Kwestie Ik begrijp het wel. Het voelt niet fijn als onze inspiratiebronnen aangevallen worden. Het voelt alsof het persoonlijk is; soms schieten we dan gelijk door in een kniereflex, en doen we in feite hetzelfde terug (als daar al sprake van was natuurlijk). Het lastige van een goede polemiek (een inhoudelijke weerlegging) is om niet persoonlijk te worden. De persoon van de kwestie te onderscheiden. Vooral als die twee zo innig met elkaar verbonden zijn. Ik zal de laatste zijn die ontkent dat dit mij ook weleens gebeurt. Het gebeurt bij zowel de polemist als de apologeet. Zeker bij christenen is dit natuurlijk allesbehalve wenselijk. Is het dan écht noodzakelijk dat we het soms zo persoonlijk maken? Persoon Toch zien we de apostelen dit in het Nieuwe Testament ook geregeld doen. Soms is een afwijking zó apert en fundamenteel verkeerd, en is de onderwijzer ervan niet leerbaar, dat de apologeet aangewezen is op een meer persoonlijke benadering dan slechts algemene beschrijvingen. Dan moeten zij het beestje helaas wel bij de naam noemen. Het 20e eeuwse slachtofferroldenken heeft ertoe geleid dat iedereen zichzelf en/of anderen al snel als slachtoffer ziet en derhalve (zelf)censuur toepast. Politieke correctheid, heet dit ook wel. Soms blijft een doctrine door deze tendens echter jarenlang doorwoekeren. "Als een kanker," zo zegt Paulus heel stellig, als hij het heeft over de dwaalleringen van Hymeneüs en Filetus. "Maar ontwijk onheilige, inhoudsloze praat. Want zij die dat doen, zullen steeds meer in goddeloosheid toenemen. En hun woord zal zich uitzaaien als kanker; onder hen bevinden zich Hymeneüs en Filetus. Zij zijn van de waarheid afgeweken door te beweren dat de opstanding reeds heeft plaatsgevonden, en breken het geloof van sommigen af." Kudde Wie is hier namelijk het échte slachtoffer? Zijn dat Hymeneüs en Filetus? Of is dat de veel grotere kudde? Bovendien wordt ons belangrijkste Publiek geweld aangedaan; Jezus Zélf. Dat voelt misschien heel fout, en daarom moeten we heel voorzichtig zijn hoe we te werk gaan. We kunnen niet zomaar rondstrooien met de term "dwaalleraar", als we ons er niet eerst absoluut van hebben verzekerd met wie we te maken hebben, en we er al het mogelijke aan gedaan hebben om een dialoog met deze personen aan te gaan. Is iemand wel echt bewust aan het misleiden? Of is hij of zij zélf misleid? Is de lering in privé-sfeer gedaan, of in het openbaar? Ook hierover bestaat namelijk een hardnekkig misverstand. "Maar als uw broeder tegen u gezondigd heeft, ga naar hem toe en wijs hem terecht tussen u en hem alleen; als hij naar u luistert, hebt u uw broeder gewonnen. Maar als hij niet naar u luistert, neem er dan nog een of twee met u mee, opdat in de mond van twee of drie getuigen elk woord vaststaat. Als hij niet naar hen luistert, zeg het dan tegen de gemeente. En als hij ook niet naar de gemeente luistert, laat hij dan voor u als de heiden en de tollenaar zijn." (Mattheüs 18:15-17, HSV) Openbaar Er heerst een dogma dat dwaalleringen (eerst) in de privésfeer besproken moeten worden met de persoon in kwestie. De tekst die hiervoor vaak aangehaald wordt, is de bovenstaande. Het gaat hierbij echter over een zonde die tegen iemand is gedaan in de privésfeer, niet over een dwaallering die in de openbaarheid is verkondigd. Die leringen moeten gewoon in de openbaarheid worden verdedigd, om grote schade aan het lichaam van Christus te voorkomen. Soms moeten hierbij zelfs personen bij naam worden genoemd, om te voorkomen dat het kwaad verder voortwoekert onder de soms nietsvermoedende kudde. Zij moeten van zo'n valse herder worden weggeleid. Herders die meer kapot maken dan dat zij de kudde daadwerkelijk helpen. Dat voelt heftig, en ik geloof ook niet dat dat ons eerste middel moet zijn om naar te grijpen, maar als er herhaaldelijk contact is gezocht met deze leraren door onszelf en/of anderen en zij blijven volharden, dan rest er soms geen andere optie. "En ik roep u ertoe op, broeders, hen in het oog te houden die onenigheden teweegbrengen en struikelblokken opwerpen tegen het onderricht dat u hebt ontvangen, en keer u van hen af. Want zulke mensen dienen niet onze Heere Jezus Christus, maar hun eigen buik, en door fraaie woorden en mooie praat bedriegen zij de harten van de argeloze mensen." Markeren In de bovenstaande tekst wordt verteld dat we degenen die struikelblokken opwerpen, in het oog moeten houden. In de King James Vertaling staat het er eigenlijk beter; we moeten zulke mensen markeren, schrijft de vertaler. Dit is een veel betere vertaling, want het Griekse skopeo is oorspronkelijk een term die gebruikt werd voor boogschieten, waarbij de skopos een markering was. Bovendien; hoe kunnen we iemand in het oog houden als we ons juist van hem hebben afgekeerd? De Herziene Statenvertaling is hier dus eigenlijk niet heel consequent. Ik maak me dan meer zorgen over de kudde, dan over de eventuele gekwetste gevoelens van degene die de dwaling verspreidt. "Maar toen Petrus naar Antiochië gekomen was, ging ik openlijk tegen hem in, omdat hij te veroordelen was. Want voordat er enkelen uit de kring van Jakobus gekomen waren, at hij samen met de heidenen; maar toen zij kwamen, trok hij zich terug en zonderde zich af uit vrees voor hen die van de besnijdenis waren. En ook de andere Joden huichelden met hem mee, zodat zelfs Barnabas zich door hun huichelarij liet meeslepen. Maar toen ik zag dat zij niet juist wandelden, overeenkomstig de waarheid van het Evangelie, zei ik tegen Petrus in het bijzijn van allen: Als u die een Jood bent, naar heidens gebruik leeft en niet naar Joods gebruik, waarom dwingt u dan de heidenen op de Joodse manier te leven?" Voorbeeld Hierboven zien we een prachtig voorbeeld van hoe Paulus en Petrus als broeders een geschil oplossen. Voor de postmoderne christen lijkt dit een heel heftige confrontatie, maar besef u wel dat we in een tijd leven waarin elk woord dat wij spreken politiek correct moet zijn van de Twitterazzi. De vorm zegt echter niet per sé altijd iets over de inhoud. Paulus is hier rauw, maar puur van hart. Hij spreekt Petrus in het openbaar aan en noemt hem in de brief zelfs bij naam. Ook zijn trouwe vriend Barnabas wordt genoemd. Petrus pakte deze confrontatie ongetwijfeld goed op, want de brief aan de Galaten is in circa 50 na Christus geschreven, terwijl Petrus zijn broeder Paulus in circa 60 na Christus nog prijst voor zijn werk (zie de Bijbeltekst hieronder). Dát is hoe apologeten in Christus ook te werk zouden moeten gaan. Met een puur hart en nooit te beroerd om excuses te maken als dit nodig is. "Daarom, geliefden, terwijl u deze dingen verwacht, beijver u om onbevlekt en smetteloos door Hem bevonden te worden in vrede en beschouw het geduld van onze Heere als zaligheid; zoals ook onze geliefde broeder Paulus, naar de wijsheid die hem gegeven is, u geschreven heeft, zoals ook in alle brieven, wanneer hij deze dingen ter sprake brengt. Daaronder zijn sommige zaken die moeilijk te begrijpen zijn, die de onkundige en onstandvastige mensen verdraaien, tot hun eigen verderf, net als de andere Schriften." Exposeren Hoewel het goed is dat wij als christen waakzaam en alert zijn op dit soort zaken, moeten we uitkijken dat we ook niet helemaal naar de andere kant doorslaan. Laten we geen exposure-ministry worden, die enkel en alleen anderen aanvalt. Ik geloof dat er een goede balans behoort te zijn tussen onderwijzen, weerleggen, verbeteren en opvoeden, aan de hand van de Schriften (2 Tim. 3:14-17). Daar wil ik voor mijzelf ook lering uit trekken. Mijn laatste 2 e-books waren polemieken, en ook op dit blog richt ik me regelmatig op zorgwekkende ontwikkelingen in de kerk, hoewel niet exclusief. Ik wil me in de toekomst ook meer gaan richten op onderwijzing. Tot slot wil ik ook nog opmerken dat hoewel Paulus fel en rauw was, hij ook de schrijver was van de prachtige tekst uit 1 Korinthe 13. Liefde blijkt dus niet per sé uit de vorm, maar vooral uit de inhoud. God bless! :) "Al zou ik de talen van de mensen en van de engelen spreken, maar ik had de liefde niet, dan zou ik klinkend koper of een schallende cimbaal zijn geworden. En al zou ik de gave van de profetie hebben en alle geheimenissen weten en alle kennis bezitten, en al zou ik al het geloof hebben zodat ik bergen zou verzetten, maar ik had de liefde niet, dan was ik niets. En al zou ik al mijn bezittingen uitdelen tot levensonderhoud van de armen, en al zou ik mijn lichaam overgeven om verbrand te worden, maar ik had de liefde niet, het baatte mij niets.
3 Comments
L.Overduin
12/27/2021 11:17:02
Jezus zegt dat Hij de waarheid is, dat Gods Woord de waarheid is, en dat de Geest ons in alle waarheid zal leiden, wat wil je nog meer? Je kunt iedere bewering van wie dan ook toetsen aan de Schriften. Dat behoedt je voor de vele sekten en geestdrijvers.
Reply
DrM
12/28/2021 10:35:58
Satan misleidt je ook op het gebied van werk:
Reply
DrM
12/28/2021 20:13:48
Op https://www.rtlnieuws.nl/economie/tv/video/5277369/elektriciteit-stroom-tekort-europa-nederland-kernenergie "Oven uit, kassen leeg: hoge gasprijs brengt ondernemers in problemen" lees ik dat de steeds erger wordende gascrisis ondernemers in grote problemen aan het brengen is. Zie ook Oven uit, kassen leeg: hoge gasprijs brengt ondernemers in problemen "Koersen we af op een energielockdown?".
Reply
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Categorieën
Alles
Archieven
Augustus 2024
|