Introductie We kunnen op verschillende manieren naar de eindtijd kijken, die zeer uitgebreid uiteengezet wordt in het boek Openbaring. Op Unravelations onderschrijven wij de leer van het futurisme, wat inhoudt dat alles vanaf hoofdstuk 4 nog toekomstig is. Dit is dan weer onder te verdelen in pre-, mid- en posttribulationisme, wat aangeeft waar we de zogenaamde opname dan moeten plaatsen. Unravelations gelooft dat die opname wel vóór de grote verdrukking (Engels: pretribulation) móet komen, en schreef daar 49 redenen voor in dit gratis e-book. Er is een levendig debat tussen deze 3 subgroepen, maar ook tussen de hoofdgroepen is er regelmatig onenigheid. De leer van preterisme (het idee dat alle profetieën al grotendeels of helemaal vervuld zouden zijn rond 70AD) rukt op en leidt veel mensen niet alleen in een verkeerde eschatologie, maar door de extreme 'vergeestelijking' van veel letterlijke passages komt ook de theologie van veel christenen op losse schroeven te staan. Wat is immers onze hermeneutiek voor het allegorizeren van passages? Wie bepaalt welke teksten dan letterlijk zijn en welke geestelijk? Zit daar een willekeur in, omdat we van tevoren al bedacht hadden hoe de vork in de steel zit, en passen we de teksten daar in geestelijke zin aan om zo een bepaalde uit-de-context-getrokken theorie te injecteren in de tekst, of gaan we uit van de tekst en extraheren we die gegevens naar een werkbare hypothese over de eindtijd? Hebben we het over eisegese (iets op de tekst forceren, er iets inleggen wat er niet noodzakelijkerwijs staat) of exegese (halen we iets uít de tekst, door ook de context te bestuderen)? Naast futurisme en preterisme is er echter ook nog de leer van historisme, die net als elke eschatologie ook haar eigen varianten kent. Het grote idee achter deze leer is dat het boek Openbaring door de eeuwen heen vervuld is, met vaak als één van de meest recente ankerpunten de Tweede Wereldoorlog. Ook Christian Verwoerd meent dat dit het geval is, en ik moet zeggen dat hij het best overtuigend weet te brengen. Laten we echter eens kijken waar het precies mis gaat in zijn redenatie. Antichrist Het is denk ik best spannend voor zanger Christian Verwoerd om zijn eerste preek online te zetten, maar ik moet zeggen dat hij het erg helder over weet te brengen. Hij begint echt helemaal bij het begin, en ik ben het daar eigenlijk grotendeels mee eens. Toch heb ik ook hier wel wat kleine aanmerkingen. Verwoerd geeft aan dat we voor het 'graven van informatie over de antichrist moeten beginnen in het boek Daniël'. Ik zou zelfs willen beweren dat we al kunnen beginnen in Genesis 3:15, waar al wordt gesproken over het nageslacht van de slang. Het gaat daar dus niet alleen over de slang, die in Openbaring 12:9 op de aarde wordt geworpen, maar vooral ook over zijn 'nageslacht', wie of wat dat dan ook mag zijn. In Openbaring 13:1-2 zie je dat deze draak, met 7 koppen, ook een ander beest macht geeft dat net als hem 7 koppen heeft. Dit is de 'zoon van verderf' (Apoleia in het Grieks). Al in het 3e hoofdstuk van de Bijbel wordt de 'antichrist' (een populaire term - hoewel niet helemaal correct) dus geïntroduceerd. De term 'antichrist' is eigenlijk meer een beschrijving van zijn karakter, dan dat het specifiek duidelijk maakt over welke persoon het gaat. 1 Johannes 2:18 geeft immers aan dat er meerdere antichristen zijn, hoewel hij in hetzelfde vers tegelijk ook aangeeft dat er een toekomstige antichrist zal komen. Deze laatste is de ultieme 'anti-christus', die alle voorafschaduwingen die er toen al waren vér overstijgt in ongerechtigheid. Byzantium Verwoerd begint echter bij Daniël 2, waar over een groot beeld wordt verteld dat als 4 of 5 opeenvolgende rijken kan worden uitgelegd. Op zichzelf is dat heel correct, helemaal omdat hij die rijken heel juist beschrijft als Babylon (het gouden hoofd), Medië en Perzië (de twee zilveren armen), Griekenland (de bronzen romp) en ten slotte Rome (de ijzeren benen). Zijn woordkeuze is echter misleidend. Of dat bewust is, weet ik niet, maar het dwingt de toehoorder meteen al een bepaalde richting op te denken. Allereerst vertelt Christian dat deze 4 rijken in elkaar 'overgingen'. Dat is zéér suggestief. Het wekt de suggestie dat het ene rijk uit het andere voortkwam, en in een later deel van zijn presentatie zien we dat dat inderdaad wel zijn idee is achter deze uitspraak. De waarheid is echter dat deze opvolgende rijken elkaar veroverden. Dit zijn zeer belangrijke details in onze hermeneutiek! Ook 'vergeet' Verwoerd te vermelden dat de 2 benen staan voor het westelijke en oostelijke deel van het Romeinse rijk. Dit is een cruciaal item dat bij de interpretatie van deze droom absoluut mee moet worden genomen. Het Romeinse rijk werd enkele eeuwen na Christus immers onder verdeeld in 2 rijken, en het oostelijke deel overleefde het westerse deel met bijna 1000 jaar, zelfs tot aan het einde van de middeleeuwen! De hoofdstad van dit oostelijke deel (het Byzantijnse rijk) heet Byzantium. Deze tweedeling is ook zichtbaar in het feit dat er 2 benen zijn bij het beeld uit Daniël 2. We zullen deze belangrijke details later verder interpreteren, maar laten we voor nu weer even de draad oppakken en verder gaan met Christians these. 10 koninkrijken Het volgende punt van Verwoerd is dat het Roomse rijk 'overgaat' in 10 koninkrijken, en als het ware uiteenvalt. Dit zijn volgens hem de 10 koninkrijken die na de val van het west-Romeinse rijk tezamen Europa vormden, maar dan natuurlijk beperkt tot de oude grenzen van dat west-Romeinse rijk. Nadien hadden zij natuurlijk ook onenigheid met elkaar, getuige de vele veroveringen en oorlogen over en weer. Hier wordt het dus al problematisch, als we bijvoorbeeld Openbaring 17:13 ernaast leggen. Daar staat immers dat deze 10 koninkrijken eensgezind zijn, ofwel samenwerken! Hun doel is om de macht over te dragen aan het beest, bevestigt ook vers 17 nog eens. Zouden deze koninkrijken écht de macht weer terug overdragen aan Rome, denkt u? Ook historisch gezien kunnen we onze vraagtekens zetten bij het overzicht dat Verwoerd visueel presenteert. In dit overzicht is te zien dat het West-Romeinse rijk uiteenviel in ten minste 13 koninkrijken. Wanneer we deze laten overlappen met het gekleurde gebied dat Verwoerd laat zien op precies 5 minuten van zijn presentatie, zit daar een flinke discrepantie in. In het overzicht van Verwoerd missen we namelijk 1. Syagrius, 2. Nepos en ook 3. de Britten. Verwoerd vertelt verder. Hij meent dat de titel 'pontifex maximus', wat een soort heidense titel was voor hogepriester van de Romeinse godsdienst, werd gecontinueerd met de pausen, die (overigens onofficeel) die titel doorvoerden voor zichzelf, vanaf 384 na Christus. Dat is echter niet helemaal waar, want er werden pas munten met die titel geslagen in de renaissance, dus ná de middeleeuwen. De officiële titel van de paus was echter Pontifex Romanus of Summus Pontifex. Verwoerd spreekt vervolgens over de Pauselijke Staat, die pas in de 8e eeuw gesticht zou worden, ver na de val van het West-Romeinse Rijk. Hiervoor zouden volgens hem de 3 rijken Lombardië, de Herulen en het Ostrogotische Rijk worden 'uitgerukt', om plaats te maken voor deze 11e horen. Ook dat is niet helemaal juist. De Ostrogoten werden namelijk opgeslokt door het Oost-Romeinse Rijk, ook wel het Byzantijnse rijk genoemd. Het wordt dus een beetje een samengetrokken verhaal, met niet echt een duidelijke lijn. De 11e horen maakte volgens Verwoerds these immers toch deel uit van het Westelijke deel? Ook overlapt het gebied van de Ostrogoten niet echt met het gebied van de Pauselijke Staat, als we Verwoerds overzicht vergelijken met bijvoorbeeld deze overzichten. Verder waren de Herulen eigenlijk allang opgeslokt door de Ostrogoten, alvorens het Ostrogotische Rijk opgeslokt werd door het Byzantijnse Rijk. Zie daarvoor dit overzicht maar eens en kijk eens naar de periode 493-553. De Lombarden, ook wel Longobarden genoemd, werden echter opgeslokt door de Pauselijke Staat, en dat ook veel later (756). Dit werd de basis van de Pauselijk Staat, zo valt hier te lezen. Wanneer we Verwoerds theorie dus tegen de geschiedenis leggen, klopt er weinig van. In feite is er maar één staat opgeofferd voor de Pauselijke Staat, en dat was het Lombardische of Longobardische Rijk. Tempel Na ongeveer 20 minuten komt Verwoerd aan bij 2 Thessalonicenzen 2, alwaar hij de 'antichrist' herkent als 'mens der wetteloosheid', en dat is natuurlijk helemaal correct. Waar hij echter een eerste denkfout maakt, is bij de interpretatie van het 'zitten in de tempel van God'. Het is natuurlijk zo dat ons lichaam een tempel van de Heilige Geest is (1 Kor. 3:16), maar hoe moet die 'antichrist' daar dan in gaan zitten (kathizo)? De Heilige Geest woont (oikeo) in ons, wat al een heel ander woord is in het Grieks. Kathizo is een letterlijk, fysiek zitten. Oikeo daarentegen kan ook veel geestelijker gezien worden, zoals we onder andere in 1 Kor. 3:16 zien. Bovendien is ons lichaam de tempel van de Heilige Geest, maar pas nádat wij tot geloof zijn gekomen in Jezus. 2 Kor. 6:16 spreekt ook over de tempel van de Heilige Geest en de context maakt hier duidelijk dat deze als een tegenstelling gezien moet worden met de andere lichamen die in de wereld zijn. Dat zijn duidelijk géén tempels van de Heilige Geest. Welke gemeenschap heeft Belial immers met Christus (2 Kor. 6:15)? Of een gelovige met een ongelovige? Wij als christenen moeten apartgezet zijn, dát is wat een tempel van de Heilige Geest zijn, inhoudt. Als Verwoerd dus wil beweren dat de 'antichrist' in de harten van niet-gelovigen gaat zitten om hen te overtuigen dat hij god is, dan is hij strikt genomen niet in de 'tempel van God', want we hebben het hier niet over gelovigen. En als hij in de harten van gelovigen gaat zitten, dan kunnen we ons afvragen wat dat geloof precies inhield. Want nogmaals; wat heeft Belial met Christus gemeenschappelijk? Nee, de tempel van God is een tempel die herbouwd zal worden, en ook precies in die terminologie genoemd wordt in Openbaring 11:1-2. Vanuit Mattheüs 24:15 weten we ook dat er zich een gruwel op de meest heilige plaats zal gaan afspelen, terug refererend aan Daniël 9:27. In het Hebreeuws wordt dit de zogenaamde shiqqutzim mishomem genoemd, wat zoiets betekent als 'verbijsterende afgoden'. In Daniël 11:31 en 12:11 staat 'afgod' echter in het enkelvoud, vaak vertaald als 'gruwel'. In het licht van 2 Thess. 2:4 zou ik echter het woord 'afgod' willen bepleiten. Als Jezus hieraan refereert in Matth. 24:15, gebruikt Hij ook het enkelvoud. Ook het Griekse woord hier geeft semantisch ruimte om het als 'afgod' te vertalen. Afvalligheid Wellicht zal Verwoerd willen beweren dat dit 'zitten van de antichrist in het hart van de gelovigen' is wat de grote afval uit het vers ervoor inhoudt. Dat de gelovigen af zullen vallen van hun geloof omdat ze Jezus niet meer in hun hart hebben, maar de antichrist. Daar is echter een hele hoop op aan te merken. Ja, het Griekse woord apostasia dat hier in de grondtekst staat, wordt in Handelingen 21:21 terecht vertaald als "vertrek" in spirituele zin. Afhankelijk van de context, kan apostasia geestelijk vertrek betekenen, of een letterlijk vertrek. Dit ligt binnen de semantische grenzen van het woord, vertelt het lexicon van Liddel-Scott-Jones. Ook de werkwoordsvorm aphistemi wordt vaak gebruikt om een fysiek vertrek aan te geven, van plek A naar plek B. Als in 2 Thess. 2 een geestelijke afval bedoeld zou zijn als een zeer duidelijk teken om te kunnen onderscheiden wanneer de antichrist ten tonele zou verschijnen, zou dat een zeer vreemde keuze zijn. Geestelijke afval was immers iets wat zich in alle tijden afspeelde. Lees de brieven van Jezus aan de 7 gemeenten in Openbaring 2 en 3 maar eens. Slechts 2 gemeenten brengen het er goed van af, in de eerste eeuw al! En dan hebben we het nog niet eens over de lange donkere middeleeuwen waarin amper zuivere doctrines werden geleerd net betrekking tot het evangelie. Geestelijke afval is dus geen uniek teken, waardoor Paulus’ argument klip en klaar zou zijn. Er wordt met apostasia toch echt iets anders bedoeld. Er staat in het originele Grieks dan ook een bepaald lidwoord (de) vóór het woord apostasia, wat aangeeft dat het niet over zomaar een afvalligheid gaat, maar een heel specifeke gebeurtenis. Het impliceert ook dat het hier niet om iets geleidelijks gaat, maar om iets heel plotselings. Want hoe kan u anders precies bepalen wanneer we het punt van deze geestelijke afval bereikt hebben? Welke graadmeter gebruikt u? Hoe is geestelijke afvalligheid te meten? Als u mij de weg zou vragen en ik zou u vertellen dat u de plek van bestemming vindt na een boom, dan is het nog niet meteen duidelijk welke boom ik bedoel. Stel dat ik u vertel dat u de plek van bestemming vindt na de boom, dan impliceert dat dat ik iets heel specifeks bedoel! U zult dan de context van de rest van mijn beschrijving goed moeten begrijpen om precies te achterhalen wat er zo specifek is aan die boom. En dat is nu precies wat we hier proberen te doen. De vertalers maakten aan het einde van de Middeleeuwen een vreemde keuze, die breekt met de traditie om dit woord apostasia met een letterlijk, fysiek vertrek van de ene naar de andere plaats.aan te duiden. Er is aan het einde van de Middeleeuwen met deze traditie gebroken omdat het hier om een zelfstandig naamwoord gaat, dat slechts op één andere plek in het Nieuwe Testament voorkomt. In Handelingen 21:21 wordt het inderdaad gebruikt om een geestelijk vertrek aan te geven van de wet van Mozes. Omdat de context daar heel anders is, is het niet gezegd dat de context hier hetzelfde is. De vroegere vertalers erkenden dit verschil in context en hebben dit woord apostasia daarom in heel veel oude handgeschreven kopieën vertaald als een letterlijk vertrek. In de 4e eeuw, in de Vulgaat. Maar ook in de Wycliff Bijbel (1384), de Tyndale (1526), Coverdale (1535), Cranmer (1539), Breeches (1576), Beza (1583) en Geneefse Bijbel (1608). Weerhouder Ook verderop in 2 Thess. 2 wordt aangegeven dat de Weerhouder uit "het midden" moet verdwijnen voordat de antichrist zich kan openbaren. Uit het midden van wat? Laten we eerst eens wat denkstappen maken. Als eerste lezen we over het geheimenis van de wetteloosheid. Wat is wetteloosheid? Zonde. En wie is de Enige die de zonde kan weerhouden? God Zelf, door de Heilige Geest Die in ons christenen werkzaam is. Wij kunnen uit onszelf geen zonde weerhouden. Niet zonder de Heilige Geest. Zonder Hem zouden we die zonden juist omarmen! Lees Romeinen 1:18-32 maar eens. Nu is het natuurlijk niet zo dat de Heilige Geest zo meteen opeens verdwijnt en wij christenen het opeens zonder de Heilige Geest moeten doen. Begrijp heel goed dat de Heilige Geest nooit van ons zal wijken, als wij eenmaal opnieuw geboren zijn (Ef. 1:13-14, 4:30, Joh. 14:16-17). De Heilige Geest zal namelijk verdwijnen van de aarde op dat moment, maar niet zoals u dat wellicht denkt. Omdat wij als christenen worden opgenomen, zijn de handen en voeten van de Heilige Geest, als ik even zo vrij mag zijn om me zo gebrekkig uit te drukken, verdwenen. Daarom heeft satan opeens vrij spel en kan die antichrist zich openbaren. De Heilige Geest in ons christenen is dus de Weerhouder. Andermaal zien we hier dus een bevestiging van wat de volgorde van gebeurtenissen in 2 Thessalonicenzen 2 precies zijn. 1. De Weerhouder wordt uit het midden weggenomen (de opname, het grote vertrek). 2. De antichrist zal zich openbaren. 3. De dag van Christus zal aanbreken. Ribera Verwoerd richt zijn pijlen vervolgens op de pre-tribulationistische leer. Volgens hem kwam de Jezuïet Francesco Ribera in de 16e eeuw op de proppen met een futuristische leer om de aandacht af te leiden van Rome. Gelukkig trapt Verwoerd niet in de val die de meeste preteristen en post-tribulationisten maken door te zeggen dat deze leer compleet nieuw was. Deze leer was er immers al sinds de apostelen hierover vertelden in het Nieuwe Testament, en werd de eerste 4 eeuwen door diverse kerkvaders gepredikt. Zoals Verwoerd het nu brengt, lijkt het net alsof de leer enkel eenmalig in de 4e eeuw werd opgeschreven door één controversiële kerkvader. Dat is echter niet het geval. Diverse kerkvaders vertellen vanaf de 1e eeuw al meteen een consistent verhaal omtrent de eindtijd. “Ga daarom en vertel de uitgekozenen van de Heer Zijn machtige daden en vertel hen dat dit beest een voorafschaduwing is van de vervolging die er aan komt. Als u zichzelf daarop voorbereid, met heel uw hart berouw toont en u keert naar de Heer, dan is het mogelijk er aan te ontsnappen. Als uw hart zuiver en onberispelijk is en u de dagen die u in uw leven resten de Heer onbesproken dient. Wend uw zorgen af op de Heer en Hij zal ze richting geven. U die twijfelt: Vertrouw op de Heer, want Hij heeft alle macht en kan Zijn boosheid van u afwenden en de twijfelaars belagen met plagen. Wee hen die deze woorden horen en er ongehoorzaam aan zijn, het zou beter voor hen zijn dat ze niet geboren waren.” (Herder van Hermas 23.5-6 - 150 AD)
“Omdat de hemel die weggerold wordt, betekent, dat de kerk weggenomen zal worden. Bergen en eilanden van hun plaatsen verwijderd, communiceert dat in de laatste verdrukking alle mensen vertrekken van hun plaatsen, dat is, dat de goeden worden verwijderd, zoekende de verdrukking te ontvluchten.” (Victorinius, commentaar op Openbaring, hoofdstuk 6, vers 14 - 270 AD) Vals dilemma Ook is het niet zo dat deze doctrine ooit speciaal ontwikkeld werd om de aandacht van Rome af te leiden. Natuurlijk kon Ribéra deze doctrine goed gebruiken en wat aanpassen om de aandacht van Rome af te leiden, maar veel van bovenstaande kerkvaders zagen in Rome wel degelijk een antichrist. Wat Verwoerd hier dus doet, is het schetsen van een vals dilemma. Dat we als we geloven in de leer van pretribulationisme, we hiermee automatisch nooit zouden kunnen geloven in Rome als een belangrijke speler in de eindtijd. Dat is niet iets waar ik mijzelf in herken, en vele andere pretribulationisten met mij. De meeste pretribbers die ik ken, denken dat namelijk wél. Ribera bedoelde het misschien níet zo, maar kwam onbewust weer terug op de originele eschatologische wortels van het christelijk geloof. De eerste 4 eeuwen was dit namelijk de kern van de eschatologie in de leerscholen van Antiochië. In het gnostisch geöriënteerde Alexandrië week men hiervan af, en op den duur vertroebelden hun doctrines de originele leer van de ware christenen uit de leerschool van Antiochië. Tel daarbij op dat de kerstening in de 4e eeuw ook veel schade heeft berokkend aan de kerk en het feit dat Augustinus met een theologisch misbaksel kwam dat "De Stad van God" heette en in negatieve zin een enorme stempel op de kerk zou drukken, tot vandaag de dag aan toe. Dit waren een aantal belangrijke ingrediënten voor de zogenaamde "donkere eeuwen". De Middeleeuwen markeerden een periode van grote geestelijke droogte en er was een reformatie voor nodig om de weg weer terug te vinden naar de oorspronkelijke wortels. God laat alles meewerken ten goede (Rom. 8:28) en dat is evident door de vondst van nota bene de katholieke Ribéra. Dat latere theologen als John Gill (1749) of nóg later John Nelson Darby (1830) tot dezelfde eschatologische conclusies kwamen, hoeft ook niet noodzakelijkerwijs met elkaar in verband te staan. Wie vertelt mij dat zij hierbij luisterden naar een Jezuïet? Misschien luisterden zij wel naar de Heilige Geest en kwamen zij onafhankelijk van Ribéra tot dezelfde conclusie. Verwoerd is hier érg kort door de bocht. Jakobs benauwdheid Verwoerd vindt het absurd dat de Joden er in de toekomst nog eens flink van langs zouden gaan krijgen. Ik vraag me dan toch echt af of hij wel bekend is met de term 'Jakobs benauwdheid'. In Jeremia 30:7 lezen we dat Jakob (een specifieke term die verwijst naar de oude mens Jakob, die nog niet vertrouwde op God maar op zijn eigen leugenachtige zelf) ofwel Israël in afvallige staat, het nog een keer héél moeilijk zal gaan krijgen. Vers 9 van datzelfde hoofdstuk vertelt dat zij hier echter uit gered zullen worden en vervolgens God weer zullen dienen, en dat David tussen hen als koning zal regeren. Wie thuis is in de Bijbel, weet dat het hier gaat over de zogenaamde Dag van de HEER, waaraan ook gerefereerd wordt in vers 7. Die dag is immers groot, hij is ongeëvenaard. Jezus herhaalt dit in Matth. 24:21, in iets andere bewoordingen. 1948 Blijkbaar komt er een moment waarop Israël het nog héél moeilijk zal krijgen, waarna zij gered gaan worden uit hun ellende en vervolgens zullen gaan geloven in God (Jer. 30:7-9). Is dit iets wat we nu al zien gebeuren? Neen. Reis naar Israël af en verbaas u over een enorm deel seculiere Joden, een groot deel (ultra-) orthodoxe Joden en nog een grote groep cultuur-Joden die allesbehalve Gods wil doen. Slechts een héél klein deel, dat gelukkig groeiende is, gelooft in de Messias. Wanneer we Ezechiël 37 tot 48 lezen, wordt duidelijk wat er aan de hand is en waar we zijn op de profetische tijdslijn. In Ezechiël 37 zien we dat een stel botten langzaam weer tot leven komt. In 1945 was Israël amper een lichaam te noemen. Ze hadden geen eigen land en waren voor een groot deel uitgemoord, uitgewaaierd over diverse landen in de wereld. Maar liefst 1/3e van de Joden wereldwijd, maar natuurlijk met name in Europa, werden gedood als gevolg van de Tweede Wereldoorlog. Ze waren als het ware dood. Toch gebeurt er een wonder in Ezechiël 37. De botten komen weer samen (1948) en vormen een lichaam (natie). Er komen zenuwen op en vlees (1967). Toch mist er nog iets essentieels. De Geest. Die komt pas in vers 14. Wanneer we dit naast Jeremia 30:7-9 leggen, wordt duidelijk dat er éérst iets ergs moet gebeuren voordat het volk Israël weer tot geloof komt in God en héél Israël uiteindelijk gered zal worden (Rom. 11:25-26, Zach. 12:10-14). Ezechiël 38 en 39 vertellen over een enorme oorlog die geleid zal worden door een entiteit die Gog heet, waarna iedereen zal weten dat de HEER God is (Ez. 38:23, 39:7, 21-22, 25-29). Zowel heidenen als de Joden zelfs. In Zacharia 13:8-9 lezen we hierover dat maar liefst 2/3e van de Joden uitgemoord zal worden. Is dat ooit gebeurd? Nee, zelfs niet in de Tweede Wereldoorlog. Jezus vertelt dat de Israëlieten moeten vluchten naar de bergen als die "grote verdrukking" komt. Dit is een periode zoals de mensheid nog nooit gekend heeft en ook nooit meer zal komen (Matth. 24:15-21). Ja, Israël is terug in haar land, maar ze zal nog één grote verdrukking mee moeten maken; Jakobs benauwdheid. En als die geweest is, zal Israël eindelijk weten dat Jezus hun Verlosser is (Zach. 12:10-14, Openbaring 1:7). Ik zou nog dozijnen met teksten kunnen noemen hier, maar ik denk dat ik mijn punt nu wel gemaakt heb. De Bijbel is er klip en klaar over; Israël móet helaas nog dwars door een hele moeilijke periode heen alvorens Jezus Zijn voet op de Olijfberg zet (merk op dat Jezus' voeten bij de opname de aarde niet aanraken, vertelt 1 Thess. 4:13-18).
Onderbreking Het feit dat er een onderbreking in de 70 jaarweken zit, kwam puur doordat het Joodse leiderschap Jezus niet erkende als de beloofde Messias uit Daniël 9:24-27. Dit wordt duidelijk in Lukas 19:42-44, waar staat dat de Farizeeën de dag niet herkenden. Deze dag, de intocht van de Messias, was eeuwen geleden voorzegd door Daniël en kon berekend worden door 483 profetische jaren (69 jaarweken) te tellen vanaf het decreet van Artaxerxes. Waarom denkt u dat de mensen klaarstonden met palmtakken? Zíj wisten het wél! Zacharia 6:12-15 maakt duidelijk dat de Messias de tempel van de HEER zal bouwen en zal regeren op Zijn troon, áls zij aandachtig naar de stem van de HEER zouden luisteren (vers 15). Omdat het Joodse leiderschap de Messias niet (h)erkende, werd de komst van het koninkrijk uitgesteld. We zien dit ook weer terug in Matth. 21:42-43, waar Jezus dit letterlijk vertelt aan de overpriesters en de Farizeeërs. 24 ouderlingen Volgens Verwoerd zitten we al veel verder op de tijdslijn van God; de oordelen van Openbaring zouden zich volgens hem momenteel al ontvouwen. De eerste zegels uit Openbaring 6 zouden volgens Verwoerd al in de loop van de geschiedenis vervuld zijn. Dit is echter problematisch, als we een aantal zaken in overweging nemen. Allereerst zien we in Openbaring 5 dat een groep van 24 ouderlingen aanwezig is bij het openen van de zegels. In vers 9 en 10 zingen zij over zichzelf: "U bent het waard om de boekrol te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons voor God gekocht met Uw bloed, uit elke stam, taal, volk en natie. En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde." Priesters In deze tekst zien we in modernere vertalingen soms een ander persoonlijk voornaamwoord (hen), maar de meer oorspronkelijke Textus Receptus is er heel duidelijk over. In het oorspronkelijke Grieks staat hier gewoon hemas wat ons betekent. Het gaat hier dus over mensen en niet over engelen, want Jezus stierf alleen voor mensen. Deze groep mensen heeft in Openbaring 4:10 al kronen ontvangen en dat wijst er dus al op dat de zgn. rechterstoel van Christus (2 Kor. 5:10) als beoordeling van christenen alreeds plaats heeft gevonden vóór de "grote verdrukking" losbarst. Vergelijk ook 1 Kor. 15:23, 51-52 en 1 Thess. 4:13-18. Dit is een éénmalige gebeurtenis. Dit alles betekent natuurlijk niet dat er maar 24 mensen in de opname mee zullen gaan. Dit zijn ouderlingen. Ze zijn ouderling óver een groep mensen, zo werkt dat immers ook in de kerk door de eeuwen heen. Engelen hebben geen ouderlingen, dat is iets wat je in de Bijbel exclusief ziet bij mensen. Ook worden ze in Openbaring 5:10 priesters genoemd. Interessant is dat we als een voorafschaduwing hiervan in 1 Kronieken 24 al een zelfde soort idee zien. Hier worden 24 groepen genoemd met aan het hoofd daarvan telkens een oudste, een familiehoofd. Het is dus niet zo dat er maar 24 mensen in de hemel zullen zijn na de opname. Nee, er zullen veel en veel meer mensen in de hemel zijn, maar wij kunnen wel loon verdienen door hier op aarde naar Zijn wil te leven. Ongetwijfeld is het ouderlingenschap één van de hoogst mogelijke beloningen die wij kunnen ontvangen, naast de 5 kronen die worden genoemd in het Nieuwe Testament. De prangende vraag die na deze ontdekking dus overblijft is; hoe kunnen wij nú al bij het 6e zegel zijn als de opname al vóór het verbreken van het eerste zegel heeft plaatsgevonden, Christian? Antichrist Een andere belangrijke ontdekking is het achterhalen van de identiteit van de eerste ruiter, die we zien verschijnen na het verbreken van het eerste zegel, in Openbaring 6:2. Veel theologen zien hier een verschijning van Jezus, en helaas zijn er zelfs vertalers die hier een hoofdletter plaatsen. Wanneer we deze passage echter vergelijken met een Persoon waarvan we de identiteit zéker weten, zien we een aantal opvallende verschillen. In Openbaring 19:11-16 lezen we over Jezus Christus Die zit op een wit paard. Hij draagt hierbij vele diademen (vers 12), in het Grieks diademos, en Hij heeft een zwaard (vers 15). De entiteit in Openbaring 6:2 heeft echter maar één kroon (in het Grieks staat hier stephanos) en ook een boog (waar zijn de pijlen?) in plaats van een zwaard. Gaat het hier wel om dezelfde persoon? Merk op dat deze entiteit uit Openbaring 6:2 ook wel 3 malafide vriendjes heeft: oorlog, honger en dood. Vers 8 geeft aan dat zij samenwerken, getuige het woordje 'hun'. Ook is het opvallend dat het Lam telkens de zegels verbreekt. Wil men soms beweren dat Jezus in de hemel het eerste zegel verbreekt, dan naar de aarde gaat, dan weer teruggaat naar de hemel om het tweede zegel te verbreken, enzovoorts? Wanneer we Openbaring 6 ook nog eens naast Mattheüs 24:5-9 leggen, wordt duidelijk wat hier aan de hand is. We lezen hier over valse Christussen (vers 5), over oorlogen (vers 6), hongersnoden (vers 7) en ten slotte de dood (vers 9). Ziet u dat dit precies overeenkomt met de volgorde in Openbaring 6? En dat de eerste ruiter hierbij dus helemaal niet Jezus is, maar een naäper? Iemand die erop wil lijken, een ante-Xristos of beter gezegd antichrist. Beest Ook denkt Christian dat de 2 beesten uit Openbaring 13 één en dezelfde entiteit zijn. Dit is problematisch, want het éne beest is in tegenwoordigheid van het andere (Op. 13:12a), roept op om het andere beest te aanbidden (Op. 13:12b), wordt als 'valse profeet' samen genoemd met het eerste beest (Op. 16:13) en zal samen met het eerste beest in de poel van vuur worden gegooid (Op. 19:20). 3,5 jaar Een ander punt is de 3,5 jaren waarover telkens in Daniël en Openbaring gesproken wordt. Op alle mogelijke manier probeert de Heilige Geest ons duidelijk te maken dat het hier om 3,5 letterlijke jaren gaat, maar wat doet Christian? Hij "vergeestelijkt" deze passage en probeert er met "42 rustplaatsen in de woestijn" en "3,5 jaar van droogte" een veel langere periode van te maken, zonder dat de Bijbel hier een noodzaak voor geeft. Dit is eisegese, iets in de tekst leggen wat er eigenlijk niet staat. Bij een normale exegese zou niemand ooit tot die conclusie gekomen zijn. Waarom zou Daniël 9:27 het over de helft van de 70e jaarweek hebben, denkt u? Misschien omdat dit precies 3,5 jaar is? 70 AD Verwoerd noemt ook meerdere malen dat vanuit Lukas 21 zou blijken dat de grote verdrukking in 70 AD begonnen is. Ten eerste staat dat nergens letterlijk zo, maar ik vermoed dat ik weet wat hij hiermee bedoelt. Lukas 21 en Mattheüs 24 beschrijven ongeveer hetzelfde, maar er zijn een aantal verschillen. In Lukas 21 wordt een rede gegeven aan het volk, overdags in de tempel (vers 37-38). Mattheüs 24 is echter een privémeeting met de discipelen op de Olijfberg (zie vers 1-3 en vergelijk dit nauwkeurig), na de openbare speech die voor iedereen hoorbaar was in de tempel. Hierin is Jezus veel gedetailleerder. Dit was voor Jezus een heel normaal gebruik, zie ook Matth. 13 (bijv. vers 36). Een aantal verschillen vallen hierbij op. In Lukas 21 wordt verteld wat de volgorde is van gebeurtenissen. Nergens in Lukas 21 wordt echter het woord 'grote verdrukking' genoemd! Wel lezen we het volgende: "En Hij zei: Pas op dat u niet misleid wordt, want velen zullen komen onder Mijn Naam en zeggen: Ik ben de Christus, en: De tijd is nabijgekomen. Ga hen dan niet achterna. En wanneer u zult horen van oorlogen en allerlei oproer, wees dan niet verschrikt. Want deze dingen moeten eerst geschieden, maar dat betekent niet meteen het einde. Toen zei Hij tegen hen: Het ene volk zal tegen het andere volk opstaan en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk en er zullen grote aardbevingen zijn in verschillende plaatsen, hongersnoden en besmettelijke ziekten. Er zullen ook verschrikkelijke dingen en grote tekenen vanuit de hemel plaatsvinden." (Lukas 21:8-10, HSV) Tot zover is er geen verschil in volgorde met Mattheüs 24 en Openbaring 6. Interessant is dat in vers 11 opeens een discontinuïteit is met Mattheüs 24. Er staat namelijk dat vóór dit alles men de handen zal slaan aan hen (de Joden) en hen zal vervolgen. In Mattheüs 24:9-21 staat echter het volgende: "Maar al die dingen zijn nog maar een begin van de weeën. Dán zullen zij u overleveren aan verdrukking en u doden, en u zult door alle volken gehaat worden omwille van Mijn Naam. En dan zullen er velen struikelen en zij zullen elkaar overleveren en elkaar haten. En er zullen veel valse profeten opstaan en die zullen er velen misleiden. En doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen. Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden. En dit Evangelie van het Koninkrijk zal in heel de wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen. Wanneer u dan de gruwel van de verwoesting, waarover gesproken is door de profeet Daniël, zult zien staan op de heilige plaats – laat hij die het leest, daarop letten! – laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen. Wie op het dak is, moet niet naar beneden gaan om iets uit zijn huis te halen, en wie op de akker is, moet niet terugkeren naar wat hij achterliet om zijn kleren te halen. Maar wee de zwangeren en de zogenden in die dagen! En bid dat uw vlucht niet zal plaatsvinden in de winter en ook niet op een sabbat. Want dan zal er een grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld, tot nu toe, en zoals er ook nooit meer zijn zal." Let nu op het onderstreepte woord dán. De vervolging staat nu opeens ná de eerste drie zegels van Openbaring 6 in plaats van ervóór. Dit is een typisch geval van een gelaagde profetie, waar we ook weer onderbrekingen kunnen ontdekken. Wanneer we deze drie teksten nauwkeurig bestuderen en naast elkaar leggen, ontstaat namelijk een bepaalde volgorde. Let maar eens op: 1. Overlevering aan vervolging (Lukas 21:12) Pella
De gelaagdheid, en daarmee ook de misvatting, zit in het deel van het vluchten naar de bergen. In 68 AD vluchtten de christenen naar Pella, vertellen zowel de kerkvader Epiphanius (29.7.7-8) als Eusebius (boek 3.5.3), wat bovenin het huidige Jordanië lag. Hiermee overleefden zij de vernietiging die Jeruzalem en haar inwoners trof. Jesaja 63:1-6 en Micha 2:12 spreken echter over een nog toekomstige vlucht naar Bozrah, wat veel zuidelijker ligt. Dit staat dan ook in verband met Openbaring 14:20 en 19:15, waar we meer informatie krijgen over wat er zich precies zal gaan afspelen. Het komt erop neer dat de Joden in de toekomst wéér zullen moeten gaan vluchten, maar dan naar Bozrah, 200 kilometer ten zuiden van Pella. Een ander belangrijk verschil is dat zij hierbij gered zullen worden door Jezus Zélf, in Persoon. Hij zal gedrenkt in het bloed van hun vijanden, hen uit de schaapskooi van Bozrah leiden. De verwarring is dus begrijpelijk, maar Verwoerd zit hier toch écht mis omdat de tekst een aantal onverzoenbare verschillen laat zien als we deze zouden vereenzelvigen. Pas wanneer we hierin een gelaagdheid aanbrengen, valt op dat het over twee perioden gaat. Een eerste "verdrukking" rond 70 AD en een tweede "grote verdrukking" zoals er nooit geweest is of meer zal zijn, in de eindtijd, waarbij maar liefst 2/3e van de Joden vermoord zal worden (Zach. 13:8-9) en waarna zij hun Messias pas zullen erkennen (Zach. 12:10-14, Op. 1:7) Dag noch ure Christian noemt ook kort dat hij niet gelooft dat we kunnen uitrekenen wanneer Jezus terugkomt. Er is echter maar één tekst in de Bijbel die daarop wijst; Mattheüs 24:36, en nog eens herhaald wordt in Markus 13:32. Let hierbij vooral op waar dit vers naar terugverwijst. Naar het vers ervoor. Zowel Matth. 24 als Markus 13 geven daarin een zelfde context. Het gaat hier over de dag dat de hemel en aarde voorbij zullen gaan, niet noodzakelijkerwijs de wederkomst of opname. Deze kunnen wij namelijk heel goed zien aankomen, vertelt bijv. 1 Thess. 5:4, Openbaring 3:3 of Hebreeën 10:25, als wij althans wakker zijn! Hij zal voor hen die slapen, inderdaad komen als een dief in de nacht. Gilde Ook noemt Verwoerd nog het "argument" dat Joden en anderen die niet katholiek waren, niets konden kopen of verkopen omdat zij werden uitgesloten van een gilde. Dat is nogal kort door de bocht. Het gilde was enkel één manier om inkomsten te krijgen, maar niet exclusief. Op het platteland was de gildecultuur bijvoorbeeld vaak helemaal niet dominant. Ook was ze niet verspreid over de hele wereld en al helemaal niet over de gehele tijdsspanne van de Rooms-Katholieke overheersing. Het is een nogal Eurocentrisch perspectief dat Verwoerd hier schildert en zelfs dan zijn er veel gaten in zijn these. Askruisje Hetzelfde zien we bij het askruisje dat op het voorhoofd werd gezet. Allereerst werd dit in veel gevallen niet eens op het hoofd gezet, omdat het gewoon over het hoofd werd uitgestrooid. Alléén in veel Engelstalige gebieden was dit de gewoonte en dan ook nog eens vooral bij de vrouwen, omdat die liever geen as in hun haren of op hun hoed wilden hebben. Nergens lezen we echter dat dit askruisje ook in de rechterhand werd geplaatst. Ook hier is Verwoerd dus wel weer erg creatief geweest. Waardig Verder ziet Christian wel mogelijkheden tot een soort van ontsnapping aan het laatste stuk van de grote verdrukking, maar alléén als wij waardig zijn. Dit is vermoedelijk een referentie naar Lukas 21:36. We hebben zojuist echter al ontdekt dat de context van deze tekst te plaatsen is in de laatste 7 jaren van de grote verdrukking, waarbij de kerk van Jezus al samen met haar 24 ouderlingen in de hemel aanwezig is. In de grote verdrukking zullen er echter opnieuw allerlei mensen tot geloof gaan komen en zij zullen een nieuwe dispensatie gaan vormen, de 'verdrukkingsheiligen'. Vanaf Openbaring 6 tot en met Openbaring 19 wordt het woord 'kerk' (in het Grieks ecclesia) namelijk nérgens meer genoemd, maar staat Israël opeens vooral centraal. Daarnaast worden natuurlijk wel af en toe de 'heiligen' genoemd, en ja.. zij zullen moeten volharden tot het einde. Dit houdt niet zozeer in dat zij zullen moeten werken voor hun behoudenis, maar wel dat zij wanneer zij het teken van het beest weigeren, onthoofd zullen worden (Op. 20:4). Dat is hun einde. Tot die tijd zullen ze moeten volharden en onder géén beding het teken van het beest nemen! In welk opzicht zijn zij dan waardig? Laat me heel duidelijk zijn: niemand is waardig dan Jezus alléén! Wij zijn alleen waardig doordat Jezus Zijn rechtvaardigheid op ons heeft gelegd. Het is niet ónze rechtvaardigheid die ons redt, maar de Zijne (2 Kor. 5:21, Fil 3:9)! In dat opzicht maakt Jezus dus een heel terechte opmerking aan Zijn publiek in Lukas 21:36. Zij waren immers nog niet op de hoogte van Zijn plan om te sterven en op te staan, tot redding van velen. Het evangelie was nog een mysterie voor hen. De toekomstige generatie Joden kon waardigheid ontvangen door in Hem te gaan geloven en zo die grote verdrukking te ontvluchten, omdat ze vooraleer opgenomen zouden worden. De opname is niet een gebeurtenis waarbij alleen de meest heilige mensen worden opgenomen, zo schreef ik al eens in dit en dit blog. Nee, álle christenen zullen worden opgenomen. Chip Ik wil afsluiten met een laatste opmerking die Christian maakte over chips die in de huid kunnen worden geplaatst. Hij ziet hier geen gevaar in, zegt hij, omdat zo'n voorwerp in zichzelf niet verbindt met een verkeerde macht. Daar heb ik echter zeer ernstige vraagtekens bij. Ik heb in dit artikel bijvoorbeeld 3 redenen gegeven waarom de toekomstige quantum dots, die zowel in als op de huid worden geplaatst, de potentie hebben om God te beledigen en de antichrist te dienen. Om dit toch al veel te lange artikel niet nóg langer te maken, wil ik u vragen om op de hyperlink te klikken en daar verder te lezen. Ik denk dat ik met dit artikel de belangrijkste obstakels die Verwoerd opwierp, heb kunnen weghalen. Dit is overigens geenszins een persoonlijke aanval op deze lieve broeder. Een verschil in eschatologie zou in beginsel geen splijtzwam moeten zijn voor de kerk. Zo lang we onze soteriologie op orde hebben, zijn wij allen broeders en zusters. Beiden zijn wij in immers verwachting van de wederkomst van onze Heer Jezus. Blijf dus vooral lekker luisteren naar zijn prachtige muziek :) God bless!
10 Comments
josè marz
7/26/2020 21:19:58
Beste......
Reply
KG
7/27/2020 13:37:37
Om de eindtijdprofetieen nog beter te verstaan is het belangrijk om onderscheid te maken tussen de profetieen die Juda betreffen, Efraim/Jozef of gans Israel/Jacob. Juda betreft de twee stammen die wij heden als joden kennen maar Efraim /Jozef betreft de tien (nog) verdwenen stammen van het voormalige koninkrijk Israel. Daaruit is op te maken dat Jacobs benauwdheid dus geheel Israel zal betreffen. In geestelijke zin is de kerk (die Christus is blijven verwachten) momenteel Israel doch na de opname van de kerk zal er kennelijk weer een letterlijk Israel ontstaan. Het is een andere discussie maar er is heel wat voor te zeggen dat dit het afvallig christendom (en jodendom) betreft. De zgn Laodicia christenen (dwaze maagden) in voornamelijk Europa en Amerika. De zegeningen van Noach voor Sem en Jafeth versterkt het vermoeden dat de verbannen Israelieten van het koninkrijk Israel uiteindelijk grotendeels Europa zijn ingetrokken en zich daar hebben vermengd met de zonen van Jafeth. Daarom is Europa ondanks al de gebreken zo lang Christelijk gebleven. Tot de 70ste joodse jaarweek weer in beeld kwam na de holocaust en de oprichting van de staat Israel.
Reply
De kerk is niet Israël, KG. Dat is een zeer gevaarlijke leer. Er zijn geen 10 "verloren" stammen. In 2 Kronieken 11:16-17 lezen we dat men vanuit het noordelijke rijk massaal naar Jeruzalem trok om het zuidelijke koninkrijk van Juda onder koning Rehabeam te versterken, omdat men gruwelde van de praktijken van koning Jerobeam van het noordelijke koninkrijk. Ook onder koning Josafat zien we hetzelfde gebeuren, in 2 Kronieken 19:4. De schrijver heeft het daar over Josafat die van Be'ersheva tot de berglanden van Efraim trok om het gehele volk Israël te laten terugkeren naar de ware God. Ook Hizkia deed dit in 2 Kronieken 30:1. In vers 10 en 11 van datzelfde hoofdstuk zien we dat er ook echt mensen van de stammen Zebulon, Aser en Manasse naar deze oproep luisterden. Het is dan ook niet voor niets dat bijvoorbeeld Jakobus in het nieuwe testament schrijft aan de twaalf stammen van Israël. De profetes Anna kwam dan ook uit de stam van Aser (Lukas 2:36). Wanneer we de geschiedenis bestuderen, zien we juist dat assimilatie iets is dat de Israëlieten NIET deden. Zij leefden altijd apart, en vaak werd hen zelfs verboden om onder de goyim te leven. Dit soort internetfabeltjes ontberen elke wetenschappelijke en historische onderbouwing, maar zijn puur hersenspinsels van fantasten.
Reply
KG
7/28/2020 16:55:52
Ik schreef de kerk in geestelijke zin als Israel. Deze kerk zal opgenomen worden en pas daarna zal duidelijk worden wie de letterlijke tien stammen zijn. Christenen van deze bedeling gelden immers ook als kinderen van Abraham in geestelijke zin. Bovendien laat ik het onbijbelse dogma van de plaatsvervangingsleer weg, namelijk: "in de plaats van Israel getreden" (waarmee men feitelijk bedoelde dat de Joden afgedaan hadden). Het is echter het huis Israel naast het huis Juda en met beiden huizen heeft God een plan. Dat is Bijbels en uiteindelijk wordt geheel Israel vergaderd uit alle windstreken weer samengevoegd tot één volk zodat gans Israel behouden blijft en gaat wonen in het gebied tussen de Eufraat en de Nijl met Christus als Koning der Koningen. Het Evangelie echter is voor alle volkeren en geestelijk Israel van heden bestaat dan ook uit alle volkeren en dus ook (Messiaanse) Joden voorkomend uit Sem, Cham en Jafeth die allen de heerlijkheids God's derven. Zo bezien kan men er geen anti-semitische of raciale superieuriteitsideeen aan ontlenen. Bovendien waren de Israelieten (alle 12 stammen dus) niet zulke lievertjes blijkt uit de Bijbel en raciaal gezien een samenraapsel aanvankelijk levend als nomaden. Een gruwel in de ogen van de zevende kop van het beest (Hitler). Dat alles sluit echter niet uit dat een groot deel der bannelingen uiteindelijk toch de Kaukasus is overgetrokken om te wonen onder de heidenen alwaar ze God en identiteit zijn vergeten. En eigenlijk toch het geloof in God weer teruggevonden via het Offer van Christus. Anderen zullen naar andere windrichtingen zijn vertrokken en een deel zal ook zijn gebleven, waaronder een gelovig overblijfsel die tot Josephus Favius tijd banden met de Joden bleef houden via Jeruzalem en de Tempel. Deze laatste groep zal zich net als de joden (zeker tot de val van de Tempel) niet vermengd hebben met andere volkeren maar dat geldt zeker niet voor de andere heidens geworden en weggetrokken groepen, zoals geprofeteerd. Juist de hardnekkige afgoderij was de reden tot ballingschap en de profeten geven duidelijk aan wat er met ze zou gebeuren in ballingschap (Lo Ammi = niet Mijn volk = heidenen). Daarom is het zeker niet ondenkbaar dat bijvoorbeeld de Franken en Angel-Saksen onderdeel waren van het huis Israel en daarom het Christendom is blijven bestaan.in Europa met Christelijke koningen die zichzelf zagen als voortzetting van koning David. Daarin is een van de motieven voor de kruistochten gelegen. Er is geprofeteerd dat het huis Israel en het huis Juda in vijandschap met elkaar zullen leven tot de samenvoeging. Dat verklaart ook de onderlinge afkeer en regelmatig ook haat tussen de synagoge en kerk door de eeuwen. De kerk heeft veel ellende over de Joden gebracht maar vergeet in dit verband ook niet dat de Joden de vroege christenen weer fel vervolgden. Denk aan Paulus toen hij nog Farizeeer was of Bar-Kochba die alle Christenen in Judea uit liet roeien als zijnde colloborateurs van de Romeinen. In feite is jodenhaat meewerken aan het plan van de antichrist. Immers joden tot in de 3e generatie uitgeroeid, dan kunnen ook de profetieen niet meer tot de letter uitkomen. Dat was de voorwaarde voor het 1000 jarig rijk van Hitler en zal ook een voorwaarde worden (in de laatste 3,5 jaar) voor het rijk van zijn opvolger de antichrist (de 8ste kop van het beest) .
DrM
7/28/2020 07:39:38
Op https://www.raptureready.com/2020/07/23/prophetic-assessment-predictions-2020-by-pete-garcia/ "Prophetic Assessment & Predictions 2020 :: By Pete Garcia" over wat er zou kunnen gebeuren in de tijd tussen de Opname van de Gemeente en het eigenlijke begin van de 7 jaar durende Grote Verdrukking.
Reply
Gast
7/29/2020 09:12:00
Steengoed stuk.
Reply
KG
8/1/2020 16:23:44
Het herstel van gans Israel, zie de profetie van de vallei van dorre doodsbeenderen en de samenvoeging van de twee stokken Juda (huis Juda)en Efraim (huis Israel) zoals geprofeteerd in Ezechiel 37 ligt nog in de toekomst. Meer precies de eindtijd (waar we naar mijn overtuiging vlak voor zitten). Zij en de zich bij hen gevoegde vreemdelingen (gelovigen uit alle volkeren) zullen gaan wonen in het Koninkrijk Zion tussen Eufraat en de Nijl gelegen, met als hoofdstad Jeruzalem onder Koning Christus. Zijn Lichaam dient Hem als priesters en (onder) koningen. Dat deze samenvoeging en herleving van gans Israel medio 537 VC plaatsgevonden zou hebben is net zo onjuist als dat de apocalyps medio 66-70 AD plaatsgevonden zou hebben of dat Antiochus Ephipanes dé feitelijke antichrist was. Ja, er zijn elementen in te vinden maar het is niet de volledige vervulling zoals voorgeschreven voor profetieen gegeven door God=Christus. Het letterlijke huis Israel bestaat dus heden nog (in het verborgene) naast (dus niet onder, of in plaats van) het huis Juda en de houten stokken in de profetie van Ezechiel symboliseren het kruishout (= metafoor kruisdood Christus) dat uiteindelijk de twee huizen weer zal verbinden. Voorwaarde tot bewoning van het land (eigendom van God) is altijd al het bewaren van God's inzettingen geweest en wanneer vreemdelingen (denk aan Ruth, voormoeder van Christus of de Hetittische huurling Uria, de man van Batseba) bereid waren daarnaar te leven werden zij volledig opgenomen onder het volk, dat zelf overigens ook niet raszuiver was. Het verbod op vermenging met vreemdelingen was niet om raciale redenen maar vanwege afgoderij. Denk hierbij aan de 'multiculturele' valkuil van Bileam of de afval van koning Salomo. Ook voor bewoning van Zion gelden weer God's inzettingen doch via Christus. We zien dat al aan de Ethiopische kamerheer in Handelingen, maar iedere mens (dus ongeacht ras of afkomst) die Christus aanvaart voldoet heden aan God's inzettingen en is dus onderdeel van gans Israel dat Zion gaat bewonen. Gelovigen van de genadetijd zullen echter eerst veilig gesteld worden en de profetieen omtrent de eindtijd vermelden duidelijk dat er in de tijd daarna weer sprake zal zijn van het letterlijke huis Juda en een letterlijke huis Israel, alleen al via de 144000 getuigen uit de twaalf stammen die weer vele gelovigen uit alle volkeren teweeg zal brengen. De huidige joden zijn alleen te herleiden tot de stam Juda, Benjamin en Levieten. Deze stammen huwden destijds ook met leden van andere stammen en Levieten maar bleven als identiteit Juda en Benjamin houden. Het feit dat Nederland inmiddels uit 20% allochtonen bestaat maak mij ook niet minder Nederlands. Het is niet te bewijzen maar wat is er dan mis met een vermoeden dat een groot deel van Efraim (huis Israel) zich onder de Europeanen bevinden? Dat het een wonderlijke geheimenis was (zoals de opname dat ook is) dat het tot heidendom vervallen huis Israel via het christendom toch weer in contact kwam met Jahweh, de God van Abraham, Isaak en Jacob? Dat sluit natuurlijk ook niet uit dat een deel zich weer onder bijvoorbeeld de Ethiopiers zou kunnen bevinden of onder de Spartanen zoals Josephus Flavius lijkt te suggereren. India, China, zelfs de Indianen zijn dan mogelijk want de Bijbel spreekt over halen uit de uithoeken van alle windstreken maar toch ook de uitdrukkelijke vermelding van het noorderland. Zelfs de islamisten en neo nazi's beseffen het en noemen Christenen die in de heropleving van de (defacto ongelovige) joodse staat Israel een voorteken zien van hetgeen uiteindelijk zal leiden tot Groot Israel (=Zion), niet voor niets Christen- zionisten. Niet de ongelovige joden zullen het koninkrijk Zion stichten maar Christus Zelf en wel na Zijn wederkomst wanneer ook de joden massaal tot geloof gekomen zijn. Dan pas krijgen de voormalige dorre doodsbeenderen de levensadem van God ingeblazen. Dan pas is gans Israel van het huis Juda en het huis Israel ook geestelijk hersteld door Christus, wiens lijf wij vormen. Hoezo vormen Christenen dan niet in geestelijke zin Israel wanneer hun Hoofd Koning van gans Israel is en Zijn Lichaam de priesters en (onder)koningen?
Reply
Als een veronderstelde assimilatie dus zou inhouden dat christenen Joods nog ergens bloed zouden hebben waar zij zich op zouden kunnen beroemen, dan heb ik daar meerdere problemen mee.
Reply
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Categorieën
Alles
Archieven
Augustus 2024
|