Komt er een Geheime Opname?

Apologeet Chris Verhagen legt op zijn YouTube-kanaal "Christelijke Apologeet" uit waarom de opname naar zijn idee niet "geheim" is, en we die ook niet vooraan in het boek Openbaring moeten lezen. Verhagen biedt in zijn video een naar eigen zeggen "simpele eschatologie", die op het eerste gehoor inderdaad vrij logisch klinkt. Dat ik het hier tóch hartgrondig mee oneens ben, is natuurlijk geen geheim voor de trouwe lezer. Ik zal u in de volgende alinea's uitleggen waarom.

Waarom zou de Bruidegom Zijn bruid eerst in elkaar slaan alvorens haar te trouwen?

"Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn." (1 Thessalonicenzen 4:16-17, HSV)

Parousia
Verhagen geeft aan dat wanneer we kijken naar de basis van wat hier gezegd wordt, er drie zaken uitspringen: 1. er is een opstanding van de doden die samenvalt met de opname, 2. de opname valt ook samen met de komst van de Heer (de zgn. parousia), en 3. is er volgens hem ook geen enkele reden om aan te nemen dat het iets "geheims" is. Dat ben ik allemaal met hem eens, zelfs het laatste punt kan ik in meegaan. Maar er is meer over te zeggen dan dat alleen.

"En zij baarde een Zoon, een mannelijk Kind, dat alle heidenvolken zal hoeden met een ijzeren staf. En haar Kind werd weggerukt naar God en naar Zijn troon. En de vrouw vluchtte naar de woestijn, waar zij een plaats had, die door God voor haar gereedgemaakt was, opdat men haar daar zou voeden twaalfhonderdzestig dagen." (Openbaring 12:5-6, HSV)

Harpazo
Chris zegt dat de tekst uit de Thessalonicenzenbrief eigenlijk de enige is waar het zo expliciet over de opname gaat. Dat is niet waar. Het Griekse harpazo dat we daar vinden, vinden we ook in de grondtekst hierboven, en is zelfs zichtbaar in veel vertalingen. De vrouw hier is natuurlijk Israël, als we schrift met schrift vergelijken (zie Gen. 37:9-10) en hoewel velen denken dat met het kind Jezus bedoeld wordt, is het opmerkelijk dat de periode ná de geboorte gekenmerkt wordt door 1260 dagen van verdrukking. Was Israël dan drieënhalf jaar in nood na de geboorte van Jezus? Niet dat ik terug kon vinden in de geschiedenisboeken. Wat we hierboven zien, is de opname van het Lichaam van Christus, het Hoofd is immers al als eerste opgenomen, zoals Chris in 1 Korinthe 15:23 al liet zien. En ook het Lichaam van Christus zal een staf krijgen om de heidenvolken mee te hoeden, leert Openbaring 2:26-27. Wat we vanuit deze Bijbeltekst leren, is dus dat de eschatologie die Chris ons voorstelt, té simpel is. Er komt meer bij kijken. In élk geval een periode van 1260 dagen van verdrukking. Maar dat is nog lang niet alles.

"In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben." (Joh. 14:2-3, HSV)

Vaderhuis
Ook wanneer we de tekst hierboven nauwkeurig analyseren, en weer schrift met schrift vergelijken, moeten we iets opvallends opmerken. Jezus geeft aan dat Hij naar het huis van de Vader gaat. Daarna geeft Hij aan dat Hij Zijn volgelingen (de discipelen natuurlijk, maar indirect ook ons) tot Zich zal nemen, zodat zij ook zullen zijn waar Hij is. Laat dit eens op u inwerken. Dat betekent dus dat we naar het Vaderhuis gaan. Dat is de hemel. We gaan dus niet naar het koninkrijk op aarde, waar Chris het over heeft als hij Mattheüs 25 hiernaast legt en meent dat het oordeel van de schapen en bokken over ons gaat. Chris ziet de bergtoppen, maar niet het dal ertussen. Jezus vertelt Zijn volgelingen (allen Israëlieten) wat hún toekomst is. Pas vlak voor Zijn kruisdood, in Johannes 14, instrueert Hij heel voorzichtig Zijn discipelen over wat Hij van plan is met de kerk. Paulus zou daar later nog veel meer over vertellen. De opname is in die zin geheim, want het is volgens Paulus een mysterie (1 Kor. 15:51). Tegelijk is het misschien inderdaad wel een lawaaiige bedoening. Er klinkt een harde stem en een bazuin, hoewel ik me afvraag of dat voor álle mensen op aarde hoorbaar zal zijn. Dat dit mogelijk is, zouden we op basis van Handelingen 9:7 kunnen beargumenteren. Maar dan precies andersom. Dat wij enkel degenen zijn die het bazuingeschal horen. Maar dat is speculatie, en voor dit artikel niet heel relevant.

"Na twee dagen zal Hij ons levend maken, op de derde dag zal Hij ons doen opstaan en zullen wij voor Zijn aangezicht leven." (Hosea 6:2, HSV)

Laatste Dag
Verhagen maakt er een groot punt van dat Jezus in Johannes 6 meermaals verwijst naar de "laatste dag", waarop de levenden en de doden zullen opstaan tot eeuwig leven. Dit is echter een verwijzing naar wat de Joden te wachten staat, dát is immers Zijn publiek. Waarom immers die curieuze frase "de laatste dag", die we bijna nergens anders tegenkomen in de Bijbel? Het gaat hier over Hosea 6, waar God hen al beloofde dat zij na 2 dagen (geestelijk) weer levend gemaakt zullen worden, en op de 3e dag (de laatste van de 2 genoemde dagen) zullen opstaan en voor Zijn aangezicht zullen leven. Ook hier is dus weer die verwijzing naar eeuwig leven. Maar hoe zit dat nu precies met die 2 of 3 dagen? Hoe moeten we dat precies plaatsen? Petrus geeft ons in zijn zendbrief wat meer inzicht in hoe dagen in relatie tot eschatologie gezien moeten worden.

" 8. Maar laat vooral dit u niet ontgaan, geliefden, dat één dag bij de Heere is als duizend jaar en duizend jaar als één dag. 9. De Heere vertraagt de belofte niet (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen), maar Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen. 10. Maar de dag van de Heere zal komen als een dief in de nacht. Dan zullen de hemelen met gedruis voorbijgaan en de elementen brandend vergaan, en de aarde en de werken daarop zullen verbranden." (2 Petr. 3:8-10, HSV)

Duizend
Jezus heeft het hier dus over het duizendjarig koninkrijk. Dát is die laatste dag (1000 jaar). Dat zien we dan ook in Openbaring 20:4-6. En als we weer eens terug denken aan Mattheüs 25, is het ook precies dát 1000-jarige koninkrijk waarmee het hoofdstuk ingeleid wordt. Dit gaat over de toekomst van Israël, niet de toekomst van de kerk. En dat het met Israël ánders gaat dan met het kind dat eruit voortkomt (de kerk), zagen we al in Openbaring 12. Dít is waarom Chris dispensationalisme niet begrijpt. Hij onderscheidt niet dat God in verschillende momenten van de tijd anders handelt met verschillende groepen mensen. Dispensationalisme verklaart eigenlijk álles wat Chris hier als tegenargument opwerpt. Ook de gelijkenis over het onkruid en de tarwe worden in het verband van het Koninkrijk genoemd (Matth. 13:24). Ik zou hem daarom uit willen dagen nóg eens naar de tekentafel te gaan en zijn schriften ook nog eens met déze schriften te vergelijken. Paulus maakt bijvoorbeeld onderscheid tussen de wederkomst (parousia) onze vergadering met Hem (episynagoge) in 2 Thessalonicenzen.

"En wij vragen u dringend, broeders, met betrekking tot de komst van onze Heere Jezus Christus en onze vereniging met Hem," (2 Thess. 2:1, HSV)

Episynagoge
Dat dit niet slechts synoniemen zijn, blijkt wel uit wat Paulus in de verzen erna vertelt. Lees hieronder maar eens mee. Er is duidelijk een volgorde te zien. Veel theologen hebben hier opeens moeite met begrijpend lezen, maar kijk eens goed naar de gebeurtenissen en de signaalwoorden. We zien dat er een dag van Christus is. Daarvóór komt echter een grote afval (van het geloof). Sommigen menen dat dít al een verwijzing is naar de opname, maar die theorie is al uitgebreid weerlegd door o.a. Lee Brainard. Dat kunt u zien in de video hieronder. Dat wat betreft de parousia. Als we echter door lezen (veel theologen stoppen na vers 5), zien we ook dat Paulus doorgaat op wat de episynagoge precies behelst. En dat is ook logisch, want dat is de volgorde waarin hij de begrippen introduceerde. De onduidelijkheid bij de gemeente van Thessaloniki was dan ook of de eindtijd al aangebroken was, dus neemt Paulus hen in vogelvlucht mee door de elementen die daar deel van uitmaken. Dat zullen wij hieronder wat proberen te versimpelen.

" 3. Laat niemand u op enigerlei wijze misleiden. Want die dag [de dag van Christus, red] komt niet, tenzij eerst de afval gekomen is en de mens van de wetteloosheid, de zoon van het verderf, geopenbaard is, 4. de tegenstander, die zich ook verheft boven al wat God genoemd of als God vereerd wordt, zodat hij als God in de tempel van God gaat zitten en zichzelf als God voordoet. 5. Herinnert u zich niet dat ik u deze dingen zei, toen ik nog bij u was? 6. En u weet wat hem nu weerhoudt, opdat hij op zijn eigen tijd geopenbaard wordt. 7. Want het geheimenis van de wetteloosheid is al werkzaam. Alleen is er iemand die hem nu weerhoudt, totdat hij uit het midden verdwenen is. 8. En dán zal de wetteloze geopenbaard worden. De Heere zal hem verteren door de Geest van Zijn mond en hem tenietdoen door de verschijning bij Zijn komst;" (2 Thessalonicenzen 2:3-8, HSV)

​1. De Weerhouder weggenomen
2. De Wetteloze geopenbaard
3. De Dag van Christus aangebroken

Conclusie
De Enige die wetteloosheid succesvol kan weerhouden, is natuurlijk de Heilige Geest in ons christenen. De Weerhouder is dus de Heilige Geest, Die voor altijd in ons is tot aan het moment van onze daadwerkelijke verlossing (Ef. 4:30). Die wordt echter uit het midden weggenomen, zodat de wetteloze (de antichrist) zich kan openbaren. Omdat Hij echter onlosmakelijk met ons wedergeboren christenen verbonden is, zullen wij met Hem meegaan als Hij wordt weggenomen van de aarde. De overgebleven mensen die vanaf dat moment in Jezus gaan geloven, zullen vanaf dat moment wel worden bijgestaan door de Heilige Geest, maar weer net zoals dat in het Oude Testament ging. De Heilige Geest kwam toen óver mensen, en nam geen permanente woning in mensen. Daarom kon David ook in Psalm 51 bidden; "Neem Uw Geest niet van mij". Wat we hier dus zien, is niet de simpele eschatologie die Chris voorstelt. Er is duidelijk een eschatologische opbouw die voorafgaat aan de parousia (Zijn komst). We zouden Zijn komst dus in enge zin kunnen aanduiden als de wederkomst, maar ook in ruime zin als het totaal van gebeurtenissen dat eraan voorafgaat. Jezus' eerste komst was immers ook niet één moment in de tijd, maar besloeg ruim 30 jaar. Er was de geboorte, en 30 jaar later Zijn dood en opstanding. 40 dagen daarná zelfs kwam Zijn opname. Hoewel Verhagen een lieve broeder is die op een prettige manier spreekt, moet ik het helaas toch met hem oneens zijn op dit punt. Ik hoop dat hij de tijd wil nemen om ook deze zaken voor zichzelf te onderzoeken en wens hem verder Gods zegen in alles.