Geruchten van oorlogen: De beer provoceren

Het zal u niet ontgaan zijn dat er onrust is aan het oostfront van de Europese Unie. Al jaren is het onrustig in Oekraïne, waar inmiddels al een deel van het schiereiland De Krim zich officieel heeft afgescheiden (middels een keurig referendum - hoewel dat door veel landen niet erkend wordt) en nauwe relaties met Rusland is aangegaan. De meerderheid van de bewoners van het schiereiland waren overigens al Russen, dus we kunnen ons afvragen of het narratief dat wij hier via het achtuurjournaal krijgen, wel de goede indruk overbrengt. Ik bedoel, Taiwan heeft zich afgescheiden van China en zijn in de ogen van velen helden, maar als De Krim zich wil afscheiden van Oekraïne zijn de Russen de schuldigen. Dit soort gezwartepiet draagt eraan bij dat de publieke opinie op een bepaalde manier geschapen wordt, met een heel duidelijk doel. Ik zal mijn gedachten daarover hieronder met u delen.

Hegeliaanse dialectiek
​Meer dan een week geleden hebben we stilgestaan bij de profetie over driekoppige adelaar uit het deuterocanonieke boek 4 Ezra. In het kort kwam het erop neer dat de twee overgebleven koppen van die adelaar Rusland en de EU zijn. De timing kon bijna niet beter, want gisteren bereikte mij het bericht dat Mark Rutte vermoedelijk zijn goedkeuring gaat geven aan de Nederlandse participatie van een Europees leger. Dit zegt mij heel veel. Ik vermoed dat de continue provocaties van de Europese Unie aan het adres van Rusland, samen met andere landen van de NAVO, altijd al bedoeld waren om een vals narratief te creëren, als een excuus om een Europees leger samen te stellen. Waarom zouden mensen immers instemmen met een oplossing als er niet eerst een probleem is veroorzaakt? Het is de klassieke modus operandi van de elite; het utiliseren van de Hegeliaanse dialectiek die bestaat uit:

1. Agenda: Centralisatie van macht
2. These: Een crisis bedenken of misbruiken
3. Antithese: Het vormen van een gecentraliseerd leger
4. Synthese: Het afpakken van de vrijheden van burgers

Angst
Het is de heren (en dames) in de hoogste invloedssferen van de EU helemaal niet te doen om oorlog met Rusland. Ze weten ook wel dat ze die niet kunnen winnen, zelfs niet met hulp van de Verenigde Staten. Uiteindelijk zal het wel op oorlog uit kunnen lopen, maar daar kom ik later op terug. De primaire bedoeling van deze geveinsde oorlogsdreiging is om burgers in een staat van continue angst te laten leven (net zoals we met de coronaplandemie en de klimaatmaffia gezien hebben), zodat ze uiteindelijk niet alleen bereid zullen zijn om de van tevoren bedachte oplossing aan te nemen, maar er zelfs om zullen smeken. Die oplossing is in tegenstelling tot wat velen menen te denken (dankzij de succesvolle propaganda van onze overheden), niet gericht op het daadwerkelijk preventief aanvallen of verdedigen tegen de "beer" (Rusland), maar vooral tegen de eigen burgers. Denk u eens in hoeveel macht en voordelen een EU-leger binnen de eigen grenzen kan hebben. Elk land dat lijdt onder protesten van burgers (door bijvoorbeeld een verstikkend coronabeleid) kan gewoon even met zijn vingers knippen, en er is opeens een gigantisch leger tot je beschikking. Komt dát even goed uit nu! De politie van Nederland is namelijk zo zwaar onderbezet (en ons poppenleger te klein om bij te springen) om goed te kunnen handhaven. Daarom gaf de nieuwe minister van justitie Dilan Yesilgöz al aan dat ze eigenlijk niet zo'n zin had om te gaan handhaven, en kozen de ministers er uit angst voor de groeiende onvrede van het volk eergisteren dan ook voor om maar in te stemmen met het openen van de winkels (wat in eerste instantie niet het plan was: het zou eerst enkel om winkelen op afspraak gaan). Door de groeiende weerstand onder de bevolking moet men daarom naar andere oplossingen gaan zoeken.

Vonk
Het spel dat de hoge heren spelen, is niet zonder risico's. Het kan natuurlijk helemaal anders uit gaan pakken. Sommigen beginnen dat wellicht in te zien, en kiezen er daarom voor om als ratten het zinkende schip te verlaten. Anderen gaan er juist met gestrekt been in, en drijven iedereen op de spits met een potje goeie blufpoker. Ze weten heus wel dat Rusland een slapende beer is, die je rustig een paar keer kunt prikken. Maar wat als je hem lang genoeg prikt? De maat is misschien wel een keer vol. In de profetie over de driekoppige adelaar lijkt het uiteindelijk niet goed af te lopen. Er komt uiteindelijk immers oorlog tussen Rusland en de Europese Unie (en mogelijk de VS en andere Westerse landen daarbij), als we de profetie althans goed interpreteren. Wanneer komen we op het punt dat er alleen nog maar een vonk nodig is om de oververhitte emoties te laten exploderen?

Slot
Laat u echter niet bang maken. Dat is niet de bedoeling van dit artikel. Ons wacht een veel beter lot, als u tenminste in Jezus gelooft. Alleen geloven dat Hij bestaat is niet voldoende (Jakobus 2:19); u zult Hem moeten vertrouwen. Ook is het niet voldoende om Hem als een Redder aan te nemen. Nee, Hij wil de Redder zijn! Jezus is de enige Weg naar de Vader (Joh. 14:6); de enige Weg naar zaligheid, naar de hemel. Hij duldt géén andere goden of godsdiensten naast Zich (Ex. 20:3). Als u gelooft dat Hij voor al uw persoonlijke zonden is gestorven aan het kruis, 2000 jaar geleden, bent u gered (Joh. 3:16, 1 Kor. 15:1-6, Ef. 2:8-9). Zo simpel is het! Voor sommigen klinkt dit té makkelijk. Ik snap dat wel; we leven in een samenleving waar voor niets de zon op gaat. "Waar zit het addertje?" denkt u wellicht. Weet dat God, in tegenstelling tot ons, niet te lijden heeft van een zondige natuur. Hij heeft geen verborgen agenda. Er is geen "catch". Hij houdt simpelweg van ons, en wacht als het ware als een Gentleman tot wij "ja" zeggen tegen Zijn offer. Hij forceert niets, maar wacht geduldig. Pure liefde, totaal onbaatzuchtig. Hij wil u dit geven. En gek genoeg blijven zoveel mensen dit maar afwijzen. Waarom? Vanwege trots, vermoed ik. Als we de hemel zouden kunnen verdienen door op onze knieën naar Jeruzalem te kruipen, zouden velen dit waarschijnlijk nog doen ook. Dan zouden we onszelf op de borst kunnen kloppen: "Kijk mij eens! Ik heb dit verdiend!" Zo werkt het echter niet bij God. Onze zaligheid is uit het geloof, en niet uit de werken, vertelt Paulus in Efeze 2:8-9. Dus; waar wacht u nog op? Hij heeft al voor u gekozen. Hij wacht alleen nog op uw keuze. Als u geen keuze maakt, gaat u immers verloren. Dan zult u zélf voor al uw zonden moeten betalen. En geloof me, dat gaat u in de eeuwigheid niet lukken. Als u in Hem gaat geloven, wordt u niet alleen gered voor de eeuwigheid, maar hoeft u die enorm moeilijke periode die voor ons ligt, ook niet mee te maken, maar zult u worden opgenomen naar de hemel. God bless! :)