Bahrein
Hoewel vredesmakelaar Kushner wat vaag is over de presentatie van het eerste deel van het vredesplan op 25-26 juni, schuiven er wel steeds meer landen aan en lijkt het toch écht door te gaan, ondanks de nieuwe verkiezingen. Dat landen als Jordanië en Egypte aanschuiven is tegen het zere been van de Palestijnen, die overigens op een financiële crisis afstevenen deze zomer. Dat vredesplan kán overigens inhouden dat grote delen van Judea & Samaria (de Westbank) worden geannexeerd. Al deze ingrediënten zijn profetisch gezien dus zéker interessant en hebben de potentie om een nieuw tijdperk in te luiden.

Relaties
Daarnaast is het ook interessant om te zien dat ondanks de toenemend oorlogszuchtige taal van de sji'ieten zoals Iran en haar proxies Hezbollah, Hamas en het Syrische staatsleger (onder leiding van de sji'iet Assad), de betrekkingen met andere landen in de regio toenemen. En zelfs ver daarbuiten. Zo stemde India nu eens een keer vóór Israël bij een stemming van de VN over de humanitaire crisis in Palestina. Dit lijkt het directe gevolg te zijn van Netanyahu's bezoek aan India, begin vorig jaar. Daarnaast kunnen we bij het rijtje landen dat haar ambassade naar Jeruzalem verhuist, inmiddels ook Moldavië optellen.

Slot
Ook juni, maar zéker de aanloop naar de nieuw uitgeschreven verkiezingen in september, zal dus weer een profetisch interessante tijd worden. Want áls het eerste deel van het vredesplan inderdaad op 26 juni gepresenteerd wordt, zal de uitslag van die verkiezing daar flink door bepaald worden. Het volk kan dan direct meebeslissen door op die of die partij te stemmen, afhankelijk van welk standpunt zij hieromtrent innemen. Ook mogelijk is dat Netanyahu, nu hij nog steeds in het zadel zit, al vóór die tijd acties onderneemt rondom dit nog te onthullen vredesplan. Alle scenario's liggen wat dat betreft open, aangezien het politieke landschap in Israël aan het veranderen is. Netanyahu maakte de afgelopen jaren een flinke ruk naar rechts, maar wil overigens nog niet zo ver gaan dat Israël compleet geregeerd wordt volgens de wetten van het Oude Testament. Daarnaast is de partij Kahol Lavan een serieuze bedreiging geworden voor de Likud-partij (waar Netanyahu deel van uitmaakt).

Hoe het ook gaat lopen, God heeft alles in Zijn hand en weet van tevoren al wat het einde gaat worden (Jesaja 46:10). En dat einde is nabij. Bent u er klaar voor? Vertrouwt u al op Jezus voor uw redding? Want vertrouwen op uw eigen 'goede werken' brengt u op een héél nare plek. Jezus is de Énige Weg (Joh. 14:6). Sla die weg in, nu het nog kan. En dat is niet 'doen wat Jezus doet (om gered te worden)', want die beker kan niemand drinken. Nee, dat is 'geloven wat Jezus heeft gedaan (zodat wij gered worden)'. Dát is het evangelie. De rest levert ons misschien loon op, maar dat is niet wat ons zaligmaakt. Jezus alleen is het Die ons kan redden, wij kunnen daar niets aan toevoegen. En die spraakverwarring is groot binnen veel kerken. Zij zijn veel te druk bezig met het evangelie van sociale gerechtigheid of het groene evangelie. Dát waar de reformatoren zo hard voor vochten, die 5 sola's, komt steeds verder onder druk te staan. Enfin, ik dwaal weer eens een beetje af. Ik wens u Gods zegen toe! :-)

Daniël 2
We zien hier dat de Babylonische koning Nebukadnesar een droom krijgt van God, en Daniël legt die uit. U kunt hier lezen over een beeld met een hoofd van goud, een borst met 2 armen van zilver, de dijen van brons en de 2 benen van ijzer. De voeten ten slotte zijn óók van ijzer, maar dan vermengd met klei. Het hoofd stelt Babylon voor, vertelt Daniël in vers 38. Hij legt verder uit dat de metalen die volgen opvolgende koninkrijken zijn. Door de geschiedenis heen is duidelijk geworden wat die opvolgende rijken waren, aangezien Daniël ze alleen beschrijft en niet specifiek noemt. Die beschrijving is zeer treffend en zelfs iemand die niet in de Bijbel gelooft zal moeten toegeven dat deze droom heel wonderlijk is. Er is door enkele seculieren zelfs gesuggereerd dat Daniël later dan het begin van onze jaartelling geschreven moet zijn, omdat zijn profetieën zó duidelijk zijn dat het wel lijkt alsof iemand een actualiteit beschreef. Dat is dan echter moeilijk hard te maken, aangezien het hele boek Daniël ook al beschreven was in de Septuagint, die al eeuwen vóór het begin van onze jaartelling is geschreven. Dat zal niemand kunnen ontkennen. De rijken die erna volgden, waren Medië en Perzië (de 2 zilveren armen), Griekenland (de bronzen romp) en het Romeinse ijzeren rijk, dat later in 2 delen uiteenviel (Byzantium vormde het oostelijke deel en Rome het westelijke deel - waarbij 2 benen natuurlijk duidelijk tot de verbeelding spreken). Over het laatste rijk is nogal wat discussie, omdat men érgens wel het idee heeft dat Rome er iets mee te maken heeft, maar niet precies weet hóe. Over het algemeen wordt uitgegaan van een 'herleefd Romeins rijk', waarbij gedacht kan worden aan bijvoorbeeld de Rooms-Katholieke Kerk, maar óók aan een Europese Unie. Laten we eens verder lezen in Daniël 7, om meer perspectief te krijgen op deze profetie.

Het Griekse rijk wordt voorgesteld als een luipaard, waarmee vermoedelijk wordt verwezen naar de snelheid waarmee Alexander de Grote de toenmalige wereld veroverde. Volgens Plutarchus viel hij op zijn 29e huilend op zijn bed neer, omdat er naar zijn idee geen koninkrijken meer waren om te veroveren. De 4 koppen van het luipaard staan symbool voor de 4 rijken waaruit het Griekse rijk uiteenviel nadat Alexander de Grote stierf. Ten slotte is er dat vierde dier, een ijzeren rijk. Het Romeinse Rijk. Ook hier is weer iets aan de hand met het laatste rijk, het 4e rijk. Het wordt voorgesteld als een uitzonderlijk, gruwelijk en schrikwekkend beest met 10 horens. Dit doet meteen weer denken aan de 10 tenen van die voeten uit de vorige droom. Hoe dit dier er precíes uitziet, zullen we in het boek Openbaring zo direct bespreken. Laten we eerst eens focussen op die horens. Er groeit namelijk een 11e horen tussen die 10 horens en die breekt daarvoor zelfs 3 horens uit om plek te maken. We blijven dus uiteindelijk met een totaal van 8 horens over, waarvan die éne een heel prominente plek in lijkt te nemen. Die éne horen had ogen als van mensen (was hij dat dan niet?) en een mond vol met grootspraak (vers 8). Hij zal de heiligen (in de verdrukking) te gronde richten (vers 25) voor 3,5 jaar lang. Die 10 horens stellen hier ook weer 10 koningen voor, waarvan er 3 worden vernederd (vers 24). Merk op dat die éne horen komt ná de 10 horens (vers 24). Er lijkt ook hier weer een duidelijke tweedeling te zijn in de eerste fase van het Romeinse rijk en de latere fase waarin één koning heel prominent naar voren komt.

Openbaring 12 en 13
In deze 2 hoofdstukken krijgen we een duidelijker beeld van hoe dit beest eruitziet. We moeten daarvoor even een aantal zaken goed helder krijgen en niet door elkaar gaan halen. Er is de draak, dat is Satan zélf (Openbaring 12:9) én het beest dat macht krijgt van Satan, maar er op de 7 koppen met 10 horens na, anders uitziet. Het heeft namelijk het lichaam van een panter, poten als een beer en de muil van een leeuw (Openbaring 13:1-2). Één van zijn koppen was dodelijk gewond, maar werd genezen. Mogelijk zaten op deze kop die 3 horens die uitgerukt werden en waarvoor die éne horen in de plaats kwam. Hoewel er dus gelijkenis is tussen satan en dit beest, zijn zij niet hetzelfde. Het is als vader en zoon. En later komt er nog een tweede beest bij, die verderop in Openbaring als valse profeet wordt beschreven (Openbaring 13:11, 16:13). Gedrieën vormen zij een soort onheilige drieëenheid. Een zware perversie van het Origineel. De valse profeet heeft 2 horens (Openbaring 13:11) en zorgt er uiteindelijk voor dat iedereen dat beest zal gaan aanbidden, of zijn merkteken nemen, zijn naam of zijn getal (Openbaring 13:15-18). Wie dat níet doet, zal niets kunnen kopen of verkopen en uiteindelijk worden gedood. Ook dit detail is belangrijk voor onze analyse zo direct.

Openbaring 17
In dit hoofdstuk krijgen we de laatste details van dit beest. Er zit namelijk iemand bovenop. Een vrouw. Een hoer, de moeder van álle hoeren, om precies te zijn (vers 1, 5). In vers 8 lezen we dat dit beest ooit wás, er een tijdje niet is, en er vervolgens weer zal zijn. Ook hier zien we dus weer duidelijk die renaissance van het oude Romeinse Rijk. Het zal een tijdje absent zijn, maar toch weer terugkomen op een bepaalde manier. Wordt hier dan de Rooms-Katholieke Kerk bedoeld, of een Europese Unie? Merk allereerst op dat de Rooms-Katholieke Kerk er door de eeuwen heen altijd al geweest is sinds de val van het Romeinse Rijk. Maar een samensmeding van de Europese landen sinds de val van het Romeinse Rijk, was nog nooit weer gelukt. Tot 1957, toen de eerste eenzet werd gemaakt met de EEG, wat de voorbode werd van de EU. Wanneer we dus de profiler uithangen, zien we dat het profiel van de Europese Unie beter van toepassing is op het beest, omdat deze unie van Europese landen ook echt weggeweest is en na eeuwen van absentie opeens weer terugkwam, als van een dodelijke hoofdwond genezen. Ook zien we in dit hoofdstuk weer dat die samenwerking fragiel is (vers 13, 16, 17) omdat zij wel eensgezind lijken en samenwerken met de hoer, maar haar uiteindelijk zullen haten, naakt maken, verwoesten, haar vlees eten en met vuur verbranden. Het is als ijzer en leem. Het mengt gewoon niet goed. Voor dit woord 'mengen' wordt in Daniël 2:43 overigens het Aramese woord 'Arab' gebruikt. Is dat wellicht een hint? Afijn, ik loop misschien wat op de zaken vooruit. Er is nog iets anders wat we zullen moeten overwegen

Europa
In de Griekse mythologie was Europa een vrouw die op de rug van een beest (Zeus, die zich in een stier veranderde) naar het eiland Kreta ging en daar verkracht werd door dit beest, waarna hij haar verlaat. Hoewel dit verhaal relatief analoog loopt met het verhaal dat we zojuist hebben gelezen in Openbaring 17, zijn er een aantal opmerkelijke verschillen. Het gaat hier om een stier en niet om een panter. Het gaat hier ook om een prinses en niet direct om een hoer. Wél is er die geslachtsgemeenschap. Een samenwerking, maar ook een afwijzing. Het zou een soort polemiek kunnen zijn, waarbij God middels de pen van Johannes de Griekse mythologie karikaturiseert tot een gedrocht van jewelste. In die tijd was de hoofdzakelijk Griekssprekende bevolking van Judea en omstreken namelijk zeer bekend met die mythologie. Mogelijk was dit een ietwat bedekte polemiek om zo niet meteen het Romeinse rijk in een kwaad daglicht te stellen. Want denkt u eens in wat er zou gebeuren met deze zendbrief van Johannes als die expliciet tégen Rome zou prediken, in een tijd waarin christenvervolging gigantisch was. Wellicht wilde God alles mede laten werken ten goede (Rom 8:28) en zonder af te doen aan de inhoud, tóch de boodschap helder overbrengen aan Zijn gemeente. De christenen hadden in die tijd immers heel goed door wie een antichrist was. De bezetter, Rome. Augustinus schrijft zelfs dat sommigen dachten dat keizer Nero letterlijk de antichrist was. Hij was natuurlijk nog niet dé antichrist, die elfde horen uit Daniël 7, maar typologisch gezien wel een voorbode ervan.

Zo hebben we dat altijd gedaan en zo doen we dat nog steeds met bijv. de VS of Australië. De eerste extremiteit in mijn geheugen vond plaats in 2002, toen er één gemeenschappelijke munt werd ingevoerd voor bijna alle EU-landen. Was dit nu echt nodig? Was dit nu echt een zegen voor de landen van de EU? De veel armere landen in het zuiden hadden destijds veel minder koopkracht en waren daarom wel blij met de invoering ervan. De noordelijke landen hadden juist veel stabielere economieën en moesten die kar vooral trekken. We konden er dus op wachten dat enkele van die landen uit het zuiden niet meer mee zouden kunnen komen, zoals bijvoorbeeld Griekenland. Uiteindelijk werd het gewone volk de dupe van het geld dat de rijke klasse daar had uitgegeven en nu zitten zij met een enorme schuld. Ook zij zijn er dus niet meer zo blij mee. De Europese economie líjkt stabiel, maar dat is natuurlijk slechts een illusie die komt door de financiële injecties die de Europese Centrale Bank kan doen. Die bubbel kan elk moment barsten. De 95 miljard die zij in de geldmarkt pompten, komt namelijk létterlijk uit de lucht. Er is gewoon iemand die dat getal invoert op een computer en het geld bestaat opeens digitaal. Het probleem is dat de koopkracht die daarmee gepaard zou moeten gaan, natuurlijk absent is. Zo wordt Nederland dus náást haar staatsschuld ook financieel slaaf van een niet-legitieme EU-regering (niemand heeft ooit democratisch bepaald dat zij over onze soevereiniteit mocht heersen). Die wens naar meer globalisering en één munteenheid lijkt ook door te komen in Openbaring 13 (resp. vers 7 en 17). Is dít waar u als christen graag voor wilt stemmen? Moeten we hieraan mee willen werken als christen, dit systeem van het beest in wording? Ja, profetie is onontkoombaar. Het zál gebeuren! Maar we hoeven er niet medeplichtig aan te worden.

Stemmen
Dan nu de vraag; wat moet u dan donderdag wél stemmen? Is Eurokritisch genoeg, zoals de ChristenUnie voorstelt? Het klinkt heel mooi en nobel, want ze geven in hun campagne wel aan dat zij geen superstaat willen, maar anderzijds zijn zij wel voor méér samenwerking. Hoewel ik dat eerste punt van harte onderschrijf, begrijp ik echter niet helemaal waarin zij nog meer samenwerking zouden willen in Europa. We werken al op zóveel punten samen, dat het bijna eng begint te worden. Bovendien trekt Brussel zich niets van Eurokritische geluiden aan. Men blijft gewoon onvermurwbaar diezelfde koers varen, op weg naar die ultieme nieuwe wereldorde waarin álle landen onderworpen zijn aan één centraal machtsorgaan en íedereen hetzelfde betaalmiddel heeft. Men probeert u angstig te maken om uit die rijdende trein te stappen door te roepen dat dat economisch héél slecht is voor Nederland. Natúúrlijk zullen ze dat zeggen. Wat denkt u dan? Dat ze iemand zomaar zullen laten gaan? Er was handel mogelijk met andere landen vóórdat de EU bestond, en ook nu nog drijven we handel met andere niet-EU landen. En dat gaat allemaal prima, middels handelsakkoorden. En wees ook niet bang voor het vervallen van het Schengen-akkoord. Zwitserland ligt midden in de EU, is géén EU-lid, maar heeft tóch een Schengen-regeling.

Men maakt de hele Brexit-soap bewust zo afschrikwekkend mogelijk, om een voorbeeld te stellen voor andere landen in de EU die hierover nadenken. Maar is het echt zo erg om een no-deal Brexit te hebben? Een handelsakkoord is zo gesloten. Zo heeft het altijd gewerkt. We zullen de kosten op moeten wegen tegen de baten. Want uiteindelijk gaat de huidige koers ons álles kosten. Onze vrijheid, onze soevereiniteit en onze cultuur. Men luistert niet naar een kritische minderheid, dat is wel duidelijk geworden. Een voorbeeld hiervan is de zogenaamde EU-grondwet, die in diverse referenda verworpen werd. Vrij kort daarna werd een nieuw plan geïntroduceerd dat voor 95% overeenkwam met het oude, en dat werd zonder referendum tóch gewoon ingevoerd. Het zgn. Verdrag van Lissabon. Dít is het soort mensen waar we mee te maken hebben. Die nérgens naar luisteren. Ook onze eigen coalitie, CU incluis, luistert niet naar wat er in de diverse lagen van de bevolking speelt. Dat werd wel duidelijk tijdens de eerstekamerverkiezingen, toen de FvD vrijwel uit het niets de winnaar werd. Ze hebben ons het referendum afgepakt, een migrantenakkoord door de strot gepropt en willen ons opzadelen met belastingen van ruim 1000 miljard (doorberekend door EIB). "Ja, maar die belasting is voor bedrijven," zeggen sommige mensen dan. Aan wie denkt u dat die bedrijven die kosten gaan doorberekenen? Juist. Aan u. Het gewone volk.

Oké, u bent misschien niet van mij gewend dat er een verkiezingspraatje komt, maar denk u eens in. Dít is waar profetie en politiek elkaar raken. Dit is het moment om de boel te vertragen. Ja, de profetie zál gaan gebeuren, maar we hoeven er niet aan mee te werken. Laat u niet alleen voorlichten door onze 'neutrale media'. Laat u eens informeren door criticasters zodat u zich een breder beeld kunt vormen. Elsevier, The Post Online, etc. Er zijn genoeg alternatieve intellectuele websites waar u terecht kunt. Wees gerust, ik ga u niet vertellen op wie u moet stemmen. Er zijn een aantal christelijke partijen in Nederland die gelukkig allemaal EU-kritisch zijn. Ik vermoed alleen dat zij geen vuist kunnen maken en te naïef zijn. De voorbeelden die ik zojuist genoemd heb, zouden daarvan getuige moeten zijn. De partij Jezus Leeft! spreekt zich wél heel duidelijk uit tegen de EU, en dat is wat dat betreft een mooi alternatief voor iemand die liever geen FVD of PVV wil stemmen en tóch een Nexit wil. Toch zijn zij juist wél weer heel erg pro-klimaatevangelie. Stem met uw hart donderdag. Dát is wat telt. En of dat nu de ChristenUnie, SGP, het CDA, FVD, PVV, Jezus Leeft of de VVD (of welke partij dan ook) is, is aan u. De Heer kent uw hart. In dit artikel heb ik enkel een aantal overwegingen genoemd waarvan ik van mening ben dat u die belangrijk zijn bij het maken van uw keuze om te stemmen. God bless! :-)

Uiterlijk 2025
Zoals ik laatst al betoogde, vermoed ik dat de uiterste datum van de opname in 2025 zal zijn. Dat is voor sommigen nog steeds een eind weg, maar ik sluit dan ook niet uit dat het eerder kan gebeuren. Nee, ik zet geen data in steen. Het is een sterk vermoeden dat ik heb. Ik ben namelijk géén profeet. Ik deel slechts mijn gedachten met u, om u te bemoedigen. Om vol te houden. Er zit immers een vredesplan aan te komen in 2019, dat de potentie heeft om de grote verdrukking in te luiden. Wanneer we uitgaan van het kwantitatieve karakter van het woord generatie in Mattheüs 24:32-34, hebben we immers nog altijd 2 jaar te gaan voor de 73e verjaardag van Israël een feit is en we met 7 jaren van verdrukking op precies 80 jaar uitkomen (Psalm 90:10) sinds de oprichting van de moderne staat Israël. Wat dat betreft zijn 2020 en 2021 dus ook potentiële kanshebbers. En dan is er nog die zonsverduistering in 2024, zo'n 7 jaar na de zonsverduistering uit 2017, die haaks op elkaar staan en samen een kruis vormen over de VS. Zie ook de afbeelding hieronder.

Veel langer zal het echter niet duren, denk ik. Want hoewel dit woord generatie in Mattheüs 24:32-34 waarschijnlijk vooral iets zegt over de kwaliteit van die generatie (het was een verdorven generatie, dit klinkt als een refrein door alle 4 de evangeliën heen, en Jezus gebruikt dit woord verder eigenlijk nóóit kwantitatief, als een meetinstrument van iemands leeftijd; check Mattheüs 3:7, 11:16, 12:34, 39,  41-42, 45, 16:4, 17:17, 23:33, 36, Markus 8:12, 38, 9:19, Lukas 3:7, 7:31, 9:41, 11:29-32, 50-51 en 17:25 maar), is er nog de doctrine van 1000 jaar voor 1 dag (2 Petrus 3:8-10). En ook die doctrine geeft ons houvast wat betreft de tijdsspanne van de opname. Want we weten immers zéker dat Jezus in 32 AD is gekruisigd. Wanneer we dan 2000 jaar (2 dagen, zie Hosea 6:2) doorrekenen, komen we uit in 2032. Haal hier 7 jaren van grote verdrukking af, en we belanden in 2025. Dit laatste is natuurlijk speculatie van mijn kant, maar de doctrine van 7000 jaren en daarna de eeuwigheid is zéér solide en zien we dwars door de hele Bijbel heen. Ik schreef er onlangs dit uittreksel over. Aangezien we de 6000 jaar al bijna aantikken en volgens sommige tellingen zelfs al een beetje over tijd zijn, zitten we dus extreem dichtbij! Het is lastig met al die onvolledige informatie om een goed beeld te vormen, maar met 6 april 32 AD hebben we een vast meetpunt, dankzij de profetie van Daniël 9:24-27.

Nog wat interessante gegevens. Op 23 september 2025 is het Rosh HaShana, het bazuinenfeest. We hebben natuurlijk in 2017 al een bijzonder teken gezien van een Maagd, op die datum (zie Openbaring 12:1-2). Paulus lijkt over het bazuinenfeest te spreken als hij over de opname praat in 1 Thess. 4:13-18. Op 8 oktober 2025 kunt u bovendien de Draconiden waarnemen, dit zijn vallende sterren die vanuit het sterrenbeeld Draco (draak) komen (zie Openbaring 12:3-4). Dat markeert 'toevallig' ook het begin van Sukkot dat jaar, het loofhuttenfeest. Enfin, we zullen wel zien wat er gaat gebeuren. Feit is in elk geval dat Jezus snel terug zal komen. We leven immers in de meest profetische tijd sinds Jezus hier op aarde rondwandelde! We zijn ruim 70 jaar na de stichting van de moderne staat Israël. Die gebeurtenis zélf werd al tientallen keren in de Bijbel voorspeld en die profetieën zijn dan ook alle uitgekomen. Blijf niet slapen! Het hele ontstaan en overleven van Israël is al een wonder op zichzelf. Bovennatuurlijk. Een oude taal is weer tot leven gebracht. Een Joods kind kan uit de grote Jesaja-boekrol lezen, die in Qumran is gevonden, en stamt uit de tijd van vóór onze jaartelling. Hoeveel Nederlandse kinderen kunnen het "Nederlands" lezen dat in de middeleeuwen gesproken werden? En welk land weet er grondgebied bij te veroveren, terwijl het aan de verdedigende hand is en zwaar in de minderheid? Zomaar wat feiten over het meest bijzondere land ter wereld. Israël. Blijf wakker. Spoedig zullen wij Hem zien. We zijn zo dichtbij :-) Maranatha!

Vrede
Vredesmakelaar en schoonzoon van Donald Trump, Jared Kushner, heeft inmiddels aangegeven dat hij het plan niet meer wil vertragen. Het zal in juni, ná de ramadan, gepresenteerd worden. "Het tijdstip is namelijk nooit helemaal ideaal," zo redeneert hij. Ook lijkt de tweestatenoplossing van de baan. Daarbovenop geven de Saudi's de Palestijnen 10 miljard als ze het Amerikaanse vredesplan zullen accepteren. Ondanks dat zou dit weleens het verbond kunnen worden met de hel, waar Jesaja over schrijft (Jes. 28:15-18). Het verbond dat halverwege die 7 jaren geschonden zal worden, zo vertelt Daniël 9:27. Amir Tsarfati van Behold Israel is voorzichtiger. Hij vermoedt dat dit vredesplan nog niet gelijk dát verbond is, maar een opmaat daar naartoe. En dat lijkt ergens wel logisch, want we zien juist dat Trump gehaat wordt door de wereld, en geliefd is bij de evangelicals en Joden. Niet echt een prototype antichrist dus. Tsarfati, die als Messiaanse Jood natuurlijk prima Hebreeuws spreekt, geeft aan dat het woord in Daniël 9:27 dat vertaald is met bevestigen insinueert dat er al een bestaand verbond is dat wordt versterkt, groter gemaakt. Hij vermoedt dat een later persoon, de antichrist, dit zal doen, niet Trump of Kushner. Dit groter maken of versterken zou naar zijn idee kunnen inhouden dat er iets spectaculairs aan het verdrag wordt toegevoegd, bijvoorbeeld dat de Joden een tempel mogen herbouwen. Dat lijkt althans wel de strekking van Daniël 9:27, aangezien de offerdiensten op de heilige plaats halverwege die 7 jaren op zullen houden (vergelijk Daniël 12:11 en Matth. 24:15).

Oorlog
Men zal het daarom vermoedelijk telkens hebben over vrede, vrede (maar er is helemaal geen échte vrede!) en veiligheid (Jer. 6:14, 1 Thess. 5:3). Die échte vrede komt pas ná een hele hoop oorlog. De vrede die eerst zal ontstaan in het Midden-Oosten, is een heel dun laagje diplomatie bovenop een enorme kluwen van haat en wrok. En zo gauw de opname is geweest en de Weerhouder van zonde met ons mee is naar de hemel (2 Thess. 2:3-8; de Heilige Geest is de Enige die de zonde kan weerhouden), breekt hier letterlijk de hel uit op aarde. Het wordt een verdrukking zoals de aarde nog nooit gezien heeft of ooit nog zal zien (Matth. 24:21). Meteen al ná het eerste zegel uit Openbaring 6:2 (de antichrist, de naäper van de échte Ruiter op het witte paard uit Openb. 19:11-15) komt de tweede ruiter die de vrede wegneemt en oorlog brengt. Maar liefst een kwart van de wereldbevolking zal doodgaan. Ik weet niet hoeveel mensen er meegaan met de opname, maar op basis van de bijna 8 miljard mensen die nu leven, zou dat om bijna 2 miljard mensen gaan! Pas na 7 jaren van grote benauwdheid (Jer. 30:7) zal Israël haar Messias eindelijk herkennen en zich bekeren (Zach. 12:10-14), waarna de wederkomst zal zijn en nu ook élk oog Hem zal zien (Openbaring 1:7), in tegenstelling tot de vlugge wegneming uit 1 Thess. 4:13-18 waarbij Hij op de wolken blijft en wij worden weggenomen, als een dief in de nacht. Pas dán zal er échte vrede zijn, met Jezus als Koning, als Vredevorst over een 1000 jaar durend rijk (Openbaring 20:1-6). Ik kijk er al naar uit. Het is bijna niet meer uit te houden hier. De wereld, de kerk, alles is in een staat van grote verval. Wat een bende. Heer Jezus, kom snel alstublieft!

Abortus
De kerk zou een veilige haven moeten zijn voor het ongeboren leven. Maar niets is minder waar in de Verenigde Staten, waar nu een groep predikanten van diverse denominaties een document ondertekende met het pleidooi om toch vooral abortus mogelijk te houden, als reactie op de mogelijke invoering van een wet die de abortuswetgeving probeert te beperken (zou leuk zijn als de CU ook eens zoiets zou doen trouwens, nu ze invloed hebben in de coalitie, het kán dus blijkbaar wél - helaas zijn ze ook in déze coalitie weer compleet onzichtbaar).

Dragqueens en LHBTQ
Een ander teken aan de wand is het optreden van dragqueens in een kerk in Durham, in de VS. In een evenement dat "Drag me to Church" werd genoemd, werd gepleit voor meer inclusie voor ook déze groep. Schokkend vond ik ook om te leren dat Hillsong recentelijk een statement online zette die specifiek de inclusie van LHBTQ aanstipt en vertelt dat iedereen welkom is, ongeacht zijn of haar seksuele voorkeur. Nu snap ik dat Jezus naar iedereen toe ging; tollenaars, prosituees, noem maar op. Maar dat is maar de helft van het verhaal. Het is de bedoeling dat die mensen zich bekeren. Dat zij veranderen. Zacheüs gaf al zijn gestolen geld viervoudig terug aan de mensen (Lukas 19:1-10). De overspelige vrouw mocht niet meer zondigen van Jezus (Joh. 8:11). En dát mist in dit verhaal. Dat geeft te denken. Waarom zou Hillsong de mensen daar niet op willen wijzen? Misschien omdat er een aantal praktiserende homoseksuelen deel uitmaakt van haar kerkkoor?

Atheïstische theologe
Het kan bijna niet gekker. We hadden in Nederland natuurlijk al de beruchte atheïstische "dominee" Klaas Hendrikse, die jaren geleden veel stof deed opwaaien in kerkelijk Nederland. Maar men zou nog kunnen beweren dat dit een uitzondering is, een exces. Onlangs werd duidelijk dat ook deze ontwikkeling naar nieuwe diepten is gezonken. De president van het Union Theological Seminarium in New York, Serene Jones, gaf in een interview met de New York Times aan dat zij niet gelooft in de wederopstanding van Jezus, in een hemel, wonderen of de kracht van het gebed. Dit is de president, de vóórzitter van dat seminarium! "Wat blijft er dan nog over?" kunnen we ons hierbij afvragen. Hoe bizar dit ook is, het is in feite de formalisering van wat veel christenen in de praktijk allang geloven. Ik ken veel christenen die geloven in een bovennatuurlijke God, maar dit op de een of andere manier maar moeilijk kunnen accepteren in het dagelijks leven. Wonderen worden weggeschreven als placebo's, ook al is er gewoon een duidelijke verandering te zien op een röntgenfoto. Bovennatuurlijke verschijnselen zoals bezetenheid worden weggeredeneerd met diagnoses uit de DSM-V. Best knap dat die diagnose zomaar overging op 2000 varkens in Mattheüs 8:32, maar dat even terzijde.

7 gemeenten
We hebben op Unravelations al vaker over een dubbellaagse vervulling van de 7 brieven uit Openbaring gesproken. Natuurlijk waren deze 7 brieven geschreven aan 7 specifieke gemeenten in Turkije (toen nog Klein-Azië geheten), die golden voor díe specifieke kerken in díe tijd. Maar tegelijk staan deze brieven boordevol met hints dat er meer aan de hand is. Allereerst kunnen we ons afvragen waarom Jezus juist déze 7 gemeenten uitkiest. Waarom allemaal kerken in hedendaags Turkijke? Waarom niet de kerk van Jeruzalem, of die van Antiochië, een héél belangrijke gemeente voor de eerste kerken. Natuurlijk weten we niet precies waarom Jezus dit zo gedaan heeft, maar wellicht heeft Hij deze kerken mede uitgekozen omdat ze tezamen een perfect model vormen voor hoe de kerk er de komende 2000 jaar uit zou gaan zien, in chronologische volgorde. 

Jezus heeft niets dan lof en bemoediging voor de kerk van Smyrna, die een tijdsspanne van ongeveer 67 AD  tot 312 AD beslaat, typologisch gezien. Dat is anders bij de kerk van Pergamum, soms ook wel Pergamus genoemd. Dr. Missler beschrijft in zijn studie van deze 7 brieven de samenstelling Pergamus in typologische zin als Per-Gamos, waarbij de prefix per afkomstig is van pervers en gamos de extensie gamie, ofwel huwelijk communiceert. Denk bijvoorbeeld aan monogamie, bigamie, polygamie, etc. Volgens Missler is deze kerk een type van wat er gebeurt als de kerk en de staat 'trouwen'. Het wordt een pervers huwelijk. We zien daar dat de Nikolaïeten uiteindelijk voet aan de grond krijgen in de kerk, terwijl dat in een eerdere periode nog niet lukte (Openb. 2:6) Ook vinden we Bileam opeens weer terug in de kerk. Was die niet allang dood? Natuurlijk, maar zijn leer is in dat type kerk nog springlevend. Hij leerde dat de mensen best afgodenoffers mochten eten en hoererij (dragqueens, homoseksualiteit, etc.) bedrijven. Ik noem bewust even die voorbeelden. De dominante periode van die kerk was in 312 AD tot 616 AD. Maar ziet u dat dit type kerk ook vertegenwoordigd is anno 2019? 

Ook hier zien we dus weer een flinke hint naar het feit dat dit type kerk in de eindtijd aanwezig zal zijn en dat een bepaald deel door die grote verdrukking heen zal moeten. Niet iedereen die in dat stenen gebouw van de kerk zit op zondagochtend, is namelijk een christen. Men kan zich zo noemen, maar als men eigenlijk helemaal niet in Jezus gelooft als Verlosser, Die is gestorven en opgestaan voor onze zonden, zodat wij eeuwig leven kunnen ontvangen (zoals die voorzitter van dat seminarium uit New York), dan kunt u zich afvragen of dat wel een echte christen is. Dít deel van de "kerk" spreekt Jezus hier streng aan. Unravelations benadrukt hier graag dat indien u dit evangelie écht gelooft, u zich geen zorgen hoeft te maken. Maar zorg dan in elk geval wél dat u het juíste evangelie gelooft (Gal. 1:6-9, 1 Kor. 15:1-4, Ef. 2:8-9)! En ook aan Sardis wordt verteld dat zij opeens door Jezus kunnen worden bezocht als een dief in de nacht. Dit is een duidelijke verwijzing naar de opname, die ook als een verrassing zal komen voor degenen die slapen. Zo zitten al die brieven vol met dit soort aanwijzingen dat er niet alleen over een historische kerk gesproken wordt, maar tegelijk ook over een typologie van latere kerken. De dominante periode van Thyatira is van 606-1648, toen de Rooms-Katholieke Kerk enorm veel macht had. We kunnen die kerk dan ook rustig als een (negatief) model zien voor de RK-kerk. Sardis is typologisch gezien herkenbaar als de reformatie. Die periode was dominant in 1648 tot 1750. En ondanks dat veel protestanten zich op de borst kloppen vanwege de 'bevrijding' van de Papen en de herontdekking van het evangelie dat zij formaliseerden in de 5 sola's, is Jezus zéér vermanend naar dit type kerk. Hij heeft niets goeds over hen te zeggen. Alléén dat zij de schijn hebben dat zij goed zijn. Dat zij leven (Openb. 3:1). Maar in feite zijn zij dood. We kunnen dus als protestanten wel wijzen naar de Rooms-Katholieke Kerk, maar zij brengen het er misschien nog wel beter af omdat van hen wél iets goeds gezegd kan worden, ondanks haar hoererij en afgoderij (Openb. 2:19). Wat herkennen we van dit type kerk in onszelf? En in Nederland? Hebben we alleen de naam dat we levend zijn? Of zijn we ook écht levend?

Nu hangt uw zaligheid niet af van de manier waarop u vorm geeft aan uw geloof. Maar wél uw loon. We hebben dit lastige vers uit Openbaring 3:10 al eens eerder besproken in dit artikel. We hebben toen vooral gefocust op de troost die we als christenen kunnen putten uit het reddende werk van Jezus. Dat we eenmaal gered, altijd gered zijn. Maar dat ontslaat ons er niet van om gehoorzaam te zijn. Dat hadden de christenen van Filadelfia goed begrepen. Iedereen vindt zichzelf denk ik wel een christen uit Filadelfia. Maar wees eens heel eerlijk tegen uzelf. Kijk eens heel diep in uw hart. Vindt u zichzelf een goed christen? Dan is de kans aanwezig dat juist de tekst over Laodicea, uit Openbaring 3:17 op u slaat. Vindt u zichzelf krachteloos? Net zoals Filadelfia? Let op uw mindset. Hoogmoed komt voor de val. Beter zijn we nederig. Hebben we een lage dunk van onszelf (Lukas 14:7-11). Geen valse bescheidenheid. Nee. Wees gewoon eerlijk tegen Jezus. Tegen anderen. Zet geen façade van happy-clappy of zwartekousenrechtschapenheid neer. Wie houdt u voor de gek? En wees gehoorzaam in álles! We kunnen niet op woensdagavond een discipelschapstrainingscursus volgen en op vrijdagavond naar een horrorfilm gaan. Dat rijmt niet. Dat is natuurlijk maar een voorbeeld. Onderzoek uzelf. Ook bij Filadelfia zien we weer een aanwijzing dat er meer aan de hand is dan énkel een brief die aan die gemeente in de eerste eeuw is geschreven. Het is een type kerk, aan wie nota bene beloofd wordt dat zij niet door het uur van de verzoeking (de grote verdrukking - nogmaals; zie ook het laatstgenoemde artikel) heen hoeven, die over de hele wereld zal komen.

Waar het type kerk van Filadelfia vooral dominant was in de periode van 1750-1945, is de kerk van Laodicea sinds de tweede wereldoorlog vooral in opkomst, en domineert nu eigenlijk een groot deel van de wereld. Het is een kerk die zichzelf héél wat vindt en niets nodig heeft. Er zijn momenteel veel kerken die aan die beschrijving kunnen voldoen. Wat vooral kenmerkend is, is dat Jezus nog liever had dat deze kerk koud was dan lauw. Dat komt veel christenen vreemd voor, maar zij snappen de boodschap die hiermee wordt gecommuniceerd dan ook vaak niet. Het gaat niet over de warmte van liefde, maar het gaat over bruikbaarheid. Zijn we bruikbaar? Met koud water kunt u dingen koel houden. Met warm water kunt u dingen verwarmen. Maar lauw water dient nergens voor. Het is een bron van bacteriën en u kunt er zelfs ziek van worden. Misschien is dat dan ook wel de reden dat Jezus ervan moet spugen (Openb. 3:16). We hebben misschien allerlei taakgroepen en bedieningen in onze kerk, met allerlei programma's en projecten, maar merk op wat Jezus als geneesmiddel noemt. Ogenzalf (men mankeert iets aan de ogen, men ziet zichzelf verkeerd), witte kleren (rechtvaardig leven, gehoorzaam zijn) en gelouterd goud (een proces van heiliging, leren leven naar Zijn wil). Hij kent hun werken, zegt Hij in vers 15. Maar Hij zegt niet dat Hij die werken goed vindt. Het gaat dan ook niet om al die werken die wij doen (Ef. 2:8-9), al die programma's, activiteiten, projecten, etc. Nee, het gaat om zuiverheid (witte kleren, goud, ogenzalf). Hoe zuiver zijn wij?

Daarenboven zit ook hier weer een dikke hint verstopt in de naam van deze kerk. Laodicea is een samenstelling van het Griekse laos (mensen) en dikao (rechtspreken, oordelen). Dit is een kerk waar de mensen zélf wel menen te weten wat goed is. Een democratische kerk dus eigenlijk. En dat is ook wat we momenteel zien. We zien een kerk waar steeds meer wolven in schaapskleren binnenkomen, simpelweg omdat de deur zó breed is dát er ook daadwerkelijk van alles binnenkomt. Men kan in een megakerk zo doordringen in de gelederen als men het jargon een beetje spreekt, en met kleine afwijkingen in de toch al amper aanwezige theologie in de kerk is er zo een nieuw evangelie ontstaan. Wanneer hebt ú voor het laatst een preek gehoord waarin systematische theologie werd gepredikt? Voor mij is dat al jaren geleden. Het zijn momenteel vooral feelgood-preekjes. Een verhaaltje. Een gelijkenis. Noem maar op. Het is MacDonald's-voedsel geworden. Waar zijn de hagenpreken gebleven? Natuurlijk moeten we niet de fout maken als de Efeziërs onze eerste liefde te verliezen, maar wat is er mis met een zuivere dogmatiek? De hele calvinistische zwartekousentrend heeft een heel negatieve connotatie meegegeven aan de term 'zuivere theologie', maar wees eerlijk: wat is er mis mee? Niets! Jezus, Paulus, Petrus, Johannes, Judas, Jakobus, íedereen in het Nieuwe Testament roept daartoe op! En dat houdt in dat we geen concessies maken naar de wereld (2 Kor. 6:15). Naar LHBTQ. Naar abortus. Enzovoorts. Liefde betekent niet dat we maar tolerant moeten zijn! Nee, liefde is soms júíst iemand de waarheid vertellen. In liefde. Ik noem graag het voorbeeld van 1 Kor. 13, waar Paulus een ode aan de liefde schrijft. 8 hoofdstukken eerder was hij echter zéér vermanend naar een broeder die overspel pleegde met zijn stiefmoeder. Hij wilde hem excommuniceren. Hoe kán dat? Hoe valt dat te rijmen? Dat kan alleen als we onze wereldse definitie van liefde (tolerantie, respect, gedogen) aan de kant zetten en de ogenzalf van Bijbelse liefde op onze ogen smeren. Liefde en waarheid kán samengaan! We hoeven niet te gaan schelden, zoals een Westboro Baptist Church, die homo's letterlijk haat. Nee, we moeten de kwestie onderscheiden van de persoon. Iedereen is welkom, maar Jezus vráágt wel iets van ons. En dat moeten we niet gedogen. Dat mógen we niet gedogen. Lees de zendbrieven. Allemaal vertellen ze dezelfde boodschap. Maar zou het nog baten? De kerk is ziek. Héél ziek. Het wordt tijd dat Jezus terugkomt om orde op zaken te stellen. Zijn bruid is er slecht aan toe. Maranatha!

2019
De grote verdrukking start technisch gezien namelijk pas bij het sluiten van het verbond, omdat die na 3,5 jaar geschonden zal worden (Dan. 9:27). De opname kan juist élk moment gebeuren, en is niet afhankelijk van wat dan ook. Dát is de doctrine van imminentie! Tegelijk wijzen de tekenen van de tijden er wel op dat die opname weleens héél dichtbij zou kunnen zijn. Want als we nú al de contouren van de grote verdrukking kunnen zien, betekent dat dat die opname nóg eerder zal moeten komen. Wij zullen als christen namelijk niet door de grote verdrukking van Gods toorn moeten, omdat wij niet bestemd zijn tot toorn (Rom. 5:9)!

2021
Omdat 70 jaar zo'n mooi Bijbels getal is, zijn er velen die vermoeden dat dit jaar, zeker gezien alle profetische gebeurtenissen van de afgelopen tijd, weleens héél significant kan gaan worden voor de opname of zelfs de grote verdrukking waar Jezus over spreekt in Matth. 24:15. Maar wát als die 70 jaren zo meteen écht om zijn? Wat dan? Een kleine technische aanvulling uit Jeremia 29:10 kan ons dan wellicht een wat ruimere tijdslijn bieden. Het gaat hier overduidelijk over een profetie die al uitgekomen is, maar we weten wel dat God werkt in patronen. Een profetie uit het verleden kan ons soms iets vertellen over hoe een profetie in de toekomst eruit kan komen te zien. Het gaat in Jeremia 29:10 over het volk Israël dat na 70 jaar weer uit Babylon mocht gaan. We hebben dus mogelijk nog wel wat meer ruimte. Ik verwacht niet dat het nóg 100 jaar zal duren, zeker niet gezien de profetische ontwikkelingen die elkaar steeds sneller opvolgen. Het ligt eerder voor de hand dat de opname kort ná die 70 jaren zal plaatsvinden. Zoals gezegd zou een opname in uiterlijk 2021 ons nog steeds in 2028 kunnen brengen als we 7 jaren van grote verdrukking optellen, en zo precies de generatie van 80 jaar sinds 1948 alles kunnen zien gebeuren.

Generatie
Daarnaast is er nog een andere mogelijke uitleg als we naar het woord generatie kijken en hoe het verder in de Bijbel gebruikt wordt. In mijn weerlegging van preterisme werd ik bepaald bij het kwalitatieve aspect van dit woord en niet zozeer het kwantitatieve aspect dat wij tot nu toe gehanteerd hebben. In andere woorden; een generatie zegt niet zozeer altijd iets over de levensduur, maar soms juist over hóe die generatie leeft. We kunnen daarvan talloze voorbeelden lezen in de Bijbel. In Genesis 7:1 wordt het woord generatie voor het eerst genoemd, en daar zien we al dat Noach de enige was die goed leefde van zijn generatie. Hier zien we al dat hier vooral een uitspraak gedaan wordt over de kwaliteit van deze generatie en niet over de kwantiteit (levensduur). Maar ook in Deuteronomium 32:5 en ook vers 20 zien we al een profetie over wat er met Israël zal gaan gebeuren, waarbij het toekomende geslacht een kwaadaardige generatie wordt genoemd. Ook hier is er weer de focus op de kwaliteit en niet op de kwantiteit. Telkens weer bevestigt Jezus dit in het Nieuwe Testament. In Mattheüs 3:7, 11:16, 12:34, 39,  41-42, 45, 16:4, 17:17, 23:33, 36, Markus 8:12, 38, 9:19, Lukas 3:7, 7:31, 9:41, 11:29-32, 50-51 en 17:25. Nergens praat Hij expliciet over een kwantitatieve generatie en het is dus eigenlijk niet logisch om meteen naar die conclusie te springen.

Wat nu?
De these die we tot nu toe gevolgd hebben is dus niet per definitie onwaar, maar we zullen moeten overwegen dat Jezus hier vooral het soort mensen bedoelt waar Hij toen ook al mee te maken had. Denk eens aan de weerbarstige Joden van nu. We bidden voor hen en wensen hen toe dat ze hun Messias zullen gaan erkennen, maar de meesten van hen zijn net zo recalcitrant als de generatie Joden destijds. Farizeeën, de strikte Joden die de letter van de wet wilden volgen en er zelfs de zgn. 'orale wet' aan toe voegde. Maar denk ook aan de Sadduceeën, de liberalen van die tijd. Zij geloofden niet eens in een wederopstanding (Matth. 22:23). We kunnen de uitspraak van Jezus dus prima in een dergelijk licht uitleggen, door te zeggen dat "die [verdorven] generatie niet voorbij zal gaan, tot al deze dingen geschied zijn." Wat dit inhoudt, is dat we dus mogelijk het tijdspad wat ruimer moeten nemen.

2025
'Hoe ruim dan?' vraagt u zich af. Persoonlijk denk ik niet dat dit langer dan het jaar 2025 kan duren voor ons christenen. Want we weten wanneer Jezus is gekruisigd. Op 10 april van het jaar 32, vier dagen nadat Hij de poorten van Jeruzalem binnenreed. Ook de Dode Zeerollen bevestigen dat dit het jaar was dat de Messias gekruisigd zou worden. Houd die datum even vast. Zoals ik al eerder eens heb uitgelegd op Unravelations, zijn de 120 shannim uit Genesis 6 ook uit te leggen als 120 jubeljaren. Zie daarvoor ook dit document. De Geest zal niet langer dan 120 shannim met de mens twisten. Sinds wanneer twistte de Geest dan met de mens? Sinds de zondeval. Hoe oud was Adam toen hij 'viel'? Gokje: 32 jaar? We weten namelijk dat Adam in een bepaald opzicht een type is van Jezus. Hiermee bedoelen we dat hij op een bepaalde manier profetisch iets over Jezus zegt. Paulus hint hier namelijk op in Romeinen 5:14b en 1 Kor. 15:45. In 1 Tim 2:14 vertelt Paulus een heel belangrijk detail: Eva werd verleid, maar Adam niet. Hoe kan dat? Hij at toch ook van die vrucht? Ja, maar wat als hij dat doelbewust deed? Wat als Adam dacht: "Oh, nee.. Nu verlies ik mijn vrouw. Laat ik mijn leven dan maar geven, zodat ik in ieder geval bij haar ben." Áls dit zo is, dan verklaart dat waarom Adam een type van Christus is. Omdat Christus ook Zijn leven gaf voor Zíjn vrouw, de kerk (Ef. 5:22-33). Maar het model zou nog weleens verder kunnen gaan dan dit. Wat als de eerste Adam en de tweede Adam (Jezus, zie 1 Kor. 15:45) dezelfde leeftijd hadden toen hun daad een belangrijke ommezwaai in de geschiedenis bewerkten? Adam, een daad van zonde waarmee ellende over de hele wereld kwam, en Jezus, een daad van rechtvaardigheid waarmee zaligheid over de hele wereld zou komen. Samenvattend: het zou dus goed kunnen dat Jezus na 80 jubeljaren (4000 jaar) kwam om Zijn leven te geven in het jaar 32 AD, maar dat na 120 jubeljaren (6000 jaar) de Geest niet langer meer zal twisten, omdat er niets meer te twisten valt? Omdat er vrede en gerechtigheid heerst, zoals we bijv. zien in Jesaja 65/66? Het is dan ook niet voor niets dat Hosea 6:2 ons vertelt dat wij na 2 dagen (2000 jaar, zie 2 Petr. 3:8-10) weer opgewekt zullen worden. Het einde van Hosea 5 vertelt namelijk al wat de context van dit vers is: de Joden zullen Hem in hun benauwdheid (Jer. 30:7) zoeken en hun schuld toegeven (Zach. 12:10-14). Na 3 dagen (3000 jaar) zal het 1000-jarige vredesrijk tot een einde zijn en zullen zij voor eeuwig voor zijn aangezicht leven. Terugkomend op 2025; wanneer het einde van de 6000 jaren in het jaar 2032 is en we daar 7 jaren van grote verdrukking af halen, komen we uit in het jaar 2025.

Conclusie
Hiermee is niet gezegd dat de opname dán pas zal komen (hoewel dat natuurlijk mogelijk is), maar wel dat de grote verdrukking dan zou kunnen starten. De opname kan zoals gezegd namelijk elk moment gebeuren en is daar niet per sé afhankelijk van. Die kan dit jaar gebeuren, volgend jaar, wanneer dan ook maar. God is niet afhankelijk van de bedenksels van mensen zoals ik of wie dan ook. Jezus komt wanneer Hij wil. Ik beweer dan ook geen profeet te zijn. Unravelations is net zoals als Amir Tsarfati van Behold Israel ook vaak zegt een non-prophet-organisatie. Ik zet geen data in steen, maar speculeer graag omdat ik net als u (hopelijk) enthousiast ben over de terugkeer van onze lieve Heer Jezus. Het is onze gezegende hoop (Titus 2:13) waarnaar we uit mogen kijken en voor dat verlangen zelfs een kroon zullen ontvangen (2 Tim. 4:8). Ik hoop dus niet dat u door dit artikel teleurgesteld bent geraakt. Daar is namelijk helemaal geen reden toe! De grote verdrukking heeft voorwaarden, de opname niet. De tempel zal op den duur herbouwd moeten zijn (Openb. 11:1-2), het verbond geïmplementeerd (Dan. 9:27), en er zijn zelfs aanwijzingen dat er een letterlijk Babylon zal moeten worden herbouwd. Dit zou allemaal kunnen gebeuren in die periode tussen nu en 2025. Nú al zien we bepaalde contouren van de eindtijd, van de grote verdrukking. Kijk nog maar eens naar de profetiemeter hieronder. De opname is echter nabij, lieve broeders en zusters! Maranatha! :-)

We leven in bijzondere tijden. De partij van Netanyahu heeft de Israëlische verkiezingen gewonnen en dat geeft de hardnekkige profetie uit Henoch 85-90 toch nog steeds veel potentiële validiteit. Is hij dan écht de laatste premier van Israël, waarna de grote verdrukking komt? Het wordt steeds duidelijker dat Bibi, zoals deze premier ook wel genoemd wordt door zijn trouwe aanhangers, zijn stempel op de geschiedenis wil drukken. Hij schuift langzaam nóg meer op naar de rechtse vleugel dan Likud (zijn partij) al was. Zo liet hij onlangs weten de Joodse "bezette gebieden" in Judea-Samaria te willen annexeren en nóg recenter claimde hij zelfs Israëlische soevereiniteit over de tempelberg. Goed nieuws voor Israël, maar olie op het vuur voor de moslims en de linkse clique.

Nieuwe fase
Er lijkt een nieuwe trend te zijn gezet sinds Trump Jeruzalem tot hoofdstad van Israël verklaarde. Enige weken geleden werd de Golan ook al tot Israëlisch gebied verklaard en nu dit. Netanyahu lijkt zich steeds meer gesterkt te voelen door met name de VS, maar ook de andere 8 naties die in navolging van Trump hun ambassade willen verplaatsen naar Jeruzalem. Er is de term 'men moet het ijzer smeden als het heet is'. Trump zal in 2020 vermoedelijk wéér de verkiezingen zal winnen. Dat is althans mijn persoonlijke opvatting, de democraten hebben nog niet echt goede kandidaten naar voren geschoven; ze zijn té onbekend of hebben teveel schandalen of rariteiten aan hen kleven. Joe 'gropey' Biden doet waarschijnlijk een gooi naar het presidentschap en ook Elizabeth 'Pocahontas' Warren. Door de continue aanvallen van de democraten op Trump en de republikeinen hebben de democraten naar mijn idee ook te ver doorgezet, tot ergernis van veel Amerikanen. Neem de veronderstelde Russische inmenging, waarvan onlangs bleek dat dit fake news was. Voor veel Amerikaanse (en Nederlandse media) was dit al een uitgemaakte zaak. Nu blijkt dat de feiten iets anders zeggen, is het opeens heel stil rondom 'Russische inmenging'. Sommige democraten willen nu nog steeds door met hun heksenjacht, maar dat zal Trump vermoedelijk alleen maar meer sterken.

Vredesplan
Enfin, als Trump die verkiezingen wint in 2020, dan ziet de toekomst van Israël er 4 jaar lang rooskleurig uit. Het ijzer is heet, en veel Joodse analisten menen dan ook dat Bibi nú zal gaan doorpakken in het proces naar stabiliteit en vrede in Israël. Hierbij speelt "land voor vrede" steeds minder een rol, maar juist het voortgaande proces van soevereiniteit claimen. Dit zal natuurlijk steeds meer kwaad bloed zetten bij landen in de regio en de kans bestaat dat de Psalm 83-oorlog, de Jesaja 17-profetie of Ezechiël 38-oorlog ingeluid worden hierdoor. Vooralsnog lijken veel Arabische landen nog redelijk goedgezind naar Israël en zelfs mee te willen werken aan het vredesplan van Trump. Omdat er nog steeds niets door het Witte Huis bevestigd is van alle 'uitgelekte' informatie, is het lastig om te beoordelen hoe de toekomst er precies uit zal gaan zien. Telkens wordt de datum van release naar voren of naar achteren geschoven. Het lijkt er nu op dat de verkiezingen en de vorming van de nieuwe coalitie wél een grote rol zullen spelen bij de presentatie van het vredesplan. Sommige analisten vermoeden daarom dat Trump zijn plan weleens éérder kan presenteren dan dat de coalitie gevormd is, om zo Bibi een handje te helpen bij het vormen van een coalitie.

Slot
Met nog een maand tot het einde van het 70e jaar sinds de stichting van de moderne staat Israël, zijn er zo gigantisch veel ontwikkelingen die naar een climax toe lijken te werken. Het is een bijzondere tijd om in te leven. De profeten zouden hier misschien wel jaloers op geweest zijn (Matth. 13:17), maar de kerk slaapt grotendeels. Ook al zijn de tekenen overal om ons heen, de kerk is verblind. Men is meer bezig met het maken van LHBTQ-geaccepteerde Bijbelinterpretaties of het omzeilen van omstreden onderwerpen dan met het prediken van de waarheid en het zien van de tekenen dat de eindtijd nabij is (Matth. 16:2-3). Bent u wakker? Wat is het spannend! De grote verdrukking komt eraan, maar gelukkig mogen wij die in Christus zijn daaraan ontsnappen (1 Thess. 5:9, Lukas 21:36). We zijn zó dichtbij! Ik heb er zin in om eindelijk mijn Verlosser te ontmoeten. U ook? God bless! :-)

Calvijn
Johannes Calvijn was een theoloog die in de 16e eeuw in Zwitserland leefde. Hij was nog maar een kind toen Maarten Luther zijn befaamde 95 stellingen publiceerde en hiermee een belangrijke stap in de reformatie zette. Later zou Calvijn een vrijwel gelijke stempel op de reformatie drukken met zijn boek Institutio Religionis Christianae, dat vele malen aangevuld werd en zo groeide van 6 naar 80 hoofdstukken. De man heeft in gereformeerde kringen een hoge status, maar Pastor Robert Breaker van The Cloud Church verdiepte zich eens wat meer achter deze persoon. In deze video vertelt Breaker dat Calvijn na verloop van tijd zijn eigen koninkrijkje in Zwitserland startte om daar een soort model voor dat toekomstige koninkrijk van Jezus te bewerkstelligen. Ook apolegeet Dave Hunt schreef hier een boek over, genaamd John Calvin's Tyrannical Kingdom waarin duidelijk wordt dat dit koninkrijk alles behalve een succes was. En dat druk ik dan nog zacht uit. Breaker vertelt dat Calvijn zich in dit koninkrijk als een soort dictator gedroeg, waarbij men bijvoorbeeld al stokslagen kreeg als er op de stoep gespuugd werd. Er waren brandstapels waar bijvoorbeeld Michaël Servetus werd verbrand omdat Calvijn hem als een ketter beschouwde. Het begint dus al niet echt goed voor een theologie waarvan de naam afgeleid is van een dictator die zijn tegenstanders levend verbrandde.

Tulip
Onder andere de doctrines van Calvijn zijn later verder uitgewerkt in de zogenaamde Dordtse Leerregels, vroeg in de 17e eeuw. Calvijn was toen al niet meer in leven, en het is dan ook niet terecht om te zeggen dat deze regels direct van hem vandaan komen of een exacte representatie zijn van zijn gedachtengoed. Tóch zijn deze Dordtse Leerregels wél de basis van veel moderne calvinisten, die deze nogal eens categoriseren met behulp van het Engelse acroniem TULIP, wat een zinspeling is op de Nederlandse wortels van de Leerregels (tulip betekent tulp) die vastgesteld werden op een belangrijke vergadering in Dordrecht, waar zelfs ook allerlei belangrijke reformatoren uit het buitenland aanwezig waren. Hieronder een overzicht van waar de letters precies naar verwijzen.

De laatste van het rijtje wordt soms ook wel als preservation of the saints geïntroduceerd door bepaalde groepen calvinisten, wat bewaring van de gelovigen betekent. Zo op het oog lijkt hier misschien nog niet veel mis mee, maar het gaat vooral om de uitleg die men hieraan geeft. Die uitleg is nauwelijks Bijbels te noemen. Sommige moderne calvinisten hebben daarom aangegeven dat zij een 4-puntscalvinist zijn, of een 3-puntscalvinist. Dr. Andy Woods heeft in zijn jongere jaren een tijdje opgetrokken met calvinisten en merkte dat hij zich in steeds minder punten van het calvinisme kon herkennen. Toen hij zijn visie uiteindelijk van een 3-puntscalvinist naar een 2-puntscalvinist afschaalde, vroeg hij zich af waarom hij zich überhaupt nog een calvinist zou noemen. In deze videoseminar kunt u zijn weerlegging van calvinisme zien en horen. Pastor Robert Breaker geeft in zijn seminar zelfs aan dat hij zich een 0-puntscalvinist noemt. Wat leren die punten dan eigenlijk precies?

Totale verdorvenheid
Dr. Woods legt uit dat deze term door de calvinisten als volgt gedefinieerd wordt; dat je niet eens zélf capabel bent om te geloven. Zelfs niet als je onder invloed bent van de Heilige Geest, Die je overtuigt van de noodzaak ervan. Volgens hen gelooft God vóór ons, omdat wij dit zelf niet kunnen. Het geloof is daarom een gift in hun theologie. Apolegeet Mike Winger legt in deze bespreking uit dat die inferentie gebaseerd is op een verkeerde exegese van de Griekse zinconstructie in Efeze 2:8-9. Net als Woods geeft Winger aan dat volgens de calvinisten regeneratie (verandering, wedergeboorte) volgt ná het geloof. Woods legt uit dat dit totaal niet Bijbels is, omdat in Johannes 3:5 al min of meer aangegeven wordt wat de volgorde is. De wedergeboorte moet éérst komen voordat iemand het Koninkrijk van God in kan gaan. Omdat calvinisten hier natuurlijk nog genoeg gaten in denken te kunnen schieten, is het slim om ook naar Titus 3:5 te kijken. Hier wordt in de King James Vertaling de term regeneration gebruikt, wat in de Statenvertaling als wedergeboorte is vertaald. Het Griekse woord hiervoor is paliggenesia, wat slechts tweemaal gebruikt wordt in het Nieuwe Testament. De constructie in Titus geeft aan dat regerenatie (wedergeboorte) als éérste moet gebeuren, om gered te kunnen worden.

"Maar toen de goedertierenheid van God, onze Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is, maakte Hij ons zalig,  niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan hadden,  maar vanwege Zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest." (Titus 3:4-5, HSV)

Ook in Mattheüs 19:28, waar het over het toekomstige koninkrijk gaat, lezen we dat de regeneratie (in de Statenvertaling ook weer vertaald als wedergeboorte (nu verwijzend naar de nationale wedergeboorte van Israël, zoals ook beschreven in o.a. Ezechiël 36:24-38) éérst komt, waarna Jezus vertelt dat zij die wedergeboren zijn ook in zullen gaan in dat koninkrijk en op tronen zullen zitten. Het is dus een vast patroon, hóe we er ook naar kijken. Regeneratie of wedergeboorte gebeurt éérst, en daarna volgt de vervulling van de belofte. En er zijn nog veel meer teksten in de Bijbel te vinden die dit idee ondersteunen (Joh. 1:12-13, 3:16, 5:24, 6:40, 47, 20:30-31 bijv.) Het kan dus in zichzelf misschien een waterdicht afgetimmerde theologie zijn, als het niet klopt met de Bijbel is hij zo lek als een mandje.

Onvoorwaardelijke uitverkiezing
Het onderwerp van de uitverkiezing is iets wat veel mensen maar moeilijk in hun hersenpan krijgen. Hoewel calvinisten onder elkaar meningsverschillen hebben over hoe we die uitverkiezing (soms ook predestinatie genoemd) moeten zien, is er eigenlijk maar één geldige uitleg. Die van de Bijbel zélf. Romeinen 8:28-30 is er namelijk heel duidelijk over hoe we dit precies moeten zien. Als eerste wordt vermeld dat God voorkennis heeft (zie het Griekse woord proginosko uit vers 29a). Hierdoor wéét Hij al wat wij zullen gaan doen, en is het dus logisch dat Hij om die reden al mensen kan voorbestemmen (proorizo in het Grieks, zie vers 29b). Op de beurs handelen met voorkennis is net zoiets. Omdát aandeelhouders soms voorkennis hebben, kunnen zij van tevoren al een selectie maken. Dat is voor ons een paradox, omdat wij er midden in zitten. Maar voor God niet. Hij weet immers het einde vanaf het begin (Jesaja 46:10) omdat Hij niet aan tijd onderhevig is. God heeft de tijd gemaakt en is er daarom Zélf niet aan onderworpen. Tijd is volgens de wetenschap namelijk een fysiek deeltje, hoe bizar dat ook mag klinken.

Bij sommige calvinisten is echter het idee ontstaan dat alles compleet deterministisch (het lot, een serie gebeurtenissen die moet gebeuren omdat dit al van tevoren bepaald is) is en het eigenlijk helemaal geen enkele zin heeft wat we doen. We zijn volgens veel calvinisten namelijk uitverkoren of we zijn het niet, de zogenaamde dubbele predestinatieleer die ook Calvijn en zelfs Luther leerden. Dat is natuurlijk onzin, omdat wij een vrije wil hebben. Dat wordt overigens hard ontkend door veel calvinisten, zij menen dat er niet zoiets is als een vrije wil. Wij zijn volgens hen in feite niet veel meer dan bionische robots, gemaakt tot zijn eer of bestemd tot vernietiging. Zij hebben deze theologie heel ver uitgewerkt tot een in zichzelf logisch klinkend, juridisch afgetimmerd verhaal en gebruiken graag moeilijke en filosofische taal om veel indruk te maken op hun gehoor, maar zien we deze theologie ook echt terug in de Bijbel? Leert de Bijbel daadwerkelijk dat alles zuiver deterministisch is en vrije wil niet bestaat?

Dr. Michael Heiser legt in zijn boek The Unseen Realm (p. 61-67) uit dat God dan wel een voorbestemming heeft voor dit universum, maar dat Hij de middelen om dit doel te bereiken voor een deel overlaat aan Zijn dienaren. Zie het als iemand die van Los Angeles naar New York wordt gestuurd. Er ligt een bepaalde vrijheid in bijvoorbeeld de manier van reizen (per trein, bus, taxi, fiets, etc.) maar het einddoel staat vast. In 1 Samuël 23:1-13 zien we een goed voorbeeld van hoe we het lot kunnen omzeilen door andere beslissingen te nemen dan van tevoren is voorzien door God. David raadpleegt God hier viermaal. Bij de eerste twee vragen gebeurt precies wat God Hem vertelt. Bij de laatste vragen geeft God een antwoord waarbij duidelijk wordt wat er gebeurt áls David een bepaalde keuze maakt. Omdat David een andere keuze maakt, gebeurt dit toch niet. Lees het stuk maar eens goed en laat het op u inwerken.

"Men vertelde David: Zie, de Filistijnen strijden tegen Kehila en zij plunderen de dorsvloeren. En David raadpleegde de HEERE en vroeg: Zal ik op weg gaan en deze Filistijnen verslaan? De HEERE zei tegen David: Ga, u zult de Filistijnen verslaan en Kehila verlossen. De mannen van David zeiden echter tegen hem: Zie, wij zijn hier in Juda al bevreesd; hoeveel te meer als wij naar Kehila, naar de gelederen van de Filistijnen zullen gaan. Toen raadpleegde David de HEERE opnieuw, en de HEERE antwoordde hem en zei: Sta op, trek naar Kehila, want Ik geef de Filistijnen in uw hand. Zo gingen David en zijn mannen naar Kehila. Hij streed tegen de Filistijnen, dreef hun vee weg en bracht hun een grote slag toe. Zo verloste David de inwoners van Kehila. En het gebeurde  toen Abjathar, de zoon van Achimelech, naar David vluchtte in Kehila – hij kwam met de efod in zijn hand – dat Saul verteld werd dat David naar Kehila gekomen was. En Saul zei: God heeft hem in mijn hand overgegeven, want hij heeft zich ingesloten door een stad met poorten en grendels binnen te gaan. Toen liet Saul al het volk ten strijde roepen om naar Kehila te trekken en David en zijn mannen te belegeren. Toen David te weten kwam dat Saul dit kwaad tegen hem beraamde, zei hij tegen de priester Abjathar: Breng de efod hierheen. En David zei: HEERE, God van Israël, Uw dienaar heeft duidelijk gehoord dat Saul van plan is naar Kehila te komen, om de stad omwille van mij te gronde te richten. Zullen de burgers van Kehila mij in zijn hand uitleveren? Zal Saul komen, zoals Uw dienaar gehoord heeft? O HEERE, God van Israël, vertel het Uw dienaar toch. De HEERE zei: Hij zal komen. Daarna zei David: Zullen de burgers van Kehila mij en mijn mannen overleveren in de hand van Saul? En de HEERE zei: Zij zullen u overleveren. Toen stonden David en zijn mannen op, ongeveer zeshonderd man, en zij vertrokken uit Kehila. Zij gingen waar zij maar konden gaan. Toen Saul verteld werd dat David uit Kehila ontkomen was, zag hij ervan af daarheen uit te trekken."

Dit soort Bijbelteksten zijn een nachtmerrie voor deterministen. Soms gaan dingen anders, terwijl God ze wel voorziet. Het is de paradox van de goddelijke voorkennis en de menselijke onmogelijkheid daartoe. Als God dan vervolgens aan de mens inzicht geeft in de toekomst, kunnen er verrassende dingen gebeuren, zoals ook in dit verhaal. Davids vrije wil zorgde uiteindelijk tóch voor een andere wending. Maar liefst 17 maal gebruikt de Bijbel de term vrije wil (Lev. 22:18, 21, 23, 23:38, Num. 15:3, 29:39, Deut. 12:6, 17, 16:10, 23:23, 2 Kron. 31:14, Ezra 1:4, 3:5, 7:13, 16, 8:28, Psalm 119:108). Wat zou God er bovendien voor behagen in hebben als de wezens die Hij heeft gecreëerd, al geprogrammeerd zijn om Hem lief te hebben of juist om Hem niet lief te hebben. Het mooie van liefde is juist dat iemand zich vrijwillig geeft aan een ander. Vrije wil is zelfs inherent aan liefde, want zonder vrije wil is er geen sprake van een oprechte keuze om innig van de ander te houden. Hoe weten we immers zéker of iemand ons wel écht lief heeft, als wij hem of haar van tevoren zo hebben geprogrammeerd? En waarom zou God niet alles zó hebben geprogrammeerd dat het meteen goed ging? De deterministische leer is juist theologisch heel vreemd. Waarom zou God iets maken dat voorgeprogrammeerd is om te rebelleren? Ja, niet anders kán dan rebelleren? Nee, het deterministische aspect van dit universum is juist dat élke knie voor Hem zal buigen (Fil. 2:10). Hóe God tot dit doel komt met iedereen, zal verschillen per persoon, afhankelijk van ieders vrije wil. De één doet dit omdat hij of zij al op tijd in zag dat Jezus hét Antwoord is op onze zondige natuur. De ander ziet dit uiteindelijk in, als het al veel te laat is, en er geen andere keuze meer is.

Romeinen 9
Het heilige der heiligen voor calvinisten is echter Romeinen 9. Hier wordt onder andere gesproken over Ezau en Farao, volgens de calvinisten als voorbeelden van Gods onvoorwaardelijke uitverkiezing. Mike Winger legt in deze video echter stap voor stap uit wat de context van deze verzen is. Los van deze context is dat misschien lastig te begrijpen, zoals wel vaker gebeurt bij de brieven van Paulus en waardoor mensen de boel gaan verdraaien om de tekst iets te laten zeggen wat het helemaal niet zegt (2 Petrus 3:15-16). Allereerst is de Romeinenbrief in te delen in drie gedeelten: de eerste 8 hoofdstukken gaan primair over soteriologische zaken, waarbij Paulus zaken voor zowel Joden als heidenen aansnijdt, omdat er verlossing voor de Jood is, maar daarná ook voor de heiden (Rom. 1:16, 2:9-10). Voor de heidenen in Rome was dit natuurlijk geweldig nieuws, maar bij de Joden aldaar (door de diaspora waren ook daar veel Joden terechtgekomen) zal de vraag zijn ontstaan wat er dan nog van hun speciale volk overbleef? Want ook al zijn Joden en Grieken in Jezus beide gered en zijn we in dat opzicht allemaal geestelijk gelijk, er zijn ook heel veel beloften gedaan aan Gods fysieke volk Israël. De vraag die dus na 8 hoofdstukken bij het Joodse publiek in het hoofd bleef rondspoken, was hoe het nu verder moest met de familieleden van Paulus wat het vlees betreft (Rom. 9:3). Paulus neemt drie hoofdstukken de tijd om dit uit te leggen, komt daarna tot de slotsom dat héél fysiek Israël uiteindelijk gered zal worden (Rom. 11:25-26) en besluit zijn brief ten slotte met een aantal praktische  instructies voor allen in Christus, zowel Jood als Griek (Rom. 12-16).

De context van Romeinen 9 heeft dus vooral betrekking op wie de échte kinderen van Abraham zijn. Om de keuzes van God te verklaren, legt Paulus uit wat het verschil is tussen Izaäk en Ismaël, die beiden van Abraham afstamden (vers 7-9). Ismaël is een kind van het vlees, maar Izaäk is het kind van de belofte. Maar daar houdt het nog niet op, want hoe zit het dan met Esau? Dat was toch ook een kind van het kind van de belofte? Hier speelt een andere overweging een rol. Paulus vertelt letterlijk wat die overweging is in vers 12; dat de meerdere de mindere zal dienen, ofwel de oudere de jongere. Het gaat hier niet om werken, maar om roeping (vers 11b). Middels Jakob wilde God tot Zijn doel komen. Nergens staat echter dat Esau al veroordeeld was tot de hel vóórdat hij geboren was. Dat is een inferentie van de calvinisten, zodat de tekst voor hen iets zal zeggen wat het eigenlijk helemaal niet zegt. Vers 13 zegt in onze Bijbel enkel dat God Esau haatte en Jakob liefhad. Dit behoeft wat uitleg, want in het proces naar vertalen zitten hier en daar altijd wat semantische problemen. Denkt u écht dat God Esau al haatte voordat hij ook maar iets had gedaan en dat hij daarom geen kans had om ooit gered te worden?

We zien in Lukas 14:26 bijvoorbeeld ook dat Jezus Zijn volgelingen oproept om hun familieleden te haten. Maar dat is natuurlijk maar de helft van het verhaal, want het gaat ook hier om een keuze die gemaakt wordt. We moeten onze familie minder liefhebben dan Jezus. Het gaat over prioriteiten. Er wordt een vergelijk gemaakt. En dat is dan ook precies wat het Griekse woord miseo betekent in deze context; het minder liefhebben van iets (dan iets anders). Strong's concordantie suggereert als alternatieve vertaling to love less. Dat zien we ook weer terug in het Oude Testament, zoals in het verhaal van Rachel en Lea. In Genesis 29:30 lezen we dat Jakob Rachel méér liefhad dan Lea, maar een vers later staat er in heel veel vertalingen dat Jakob Lea mínder liefhad dan Rachel. Het woord sana dat gebruikt wordt in dit vers voor mínder liefhebben is exact hetzelfde Hebreeuwse woord als voor haten, maar veel vertalers bevonden zich ongetwijfeld in een impasse omdat in het vers ervoor al werd gemeld dat Jakob Rachel méér liefhad dan Lea. Het is dus nogal wat om Jakob Lea te laten haten, één vers later. Het citaat uit Romeinen 9:13 komt dan ook uit het Oude Testament, te weten uit Maleachi 1:2-3, waar precies ditzelfde woord sana gebruikt wordt. In deze context betekent dit enkel dat Esau minder geliefd was, en dan met name betrekking hebbend op de beloften en doelen die God wilde bereiken. In ons woordenboek en onze cultuur betekent haten altijd haten, maar het Hebreeuws laat een ruimere semantiek toe. Dit zorgt soms voor problemen bij het vertalen, wat uiteindelijk dus blijkbaar tot de meest bizarre doctrines zoals calvinisme kan leiden.

"Is dat niet een beetje te kort door de bocht?" vraagt u zich af. Absoluut niet. Liefde en haat worden nota bene gedefinieerd in deze passage uit Maleachi 1. God richt zich in dit hoofdstuk namelijk niet meer op Israël als persoon, maar op Israël als natie. Het was inmiddels al vele eeuwen later en Jakob was uitgegroeid tot een volledig volk, net als Esau (Edom). Het gaat nu dus over een nationale kwestie, waarbij Israël als één entiteit benaderd wordt, maar in feite een heel volk is van vele duizenden mensen. Let maar eens op: in vers 1a zegt God tegen Israël "Ik heb u liefgehad" maar het volk stelt in vers 1b de vraag terug: "Waarín hebt u ons liefgehad?" Merk allereerst op dat God hen in enkelvoud aanspreekt, maar dat het volk dit als meervoud interpreteert. Nog belangrijker is dat deze vraag een antwoord van God oproept waarin duidelijk wordt op welke manier God Israël méér liefhad dan Esau. Dan blijkt dat het hier helemaal niet over persoonlijke soteriologische zaken (de leer van hoe we gered worden) gaat, maar over nationale privileges. En dat is ook de context waarin Paulus het citeert. Het betekent dus niet primair dat Esau niet gered was, want dat weten we simpelweg niet. Misschien zag hij later in zijn leven wel het Licht en besefte hij net als Job dat zijn Verlosser leeft (Job 19:25-27).

Dan komen we bij de volgende passage die calvinisten maar al te graag citeren. Dat Hij Farao's hart verhardt zodat Zijn Naam eer zou worden bewezen (vers 17-18). En toegegeven, met de bril van calvinisme op lijkt dat inderdaad een uitgemaakte zaak. Maar zou dat andersom ook zo werken? Zou een eerste-eeuwse Jood tot dezelfde conclusie komen als een westerling uit de renaissance? Ook hier zullen we namelijk weer goed de context moeten bekijken voor we tot zulke conclusies kunnen komen. Is God zo grillig dat Hij gewoon kan denken: "Het is dinsdag en het regent, ik besluit dat ik die en die tot de hel verdoem, gewoon omdat ik dat kan"? God is liefde (1 Joh. 4:7-8) en houdt van iedereen, maar dat betekent niet dat Hij soms niet kwaad kan zijn op mensen. Als u kinderen hebt, weet u hoe complex die gevoelens kunnen zijn soms. Soms zien we echter dat God zó boos is op mensen, dat Hij hen bestraft door hen over te geven aan hun eigen wil. Dat lijkt misschien gek, maar we zien dat bijvoorbeeld in Romeinen 1:24-32. Dat is ook het geval met Farao, wiens hart inderdaad door God verhard werd, maar dat gebeurde pas nadat Farao éérst zélf zijn hart 6x verhardde (Ex. 7:13, 22, 8:15, 19, 32, 9:7).

En dat is ook waar Paulus naar toe wil in Romeinen 9-11, want hij haalt aan het einde van zijn relaas over de toekomst van Israël ook aan dat God een deel van Zijn volk overgegeven heeft aan zo'n verharding (Rom. 11:7-8, 25) door hun ogen blind te maken en hun oren doof (Paulus citeert dit uit Jesaja 6:9-10). Ook achter deze gedeeltelijke verharding zit weer een doel, legt Paulus in de verzen erna uit. Want hierdoor kon rijkdom tot de heidenen komen (Rom. 11:12). Het is dus niet zo dat God Farao al van tevoren tot de hel had verdoemd, voordat hij ook maar iets goeds of slechts had gedaan. Nee, de verharding was inderdaad een keuze als reactie op het recalcitrante hart van Farao dat al 6x eerder verhard was geweest. Het diende echter een duidelijk doel, want God verhardt niet ieders recalcitrante hart en zeker niet voor altijd en eeuwig. Ook dat zien we weer bevestigd in Romeinen 11:25-26. Er komt in hun geval een einde aan de verharding, nadat Zijn doel is bereikt (dat de volheid van de heidenen is ingegaan). Er staat dat God genade betoont aan wie Hij wil, maar niet dat dit compleet willekeurig is. Er is een reden voor. Het dient een doel. Winger zet nog veel meer misverstanden recht in twee andere seminars, maar ik denk dat we hiermee het belangrijkste getackled hebben. Dit artikel is namelijk alweer langer dan ik zou willen en ik wil uw aandacht niet verliezen. Voel u vrij om de in totaal drie sessies van Winger over Romeinen 9 nog eens te bekijken, want ik ben hier tamelijk beknopt geweest.

Beperkte verzoening
Het idee bij deze leerstelling is dat Jezus' offer precies afgepast is voor de uitverkorenen. Hij stierf zogezegd alléén voor degenen die al voorbestemd waren tot zaligheid. Niet voor de rest van de wereld. Woods vertelt dat de calvinisten graag verzen als Mattheüs 20:28, Johannes 10:15, Handelingen 20:28 en Efeziërs 5:25 naar hun hand zetten om dit idee te ondersteunen. Neem het vers van Johannes 10:15, waar staat dat Jezus Zijn leven geeft voor de schapen. Er staat niet dat Jezus Zijn leven enkel en alléén geeft voor de schapen! Het is een manier van zeggen wat het ander niet uitsluit. Zoals we bijvoorbeeld tegen één van onze kinderen kunnen zeggen na een prestatie: "Wat goed gedaan van je, ik ben trots op je!" Dat betekent niet dat je niet trots bent op het andere kind, want de aandacht is nu even gericht op het ene kind. De calvinistische uitleg van deze 4 verzen die ik zojuist noemde gaat ook compleet voorbij aan de vele teksten die juist het tegenovergestelde beweren, namelijk dat er onbeperkte verzoening is (Joh. 1:29, 3:16-17, 4:42, 6:51, 12:32, 47, Hand. 17:30, 2 Kor. 5:19, 1 Tim. 2:4, 6, 4:10, Titus 2:11, Hebr. 2:9, 1 Joh. 2:2, 2 Petr. 2:1). Neem het bekende Johannes 3:16, waar staat dat God de wereld heeft liefgehad en daarom Zijn eniggeboren Zoon Jezus heeft gegeven, zodat ieder die gelooft in Hem, eeuwig leven heeft. Of Hebreeën 2:9, waar staat dat Hij voor allen de dood zou proeven. Sommige calvinisten zullen zeggen over Joh. 3:16 dat er niet staat dat God de héle wereld liefhad. Dat is natuurlijk een taaltechnisch kunstje, een argument dat eenvoudig is te weerleggen met bijv 1 Joh. 2:2, waar wél staat dat Jezus een verzoening is voor de héle wereld. Dit soort verzen zijn heel moeilijk te verteren voor calvinisten. Ook 1 Tim. 4:10 vertelt dat God een behouder is van álle mensen. Niet dat iedereen ook daadwerkelijk gebruik maakt van die verzoening. Velen hebben besloten om Jezus niet te accepteren als Losoffer voor hun zonden en zullen daarom naar de hel gaan. Iedereen is dus redbaar, omdat het bloed van Jezus voor iedereen vergoten is. Maar niet iedereen wordt ook daadwerkelijk gered. Er is dus geen beperkte verzoening, maar uiteindelijk zal wel een beperkt aantal mensen gered worden, omdat de rest Jezus niet accepteerde als verzoening. Het is alsof u tegen een groep kinderen op een kinderfeestje zegt: "Er is eten voor iedereen", maar sommigen liever thuis eten.

Onweerstaanbare genade
De doctrine van onweerstaanbare genade gaat verder dan het oog in eerste instantie reikt. In eerste instantie klinkt zo'n doctrine prachtig, omdat het vanuit esthetisch oogpunt gezien ook echt zo is dat de genade van God zó mooi is, dat mensen het bijna niet kunnen weerstaan. De calvinisten gaan hierin echter wel héél ver en maken daar een heel juridische statement over, namelijk dat de 'uitverkorenen' uiteindelijk die genade letterlijk nooit kunnen weerstaan en bestemd zijn om daar op een bepaald moment in hun leven in te gaan geloven. Maar is dat wel écht zo? Is die genade van God letterlijk onweerstaanbaar? Een vers wat weleens gebruikt wordt door calvinisten om hun theorie te demonstreren, is Handelingen 6:10, waar staat dat een Joodse sekte niet in staat was om de wijze woorden van Stefanus te weerstaan. Betekende dit dat zij zich meteen bekeerden? Absoluut niet! Het vers erna zien we meteen wat er gebeurt; zij zetten mannen aan om hem te belasteren en zorgen ervoor dat Stefanus opgepakt wordt. Ze laten valse getuigen optreden (vers 13) en zo komt Stefanus voor het Joodse gerecht. Hier vertelt hij één hoofdstuk later dat deze mannen zich absoluut tegen de Heilige Geest verzetten (Hand. 7:51). Ziet u dat er dus een verschil zit tussen het kunnen weerstaan in redeneren (Hand. 6:10) en het daadwerkelijk weerstaan in het hart van mensen (Hand. 7:51)? Het eerste wijst vooral op de onmogelijkheid om iets te kunnen weerleggen, maar betekent nog niet automatisch dat hun hart meteen geopend wordt voor de Heilige Geest zodat zij gered worden. Het tweede demonstreert dat duidelijk; ze hebben hun harten verhard. Ook Romeinen 13:2 laat zien dat mensen zich kunnen verzetten tegen het gezag of de instellingen van God. Ook Handelingen 13:8, 2 Timotheüs 3:8 en 4:15 vertellen iets dergelijks. Of Hebreeën 10:29, waar staat dat wij het bloed en de Geest van de genade kunnen vertrappen?

Volharding van de gelovigen
Hier is nog zo'n doctrine die op zichzelf niet verkeerd is. Het is echter de uitleg ervan die mij tegen de borst stuit. Het idee bij calvinisten is namelijk dat een ware gelovige zál volharden. Als dat niet gebeurt, is het geen ware gelovige, volgens hen. Volgens hen zult u moeten volharden tot het einde, om te bewijzen dat u inderdaad bent gered. Dat is natuurlijk een vorm van werken voor onze zaligheid, zij het met terugwerkende kracht, wat in tegenspraak is met Efeze 2:8-9, waar juist staat dat onze redding is uit het geloof in genade en níet door de werken, zodat niemand zich kan beroemen. Rasechte calvinisten zoals John Piper denken daarom dat we pas aan het einde van ons leven zullen ontdekken bij de hemelpoort of we wel échte uitverkorenen waren en nooit echt zeker kunnen weten of we gered zijn. Pas dán zullen we weten of we volhard hebben tot het einde. Calvinisten geloven ook in "eens gered, altijd gered" zoals wij ook hier op Unravelations belijden. Zij geloven dat dit echter alléén geldt voor de ware gelovigen. De mensen die niet volharden, waren volgens hen al nooit écht gered. Piper (en velen met hem) gaat hier echter voorbij aan 1 Johannes 5:12-13, waar wél staat dat we zeker kunnen weten dat we eeuwig leven hebben; namelijk doordat we geloven in de Naam van Jezus (Jezus in het Hebreeuws is Yeshua, wat redding betekent). Johannes maakt in zijn evangelie (Joh. 10:28-29) ook nog eens duidelijk dat niemand ons uit die liefdevolle en reddende handen kan grijpen. Ook Paulus maakt duidelijk in Romeinen 8:38-39 dat niets of niemand ons kan scheiden van de liefde van Christus. En ook vertelt hij ons dat zélfs als we de Heilige Geest bedroeven, we blijven verzegeld met Hem tot de dag van onze verlossing (Ef. 4:30). Ergens anders vertelt hij dat we misschien wel al ons loon kunnen verliezen door afvalligheid, maar wél behouden zullen worden (1 Kor. 3:10-15, 1 Kor. 5:5). We hebben dit al eerder uitgebreid besproken in diverse artikelen hier op Unravelations.

Nu geloof ik wel in volharding van de gelovigen als een opdracht, maar dan in de zin van heiliging en niet als onderdeel van onze redding. Het is als iemand die getrouwd is en gewoon uit liefde voor zijn vrouw dingen doet, gewoon.. omdat hij van haar houdt. Het zou vreemd zijn als die man bij elke misstap moet twijfelen of hij nog wel getrouwd is. Trouw is in essentie een onvoorwaardelijke belofte van trouw aan elkaar, in goede en slechte tijden. Helaas is dat model dat God in de Bijbel perfect heeft ingesteld (o.a. Efeze 5 maakt dit mooi helder) in onze maatschappij flink bezoedeld geraakt, en dat zorgt wellicht voor de verwarring tussen heiliging en redding. Tussen dienstbaarheid en trouw, om maar even een parallel te trekken. God is trouw, ook al zijn wij ontrouw (2 Tim. 2:13). Laat u overigens niet in de war brengen door het vers ervoor. Volharding zal resulteren in een gezamenlijk regeren. Dat betekent niet dat indien u níet volhardt, u voor eeuwig verloren bent. Het betekent primair dat u dus blijkbaar níet mee zult mogen regeren. U bent gered, maar het heeft u verder weinig loon opgeleverd in het hiernamaals.  Hij zal ons dan verloochenen, maar ook dat betekent niet dat wij niet meer gered zijn. Het is enkel een vaststelling van het feit dat wij nooit echt iets hebben gedaan met onze redding, nooit echt bezig zijn geweest met heiliging en volharding, zodat wij Hem eigenlijk niet echt leerden kennen. We zijn gered, maar als de luie slaaf die uiteindelijk niks overhield. Zie ook dit artikel wat ik al eerder op Unravelations plaatste. Ik kan dus ook dit punt van calvinisme niet beamen. Sommige calvinisten maken van die laatste P van TULIP daarom ook weleens Preservation of the saints, wat bewaring van de heiligen betekent. Hier kan ik mij al meer in vinden, omdat het betekent dat de heilige gered is en blijft, veilig is in Jezus handen. Maar ook hier is de implicatie weer dat dit alléén voor de ware gelovigen geldt. De afvalligen hebben volgens hen eigenlijk nooit echt geloofd en zijn daarom blijkbaar niet uitverkoren.

Conclusie
Deze manier van geloven is een beetje een manisch-depressieve manier van geloven. Een soort shock-therapie voor christenen. Gaat het lekker met volharden, dan voelen we ons blij en soms zelfs trots (oeps!) Maken we een fout, dan beginnen we meteen te twijfelen of we wel écht gered zijn of dat we überhaupt wel uitverkoren zijn. Veel christenen in Nederland en in het Westen hebben zo'n achtergrond meegekregen door een kerk die is ontstaat uit de reformatie en hoewel het meestal nooit zo expliciet uitgesproken wordt als in dit artikel, is het in de preken vaak direct onder de oppervlakte wel merkbaar. Ik heb zelf 20 jaar in een traditionele kerk die ontstaan is uit de reformatie gezeten en ben natuurlijk heel dankbaar voor de kennis die ik daar heb opgedaan. Nee, ik noem geen namen van denominaties, omdat ik sowieso niet in denominaties geloof maar in dat éne Lichaam van Christus. Ik geloof dat in heel veel kerken mensen zitten die geloven. Púúr op het verlossingswerk van Christus vertrouwen in niet in hun eigen werken. Pas wanneer we dát voor het eerst erkennen, weten we dat we gered zijn; voor eens en altijd. Daarvoor maakt het niet uit welke stoel we warmhouden op zondagochtend. Christen zijn we 24/7, niet alleen op zondag. Fouten in doctrines zijn er naar mijn idee in vrijwel elke kerk. Waarschijnlijk ook op Unravelations. En dat is ook logisch. We zijn mensen en falen regelmatig. En daarom hebben we elkaar nodig om scherp te blijven. We moeten leerbaar blijven. Met dit artikel wil ik dus niet onze broeders veroordelen maar juist uitdagen om één en ander naast de Bijbel te leggen. Ik ga hierbij niet in debat, daar heb ik simpelweg de tijd niet voor. Ik bied u informatie en hoop dat u ermee aan de slag gaat, als een goede Bereaan (Hand. 17:10-11) Onderzoek het voor uzelf en trek uw eigen conclusies. Laat u oprecht leiden door de Heilige Geest en Hij zal u leiden in heel de waarheid (Joh. 16:13). God bless! :-)

De Bijbel staat vol met argumenten tégen deze foutieve aanname dat wij zélf weg kunnen lopen uit die handen die ons zo stevig vast hebben. Merk op dat zowel Jezus' hand als de hand van de Vader ons vastheeft. Daarnaast zijn wij ook nog eens verzegeld met de Heilige Geest tot de dag van onze verlossing, ook al bedroeven wij de Heilige Geest soms (Ef. 4:30). Wat denkt u, dat Jezus ons als Zijn allergrootste verdienste zo makkelijk kwijt zou kunnen raken? Dat Hij ons zomaar zal laten gaan? Hij heeft het wel zó ontzettend goed gearrangeerd, dat wij indien wij eenmaal gered zijn, nooit meer onze zaligheid kunnen verliezen. In de Engelstalige wereld noemt men deze doctrine ook wel OSAS (Once Saved, Always Saved) wat we in het Nederlands ook wel EGAG (Eens Gered, Altijd Gered) zouden kunnen noemen. We vinden deze doctrine niet alleen in het Nieuwe, maar zelfs al in het Oude Testament. Laten we eens wat voorbeelden bekijken uit het OT, en ten slotte afsluiten met enkele voorbeelden uit het NT.

Noach
Wanneer het gaat over oordeel in het Oude Testament, dan lenen zich een aantal verhalen heel goed voor een model, een typologie. Het verhaal van Noach is een type van het toekomende oordeel; geen vloed van water maar van vuur (1 Kor. 3:10-15, 2 Petr. 3:10). Terwijl de hele toenmalige wereld verslonden werd door een waterzee, werd Noach en Zijn familie gered. Een bijzonder detail in dit verhaal is dat God Zélf de deur sloot van de ark (Gen. 7:16). Wat denkt u, kon Noach er toen nog uit, ook als hij dat zou willen? Misschien bent u nog niet overtuigd. Lees dan mee met het volgende verhaal.

Lot
Een ander verhaal wat zich misschien nog wel beter leent voor een typologie van oordeel, is het verhaal van Lot. Uit het pleidooi van Abraham in Genesis 18:23-33 blijkt dat er nog niet eens 10 rechtvaardige mensen in Sodom en Gomorra woonden. In het hoofdstuk erna wordt duidelijk dat de rechtvaardige mensen die er wél woonden, er éérst uit gehaald moesten worden, omdat het oordeel anders niet voltrokken kon worden over de stad. Lot treuzelt en draalt, omdat het hem blijkbaar eigenlijk wel bevalt in Sodom, maar de engelen die hem moeten redden blijven aandringen. In Genesis 19:22 volgt ten slotte een héél belangrijk vers: "Haast u! Vlucht daarheen! Want Ik kan niets doen, totdat u daar bent aangekomen." Het oordeel van God kan niet komen over de rechtvaardige Lot. Laat dit eens op u inwerken! Als Lot was blijven treuzelen en tegenwerken, proberen 'weg te lopen' uit die reddende handen, zou Sodom dan samen met Lot vernietigd zijn? Lot, die incestplegende rebel (Gen. 19:30-38) die in 2 Petrus 2:7-8 rechtvaardig wordt genoemd? Dr. Andy Woods vertelt in zijn cursus soteriologie dat uit deze 2 verzen uit de tweede brief van Petrus niet zozeer blijkt dat Lot zich stoorde aan de zonden van ánderen in Sodom, maar de zonden van hemzélf, als we naar de Griekse grondtekst gaan (merk op dat het woord their gecursiveerd is, wat inhoudt dat het niet in de originele tekst stond maar is geïnfereerd door de vertalers).

Rechtvaardiging
Rechtvaardig zijn betekent dus niet zozeer dat wijzélf iets doen waardoor we rechtvaardigheid verdienen, maar meer dat wij wéten in Wie wij geloven. We geloven in Zíjn rechtvaardigheid, niet de onze. Want onze rechtvaardigheid is als vieze vodden, vertelt Jesaja 64:6. Ons hart is ongeneeslijk ziek, zegt Jeremia 17:9. Veel christenen halen dit nog steeds door de war, ook al menen zij al jaren wedergeboren te zijn. Ik ben daar zelf 10 jaar lang een voorbeeld van geweest. Het nieuwe testament bevestigt dit telkens weer, zoals in het volgende vers.

Romeinen
In de eerste 8 hoofdstukken van de Romeinenbrief maakt Paulus een uitstekend pleidooi voor het evangelie, die elke christen eigenlijk goed zou moeten bestuderen. In hoofdstuk 3:23-24 vertelt hij hóe wij gerechtvaardigd worden. Om niet (gratis, voor niets) door de verlossing in Christus Jezus. Er staat niet dat wij gerechtvaardigd worden doordat wij geloven en daarna gehoorzaam blijven, blijven wandelen in de Geest, Zijn geboden onderhouden, etc. etc. Nee, redding is Zijn werk! Heiliging (datgene wat daarná gebeurt als het goed is) is óns werk. We moeten die twee heel duidelijk scheiden in onze theologie. Onze redding kan nooit meer ongedaan gemaakt worden. Als wij wedergeboren zijn, kunt u dan weer 'ongeboren' worden? We hebben onze geboorte al niet eens zelf geregeld, laat staan dat wij weer terug kunnen gaan in de buik. "Ja, maar we kunnen wel dood gaan", zal iemand wellicht spitsvondig opmerken. Dood is echter een term die hoort bij onze geboorte in het vlees. Eeuwig leven is een term die hoort bij onze wedergeboorte door de Geest. "Ja, maar ik bedoel een geestelijke dood," zal diegene misschien volhouden. Waar diegene op doelt, is het 2e hoofdstuk van de zendbrief van Jakobus, waar gesproken wordt over een dood geloof. Wat hiermee bedoeld wordt, is niet dat iemand zijn zaligheid kan verliezen, maar meer dat zijn geloof onbruikbaar is. Hij is nog wel gered, maar door een gebrek aan heiliging (hier gaan we later nog dieper op in) heeft God weinig of geen welbehagen in deze persoon. Dat lijkt gek, maar is wel consistent met wat we tot nu toe ontdekt hebben en bovendien wordt dit ook bevestigd in de brief aan de gemeente van Laodicea.

Laodicea
Wat zo vreemd lijkt aan deze passage, is dat Jezus Zich vooral opwindt over lauwheid, niet eens over koudheid. Hij wilde zelfs liever nog dat men koud was dan dat men lauw was, als u goed leest! Waarom zou Hij dit zeggen? U moet u realiseren dat Laodicea een plaatsje was in Turkije waar het relatief ver van heet vulkanisch water was verwijderd en ook relatief ver weg lag van koud water uit de hoge bergen. Het moest dus middels een aquaduct getransporteerd worden naar het stadje en tegen de tijd dat het water daar aankwam, was het al lauw geworden. Omdat het lauw was, werd het een bron van bacterieën. Dit is allereerst tekenend voor de kerk van deze tijd, maar bovenal leren we hier de les van dat dit water onbruikbaar is. In dát opzicht is het dus begrijpelijk dat Jezus zegt dat Hij liever had dat deze kerk koud was dan lauw. Heel vaak wordt deze tekst verkeerd uitgelegd, maar we moeten dus eigenlijk gewoon anders gaan denken. Overigens staat er dat deze kerk uitgespuwd wordt, niet dat zij de eeuwige dood in zal gaan. Hoe bruikbaar was Lot? Of wat dacht u van de volgende gemeente..

Korinthe
Neem nu de bruikbaarheid van de gemeente van Korinthe. Paulus noemt hen geroepen heiligen (1 Kor. 1:2). Let op dit bijvoeglijk naamwoord geroepen. Dit communiceert vooral hun juridische positie en niet meteen de manier hoe zij leven. Dit blijkt wel uit de hoofdstukken die volgen. Er was verdeeldheid en Paulus kon tot hen niet spreken als tot volwassen christenen (hoofdstuk 3), ze waren veroordelend (hoofdstuk 4), sommigen sliepen zelfs met hun stiefmoeder (hoofdstuk 5), spanden rechtszaken aan tegen elkaar (hoofdstuk 6), aten afgodenoffers (hoofdstuk 8), betwistten Paulus autoriteit (hoofdstuk 9), deden aan afgodendienst (hoofdstuk 10), zorgden voor misstanden bij het avondmaal (hoofdstuk 11), hadden ruzie over welke gaven de belangrijkste waren (hoofdstuk 12), hadden ordeloosheid tijdens de diensten (hoofdstuk 14), maar zullen uiteindelijk wél allemaal worden opgenomen in hoofdstuk 15:51-52: "Wij zullen zullen allen veranderd worden", vertelt Paulus, in een context die overduidelijk over de opname van de gemeente gaat.

Heiliging
Dit lijkt voor veel christenen onlogisch. "Maar hoe kan dat dan? Je kunt er dus maar een beetje op los leven nadat u gered bent?" Ja en nee. Paulus vertelt ons dat dit absoluut niet de bedoeling is (Rom. 6:1-2). Maar technisch gezien kán het wel. Onze redding is iets wat Jezus doet, onze heiliging is iets waar wij zelf een groot aandeel in hebben en loon voor kunnen ontvangen. Kijk naar 1 Korinthe 3:10-15, waar staat dat een rebelse christen misschien ál zijn loon zal verliezen, maar toch behouden zal worden. De term heiliging zorgt nogal eens voor spraakverwarring, maar dr. Andy Woods legt in deze seminar uit dat die term in drie werkwoordsvervoegingen wordt gebruikt; de verleden, tegenwoordige en toekomende tijd. Om deze toch al vrij lange blogpost niet nóg langer te maken, verwijs ik u graag naar deze seminar door om hier voor uzelf duidelijkheid in te krijgen. Verzen die u kunnen helpen om meer inzicht te krijgen in de Bijbelse oproep tot heiliging, zijn bijv. 1 Thess. 4:3-8 en 2 Tim. 2:21-26. Uw redding hangt daar niet vanaf, maar wel uw loon. We zien bijvoorbeeld in Openbaring 3:11 ook dat onze 'kroon' weggenomen kan worden.

Tuchtiging
Terug naar het eigenlijke onderwerp. Geeft het Nieuwe Testament aanwijzingen dat men uit zijn of haar redding kan stappen? Eigenlijk niet. Veel Bijbelteksten líjken zoiets te zeggen, als we ze losweken van hun context, maar wanneer we ze goed bestuderen, wordt dit nergens letterlijk gezegd. Dr. Andy Woods loop al deze moeilijke teksten zoals Hebreeën 6 en 10 uitgebreid bij langs in zijn serie studies over soteriologie (de leer van redding) en laat ze u in hun context zien. Klik hier om die (in het Engels) te beluisteren of zien. Dan blijkt dat ze opeens over iets heel anders gaan. Over afvalligheid, niet resulterend in de eeuwige dood maar in (extreem) verlies van loon. Soms grijpt God ernstig in in de levens van rebellerende christenen, zodat zij ziek worden of zelfs doodgaan (1 Kor. 11:30, 1 Joh. 5:16-17). God tuchtigt Zijn rebellerende kinderen, waaruit juist blijkt dat Hij ons liefheeft (Hebr. 12:6-8). In die zin is het dus moeilijk om er maar een beetje op los te leven als christen, want de Geest overtuigt ons in ons hart van zonde en gerechtigheid (Joh. 16:7-11) en God bestraft ons als we over de schreef gaan. Maar in principe, ja.. Het is mogelijk. Zo'n afvalligheid kan echter wel resulteren in een letterlijke dood, zoals we zagen bij Ananias en Saffira in Handelingen 5. Geen geestelijke dood, want in de laatste verzen van het hoofdstuk ervoor wordt duidelijk dat zij wel degelijk allen één van hart en ziel waren (Hand 4:32) en allen vervuld waren met de Heilige Geest (Hand. 4:31). "Ja, maar Satan heeft Ananias' hart vervuld, zegt Handelingen 5:3," zal iemand wellicht zeggen. Dat is zo, maar dat gold ook ooit voor Petrus (Matth. 16:23). Bovendien, hoe kon Ananias tegen de Heilige Geest liegen? Dit moet toch impliceren dat die Geest in Hem was. Dit wijst andermaal op Efeze 4:30, waar we lezen dat we weliswaar verzegeld zijn en blijven met de Heilige Geest tot de dag van onze verlossing, maar we Hem wel kunnen bedroeven.

Weglopen
Ik wil besluiten met de volgende vraag. "Bent u een iemand?" Dan kunt u uzelf ook niet wegnemen uit Zijn handen (Joh. 10:28-29). Dan kunt u uzelf ook niet scheiden van Zijn liefde (Rom. 8:38-39), als u eenmaal gered bent natuurlijk. We zien Paulus in deze laatste tekst naar woorden zoeken om te beschrijven hóe zeker onze redding is. Maar ook in praktische zin zien we in het Nieuwe Testament voorbeelden van afvallige christenen die uiteindelijk wel gewoon gered worden, ook al zijn ze nota bene aan Satan overgeleverd (1 Kor. 5:5). Lees ook dit artikel eens door, dat Unravelations al eens eerder schreef. Zeg ik hiermee dat u gewoon maar uw gangetje moet gaan als christen? Absoluut niet! Ik hoop dat u dat wel duidelijk is geworden als u dit stuk goed door hebt gelezen. Waar ik u van wil verlossen, is dat knagende schuldgevoel dat u nooit genoeg kan doen om uw redding zeker te krijgen. Ik heb daar zelf 30 jaar lang onder geleden en weet van veel andere christenen dat zij een zelfde ervaring hebben, en dat soms zelfs op anderen projeteren in een soort neo-farizeïstische poging om heilig te leven. We moeten dus allereerst onze focus weer helder krijgen. Die moet als het gaat over onze redding puur en alléén op Jezus gericht zijn (Efeze 2:8-9)! En als het gaat om onze heiliging, dan is dat iets wat wij zéker heel serieus moeten nemen. We kunnen bij gebrek aan onze heiliging misschien loon verliezen, maar nóóít en te nimmer onze redding! We kunnen niet weglopen uit die liefdevolle handen, die ons zo stevig vasthouden. Jezus heeft het absoluut zeker gemaakt dat Hij ons niet meer kwijt kon raken, toen Hij ons vrijkocht, betaalde met Zijn eigen leven. Satan heeft geen enkele claim meer op ons leven. Hij kan ons misschien tot op zekere hoogte beïnvloeden, maar nooit meer claimen. Wij zijn van Hem, Jezus Christus! God bless! :-)

Wie Unravelations een beetje volgt, weet dat we met interesse naar het jaar 5778 hebben gekeken. Het was een jaar waarin veel gebeurde. De erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël door de VS (en inmiddels ook 8 andere landen), de invoering van de natiestaat-wet, waarmee enigszins teruggegaan wordt naar de wetten zoals die golden in de tijd van de Bijbel; de sabbatsrust is nu bij wet geregeld. De erkenning van de Golan door de VS. De banden tussen Iran, Rusland en Turkije die almaar sterker worden. De samensmeding van katholicisme en islam. De declaratie van vrede en veiligheid. De weeën in de natuur. De lijst is eindeloos.

April
Vele christenen hadden het vermoeden dat begin april weleens het moment kon worden voor de opname. Het 70e religieuze jaar was dan ten einde en we zijn dan ook vlák voor de Israëlische verkiezingen (9 april), waarná de ultieme deal van Donald Trump gepresenteerd zou worden. Dit leek in verband te staan met Daniël 9:27, waar gesproken wordt over die laatste jaarweek waarin allerlei gruwelijkheden over Israël zouden komen. Jezus noemt die laatste jaarweek (het Hebreeuwse grondwoord shavua kan een week van 7 dagen maar ook een week van 7 jaar betekenen) ook wel dé grote verdrukking (Matth. 24:21). Het gaat hier over hoofdstuk 6 t/m 19 van Openbaring (zie Openb. 7:14 bijv.), waarin de jaarweek opgedeeld wordt in 2 helften (Openb. 11, 12 en 13 spreken hier heel duidelijk over; 1260 dagen, 42 maanden, etc., ofwel 3,5 jaar), iets wat ook geïmpliceerd wordt in Dan. 9:27. We moeten echter bedenken dat het begin van de profetie ook niet begon op Rosh HaShana (het Hebreeuwse civiele nieuwjaar in de herfst), maar bij de start van het decreet van Artachsasta (zie Dan. 9:25, het uitgaan van het woord) op 14 maart 445 BC. Wanneer we hier 483 profetische jaren (7 jaarweken is 49 jaren, 62 jaarweken is 434 jaren, samen goed voor 69 jaarweken van 483 jaren) bij optellen, komen we uit op 6 april, 32 AD (hey, het is vandaag ook 6 april!). Dit was de dag dat Jezus 4 dagen voor Zijn kruisiging de poort van Jeruzalem binnenreed op een ezel, de 10e van Nisan.

Generatie
We houden hiervoor zogenaamde profetische jaren aan van 360 dagen, want de 1260 dagen uit Openbaring 11, 12 en 13 zijn immers ook geen volledige 3,5 Gregoriaanse jaren van 365 dagen. Omdat het Joodse leiderschap Jezus afwees als Koning en Hem zelfs kruisigde, kwam die laatste jaarweek niet maar werd uitgesteld voor een latere generatie (Matth. 21:41-43, Lukas 13:35). Wíj zijn die generatie! Waarom? Omdat wij de geboorte van de moderne staat Israël hebben zien gebeuren (Jesaja 66:8-9). Die staat groeit en bloeit momenteel enorm! Jezus vertelt in de rede over de eindtijd (Matth. 24:32-34) dat de generatie die die vijgenboom (een symbool voor Israël, zie Jer. 24 bijv.) tot bloei ziet komen, ál die dingen uit dat hoofdstuk zal zien gebeuren. De grote vraag is dan echter; wát is een generatie? De Bijbel geeft hiertoe verschillende hints. 40 jaar (Jozua 5:6), 50 jaar (Lev. 25:10), 70 of 80 jaar (Psalm 90:10), 100 jaar (Gen. 15:13-16) of zelfs 120 jaar (Gen. 6:3).

Mei
Daarnáást is de grote vraag ook, vanaf welk moment moeten we rekenen? Vanaf 14 mei 1948, toen de moderne staat Israël werd geboren? Vanaf 20 juli 1949, toen de staat haar onafhankelijkheidsoorlog won? Of vanaf 6 juni 1967, toen het hart van Israël, Jeruzalem, weer heroverd werd en de staat pas écht goed tot bloei kon komen? Zoals altijd doen we hier op Unravelations geen harde uitspraken waarin we data in steen zetten. Ik ben geen profeet. Maar het is niet voor niets dat de Bijbel voor maar liefst 2/3e uit profetieën bestaat. God wil ons blijkbaar niet onwetend laten over de eindtijd. Over Zijn komst. Jezus geeft ons zóveel informatie, dat wij de tekenen van de tijden gemakkelijk zouden moeten kunnen herkennen (Lukas 12:54-56), maar toch slaapt de kerk grotendeels. Met al deze informatie kunnen we nadenken over wanneer Jezus terug zou kunnen komen. Waarom? Gewoon, omdat we verlangen naar onze Bruidegom! Heeft uw partner u weleens van tevoren verteld dat hij of zij u zou verrassen? En dat u in uw hoofd allemaal ging bedenken wat dat dan kon zijn, wanneer dat kon gebeuren, etc.? Zie dit blog als net zoiets, waar we onze gedachten voorzichtig uiting geven. Het is een prachtig iets om mee bezig te zijn, omdat het onze gezegende hoop vernieuwt (Titus 2:13), de hoop dat we opgenomen zullen worden om voor altijd bij Hem te zijn (1 Thess. 4:13-18, 1 Kor. 15:50-52).

Als we bijvoorbeeld de stichting van de moderne staat Israël nemen (14 mei 1948) als de exacte start van een generatie van 70 jaren, dan is dat 70e jaar technisch gezien nog steeds niet afgelopen. Dat zal pas op 13 mei 2019 gebeuren. Zie ook de afbeelding hierboven, wat dit concept hopelijk overbrengt. Een jaar is pas volledig als het is afgerond, is hierbij de gedachte. Helemaal interessant wordt het als we (in tegenstelling tot eerdere berichtgeving in dit artikel) lezen dat Trump zijn ultieme deal op 15 mei zal gaan presenteren. Waarom dit zo relevant is? Omdat er een verbond (deal) zal komen dat die laatste jaarweek (7 jaren) start, volgens Daniël 9:27. Omdat in die laatste jaarweek de toorn wordt uitgestort (Openb. 6:16), en wij als christenen níet bestemd zijn tot toorn (1 Thess. 5:9). Wij zullen dus worden opgenomen vóór die laatste jaarweek! Is dít die deal? En gaat die deal ook lukken? En begint die laatste jaarweek in mei? Wie zal het zeggen. Ik hoop het in elk geval van harte!

Tempel
Er zal uiteindelijk een gruwelijke afgod in de tempel worden neergezet, halverwege die jaarweek (Dan. 9:27, Dan. 12:11, Matth. 24:15, 2 Thess. 2:4, Openb. 11:1-2, Openb. 13:5-8). We kunnen daarom verwachten dat dit verbond (deal) op een bepaalde manier iets met de tempel(dienst) te maken heeft. Is dát wat Trump in gedachten heeft in mei 2019? De tempel herbouwen? We zullen het zien. Nieuwe details die schijnbaar uitgelekt zijn, vertellen ons onder andere dat Gaza bij Egypte zal worden getrokken en Judea-Samaria voor bijna 90% bij Jordanië. Arabieren uit andere gedeeltes van Israël zouden hierbij naar Jordanië moeten verhuizen, dat hiervoor grond van Saudi-Arabië zal ontvangen. Dit is nog niet bevestigd, maar het zou wel verklaren waarom vredesmakelaar Jared Kushner zo hard bezig is om ook de landen in de regio op één lijn te krijgen. En op deze manier denkt Trump ook een tweestatenoplossing te kunnen omzeilen (maar niet écht natuurlijk, want hiermee 'verdeelt' hij het land namelijk nog steeds, zie Joël 3:2). Over de tempelberg wordt echter in het artikel met geen woord gerept. Andere bronnen noemen echter wél details over de tempelberg; die zou volgens hen een inter-Arabisch tintje moeten krijgen, wat in de toekomst wellicht openingen biedt voor de herbouw van een tempel pal náást de Rotskoepel á la Asher Kaufman. Bedenk u dat de tempel niet per sé klaar hoeft te zijn aan het begin van de grote verdrukking. Pas op de helft van die laatste jaarweek (Dan. 9:27) zal het verbond van de tempeldienst worden geschonden, wat 3,5 jaar ruimte geeft voor de herbouw van die tempel. De blauwdrukken voor die tempel liggen echter al klaar en men schat in dat die tempel er binnen 2 jaar kan staan.

Conclusie
Op dit moment is het afwachten wat er zal gebeuren. Jezus moet niets, Hij kan komen om ons op te nemen wanneer Hij maar wil. Ik vermoed persoonlijk echter dat Hij een datum zal kiezen die heel relevant is en een bepaalde periode afsluit. Dat weet ik niet zeker, dus we zullen het zien. Ik verlang er erg naar om met Hem mee te gaan, omdat deze wereld met de dag zieker aan het worden is. We zijn op doorreis (Hebr. 11:13). Dít is niet het echte leven, lieve broeders en zusters. We worden als Maranatha-christenen nogal eens beschuldigd van escapisme (willen ontsnappen aan al die erge dingen die gebeuren). Jup! Klopt helemaal. Ik wil hier geen minuut langer meer zijn, maar ik verlang juist zo naar het moment dat Jezus alles zal herstellen (Handelingen 3:21). En als God besluit dat wij hier nog wat langer moeten blijven, dan is dat ook goed. Dan hebben we langer de tijd om mensen over die prachtige genade te vertellen, die ons door Jezus beschikbaar is gesteld. Om die reden praten we op dit blog niet alleen over data, maar juist ook over het échte evangelie (in tegenstelling tot alle valse evangeliën die er tegenwoordig ook te horen zijn). We moeten namelijk niet stil blijven zitten, maar doorgaan met goed doen tot de Heer komt (Lukas 19:13). God bless! :-)

Er is een groeiende, gevaarlijke trend in de periferie van het kerkwezen: Hebrew Roots. Christenen herontdekken de wortels van het christelijk geloof en verdiepen zich in toenemende mate in de Hebreeuwse taal en cultuur. Op zichzelf is dit prachtig, want er zijn inderdaad heel veel rijkheden te ontdekken in zowel de Hebreeuwse taal en cultuur. Ook ondergetekende doet hier tot op zekere hoogte graag aan mee. Overigens is dit ook een goed moment om meteen al duidelijk te maken dat dit artikel absoluut niet bedoeld is om onze broeders of het volk Israël zwart te maken. Ik ben gek op het land Israël, op het volk Israël (zelfs degenen die nog niet in hun Messias geloven, daar bid ik voor en houd ik zielsveel van), de taal, de cultuur en natuurlijk de Messias van Israël. Dit artikel is primair bedoeld om te waarschuwen voor een terugkerende oeroude trend, waar Paulus zich in de brief aan de Galaten ook al druk om maakte: Het terugkeren naar de wet van Mozes. Want in de praktijk zien we dat veel christenen die voor het eerst in aanraking komen met Hebrew Roots-bewegingen, na verloop van tijd het idee krijgen dat ze zoveel mogelijk van de 613 wetten uit de Torah moeten gaan volgen. Daarnaast is er nog een andere variant, de light-versie zeg maar: Het houden van de 7 Noachitische wetten. Beide extremen wil ik graag met u bespreken.

Hebrew Roots
De Hebreeuwse taal is iets prachtigs. Het is een heel rijke taal die heel bijzondere eigenschappen heeft, die de Nederlandse taal bijvoorbeeld niet heeft. Het heeft naast een fonologische ook een numerieke waarde, en het paleo-Hebreeuws heeft zelfs een conceptuele waarde. Het beheersen van het Hebreeuws geeft soms inzicht in woordspelingen in de Bijbel en soms dieper inzicht in bijvoorbeeld profetie. Maar zoals met alles kan een overdreven interesse in de taal bijna een magische uitwerking hebben op sommige christenen en zodoende een gevaar vormen. We zien dat al bij sommige Joden, die op een Kabbalistische manier proberen maar liefst 12 lagen van interpretatie uit elk vers van de Bijbel te interpreteren en ook in de christelijke gelederen zien we daar soms al uitwassen van. Ook kan men soms erg rigide worden in de uitspraak van bijvoorbeeld de Naam van God of Jezus. Het is voor sommige christenen soms belangrijker dan het evangelie, om die Naam correct uit te spreken. De één zegt Jezus, de ander Yeshua en weer een ander Yehoshua. Men vecht elkaar bijna de tent uit voor de juiste uitspraak en ik heb persoonlijk gezien dat sommigen beweren dat iemand niet echt wedergeboren is als hij of zij de Naam niet goed op de Hebreeuwse manier uitspreekt. Hieronder een video waarin dit misverstand rechtgezet wordt.

Thora
Een ander gevaar is dat christenen meegetrokken worden in een sub-beweging die we 'Jezus = Thora' kunnen noemen. Er zijn vele Engelstalige websites die dit promoten en ook Nederlandse. Het idee is dat Jezus de vervulling is van de wet en daarom dat Jezus de wet zelf is. Men heeft dit idee gekregen door een passage uit Mattheüs 5:17-18. Hoewel Jezus hiermee juist aangeeft dat Hij het einde van de wet is voor hen die in Hem zijn (Rom. 10:4, SV), maken de JIT-christenen (Jezus is Thora) er juist een omgekeerde boodschap van. Ondanks het feit dat Jezus alles volbracht heeft (Joh. 19:30), vinden de JIT'ters dat zij net als Jezus ook alles moeten volbrengen. Men verbouwt alle Nieuwtestamentische teksten en infereert dat er over de Thora gesproken wordt, terwijl dit woord in het Grieks helemaal niet gebruikt wordt. Een oppervlakkige Bijbelkennis kan christenen zó meezuigen in dit soort extremiteiten, zoals het ondergaan van een besnijdenis, waar Paulus ons nota bene voor waarschuwt in de brief aan Galaten.

"Sta  dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer  met een juk van slavernij belasten. Zie, ik, Paulus, zeg u dat,  als u zich laat besnijden, Christus u van geen nut zal zijn. En nogmaals betuig ik aan ieder mens die zich laat besnijden, dat hij verplicht is de hele wet te onderhouden. U bent van Christus losgeraakt, u die door de wet gerechtvaardigd wilt worden; en daarmee bent u uit de genade gevallen. Want wij verwachten door de Geest, uit het geloof, de hoop van de gerechtigheid. In Christus Jezus heeft namelijk niet het besneden zijn enige kracht, en ook niet het onbesneden zijn,  maar het geloof, dat door de liefde  werkzaam is." (Galaten 5:1-6, HSV)

Verloochening
De website YeshuaHaTorah zélf geeft al aan dat het af en toe gebeurt dat christenen hun geloof in Jezus verloochenen, omdat ze de Joden niet in het harnas willen jagen. Soms wordt het geloof zelfs helemáál afgezworen en bekeren christenen zich tot volledig Judaïsme. Mike van On Point Preparedness heeft een tijdje opgetrokken met een aantal christenen in dit circuit en kreeg inzicht in hoe men in de achterkamertjes van Hebrew Roots praat over nieuwelingen. Zie hier de reportage. Men praat naar buiten anders dan naar binnen. Men probeert christenen met interesse in de Hebreeuwse wortels naar binnen te lokken en uiteindelijk worden deze mensen compleet gehersenspoeld tot aan het punt dat ze doodsbang worden om een wet te overtreden en hun leven bijna een hel is geworden. Niet echt goed nieuws (evangelie) dus. Dát is niet waarom Jezus is gekomen! Hij kwam juist om de mensen vrij te zetten (Lukas 4:16-21). Van zonde, van slavernij, en zelfs van de wet, omdat niemand die kon vervullen. Zaken uit de wet zoals kosher eten, feestdagen of sabbatten zijn een schaduw van toekomende zaken, vertelt Paulus in Kol. 2:16-17. De JIT'ters willen dus liever blijkbaar de schaduw volgen dan Jezus Zelf. Als Paulus het over de vruchten van de Geest heeft, noemt hij níets van dit alles uit de wet van Mozes, maar 9 heel andere dingen (Gal. 5:22). Om die reden zijn er daarom binnen de Hebrew Roots-beweging ook afsplitsingen die de brieven van Paulus verwerpen. Het lastige is alleen dat Petrus en Lukas ook naar Paulus verwijzen (2 Petrus 3:15-16, Handelingen 9, etc., etc.) en er zo bijna niets meer overblijft van het Nieuwe Testament. Het is een hellend vlak. Een weg naar het juk in plaats van de weg eronder vandaan. Lees de eerste 8 hoofdstukken van Romeinen en kom tot uw eigen conclusies.

Noachieten
Dan is er nog iets anders, wat vrijwel even subtiel en listig is. Er heerst onder veel Joden het idee dat wij als de heidenen (goyim) op een bepaalde manier God kunnen dienen zonder ons te bekeren tot volledig Judaïsme. Men veronderstelt dat de wetten van Mozes exclusief aan de Joden gegeven waren, maar aan de heidenen tévens 7 wetten zijn gegeven. Al vele eeuwen eerder gaf God namelijk instructies aan Noach (Genesis 9) over wat Zijn bedoeling is met de aarde. Wat die 7 wetten precies zijn, is wat verschil over van mening, maar de categorieën overlappen meestal wel: Rechtvaardigheid, vloekverbod, afgodsverbod, moordverbod, onzedelijkheidsverbod, diefstalverbod, en ten slotte het verbod om dieren levend te eten met het bloed er nog in. Op zichzelf is er natuurlijk niets mis mee om je te onthouden van deze dingen en naar rechtvaardigheid te streven, maar er is natuurlijk ook hier weer het gevaar dat het een juk kan worden. Want rabbi's hebben nogal eens de neiging om zulke geboden verder te specificeren (wanneer is iets onrechtvaardig, een afgod - Jezus? - onzedelijk, etc.) En dan zijn we weer net zo ver als de farizeeën. Bovendien is er een duidelijke tweedeling te zien in Genesis 9, waar het eerste gedeelte gaat over een aantal van deze zaken (waar de rabbi's de rest vandaan halen is niet altijd duidelijk), gaat het tweede gedeelte over een verbond. We moeten dat verbond los zien van de eerste instructies, want er staat nergens dat God Zich aan dit verbond zal houden áls wij ons aan die instructies houden. De instructies waren aan Noach gericht, het verbond is een onvoorwaardelijke belofte aan iedereen om de aarde nooit meer onder een watervloed te bedekken. Lees het voor uzelf en beoordeel of dit de waarheid is. Het is Gód Die het verbond maakt. Niet Noach. Hij heeft er totaal geen aandeel in. Het is een éénzijdig verbond waar alleen God Zich commiteert aan bepaalde voorwaarden. Er wordt niets gezegd over iets wat wij moeten doen. Ook wordt nergens in het Nieuwe Testament gezegd dat wij ons specifiek aan de Noachitische geboden moeten houden. Deze term komt nergens voor in het Nieuwe Testament en zelfs niet in het Oude Testament.

Antichrist
Toch zien we ook dat dit idee in toenemende mate de kerk en zelfs de maatschappij binnensluipt. Mike van On Point Preparedness gelooft dat wij als kerk door de zgn. grote verdrukking uit Matth. 24:21 heen moeten en onder andere daarin verschil ik met hem van mening (1 Thess. 5:9 vertelt juist dat wij níet bestemd zijn tot Gods toorn), maar hij laat in een korte documentaire wel duidelijk zien dat deze Noachitische wetten weleens de lijm tussen de diverse geloven kan vormen in de eindtijd en ervoor kan zorgen dat iedereen dan de nepmessias kan accepteren, zowel Joden als niet-Joden. Ik bedoel, dit zijn op zichzelf allemaal heel redelijke dingen die vrijwel elke religie waardeert als goede waarden. In de 90'er jaren ondertekende president Bush Sr. een document waarin gesteld werd dat de Noachitische geboden de pilaren waren van de Amerikaanse samenleving. En recenter werd president Donald Trump benaderd door de Joden om een dergelijk verzoek te honoreren. Ziet u dat dit geen aluminiumhoedjesgebrabbel is? Dit is écht gaande en men is hard aan het proberen om de wereld klaar te maken voor een algehele verzoening van alle religies. En ja, daar hoort ook het Jodendom bij. Want denkt u echt dat Joden een messias zullen accepteren die niet-Joods is? En op welke manier kunnen de volken rondom deze nepmessias dan dienen? Dit is de ideale oplossing. Rabbi Yisrael Ariel van The Temple Institute legt uit dat iedereen die zich niet aan deze 7 Noachitische wetten houdt, gedood moet worden. Lees het boek Openbaring van hoofdstuk 11 tot en met 17 nog eens opnieuw met deze nieuwe informatie en kijk eens hoe goed dit past? Het lastige van profetie is dat het toekomstig is en we niet alle gegevens hebben, maar uitdagend is Mike's theorie wel. Ik nodig u uit om dit voor uzelf te onderzoeken. Hieronder kunt u de volledige documentaire (ca. 30 minuten, in het Engels) bekijken. God bless!

Efeze
In zeven brieven schrijft Jezus waarschuwingen aan Zijn kerk (Openbaring 2 en 3). Op een aantal manieren is zichtbaar dat Jezus Zich hierbij verzet tegen iets wat wij tegenwoordig democratie zouden noemen. Het woord democratie is afkomstig van een samentrekking van het Griekse demos (volk) en kratein (heersen). In de eerste brief aan Efeze wordt meteen al een groep genoemd met een naam die wat uitleg behoeft; de Nikolaïeten (Openb. 2:6). Dit zou simpelweg een verwijzing kunnen zijn naar volgelingen van een man uit Handelingen 6:5 die Nikolaüs heet, maar de gangbare uitleg is dat hier een licht cryptische verwijzing wordt gemaakt naar de handelswijze van deze sekte. Want ook deze naam is een samentrekking van laos (mensen) en nikos (heerser) betekent. Het gaat hier dus om synoniemen van iets wat wij tegenwoordig democratie zouden noemen; de mensen heersen. De meerderheid beslist. En daar schuilt een gevaar in.

Smyrna
Waar 5 kerken er in deze 7 brieven kritiek krijgen, is Smyrna er één waarover alleen goede dingen gezegd worden. Wat opvalt is dat deze kerk niet rijk is in fysieke zin, maar wel in geestelijke zin (Openb. 2:9). Hoe anders is dat vergeleken met de megakerken die wij hier in het westen kennen? Ook kende deze kerk verdrukking. Dat is tevens iets dat wij niet gewend zijn. Juist de 2 kerken waarover niets slechts gezegd wordt, worden geteisterd door de zogenaamde synagoge van satan (nogmaals, zie vers 9). Blijkbaar is dit een club die graag bij Bijbelgetrouwe christenen wil binnendringen, maar wat bij deze 2 kerken (de andere kerk is die van Filadelfia) dus niet lukt. De vraag rijst dus wellicht; is dat bij de andere 5 kerken wél gelukt? En een belangrijkere vraag is misschien wel; lukt het hen bij de kerken vandaag om binnen te dringen? Volgens pastor Billy Crone zijn in de Verenigde Staten al hele kerken compleet overgenomen door satanisten. Dat lijkt nogal een boude bewering, maar onderzoek het zelf en kom tot uw eigen conclusies. Hier een link naar een seminar waarin hij dit aan de kaak stelt. Ongetwijfeld had dit niet kunnen lukken zonder democratische processen in zo'n kerk.

Pergamus
Ook in de derde brief zien we de term Nikolaïeten weer terugkomen (Openb. 2:15), waar Jezus schrijft aan de gemeente Pergamus. Wat precies hun leer is, is niet gelijk duidelijk. De verwijzing zit daarom vermoedelijk in de naam zelf. Het is net zoiets al dat ik zou zeggen: "Ik heb een hekel aan mensen die zich aan de leer van de democraten houden." Dit behoeft verder geen uitleg meer. Iedereen weet immers wat democratie inhoudt. De democratie lijkt onschuldig en voor ons Nederlanders heel gewoon en zelfs goed, omdat we het al jaren zo doen; maar bedenk de implicaties ervan eens. Het geeft de mogelijkheid om 51% van de mensen, ongeacht hun standpunten, hun mening op te dringen aan de overige 49%. Als die 51% wil dat alle christenen uitgeroeid worden, dan is dat democratisch gezien legaal. Of om even dichter bij huis te blijven; als die 51% vindt dat baby's tot 24 weken vermoord mogen worden in de buik van hun moeder, dan wordt dat als legaal gezien. Begint het al te dagen? We zitten er als christen mee opgescheept, maar dit is momenteel de wereld waar we in leven. Wen er maar niet teveel aan. Ook Forum voor Democratie kan uiteindelijk geen oplossingen bieden voor het grootste probleem; onze zondige en rebelse natuur.

Thyatira
In deze brief zien we geen verwijzing naar de democratie, maar wel naar de toekomstige Theocratie (Openb. 2:26-27, zie ook Openbaring 20:1-6). In deze verzen wordt gehint naar Jezus als Koning in dat toekomstige koninkrijk, waar wij met een ijzeren staf mogen meeregeren. Hier heerst een absoluut zerotolerancebeleid! Iemand die over de schreef gaat, wordt met een ijzeren staf terecht gewezen (zie ook Jesaja 11:1-10, Zacharia 14:16-19 bijv.) Dít is waar wij christenen smachtend naar uitzien! Een Theocratie (Theos betekent God) waarin Jezus alléén rechtvaardig regeert en wij gedelegeerde macht hebben. Top-down dus, niet bottom up. Dát is namelijk de perversie die satan ervan heeft gemaakt. Jezus vertelt in Mattheüs 6:10 dat Zijn wil geschiede, in de hemel maar uiteindelijk ook op aarde. Satan heeft er iets anders van gemaakt; "Zoals boven, zo ook beneden." Wat satanisten hiermee willen communiceren, is dat zij net als God willen worden. Het is de oeroude leugen van satan aan Eva: "Gij zult aan God gelijk zijn" (Genesis 3:5). Het is belangrijk dat we onze plek weten. Wij als Nederlanders hebben werkelijk over alles en iedereen een mening, maar bedenk dat wij uiteindelijk ondergeschikt zullen regeren onder Jezus als het Hoofd van Zijn gemeente. Híj heeft álle macht. Niet wij. En die waarschuwing kan niet beter klinken dan in dit huidige tijdperk, omdat steeds meer kerken momenteel ook gestoeld zijn op democratische processen. Hier kom ik zo uitgebreider op terug.

Sardis
We zien in deze gemeente dat het de naam heeft te leven, maar van binnen dood is (Openb. 3:1). Dit is wat er kan gebeuren als we doctrines van de democratie in onze kerkmuren toelaten. Mensen binnen de eigen gelederen krijgen mooie ideeën over hoe de kerk er uit moet komen te zien. "De kerk moet groeien in aantallen!" Een prachtig initiatief natuurlijk, maar de manier waaróp men dit wil bereiken is soms nogal discutabel. Men wil veelal een breder publiek gaan aanspreken en maakt in de prediking daarom soms compromissen met de waarheid. Er wordt steeds minder over schuld en bekering gepredikt en al snel wordt een (mega)kerk een clubje van sociale humanisten met een christelijk sausje erover. Een soort moralistisch therapeutisch deïsme. Het lijkt aan de buitenkant heel wat; iedereen is happy-clappy, maar aan de binnenkant is er totaal geen schuldbesef. En zonder schuldbesef snappen we het probleem ook niet, en daarmee de Oplossing nog minder. Is het gek dat de meeste christenen en zelfs voorgangers tegenwoordig daarom niet eens meer weten wat het evangelie nu écht is?

Filadelfia
Daarom is het voorbeeld van Filadelfia zo mooi. Dít is hoe christendom in pure zin hoort te zijn. Zij hebben Zijn Woord in acht genomen (Openb. 3:8) en Zijn Naam niet verloochend. Jezus betekent redding (Yeshua in het Hebreeuws). Niet wijzelf redden ons, iets wat veel kerken tegenwoordig presenteren (jij bent David en je kunt je problemen aan, ook al zijn ze zo groot als Goliath). Nee, alléén Jezus redt (God redde Zijn volk van Goliath en de Filistijnen middels Zijn dienstknecht David, door Zijn rechtvaardigheid uit te oefenen voor een volk dat absoluut niets bijdroeg dan bang en laf zijn). Ziet u waar het verschil ligt? Veel kerken richten ons op onszelf, met een laagje spiritualiteit. Dit terwijl we moeten geloven in Hém! We moeten de deur van de kerk dan ook niet zó breed maken dat er mensen uit de synagoge van satan in binnen kunnen komen (Openb. 3:9) want reken maar dat die in schaapskleren binnen zullen komen! Denkt u dat satan met een rode cape en een drietand uw kerk binnenkomt? Denk nog maar eens na. De gemeente van Filadelfia begreep dit maar al te goed en daarom richtte de groei van deze kerk zich vooral op de wortels. Zij hadden misschien weinig kracht (Openb. 3:8) maar waren tóch in staat Zijn woord in acht te nemen. Uiteindelijk moesten die mensen uit de synagoge van satan (even in het midden gelaten wie dat nu precies zijn) toegeven dat Jezus hén (Filadelfia) inderdaad lief had. Zij volharden (vers 10), zij houden vast wat zij hebben (vers 11) en zij zullen overwinnen (vers 12). Hóe anders is dit vergeleken met kerken tegenwoordig, waar bijv. concessies gedaan worden richting variaties in seksuele geaardheid of transgenderisme. Compromissen met Belial (2 Kor. 6:15), ofwel invloeden van New Age. De lijst is eindeloos.

Laodicea
Dit soort dingen kunnen allemaal de kerk binnensluipen als wij democratie ruimte geven in de kerkbanken. De mens is van nature geneigd tot alle kwaad, ons hart ongeneeslijk ziek en zelfs onze beste werken zijn nog als vieze vodden voor de Heer (Gen. 8:21, Jer. 17:9, Jes. 64:6). Nergens in de Bijbel zien we dan ook dat iemands hart beter wordt. Nooit! We zien dat er maar één oplossing is: een nieuw hart (Psalm 51:12, Ez. 36:26-27). Momenteel hebben wij te maken met zowel de oude als de nieuwe mens. Het vlees en de geest, zoals Paulus dat noemt. Paulus vertelt openhartig over zijn eigen strijd met de zonde in Romeinen 7. "Bedoelt u dat Paulus nog niet perfect was na zijn bekering?" Inderdaad. Paulus zélf noemt zich de voornaamste of grootste onder de zondaars, in de tegenwoordige tijd (1 Tim. 1:15). Paulus! Iemand die volgens de letter van de wet leefde en voor het vuur ging voor Jezus. Hoe ziet u het voor zich dat de mensen in de kerk mee mogen beslissen over wat zij denken dat goed is? In de gemeente van Laodicea is dit duidelijk te herkennen: In vers 17 zien we dat zij van zichzelf zeggen dat ze rijk zijn en aan niets gebrek hebben, maar Jezus antwoord hierop is dat zij geestelijk heel erg arm zijn. Hij noemt het een schande (vers 18) en bestraft hen (vers 19). Hij is zelfs buiten Zijn eigen kerk gesloten en staat op de deur te kloppen met de vraag of Hij erin mag (vers 20)! De naam Laodicea is bijzonder genoeg ook een samentrekking van laos (mensen) en dikao (rechtspreken, oordelen). De mensen hier waren ironisch genoeg degenen die oordeelden wat goed voor hen was. Ze vonden zichzelf heel rijk maar waren er in feite heel beroerd aan toe. Ziet u hoe kerken er vandaag de dag precies hetzelfde aan toe zijn?

Nogmaals, we moeten niet vertrouwen op Forum voor Democratie, maar ook niet op de ChristenUnie het CDA, de SGP of welke partij dan ook. Allemaal hebben zij hun goede dingen maar ook allemaal hun zwakke plekken en dat zal altijd zo blijven tot Jezus ons verlost van dat oude vlees (1 Kor. 15:51-52). Men heeft het idee dat onze maatschappij 'maakbaar' is. Dat wij Zijn koninkrijk wel even gaan stichten op aarde. Zonnepanelen op ons dak en een Tesla onder onze bibs. Wat een aanmatiging! Híj is Degene Die Zijn koninkrijk zal bouwen (Dan. 2:34-35, 44-45) zónder mensenhanden. Het is een omgekeerd evangelie wat ons op onszelf richt in plaats van op Jezus. Waar schuld en zondebesef plaats moet maken voor zelfhulp en eigen kracht. Wat wij uit deze 7 brieven kunnen leren; wat voor ons belangrijk is, is dat we ons nu moeten richten op wat Zijn woord zegt. Geen compromissen meer met de waarheid. Jezus ging radicaal voor ons. Gaan wij radicaal voor Hem? Ja, wij hebben naast die nieuwe natuur nog steeds onze oude natuur. Maar dat is géén excuus om maar door te gaan met zondigen (Rom. 6:1-2)! Jezus roept ons elke dag op om beter te leven naar Zijn wil. En soms moeten we hiervoor mensen teleurstellen. Wij Westerlingen hebben op de één of andere manier het idee dat we met iedereen de lieve vrede maar moeten bewaren en dat dit zelfs ten koste mag gaan van de waarheid. We leggen onszelf censuur op en spreken niet meer over zonde en schuld. Over transgenderisme, new age, noem maar op. We verbouwen de teksten tot de Bijbel zegt wat wij al van tevoren hadden bepaald wat het moest zeggen. Maar uiteindelijk zal Jezus ons ter verantwoording roepen. Als de wáre Koning. De Theocratie zal komen. En ik zie ernaar uit! Want ik vertrouw mezelf niet eens. Lees liever eerst wat Gods woord van een onderwerp zegt voor u uw eigen mening uit. En dat schrikt soms mensen af. De farizeeën werden ook afgeschrikt door Jezus' radicale boodschap. Hij noemde hen slangen (Matth. 12:34) en kinderen van de duivel (Joh. 8:44). Hij gooide zelfs de tempel overhoop (Matth. 21:12). Dat zie ik nog niet gebeuren in de kerken vandaag. Men lijkt vaak 'te vergeten' dat Jezus héél intolerant was. Juist omdát Hij liefde is, moet Hij de zonde wel hartgrondig haten. Overigens beweer ik niet dat u de kerk uit moet gaan of niet meer moet gaan stemmen. Ik wil alleen het perspectief herstellen. De aandacht verschuiven van ons 'eigen kunnen' naar wat Jezus kan. Deze maatschappij is kapot. We moeten nu goed doen tot de Koning terugkomt (Lukas 19:13). Dan zal Hij álles goed maken (Openb. 21:5), alles fiksen. Wij zijn rentmeesters, geen fiksers. Lang leve de Theocratie! Maranatha! :-)

Poerim
"Het wonder van Poerim", zo werd de erkenning van de Golan al genoemd door Netanyahu. Toch kwam het niet helemaal onverwacht. De Israëli's hadden er al langer op aangedrongen bij Trump, die na de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël weinig meer fout kon doen. En recentelijk werd in een document de status bezet gebied al opgewaardeerd naar gecontroleerd gebied, meldt de Israëlische krant Arutz Sheva. Dat voedde de speculaties natuurlijk al enorm. Het Poerimfeest is een feest dat de Joden hebben ingevoerd nadat Haman hen in het boek Esther probeerde uit te roeien. Netanyahu, geflankeerd door de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Mike Pompeo, haalde dit tijdens zijn speech aan om aan te geven dat het de Iraniërs (in het boek Esther nog het Perzische rijk genoemd) wéér niet zal lukken om de Joden uit te roeien. Hierin zinspeelde hij op de onrust rondom het Golangebied, waarin Iran een groot aandeel heeft. Met name de Libanese terreurbeweging Hezbollah fungeert als een Iraans proxyleger om dit gebied te terroriseren.

Messias
Volgens de gewaardeerde rabbi Matityahu Glazerson, die zich verdiept in zogenaamde "Bijbelcodes", is er een gerede kans dat hun messias zich op 20-21 maart 2019 zal openbaren, op het feest van Poerim. Het feit dat Trump op deze datum de Golanhoogten erkende, kan hem in bepaalde kringen dan ook bijna een messias-status opleveren. Hij wordt immers al vergeleken met de heidense koning Kores, die in de Bijbel óók de gezalfde (met een kleine letter) wordt genoemd (Jesaja 45:1). Het Israëlische woord voor gezalfde is moshiach, getranslitereerd in het Nederlands als messias. Hoe goed Trump ook is voor de Verenigde Staten en Israël, we zullen hem toch met een schuin oog in de gaten moeten houden. Dit gezien het feit dat hij Israël (en mogelijk Jeruzalem) wil verdelen en hiermee juist tégen Gods wil in handelt. Ik zeg hiermee niet dat hij de antichrist is, maar wel dat we ons niet blind moeten staren op goede dingen die iemand doet. Er kán namelijk een moment komen dat die iemand géén goede dingen meer doet. We zagen dat ook bij koning Kores. Hij erkende Jeruzalem als hoofdstad van Israël en gaf opdracht om de muren te herbouwen. Hij liet de Joden terugkeren. En de tempel herbouwen. Maar hij ging níet zover als bijvoorbeeld Nebukadnezar die uiteindelijk écht bekeerd werd (Daniël 4). Nee, Kores maakte er een gewoonte van om alle godsdiensten in zijn rijk een bepaalde gelijkheid toe te bedelen. Hij ging alle tempels in om hun goden eer te bewijzen en creëerde zo goodwill onder de bevolking. Zo wist hij slim een eenheid te smeden. Het was dus duidelijk politiek gemotiveerd. We zien dat ook bij Trump. Hoewel sommigen beweren dat hij bekeerd is, horen we hem juist dingen zeggen die het tegenovergestelde communiceren (goede werken doen in plaats van zijn zondigheid erkennen). Ook geeft hij ruimte aan andere godsdiensten in het Witte Huis. Blijf scherp. Blijf wakker.

Tempel
Een ander detail van het uitgelekte plan is dat het tempelplein niet langer meer solitair onder de regie van de Jordaanse organisatie WAQF zal vallen, maar onder een inter-Arabische groep die bestaat uit meerdere landen uit de regio. Dit is interessant omdat bijvoorbeeld de relaties met Saudi-Arabië (en 5 andere Arabische landen) enórm gegroeid zijn, en dit wellicht een opening kan brengen voor de herbouw van de tempel á la Kaufman; een tempel pal náást de Rotskoepel dus. Zo zouden de moslims nog steeds hun afgod genaamd Allah kunnen blijven aanbidden en de Joden de God van Israël. De Rotskoepel zou dan op de voormalige plek van de voorhof komen te liggen, wat een verklaring voor het '3,5 jaar vertrappen van de voorhof door de heidenen' uit Openbaring 11:1-2 zou kunnen zijn.

Slot
Al met al wordt met de dag duidelijker dat we steeds dichterbij dat moment komen dat de tempel herbouwd zal gaan worden, Jeruzalem verdeeld en de grote verdrukking begint. Diverse landen in de regio zijn namelijk erg boos om de beslissing van Trump om nu ook de Golan te erkennen als Israëlisch grondgebied en dat kan natuurlijk resulteren in een nieuwe oorlog. Er kómt namelijk een nieuwe Holocaust, met dubbel zoveel doden, vertelt Zacharia 13:8-9. In de vorige Holocaust werd 1/3e van de Joden vermoord. In de toekomende Holocaust zal maar liefst 2/3e worden vermoord. Verschrikkelijk. Maar het restant zal dan eindelijk erkennen dat Jezus de Messias is (Zach. 12:10-14). En het goede nieuws voor óns is dat wij niet eens bij die grote verdrukking hoeven zijn. Wij zijn namelijk niet bestemd tot toorn (1 Thess. 5:9). We zullen opgenomen worden voordat dit alles start. Hoe dichtbij zijn we dan wel niet als we nu al de contouren van de grote verdrukking gevormd zien worden? Maranatha! :-)

Enige tijd geleden zorgde de documentaire 'American Gospel' voor enige opschudding in de christelijke gelederen in met name de Verenigde Staten. In deze docu gaan een aantal prominente voorgangers en theologen weer terug naar de essentie van het evangelie. Want wat blijkt? Een enorm groot deel van de christenen weet niet eens wát het evangelie precies is. Veel voorgangers weten het zelfs niet eens! Soms weet men het wel te vinden in de Bijbel, maar begrijpt men het simpelweg niet. Het is immers een bovennatuurlijk iets. We kunnen er niet vanuit gaan dat iedereen de implicaties van dit goede nieuws (evangelie betekent goed nieuws) meteen begrijpt. In mijn geval duurde het 30 jaar. Als kind ben ik gedoopt. Als volwassene ben ik nóg eens gedoopt. Maar pas 10 jaar later viel het kwartje. U kunt jaren in de kerk zitten en uzelf een (wedergeboren) christen noemen. En nog steeds de boodschap missen. Dáárom deze prachtige documentaire, die ik u van harte aan kan raden.

Vooraf
De eerste 40 minuten zijn gratis te bekijken (zie de video hieronder), met 20 minuten aan getuigenissen erachter geplakt. De kern van het evangelie wordt hier goed neergezet, en tegelijk worden ook een aantal valse evangeliën ontmaskerd. De getuigenissen zijn een mengeling van 'op de set' gemaakte getuigenissen (die ik persoonlijk soms wel érg Amerikaans vind, en zelfs vermoed dat er enkele acteurs in zitten - een minpunt van deze documentaire) en getuigenissen die heel spontaan en reëel lijken. Voor de volledige versie kunt u naar Vimeo gaan, en deze huren of kopen (rechtsonder vindt u de trailer, met de optie om ook de volledige versie te huren of kopen). Persoonlijk ben ik van mening dat wij voor niets hebben ontvangen, en daarom ook voor niets zouden moeten uitdelen (Matth. 10:8). Aan de andere kant is de arbeider zijn loon waard (1 Tim. 5:17-18), maar toch voelt het gek, helemaal omdat de documentaire juist de exorbitante inkomsten van sommige sprekers aanstipt. Afijn, dat is een persoonlijke afweging en daar zal ik verder geen punt van maken. Er zijn voor deze docu ongetwijfeld namelijk ook veel kosten gemaakt.

Evangelie
Het is schokkend dat vandaag de dag bijna niemand meer weet wat nu écht het evangelie is. Men gokt maar iets, wat leuk klinkt, zoals Torben Sondergaard van The Last Reformation, die meent dat het evangelie als volgt is: Jezus volgen. Ik weet niet precies waar hij dit vandaan heeft, en het klinkt prachtig, maar het is níet het evangelie. Het woord evangelie (in het Grieks euangelion) vinden we 77x in het Nieuwe Testament. Er zijn 2 soorten evangeliën, dus daar moeten we ook niet mee in de war raken (wat bijna continu gebeurt in de kerk vandaag de dag).

Er is namelijk het evangelie van het koninkrijk (we vinden dit primair in de eerste 4 boeken van het NT), maar óók het evangelie van Paulus. Het evangelie van koninkrijk is uitsluitend voor de Joden bedoeld, zo maakt Jezus ons heel duidelijk in Matth. 10:5-7 (geïntroduceerd in Matth. 9:35). Jezus stopt met het prediken van dit evangelie omdat het Joodse leiderschap de Koning niet accepteerde en Zijn koninkrijk dus niet kon komen (Matth. 21:41-43, Handelingen 1:6-8). Dit koninkrijk zál uiteindelijk komen, omdat een toekomstige generatie Joden Jezus wél zal accepteren (Zach. 12:10-14, Rom. 11:25-26, Openb. 11:15, Openb. 20:4-6), maar pas ná de grote verdrukking (Matth. 24:21, Openb. 7:14).

Voor óns, het lichaam van Christus, introduceert Paulus echter een ánder evangelie. Hij waarschuwt ons in Galaten 1:6-9 dat dít het énige evangelie moet zijn, en dat iedereen die een ander evangelie vertelt, vervloekt is. Dat zijn nogal heftige woorden! Waarom zou Paulus dit zeggen? Omdat dit evangelie hetgeen is wat redt (Rom. 2:16 16:25, 2 Tim. 2:8). En dat is iets anders dan het evangelie van het koninkrijk, waarbij de focus op ons eigen gedrag ligt. De focus van het evangelie van Paulus ligt voor 100% op Jezus en Zijn volbrachte werk. De definitie ervan is te vinden in 1 Kor. 15:1-4:

"Verder maak ik u bekend, broeders, het Evangelie, dat ik u verkondigd heb, dat u ook aangenomen hebt, waarin u ook staat, waardoor u ook zalig wordt, als u eraan vasthoudt zoals ik het u verkondigd heb, tenzij dat u tevergeefs geloofd hebt. Want ik heb u ten eerste overgeleverd wat ik ook ontvangen heb, dat Christus gestorven is voor onze zonden, overeenkomstig de Schriften, en dat Hij  begraven is, en dat Hij opgewekt is op de derde dag, overeenkomstig de Schriften." (HSV)

De implicaties van dit volbrachte werk (dat Christus is gestorven voor onze zonden) worden elders in de zendbrieven duidelijker. Overigens was er ook overeenstemming tussen de leer van Paulus en de rest van de apostelen. In Handelingen 15 lezen we over een speciaal belegde vergadering waarbij in vers 11 duidelijk wordt dat de Joden op dezelfde manier zalig zullen worden als zij (de heidenen). Merk de volgorde hier op. Er staat niet dat wij op dezelfde manier zalig worden als de Joden (namelijk door het houden van de wet), maar dat zij nu op dezelfde manier zalig worden als wij (de heidenen), door geloof in genade alleen (Paulus legt dit uit in o.a. Efeze 2:8-9 en noemt specifiek nog eens dat hier géén werken bij horen). Waarom zou Jezus hebben gezegd dat het is volbracht (Joh. 19:30) als wij er nog iets aan toe kunnen voegen? Hij heeft immers alle werken gedaan, de wet voor ons vervuld (Matth. 5:17), en onze zonden gedragen zodat wíj Zijn rechtvaardigheid kunnen ontvangen (1 Kor. 5:21). Niet onze eigen rechtvaardigheid maakt ons zalig, door goede werken na te streven, Jezus te volgen, etc. wat an sich natuurlijk niet verkeerd is. Het maakt ons echter níet zalig!

1 Kor. 3:10-15 maakt heel duidelijk waar de goede werken horen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen het Fundament (het reddende werk van Jezus) en het materiaal waarmee we voortbouwen op dit Fundament. Aan het einde van deze tekst vertelt Paulus dat dit materiaal getoetst zal worden op vuurbestendigheid. Door goede werken kun je loon ontvangen, door slechte werken loon verliezen (vers 14-15a). Paulus maakt aan het einde van vers 15 echter héél duidelijk dat we, ingeval we loon verliezen, nog stééds behouden zijn. Hier zien we dus heel helder in beeld dat werken losgekoppeld worden van onze redding. Het is tegelijk geen mandaat om er maar op los te leven, maar een oproep om heilig te leven en derhalve loon te ontvangen.

Kritiek
In de documentaire zetten ze deze kern heel mooi neer, maar wanneer we enkele persoonlijke studies van de theologen en voorgangers uit de docu volgen, wordt duidelijk dat zélfs zij soms moeite hebben met 100% genade. Paul Washer, Ray Comfort en John MacArthur zijn namelijk nogal eens beticht van een leer die we Lordship Salvation noemen. Heerschapsredding, vrij vertaald. Dit is het idee dat we Jezus niet alleen onze Verlosser moeten maken, maar ook onze Heer. De implicatie hierbij is dat we, nadat we tot geloof zijn gekomen, Jezus Heer moeten maken over alle gebieden van ons leven. Op zich is daar niets mis mee, maar het hoort níet bij onze redding. Wat hier gebeurt, is met terugwerkende kracht toch weer iets proberen toe te voegen aan het perfect volbrachte offer van Jezus. In de documentaire komt dit gelukkig niet erg naar voren, hoewel er wel mee wordt geflirt, maar er heerst onder hen het idee dat het tot geloof komen zichtbaar zou moeten zijn door onze werken. Dit menen zij te moeten halen uit Jakobus 2:17-26. Ook hier wordt met terugwerkende kracht weer iets aan onze redding toegevoegd, omdat wij dit zouden moeten 'bewijzen' met goede werken. Maar hoeveel werken is dan genoeg? En bij hoeveel (herhaaldelijke) zonden zijn we dan nog niet gered?

Pastor John Piper, die we ook tussen de getuigenissen van de docu tegenkomen, meent dan ook dat we nooit helemaal zeker kunnen zijn of we wel werkelijk gered zijn. Johannes 5:12-13 maakt echter héél duidelijk hoe wij 100% zeker kunnen weten dat we gered zijn; namelijk doordat wij in Jezus geloven! Niet in onze goede werken waarmee we zouden moeten bewijzen dat we gered zijn. Het 'dode geloof' waar Jakobus het in Jakobus 2 over heeft, is vooral een onbruikbaar geloof. Er staat nérgens dat de persoon met een dood geloof ook zelf de eeuwige dood zal ontvangen! Ray Comfort, Paul Washer en John Macarthur denken dat wij dan wel gered kunnen zijn, en pas aan het einde van ons leven zullen ontdekken of wij wel echt gered waren (hebben wij genoeg goede werken gedaan om te 'bewijzen' dat we gered waren?) óf ze geloven dat wij onze redding kunnen verliezen.

Jezus vertelt in Joh. 3:16 echter dat wij eeuwig leven hebben. Niet krijgen, nee; hébben. En hoe kan dit leven eeuwig zijn als we het weer kunnen verliezen? Er staat immers niet dat we leven ontvangen tot we het weer verliezen. Joh. 10:28-29 vertelt dat 2 Handen ons stevig vasthouden en niemand ons daaruit kan halen. Bent u een iemand? Dan kunt u uzélf er dus ook niet uit halen. In Rom. 8:38-39 zien we Paulus naar woorden zoeken om duidelijk te maken dat niets of niemand ons kan scheiden van die liefde, wanneer wij eenmaal gered zijn! Hoeveel duidelijker moet Paulus het nog zeggen? We zijn nog steeds verzegeld met de Heilige Geest tot de dag van onze uiteindelijke lichamelijke verlossing, zélfs als wij de Heilige Geest bedroeven (Ef. 4:30)!

Paul Washer, Ray Comfort en John MacArthur denken dat afvalligheid dus resulteert in het verliezen van onze zaligheid (of het zou bewijzen dat we nooit echt gered waren). Dat er niet zoiets bestaat als een 'vleselijke christen' (iemand die gered is, maar wandelt naar het vlees en niet naar de Geest - zie Rom. 8:4). Het schokkende is echter dat er wél zoiets kan bestaan als een vleselijke christen (1 Kor. 3:1-3)! Dat een christen gered kan zijn, maar zich tóch als een afvallige gedragen! Dit lijken zij zich niet te beseffen. Tóch staat het hele Nieuwe Testament vol met voorbeelden. Neem nu de Korinthiërs. Paulus noemt hen geroepen heiligen (1 Kor. 1:2) en broeders (1 Kor. 1:10). Let op dit bijvoeglijk naamwoord geroepen. Dit communiceert vooral hun juridische positie en niet meteen de manier hoe zij leven. Dit blijkt wel uit de hoofdstukken die volgen. Er was verdeeldheid en Paulus kon tot hen niet spreken als tot volwassen christenen (hoofdstuk 3), ze waren veroordelend (hoofdstuk 4), sommigen sliepen zelfs met hun stiefmoeder (hoofdstuk 5), spanden rechtszaken aan tegen elkaar (hoofdstuk 6), aten afgodenoffers (hoofdstuk 8), betwistten Paulus autoriteit (hoofdstuk 9), deden aan afgodendienst (hoofdstuk 10), zorgden voor misstanden bij het avondmaal (hoofdstuk 11), hadden ruzie over welke gaven de belangrijkste waren (hoofdstuk 12), hadden ordeloosheid tijdens de diensten (hoofdstuk 14), maar zullen uiteindelijk wél allemaal worden opgenomen in hoofdstuk 15:51-52: "Wij zullen zullen allen veranderd worden", vertelt Paulus, in een context die overduidelijk over de opname van de gemeente gaat.

Hoe prachtig deze heren het evangelie ook vertellen in deze documentaire, ze leggen hierbij de focus via een omweg (niet heel expliciet in deze documentaire, maar bijv. wel hier of hier, waar Washer er eerlijk gezegd een beetje omheen draait, maar in zijn bekende Shocking Message is het héél duidelijk te herkennen) tóch weer op onszelf in plaats van Christus, om te bewijzen dat wij echt gered zijn. Jezus heeft het echter al bewezen. Het is volbracht. Ook zij, hoe goedbedoeld ook, kunnen toch niet helemaal met het idee van complete genade uit de voeten. Ze gebruiken termen als Jezus volgen en koppelen dit aan onze redding, maar bedenk nog eens dat Jezus in de eerste 4 boeken van het NT sprak ten tijde van het evangelie van het koninkrijk. Of strooien met termen als bekering en geven er hun eigen betekenis aan (stoppen met zondigen, volgens hen). God bekeert Zich echter tweemaal in Amos 7, deed God dan ook zonde? Natuurlijk niet. Bekering betekent primair: anders gaan denken. En dat is wat we gaan doen als we gered zijn. Natuurlijk kunnen we nog doorgaan met zondigen. Paulus zélf noemt zich in 1 Tim. 1:15 de grootste of voornaamste zondaar (in de tegenwoordige tijd), en vertelt openhartig over zijn worsteling met zonde in Romeinen 7. Het is niet de bedoeling, maar het gebeurt nu eenmaal. En door onze heiliging leren we naar de Geest te wandelen, zodat we hierin groeien.

Vleselijk
De bedoeling is namelijk niet dat wij vleselijk blijven. Het is de uitzondering, níet de regel! Het negeren van het overtuigende werk van de Heilige Geest (Joh. 16:8) zal uiteindelijk resulteren in verlies van loon, maar nóóít het verlies van onze redding (nogmaals, zie 1 Kor. 3:15). In de documentaire zien we een aantal schrijnende voorbeelden van waar vleselijk christendom ons toe kan leiden. Zo is er Benny Hinn, een charlatan die zichzelf wel een heel luxueuze levensstijl aanmeet met als argument dat God wil dat wij allemaal welvarend en gezond zijn hier op aarde. Natuurlijk zijn er voorbeelden van rijke gelovigen in de Bijbel (Abraham, Job, etc.) maar merk op dat zij eerder de uitzondering zijn dan de regel. Over het algemeen zien we dat vervolging, armoede en gevangenschap het Nieuwe Testament domineert (Joh. 15:18, Joh. 16:33). De rijkdom die wij ontvangen is primair geestelijk, doordat wij gered zijn. Verzen zoals 2 Kor. 8-9, waarin staat dat wij rijk zijn geworden door Zijn armoede, hebben primair betrekking op het reddende werk van Christus als we de context bestuderen. Het is een perversie door primair naar het fysieke hier en nu te kijken. Ja, in sommige gevallen zijn er rijke christenen. Maar als we wereldwijd kijken is dat maar een kleine minderheid. Hoe willen de welvaartsevangelisten dit uitleggen aan de vervolgde kerk in Afrika, Azië  of het Midden-Oosten? Moeten ze maar genoeg geloof hebben? Had Paulus dan ook niet genoeg geloof toen hij Trofimus ziek achter moest laten (2 Tim. 4:20) terwijl zijn zweetdoeken eerder nog zorgden voor genezing (Hand. 19:12) en hij mensen zelfs uit de dood kon opwekken (Hand. 20:9-10)? Het is duidelijk dat niet iedereen altijd geneest, en daar kunnen verschillende redenen voor zijn. Paulus bad bijv. driemaal voor genezing van zijn 'doorn' in het vlees (2 Kor. 12:7-10), maar werd niet genezen zodat hij niet trots zou worden en zich zou verheffen.

We moeten de gift niet boven de Gever stellen, en dat is wat we duidelijk zien in het welvaartsevangelie. Alsof we met een vrouw trouwen vanwege het geld dat zij heeft. Het is een vorm van afgoderij. De rest van de Bijbel wordt compleet genegeerd, maar alleen dit soort verzen worden losgeweekt van hun context en in rap tempo wordt deze theologie het grootste christelijke exportproduct van Amerika, die zijn weg naar Nederland ook allang heeft gevonden. Loop maar eens een christelijke boekhandel in. We hebben op de één of andere manier het vage idee dat alles wat daar staat, heilig en goed is. Dat daar geen dwaalleer binnen kan komen. Ik durf het tegenovergestelde te beweren. Dát is de plek waar u juist éxtra waakzaam moet zijn, omdat het verschil veel subtieler is. "Ach, een beetje anders is toch niet zo erg?" zegt u. Als u naar Vladivostok reist en uw kompas wijkt maar 1 graden af, eindigt u compleet ergens anders in Azië. Begrippen als 'God', 'liefde', 'rijkdom' en 'geluk' worden in deze kringen amper gedefinieerd maar meer als vage algemene termen het publiek in gegooid zodat het voor iedereen wat anders kan betekenen. Maar wat is de Bijbelse definitie van liefde, van rijkdom, van geluk? Wanneer we de Bijbel in haar totale context lezen, dus niet hapsnap alleen de stukjes die we lekker vinden en de korstjes laten liggen, ontstaat echter een heel ander beeld dan wat deze welvaartsevangelisten zoals Benny Hinn prediken. Het wordt in de eerste eeuw meteen al duidelijk, op Johannes na worden alle discipelen gemarteld en gedood. Johannes wordt echter wel in de gevangenis gegooid. Hadden zij niet genoeg geloof? Jazeker. Maar hun geloof was in iets anders. In Iemand anders. In Jezus alleen. Alsof een BMW ons werkelijk gelukkig zal maken. Het evangelie van Christus sneeuwt vandaag de dag echter compleet onder door het evangelie van welvaart.

Het is bijna niet te geloven, maar er zijn christenen die mensen zoals Benny Hinn ook nog menen te moeten verdedigen. Dit terwijl we vanuit de eerste hand weten hoe Benny handelt en wandelt. De gedoodverfde opvolger en neef van Benny Hinn, Costi Hinn (we zagen hem ook in de documentaire), deed een aantal jaren geleden een boekje open over zijn oom. Costi is inmiddels écht tot bekering gekomen en heeft compleet afstand gedaan van deze levenswandel en vertelt openhartig over de exorbitante bedragen die Hinn incasseert met in feite charlatanisme. Twee documentaires op respectievelijk HBO en CBC laten heel duidelijk zien wat voor kwakzalverij hij bedrijft. De producer van de eerste docu vertelt later dat bij onderzoek geen enkele van de genezingsclaims écht genezing is waargenomen. Bij de tweede docu wordt met een verborgen camera duidelijk hoe men opereert binnen de gelederen van Hinn Ministries. Mensen die naar hun idee té gebrekkig zijn (Down-syndroom, missende ledematen, etc.) worden niet doorgelaten, maar alleen mensen met vage klachten. Seculiere illusionisten kunnen het voeten langer maken etc. ook nadoen, puur door in te spelen op de psyche en zo een illusie te creëren. Dat wordt echter lastiger wanneer iemand maar één arm heeft. We hebben nog nooit een arm terug zien groeien op het podium of iemand zien genezen van het syndroom van Down. Dit betekent niet dat er geen genezing kan zijn, want ik geloof dat de gaven uit 1 Kor. 12 nog steeds aanwezig zijn in de kerk. Nog steeds genezen mensen in Jezus' Naam. Maar niet alles wat u ziet, is wat het lijkt.

Nederland
Dit welvaartsevangelie vindt zijn weg ook naar Nederland, via bijvoorbeeld de door Stichting Opwekking mede-georganiseerde Global Leadership Summit, waar vele voorgangers van allerlei kerken samenkomen om dingen te leren van zowel seculiere entrepreneurs (2 Kor. 6:15?) als welvaartsevangelisten zoals Joel Osteen (dat heb ik persoonlijk ervaren, ruim 10 jaar geleden) en T.D. Jakes. Ook christelijke boekhandels verspreiden hun welvaartsboeken, en die vinden gretig aftrek in alle kerkelijke denominaties. Dan zijn er nog de diverse christelijke conferenties waar veel kruisbestuiving is. Soul Survivor, Opwekking, 316, New Wine, etc. De kerk wordt van alle kanten aangevallen, en bijna niemand heeft het door. Neem de invloedrijke Bethel-kerk uit Redding, Californië. Enige tijd geleden werd duidelijk dat zij een wel heel bizarre vorm van necromantie beoefenen, namelijk grave-sucking. Het idee hierbij is dat men op het graf van een invloedrijke, overleden evangelist gaat liggen om zijn 'zalving' op te zuigen. De vrouw van voorganger Bill Johnson is bijvoorbeeld één van deze grave-suckers. De Bijbel verbiedt dit duidelijk in bijv. Deut. 18:10-12. Allerlei New Age-meuk komt inmiddels onder christelijke namen deze kant op. Ouija boards worden Angel boards genoemd en opeens zou het goed moeten zijn. Tarot cards worden Christalignment cards genoemd en daarmee is het plots ook geschikt voor het christelijke publiek. Zo werkt dat echter niet. Unravelations schreef al eerder een artikel over deze zorgwekkende ontwikkeling. Deze Bethel-kerk leverde bijv. enkele liederen voor onze opwekkingsbundel aan, en ik wil nu niet meteen zeggen dat u die hele bundel weg moet gooien, maar wel dat we moeten opletten met wat we zingen en niet meteen de hele subcultuur die meekomt, omarmen.

Royal Mission
Één zo'n organisatie die zich in allerlei denominaties beweegt, is Royal Mission. Ik wil hierbij niet zeggen dat iedereen die een afwijkende leer heeft meteen een wolf in schaapskleren is. Men heeft vaak de beste bedoelingen en soms is het gewoon simpelweg een gebrek aan kennis (Hosea 4:6). Want laten we eerlijk zijn, systematische theologie heeft nu niet de meeste prioriteit binnen de evangelische en pinksterkerk in Nederland. Het is vooral gericht op ervaring. In een leerboek van Royal Mission School zien we bijv. een uitnodiging om met geesten contact te zoeken (check hier), terwijl er maar één Middelaar is. Jezus (1 Tim. 2:5). We zien natuurlijk ook een duidelijke Kingdom Now-theologie (check!), die we enkele weken terug uitgebreid behandeld hebben. Men doet het voorkomen alsof wij het initiatief kunnen nemen in visioenen zoals Daniël en Ezechiël kregen, terwijl het heel duidelijk is dat God het initiatief hierin nam in de Bijbel. Daniël was gewoon thuis aan het bidden toen hij opeens een visioen kreeg (Dan. 9:20-21). Het is duidelijk dat hij hierdoor wat overvallen was. Ook Ezechiël stond gewoon tussen de mensen bij de rivier toen hij opeens zo'n visioen kreeg (Ez. 1:1). Jezus maakt duidelijk dat níemand zelf het initiatief mag nemen om zelf 'op te stijgen' dan Hij alléén (Joh. 3:13). Wat Royal Mission hier heel subtiel doet, is de deur openzetten tot astraal reizen, een zwaar occult verschijnsel (check!) Verder heeft men het over samenwerken met engelen (check), je geest te openen en te oefenen (check) en met autoriteit genezing claimen (check). De frase 'in de hemel, alzo ook op de aarde' is echter afkomstig uit het Onze Vader waar verteld wordt dat het koninkrijk er nog níet is (Laat uw koninkrijk komen)! Het is een vraag om dat koninkrijk vanuit de hemelen ook op aarde te vestigen. Dát is waar hierover gesproken wordt. Wat de Kingdom Now-aanhangers claimen, is dat wíj mee kunnen werken aan het vestigen van dit koninkrijk. Het is echter duidelijk dat Jezus Zélf, zonder mensenhanden, dit koninkrijk zal vestigen (Dan. 2:34-35, 44-45, Zach. 6:12). Het koninkrijk was er nog steeds niet in Handelingen 1:6-8, maar komt pas in Openbaring 11:15, zie ook Openb. 20:4-6. Dáárom vindt de doctrine van preterisme (het idee dat alle profetieën al uitgekomen zijn en we nu al in dat 1000-jarige rijk of zelfs Openbaring 21:4 leven) ook steeds gretiger aftrek, met alle gevolgen van dien. Ook leert Royal Mission bij monde van nota bene Gereformeerd Vrijgemaakt-theoloog Jos Douma de zgn. lectio divina (check, check en check), wat eerlijk gezegd meer op mantra yoga lijkt met een christelijk sausje erover, om dieper 'in jezelf' te komen door meditatie. Speciale technieken gebruiken om tot een diepere kennis (gnosis) te komen. Hmm.. Waar heb ik dat eerder gehoord? De definitie van meditatie die wij momenteel hebben, is echter compleet anders dan de definitie die men er in de tijd van de Bijbel aan gaf. Het is simpelweg iets overdenken. Punt. Door de hele Oosterse invloed die in de jaren '60 en '70 naar het Westen kwam, is de spraakverwarring (al dan niet bewust) ontstaan. Alles wordt op de grote hoop gegooid en zaken zoals contemplatief gebed slaan dan al snel een brug naar de Oosterse manier van mediteren (jezelf leegmaken, zie ook de waarschuwing in Matth. 12:44-45).

Lazarus
Wanneer men echter theoloog pretendeert te zijn en willens en wetens het evangelie verbouwt, dán denk ik dat de term wolf in schaapskleren terecht is. Theoloog Matthias Rouw, die betrokken is bij het EO-initiatief Lazarus meent bijvoorbeeld dat Jezus niet zozeer stierf als een losoffer voor onze schuld, maar puur om Satan, ziekte en de dood te verslaan. In zijn theologie zijn wij vooral slachtoffers, geen daders. Dit is verontrustend omdat Lazarus middels de EO gemakkelijk zijn ingang vindt bij kerkelijk Nederland, in bijv. de TV-gids Visie. Ook in het christelijke vrouwenblad Eva heb ik weleens een advertentie voor Lazarus zien staan. De kerk wordt aan alle kanten aangevallen. Uitgehold. De kern uit het evangelie gehaald. Dingen aan dat evangelie toegevoegd. Het is één grote soep geworden en er is bijna niemand meer die er nog wijs uit wordt. Iedereen die het oneens is met een afwijkende leer, wordt beschuldigd van het zaaien van verdeeldheid (alsof dat een doodzonde is, Jezus doet het Zélf in Matth. 10:34). De eenheid die we moeten zouden hebben, is in het evangelie, vertelt ook Paulus in Galaten 1:6-9. Hij vervloekt hier zelfs iedereen die een ander evangelie brengt. Ook liefde is zo'n uitgehold begrip geworden. Liefde is soms juíst iemand de waarheid vertellen. Paulus schrijft een ode aan de liefde in 1 Kor. 13. Acht hoofdstukken eerder is hij echter zéér vermanend en wil hij iemand zelfs excommuniceren. Hoe valt dit te rijmen? Simpel. We moeten onze definitie van liefde weer helder krijgen.

Heksenjacht
Begrijp me goed. Ik vind dit ook niet leuk om te schrijven. Helemáál niet zelfs. Het liefst zou ik het lichaam van Christus verenigd zien in haar doctrines. Maar dat is simpelweg niet het geval. Over kleine dingen kunnen we verschil van mening hebben, vertelt Paulus in Rom. 14. Maar als het gaat om de kérn, het evangelie, dan is Paulus héél resoluut! Hier mag absoluut niet aan getornd worden (nogmaals, zie Gal. 1:6-9). Er zullen wolven in schaapskleren komen, waarschuwt Jezus al in Matth. 7:15. Er zullen mensen komen die grote wonderen doen, geesten uitdrijven en Hem Heer noemen. En nog steeds zal Jezus tegen hen zeggen: "Ik ken u niet, ga weg van Mij" (Matth. 7:23). Ook Paulus vertelt dat er in het einde van de dagen (nu dus) sommige christenen afvallig zullen worden en luisteren naar  leringen van demonen en misleidende geesten. Ook Petrus sluit zich hierbij aan in 2 Petrus 2:1; "Maar er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, zoals er ook onder u valse leraars zullen zijn, die heimelijk verderfelijke afwijkingen in de leer zullen invoeren." Merk op dat dit dus heel stiekem gaat, dat is ook wat we zien in Nederland. Het gaat heel langzaam, heel subtiel. Merk ook op dat het een afwijking is, geen compleet nieuwe leer. Men pakt de Schrift en voegt iets kleins toe. Afijn, Petrus vervolgt in vers 2-3: "En velen zullen hen, door wie de weg van de waarheid gelasterd zal worden, op hun verderfelijke wegen navolgen. En zij zullen u door hebzucht met verzonnen woorden uitbuiten. Het vonnis over hen is reeds lang in werking en hun verderf sluimert niet." Ook hier heb ik weer een aantal woorden dik gemaakt en onderstreept. Het zijn niet weinigen, maar vélen! Kijk eens om u heen in het christelijke Westen. Zit u in een megakerk? Grote kans dat de leer dan al aangetast is. Dat is althans wel mijn persoonlijke ervaring. Het volgende woord is hebzucht. Gelukkig zijn Nederlanders hier over het algemeen wat te nuchter voor, maar in de documentaire is dit duidelijk te zien. Het kan niet gek genoeg. Televangelists Copeland en Duplantis hebben een heel arsenaal aan privévliegtuigen. Ten slotte noemt Petrus de frase 'verzonnen woorden'. Ook dit is duidelijk herkenbaar in de 'theologie' van deze welvaartspredikers. Er wordt van alles aan de Bijbel toegevoegd en uit zijn verband getrokken.

Ondertussen is dit wel het vaatje waar half christelijk Nederland uit tapt, middels TV-shows op bijv. SBS, boekenwinkels waar dergelijke boeken verkocht worden, en natuurlijk conferenties waar alles wat maar christelijk ruikt vrijwel zonder grenzen zomaar toegelaten wordt. En dáár wil ik u graag voor waarschuwen. Ik wil u niet uit de kerk trekken, ik ga zelf ook naar de kerk. Maar ik wil u wel waarschuwen. De strijd voert zich niet alleen meer af op maandag tot en met vrijdag, buiten de deuren van de kerk. Maar die geestelijke strijd voert zich steeds meer af bínnen de muren van de kerk! Ik zeg dit niet omdat ik een hater ben, maar omdat ik mijn lieve broeders en zusters liefheb. En wat is er een gebrek aan kennis! Critici worden vaak monddood gemaakt door oneliners als: "Raak de gezalfde van de Heer niet aan." Deze tekst komt uit 1 Samuël 24:10-11 en heeft totaal geen betrekking op christelijke voorgangers, maar op een Joodse koning die zeer slecht handelde, koning Saul. Bovendien ging het om het fysiek doden van deze koning wat verboden was, niet het kritiek hebben op hem. Ook hier zien we dus weer dat teksten maar al te graag uit hun verband getrokken worden, als het hun doel maar dient. Weer anderen menen criticasters de mond te moeten snoeren door te beweren dat we uit moeten kijken met kritiek hebben op de gaven van de Geest, omdat we niet altijd weten hoe Hij werkt. Dat we hierdoor het risico lopen op het plegen van de zonde tegen de Heilige Geest, de onvergeeflijke zonde. Ook deze passage gaat over totaal iets anders. Zie hiervoor dit uittreksel, paragraaf 15E, p. 34-35. Paulus en Johannes roept ons echter juist op om de geesten te onderscheiden, te beproeven of zij uit God zijn (1 Kor. 12:10, 1 Joh. 4:1). We kunnen dit doen door de Bijbel náást de woorden van zo iemand te houden. Dat heeft niks met een heksenjacht, het bewust zaaien van verdeling of altijd negatief zijn te maken. Het is een simpele opdracht die onze Heer ons heeft gegeven. Het is juíst liefdevol om broeders erop te wijzen dat zij zich op de brede weg naar het verderf bevinden. Als ik populair wilde zijn, had ik wel een andere blogformat gekozen. Dat is de weg van de minste weerstand, maar na 30 jaar vond ik dat wel welletjes. De Geest zal u in alle waarheid leiden (Joh. 16:13), en uiteindelijk zult u er niet meer tegen kunnen. U zult de zonde niet meer langer wíllen doen. U zult de leugens niet langer kunnen aanzien. Ik bid dat deze documentaire u hiertoe de ogen zal openen. Gods zegen! :-)

Tempelplein
Er is momenteel een hoop te doen om het tempelplein. U weet wel, dat plein met die glimmende gouden gruwel op de resten van Fort Antonia in het midden van Jeruzalem (want ja, er zou namelijk geen enkele steen op de andere gelaten worden, zie Matth. 24:2). Afijn, ik begrijp dat er nogal wat verschil van mening is binnen de kerkelijke gelederen over waar de tempel nu precies stond, en daar gaat het me eigenlijk helemaal niet om. Perceptie bepaalt namelijk in sommige gevallen de rol die dingen kunnen krijgen, of ze nu waar zijn of niet. Neem nu de messias die de Joden éérst zullen accepteren, dat is een naäper, een antichrist. Door hun perceptie krijgt dit geloof in deze valse messias tóch een plek in de eschatologie, zij het tegengesteld. Evenzo kan het geloof in een ongeheiligde tempel, op de verkeerde plek en uiteindelijk bezet door de verkeerde 'messias' ook een plek in de eschatologie van Israël krijgen (Openbaring 11:1-2).

Als eerste viel op in de media dat de Israëlische overheid en de Jordaanse moslimorganisatie WAQF, die belast is met het toezicht op de tempelberg, een geschil hebben over het al dan niet heropenen van de zogenaamde Gouden Poort. Deze poort, die aan de oostkant van het tempelplein ligt, is sinds de middeleeuwen dichtgemetseld maar werd recentelijk heropend door de WAQF, tegen de zin van de Joodse overheid. Dit is in het licht van de eindtijd erg interessant, omdat de heerlijkheid van God erdoor zal terugkeren (Ez. 43:1-5, 44:1-3, Zach, 14:4). Merk wel op dat er veel verschillen zijn tussen de huidige situatie en de toekomstige situatie waar Ezechiël over spreekt. Zie daarvoor dit Engelse artikel, dat hiertoe meer details geeft. Ook dit ondersteunt het idee dat de Joden misschien wel de verkeerde plek op het oog hebben en de tempel wellicht zelfs op de verkeerde plek zullen herbouwen.

Ten tweede is er een aanzwellende oproep tot een synagoge óp dit tempelplein (er was er namelijk al een ónder het tempelplein), als een soort precedent voor een derde tempel natuurlijk. Een groep van meer dan 50 lobbyisten, waaronder een gewaardeerd lid van de Knesset (het Israëlische parlement), Yehuda Glick, van Netanyahu's Likud-partij, had hiertoe onlangs overleg. Om de hele situatie rondom de tempelberg nóg complexer te maken, vertelt Netanyahu (waarschijnlijk mede vanwege de campagnetijd waarbij hij zijn rechtse achterban tevreden zal willen stemmen) doodleuk dat er geen enkele moskee meer bij mag komen op het tempelplein. U begrijpt dat de zaken tegen het einde van het 70e jaar nu wel écht op scherp worden gezet. Maar er is meer..

Vredesplan
Kushner was recentelijk namelijk op bezoek in Turkije om met (jawel) Erdogan te praten over hoe híj kijkt naar de situatie in Israël en over hoe hij vrede tussen de Palestijnen en Israëli's voor zich ziet. Over de inhoud van dit gesprek is nog niet veel bekend, maar het valt op dat Trump echt zijn best doet om de complete regio en daarmee de belangrijkste financierders van de Palestijnen hierin te betrekken. Deze ontmoeting is opmerkelijk, omdat Turkije ook deel uitmaakt van de Gog-alliantie uit Ezechiël 38 en daarmee in de toekomst dus een vijand van Israël zal worden (als het dat niet al was). De hoop op iets ánders dan een tweestatenoplossing vervliegt door dit soort berichten daarom bijna met de dag.

Rusland
Een ander prominent lid van de Gog-alliantie, Rusland, had onlangs ook een goed overleg met Israël. De relatie tussen Israël en Rusland stond enige tijd onder druk, door het incident met het neergeschoten Russische oorlogsvliegtuig, maar de relatie lijkt weer goed hersteld en Israël kreeg zelfs weer een bevestiging van Rusland dat zij inderdaad weer preventieve aanvallen op Iraanse doelen in Syrië mogen doen. Ook Amir Tsarfati van Behold Israel bevestigde dit.

Poerim
Om nog even in Russische sferen te blijven.. Russische experts uitten aan het begin van deze maand hun angst over een enorme aardbeving in de Verenigde Staten, binnen nu en 2 weken. Aangezien het artikel op 5 maart werd geplaatst, zou dit uiterlijk rond 19 maart kunnen gebeuren. Zoals zoveel voorspellingen is ook dit weer afwachten, maar het is boeiend omdat we in het boek Openbaring meerdere enorme aardbevingen zien (Openb. 6:12, 8:5, 11:13, 19, 16:18) en de opname nóg eerder komt dat die grote verdrukking. Ook begint het Poerimfeest (een feest ter ere van de redding van de Joden, te lezen in het boek Esther) een dag later (20 maart). Ook Poerim is eschatologisch zeer relevant, omdat het een model kan zijn voor die gróte verdrukking, waaruit de Joden uiteindelijk óók gered zullen worden (Zach 13:8-9, Rom. 11:25-26, Openb. 7, 14, etc.)

Ambassadeverhuizingen?
Nadat 7 staten in navolging van de Verenigde Staten al toegezegd hadden om hun ambassade te verplaatsen van Tel Aviv naar Jeruzalem, zijn er weer twee nieuwe kanshebbers, in mijn bescheiden mening. Hongarije en El Salvador. Laat me duidelijk zijn: Hongarije heeft nog niets toegezegd, maar wél is er onlangs een diplomatiek kantoor in Jeruzalem geopend. Dit communiceert feitelijk hetzelfde: dat Jeruzalem wat Hongarije betreft dé stad is waar het allemaal om draait in Israël. De andere staat waarvan ik verwacht dat zij op korte termijn iets dergelijks zal doen, is El Salvador. Zij kreeg onlangs een nieuwe president, van Palestijnse komaf. Maar laat dat u niet bedriegen! Hij is een belijdend christen en getrouwd met een Joodse. Hij is erg pro-Israël en het zou mij dus niet verbazen als El Salvador nummer 10 wordt in het rijtje van landen dat Jeruzalem zal erkennen als dé hoofdstad van Israël.

Negev
Verder is de Israëlische regering bezig om onrechtmatige bewoning in de Negev ongedaan te maken, wat in de praktijk in zal gaan houden dat maar liefst 36.000 Palestijnen uit hun woningen zullen worden gezet. Dit zal ongetwijfeld grote impact hebben op de toch al beroerde relatie tussen Israël en de Palestijnen.

Irak
Wat verder opviel in de media, was dat Debka Amerikaanse inmenging meldde in Irak, om nota bene radicale sji'itische elementen te elimineren in het land (leden van ISIS zijn soennieten, dus dit is opmerkelijk). Zowel soennieten als sji'ieten kennen radicale uitwassen. Sji'itische uitwassen zijn bijvoorbeeld de Libanese terreurbeweging Hezbollah of de radicale regering van Iran. Deze laatste is hard bezig om een 'landbrug' te maken van radicale sji'ieten om zo relatief gemakkelijk, zonder weerstand, troepen van Iran naar Israël te kunnen verplaatsen met alle gevolgen van dien. Als elke speech van de ayatollah beantwoord wordt door een spreekkoor dat 'Dood aan Amerika, dood aan Israël!' roept, laat zich raden wat er dan zal gebeuren.

Wereld
Ten slotte nog één item dat ik u niet wilde onthouden. Het heeft in directe zin weinig met Israël te maken, maar in relatie tot de eindtijd heeft het indirect álles met Israël te maken. De paus liet onlangs zijn wáre kleuren zien door te zeggen dat er één nieuwe wereldregering moet komen. Tel dit op bij de recente oproep tot één wereldreligie en we hebben ons recept voor Openbaring 13. De grote verdrukking is nabij, lieve broeders en zusters. Maar het goede nieuws is dat de opname hiermee nóg dichterbij is! Duurt deze nog maanden, weken, of zelfs dagen? We zullen het zien. Het zal niet lang meer duren, vermoed ik. Wat een gezegende hoop (Titus 2:13) waarmee we elkaar mogen bemoedigen en troosten (1 Thess. 4:18). Maranatha! :-)

"Dan zal het Koninkrijk der hemelen gelijk zijn aan tien meisjes, die hun lampen namen en op weg gingen, de bruidegom tegemoet. Vijf van hen waren wijs en vijf waren dwaas. Zij die dwaas waren, namen wel hun lampen maar geen olie met zich mee. De wijzen namen met hun lampen ook olie mee in hun kruikjes. Toen de bruidegom uitbleef, werden zij allen slaperig en vielen in slaap. En te middernacht klonk er een geroep: Zie, de bruidegom komt, ga naar buiten, hem tegemoet! Toen stonden al die meisjes op en maakten hun lampen in orde. De dwazen zeiden tegen de wijzen: Geef ons van uw olie, want onze lampen gaan uit. Maar de wijzen antwoordden: In geen geval, anders is er misschien niet genoeg voor ons en u. Ga liever naar de verkopers en koop olie voor uzelf. Toen zij weggingen om olie te kopen, kwam de bruidegom; en zij die gereed waren, gingen met hem naar binnen naar de bruiloft, en de deur werd gesloten. Later kwamen ook de andere meisjes, die zeiden: Heer, heer, doe ons open! Hij antwoordde en zei: Voorwaar, ik zeg u: ik  ken u niet. Wees dan waakzaam, want u weet de dag en ook het uur niet waarop de Zoon des mensen komen zal." (Matth. 25:1-13, HSV)

Redes
Dr. Andy Woods van het Chafer Theologisch Seminarium legt uit dat Jezus twee belangrijke redes gaf, vlak voordat Hij ging sterven. Één van die redes (Matth. 24-25) gaf hij op de derde dag van de kruisigingsweek, en gaat specifiek over de toekomst van Israël, de tempel, Jeruzalem,de grote verdrukking en de komst van het koninkrijk, etc. De andere rede (Joh. 13-17) gaf Hij op dag 6 van de kruisigingsweek en gaat primair over de tussenliggende periode, vanaf het moment dat de Heilige Geest komt, de kerk ontstaat, tot aan het moment dat deze weggenomen wordt met de opname. Er zijn veel verschillen te noemen. De rede uit Matth. 24-25 is op de Olijfberg. De rede uit Joh. 13-17 vindt plaats in de bovenkamer bij het Pascha. De rede uit Matth. 24-25 vormt één integraal geheel, maar is door latere kopiisten opgedeeld in twee stukken. Dit zorgt bij de lezers soms voor een loskoppeling in hun gedachten, maar bedenk dat die indeling niet origineel was, maar later toegevoegd door mensen met de beste bedoelingen. Dat pakt soms goed uit, maar soms ook niet. In Mattheüs 23:37-39 zien we hoe deze rede geïntroduceerd wordt.

Afscheid
Wat we hier zien, is een afscheid van de staat Israël zoals die tot dan toe was. Omdat het Joodse leiderschap haar Koning afwees, vertelt Jezus wat hen te wachten staat. Dit gaat over Israël. Niet over de kerk. Omdát zij haar Koning afwezen, zullen ze gedisciplineerd worden, zoals in Deuteronomium 28:15-68 al was voorspeld. Jezus vertelt vervolgens dat zij Hem niet meer zullen zien, totdat zij Psalm 118 zullen zingen als een welkom voor de Koning, onze HEER Jezus. Dit vloeit heel mooi door in de rede op de Olijfberg in Mattheüs 24 en 25, waar Jezus uitlegt hóe zij tot dit berouw en inzicht zullen komen. Door grote benauwdheid, grote verdrukking (Jer. 30:7, Matth. 24:21, Hosea 5:15, 6:1-3, Zach. 12:10-14). De rede uit Mattheüs 24-25 gaat dus overduidelijk over de mechanismen, de omstandigheden die ertoe leiden dat Israël haar Messias zal accepteren. Woods redeneert derhalve dat áls we waarheden over de opname willen leren, we in de goede vijver moeten vissen. We moeten hiervoor in Joh. 13-17 gaan zoeken, niet in Matth. 24-25. Kijk bijv. naar Joh. 14:1-3.

Mattheüs 24
Je moet deze rede, die eigenlijk al aan het einde van hoofdstuk 23 begint, dus als één geheel lezen. Anders begin je halverwege en snap je de context misschien niet. Wanneer we beginnen te lezen in hoofdstuk 24, valt als eerste op dat er een vraag komt over de tempel, héél Joods (vers 1-2). Dit is niet iets wat heel erg leeft bij christenen. In vers 9 vertelt Hij Zijn publiek dat zij (Israël) door alle volken (ethnos in het Grieks) zullen worden gehaat. Dit gaat overduidelijk niet over de kerk, want dat is geen ethnos, geen echt volk, maar een groep mensen uit alle volken. Het zijn juist de andere volken die dat éne volk haten. Ook staat er bij dat zij overgeleverd worden aan verdrukking, iets wat specifiek aan Israël is beloofd in bijv. Jeremia 30:7, Amos 5:18-20, Zefanja 1:14-18, weliswaar in andere bewoordingen. Misschien twijfelt u nu nog steeds. Lees dan verder in Matth. 24:14, waar het over het evangelie van het koninkrijk gaat. Voor wie is dat evangelie? Het antwoord dáárop vinden we in Mattheüs 9:35 en 10:5-7. Het is exclusief voor de Israëlieten bedoeld! Vers 15 gaat over de gruwel op de heilige plaats, ofwel de tempel. Vers 16 gaat over Judea, ook al zo Joods. Vers 20 heeft het over de sabbat. Dit is iets héél Joods, want christenen hoeven de sabbat niet eens te vieren (Kol. 2:16-17), ze vieren de rustdag vaak juist op de eerste dag van de week, op zondag. Vers 22 heeft het over de uitverkorenen. Dat is Israël (Deut. 7:6, Psalm 135:4, Jesaja 41:8-9, Amos 3:2), want wij zijn dan misschien aangenomen, we waren oorspronkelijk niet Gods uitverkoren volk. Ook vers 24 heeft het weer over de uitverkorenen. Vers 30 spreekt over de stammen van de aarde (Grieks: gé) die rouw bedrijven. Het Griekse woord gé kan ook land betekenen en wordt soms dan ook vertaald als land in de context van Israël (Matth. 2:6, 20, 21, etc.) of Juda. In het licht van Zacharia 12:10-14 is het daarom logischer om dit te vertalen als de 'stammen van het land' die rouw zullen bedrijven. Vers 32 gaat over de vijgenboom, ook al een symbool voor Israël (Jer. 24 bijv.) De verzen erop lijken over de opname te spreken, maar gaan níet over ónze opname. Het gaat hier over de opname van de wraak (Openbaring 14:17-20). Degenen die weggenomen worden, zijn juist het slechts af! Matth. 24:36-39 geeft ons namelijk de context, de bril waardoor wij deze wegname moeten lezen: In de tijd van Noach waren degenen die weggenomen werden door de zondvloed (vers 39) namelijk slecht af. Het woord aangenomen uit vers 40/41 is dan ook ongelukkig gekozen, maar kan hier beter vertaald worden als weggenomen. Het Griekse woord paralambano, dat we hier tweemaal vinden, wordt bijv. in Matth. 4:5 gebruikt voor Satan die Jezus meeneemt, in Matth. 12:45 voor demonen die andere boze geesten meenemen en in Mattheüs 27:27 voor de soldaten die Jezus meenemen. Ook Matth. 13:30 vertelt dat het onkruid éérst verzameld wordt en verbrand. De achterblijvers mogen vervolgens Jezus' koninkrijk betreden. Het is ook consistent met de eerdere verzen, waar gesproken wordt over de periode ná de grote verdrukking (vers 29) en waar de engelen de uitverkorenen (Israël) vanuit de vier windstreken of hoeken van de aarde om het restant te verzamelen (vers 31). Merk op dat de dode lichamen al éérder werden weggenomen door de gieren (vers 28).

Mattheüs 25
Als het eerste gedeelte van de Rede of de Olijfberg dus over Israël en haar eschatologie gaat, gaat het tweede gedeelte dat natuurlijk ook. We gaan niet opeens met die stijl breken, puur omdat iemand aan het einde van de middeleeuwen daar het getal 25 tussen heeft gezet. Als eerste valt op dat hier niet over één vrouw gesproken wordt, zoals Paulus in Efeze 5:22-33 doet als hij over de gemeente spreekt, maar over 10 maagden. Deze term is niet gebruikelijk voor de gemeente, laat staan in meervoud. We worden eerder voorgesteld als de bruid van Christus, dan als de bruidsmeisjes. Efeze 5:22-33 zinspeelt daarop. Dit terwijl Johannes de Doper juist zinspeelt op het feit dat hij een 'vriend van de Bruidegom' is (Joh. 3:29). Met al deze gegevens ontstaat het idee aldus dat Israël bij de inner circle van de Bruidegom hoort (ook Openbaring 14:3-4 in relatie tot Openbaring 7:3-8 laat héél duidelijk zien dat deze maagden Israëlieten zijn), maar dat de gemeente een nóg bijzonderdere plek heeft, namelijk het lichaam van Christus of zelfs de bruid van Christus. Hier kom ik later nog verder op terug. Eerst wil ik door naar het volgende ankerpunt.

Koninkrijk
Het gaat hier over het koninkrijk der hemelen, en merk op dat we in het vorige hoofdstuk al een bepaalde chronologie zagen van de grote verdrukking (24:21) tot zelfs ná de grote verdrukking (24:29). Dit terwijl wij wéten dat we als christenen helemaal niet eens door die verdrukking heen hoeven (zie het e-book van Unravelations voor een uitgebreide bespreking hiervan). Wat hier gebeurt is een ingezoomde paragraaf waarin middels een parabel duidelijk wordt gemaakt hóe de Israëlieten hun beloofde, toekomstige koninkrijk zullen betreden. Jezus zoomt hier in op twee groepen mensen. De éne groep zal wél naar binnen mogen, de andere groep niet. Nérgens in de tekst lees je iets over een opname naar de hemel (1 Thess. 4:13-18), over een wederopstanding (1 Kor. 15:51-52). Hier is iets héél anders aan de hand. Ook zien we nergens dat de Bruidegom vanuit de hemel op de aarde komt, want Hij is reeds op de aarde om een ontmoeting te hebben met deze bruidsmeisjes. Als u bovendien van mening bent dat alleen de 'waardige christenen' mee mogen, is niemand van deze dames een kandidaat, want ze vielen allemáál in slaap (vers 5). Daarenboven, als u denkt dat olie hier symbool staat voor de Heilige Geest, begrijpt u de doctrine van Efeze 4:30 niet. We zijn en blijven verzegeld tot de dag van onze verlossing, ook al bedroeven wij Hem. Niet tot de dag dat wij onze redding verliezen. Het ontvangen van de Heilige Geest is een onvoorwaardelijke belofte aan de gelovige (Hand. 2:38, Ef. 1:13-14, 4:30, 1 Kor. 12:13, etc.)

Bruiloft
Waar gaat het hier in Mattheüs 25 dan over? Wel, aan het einde van de grote verdrukking zullen er overlevenden zijn (Matth. 24:22, Zach. 13:8-9,). Israëlieten, maar ook heidenen (Zach. 14:16-19). Deze gelijkenis is een manier om te communiceren hoe Jezus om zal gaan met deze overblijvers. Wélke mensen geloven en welke niet. In de eerste 13 verzen van Mattheüs 25 zien we de focus op Israël, in de laatste verzen (31-46) van dit hoofdstuk zien we de focus op de heidenvolken. Telkens is er die tweedeling. Merk ook op dat deze gelijkenis perfect parallel loopt met de situatie in Openbaring 19. De vrouw van Christus is gereedgemaakt (vers 7-8). In vers 9 zien we dat er ook mensen geroepen zijn tot het avondmaal van de bruiloft. Er is dus de Bruidegom (Jezus), de bruid (de gemeente) maar ook de genodigden (Israël). En dat vlák voor het moment dat Jezus zal gaan regeren voor 1000 jaar in dat nieuwe koninkrijk (Openbaring 20), maar tegelijk aan het einde van de verdrukking (de zgn. grote hoer is geoordeeld, zie vers 2). Zie ook het overzicht hierboven.

Samengevat:

1. De context in Mattheüs 25 is overduidelijk Israël.
2. De kerk was nog niet eens geboren en de opname nog een mysterie (1 Kor. 15:51-52)
3. Het vindt plaats op een heel ander moment (een andere dispensatie)
4. Er staat niets over wederopstanding of een opname naar de hemel in deze tekst.
5. We zijn gered vanaf het moment dat we geloven in Jezus (Ef. 2:8-9, 1 Joh. 5:12-13)
6. Niets kan ons daarna meer van Hem scheiden (Rom. 8:38-39, Joh. 10:28-29)
7. We zijn verzegeld met de Heilige Geest tot de dag van onze verlossing, zelfs als we Hem bedroeven (Ef. 4:30)

Postscriptum 1: Voortschrijdend inzicht heeft mij recentelijk de nieuwe informatie opgeleverd die u kunt lezen aan het einde van de 7e paragraaf (Mattheüs 24), dat de tekst hier níet over de opname van de gemeente gaat maar de wegname van de goddelozen. Hoewel de tekst hier op zichzelf wel aanleiding toe lijkt te geven, doet de context anders vermoeden. In een nieuwe uitgave van het e-book '49 Redenen' zal dit gewijzigd worden.

Postscriptum 2: Merk op dat de gemeente in Efeze 5:22-33 vergeleken wordt met de vrouw van Christus. Er zullen christenen zijn die namelijk beweren dat Israël de vrouw van God is. Dat is geen tegenstelling. Israël is de vrouw van God en de gemeente de vrouw van Christus. U zult Openbaring 19 dan ook op die manier moeten lezen. Weer andere zullen beweren dat de 'bruid' het Nieuwe Jeruzalem is, door af te gaan op een tekst in Openbaring 21:9 en hetgeen daarna volgt. Dit lijkt tot op zekere hoogte een geldig argument, maar besef wel dat niet álles in Openbaring 21 op en top Israëlitisch is. Het veelvuldig gebruik van het getal 12 lijkt dat te communiceren, maar er is méér. In de brief aan de Turkse gemeente van Filadelfia wordt beloofd dat ook zij de naam van dat Nieuwe Jeruzalem zullen ontvangen (Openb. 3:12). We kunnen dus niet concluderen dat het Nieuwe Jeruzalem exclusief over Israëlieten gaat. Het gaat over zowel Jood als niet-Jood (Rom. 10:12). Er komt namelijk een moment dat God alles in allen zal zijn (1 Kor. 15:28), de eeuwigheid dus. Dit zijn lastige dingen om te begrijpen (2 Petr. 3:16) maar bid ervoor en bestudeer alles nog eens een keer voor uzelf onder leiding van de Heilige Geest. Het is niet mijn doel u te vertellen wat u moet vinden, maar om u tools aan te reiken om een helderder zicht te krijgen op Gods woord.

Bovenstaande is een uittreksel uit een studie van dr. Andy Woods en Jim McGowan. God bless! :-)

Grote verdrukking
Wanneer we deze tekst oppervlakkig lezen, lijkt het alsof er een voorwaarde zit aan de 'bewaring voor het uur van de verzoeking die over de hele wereld komen zal'. Laat dit woord verzoeking u niet misleiden. Het is een synoniem voor die 7-jarige grote verdrukking (Matth. 24:21, Openb. 7:14), aangezien er specifiek bij staat dat het over de hele wereld komen zal. Dit geeft ook al aan dat deze brief aan Filadelfia niet alleen aan díe specifieke gemeente in Turkije geschreven werd, maar dat er een diepere boodschap in verborgen ligt voor een toekomstige type kerk die dezelfde karaktereigenschappen deelt. Ook het woord uur moet niet als een letterlijk uur gezien worden. In het Grieks staat hier het woord hora, wat een veel ruimere semantiek heeft. Voor uitleg waarom die periode 7 jaar duurt, zie ook pagina 11 en 12 van het e-book van Unravelations over de opname. Alles bij elkaar gaat het hier dus niet over algemene verdrukkingen die van alle tijden zijn (Joh. 16:33), maar over een specifieke periode die hier hét uur van de verzoeking wordt genoemd. Hoeveel hét uur van de verzoeking zijn er? Juist. Één. Om dit nog eens extra duidelijk te maken wordt ook nog eens gezegd dat dit uur van de verzoeking over de hele wereld komen zal. Maar hoe zit het nu met die voorwaarde? Geldt dit alleen voor degenen die volharden?

Problemen
Er zijn echter 8 theologische problemen met zo'n partiële opname. Allereerst zien we in de Bijbel dat de geestelijke zegeningen enkel en alleen afhankelijk zijn van Zijn genade en niet van onze eigen inspanningen (Ef. 2:8-9). Ten tweede zien we dat er in het Oude Testament al typologieën zijn van mensen die nogal vleselijk leefden (Gen. 19:30-38) en tóch gered werden van Gods oordeel, (Gen. 19:22) omdat God hen rechtvaardig verklaarde (2 Petrus 2:7-9). Niet omdat Lot nu zo rechtvaardig leefde, maar omdat hij rechtvaardig verklaard was. Zo werkt dat ook bij ons. We worden niet rechtvaardig verklaard omdat wij zo goed leven, maar omdat Hij zo goed leefde (Rom. 3:23-24, Matth. 5:17, 2 Kor. 5:21). We hoeven alléén maar daarin te geloven en we zijn gered (Ef. 2:8-9). De partiële opnemers zijn het hiermee oneens, omdat dit volgens hen een mandaat voor goddeloosheid zou kunnen zijn. Dat is echter onzin (Rom. 6:1), want zo werkt dat in een relatie ook niet. Wanneer wij onze partner trouw beloven in goede en slechte tijden, tot de dood ons scheidt, is dat toch ook geen vrijbrief om vreemd te gaan tot we een ons wegen? Nee. Het is een logische reactie op zo'n onvoorwaardelijke daad van liefde en trouw om die op een gelijkwaardige manier te beantwoorden. Een zelfverloochenende liefde terug te geven. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen. En zo werkt dat ook in de relatie tussen God en mens. Waar de man en de vrouw uiteindelijk kunnen scheiden omdat één van beiden er niet meer tegen kan, is de standaard van het Goddelijke model heel helder in Efeze 5:22-33. Waar onze liefde en trouw tekort schiet, zal de liefde en trouw van God dat nóóít doen (Matth. 7:9-11, 2 Tim. 2:13). Ook al leven wij naar het vlees en niet naar de Geest (Rom. 8:4), dan nóg noemt Paulus ons zijn broeders (1 Kor. 1:10). Neem nu de gemeente van Korinthe (reden nummer drie). Paulus noemt hen geroepen heiligen (1 Kor. 1:2). Let op dit bijvoeglijk naamwoord geroepen. Dit communiceert vooral hun juridische positie en niet meteen de manier hoe zij leven. Dit blijkt wel uit de hoofdstukken die volgen. Er was verdeeldheid en Paulus kon tot hen niet spreken als tot volwassen christenen (hoofdstuk 3), ze waren veroordelend (hoofdstuk 4), sommigen sliepen zelfs met hun stiefmoeder (hoofdstuk 5), spanden rechtszaken aan tegen elkaar (hoofdstuk 6), aten afgodenoffers (hoofdstuk 8), betwistten Paulus autoriteit (hoofdstuk 9), deden aan afgodendienst (hoofdstuk 10), zorgden voor misstanden bij het avondmaal (hoofdstuk 11), hadden ruzie over welke gaven de belangrijkste waren (hoofdstuk 12), hadden ordeloosheid tijdens de diensten (hoofdstuk 14), maar zullen uiteindelijk wél allemaal worden opgenomen in hoofdstuk 15:51-52: "Wij zullen zullen allen veranderd worden", vertelt Paulus, in een context die overduidelijk over de opname van de gemeente gaat.

Het vierde probleem is dat het Lichaam van Christus op deze manier verdeeld wordt (1 Kor. 1:13), wat onlogisch is en het vijfde probleem is dat hiermee sommige gelovigen wél Gods wraak moeten ondergaan, wat indruist tegen bijv. 1 Thess. 1:10. Het zesde probleem is dat de rechterstoel van Christus (2 Kor. 5:10) overbodig wordt. Álle gelovigen die opgenomen zijn, zijn immers 'waardig' volgens de partiële opnemers. Één van de eerste dingen die gebeurt na de opname, is het ontvangen van de kronen. De 24 ouderlingen, die een model zijn van alle christenen uit alle landen en talen (Openb. 5:8-10) hebben direct ná de opname (Openb. 4:1) hun kronen al ontvangen (Openb. 4:10). De kronen zijn een manier om loon te communiceren in het Nieuwe Testament. In tegenstelling tot ons fundament van redding, die alléén Christus kan leggen (1 Kor. 3:10-11) is er óók nog zoiets als werken waarmee men kan voortbouwen op dat fundament. Men kan met onvergankelijke materialen verder bouwen (goud, zilver en edelstenen), maar ook met vergankelijke materialen (hout, hooi en stro). Het oordeel bij de rechterstoel zal echter als een verterend vuur zijn (1 Kor. 3:12-15) en alle vergankelijke of vleselijke werken zullen verbranden. Lees deze tekst goed en merk op dat alleen de werken zullen verbranden. Níet de gelovige. Paulus maakt dit nog eens extra duidelijk door te zeggen dat deze gelovige wél behouden zal worden, maar als door vuur héén. Het zevende probleem is dat de partiële opnemers nooit helemaal exact uit kunnen leggen hoeveel waardigheid, volharding of geestelijke volwassenheid er precies nodig is om met de opname mee te mogen. Dat is niet echt een werkbare theologie. Het achtste probleem is dat deze partiële opnemers zichzelf in de praktijk altijd beschouwen als waardig om met de opname mee te gaan. Om de één of andere reden zijn zíj wel altijd goed genoeg. Ik heb nog nooit gehoord dat mensen die in deze theologie geloven, zichzelf hiervan uitsluiten. Het zijn altijd de ánderen die slecht leven. Een soort neofarizeïsme (Lukas 18:9-14). Het is heel bevooroordeeld, zonder objectieve maatstaf. Teksten zoals Mattheüs 5:48 worden door zulke christenen kundig gemeden of 'anders uitgelegd' omdat ze anders een beetje zenuwachtig worden of zij zélf wel waardig genoeg zijn.

Voorwaarde
Wat moeten we dan met het eerste gedeelte van vers 10 uit Openbaring 3? Spreekt de Bijbel zichzelf dan niet tegen? "Nee", vertelt dr. Andy Woods van het Chafer Theologisch Seminarium. Hij noemt de volgende overweging: Hoofdstukindeling, versindeling en zelfs interpunctie is niet aanwezig in de originele Griekse tekst. Het zijn allemaal manieren die latere kopiisten hebben bedacht om de tekst overzichtelijker te maken. De punt waarmee vers 9 eindigt, zou eigenlijk beter een komma zijn, omdat dit 1. een veel logischere flow geeft van de tekst en 2. is het in het Grieks zéér ongebruikelijk om een zin met een causaal voegwoord zoals omdat te beginnen. Verzen 9 en 10 zouden dus beter als volgt kunnen worden opgeschreven:

"Zie, Ik geef u enigen  uit de synagoge van de satan, van hen die zeggen dat zij Joden zijn en het niet zijn, maar liegen. Zie, Ik zal maken dat zij komen en aan uw voeten aanbidden en erkennen dat Ik u liefheb, omdat u het woord van Mijn volharding hebt bewaard. Ik zal ook u bewaren voor het uur van de verzoeking, die over heel de wereld komen zal, om hen die op de aarde wonen te verzoeken."

Dat Woods dit niet uit zijn duim zuigt, wordt wel duidelijk als we andere vertalingen bestuderen zoals de Wycliffe-vertaling of MacDonald's Idiomatic Translation (MIT). Ook zij hebben dezelfde overweging gehanteerd bij hun vertaling. Het causale voegwoord krijgt hiermee een heel andere functie en slaat opeens op het vers ervoor, wat heel natuurlijk leest en helemaal in overeenstemming is met de acht punten van kritiek die we hiervoor noemden. Het feit dat de vijanden van de Filadelfiërs aan hun voeten zullen knielen, is hiermee een soort 'beloning' omdat zij het woord van Gods volharding hebben bewaard. Einde van deze gedachte. Volgende gedachte: "Ik zal ook u bewaren voor het uur van de verzoeking, die over de hele wereld komen zal, om hen die op de aarde wonen te verzoeken."

Verzoeking
Woods merkt verder op dat er duidelijk staat dat we bewaard worden voor het uur van de verzoeking, niet dóór het uur van de verzoeking. In andere woorden, we worden beschermd voor die grote verdrukking, we hoeven er niet dóór. Sommige christenen denken namelijk weer dat wij wél door de grote verdrukking moeten, maar dat druist in tegen bijv. 1 Thess. 5:9 waar staat dat wij niet bestemd zijn tot toorn. In Openbaring 6:16 zien we dat die grote verdrukking (Openb. 7:14) een onderdeel is van de toorn van het Lam. Toch merken deze christenen dan heel spitsvondig op dat wij wel door deze verdrukking heen kunnen en de toorn van het Lam niet zullen ondervinden, omdat wij bovennatuurlijk beschermd zijn. Aan deze christenen kunnen we de volgende dingen vragen cq. opmerken:

1. Als Jezus ons zal beschermen door deze periode, waarom communiceert Hij dat dan niet zo?
2. Een betere manier om dit in het Grieks te communiceren zou zijn door het woord en (in) of dia (door) te gebruiken, in plaats van het woord ek, wat juist het idee overbrengt van complete onttrekking. We zien deze woorden en of dia echter niet, maar wél het woord ek. Ook in Mattheüs 7:5 zien we bijvoorbeeld dit woord ek in de grondtekst (haal eerst de balk uit -ek- uw oog), waarbij het overduidelijk is dat die balk niet beschermd blijft in het oog, maar er écht fysiek uitgenomen moet worden.
3. Als we over gelovigen in het boek Openbaring 6 lezen, zien we dan ook écht dat zij beschermd worden tegen verdrukking, verzoeking of toorn? Absoluut niet. Ze worden afgeslacht (Openb. 6:9), vervolgd door Satan (Openb. 12:17) en zelfs overwonnen (Openb. 13:7) of onthoofd (Openb. 20:4). In enkele gevallen zien we inderdaad dat God de Zijnen beschermt dóór de verdrukking heen, maar het betreft hier dan een groep die we Israël noemen (Openbaring 7, 14), als een parallel met het land Gosen in de tijd van de plagen van Egypte (Ex. 7-12). De heiligen die we in de verdrukking tegenkomen zijn overigens een nieuwe groep, die tot geloof zijn gekomen tijdens de verdrukking. Het woord kerk, in het Grieks ecclesia, dat Paulus telkens gebruikt om ons aan te spreken tijdens de bedeling of dispensatie van de genade leven, zien we in hoofdstuk 6 tot en met 19 namelijk nergens meer terug. Het gaat hier telkens over 'heiligen'. De kerk is verdacht absent in de hoofdstukken die onmiskenbaar de grote verdrukking markeren!
4. De belofte is dat we behouden worden voor het uur, ofwel de complete periode, van de verzoeking. Dit vernietigt het argument van de zogenaamde pre-wraak-opname, ofwel het idee dat wij christenen door een deel van de grote verdrukking moeten, maar dat we behouden worden voor het laatste stukje (de échte wraak). Nee, we worden behouden voor de complete periode van 7 jaar! We worden niet alleen behouden voor de moeilijkheden van de grote verdrukking, maar we worden zelfs behouden voor de hele periode van de grote verdrukking! De enige manier om dit te kunnen ontvluchten is door van de aarde weggenomen te worden.
5. Het woord verzoeking hier is in het Grieks peraizo, waarbij de partiële opnemers natuurlijk meteen zullen denken aan een soort verzoeking die God doet bij de Zijnen, om te zien of zij gehoorzaam zijn. Maar dat is niet wat hier bedoeld wordt. In Jakobus 1:13-14 lezen we dat geen enkele gelovige door God verzocht (peraizo) wordt op zo'n manier. We zien echter wél dat God valse apostelen (ongelovigen) op zo'n manier benadert, om hen te exposeren, in Openbaring 2:2. Zodat duidelijk wordt wie zij zijn; bedriegers. Ook hier wordt het woord peraizo weer gebruikt. Het wordt dus op een tegengestelde manier gebruikt. Dát is dus de reden dat wij hier niet eens kunnen zijn, omdat God ons niet op zo'n manier (peraizo) verzoekt. Hij wil juist níet dat wij falen. Dat wij geëxposeerd worden.
6. 'Hen die op de aarde wonen' is een term die we telkens tegenkomen in het boek Openbaring. Het is een technische term om hén te beschrijven, die de aarde beschouwen als hun thuis. Het zijn ongelovigen. Wij als gelovigen zijn namelijk pelgrims, dit niet níet ons thuis (Hebr. 11:13-16). Wij zijn gasten, bijwoners, vreemdelingen. De verzoeking komt voor hén. Niet voor de kerk. Jezus specificeert dus héél duidelijk voor wie deze verzoeking bedoeld is. Als dit een algemene uitspraak was, was die extra informatie zinloos geweest. Deze 'aardbewoners' of 'zij die op de aarde wonen' zijn niet in het boek van het Leven opgeschreven. Zie Openb. 13:8, 17:8 bijv. De term wordt maar liefst 11 keer gebruikt in 9 verzen en het refereert altijd aan ongelovigen (Openb. 3:10, 6:10, 8:13, 11:10, 13:8, 12, 14, 14:6, 17:8), aan een koppig stel zondaren. Als God ons door deze periode zou laten gaan, zou dat dus Zijn hele doel in de war brengen. De verzoeking is namelijk niet voor ons bedoeld!
7. Hoe zal Jezus ons uit deze verzoeking bewaren? Wat is hiervoor het mechanisme? Op welke manier gebeurt dit? Er is maar één mogelijke uitleg: door ons compleet weg te nemen uit deze wereld. Een opname dus. Het vers erop maakt dit heel duidelijk (Openb. 3:11). Jezus vertelt hier dat Hij spoedig komt en dat wij wat wij hebben, goed vast moeten houden zodat niemand onze kroon afpakt. Het gaat hier niet over onze redding, maar over ons loon (een kroon). De opname en het oordeel van de rechterstoel (2 Kor. 5:10) komt eraan. Ook dit vers maakt dus nog eens duidelijk dat er een mogelijkheid is dat wij loon verliezen. Niet dat wij zélf verloren gaan. Nee, ons loon.

Bovenstaande is een uittreksel uit een studie van dr. Andy Woods. Ik wens u Gods zegen toe :-)

Vredesplan
Terwijl vredesmakelaars Greenblatt & Kushner hard bezig is om de buurlanden warm te krijgen voor het komende vredesplan, liet Netanyahu's coalitiepartner Naftali Bennett vanochtend weten dat hij het vreemd vindt dat alle omliggende landen al op de hoogte zijn gebracht van het vredesplan, maar dat Israël nog in het duister tast. Hij vroeg zich hardop af waarom Israël dit zo vlak voor de verkiezingen nog steeds niet weet. "Mogen we niet weten waar we voor stemmen?" Hij richt zijn pijlen hiermee op Trump. "Laat  mijn mensen het weten!" riep hij, in een zinspeling op Exodus 8:20b. Volgens Kushner wordt het een plan dat een grote prioriteit geeft aan grenzen. Het zal geen plan worden van lege woorden, maar juist een heel concreet werkbaar plan, vertelt hij in een interview.

Verkiezingen
Netanyahu is er echter niet zo zeker op, en overweegt om direct met Abbas over vrede te onderhandelen om zo een eventuele grote teleurstelling bij zijn achterban te voorkomen. Dit vertellen bronnen die nauw toegang hebben tot Netanyahu. Mogelijk voelt hij de spanning die rondom de verkiezingen hangt en wil hij zijn kansen niet aan het lot overlaten. Er zijn de beschuldigingen rondom vermeende corruptie en nu ook drie linkse partijen die samen zijn gevoegd met vooral één doel: Netanyahu onttronen. En mogelijk met succes; want ze staan in de peiling met hun nieuwe partij 'Blauw en Wit' meteen op 1. We zullen de komende tijd zien hoe het allemaal uit gaat pakken, maar één ding is zéker. We leven in spannende en bijzondere tijden! Maranatha! :-)

Ik zal nu niet direct beweren dat iemand die geloof in Kingdom Now! (de leer dat het koninkrijk waar in zowel het Oude als Nieuwe Testament veelvuldig gepraat wordt, er nú al is, in geestelijke vorm) of preterisme niet gered is. Vaak zijn het heel oprecht gelovige christenen die deze wereld een betere plek willen maken. En dat valt alleen maar te prijzen. De hermeneutiek achter hun theologie rammelt echter aan alle kanten en wordt zo een opmaat voor de éne ketterij na de andere. De derde en laatste stap eindigt dan bij bijvoorbeeld het ontkennen van Satan, fullblown vervangingsleer of zelfs het betwisten van basale soteriologische doctrines. En dát raakt de kern van het evangelie. U kunt me niet bozer krijgen.

Waar ik in eerste instantie een antwoord heb gegeven op preterisme middels een vrij ultradispensationele benadering (dit leg ik later uit), wil ik met dit boek graag een nuancering aanbrengen. Want er zijn inderdaad dispensaties (periodes waarin God op verschillende manieren in verschillende tijden met mensen omgaat, zie ook Hebr. 1:1) in de Bijbel, maar in mijn eerste versie zitten een aantal ultradispensationele elementen. Zie dit dan ook als mijn mea culpa. Het leek mij destijds de beste benadering om ogenschijnlijk tegengestelde passages uit de Bijbel met elkaar te verzoenen, maar ik vond een meer overtreffende weg. De weg die er altijd geweest was, en Woods me hielp hervinden.

Ultradispensationalisme is het idee dat het evangelie van het koninkrijk (Matth. 9:35, 10:5-7) ná het einde van de Bijbelboeken Mattheüs, Markus, Lukas en Johannes nog enige tijd concurreerde met het evangelie van Paulus, waarna het uiteindelijk helemaal wegebde tot de tempel vernietigd werd. Deze benadering wordt gepropageerd door evangelisten zoals Robert Breaker van The Cloud Church en Gene Kim van Bible Believing Church (BBC) International, en hoewel deze lieve broeders héél veel zinvolle dingen zeggen, brengen ze harde scheidslijnen aan in de Bijbel. Breaker gebruikt vrijwel exclusief de brieven van Paulus en laat de andere zendbrieven grotendeels links liggen in zijn wekelijkse studies. Hij is daarmee wat rigoureuzer dan Kim, die nog wel wil erkennen dat de geestelijke lessen uit de andere zendbrieven wél te appliceren zijn op de groep christenen die naar Paulus' evangelie moeten luisteren, maar houdt verder wel de volgende indeling overeind:

Romeinen tot Filemon > Bedoeld voor christenen
Hebreeën tot Openbaring > Bedoeld voor Joden

Dit levert echter een hoop problemen op, die de ultradispensationalisten vaak heel creatief proberen op te lossen. Zo vertelt Paulus dat Zijn evangelie hét evangelie is (Rom 2:16, 2 Tim. 2:8) en dat iemand die een ander evangelie vertelt, vervloekt is (Galaten 1:6-9). Áls Johannes, Jakobus, Petrus en Judas in de Bijbel dus in grofweg dezelfde tijdsperiode als Paulus schrijven, maar volgens de ultradispensationalisten een ander evangelie brengen, waarom zou Paulus hen dan in vredesnaam willen vervloeken? Ze waren het in Handelingen 15 nota bene ééns geworden over het evangelie. Met allerlei kunstgrepen proberen de ultradispensationalisten daarom de data van die andere zendbrieven (Hebreeën, Johannes, Jakobus, Petrus, Judas) naar voren te verplaatsen, maar dat is je reinste geschiedvervalsing. Omdat Jakobus (hoofdstuk 2) en de schrijver van de Hebreeënbrief (hoofdstuk 6 & 10) nogal intense dingen zeggen waarbij het lijkt dat men zijn zaligheid kan verliezen, zien Kim en Breaker een noodzaak om zo'n harde scheidslijn aan te brengen. Die passages staan echter in een directe en indirecte context, die vakkundig genegeerd wordt. Dr. Andy Woods, net als Kim & Breaker en ikzelf een aanhanger van de doctrine van eeuwige zekerheid (de zekerheid dat we onze redding nóóit kunnen verliezen), heeft echter een andere manier om deze moeilijke passages uit te leggen. Ze gaan niet over onze redding, maar over onze heiliging waaraan loon gekoppeld is.

Ten slotte heb ik in mijn vorige versie een onderscheid gemaakt tussen een geestelijk en een fysiek koninkrijk, waar preteristen enkel het geestelijke koninkrijk willen erkennen en het fysieke koninkrijk ontkennen. Er zijn namelijk in de Bijbel een aantal teksten te vinden die doen vermoeden dat er zowel een geestelijk als een fysiek koninkrijk is. Woods loopt al deze teksten in zijn boek door en legt uit wat de misverstanden zijn. Hij laat ze in hun context zien en opeens wordt duidelijk dat het koninkrijk nog nóóit tot ons is gekomen, zowel in geestelijke als in fysieke vorm. Er is namelijk helemaal geen geestelijke vorm van het koninkrijk. Het idee van een geestelijk Israël is ook zoiets. Het is hoofdzakelijk gebaseerd op 1 tekst: Galaten 6:16. "Vrede en barmhartigheid zij over hen en over het Israël van God." Maar hierbij vergeten de Kingdom Now-theologen 1 heel belangrijk woord. Het woordje en. Willem Ouweneel schreef er onlangs een compleet nieuw boek over met dezelfde titel, waarin hij in feite dezelfde problemen aankaart. Het erkennen van een geestelijk Israël (ook al geloven we daarnaast nog in een fysiek Israël) is feitelijk gewoon vervangingsleer. Realized eschatology en progressive dispensationalism zijn twee stromingen die dit in meer of mindere mate ook doen. Dr. Brock Hollett bracht onlangs ook een boek uit waarin hij preterisme te lijf gaat, maar ontworstelt zich, net als ik destijds, niet van het idee van een geestelijk koninkrijk. Voortschrijdend inzicht heeft mij ertoe gebracht dat ik u nu dus beter en helderder kan laten zien waar de Kingdom Now!-leer en daaruit voortvloeiend het preterisme, mank gaat. Ik hoop dat u deze paragraaf met interesse zult lezen. Aan de rest wordt nog druk gewerkt. God bless! :-)

PS: Artikelen zullen in de loop van de tijd aangepast of vervangen worden. Ik wil niet gelijk het kind met het badwater weggooien.