Pleidooi voor de Pretribulationaire Opname

Een aantal jaren geleden schreef ik een boek met maar liefst 49 redenen waarom wedergeboren christenen door Jezus opgenomen zullen worden naar de hemel, vóór de moeilijkste 7 jaren in de menselijke geschiedenis, de zgn. grote verdrukking. Dit klinkt te bizar om waar te zijn, en zelfs veel christenen geloven hier niet in, maar wanneer we de Bijbel lezen, kunnen we niet anders dan eerlijk toegeven dat het de onontkoombare waarheid is. Het boek was echter aan een dringende update toe, en omdat mensen tegenwoordig liever geen lange lappen teksten lezen, wil ik het proberen samen te vatten in dit artikel, dat tevens als vervanging van het e-book zal gaan dienen. Laten we beginnen bij het begin: waar vinden we deze "opname" in de Bijbel? Er wordt soms weleens gezegd dat het woord "opname" nergens letterlijk in de Bijbel gevonden wordt. Dat klopt, maar dat betekent niet dat de Bijbel er niet over spreekt. Sta me toe dit uit te leggen.

" 13. Maar ik wil niet, broeders, dat u onwetend bent ten aanzien van hen die ontslapen zijn, opdat u niet bedroefd bent zoals ook de anderen, die geen hoop hebben. 14. Want als wij geloven dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal ook God op dezelfde wijze hen die in Jezus ontslapen zijn, terugbrengen met Hem. 15. Want dit zeggen wij u met een woord van de Heere, dat wij die levend zullen overblijven tot de komst van de Heere, de ontslapenen beslist niet zullen voorgaan. 16. Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. 17. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn. 18. Zo dan, troost elkaar met deze woorden."
​(1 Thessalonicenzen 4:13-18, HSV)

Opname
Hoewel het er niet als naamwoord staat, staat het er wél als werkwoord. Het is dus een beetje een flauw argument van de typische opname-opponent. Het valt niet te ontkennen dat wij op enig moment opgenomen zullen worden ten hemel. Echter, veel christenen zullen beweren dat deze opname samenvalt met Openbaring 19, als Hij terugkomt met de hemelse legers. Daar is zeker iets voor te zeggen, als we de tekst oppervlakkig lezen. Wie Bijbelteksten met elkaar gaat vergelijken, zal echter moeten concluderen dat dit een zeer onprecieze veronderstelling is. We komen het werkwoord "opnemen" in relatie tot de kerk immers nóg een keer tegen, op een plek die veel christenen misschien niet zullen verwachten. Leest u met me mee.

Wist u dat het woord "gemeente" helemaal niet meer voorkomt na Op. 4? Dit terwijl het daarvóór 19x werd gebruikt door Johannes. Pas in Op. 21 zien we het woord "gemeente" weer. De heiligen waarover u in Op. 6-19 leest, zijn mensen die ín de grote verdrukking tot geloof zijn gekomen.

" 1. En er verscheen een groot teken in de hemel: een vrouw, bekleed met de zon, en de maan was onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. 2. En zij was zwanger en schreeuwde het uit in barensnood en in haar pijn om te baren. 3. En er verscheen een ander teken in de hemel. En zie: een grote vuurrode draak met zeven koppen en tien hoorns. En op zijn koppen zeven diademen. 4. En zijn staart veegde het derde deel van de sterren van de hemel en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die op het punt stond te baren, om haar Kind te verslinden, zodra zij Het gebaard zou hebben. 5. En zij baarde een Zoon, een mannelijk Kind, dat alle heidenvolken zal hoeden met een ijzeren staf. En haar Kind werd weggerukt naar God en naar Zijn troon. 6. En de vrouw vluchtte naar de woestijn, waar zij een plaats had, die door God voor haar gereedgemaakt was, opdat men haar daar zou voeden twaalfhonderdzestig dagen." (Openbaring 12:1-6, HSV)

Wegrukking
Hoewel er hier gesproken wordt over wegrukken, is het woord dat we in de Griekse grondtekst vinden hier, precies hetzelfde: harpazo. Het is een woord dat een heel plotseling karakter heeft. Niet iets dat in alle rust gebeurt. Het woord harpoen is er bijvoorbeeld van afgeleid, stelt opname-expert dr. Andy Woods; een projectiel dat zeer plots en met kracht wordt afgeschoten naar een andere plek, om er een vis mee te vangen. "Maar dit gaat toch gewoon over Jezus die opsteeg naar de hemel?" meent de oplettende lezer wellicht. Dat klopt, maar merk op dat het om een openbaring gaat. Het verhaal van Jezus geboorte en opname kende Johannes al, en u ook. Er wordt nieuwe informatie toegevoegd aan dat verhaal, als een extra profetische laag. In deze passage wordt immers gesproken over gevaar. Er komt een draak aan die het Kind wil verslinden. Waar was het gevaar in Handelingen 1, toen Jezus langzaam onttrokken werd aan de discipelen? Hij had de draak daar juist overwonnen! Ook het feit dat dit Kind een ijzeren staf heeft, heeft een dubbele betekenis. Dat geldt niet enkel voor Jezus als het Hoofd, maar ook voor de gemeente als het Lichaam van Christus (Kol. 1:18, Op. 2:26-27). Opvallend in deze tekst is hier dat er nog een grote periode van verdrukking (1260 dagen) volgt voor Israël ná deze wegrukking. Hoewel dat nog niet meteen een einde maakt aan varianten als de mid-tribulationaire opname (tribulatio is de Latijnse benaming voor verdrukking) of de pre-wraak-opname, is dit wel de laatste nagel in de spreekwoordelijke doodskist van de posttribulationaire opname.

" 8. En toen Het de boekrol genomen had, wierpen de vier dieren en de vierentwintig ouderlingen zich vóór het Lam neer. Zij hadden elk een citer en gouden schalen vol reukwerk. Dit zijn de gebeden van de heiligen. 9. En zij zongen een nieuw lied en zeiden: U bent het waard om de boekrol te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons voor God gekocht met Uw bloed, uit elke stam, taal, volk en natie. 10. En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde." (Openbaring 5:8-10, HSV)

Ouderlingen
Tot nu toe hebben we dus een zeer sterke zaak voor een opname vóór in elk geval een deel van verdrukking, maar kunnen we ook concluderen op basis van de Bijbel dat deze opname plaatsvindt vóór de zogenaamde "grote verdrukking" waarover Jezus spreekt in Mattheüs 24:21? Jazeker. Wie de tekst hierboven goed bestudeert, zal moeten opmerken dat deze groep van 24 ouderlingen al in de hemel is vóórdat er ook maar één zegel van die verdrukking verbroken is. Wie zijn zij? In elk geval geen engelen, zo blijkt uit vers 11, want engelen worden daar als aparte groep genoemd. Nee, zij vertellen zelf heel duidelijk wie ze zijn: het is een groep koninklijke priesters die vrijgekocht is door het bloed van Jezus uit elke stam, taal, volk en natie. Het is een beeld van de kerk, en dan niet enkel de overledenen. Nee, zij hebben hun beloningen al gehad, zo lezen we één hoofdstuk eerder. In Openbaring 4:4 wordt verteld dat zij al witte kleren, kronen en tronen hebben. Hun regering is al begonnen! Laat u echter niet misleiden door het relatief kleine getal; zij zijn ouderlingen van een veel grotere groep, net zoals de 24 priesters uit 1 Kronieken 24 ook een voorafschaduwing waren van deze toekomstige hemelse realiteit.

"Henoch wandelde met God, en hij was niet meer, ​want God nam hem weg." (Genesis 5:24, HSV)

Precedenten
Het idee van opnames is ook niet vreemd in de Bijbel, enkel in de hoofden van sommige christenen. Neem bijvoorbeeld Henoch of Elia, die naar de hemel werden opgenomen. Zij stierven niet, maar werden plots meegenomen naar de hemel. Zelfs Jezus werd opgenomen naar de hemel. Waarom zou dat bij ons dan ook niet kunnen gebeuren? De gebeurtenis van de opname van Henoch is tegelijk een typologie, waarbij hij vóór de zondvloed al weggenomen werd. De zondvloed is een precedent van de wraak van God die over de aarde uitgestort werd, iets waar de christen voor behouden wordt volgens de Bijbel (1 Thess. 1:9-10, 5:9, Rom. 5:9). Noach werd beschermd dóór de verdrukking van die tijd heen, net zoals de 144.000 uit Openbaring 7 ook beschermd zullen worden dóór de grote verdrukking heen, maar Henoch werd er zelfs niet eens aan blootgesteld. Dit is echter niet het enige type. Er zijn veel meer types te vinden, waarvan Henoch er één is.

"Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van de zaligheid, door onze Heere Jezus Christus,"
​(1 Thess. 5:9, HSV)

Types
​Een ander voorbeeld vinden we in Daniël 3. Zijn drie vrienden worden beschermd dóór het vuur van de brandende oven heen, omdat ze niet voor het beeld van Nebukadnezar, dat 60 el hoog was en 6 el breed, wilden buigen als er 6 instrumenten (666?) te horen waren (vers 5). Nebukadnezar is hier een type van de antichrist, en de oven een type van de grote verdrukking. De grote vraag is echter: waar is Daniël? Zijn naam komt in het hele hoofdstuk niet eens voor. Hoefde hij niet te buigen? Of boog hij wél voor het beeld? Dat lijkt zeer onwaarschijnlijk. Vermoedelijk was hij het land uit voor zaken, zodat hij niet eens te maken had met deze "verdrukking". Of denk aan het verhaal van Lot, die uit de stad getrokken moest worden met zijn familie. Een van de reddende engelen geeft zelfs aan dat hij niet eens iets kan doen als Lot in de stad blijft (Gen. 19:22)! Dit sluit helemaal aan bij het idee dat de wraak van God niet over de rechtvaardigen kán komen (Gen. 18:25). Van kaft tot kaft zien we hetzelfde verhaal. 

"Haast u! Vlucht daarheen! Want Ik kan niets doen, totdat u daar bent aangekomen. Daarom gaf men deze stad de naam Zoar." (​Genesis 19:22, HSV)

Traditie
De Bijbel staat vol met aanwijzingen, hints en types, voor de oplettende Bijbelstudent, en ik zou er nog vele kunnen noemen, maar zoals gezegd wil ik dit artikel compact houden om geen lezers te verliezen halverwege. Er wordt weleens gezegd door critici van de pretribulationaire opname dat de kerkvaders er nooit over spraken of dat zij die op een andere plek positioneerden in de grote verdrukking; in het midden, ergens in het tweede gedeelte of zelfs helemaal aan het einde. Men meent dat de doctrine van de pretribulatonaire opname vóór 1830 nergens geleerd werd, en dat het derhalve een nieuwe doctrine was die verworpen moet worden. Maar is dat wel zo? Laten we eens naar wat voorbeelden kijken. Dr. John Gill schreef bijvoorbeeld al bijna een eeuw eerder het volgende op in zijn commentaar op 1 Thessalonicenzen 4:17:

".. maar nu zal Hij nog niet op de aarde neerdalen, want deze is nog niet gereed om Hem te ontvangen; maar wanneer deze en haar werken verbrand zijn, en het gereinigd is en gelouterd door het vuur, en een nieuwe aarde geworden zal zijn, zal Hij erop neerdalen, en wonen met zijn heiligen daarop: en dit suggereert een andere reden waarom Hij in de lucht zal blijven, en Zijn heiligen Hem daar ontmoeten, en wie Hij op zal nemen met Hem tot in de derde hemel, tot de algehele vuurvloed en verbranding der wereld over is, en door hen daarvoor te bewaren; en dan zullen al de uitverkorenen van God vanuit de hemel als een bruid versierd voor haar echtgenoot, en Hij met hen, en de tabernakel van God zal bij de mensen zijn.”

Post-Nicea
Ook Gill was zeker niet de eerste. Efraïm de Syriër geloofde ook dat christenen voor de grote verdrukking werden bewaard door een opname. Hoewel men niet zeker weet of het daadwerkelijk Efraïm was die dit opschreef, is wel duidelijk dat in elk geval íemand in de vierde eeuw na Christus dit geloofde. Hij schreef het volgende op, in zijn boek "Over De Laatste Tijden, De Antichrist En Het Einde Van De Wereld":

​"Want al de heiligen en de uitverkorenen van God worden verzameld, voor de verdrukking die zal komen, en worden opgenomen tot de Heer opdat zij de verwarring niet zien die de aarde zal overspoelen vanwege onze zonden.”

Ante-Nicea
Maar ook in de periode vóór de concilie van Nicea in 325 AD lezen we verschillende interessante opmerkingen die gemaakt worden door diverse kerkvaders met betrekking tot de opname. Cyprianus (250 AD) schrijft er bijvoorbeeld over in vers 25b van zijn zevende verhandeling, maar ook Victorinus (270 AD) schreef in zijn commentaar op Openbaring 6 het volgende op: 

“Omdat de hemel die weggerold wordt, betekent, dat de kerk weggenomen zal worden. Bergen en eilanden van hun plaatsen verwijderd, communiceert dat in de laatste verdrukking alle mensen vertrekken van hun plaatsen, dat is, dat de goeden worden verwijderd, zoekende de verdrukking te ontvluchten.”

Kerkvaders
En zélfs enkele apostolische kerkvaders, die in de eerste twee eeuwen na Christus leefden, geloofden dat christenen van de grote verdrukking behouden zouden kunnen worden. Bedenk dat de apostel Johannes rond de eeuwwisseling nog leefde, en dat slechts 70 jaar later het boek Herder van Hermas geschreven werd. Dit boek, dat zelfs nog overwogen werd om op te nemen in de canon, verhaalt in zijn vierde visioen over het volgende:

“Ga daarom en vertel de uitgekozenen van de Heer Zijn machtige daden en vertel hen dat dit beest een voorafschaduwing is van de vervolging die er aan komt. Als u zichzelf daarop voorbereid, met heel uw hart berouw toont en u keert naar de Heer, dan is het mogelijk er aan te ontsnappen. Als uw hart zuiver en onberispelijk is en u de dagen die u in uw leven resten de Heer onbesproken dient. Wend uw zorgen af op de Heer en Hij zal ze richting geven. U die twijfelt: Vertrouw op de Heer, want Hij heeft alle macht en kan Zijn boosheid van u afwenden en de twijfelaars belagen met plagen. Wee hen die deze woorden horen en er ongehoorzaam aan zijn, het zou beter voor hen zijn dat ze niet geboren waren.”

Slot
Natuurlijk wil ik de interpretaties van deze kerkvaders niet op gelijke voet zetten met wat de Bijbel leert, maar hiermee wil ik wél laten zien dat Darby zeker niet de uitvinder was van de doctrine van de pretribulationaire opname, een veelgehoorde (valse) bewering van tegenstanders van dit dogma. Natuurlijk zullen er broeders en zusters zijn die er ondanks al deze feiten een andere mening op nahouden. Dat kan. We zijn allen lid van hetzelfde Lichaam van Christus, en laten we daarom in alle redelijkheid en liefde met elkaar blijven praten. Het is geen zaligmakende leerstelling, zoals het evangelie. Weet echter wel dat u niet moet denken dat u "gelouterd" moet worden door de grote verdrukking, om te bewijzen dat u waardig bent. Niemand is namelijk waardig. U niet, ik niet, zelfs de apostelen niet. We hebben allen Jezus' genade nodig, anders zouden we sowieso niet eens naar de hemel gaan. We doen als het goed is geen werken om gered te worden, maar omdát we gered zijn. Doen we die werken niet, dan verliezen we ons loon (1 Kor. 3:10-15), maar nooit onze redding. En we verliezen daarmee ook zeker niet onze kans om opgenomen te worden, zoals Hermas hierboven meent (ondanks dat hij wel gelooft in een pretribulationaire opname - alleen enkel voor de "waardigen"). Als het Lichaam van Christus opgenomen wordt, laat Hij echt Zijn tenen of vingers niet achter. Wees dus gerust. Lees anders dit dossier eens rustig door, als u daar toch twijfels over heeft (: God bless!