Eens Gered, Altijd Gered (Deel VIII): Blijven Geloven

In de serie "Eens Gered, Altijd Gered", hebben we nu al een aantal weken besproken hoe zeker uw redding is, nadat u bent gaan geloven in wat Jezus voor u heeft gedaan. Hieronder vindt u een overzicht van alle delen die we tot nu toe behandeld hebben. Er blijven immers bij christenen weleens vragen over, zoals: "Wat gebeurt er dan als ik niet meer blijf geloven?" Valt dan de enige voorwaarde en derhalve de redding die daarmee samenhangt ook weg? Ik geloof van niet. Laten we eens zien wat de Bijbel hiervan zegt.

Deel 1: Het Fundament
Deel 2: Werken
Deel 3: De Onvergeeflijke Zonde
Deel 4: Uitverkiezing & Vruchten
Deel 5: Opnieuw Bekeren
Deel 6: ​Niet Meer Zondigen
Deel 7: Ga Weg van Mij

"En Hij heeft u, die voorheen vervreemd was en vijandig gezind, zoals bleek uit uw slechte daden, nu ook verzoend, in het lichaam van Zijn vlees, door de dood, om u heilig en smetteloos en onberispelijk voor Zich te plaatsen, als u tenminste in het geloof blijft, gefundeerd en vast, en u niet laat afbrengen van de hoop van het Evangelie, dat u gehoord hebt, dat gepredikt is in de hele schepping die onder de hemel is, waarvan ik, Paulus, een dienaar geworden ben." (Kolossenzen 1:21-23, HSV)

Verzoening
Zoals de tekst nu leest, kan het lijken alsof iemand die zijn geloof (tijdelijk) verliest, ook meteen zijn redding verliest. Maar is dat wel écht zo? Staat dit er echt? Laten we deze tekst eens even stukje voor stukje bestuderen. Uit vers 21 blijkt immers meteen al dat zij verzoend zijn. Dit is de juridische positie van deze broeders (Kol. 1:2, 4-6, 13-14), die Paulus in de brief aanspreekt. Dit betreft de verleden tijd van onze redding. De bijzin die volgt, geeft echter aan dat er nog een ander doel voor hen in het verschiet ligt, waar zij zelf invloed op hebben. Het doel van hun verzoening is dat zij uiteindelijk smetteloos en onberispelijk voor Hem geplaatst worden, maar daar zit wel een voorwaarde aan verbonden. Hoewel zij verzoend blijven en hun juridische positie daarmee onbetwist is, kunnen zij door hun geloof te verliezen falen in hun heiliging, wat hen niet meer onberispelijk maakt op de dag dat Christus hen zal beoordelen bij de Rechterstoel (2 Kor. 5:10). Wanneer we dit vers naast 1 Korinthe 3:10-15 leggen, valt op dat zij bij die categorie christenen horen wiens geloof krachteloos is geworden en dus niets behoorlijks meer uitwerkt, waardoor zij loon zullen verliezen. We zijn gered door geloof in Jezus door genade, tot goede werken, niet dóór goede werken (Ef. 2:8-10). Kijk nog eens even naar het overzicht wat we in deel 1 van de serie ook al hadden bestudeerd. Onze redding is drieledig, en als u goed oplet, kunt u alle drie de componenten van onze redding in de tekst herkennen. In de laatste regel van het schema hieronder ziet u hoe dit zich tot elkaar verhoudt.

Elpis
Samengevat kunnen we dus opmerken dat wij als wedergeboren christenen verzoend (vers 21) zijn en derhalve juridisch positioneel gerechtvaardigd zijn, vanaf het moment dat wij geloven in Hem als het Verzoenoffer voor onze persoonlijke zonden. De bedoeling is echter dat ons geloof heiliging uitwerkt, zodat we heilig en smetteloos voor Hem geplaatst zullen worden (vers 22). Ten slotte is er een heel subtiele hint naar onze verheerlijking, in het laatste vers. De hoop van het evangelie is immers iets wat ons op de toekomst richt, niet op wat in het verleden al gebeurd is. Dat is immers al een zekerheid; wij zijn immers verzoend. We hebben als onderpand alvast de Heilige Geest ontvangen (Ef. 1:13), maar onze verheerlijking is nog niet gerealiseerd. Het is echter wél een hoop die vast en zeker is. Hoop hier heeft een belangrijk nuanceverschil met de postmoderne semantiek. Met hoop (Grieks: elpis) in de Bijbel wordt geen wensdenken bedoeld, maar een zekerheid waar we naar uit mogen kijken. Met vertrouwen iets tegemoet kunnen zien, in andere woorden. Dit woord elpis wordt vaak in de context van de wederopstanding gebruikt (Hand. 2:26, 23:6, 24:15, 26:6-8, Rom. 5:2, 8:24, 2 Kor. 1:6-7, 3:8-12, Gal. 5:5, Ef. 1:18, Fil. 1:20, Kol. 1:5, 1:27, 1 Thess. 2:19-20, 5:8, Titus 2:13, 1 Petr. 1:3, 21, 1 Joh.3:2-3), en communiceert de realisatie van onze verheerlijking, dat gepaard zal gaan met de uitdeling van loon voor degenen die de wedstrijd tot het einde toe hebben uitgelopen. 

Aoristus
Pastor Dennis Rokser geeft in zijn boek "Shall Never Perish Forever" aan dat zowel ons geloof en onze redding in de Bijbel regelmatig in de aoristus-tijdsbepaling aangegeven wordt, als hierover in werkwoordsvorm gesproken wordt (p. 166, 262). Hieruit blijkt dat het om een eenmalige actie gaat, met voortgaande gevolgen, zo stelt hij. Er is geen geloof nodig dat "volhardt tot het einde" om gered te worden, al is dat natuurlijk wel de bedoeling. We blijven gered, ook al volharden we níet tot het einde in dat geloof, is zijn punt. Voorbeelden van teksten die hij noemt over geloven in die aoristus-tijdsbepaling, zijn; Joh. 4:39-41, 10:42,11:45, Hand. 14:1, 16:30-31, Rom. 4:3, Gal. 3:6, 1 Kor. 15:11, Jak. 2:23. Ook de status van onze redding wordt in 1 Korinthe 6:11 op een dergelijke manier uitgedrukt, vertelt Rokser (p. 262). In zijn prachtige preek "Getting the Gospel Right and Wrong" legt hij uit dat Jezus vaak heel helder aangeeft dat de conditie voor redding een eenmalig karakter heeft. Het Levende Water waarvan de Samaritaanse vrouw moest drinken, hoefde men slechts een slok van te nemen, want daarna zou men voor eeuwig geen dorst meer hebben (Joh. 4:14). In Johannes 6:51 vergelijkt Jezus Zichzelf met het Levende Brood, waarvan men voor eeuwig geen honger meer zal hebben. In Johannes 3:14 vergelijkt Jezus Zichzelf met de koperen slang uit Numeri 21. De slang is hier een symbool voor zonde, en het koper verwijst naar oordeel. Jezus werd zonde voor ons, opdat wij Zijn rechtvaardigheid zouden ontvangen (2 Kor. 5:21). Hoe vaak moesten de Israëlieten naar die slang kijken om gered te worden van de dood? Één keer. Ze hoefden niet telkens te blijven kijken. Slechts één blik was voldoende. Zo is ook één keer geloven voldoende. Nogmaals; het is niet de bedoeling dat u stopt met geloven, en er zijn wel degelijk gevolgen voor uw loon en mogelijk zelfs uw huidige leven wanneer u dat doet. Maar niet voor uw eeuwige leven. Dat is onwrikbaar en vast.

Slot
Hoe zit het bij u? Gelooft u nog? Of "gelooft u het allemaal wel"? Ook al lijkt alle ellende soms weleens als een vloedgolf over ons heen te komen; blijf op Hem vertrouwen. Zelfs in onze diepste ellende is Hij er. En Hij zal ons uiteindelijk verlossen. We zullen een verheerlijkt lichaam krijgen. Kijkt u daar ook zo naar uit? :) God bless!

"Zie, ik vertel u een geheimenis: Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden." (1 Korinthe 15:51-52, HSV)