Eens Gered, Altijd Gered (Deel XV): Ultieme Zekerheid

Het is alweer even geleden dat we intensief met deze serie bezig waren, maar het lijkt me goed om nog eens aandacht te besteden aan de fundamenten van wat we in de theologie met een moeilijk woord soteriologie noemen. Soteriologie bestaat uit de twee Griekse woorden soter en logia, wat respectievelijk redding en leer betekent. De leer over hoe wij als mens gered kunnen worden dus, in essentie. Dat geloof in Jezus' volbrachte werk aan het kruis op Golgotha voor uw persoonlijke zonden hierin een centrale plek inneemt, belijden vrijwel alle denominaties en zelfs sommige sektes, maar dat dit de énkele conditie is tot redding, maakt het onversneden christendom compleet uniek. Toch is er ook vanuit onze "eigen" kring veel pushback. Maar waarom eigenlijk? De Bijbel is er toch heel duidelijk over? Hieronder nog eens alle voorgaande delen, voor wie ze gemist heeft.

Deel 1: Het Fundament
Deel 2: Werken
Deel 3: De Onvergeeflijke Zonde
Deel 4: Uitverkiezing & Vruchten
Deel 5: Opnieuw Bekeren
​​Deel 6: ​Niet Meer Zondigen
​​Deel 7: Ga Weg van Mij​​

Deel 8: Blijven Geloven
Deel 9: Bekeren en Dopen
Deel 10: Belijden en Tongentaal
Deel 11: Adam, Eva en de Engelen
Deel 12: Zeven Lastige Verzen
Deel 13: Toevoegen of Afdoen
Deel 14: Teken van het Beest

"U wordt immers door de kracht van God bewaakt door het geloof tot de zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd."
​(1 Petrus 1:5, HSV)

Hyperdispensationalisme tracht te verdedigen dat Petrus een ander evangelie bracht dan Paulus, maar dat is Bijbels gezien totaal onhoudbaar.

Geloof
Wie hard roept dat onze redding eeuwig zeker is, krijgt vaak een grote lading uit de context getrokken Bijbelteksten over zich heen gestort, waarbij verteld wordt dat we onze redding wel degelijk kunnen verliezen. In de delen hierboven kunt u voor uzelf nog eens doorlezen waarom die verzen niet op die manier uitgelegd moeten worden, die vaak in dezelfde categorieën vallen. Ook worden er soms heel filosofische constructies opgetuigd om dit toch (in elk geval deels) te kunnen verdedigen. Één daarvan is hyperdispensationalisme, waarover ik o.a. in het vorige deel van deze serie geschreven heb, maar nog veel uitvoeriger in dit artikel. Voor meer inzicht in deze term en de karaktertrekken van deze dwaling wil ik u daarom graag doorverwijzen naar die twee artikelen, om geen snelheid te verliezen. Men doet het daarin voorkomen alsof Paulus een ander evangelie predikte dan Petrus, maar dat is een oversimplificatie van de feiten. ​Lees de tekst hierboven namelijk maar eens goed, en overweeg wat Petrus hier schrijft. Er worden twee zaken in verband gebracht met onze redding: de kracht van God en ons geloof. Er staat niet dat we door onze volharding, door bekering, doop, belijdenis, demonstratie van geestelijke gaven of door het dragen van vruchten zaligheid zullen ontvangen. Nee, enkel door geloof alleen, en daarin worden wij door de kracht van God bewaard. Zouden wij hierin krachtiger dan God zijn? Hij, Die in ons dat goede werk begonnen is, zal dat zeker af maken.

"Ik vertrouw erop dat Hij Die in u een goed werk begonnen is, dat voltooien zal tot op de dag van Jezus Christus." (Fil. 1:6, HSV)

Loon
"Maar.." sputtert u wellicht tegen, "wat als mensen hun geloof kwijtraken dan?" We kennen ze allemaal wel. Mensen die jarenlang in de kerk zitten en langzaam of soms juist heel snel af lijken te glijden van het geloof. Dat lijkt inderdaad lastig te verzoenen met de doctrine van eeuwige zekerheid. Hoe is dit dan te verklaren? We zullen hierbij twee zaken in overweging moeten nemen. Er zullen mensen zijn die het evangelie hebben gehoord en allerlei dingen hebben gedaan (werken), maar het nooit helemaal hebben begrepen, en uiteindelijk vertrouwden in zichzelf in plaats van op de kracht van God, waarover Petrus spreekt. Dáárin ligt immers onze zaligheid, niet in onze werken. Zij waren sowieso nooit gered, hoe verdrietig dat ook is. Verzen die hierbij instrumenteel zijn, zijn bijvoorbeeld Mattheüs 7:21-23, Johannes 6:64-66 en 1 Johannes 1:18-20, Er is dus geen redding verloren; die was er überhaupt al nooit. Het andere dat wij dienen te overwegen, is dat mensen soms behoorlijk af kunnen dwalen nadat zij gered zijn. De hele eerste zendbrief aan de gemeente van Korinthe is daar een getuigenis van. Als er één gemeente buiten de wil van God leefde in de zendbrieven, was deze gemeente het wel. Paulus noemt hen echter geroepen heiligen (1 Kor. 1:2). Let op dit bijvoeglijk naamwoord geroepen. Dit communiceert vooral hun juridische positie en niet meteen de manier hoe zij leven. Dit blijkt wel uit de hoofdstukken die volgen. Er was verdeeldheid en Paulus kon tot hen niet spreken als tot volwassen christenen (hoofdstuk 3), ze waren veroordelend (hoofdstuk 4), sommigen sliepen zelfs met hun stiefmoeder (hoofdstuk 5), spanden rechtszaken aan tegen elkaar (hoofdstuk 6), aten afgodenoffers (hoofdstuk 8), betwistten Paulus' autoriteit (hoofdstuk 9), deden aan afgodendienst (hoofdstuk 10), zorgden voor misstanden bij het avondmaal (hoofdstuk 11), hadden ruzie over welke gaven de belangrijkste waren (hoofdstuk 12), hadden ordeloosheid tijdens de diensten (hoofdstuk 14), maar zullen uiteindelijk wél allemaal worden opgenomen in hoofdstuk 15:51-52: "Wij zullen zullen allen veranderd worden", vertelt Paulus in een context die overduidelijk over de opname van de gemeente gaat. In hoofdstuk 3 maakt hij echter duidelijk dat zij wel loon kunnen verliezen als zij zo door blijven gaan.

" 12. Of nu iemand op dit fundament bouwt met goud, zilver, edelstenen, hout, hooi of stro, 13. ieders werk zal openbaar worden. De dag zal het namelijk duidelijk maken, omdat die in vuur verschijnt. En hoe ieders werk is, zal het vuur beproeven. 14. Als iemands werk dat hij op het fundament gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen. 15. Als iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden. Hijzelf echter zal behouden worden, maar wel zo: als door vuur heen." (1 Korinthe 3:12-15, HSV)

Slot
Onderzoek uzelf dus en beproef wát u nu precies gelooft. Gelooft u dat u ook maar iets kan bijdragen aan uw redding behalve simpelweg te geloven? Weet dan dat dit een ánder evangelie is, en dat u daar anders over moet leren denken (Gal. 1:6-9). Werken vloeien als het goed is voort uit onze redding, maar zijn daar geen voorwaarde van. En zelfs als die werken of vruchten uitblijven, blijft onze behoudenis zeker, leert Paulus ons hierboven. Dit is natuurlijk absoluut geen vrijbrief om maar te blijven zondigen! Dat is dan ook de reden dat Paulus in de hoofdstukken erna zo ernstig is. Onderschat het missen van loon niet, want dat is iets dat u eeuwig zult ontberen, niet enkel de circa 80 jaren dat u hier op aarde rondloopt. Maak dus werk van uw geloof, maar werk niet vóór uw zaligheid. God bless! :)

"Let op uzelf, opdat wij niet verliezen waarvoor wij gewerkt hebben, maar een vol loon mogen ontvangen." (2 Johannes 1:8, HSV)