Wanneer Iran en Israël buren worden..

Dat is gek. Iran ligt toch helemaal niet naast Israël? Dat klopt. Nog niet. Maar dat gaat wel gebeuren in de nabije toekomst. Hoe ik dat zo zeker weet? Allereerst zien we een aantal hedendaagse connectoren die in die richting wijzen. Maar veel belangrijker nog: de Bijbel vertelt zélf dat dit zal gaan gebeuren. ​

Irak
Deze week meldde Debka dat Irak de facto wordt geregeerd door het Iraanse leger, aangezien zij de opstanden tegen de sji'itische premier Abdul Mahdi niet meer aankan. Het sji'isme is één van de twee hoofdstromingen van de islam, dat fel concurreert met het grotere soennisme. Het feit dat de achternaam van die president "toevallig" hetzelfde luidt als de verwachte islamitische verlosser zullen we nu gemakshalve maar even negeren. Dit is om meerdere redenen gunstig voor Iran. Zo heeft zij een nieuw proxyleger waar zij aanspraak op kan maken, maar vooral ook nieuw grondgebied, wat voordelen biedt wanneer zij (ongezien) naar Israël wil reizen. Het mantra van Iran luidt bij zo'n beetje elke offciële gelegenheid immers: "Dood aan Amerika, dood aan Israël!"

Syrië
Via de nieuwe landbrug kan Iran doorstoten naar Syrië, wat in feite ook al overgenomen is door sji'ieten. Hiernaast ziet u hoe de invloed van het sji'isme (lees: Iran) al reikt. Want ook de president van Syrië, Bashar al-Assad, is een sji'iet (een Alawiet, wat een vorm is van sji'isme). Er ontstaat zo langzamerhand dus een landbrug van Iran naar Israël waarvanuit Iran met proxylegers Israëls capaciteiten test. Dit alles ter voorbereiding van die grote oorlog die men in de niet zo verre toekomst wil gaan voeren. Aangezien Israël tot nu toe succesvol de bevoorrading van die proxylegers afsnijdt, zoekt Teheren naar nieuwe opties.

Libanon
Omdat Jordanië grotendeels soennitisch is en officieel in vrede leeft met Israël, valt daar voor Iran (nog) niets te zoeken. Maar in Libanon, wat grotendeels door het sji'itische Hezbollah geregeerd wordt, ligt dat anders. De huidige Libanese president Saad Hariri leidt een coalitie die gedeeltelijk bestaat uit Hezbollah-leden, dus ook hier is Irans invloed groot. Maar aangezien Harari deze week na aanhoudende protesten zijn ontslag indiende, ontstaat ook hier nu weer een machtsvacuüm en zal het intrigerend worden om te zien hoe dit zich verder zal gaan ontwikkelen. Het zou natuurlijk kunnen dat Hezbollah bij volgende verkiezingen groter wordt en een meer prominente rol in de coalitie zal gaan krijgen of zelfs een president zal gaan leveren. Dat alles kan gaan betekenen dat Iran ook een directe landbrug kan krijgen voor haar proxylegers om Israël op meerdere fronten lastig te gaan vallen, en niet enkel en alleen meer bij de Syrisch-Israëlische grens in de Golan. Overigens werkt Hezbollah ook nauw samen met Hamas in Gaza.

Israël
De hele soep die nu aan het ontstaan is, doet denken aan meerdere profetieën die we kunnen vinden in de Bijbel. We zien de landen Libanon (Tyrus) en Assyrië (Syrië en Irak) natuurlijk heel prominent in de Psalm 83-oorlog aanwezig, evenals Hamas (Filistea). Maar aangezien het overwegend soennitische Jordanië op dit moment niet echt geïnteresseerd lijkt om met deze landen samen Israël aan te vallen, vermoed ik dat deze oorlog nog op zich zal laten wachten. Een andere profetie die doet denken aan de huidige situatie, is die van Jesaja 17 / Jeremia 49. In beide hoofdstukken wordt de vernietiging van Damascus vermeld, na een clash tussen Israël en Assyrië. Persoonlijk vermoed ik dat gezien de huidige staat van Damascus (ze is grotendeels al vernietigd) en de relatie van Syrië en Israël, deze profetie het eerste aan de beurt zal zijn. Een imminente profetie, ofwel een profetie waarvoor geen verdere voorwaarden meer nodig zijn. Een vonkje kan al genoeg zijn om deze profetie te laten ontvlammen. Ook een andere profetie, die we tevens in Jeremia 49 vinden, lijkt nabij. Het feit dat zowel Damascus (Syrië) als Elam (West-Iran) genoemd worden in dit hoofdstuk, acht ik niet toevallig. Het lijkt erop dat Elam in de nabije toekomst zal worden getroffen door een nucleaire ramp of raket.

Rusland
Naast deze twee imminente profetieën is natuurlijk ook de inmiddels bekende Ezechiël 38/39-profetie nabij, nu Rusland, Turkije en Iran steeds nauwer gaan samenwerken. Onlangs bespraken Rusland en Turkije dat er een bufferzone in Noord-Syrië komt. Maar wat nog veel intrigerender is, is te zien dat er scheurtjes lijken te ontstaan in de relatie tussen Israël en de Verenigde Staten. De grillen van president Trump zijn niet onopgemerkt gebleven in Jeruzalem, en dat liet Netanyahu deze week dan ook weten. Hij vertelde geen vertrouwen meer te hebben in de VS als er oorlog met Iran komt. Bijzonder genoeg is dat ook precies wat we lezen in Ezechiël 38:13. Hier zien we dat de jonge leeuwen van Tarsis (de VS) wel protesteren, maar van actie lijkt er weinig terecht te komen. Een soort brullende, tandeloze leeuw. Blaffende honden bijten immers niet. Met al deze nieuwe ontwikkelingen en onzekerheden in het wespennest dat we het Midden-Oosten noemen, breekt er een spannende tijd aan. De verkiezingen in Israël zitten muurvast, en ook in Libanon zal weer een nieuwe regering(sleider) moeten komen. In Syrië en Irak blijft het onrustig en in dit alles manoeuvreert Iran zich langzaam een weg naar Jeruzalem. Gelukkig heeft God alles in Zijn hand.

Buren
Want hoe de precieze afloop ook is, Israël en Iran zullen buren gaan worden. In Genesis 15 vertelt God het Abraham al: de grens van Israël zal lopen van de grote rivier in Egypte tot aan de rivier de Eufraat. Dit houdt in dat Israël een zuidoostgrens met Iran zal gaan delen in de toekomst. Dit zal plaatsvinden in het zgn. millennium. Zie Ezechiël 47 bijv.

Oostelijke Zee
Er zijn verschillende modellen op internet te vinden. Zij zijn gebaseerd op verschillende interpretaties van Genesis 15 of Ezechiël 47. In deze laaste vinden we een oostgrens bij de zogenaamde Oostelijke Zee, die niet nader wordt gespecificeerd. Dit kan zowel de Dode Zee als de Perzische Golf zijn. Aangezien de Dode Zee in de Bijbel gewoon de Zoutzee wordt genoemd, is de vraag waarom Ezechiël dit dan niet zo noemt. Maar er zijn meer teksten die ons aanwijzingen geven. Deuteronomium 11:24 bijvoorbeeld. Hier wordt Libanon genoemd, maar ook de Eufraat weer en zelfs de woestijn. Dit is niet de woestijn die wij tegenwoordig de Sinaï noemen, maar feitelijk de woestijn van Saudi-Arabië. Dát is de woestijn waar zij doorheen trokken, in tegenstelling tot wat veel christenen tot op vandaag de dag lijken te denken. Zie ook deze korte documentaire. Ook de Vlakte die in Ezechiël 47:8 genoemd wordt, heet in het Hebreeuws Arabah. Sommige modellen willen u laten zien dat slechts een deel van de rivier de Eufraat de oostgrens vormt. Maar dat staat er niet. Dan was het logischer om een plaats te noemen die aan die rivier ligt, zoals Ezechiël 47 in de rest van het hoofdstuk wél doet. Nee, de rivier wordt zonder nadere specificatie genoemd en dus ligt het voor de hand dat die oostgrens de gehele Eufraat betreft.

Grote verdrukking
Enfin, dit is een hele studie op zichzelf waarvoor de ruimte in dit artikel eigenlijk veel te beperkt is. Ik nodig u daarom u dit voor uzelf te onderzoeken. We mogen hier van mening over verschillen, onze zaligheid hangt er niet vanaf. Feit blijft wel dat we ons momenteel vlak bij de vervulling van diverse profetieën bevinden die samenhangen met het einde van deze periode. Na de opname zal een nieuwe periode plaatsvinden die kort en heftig is. Zeven jaren van grote verdrukking voor de mensen die niet in Jezus vertrouwden, maar liever op zichzelf. Een periode zoals de aarde nog nooit gekend heeft en nooit meer zal zien, vertelt Jezus in Mattheüs 24:21. Deze zeer specifieke periode valt te koppelen aan hoofdstuk 6 t/m 19 van het boek Openbaring (zie Op. 7:14) en duurt tweemaal 3,5 jaar (Op. 11:2-3, 12:6, 14, 13:5). Dit hangt samen met de twee helften van de laatste jaarweek uit de profetie van Daniël 9:27, waarin een toekomstige vorst halverwege die jaarweek (een week van 7 jaren i.p.v. dagen) een verbond dat hij eerst zelf zal sluiten, zal schenden. Hij zal in de herbouwde tempel (Op. 11:1-2) gaan zitten en claimen dat hij god is (2 Thess. 2:3-8), wat natuurlijk de grootst mogelijk denkbare gruwel is (Matth. 24:15). Vanaf dat moment zal de grote verdrukking intensiveren en het volk Israël moeten vluchten naar de bergen van Judea (Matth. 24:16-20, Op. 12:6, 14). Ook de rest van de wereld zal het natuurlijk enorm zwaar krijgen onder de toorn van het Lam (Op. 6:16).

Slot
Het goede nieuws is dat u daar niet bij hoeft te zijn (Rom. 5:9). Als u beseft dat u zo zondig bent dat u het nooit zélf in orde zult kunnen maken met God, maar dat het alleen in orde gemaakt kan worden door Jezus' verzoenende offer, en u daarin gelooft, dan zult u worden gered. Dat klinkt te mooi om waar te zijn, en het stuit veel mensen zelfs tegen de borst. Want we kunnen ons niet indenken dat wij hierin geen enkel aandeel zullen hebben, behalve het simpelweg te geloven. Er is iets in ons dat trots is. Dat graag wil werken voor verlossing. De Rooms-Katholieken predikten dit al. Geloof én werken. Maar dat is onjuist, legt Paulus in o.a. Ef. 2:8-9 uit. Het eeuwige leven is een geschenk, en als we daarvoor moeten werken, is het geen geschenk meer (Rom. 11:6). Dus als we ervoor willen werken, moeten we ons af gaan vragen of we wel recht hebben op dat geschenk. Dan wordt het een ander evangelie. Een evangelie van werken. Dat is niet alleen onjuist, maar zelfs heel gevaarlijk (Gal. 1:6-9)! Nee, het is genade alléén. Laat u verlossen. Vertrouw niet op uzelf. Zelfs de beste van uw goede werken zijn als vuil ondergoed, vertelt Jesaja 64:6. Ook Paulus bevestigt dit in Romeinen 3:10-20. Maar we worden voor niks gerechtvaardigd dankzij het bloed van Jezus, vertelt hij even later (Rom. 3:24). Het is een soort ruil. Jezus neemt onze zonden, en wij ontvangen Zijn rechtvaardigheid (2 Kor. 5:21). Maak uzelf geen illusies. Niemand verdient de hemel. Als er een andere weg was, stierf Jezus voor niets (Matth. 26:39). Het is duidelijk dat er maar één Weg is, Jezus (Joh. 14:6). Één manier om verzoend en verlost te worden. Het is onmogelijk om uzelf te verlossen door "goede werken" te doen. Als u de 10 geboden (Ex. 20) al moeilijk vindt, lees dan de Bergrede (Matth. 5) eens door, waar Jezus er een flinke schep bovenop doet. Zo vertelt Hij dat de zonde al begint in ons hart (bijv. vers 22 en 28), en sluit af met de boodschap dat alleen perfect zijn goed genoeg is (Matth. 5:48). Het goede nieuws is dat wij alleen perfect kunnen zijn dankzij de mantel van rechtvaardigheid die op ons is gelegd door Jezus. Dit is niet onze éigen rechtvaardigheid. Nee, dit is Zíjn rechtvaardigheid, waardoor wij gered worden (Rom. 3:23-24, 2 Kor. 5:21). Dat is wat we rechtvaardiging noemen. Niet door eigen werken, maar uit genade alleen. Laat dit eens op u inwerken. Bestudeer het voor uzelf in Zijn woord. Laat niemand u van de wijs brengen. Want zelfs veel dominees snappen dit niet eens en willen u een ander evangelie vertellen. Een evangelie waarbij uw toekomst onzeker is. Waarbij u alsnóg aan het werk moet, zoals in Calvinistische kringen maar al te vaak gebeurt. De weg is smal. En er zijn er maar weinigen die Hem écht vinden (Matth. 7:14). Het klinkt gewoon te goed om waar te kunnen zijn. Maar toch is het zo simpel. Het lijkt bijna dwaas, vertelt Paulus (1 Kor. 1:27-29). Niemand zal in de hemel trots kunnen zijn (Ef. 2:8-9). Daarom heeft God dit zo bedacht. Excuses voor mijn lange slot, maar ik voel dat het belangrijk is om dit nog eens goed met u door te nemen. Want het evangelie wordt aan alle kanten bezoedeld en aangevallen. Laat u redden. Vandaag nog. Het kan morgen al te laat zijn. God bless! :-)