Eens Gered, Altijd Gered (Deel XI): Adam, Eva en de Engelen

Al tien afleveringen lang hebben we de doctrine "eens gered, altijd gered"  (EGAG) besproken en verdedigd. Toch menen veel critici nog steeds argumenten in te kunnen brengen tegen dit dogma. Veelal komen die argumenten vanuit een sterk gevoel van onrechtvaardigheid. Dat het niet eerlijk zou zijn als iemand er na zijn wedergeboorte maar een beetje op los leeft en nog steeds gered blijft. Maar geef toe; zondigde u nooit meer nadat u wedergeboren was? Hoeveel moorden moet u plegen voor u een moordenaar bent? Hoe vaak moet u dan liegen om een leugenaar te zijn? Ziet u dat het lastig is om dit te kwantificeren? Waar ligt immers de grens? Het is geen houdbare theologie om EGAG af te wijzen. Het doet immers afbreuk aan Jezus' volbrachte offer. Voor de eerdere delen kunt u hieronder een overzicht vinden. In dit deel zullen we stilstaan bij de vraag of Adam, Eva en sommige engelen hun "eeuwige leven" wellicht verloren.

Resulteerde het eten van de vrucht in het verlies van Adam en Eva hun eeuwige leven? En wat te denken van Satan en de andere gevallen engelen?

Deel 1: Het Fundament
Deel 2: Werken
Deel 3: De Onvergeeflijke Zonde
Deel 4: Uitverkiezing & Vruchten
Deel 5: Opnieuw Bekeren

​Deel 6: ​Niet Meer Zondigen
Deel 7: Ga Weg van Mij
​Deel 8: Blijven Geloven
Deel 9: Bekeren en Dopen
Deel 10: Belijden en Tongentaal

Genade
Natuurlijk wil ik hier niet pleiten voor een goddeloze levensstijl, maar vooral focussen op de genade die in sommige kringen veel te weinig wordt benadrukt. We hebben allemaal weleens een dorre periode in ons christelijke leven gehad, en dan kunnen we erg bang worden van bepaalde Bijbelteksten. Vooral als mensen die dan ook nog eens naar ons hoofd smijten als verwijt. Sommige christenen en zelfs sprekers hebben hier nogal eens een handje van. Het is een "handige motivator" om anderen weer in het gareel te krijgen, zo menen zij. De realiteit is echter dat het destructief kan zijn voor iemands geloof. Ik heb zelf doodsangsten uitgestaan na preken gehoord te hebben van bijvoorbeeld Paul Washer, en zo zijn er nog veel meer van die "zware jongens" op te noemen. We kunnen helemaal doorslaan in het overcompenseren van onze oude natuur door neofarizeïstische trekjes te ontwikkelen, en tegelijk diep van binnen nog steeds even onzeker zijn over onze behoudenis. Ook kan het "vruchten inspecteren" een manier worden waarmee we onszelf verheffen boven de ander, puur omdat we een andere smaak zonde hebben. De waarheid is dat wij allemaal EGAG nodig hebben. U. Ik. Wij allemaal. Niet als een mandaat om door te gaan met zondigen, maar als een vangnet voor áls we zondigen.

Eeuwig
Wanneer we heel nauwkeurig kijken naar de precieze condities voor "redding", moet allereerst opgemerkt worden dat enkel iemand die verloren is, gered kan worden. God besloot in Zijn oneindige wijsheid dat dit voor mensen een optie was, en voor engelen niet. Deze engelen verloren technisch gezien dus hun nauwe relatie met God, niet hun redding. Ook Adam en Eva verloren niet hun redding, maar hun onschuld. Pas daarná hadden zij redding nodig, wat hen ook werd aangezegd in Genesis 3:15. Eva's Nageslacht zou dit gaan bewerken. In feite is iedereen een eeuwig wezen, in welke relatie we ook staan tot God. Uw geloof of ongeloof in Jezus bepaalt echter of dit eeuwig leven of eeuwig afgrijzen wordt.

"En velen van hen die slapen in het stof van de aarde, zullen ontwaken, sommigen tot eeuwig leven, anderen tot smaad, tot eeuwig afgrijzen." (Daniël 12:2, HSV)

Onrechtvaardig
Om toch nog even terug te komen op dat gevoel van onrechtvaardigheid. Denk eens aan de gelijkenis van de verloren zoon. Ook de oudste broer vond het onterecht dat de jongste zoon na zijn dwaalweg zomaar weer terug kon komen, en moppert erover. Zelfs de zoon zélf vond zichzelf de naam "zoon" onwaardig. Toch blijkt dat de zoon zijn zoonschap nooit verloren had, want het eerste wat zijn vader doet is over hem spreken als zijn volwaardige zoon. Ook stopte zijn vader niet met van hem te houden. Hij deed niet alsof de zoon "dood" voor hem was, nee.. Hij was oprecht bang dat de zoon gestorven was. In zowel de acties van de jongste als de oudste zijn lessen voor ons te leren. Natuurlijk is het niet goed als we onze duur gekochte redding bezoedelen. Maar laten we ons ook niet verheffen naar anderen. Alsof wij meer recht hadden op Zijn genade dan de ander!

" 21. En de zoon zei tegen hem: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegenover u. Ik ben niet meer waard uw zoon genoemd te worden. 22. Maar de vader zei tegen zijn dienaren: Haal het beste gewaad tevoorschijn en trek het hem aan en geef hem een ring aan zijn hand en sandalen aan zijn voeten. 23. En breng het gemeste kalf en slacht het, en laten we eten en vrolijk zijn. 24. Want deze, mijn zoon, was dood en is weer levend geworden. En hij was verloren en is gevonden. En zij begonnen vrolijk te zijn."
(Lukas 15:21-24, HSV)

Schapen
Jezus vertelt in Lukas 15 drie gelijkenissen, met alle een gelijkwaardige strekking. In alledrie de gelijkenissen is er iets verloren, en wordt het weer gevonden. In de eerste van deze drie gelijkenissen gaat het over een schaap uit Zijn kudde. Niemand van Jezus' kudde gaat echter verloren, maakt Hij heel duidelijk in het Johannes-evangelie. Het "bekeren" moet hier dus bezien worden in de follow-up van onze redding: heiliging. Anders gaan denken over zonde.

" 27. Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij. 28. En Ik geef hun eeuwig leven; en zij zullen beslist niet verloren gaan in eeuwigheid en niemand zal ze uit Mijn hand rukken. 29. Mijn Vader, Die hen aan Mij gegeven heeft, is meer dan allen, en niemand kan hen uit de hand van Mijn Vader rukken." (Johannes 10:27-29, HSV)

Slot
Wees dus niet bang over uw redding. U bent veilig in Zijn hand. Sterker nog; Jezus spreekt behalve Zijn eigen hand ook over de hand van de Vader. Er zijn dus twéé handen betrokken. Denkt u dat u zich tussen die almachtige handen uit kunt wurmen? In het Grieks staat er een zgn. dubbele ontkenning in dit vers. In het Nederlands heft dat elkaar op, maar in het Grieks werkt dat anders. Daar wordt de ontkenning nog oneindig veel sterker van! Er staat eigenlijk zoiets als: "zij zullen absoluut nooit never niet verloren gaan in eeuwigheid". We hebben bovendien geloofszekerheid doordat we zeker kunnen weten dat we gered zijn. De Bijbel heeft daar een heel duidelijk vers over. Gelooft u in Jezus als uw Verlosser? Dan kunt wéten dat u gered bent, vertelt Johannes. Zo simpel is het! Laten we het niet moeilijker maken dan het is (-; God bless!

" 11. En dit is het getuigenis, namelijk dat God ons het eeuwige leven gegeven heeft; en dit leven is in Zijn Zoon. 12. Wie de Zoon heeft, heeft het leven; wie de Zoon van God niet heeft, heeft het leven niet. 13. Deze dingen heb ik geschreven aan u die gelooft in de Naam van de Zoon van God, opdat u weet dat u het eeuwige leven hebt en opdat u gelooft in de Naam van de Zoon van God." (1 Johannes 5:11-13, HSV)