De Paus' bucketlist

​Franciscus nipt voorzichtig van zijn nog iets te hete espresso. "Je weet toch dat ik er altijd suiker in wil, Massimo!" bijt hij zijn bediende toe. Laatstgenoemde slaat een kruisje en kijkt schuldbewust naar de vloer. Binnenshuis heeft de paus zijn emoties vaak niet onder controle. Buitenshuis wel. Althans, meestal wel. 

"Wat staat er vandaag op het programma?" vraagt Franciscus, met nog steeds een lichte agitatie in zijn stem. "Genoeg. 's Ochtends zullen we een weeshuis in Turijn bezoeken en 's middags ontvangen we enkele klimaatwetenschappers." Franciscus trekt zijn linkermondhoek omlaag. "Zeg maar af." "Welke?" vraagt Massimo. "Allebei!" roept hij bits. "Ik wil eens een keer wat nieuws! Wat heb ik nog nooit gedaan?" 

"Uhh.." stamelt de bediende. "We hebben nog nooit een extravagant circus gehad in het Vaticaan." Er verschijnt een glimlach op het gezicht van de paus. "Prima idee!" En wat doen we dinsdag?" Massimo denkt diep na. Hier kan hij punten mee scoren. "De burgemeester van Rome wilde graag een beeld van Moloch voor het Colosseum neerzetten. Wat vindt u daarvan?" De paus knikt instemmend. "Altijd al een keer willen doen!" 

"En woensdag, wat doen we woensdag dan?" vraagt Franciscus enthousiast. Hij staat op uit zijn stoel. Zijn boosheid is verdwenen, als sneeuw voor de zon. De bediende krijgt een grijns op zijn gezicht. "Wat dacht u van een lekkere dwaalleer om de week doormidden mee te breken?" Franciscus verkneukelt zich zichtbaar. "Ik weet denk ik al wat. We kunnen onze volgelingen weleens vertellen dat ze moeten stoppen met evangeliseren!"

"Of.. of.. zeggen dat homoseksualiteit geen zonde meer is. Of dat de opstanding nooit plaats heeft gevonden." De paus verslikt zich bijna in zijn espresso. Hij lacht hilarisch. "Ja, dat doen we," zegt hij vastberaden. "Dat laatste."

"Dit wordt een topweek! Wat doen we donderdag?" Massimo is al even opgewonden als zijn meerdere. "We kunnen weleens een conferentie over buitenaards leven organiseren, dat hebben we ook nog nooit gedaan." Franciscus maakt een rondje met zijn duim en wijsvinger. "Bellissimo!"

"En wat doen we vrijdag dan? We moeten zo'n week natuurlijk wel gepast afsluiten." "Ik weet al precies wat we kunnen doen," zegt Massimo met een grimas. "We kunnen de voeten van moslims en de machthebbers van de wereld weleens kussen." "Jaa!" schreeuwt de paus uitzinnig van blijdschap. Hij kijkt als in extase. De Zwitserse garde komt de kamerbinnengestormd, zichtbaar geschrokken van het geschreeuw van de paus. "Is het circus al begonnen?" grapt Franciscus. "Mwhoehaha!" 

Het bovenstaande is natuurlijk satire. Dit gesprek heeft nooit plaatsgevonden. Alle feiten die in dit fictieve gesprek zijn genoemd, zijn echter wél gebeurd en bevatten links naar de betreffende nieuwsartikelen. Grappig? Nee. Dit is diep- en dieptriest. De waslijst met rariteiten en schandalen rondom deze paus is inmiddels zó lang geworden, dat ik me hardop afvraag hoe de besluiten van deze zelfverklaarde godsman tot stand komen.
​Misschien wel zo.