoriseren met behulp van het Engelse acroniem TULIP, wat een zinspeling is op de Nederlandse wortels van de Leerregels (tulip betekent tulp) die vastgesteld werden op een belangrijke vergadering in Dordrecht, waar zelfs ook allerlei belangrijke reformatoren uit het buitenland aanwezig waren. Hieronder een overzicht van waar de letters precies naar verwijzen.

De laatste van het rijtje wordt soms ook wel als preservation of the saints geïntroduceerd door bepaalde groepen calvinisten, wat bewaring van de gelovigen betekent. Zo op het oog lijkt hier misschien nog niet veel mis mee, maar het gaat vooral om de uitleg die men hieraan geeft. Die uitleg is nauwelijks Bijbels te noemen. Sommige moderne calvinisten hebben daarom aangegeven dat zij een 4-puntscalvinist zijn, of een 3-puntscalvinist. Dr. Andy Woods heeft in zijn jongere jaren een tijdje opgetrokken met calvinisten en merkte dat hij zich in steeds minder punten van het calvinisme kon herkennen. Toen hij zijn visie uiteindelijk van een 3-puntscalvinist naar een 2-puntscalvinist afschaalde, vroeg hij zich af waarom hij zich überhaupt nog een calvinist zou noemen. In deze videoseminar kunt u zijn weerlegging van calvinisme zien en horen. Pastor Robert Breaker geeft in zijn seminar zelfs aan dat hij zich een 0-puntscalvinist noemt. Wat leren die punten dan eigenlijk precies?

Totale verdorvenheid
Dr. Woods legt uit dat deze term door de calvinisten als volgt gedefinieerd wordt; dat je niet eens zélf capabel bent om te geloven. Zelfs niet als je onder invloed bent van de Heilige Geest, Die je overtuigt van de noodzaak ervan. Volgens hen gelooft God vóór ons, omdat wij dit zelf niet kunnen. Het geloof is daarom een gift in hun theologie. Apolegeet Mike Winger legt in deze bespreking uit dat die inferentie gebaseerd is op een verkeerde exegese van de Griekse zinconstructie in Efeze 2:8-9. Net als Woods geeft Winger aan dat volgens de calvinisten regeneratie (verandering, wedergeboorte) volgt ná het geloof. Woods legt uit dat dit totaal niet Bijbels is, omdat in Johannes 3:5 al min of meer aangegeven wordt wat de volgorde is. De wedergeboorte moet éérst komen voordat iemand het Koninkrijk van God in kan gaan. Omdat calvinisten hier natuurlijk nog genoeg gaten in denken te kunnen schieten, is het slim om ook naar Titus 3:5 te kijken. Hier wordt in de King James Vertaling de term regeneration gebruikt, wat in de Statenvertaling als wedergeboorte is vertaald. Het Griekse woord hiervoor is paliggenesia, wat slechts tweemaal gebruikt wordt in het Nieuwe Testament. De constructie in Titus geeft aan dat regerenatie (wedergeboorte) als éérste moet gebeuren, om gered te kunnen worden.

"Maar toen de goedertierenheid van God, onze Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is, maakte Hij ons zalig,  niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan hadden,  maar vanwege Zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest." (Titus 3:4-5, HSV)

Ook in Mattheüs 19:28, waar het over het toekomstige koninkrijk gaat, lezen we dat de regeneratie (in de Statenvertaling ook weer vertaald als wedergeboorte (nu verwijzend naar de nationale wedergeboorte van Israël, zoals ook beschreven in o.a. Ezechiël 36:24-38) éérst komt, waarna Jezus vertelt dat zij die wedergeboren zijn ook in zullen gaan in dat koninkrijk en op tronen zullen zitten. Het is dus een vast patroon, hóe we er ook naar kijken. Regeneratie of wedergeboorte gebeurt éérst, en daarna volgt de vervulling van de belofte. En er zijn nog veel meer teksten in de Bijbel te vinden die dit idee ondersteunen (Joh. 1:12-13, 3:16, 5:24, 6:40, 47, 20:30-31 bijv.) Het kan dus in zichzelf misschien een waterdicht afgetimmerde theologie zijn, als het niet klopt met de Bijbel is hij zo lek als een mandje.

Onvoorwaardelijke uitverkiezing
Het onderwerp van de uitverkiezing is iets wat veel mensen maar moeilijk in hun hersenpan krijgen. Hoewel calvinisten onder elkaar meningsverschillen hebben over hoe we die uitverkiezing (soms ook predestinatie genoemd) moeten zien, is er eigenlijk maar één geldige uitleg. Die van de Bijbel zélf. Romeinen 8:28-30 is er namelijk heel duidelijk over hoe we dit precies moeten zien. Als eerste wordt vermeld dat God voorkennis heeft (zie het Griekse woord proginosko uit vers 29a). Hierdoor wéét Hij al wat wij zullen gaan doen, en is het dus logisch dat Hij om die reden al mensen kan voorbestemmen (proorizo in het Grieks, zie vers 29b). Op de beurs handelen met voorkennis is net zoiets. Omdát aandeelhouders soms voorkennis hebben, kunnen zij van tevoren al een selectie maken. Dat is voor ons een paradox, omdat wij er midden in zitten. Maar voor God niet. Hij weet immers het einde vanaf het begin (Jesaja 46:10) omdat Hij niet aan tijd onderhevig is. God heeft de tijd gemaakt en is er daarom Zélf niet aan onderworpen. Tijd is volgens de wetenschap namelijk een fysiek deeltje, hoe bizar dat ook mag klinken.

Bij sommige calvinisten is echter het idee ontstaan dat alles compleet deterministisch (het lot, een serie gebeurtenissen die moet gebeuren omdat dit al van tevoren bepaald is) is en het eigenlijk helemaal geen enkele zin heeft wat we doen. We zijn volgens veel calvinisten namelijk uitverkoren of we zijn het niet, de zogenaamde dubbele predestinatieleer die ook Calvijn en zelfs Luther leerden. Dat is natuurlijk onzin, omdat wij een vrije wil hebben. Dat wordt overigens hard ontkend door veel calvinisten, zij menen dat er niet zoiets is als een vrije wil. Wij zijn volgens hen in feite niet veel meer dan bionische robots, gemaakt tot zijn eer of bestemd tot vernietiging. Zij hebben deze theologie heel ver uitgewerkt tot een in zichzelf logisch klinkend, juridisch afgetimmerd verhaal en gebruiken graag moeilijke en filosofische taal om veel indruk te maken op hun gehoor, maar zien we deze theologie ook echt terug in de Bijbel? Leert de Bijbel daadwerkelijk dat alles zuiver deterministisch is en vrije wil niet bestaat?

Dr. Michael Heiser legt in zijn boek The Unseen Realm (p. 61-67) uit dat God dan wel een voorbestemming heeft voor dit universum, maar dat Hij de middelen om dit doel te bereiken voor een deel overlaat aan Zijn dienaren. Zie het als iemand die van Los Angeles naar New York wordt gestuurd. Er ligt een bepaalde vrijheid in bijvoorbeeld de manier van reizen (per trein, bus, taxi, fiets, etc.) maar het einddoel staat vast. In 1 Samuël 23:1-13 zien we een goed voorbeeld van hoe we het lot kunnen omzeilen door andere beslissingen te nemen dan van tevoren is voorzien door God. David raadpleegt God hier viermaal. Bij de eerste twee vragen gebeurt precies wat God Hem vertelt. Bij de laatste vragen geeft God een antwoord waarbij duidelijk wordt wat er gebeurt áls David een bepaalde keuze maakt. Omdat David een andere keuze maakt, gebeurt dit toch niet. Lees het stuk maar eens goed en laat het op u inwerken.

"Men vertelde David: Zie, de Filistijnen strijden tegen Kehila en zij plunderen de dorsvloeren. En David raadpleegde de HEERE en vroeg: Zal ik op weg gaan en deze Filistijnen verslaan? De HEERE zei tegen David: Ga, u zult de Filistijnen verslaan en Kehila verlossen. De mannen van David zeiden echter tegen hem: Zie, wij zijn hier in Juda al bevreesd; hoeveel te meer als wij naar Kehila, naar de gelederen van de Filistijnen zullen gaan. Toen raadpleegde David de HEERE opnieuw, en de HEERE antwoordde hem en zei: Sta op, trek naar Kehila, want Ik geef de Filistijnen in uw hand. Zo gingen David en zijn mannen naar Kehila. Hij streed tegen de Filistijnen, dreef hun vee weg en bracht hun een grote slag toe. Zo verloste David de inwoners van Kehila. En het gebeurde  toen Abjathar, de zoon van Achimelech, naar David vluchtte in Kehila – hij kwam met de efod in zijn hand – dat Saul verteld werd dat David naar Kehila gekomen was. En Saul zei: God heeft hem in mijn hand overgegeven, want hij heeft zich ingesloten door een stad met poorten en grendels binnen te gaan. Toen liet Saul al het volk ten strijde roepen om naar Kehila te trekken en David en zijn mannen te belegeren. Toen David te weten kwam dat Saul dit kwaad tegen hem beraamde, zei hij tegen de priester Abjathar: Breng de efod hierheen. En David zei: HEERE, God van Israël, Uw dienaar heeft duidelijk gehoord dat Saul van plan is naar Kehila te komen, om de stad omwille van mij te gronde te richten. Zullen de burgers van Kehila mij in zijn hand uitleveren? Zal Saul komen, zoals Uw dienaar gehoord heeft? O HEERE, God van Israël, vertel het Uw dienaar toch. De HEERE zei: Hij zal komen. Daarna zei David: Zullen de burgers van Kehila mij en mijn mannen overleveren in de hand van Saul? En de HEERE zei: Zij zullen u overleveren. Toen stonden David en zijn mannen op, ongeveer zeshonderd man, en zij vertrokken uit Kehila. Zij gingen waar zij maar konden gaan. Toen Saul verteld werd dat David uit Kehila ontkomen was, zag hij ervan af daarheen uit te trekken."

Dit soort Bijbelteksten zijn een nachtmerrie voor deterministen. Soms gaan dingen anders, terwijl God ze wel voorziet. Het is de paradox van de goddelijke voorkennis en de menselijke onmogelijkheid daartoe. Als God dan vervolgens aan de mens inzicht geeft in de toekomst, kunnen er verrassende dingen gebeuren, zoals ook in dit verhaal. Davids vrije wil zorgde uiteindelijk tóch voor een andere wending. Maar liefst 17 maal gebruikt de Bijbel de term vrije wil (Lev. 22:18, 21, 23, 23:38, Num. 15:3, 29:39, Deut. 12:6, 17, 16:10, 23:23, 2 Kron. 31:14, Ezra 1:4, 3:5, 7:13, 16, 8:28, Psalm 119:108). Wat zou God er bovendien voor behagen in hebben als de wezens die Hij heeft gecreëerd, al geprogrammeerd zijn om Hem lief te hebben of juist om Hem niet lief te hebben. Het mooie van liefde is juist dat iemand zich vrijwillig geeft aan een ander. Vrije wil is zelfs inherent aan liefde, want zonder vrije wil is er geen sprake van een oprechte keuze om innig van de ander te houden. Hoe weten we immers zéker of iemand ons wel écht lief heeft, als wij hem of haar van tevoren zo hebben geprogrammeerd? En waarom zou God niet alles zó hebben geprogrammeerd dat het meteen goed ging? De deterministische leer is juist theologisch heel vreemd. Waarom zou God iets maken dat voorgeprogrammeerd is om te rebelleren? Ja, niet anders kán dan rebelleren? Nee, het deterministische aspect van dit universum is juist dat élke knie voor Hem zal buigen (Fil. 2:10). Hóe God tot dit doel komt met iedereen, zal verschillen per persoon, afhankelijk van ieders vrije wil. De één doet dit omdat hij of zij al op tijd in zag dat Jezus hét Antwoord is op onze zondige natuur. De ander ziet dit uiteindelijk in, als het al veel te laat is, en er geen andere keuze meer is.

Romeinen 9
Het heilige der heiligen voor calvinisten is echter Romeinen 9. Hier wordt onder andere gesproken over Ezau en Farao, volgens de calvinisten als voorbeelden van Gods onvoorwaardelijke uitverkiezing. Mike Winger legt in deze video echter stap voor stap uit wat de context van deze verzen is. Los van deze context is dat misschien lastig te begrijpen, zoals wel vaker gebeurt bij de brieven van Paulus en waardoor mensen de boel gaan verdraaien om de tekst iets te laten zeggen wat het helemaal niet zegt (2 Petrus 3:15-16). Allereerst is de Romeinenbrief in te delen in drie gedeelten: de eerste 8 hoofdstukken gaan primair over soteriologische zaken, waarbij Paulus zaken voor zowel Joden als heidenen aansnijdt, omdat er verlossing voor de Jood is, maar daarná ook voor de heiden (Rom. 1:16, 2:9-10). Voor de heidenen in Rome was dit natuurlijk geweldig nieuws, maar bij de Joden aldaar (door de diaspora waren ook daar veel Joden terechtgekomen) zal de vraag zijn ontstaan wat er dan nog van hun speciale volk overbleef? Want ook al zijn Joden en Grieken in Jezus beide gered en zijn we in dat opzicht allemaal geestelijk gelijk, er zijn ook heel veel beloften gedaan aan Gods fysieke volk Israël. De vraag die dus na 8 hoofdstukken bij het Joodse publiek in het hoofd bleef rondspoken, was hoe het nu verder moest met de familieleden van Paulus wat het vlees betreft (Rom. 9:3). Paulus neemt drie hoofdstukken de tijd om dit uit te leggen, komt daarna tot de slotsom dat héél fysiek Israël uiteindelijk gered zal worden (Rom. 11:25-26) en besluit zijn brief ten slotte met een aantal praktische  instructies voor allen in Christus, zowel Jood als Griek (Rom. 12-16).

De context van Romeinen 9 heeft dus vooral betrekking op wie de échte kinderen van Abraham zijn. Om de keuzes van God te verklaren, legt Paulus uit wat het verschil is tussen Izaäk en Ismaël, die beiden van Abraham afstamden (vers 7-9). Ismaël is een kind van het vlees, maar Izaäk is het kind van de belofte. Maar daar houdt het nog niet op, want hoe zit het dan met Esau? Dat was toch ook een kind van het kind van de belofte? Hier speelt een andere overweging een rol. Paulus vertelt letterlijk wat die overweging is in vers 12; dat de meerdere de mindere zal dienen, ofwel de oudere de jongere. Het gaat hier niet om werken, maar om roeping (vers 11b). Middels Jakob wilde God tot Zijn doel komen. Nergens staat echter dat Esau al veroordeeld was tot de hel vóórdat hij geboren was. Dat is een inferentie van de calvinisten, zodat de tekst voor hen iets zal zeggen wat het eigenlijk helemaal niet zegt. Vers 13 zegt in onze Bijbel enkel dat God Esau haatte en Jakob liefhad. Dit behoeft wat uitleg, want in het proces naar vertalen zitten hier en daar altijd wat semantische problemen. Denkt u écht dat God Esau al haatte voordat hij ook maar iets had gedaan en dat hij daarom geen kans had om ooit gered te worden?

We zien in Lukas 14:26 bijvoorbeeld ook dat Jezus Zijn volgelingen oproept om hun familieleden te haten. Maar dat is natuurlijk maar de helft van het verhaal, want het gaat ook hier om een keuze die gemaakt wordt. We moeten onze familie minder liefhebben dan Jezus. Het gaat over prioriteiten. Er wordt een vergelijk gemaakt. En dat is dan ook precies wat het Griekse woord miseo betekent in deze context; het minder liefhebben van iets (dan iets anders). Strong's concordantie suggereert als alternatieve vertaling to love less. Dat zien we ook weer terug in het Oude Testament, zoals in het verhaal van Rachel en Lea. In Genesis 29:30 lezen we dat Jakob Rachel méér liefhad dan Lea, maar een vers later staat er in heel veel vertalingen dat Jakob Lea mínder liefhad dan Rachel. Het woord sana dat gebruikt wordt in dit vers voor mínder liefhebben is exact hetzelfde Hebreeuwse woord als voor haten, maar veel vertalers bevonden zich ongetwijfeld in een impasse omdat in het vers ervoor al werd gemeld dat Jakob Rachel méér liefhad dan Lea. Het is dus nogal wat om Jakob Lea te laten haten, één vers later. Het citaat uit Romeinen 9:13 komt dan ook uit het Oude Testament, te weten uit Maleachi 1:2-3, waar precies ditzelfde woord sana gebruikt wordt. In deze context betekent dit enkel dat Esau minder geliefd was, en dan met name betrekking hebbend op de beloften en doelen die God wilde bereiken. In ons woordenboek en onze cultuur betekent haten altijd haten, maar het Hebreeuws laat een ruimere semantiek toe. Dit zorgt soms voor problemen bij het vertalen, wat uiteindelijk dus blijkbaar tot de meest bizarre doctrines zoals calvinisme kan leiden.

"Is dat niet een beetje te kort door de bocht?" vraagt u zich af. Absoluut niet. Liefde en haat worden nota bene gedefinieerd in deze passage uit Maleachi 1. God richt zich in dit hoofdstuk namelijk niet meer op Israël als persoon, maar op Israël als natie. Het was inmiddels al vele eeuwen later en Jakob was uitgegroeid tot een volledig volk, net als Esau (Edom). Het gaat nu dus over een nationale kwestie, waarbij Israël als één entiteit benaderd wordt, maar in feite een heel volk is van vele duizenden mensen. Let maar eens op: in vers 1a zegt God tegen Israël "Ik heb u liefgehad" maar het volk stelt in vers 1b de vraag terug: "Waarín hebt u ons liefgehad?" Merk allereerst op dat God hen in enkelvoud aanspreekt, maar dat het volk dit als meervoud interpreteert. Nog belangrijker is dat deze vraag een antwoord van God oproept waarin duidelijk wordt op welke manier God Israël méér liefhad dan Esau. Dan blijkt dat het hier helemaal niet over persoonlijke soteriologische zaken (de leer van hoe we gered worden) gaat, maar over nationale privileges. En dat is ook de context waarin Paulus het citeert. Het betekent dus niet primair dat Esau niet gered was, want dat weten we simpelweg niet. Misschien zag hij later in zijn leven wel het Licht en besefte hij net als Job dat zijn Verlosser leeft (Job 19:25-27).

Dan komen we bij de volgende passage die calvinisten maar al te graag citeren. Dat Hij Farao's hart verhardt zodat Zijn Naam eer zou worden bewezen (vers 17-18). En toegegeven, met de bril van calvinisme op lijkt dat inderdaad een uitgemaakte zaak. Maar zou dat andersom ook zo werken? Zou een eerste-eeuwse Jood tot dezelfde conclusie komen als een westerling uit de renaissance? Ook hier zullen we namelijk weer goed de context moeten bekijken voor we tot zulke conclusies kunnen komen. Is God zo grillig dat Hij gewoon kan denken: "Het is dinsdag en het regent, ik besluit dat ik die en die tot de hel verdoem, gewoon omdat ik dat kan"? God is liefde (1 Joh. 4:7-8) en houdt van iedereen, maar dat betekent niet dat Hij soms niet kwaad kan zijn op mensen. Als u kinderen hebt, weet u hoe complex die gevoelens kunnen zijn soms. Soms zien we echter dat God zó boos is op mensen, dat Hij hen bestraft door hen over te geven aan hun eigen wil. Dat lijkt misschien gek, maar we zien dat bijvoorbeeld in Romeinen 1:24-32. Dat is ook het geval met Farao, wiens hart inderdaad door God verhard werd, maar dat gebeurde pas nadat Farao éérst zélf zijn hart 6x verhardde (Ex. 7:13, 22, 8:15, 19, 32, 9:7).

En dat is ook waar Paulus naar toe wil in Romeinen 9-11, want hij haalt aan het einde van zijn relaas over de toekomst van Israël ook aan dat God een deel van Zijn volk overgegeven heeft aan zo'n verharding (Rom. 11:7-8, 25) door hun ogen blind te maken en hun oren doof (Paulus citeert dit uit Jesaja 6:9-10). Ook achter deze gedeeltelijke verharding zit weer een doel, legt Paulus in de verzen erna uit. Want hierdoor kon rijkdom tot de heidenen komen (Rom. 11:12). Het is dus niet zo dat God Farao al van tevoren tot de hel had verdoemd, voordat hij ook maar iets goeds of slechts had gedaan. Nee, de verharding was inderdaad een keuze als reactie op het recalcitrante hart van Farao dat al 6x eerder verhard was geweest. Het diende echter een duidelijk doel, want God verhardt niet ieders recalcitrante hart en zeker niet voor altijd en eeuwig. Ook dat zien we weer bevestigd in Romeinen 11:25-26. Er komt in hun geval een einde aan de verharding, nadat Zijn doel is bereikt (dat de volheid van de heidenen is ingegaan). Er staat dat God genade betoont aan wie Hij wil, maar niet dat dit compleet willekeurig is. Er is een reden voor. Het dient een doel. Winger zet nog veel meer misverstanden recht in twee andere seminars, maar ik denk dat we hiermee het belangrijkste getackled hebben. Dit artikel is namelijk alweer langer dan ik zou willen en ik wil uw aandacht niet verliezen. Voel u vrij om de in totaal drie sessies van Winger over Romeinen 9 nog eens te bekijken, want ik ben hier tamelijk beknopt geweest.

Beperkte verzoening
Het idee bij deze leerstelling is dat Jezus' offer precies afgepast is voor de uitverkorenen. Hij stierf zogezegd alléén voor degenen die al voorbestemd waren tot zaligheid. Niet voor de rest van de wereld. Woods vertelt dat de calvinisten graag verzen als Mattheüs 20:28, Johannes 10:15, Handelingen 20:28 en Efeziërs 5:25 naar hun hand zetten om dit idee te ondersteunen. Neem het vers van Johannes 10:15, waar staat dat Jezus Zijn leven geeft voor de schapen. Er staat niet dat Jezus Zijn leven enkel en alléén geeft voor de schapen! Het is een manier van zeggen wat het ander niet uitsluit. Zoals we bijvoorbeeld tegen één van onze kinderen kunnen zeggen na een prestatie: "Wat goed gedaan van je, ik ben trots op je!" Dat betekent niet dat je niet trots bent op het andere kind, want de aandacht is nu even gericht op het ene kind. De calvinistische uitleg van deze 4 verzen die ik zojuist noemde gaat ook compleet voorbij aan de vele teksten die juist het tegenovergestelde beweren, namelijk dat er onbeperkte verzoening is (Joh. 1:29, 3:16-17, 4:42, 6:51, 12:32, 47, Hand. 17:30, 2 Kor. 5:19, 1 Tim. 2:4, 6, 4:10, Titus 2:11, Hebr. 2:9, 1 Joh. 2:2, 2 Petr. 2:1). Neem het bekende Johannes 3:16, waar staat dat God de wereld heeft liefgehad en daarom Zijn eniggeboren Zoon Jezus heeft gegeven, zodat ieder die gelooft in Hem, eeuwig leven heeft. Of Hebreeën 2:9, waar staat dat Hij voor allen de dood zou proeven. Sommige calvinisten zullen zeggen over Joh. 3:16 dat er niet staat dat God de héle wereld liefhad. Dat is natuurlijk een taaltechnisch kunstje, een argument dat eenvoudig is te weerleggen met bijv 1 Joh. 2:2, waar wél staat dat Jezus een verzoening is voor de héle wereld. Dit soort verzen zijn heel moeilijk te verteren voor calvinisten. Ook 1 Tim. 4:10 vertelt dat God een behouder is van álle mensen. Niet dat iedereen ook daadwerkelijk gebruik maakt van die verzoening. Velen hebben besloten om Jezus niet te accepteren als Losoffer voor hun zonden en zullen daarom naar de hel gaan. Iedereen is dus redbaar, omdat het bloed van Jezus voor iedereen vergoten is. Maar niet iedereen wordt ook daadwerkelijk gered. Er is dus geen beperkte verzoening, maar uiteindelijk zal wel een beperkt aantal mensen gered worden, omdat de rest Jezus niet accepteerde als verzoening. Het is alsof u tegen een groep kinderen op een kinderfeestje zegt: "Er is eten voor iedereen", maar sommigen liever thuis eten.

Onweerstaanbare genade
De doctrine van onweerstaanbare genade gaat verder dan het oog in eerste instantie reikt. In eerste instantie klinkt zo'n doctrine prachtig, omdat het vanuit esthetisch oogpunt gezien ook echt zo is dat de genade van God zó mooi is, dat mensen het bijna niet kunnen weerstaan. De calvinisten gaan hierin echter wel héél ver en maken daar een heel juridische statement over, namelijk dat de 'uitverkorenen' uiteindelijk die genade letterlijk nooit kunnen weerstaan en bestemd zijn om daar op een bepaald moment in hun leven in te gaan geloven. Maar is dat wel écht zo? Is die genade van God letterlijk onweerstaanbaar? Een vers wat weleens gebruikt wordt door calvinisten om hun theorie te demonstreren, is Handelingen 6:10, waar staat dat een Joodse sekte niet in staat was om de wijze woorden van Stefanus te weerstaan. Betekende dit dat zij zich meteen bekeerden? Absoluut niet! Het vers erna zien we meteen wat er gebeurt; zij zetten mannen aan om hem te belasteren en zorgen ervoor dat Stefanus opgepakt wordt. Ze laten valse getuigen optreden (vers 13) en zo komt Stefanus voor het Joodse gerecht. Hier vertelt hij één hoofdstuk later dat deze mannen zich absoluut tegen de Heilige Geest verzetten (Hand. 7:51). Ziet u dat er dus een verschil zit tussen het kunnen weerstaan in redeneren (Hand. 6:10) en het daadwerkelijk weerstaan in het hart van mensen (Hand. 7:51)? Het eerste wijst vooral op de onmogelijkheid om iets te kunnen weerleggen, maar betekent nog niet automatisch dat hun hart meteen geopend wordt voor de Heilige Geest zodat zij gered worden. Het tweede demonstreert dat duidelijk; ze hebben hun harten verhard. Ook Romeinen 13:2 laat zien dat mensen zich kunnen verzetten tegen het gezag of de instellingen van God. Ook Handelingen 13:8, 2 Timotheüs 3:8 en 4:15 vertellen iets dergelijks. Of Hebreeën 10:29, waar staat dat wij het bloed en de Geest van de genade kunnen vertrappen?

Volharding van de gelovigen
Hier is nog zo'n doctrine die op zichzelf niet verkeerd is. Het is echter de uitleg ervan die mij tegen de borst stuit. Het idee bij calvinisten is namelijk dat een ware gelovige zál volharden. Als dat niet gebeurt, is het geen ware gelovige, volgens hen. Volgens hen zult u moeten volharden tot het einde, om te bewijzen dat u inderdaad bent gered. Dat is natuurlijk een vorm van werken voor onze zaligheid, zij het met terugwerkende kracht, wat in tegenspraak is met Efeze 2:8-9, waar juist staat dat onze redding is uit het geloof in genade en níet door de werken, zodat niemand zich kan beroemen. Rasechte calvinisten zoals John Piper denken daarom dat we pas aan het einde van ons leven zullen ontdekken bij de hemelpoort of we wel échte uitverkorenen waren en nooit echt zeker kunnen weten of we gered zijn. Pas dán zullen we weten of we volhard hebben tot het einde. Calvinisten geloven ook in "eens gered, altijd gered" zoals wij ook hier op Unravelations belijden. Zij geloven dat dit echter alléén geldt voor de ware gelovigen. De mensen die niet volharden, waren volgens hen al nooit écht gered. Piper (en velen met hem) gaat hier echter voorbij aan 1 Johannes 5:12-13, waar wél staat dat we zeker kunnen weten dat we eeuwig leven hebben; namelijk doordat we geloven in de Naam van Jezus (Jezus in het Hebreeuws is Yeshua, wat redding betekent). Johannes maakt in zijn evangelie (Joh. 10:28-29) ook nog eens duidelijk dat niemand ons uit die liefdevolle en reddende handen kan grijpen. Ook Paulus maakt duidelijk in Romeinen 8:38-39 dat niets of niemand ons kan scheiden van de liefde van Christus. En ook vertelt hij ons dat zélfs als we de Heilige Geest bedroeven, we blijven verzegeld met Hem tot de dag van onze verlossing (Ef. 4:30). Ergens anders vertelt hij dat we misschien wel al ons loon kunnen verliezen door afvalligheid, maar wél behouden zullen worden (1 Kor. 3:10-15, 1 Kor. 5:5). We hebben dit al eerder uitgebreid besproken in diverse artikelen hier op Unravelations.

Nu geloof ik wel in volharding van de gelovigen als een opdracht, maar dan in de zin van heiliging en niet als onderdeel van onze redding. Het is als iemand die getrouwd is en gewoon uit liefde voor zijn vrouw dingen doet, gewoon.. omdat hij van haar houdt. Het zou vreemd zijn als die man bij elke misstap moet twijfelen of hij nog wel getrouwd is. Trouw is in essentie een onvoorwaardelijke belofte van trouw aan elkaar, in goede en slechte tijden. Helaas is dat model dat God in de Bijbel perfect heeft ingesteld (o.a. Efeze 5 maakt dit mooi helder) in onze maatschappij flink bezoedeld geraakt, en dat zorgt wellicht voor de verwarring tussen heiliging en redding. Tussen dienstbaarheid en trouw, om maar even een parallel te trekken. God is trouw, ook al zijn wij ontrouw (2 Tim. 2:13). Laat u overigens niet in de war brengen door het vers ervoor. Volharding zal resulteren in een gezamenlijk regeren. Dat betekent niet dat indien u níet volhardt, u voor eeuwig verloren bent. Het betekent primair dat u dus blijkbaar níet mee zult mogen regeren. U bent gered, maar het heeft u verder weinig loon opgeleverd in het hiernamaals.  Hij zal ons dan verloochenen, maar ook dat betekent niet dat wij niet meer gered zijn. Het is enkel een vaststelling van het feit dat wij nooit echt iets hebben gedaan met onze redding, nooit echt bezig zijn geweest met heiliging en volharding, zodat wij Hem eigenlijk niet echt leerden kennen. We zijn gered, maar als de luie slaaf die uiteindelijk niks overhield. Zie ook dit artikel wat ik al eerder op Unravelations plaatste. Ik kan dus ook dit punt van calvinisme niet beamen. Sommige calvinisten maken van die laatste P van TULIP daarom ook weleens Preservation of the saints, wat bewaring van de heiligen betekent. Hier kan ik mij al meer in vinden, omdat het betekent dat de heilige gered is en blijft, veilig is in Jezus handen. Maar ook hier is de implicatie weer dat dit alléén voor de ware gelovigen geldt. De afvalligen hebben volgens hen eigenlijk nooit echt geloofd en zijn daarom blijkbaar niet uitverkoren.

Conclusie
Deze manier van geloven is een beetje een manisch-depressieve manier van geloven. Een soort shock-therapie voor christenen. Gaat het lekker met volharden, dan voelen we ons blij en soms zelfs trots (oeps!) Maken we een fout, dan beginnen we meteen te twijfelen of we wel écht gered zijn of dat we überhaupt wel uitverkoren zijn. Veel christenen in Nederland en in het Westen hebben zo'n achtergrond meegekregen door een kerk die is ontstaat uit de reformatie en hoewel het meestal nooit zo expliciet uitgesproken wordt als in dit artikel, is het in de preken vaak direct onder de oppervlakte wel merkbaar. Ik heb zelf 20 jaar in een traditionele kerk die ontstaan is uit de reformatie gezeten en ben natuurlijk heel dankbaar voor de kennis die ik daar heb opgedaan. Nee, ik noem geen namen van denominaties, omdat ik sowieso niet in denominaties geloof maar in dat éne Lichaam van Christus. Ik geloof dat in heel veel kerken mensen zitten die geloven. Púúr op het verlossingswerk van Christus vertrouwen in niet in hun eigen werken. Pas wanneer we dát voor het eerst erkennen, weten we dat we gered zijn; voor eens en altijd. Daarvoor maakt het niet uit welke stoel we warmhouden op zondagochtend. Christen zijn we 24/7, niet alleen op zondag. Fouten in doctrines zijn er naar mijn idee in vrijwel elke kerk. Waarschijnlijk ook op Unravelations. En dat is ook logisch. We zijn mensen en falen regelmatig. En daarom hebben we elkaar nodig om scherp te blijven. We moeten leerbaar blijven. Met dit artikel wil ik dus niet onze broeders veroordelen maar juist uitdagen om één en ander naast de Bijbel te leggen. Ik ga hierbij niet in debat, daar heb ik simpelweg de tijd niet voor. Ik bied u informatie en hoop dat u ermee aan de slag gaat, als een goede Bereaan (Hand. 17:10-11) Onderzoek het voor uzelf en trek uw eigen conclusies. Laat u oprecht leiden door de Heilige Geest en Hij zal u leiden in heel de waarheid (Joh. 16:13). God bless! :-)

De Bijbel staat vol met argumenten tégen deze foutieve aanname dat wij zélf weg kunnen lopen uit die handen die ons zo stevig vast hebben. Merk op dat zowel Jezus' hand als de hand van de Vader ons vastheeft. Daarnaast zijn wij ook nog eens verzegeld met de Heilige Geest tot de dag van onze verlossing, ook al bedroeven wij de Heilige Geest soms (Ef. 4:30). Wat denkt u, dat Jezus ons als Zijn allergrootste verdienste zo makkelijk kwijt zou kunnen raken? Dat Hij ons zomaar zal laten gaan? Hij heeft het wel zó ontzettend goed gearrangeerd, dat wij indien wij eenmaal gered zijn, nooit meer onze zaligheid kunnen verliezen. In de Engelstalige wereld noemt men deze doctrine ook wel OSAS (Once Saved, Always Saved) wat we in het Nederlands ook wel EGAG (Eens Gered, Altijd Gered) zouden kunnen noemen. We vinden deze doctrine niet alleen in het Nieuwe, maar zelfs al in het Oude Testament. Laten we eens wat voorbeelden bekijken uit het OT, en ten slotte afsluiten met enkele voorbeelden uit het NT.

Noach
Wanneer het gaat over oordeel in het Oude Testament, dan lenen zich een aantal verhalen heel goed voor een model, een typologie. Het verhaal van Noach is een type van het toekomende oordeel; geen vloed van water maar van vuur (1 Kor. 3:10-15, 2 Petr. 3:10). Terwijl de hele toenmalige wereld verslonden werd door een waterzee, werd Noach en Zijn familie gered. Een bijzonder detail in dit verhaal is dat God Zélf de deur sloot van de ark (Gen. 7:16). Wat denkt u, kon Noach er toen nog uit, ook als hij dat zou willen? Misschien bent u nog niet overtuigd. Lees dan mee met het volgende verhaal.

Lot
Een ander verhaal wat zich misschien nog wel beter leent voor een typologie van oordeel, is het verhaal van Lot. Uit het pleidooi van Abraham in Genesis 18:23-33 blijkt dat er nog niet eens 10 rechtvaardige mensen in Sodom en Gomorra woonden. In het hoofdstuk erna wordt duidelijk dat de rechtvaardige mensen die er wél woonden, er éérst uit gehaald moesten worden, omdat het oordeel anders niet voltrokken kon worden over de stad. Lot treuzelt en draalt, omdat het hem blijkbaar eigenlijk wel bevalt in Sodom, maar de engelen die hem moeten redden blijven aandringen. In Genesis 19:22 volgt ten slotte een héél belangrijk vers: "Haast u! Vlucht daarheen! Want Ik kan niets doen, totdat u daar bent aangekomen." Het oordeel van God kan niet komen over de rechtvaardige Lot. Laat dit eens op u inwerken! Als Lot was blijven treuzelen en tegenwerken, proberen 'weg te lopen' uit die reddende handen, zou Sodom dan samen met Lot vernietigd zijn? Lot, die incestplegende rebel (Gen. 19:30-38) die in 2 Petrus 2:7-8 rechtvaardig wordt genoemd? Dr. Andy Woods vertelt in zijn cursus soteriologie dat uit deze 2 verzen uit de tweede brief van Petrus niet zozeer blijkt dat Lot zich stoorde aan de zonden van ánderen in Sodom, maar de zonden van hemzélf, als we naar de Griekse grondtekst gaan (merk op dat het woord their gecursiveerd is, wat inhoudt dat het niet in de originele tekst stond maar is geïnfereerd door de vertalers).

Rechtvaardiging
Rechtvaardig zijn betekent dus niet zozeer dat wijzélf iets doen waardoor we rechtvaardigheid verdienen, maar meer dat wij wéten in Wie wij geloven. We geloven in Zíjn rechtvaardigheid, niet de onze. Want onze rechtvaardigheid is als vieze vodden, vertelt Jesaja 64:6. Ons hart is ongeneeslijk ziek, zegt Jeremia 17:9. Veel christenen halen dit nog steeds door de war, ook al menen zij al jaren wedergeboren te zijn. Ik ben daar zelf 10 jaar lang een voorbeeld van geweest. Het nieuwe testament bevestigt dit telkens weer, zoals in het volgende vers.

Romeinen
In de eerste 8 hoofdstukken van de Romeinenbrief maakt Paulus een uitstekend pleidooi voor het evangelie, die elke christen eigenlijk goed zou moeten bestuderen. In hoofdstuk 3:23-24 vertelt hij hóe wij gerechtvaardigd worden. Om niet (gratis, voor niets) door de verlossing in Christus Jezus. Er staat niet dat wij gerechtvaardigd worden doordat wij geloven en daarna gehoorzaam blijven, blijven wandelen in de Geest, Zijn geboden onderhouden, etc. etc. Nee, redding is Zijn werk! Heiliging (datgene wat daarná gebeurt als het goed is) is óns werk. We moeten die twee heel duidelijk scheiden in onze theologie. Onze redding kan nooit meer ongedaan gemaakt worden. Als wij wedergeboren zijn, kunt u dan weer 'ongeboren' worden? We hebben onze geboorte al niet eens zelf geregeld, laat staan dat wij weer terug kunnen gaan in de buik. "Ja, maar we kunnen wel dood gaan", zal iemand wellicht spitsvondig opmerken. Dood is echter een term die hoort bij onze geboorte in het vlees. Eeuwig leven is een term die hoort bij onze wedergeboorte door de Geest. "Ja, maar ik bedoel een geestelijke dood," zal diegene misschien volhouden. Waar diegene op doelt, is het 2e hoofdstuk van de zendbrief van Jakobus, waar gesproken wordt over een dood geloof. Wat hiermee bedoeld wordt, is niet dat iemand zijn zaligheid kan verliezen, maar meer dat zijn geloof onbruikbaar is. Hij is nog wel gered, maar door een gebrek aan heiliging (hier gaan we later nog dieper op in) heeft God weinig of geen welbehagen in deze persoon. Dat lijkt gek, maar is wel consistent met wat we tot nu toe ontdekt hebben en bovendien wordt dit ook bevestigd in de brief aan de gemeente van Laodicea.

Laodicea
Wat zo vreemd lijkt aan deze passage, is dat Jezus Zich vooral opwindt over lauwheid, niet eens over koudheid. Hij wilde zelfs liever nog dat men koud was dan dat men lauw was, als u goed leest! Waarom zou Hij dit zeggen? U moet u realiseren dat Laodicea een plaatsje was in Turkije waar het relatief ver van heet vulkanisch water was verwijderd en ook relatief ver weg lag van koud water uit de hoge bergen. Het moest dus middels een aquaduct getransporteerd worden naar het stadje en tegen de tijd dat het water daar aankwam, was het al lauw geworden. Omdat het lauw was, werd het een bron van bacterieën. Dit is allereerst tekenend voor de kerk van deze tijd, maar bovenal leren we hier de les van dat dit water onbruikbaar is. In dát opzicht is het dus begrijpelijk dat Jezus zegt dat Hij liever had dat deze kerk koud was dan lauw. Heel vaak wordt deze tekst verkeerd uitgelegd, maar we moeten dus eigenlijk gewoon anders gaan denken. Overigens staat er dat deze kerk uitgespuwd wordt, niet dat zij de eeuwige dood in zal gaan. Hoe bruikbaar was Lot? Of wat dacht u van de volgende gemeente..

Korinthe
Neem nu de bruikbaarheid van de gemeente van Korinthe. Paulus noemt hen geroepen heiligen (1 Kor. 1:2). Let op dit bijvoeglijk naamwoord geroepen. Dit communiceert vooral hun juridische positie en niet meteen de manier hoe zij leven. Dit blijkt wel uit de hoofdstukken die volgen. Er was verdeeldheid en Paulus kon tot hen niet spreken als tot volwassen christenen (hoofdstuk 3), ze waren veroordelend (hoofdstuk 4), sommigen sliepen zelfs met hun stiefmoeder (hoofdstuk 5), spanden rechtszaken aan tegen elkaar (hoofdstuk 6), aten afgodenoffers (hoofdstuk 8), betwistten Paulus autoriteit (hoofdstuk 9), deden aan afgodendienst (hoofdstuk 10), zorgden voor misstanden bij het avondmaal (hoofdstuk 11), hadden ruzie over welke gaven de belangrijkste waren (hoofdstuk 12), hadden ordeloosheid tijdens de diensten (hoofdstuk 14), maar zullen uiteindelijk wél allemaal worden opgenomen in hoofdstuk 15:51-52: "Wij zullen zullen allen veranderd worden", vertelt Paulus, in een context die overduidelijk over de opname van de gemeente gaat.

Heiliging
Dit lijkt voor veel christenen onlogisch. "Maar hoe kan dat dan? Je kunt er dus maar een beetje op los leven nadat u gered bent?" Ja en nee. Paulus vertelt ons dat dit absoluut niet de bedoeling is (Rom. 6:1-2). Maar technisch gezien kán het wel. Onze redding is iets wat Jezus doet, onze heiliging is iets waar wij zelf een groot aandeel in hebben en loon voor kunnen ontvangen. Kijk naar 1 Korinthe 3:10-15, waar staat dat een rebelse christen misschien ál zijn loon zal verliezen, maar toch behouden zal worden. De term heiliging zorgt nogal eens voor spraakverwarring, maar dr. Andy Woods legt in deze seminar uit dat die term in drie werkwoordsvervoegingen wordt gebruikt; de verleden, tegenwoordige en toekomende tijd. Om deze toch al vrij lange blogpost niet nóg langer te maken, verwijs ik u graag naar deze seminar door om hier voor uzelf duidelijkheid in te krijgen. Verzen die u kunnen helpen om meer inzicht te krijgen in de Bijbelse oproep tot heiliging, zijn bijv. 1 Thess. 4:3-8 en 2 Tim. 2:21-26. Uw redding hangt daar niet vanaf, maar wel uw loon. We zien bijvoorbeeld in Openbaring 3:11 ook dat onze 'kroon' weggenomen kan worden.

Tuchtiging
Terug naar het eigenlijke onderwerp. Geeft het Nieuwe Testament aanwijzingen dat men uit zijn of haar redding kan stappen? Eigenlijk niet. Veel Bijbelteksten líjken zoiets te zeggen, als we ze losweken van hun context, maar wanneer we ze goed bestuderen, wordt dit nergens letterlijk gezegd. Dr. Andy Woods loop al deze moeilijke teksten zoals Hebreeën 6 en 10 uitgebreid bij langs in zijn serie studies over soteriologie (de leer van redding) en laat ze u in hun context zien. Klik hier om die (in het Engels) te beluisteren of zien. Dan blijkt dat ze opeens over iets heel anders gaan. Over afvalligheid, niet resulterend in de eeuwige dood maar in (extreem) verlies van loon. Soms grijpt God ernstig in in de levens van rebellerende christenen, zodat zij ziek worden of zelfs doodgaan (1 Kor. 11:30, 1 Joh. 5:16-17). God tuchtigt Zijn rebellerende kinderen, waaruit juist blijkt dat Hij ons liefheeft (Hebr. 12:6-8). In die zin is het dus moeilijk om er maar een beetje op los te leven als christen, want de Geest overtuigt ons in ons hart van zonde en gerechtigheid (Joh. 16:7-11) en God bestraft ons als we over de schreef gaan. Maar in principe, ja.. Het is mogelijk. Zo'n afvalligheid kan echter wel resulteren in een letterlijke dood, zoals we zagen bij Ananias en Saffira in Handelingen 5. Geen geestelijke dood, want in de laatste verzen van het hoofdstuk ervoor wordt duidelijk dat zij wel degelijk allen één van hart en ziel waren (Hand 4:32) en allen vervuld waren met de Heilige Geest (Hand. 4:31). "Ja, maar Satan heeft Ananias' hart vervuld, zegt Handelingen 5:3," zal iemand wellicht zeggen. Dat is zo, maar dat gold ook ooit voor Petrus (Matth. 16:23). Bovendien, hoe kon Ananias tegen de Heilige Geest liegen? Dit moet toch impliceren dat die Geest in Hem was. Dit wijst andermaal op Efeze 4:30, waar we lezen dat we weliswaar verzegeld zijn en blijven met de Heilige Geest tot de dag van onze verlossing, maar we Hem wel kunnen bedroeven.

Weglopen
Ik wil besluiten met de volgende vraag. "Bent u een iemand?" Dan kunt u uzelf ook niet wegnemen uit Zijn handen (Joh. 10:28-29). Dan kunt u uzelf ook niet scheiden van Zijn liefde (Rom. 8:38-39), als u eenmaal gered bent natuurlijk. We zien Paulus in deze laatste tekst naar woorden zoeken om te beschrijven hóe zeker onze redding is. Maar ook in praktische zin zien we in het Nieuwe Testament voorbeelden van afvallige christenen die uiteindelijk wel gewoon gered worden, ook al zijn ze nota bene aan Satan overgeleverd (1 Kor. 5:5). Lees ook dit artikel eens door, dat Unravelations al eens eerder schreef. Zeg ik hiermee dat u gewoon maar uw gangetje moet gaan als christen? Absoluut niet! Ik hoop dat u dat wel duidelijk is geworden als u dit stuk goed door hebt gelezen. Waar ik u van wil verlossen, is dat knagende schuldgevoel dat u nooit genoeg kan doen om uw redding zeker te krijgen. Ik heb daar zelf 30 jaar lang onder geleden en weet van veel andere christenen dat zij een zelfde ervaring hebben, en dat soms zelfs op anderen projeteren in een soort neo-farizeïstische poging om heilig te leven. We moeten dus allereerst onze focus weer helder krijgen. Die moet als het gaat over onze redding puur en alléén op Jezus gericht zijn (Efeze 2:8-9)! En als het gaat om onze heiliging, dan is dat iets wat wij zéker heel serieus moeten nemen. We kunnen bij gebrek aan onze heiliging misschien loon verliezen, maar nóóít en te nimmer onze redding! We kunnen niet weglopen uit die liefdevolle handen, die ons zo stevig vasthouden. Jezus heeft het absoluut zeker gemaakt dat Hij ons niet meer kwijt kon raken, toen Hij ons vrijkocht, betaalde met Zijn eigen leven. Satan heeft geen enkele claim meer op ons leven. Hij kan ons misschien tot op zekere hoogte beïnvloeden, maar nooit meer claimen. Wij zijn van Hem, Jezus Christus! God bless! :-)