Verdeel en Heers

In het conflict tussen Israël en Hamas zijn de spanningen wereldwijd voelbaar. Bijna iedereen heeft er wel een mening over. Sommigen zijn pro-Palestijns, en paraderen militant met Palestijnse vlaggen op demonstraties wereldwijd. Anderen zijn juist pro-Israëlisch, en hangen Israëlische vlaggen aan hun ramen, die soms ook weer felle reacties uitlokken aan de andere zijde. Wat mij vooral opvalt, is dat er fel geageerd wordt tegen mensen met een wat genuanceerdere mening over dit conflict. Zo menen sommigen dat wanneer je niet uitgesproken pro-Israël bent, je automatisch pro-Hamas bent. Andersom vindt de andere kant soms juist weer dat als men niet uitgesproken pro-Palestina is, ze meteen Zionisten zijn. Dit soort gedrag is absoluut niet helpend, maar wel tekenend voor de tijd waarin we leven.

"Zie, Ik ga Jeruzalem maken tot een bedwelmende beker voor alle volken rondom."
​(Zacharia 12:2a, HSV)

Polarisatie
We zagen dezelfde polarisatie al rondom het Oekraïne-conflict, maar niet in dezelfde mate als waarin we nu (verbale) agressie over en weer zien tussen deze beide kampen. Ik geloof immers niet dat we Oekraïense of Russische vlagverbrandingen hebben gezien namelijk, hoewel ik me natuurlijk kan vergissen. Het gaat me in dit artikel even niet om wie wel of niet gelijk heeft. Als christen ben ik me er terdege van bewust dat Israël Gods volk is, maar dat betekent niet meteen dat alles wat zij doen automatisch bonafide is. Ook zij zijn mensen, en bovendien als natie nog niet wedergeboren. Zou het kunnen dat zij soms verkeerd handelen? Natuurlijk. Ook aan Palestijnse zijde is het nog geen uitgemaakte zaak. Het feit dat Israël recht heeft op het land waar zij nu wonen, betekent nog niet dat daar ook gewoon burgers wonen die kinderen hebben, en dat daar zelfs kerken zijn. Ik ben zelf in de Palestijnse gebieden geweest, en heb met Palestijnse christenen gegeten. Dit zijn onze broeders en zusters! Hoe kunnen we zó stellig één kant van dit conflict kiezen? Aan beide kanten van dit conflict zijn broeders en zusters die dit liever anders opgelost zouden zien dan wat nu gebeurt. 

Nuance
Nogmaals, het gaat dus niet om wie gelijk heeft, maar om het liefdevol begrip kunnen opbrengen voor nuances. Niet alles is zwart-wit. De wereld is niet zoals in Snuf de Hond, waar de goeien altijd 100% de goeien zijn en de kwaaien helemaal slecht zijn. Het zou wel heel makkelijk zijn als de wereld zo in elkaar stak. Dan hoefden we niet meer na te denken en konden we lekker makkelijk zonder nuance tegen elkaar blijven schreeuwen dat de andere kant slecht is. We zien dit echter toch over de hele linie vaak de kop opsteken. De coronatijd was daartoe zelfs een katalysator. Het zette de toch al niet zulke beste verhoudingen tussen mensen nóg verder op scherp. De overheidsgezinde groep gaf af op de kritische "wappies", die de andere groep weer "normies" noemde. Maar ook tussen de kritische groep ontstonden extreme ideeën, waarbij de nuance ver te zoeken was. Zo heb ik mensen niet geheel ongeregeld horen roepen dat iets of iemand "controlled opposition" was als men niet uitgesproken genoeg was tegen de overheidsmaatregelen.

Oppositie
Met controlled opposition werd dan bedoeld dat het een soort geveinsde oppositie was, om de ander om de tuin te leiden en onder valse voorwendselen toch aan de macht te komen, waarbij men die geveinsde principes later weer keihard liet vallen. Ik bedoel hiermee niet te zeggen dat dat soort dingen nooit gebeuren, want ik geloof wel zeker dat dat meer dan eens gebeurt, maar te zeggen dat iedereen die het niet met iemand eens is, controlled opposition is, is natuurlijk ook wel weer heel makkelijk. Dan hoef je namelijk zelf verder geen onderzoek meer te doen, en is de wereld lekker voorspelbaar en overzichtelijk. Natuurlijk ben ook ik een mens en heb ik me daarin in de coronatijd wellicht weleens te ver laten meeslepen, maar helpend is het allerminst. Uiteraard heeft de overheid een groot aandeel gehad in het aanzwengelen van die polarisatie, maar dat betekent niet dat de kritische kant ongebreideld hetzelfde mag doen aan de andere zijde van de discussie. 

Christendom
En om het nog wat dichterbij te trekken; ook tussen christenen op het internet gaat het er soms fel aan toe. De één gelooft heilig in een platte aarde, en de ander denkt juist dat die gewoon bolvormig is. Ook ik geloof dat die aarde bolvormig is, maar laten we de ander in elk geval met respect behandelen. En dat geldt natuurlijk voor beide kampen. De platte-aarde believers kunnen er ook wat van. Die doctrine wordt soms tot een ongezonde hoogte van belangrijkheid verheven. Volgens mij is het evangelie nog steeds het allerbelangrijkst. Of we nu in een platte of ronde aarde geloven maakt voor onze uiteindelijk bestemming in zichzelf namelijk niets uit. Ook kunnen mensen door een andere Bijbel dan de King James Vertaling tot geloof komen, om maar even een ander heet hangijzer te noemen. Ondergetekende is daar een voorbeeld van. Of moeten we het hebben over hoe we de Naam van God precies in het Hebreeuws uitspreken? Of over tongentaal? De militantie waarmee dit soort doctrines bevochten worden zijn in feite onderdeel van Satans agenda: verdeel en heers. Laat dat eens op u inwerken. Hij is degene wiens koninkrijk verdeeld is (Matth. 12:25-30) en Jezus is Degene Die juist wil dat wij één zijn in Hem (Joh. 17:21-23). Laten we elkaar een beetje genade gunnen. Er behoort eenheid te zijn in de belangrijke zaken (Gal. 1:6-9), er mag verdeeldheid zijn in de minder belangrijke zaken (Rom. 14), maar laat in alles de liefde heersen (1 Kor. 13). God bless! :)

"En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt." (Johannes 17:20-21, HSV)