"Toen Ik met hen in de wereld was, bewaarde Ik hen in Uw Naam. Hen die U Mij gegeven hebt, heb Ik bewaard en niemand uit hen is verloren gegaan dan de zoon van het verderf, opdat de Schrift vervuld wordt." (Joh. 17:12, HSV)
"En dit zei hij niet omdat hij zich bekommerde om de armen, maar omdat hij een dief was, en de beurs beheerde en droeg wat gegeven werd." (Johannes 12:6, HSV) Redding Laten we allereerst eens kijken naar wat we wél weten van deze discipel. We weten bijvoorbeeld dat Judas het geld beheerde, maar daar ook van stal (Joh. 12:6). Dit is vermoedelijk typerend voor hem. Aan de buitenkant leek hij een discipel, maar hij had geen veranderd hart. Kennen we niet allemaal zulke "christenen"? Het bijzonder is dat Judas ondanks zijn onveranderde hart wél kracht van Jezus ontving om wonderen en tekenen te doen in Lukas 9:1-6. Álle 12 discipelen worden daar genoemd, dus ook Judas. Een parallelpassage hierbij is Mattheüs 10:1-4, waar Judas zelfs met naam en toenaam genoemd wordt. Vanuit Mattheüs 7 weten we echter dat het doen van wonderen in Jezus' Naam niet per sé een goede graadmeter is om te weten of wij gered zijn. "Velen zullen op die dag tegen Mij zeggen: Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan? Dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!" (Mattheüs 7:22-23, HSV)
" 17. De zeventig zijn teruggekeerd met blijdschap en zeiden: Heere, zelfs de demonen zijn in Uw Naam aan ons onderworpen. 18. Hij zei tegen hen: Ik zag de satan als een bliksem uit de hemel vallen. 19. Zie, Ik geef u de macht om op slangen en schorpioenen te trappen en de macht over alle kracht van de vijand; en niets zal u schade toebrengen. 20. Verblijd u echter niet daarover dat de geesten aan u onderworpen zijn, maar verblijd u erover dat uw namen opgeschreven zijn in de hemel." (Lukas 10:17-20, HSV) Verloren Laten we dan nu kijken naar het cruciale tekstgedeelte waar staat dat Judas "verloren" is. Voordat we die tekst gaan lezen, wil ik allereerst wijzen op het feit dat elk woord een bepaald semantisch bereik heeft. Het kan verschillende dingen betekenen, in verschillende contexten. Als ik zeg dat ik naar de winkel loop, weet iedereen wat ik bedoel. Als ik echter zeg dat mijn motor loopt, dan is de betekenis van hetzélfde woord iets anders geworden. Of wat te denken van de uitspraak "het loopt hier allemaal niet zo lekker"? Ziet u wat ik bedoel? In de eerste zin is het heel letterlijk. In de tweede zin gaat het erom dat de motor aan staat. In de derde zin gaat het erover hoe iets gaat. Elke taal heeft dit "probleem", of verrijking, zo u wilt. Er zijn soms kleine nuances, maar die maken wel een groot verschil! Wanneer we kijken naar het Griekse woord dat in de originele grondtekst staat, krijgen we een aantal opties binnen dat semantische spectrum waar we zojuist over spraken. Apollumi, staat er. Dit woord kan inderdaad "verloren" betekenen, maar dan niet per se altijd in de zin dat iets kwijt geraakt is omdat men het eerst wél had. Het woord komt 92x voor in het Nieuwe Testament, en daarvan is het in iets meer dan een derde van de gevallen vertaald als "omgekomen", iets minder dan een derde als vernietigd en voor de rest vertaald als verloren, of een inflectie daarvan. Verloren gaan betekent dan ook iets anders dan iets verloren hebben. De vertalers van de Bijbel in Gewone Taal hebben het als volgt vertaald: "Vader, zolang ik bij mijn leerlingen was, heb ik hen beschermd. Ik heb hen beschermd met de grote macht die u aan mij gegeven hebt. Met niemand van hen is het slecht afgelopen, behalve met Judas. Maar met hem moest het slecht aflopen, want dat stond al in de heilige boeken." (Joh. 17:12, BGT) Bestemming Maar zij zijn zeker niet de enige vertaling die dat in andere bewoordingen hebben gezet. Ook de ASB, NASB, BBE, CJB, DBY, LEB, WYC en YLT maken andere vertaalkeuzes. Verloren gaan vertelt in deze context dan ook meer over zijn bestemming (de hel) dan over zijn afkomst. Er staat niet dat van allen die gered waren, Judas zijn redding verloren had. Begrijpt u wat ik bedoel? Het lijkt een klein verschil, maar het heeft enorme consequenties als we dit verkeerd lezen. De redding was niet verloren, Judas was verloren! Ten dode opgeschreven, als het ware. En dat moest blijkbaar ook, vertelt Jezus, want dat was al geprofeteerd in de heilige boeken. Judas is nooit gered geweest. Hij hoopte enkel dat Jezus de Romeinse overheersing zou beëindigen, maar raakte teleurgesteld en geloofde niet in de dingen die Jezus over zichzelf vertelde in het licht van eeuwige redding. Er was dus nooit een diep vertrouwen in Jezus Christus als hét Lam voor onze zonden geweest, zoals de andere discipelen op enig moment wél zouden gaan doen. Ook is het niet zo dat Judas aan Jezus' krachtige handen is ontglipt, alsof Hij glibberige vingers had. Nee, de Herder beschermt ál Zijn schapen (Joh. 10). Judas was echter nooit een schaap geweest. Voor hem was een andere bestemming. Dat stond al eeuwen vast. "Ik ben de Deur; als iemand door Mij naar binnen gaat, zal hij behouden worden; en hij zal ingaan en uitgaan en weide vinden." (Johannes 10:9, HSV)
"En dit is de wil van de Vader, Die Mij gezonden heeft, dat Ik van alles wat Hij Mij gegeven heeft, niets verloren laat gaan, maar het doe opstaan op de laatste dag." (Joh. 6:39, HSV)
19 Comments
KG
1/15/2024 12:23:35
Dat Judas nooit echt gelooft heeft in Christus blijkt ook uit het feit dat hij geld verduisterde. Hij geloofde dus niet in de almacht van Christus. Dat blijkt ook uit zijn huichelachtige vraag aan Christus tijdens het laatste avondmaal. Ondanks dat Christus hem aanwees ging hij toch door met zijn verraad. Verder dient men goed te beseffen dat de Genadetijd toen nog niet was aangebroken. Van sommige farizeers is trouwens ook bekend dat ze verloren waren omdat ze willens en wetens Christus beschuldigden Zijn wonderen te doen in naam van de tegenstander. De Bijbel vermeld duidelijk dat het bezoek van de drie koningen destijds insloeg als een bom in Jeruzalem en dat het de farizeers/schriftgeleerden waren die koning Herodus wezen op de profetie in Amos. Voorts deed Christus op 12 jarige leeftijd de schriftgeleerden in de tempel al versteld staan. De Essenen hadden Christus eerder ook al geprofeteerd. Kortom het is onwaarschijnlijk dat de farizeeers niet wisten dat Christus de beloofde messias was. Ze moesten Hem alleen niet omdat hij een gevaar vormde voor hun machtspositie die zij te danken hadden aan collaboratie met de Romeinen. Christus nam het de gewone opgezweepte joodse bevolking echter niet kwalijk en vroeg God hen te vergeven omdat ze NIET wisten was ze deden. Er is dus geen ruimte voor jodenhaat inzake Christusmoordenaars. Sterker, ieder die Christus aanvaard als Losser is toch een soort van medeplichtig aan de kruisiging.
Reply
Ted
1/18/2024 13:29:27
Geen strikvraag, ik denk echt zo.
Reply
Hoi Ted,
Reply
Ted
1/18/2024 13:39:59
En dan nog wat, Judas de verrader, die heeft de hemel verloren, is niet gered!
Reply
Albert
1/18/2024 17:42:51
Geloof (in de context van redding) is niet de gave van God. Het eeuwig leven is de gave van God. Dat is de genadegift (uit genade door geloof in Jezus Christus). Efeze 2:8-9 wordt helaas vaak verkeerd uitgelegd. Als geloof de gave van God zou zijn dan kunnen mensen zeggen bijvoorbeeld “het moet je maar gegeven worden, er gebeurt maar niks bij mij pff”, dan is er geen vrije wil (= dus Calvinisme.).
Reply
Albert
1/18/2024 18:00:13
En over “Wie is nu goed en wie is nu slecht?”.
Reply
Ook hier geldt weer dat God de vrije keuze van mensen respecteert. Hij wist al van tevoren wie Hem zouden aannemen (Rom. 8:29) maar dus ook wie dat niet zouden doen (!) Met die voorkennis kon Hij echter álles mee laten werken ten goede (vers 28). Zelfs Judas' afwijzing van Jezus kon God zo weer gebruiken om Zijn meesterplan te volbrengen.
Reply
L.Overduin
1/18/2024 16:25:02
Nog maar wat uittreksels uit Romeinen waarin de natuurlijke diepe verloren toestand van de mens getekend wordt, waardoor deze aan Satans macht onderworpen is.
Reply
Todd Parker
1/18/2024 18:45:01
The story is even better. This is a scenario where understanding comes from properly discerning "God foreknew."
Reply
Mara
1/20/2024 20:54:35
This is certainly not a verb. All verbs in Greek end with the omega (what's in a word). All verbs end with omega and are written in the "I" context.
Reply
Todd Parker
1/22/2024 15:01:48
It is certainly true that there is a class of verbs called Omega verbs that basically shows us it is a verb in the first person whenever the word ends with an omega, like Εγω, So, all Omega verbs are first person singular. The verb in question is not in that class of verbs, yet is still a verb all the same.
KG
1/18/2024 19:20:19
Judas maakte zelf zijn keuzes en wilde niet geloven dat Christus de Christus was ondanks dat hij getuige was van de wonderen en woorden van Christus . Net als de farao ben ik er van overtuigt dat het eerst Judas was die zijn hart verhardde voordat God zijn hart verhardde. Vlak voor Judas verraad nam de duivel pas zelf intrek in hem. Ook Judas zal geoordeeld worden tijdens het grote oordeel waar de gemeente trouwens als getuige bij aanwezig zal zijn. Zelfs de veroordeelden zelf zullen buigen voor Christus en erkennen dat Zijn vonnis rechtvaardig is. Als Judas een willoze werktuig zou zijn van het kwaad omdat God hem daartoe beschikte wat heeft dan het laatste oordeel nog voor zin waarbij mensen beoordeeld zullen worden op hun daden in relatie tot hun geweten? Waarom zouden wij dan nog langer bidden dat onze geliefden tot geloof mogen komen? Waarom nog de Goede Boodschap verkondigen? Kan een mens gelukkig zijn in de eeuwigheid wetende dat er geliefden zijn die voor eeuwig lijden in de hel terwijl ze feitelijk ontoerekeningsvatbaar waren? God zegt van Zichzelf dat Hij o.a. rechtvaardig, geduldig en zachtmoedig is en er absoluut geen behagen in schept dat mensen verloren gaan. Daarop vertrouwen is ook een kwestie van geloof ook al begrijpen we het niet altijd even goed.
Reply
Ted
1/18/2024 22:47:23
Bedankt de mensen die de moeite genomen hebben mij te antwoorden! Zonder antwoorden kom ik nergens.
Reply
Hoi Ted,
Reply
Ted
1/19/2024 14:24:49
Bedankt admin. voor verwijzing. Heb 't gelezen, maar kwartje valt niet. Blijft voor mij een moeilijk te plaatsen idee dat God in kan grijpen in vrije wil mens.
Harold
1/20/2024 19:58:18
Ted, ik geniet van je eerlijkheid. Namelijk dat je soms vragen stelt en dat je eerlijk durft te bekennen dat je het ook niet altijd weet. Er zijn christenen met een groot geloof die veel weten, er zijn christen met een wat kleiner geloof die wel eens worstelen met de Bijbel of met God. Het is de kunst van eenheid tussen christen om dan niet op elkaar neer te kijken, maar eerlijk en met liefde elkaar voort te helpen, ik hoop dat je het een beetje ervaart hier?
Reply
Mara
1/20/2024 21:06:50
Ted, naast deze site met goed onderbouwde artikelen, ken je kingcomments.com? Daar lees ik de Bijbel tegenwoordig. Per vers/verzen een goede uitleg, voor zover ik heb kunnen nagaan. Dank beheerder Nico voor al je werk en verduidelijkingen ❤
Reply
KG
1/20/2024 15:05:41
Door de zondeval en het verkrijgen van een geweten is het de natuurlijke staat geworden dat de mens verloren is. God stuurt dus geen mensen naar de hel maar werpt juist een Anker toe in de vorm van Christus om hen te redden en er is geen andere weg. Lees 2 Petrus 3:9 en 1 Timoteüs 2:3-4. Vraag Christus om wijsheid in deze kwestie want het is de Heilige Geest die overtuigt. Wist u trouwens dat Israel naar Egypte ging omdat de Kanaanieten de maat van hun zonden nog niet hadden volgemaakt? God geeft zelfs uitermate goddeloze mensen zoals de Kanaanieten nog de tijd en kans zich te bekeren. Net als wat we zien met de oordelen tijdens de eindtijd. Jona vluchtte eerst en werd zelfs depressief en wilde dood omdat God toch weer genadig bleek met Nineve toen het zich bekeerde en daarmee het oordeel uitstelde. Kanaanieten deden aan kinderoffers, een ziek gebruik dat via de Feniciers uiteindelijk ook in Spanje en Noord Afrika terecht kwam. Verder waren ze betrokken bij en lieten zich in met de reuzen. Toen de maat bereikt was gebruikte God de Israelieten om hen de gevolgen te laten dragen en tegelijkertijd ook het Beloofde Land vrij te maken. Dat was dus geen onschuldig heidens volk en God is ook de God over de heidenen vandaar dat Hij het de stam Dan zeer kwalijk nam dat ze onrechtmatig het land inpikte van een vreedzaam doch niet Israelitisch volk die ze daarbij over de kling joegen. Nog steeds heeft dat consequenties. Zelfs het feit dat wij nu nog op aarde zijn is Genade en heeft te maken met volheden en maten maar vooral met het feit dat het Evangelie over de hele wereld verkondigt moet worden. Immers zou God niet heel graag willen dat het kostbaar bloed van Zijn Zoon een zo groot mogelijke oogst van geredde mensen op zal brengen? Daarom bidt voor uw geliefden dat ze tot de Waarheid mogen komen en besef dat oprechte gebeden doorwerken na ons overlijden. Ze krijgen zelfs speciale aandacht tijdens het half uur stilte in de eindtijd.
Reply
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Categorieën
Alles
Archieven
Augustus 2024
|