Profiel: The Last Reformation

Enige tijd geleden berichtte Unravelations over de documentaire American Gospel. Deze documentaire brengt goed in beeld wat het evangelie feitelijk is, en laat tegelijk zien waar de schoen wringt bij de meeste kerken en ministries tegenwoordig. Ook Torben Sondergaard van The Last Reformation keek naar deze documentaire, maar liet zich er niet door overtuigen. Integendeel, hij vindt dat er iets heel belangrijks mist in het evangelie dat gepresenteerd wordt in American Gospel. Maar voordat we daarop inzoomen: wie is Torben Sondergaard eigenlijk, en wat is The Last Reformation? Want Torbens populariteit is rijzende, en in veel kerken in Nederland heeft men al van hem en zijn ministry gehoord. In diverse films kunnen we hem de straat zien opgaan en mensen genezen en bevrijden in Jezus' Naam. Prachtig, toch? Of zien we iets over het hoofd?

Polemiek
De kerk wordt aan alle kanten aangevallen. En daarom zijn er soms polemieken nodig. Dit woord betekent pennenstrijd. Met de pen worden misvattingen bestreden van de andere partij. Hiervoor is het wel belangrijk dat een bepaalde lijn gevolgd wordt. In Bijbelse zin is het natuurlijk belangrijk dat dit in liefde gebeurt. Maar tegelijk mag dit nooit ten koste gaan van de waarheid. We zien Paulus in 1 Korinthe 13 een ode schrijven aan de liefde van de christen. Maar 8 hoofdstukken eerder trekt hij flink van leer tegen iemand die overspel pleegt met zijn stiefmoeder (1 Kor. 5). Hoe valt dat te rijmen? Simpel. We kunnen de waarheid in liefde vertellen. En daarvoor moeten we onze hedendaagse definitie van liefde (dat we álles maar moeten tolereren) dringend herzien. Échte liefde is dat we niet willen dat de ander verloren gaat. We zien dat Paulus in 1 Kor. 5:5 dan ook niet wil dat deze overspelige man verloren gaat, want ook al wordt zijn lichaam aan (de grillen van) Satan 'overgeleverd', zijn ziel zál gered worden op de laatste dag! Zijn liefde gaat hierbij vooral uit naar de rést van de kudde. Dat zien we tegenwoordig steeds minder. Onze liefde is veel egocentristischer. We kijken naar het slachtofferschap van het individu en niet naar hoe zijn of haar fouten de grotere kudde kunnen beïnvloeden. Als we zulke excessen in onze gemeente toelaten, is dat een hellend vlak. We zien Paulus daarom continu in de pen klimmen om de grenzen van de gemeente te bewaken. Zijn brieven zijn een mix van enerzijds wat we wél dienen te doen, en anderzijds van wat we níet dienen te doen. De schriften zijn dan ook bedoeld om 1. goede doctrines te leren, 2. foute te weerleggen en 3. onvolledige te verbeteren (2 Tim. 3:16). Daarenboven dient een goede polemiek ook de gedachten van de tegenpartij goed weer te geven. We zullen daarom bij onze assessment van The Last Reformation eerst hen zelf aan het woord laten, als hard bewijs. Daarna zullen we enkele ervaringen van anderen lezen of zien, als ondersteunend bewijs. Ten slotte zullen we tot een conclusie komen.

In eigen woorden
Op de website van The Last Reformation vinden we veel informatie over hun geschiedenis en over hun doctrines. Verteld wordt dat het in 2011 begon met een Deense man die Torben Sondergaard heet. Op een andere pagina van hun website wordt meer verteld over Torben zelf, waarin valt te lezen dat zijn onvrede met de kerk en zijn eigen christen-zijn in het jaar 2000 een hoogtepunt bereikte en hij besloot te gaan vasten voor 40 dagen. Dit was voor hem het omslagpunt. Vanaf dat moment begon God tot hem te spreken. Niet met een hoorbare stem, maar het was meer een gevoel, zo legt Torben uit. Hij leerde in die tijd op een bijzondere manier zijn vrouw kennen, maar ging daarna wel door een dorre periode. Vlak na zijn vastenperiode 'sprak' God al tot hem door te vertellen dat een rijke zakenman uit Denemarken hem zou ondersteunen. Die dorre periode bracht hem dus aan het twijfelen. Maar toen er in 2014 opeens 100.000 Deense kronen werd geschonken door een anonieme zakenman, begon zijn ministry pas goed op gang te komen. Op de about-pagina legt TLR uit wat hun visie is: 1. ze willen terug naar het "volledige" evangelie, 2. ze willen christenen gaan 'kickstarten' en 3. een nieuwe reformatie zien. Dit zijn allemaal begrippen die nader uitleg behoeven. Ik wil vooral inzoomen op het eerste, aangezien het evangelie het hart raakt van de Bijbel. Het is de kracht naar zaligheid (Rom. 1:16). 

Torben's evangelie
Op de doorlinkpagina naar het volledige evangelie staat kort uitgewerkt wat dit "volledige evangelie" dan precies is. We vinden hier de Bijbeltekst 1 Korinthe 15:3-4, waar inderdaad het evangelie in al zijn simpelheid staat. Dat we moeten geloven (vertrouwen) in Jezus' dood, begrafenis en opstanding. Er wordt echter ook iets toegevoegd. Onze reactie op het evangelie is blijkbaar óók onderdeel van het evangelie. Dat is echter niet te vinden in 1 Korinthe 15:1-4, maar daarvoor springt Torben opeens naar Johannes 3 en Handelingen 2. Dat is bijzonder, want het hele woord 'evangelie' is in beide hoofdstukken niet te vinden. In Johannes 3 was Jezus nog niet gestorven, dus te zeggen dat Nicodemus' wedergeboorte hier verwijst naar zijn geloof in Jezus' dood, begrafenis en opstanding is natuurlijk onjuist.

Problemen
In Johannes 3 gaat het over het toekomstige koninkrijk van God (vers 3). Het wás er toen nog niet, zoals ook blijkt uit de vraag van de discipelen in Handelingen 1:6. In dit uittreksel leg ik uit waarom het koninkrijk van God vandaag de dag nog steeds niet gekomen is. Het wás nabij (Matth. 4:17), maar het is uitgesteld (Matth. 21:43). Waar Jezus dus naar refereert, is iets wat Nicodemus had kunnen weten, zo blijkt ook uit Joh. 3:10. Nicodemus was dan ook niet zomaar de eerste de beste, hij was een overste (vers 1). De top van de top, zeg maar. Jezus verwees naar een profetie uit Ezechiël 36, wat gaat over het moment dat de Israëlieten (waar Nicodemus een overste van was) op het punt staan om het toekomstige koninkrijk te betreden. 

“Ik zal u uit de heidenvolken halen en u uit alle landen bijeenbrengen. Dan zal Ik u naar uw land brengen. Ik zal rein water op u sprenkelen en u zult rein worden. Van al uw onreinheden en van al uw stinkgoden zal Ik u reinigen. Dan zal Ik u een  nieuw hart geven en een nieuwe  geest in uw binnenste geven. Ik zal het hart van steen uit uw lichaam wegnemen en u een hart van vlees geven. Ik zal Mijn Geest in uw binnenste geven. Ik zal maken dat u in Mijn verordeningen wandelt en dat u Mijn bepalingen in acht neemt en ze houdt. “ (Ezechiël 36:24-27, HSV)

Deze woorden vinden we ook terug in Johannes 3.

“Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan. Wat uit het vlees geboren is, is vlees; en wat uit de Geest geboren is, is geest.” (Joh. 3:5-6, HSV)

Bekering
Dít is waar Jezus naar terugkoppelt. De context is precies hetzelfde. Israël staat op het punt het toekomstige koninkrijk van God binnen te gaan in Ezechiël 36, maar ze heeft nog een nieuw hart nodig. Er moet nog rein water op haar gesprenkeld worden. Maar hoe zit het dan met Handelingen 2? Dáár is Jezus al gestorven, begraven en opgestaan. Dan moeten we toch bekeren, zoals Petrus hier zegt? Dan moeten we toch stoppen met zondigen, dopen en Jezus volgen? Laten we eerst de context eens goed bekijken. Petrus spreekt hier een menigte toe die zojuist heeft gezien dat de Heilige Geest is uitgestort over de discipelen. Hij legt uit dat hiermee de woorden van Joël vervuld werden (vers 16), vertelt over de opstanding van Jezus en aan het einde van zijn betoog komt hij tot de slotsom dat het de schuld is van deze Joden dat Hij gekruisigd is. De Joden schrikken hier enorm van (vers 37) en stellen daarom de vraag: "Wat moeten wij doen, mannen broeders?" Merk op dat zij niet vragen wat zij moeten doen om gered te worden. Hun vraag komt voort uit een schuldbesef. Petrus vertelt hen hier niet dat zij diverse zonden hebben gedaan waarvan zij zich moeten bekeren, ofwel dat zij daarmee moeten stoppen en nu Jezus gaan volgen. Nee, Petrus adresseert hier één specifiek probleem. Dat zij de Messias hebben gekruisigd.

Redding
Natuurlijk is er een korrelatie met hun redding, maar we moeten voorzichtig zijn dat we de dingen niet door de war gaan gooien. We hoeven immers níets te doen om gered te worden, maar ontvangen onze zaligheid door geloof alléén (Ef. 2:8-9). Sterker nog, we mógen niet eens iets doen (Ef. 2:8, Rom. 11:6). Het woord bekering is echter een heikel punt voor veel moderne theologen en predikers. Men heeft hier door de eeuwen heen een eigen betekenis aan gegeven, die nu dominant is in kerkelijke kringen. Velen menen dat bekeren betekent dat we moeten stoppen met zondigen. Maar als we kijken naar hoe de term in de Bijbel gebruikt wordt, wordt duidelijk dat zo'n definitie veel te ver gaat. God bekeert Zich immers tweemaal in Amos 7, om maar eens twee voorbeelden te noemen. Deed God dan zonde? Natuurlijk niet. Bekeren betekent 'anders gaan denken', zoals Strong's concordantie heel duidelijk uitlegt. The Last Reformation voegt dus werken toe aan het evangelie. Dat is zéér gevaarlijk, vertelt Paulus in Galaten 1:6-9.

Doop
Op de website vertelt TLR dat de doop, in zowel water als de Geest, bij de respons op het evangelie horen. Ook dit zijn werken die toegevoegd worden aan dat simpele evangelie. Dit is eenvoudig te weerleggen met het voorbeeld van de moordenaar aan het kruis naast Jezus (Lukas 23:43). Hij had geen tijd meer om gedoopt te worden, maar tegen hem werd tóch gezegd dat hij diezelfde dag nog met Jezus in het paradijs zou zijn. Er staat ook niet dat hij nog in tongen sprak of 'gedoopt werd met de Heilige Geest'. Het is een schoolvoorbeeld van hoe wij behouden zijn door genade alléén. Torben denkt dit te kunnen counteren met deze video, maar we zien de hele Bijbel door dat we behouden zijn door geloof in genade alléén (Gen. 15:6, Hebr. 11). De moordenaar had absoluut 0,0% bijgedragen aan zijn eigen redding, op geloof na. Maar is geloof een werk? Romeinen 4:5 zet deze twee duidelijk tegenover elkaar, waaruit blijkt dat zij niet hetzelfde zijn. Dopen met water en de Geest in Johannes 3 is een reactie op het idee onder de Joden dat alleen de waterdoop van Johannes genoeg was. Daarom voegt Jezus de doop met de Heilige Geest toe. Er staat nergens precies omschreven hoe die doop met de Heilige Geest werkt. In Handelingen 2 zien we dat 'vuurtongen' bovenop de discipelen kwamen. Maar dat zien we in de rest van het boek Handelingen niet exact zo meer terug. Een ander misverstand is dat de discipelen in 'tongen' spreken zoals in 1 Kor. 14 beschreven wordt. Maar gezien de context is dat niet waarschijnlijk. Er staat immers dat iedereen hen in zijn of haar eigen taal hoorde. Het gaat dus over aardse talen en geen 'tongentaal' die een normaal mens niet kan verstaan. Een laatste misverstand is dat wanneer Johannes de Doper in Matth. 3:11 spreekt over Hem Die zal dopen met de Geest en met vuur, het laatste een synoniem is voor de Eerste. De context hier vertelt echter een ander verhaal. Lees vers 12 maar eens. Het vuur verwijst naar oordeel. 

Handelingen
The Last Reformation wil de nadruk weer gaan leggen op het christendom zoals het in het boek Handelingen zichtbaar was. Dit wordt duidelijk in de laatste alinea van hun about-pagina. Minder duidelijk is wat zij daar precies mee bedoelen. Dat wordt in deze video duidelijker. Torben legt hier uit dat zij niet in een evangelie 'geloven zonder werken', maar 'geloven en gehoorzamen'. Dat iedereen 'gekickstart' moet worden. Volgens hem kan iedereen namelijk zieken genezen en demonen uitdrijven. Een zondaarsgebed is niet voldoende, maar er moet échte "bekering" plaatsvinden. Ook moet de doop met de Heilige Geest naar zijn idee altijd bewezen worden met het spreken in tongen. Torben geeft verderop in de video wel eerlijk toe dat hij zich vaak vergist en lerende is. Dat is fijn te weten, want de video zit namelijk vol met misvattingen. We zullen die één voor één bij langslopen. Geloven en gehoorzamen is inderdaad wat we moeten doen, maar op de manier waarop Torben het vertelt lijkt het alsof gehoorzamen ook deel uitmaakt van onze rechtvaardiging. Omdat hij niet echt zijn best doet om dat onderscheid te maken, leidt dit zijn volgelingen naar een geloof dat alléén door werken naar zaligheid kan leiden, omdat het geloof op zichzelf niet genoeg is om behouden te worden. Onze zaligheid is echter drieledig:

1. Rechtvaardiging: volbracht door Jezus aan het kruis - voor ééns en altijd - verleden tijd > redding
2. Heiliging: onze uitnodiging om discipelen te zijn, vrucht te dragen - elke dag - heden > loon
3. Verheerlijking: zal komen na de opname - voor eeuwig - toekomstig > glorificatie

Torben gooit al deze dingen door elkaar. In 1 Kor. 3:10-15 zien we heel duidelijk die drieledigheid. Ons Fundament is Jezus. Híj heeft onze redding bewerkstelligd. Zelfs al zullen wij ongehoorzame discipelen zijn en voortbouwen op dat Fundament met vergangelijk materiaal zoals hooi, stro en hout, zal al ons loon verbranden, maar wijzelf niet. Wij zijn voor ééns en altijd gered, door geloof alleen, zonder werken (Ef. 2:8-9). Dit is een gift, een gave aan ons. En als we er ook maar op énige manier voor moeten werken, is het geen gave meer (Rom. 11:6). Gehoorzamen hoort bij onze heiliging. Natuurlijk is het goed om dat te doen, maar zoals Torben het nu presenteert lijkt het alsof wij mee kunnen werken aan onze eigen redding. Dat is feitelijk farizeïsme. Legalisme.

Koninkrijk
Hij haalt het evangelie van het koninkrijk door elkaar met het evangelie van Paulus. Het woord evangelie betekent gewoon 'goed nieuws'. Voor de één kan dat iets anders betekenen dan de ander. In de tijd van Jezus was het feit dat het koninkrijk nabij was, goed nieuws, omdat de Joden op die manier snel verlost zouden kunnen worden uit hun ellende. Maar zij geloofden niet en daarom werd het uitgesteld, zoals we hiervoor al ontdekten (Matth. 21:43). Het evangelie van het koninkrijk was echter specifiek bedoeld voor de Joden! Niet voor ons als de kerk. Lees zelf maar eens in Matth. 9:35-10:8. De kerk was nog niet eens geboren! Dat zou pas enkele jaren later gebeuren, na de dood en opstanding van Jezus. Hoe konden zij in het evangelie van Paulus geloven als Jezus nog niet gestorven was (1 Kor. 15:1-4)? Dát evangelie is wat zaligmaakt! Nergens zien we dat het evangelie van het koninkrijk zaligmakend is! De duivelen uitwerpen (Matth. 10:8) is hartstikke mooi, maar hoeveel melaatsen heeft Torben genezen en hoeveel mensen zijn er uit de doden opgestaan? Blinden die ziende worden? Over die wonderen hoor je niemand. Het enige wat we zien zijn films waarin mensen met klachten die voor het blote oog nauwelijks waarneembaar zijn, genezen. Dit wordt echter nergens geverifieerd door dokters of deskundigen. Ook zien we niet hoe vaak het níet lukt.

Tongen
Torben neemt aan dat iedereen in Handelingen in tongen sprak, als bewijs dat zij gered waren. We zagen al dat dit w.b. Handelingen 2 te betwijfelen valt, omdat het nergens gaat over een onverstaanbare taal, maar over talen van andere landen die anderen ook gewoon konden verstaan. In Handelingen 4:4 lezen we over 5000 mannen die geloofden, maar niets over tongentaal. In Handelingen 8 lezen we over de eunuch uit Ethiopië, maar ook van hem wordt niet gezegd dat hij in tongentaal spreekt bij zijn bekering. In Handelingen 9 lezen we over Saulus' bekering, maar ook daar niets over tongentaal. Ook aan het einde van Handeiingen 9 (vers 42) zien we weer velen tot geloof komen, maar wéér niets over tongentaal. Pas in Handelingen 10:46 zou je de eerste gelegenheid kunnen zien waarin tongentaal zich manifesteert. Cornelius en zijn gezin. Daarna, in Handelingen 19:6, twaalf mannen. Van de duizenden mensen die in Handelingen geloofden, zijn er dus misschien twee dozijn die in tongen spraken. Slechts twee verzen die hierover expliciet spreken. Wil Torben beweren dat we dit kunnen extrapoleren naar de doctrine dat íedereen in Handelingen in tongen sprak? Het lijkt eerder de uitzondering te zijn dan de regel! In 1 Kor. 12:30 wordt dit dan ook bevestigd, door een retorische vraag van Paulus: "Spreekt iedereen soms in tongen?" In de context wordt duidelijk dat het antwoord hierop een absoluut "nee" is. Het is niet eens de belangrijkste gave, zo vertelt 1 Kor. 14:5. Bovendien zien we nergens in Torbens video's iemand die de tongen uitlegt. Het is eerder een kakafonie, dan de orde en rust waarover Paulus spreekt in 1 Kor. 14:26-40. Torben wimpelt alle kritiek echter af door te beweren dat er verschillende soorten tongentaal zijn en dat waar Paulus het over heeft de 'persoonlijke' tongentaal is, en dat daar andere regels voor gelden dan de 'publiekelijke' tongentaal uit Handelingen 2. Dat onderscheid maakt Paulus echter niet in 1 Kor. 14:18. Hij spreekt hier over meerdere talen of tongen en legt al deze restricties niet op voor een bepaalde groep, maar gooit ze over dezelfde noemer. Wat Torben hier dus doet, is zijn eigen visie forceren op de tekst. Dit verklaart ook waarom hij het oneens is met de makers van de documentaire American Gospel. Het geeft alleen maar blijk van het feit dat hij zelf het evangelie nog steeds niet snapt.

Acties
Tot zover de doctrines. Dit zijn dingen die we zelf uit de mond van Torben kunnen horen, erover lezen  op zijn website en het voor onszelf beoordelen. Alles bij elkaar is er tot nu toe een alarmerend profiel ontstaan van 1. toevoegen aan het evangelie (bekeren), 2. activisme (kickstarten) en 3. een reformatie van dwaalleren introduceren aan de wereld (de laatste reformatie). Op zichzelf is dit al erg genoeg, maar verschilt nog niet eens zoveel van veel andere kerken en ministries die vrijwel hetzelfde doen. Waar ikzelf erg van schrok, is het beeldmateriaal in de films. Ik begrijp dat er soms uitdrijvingen zijn van demonen, dat zagen we in het boek Handelingen ook. Ook geloof ik dat er vandaag de dag nog steeds in tongen kan worden gesproken en dat er wonderen en genezingen kunnen gebeuren, tot op zekere hoogte. Hierover later meer. Maar de combinatie van al deze dingen in de films van Torben is ronduit schokkend. Waar mensen in het NT in alle rust en sereniteit werden gedoopt, is Torbens ministry doorspekt van chaos (mensen die eromheen staan en in tongen staan te schreeuwen of proberen 'demonen' uit te drijven). Waar in de Bijbel zien we de uitdrijving van een demon op exact hetzelfde moment gebeuren als de waterdoop? Áls een demon in de Bijbel wordt uitgedreven, komen deze mensen tot zichzelf en besluiten zij zich daarna te laten dopen. Het doet dus niet echt aan de Bijbel denken. Het schokkende is dat het wél ergens anders aan doet denken. Daarom wil ik nu overstappen over wat ánderen over The Last Reformation zeggen. Het viel een ex-hypnotiseur (nu christen) namelijk ook op dat dit wel enorm veel op hypnosetechniek lijkt. In de video hieronder legt ze ook een link met charlatanisme. 

Conclusie
Wanneer we al deze dingen bij elkaar nemen hoop ik dat u het met me eens bent dat dit een gevaarlijke beweging is. Torben voegt dingen toe aan het evangelie, aan de Bijbel en ook zijn manier van werken lijkt niet op de 'plaatjes' die we in de Bijbel zien. Torben heeft het continu over het boek Handelingen, maar de focus op één boek in de Bijbel is erg gevaarlijk, omdat het kan leiden tot tunnelvisie. Wat Torben niet inziet, is dat Handelingen een transitioneel boek is. Het begint met een enorme focus op wonderen en tekenen, dat langzaam wegebt. In de loop van het boek zien we dat er steeds minder wonderen gebeuren. In Handelingen 20 geneest Paulus nog een jongen van de dood, maar pas in Handelingen 28 lezen we over het laatste wonder. "Ja, maar God is gisteren, vandaag en morgen toch Dezelfde?" vraagt u zich misschien af. Natuurlijk. Aan Zijn karakter verandert niets. Maar Hij kan in bepaalde periodes wel besluiten om dingen net een beetje anders te doen.

We zien in de Bijbel eigenlijk maar 3 periodes waarin God veel wonderen doet. Begrijp me goed, buiten deze periodes gebeuren ook wel wonderen, maar daar is het maar sporadisch. De grootste clusters zien we 1. in de periode van Mozes, een periode van ongeveer 40 jaar. Wanneer Jozua het stokje overneemt, zien we dat de wonderen al snel in intensiteit afnemen. 2. Vele eeuwen later zien we dat in de periode van Elia en Elisa weer veel wonderen gebeuren. Elia doet er 8 en Elisa zelfs 16. En ten slotte 3. zien we in de periode van Jezus tot en met de apostelen dat er extreem veel wonderen gebeuren. Maar ook dit neemt na verloop van tijd af, tot Paulus Trofimus zelfs ergens ziek achter moet laten (2 Tim. 4:20). Waarom is dat? Waarom werkt God zo? Het antwoord hiervoor vinden we in Ex. 4:1-9. Wonderen zijn bedoeld om kenbaar te maken dat iemand namens God spreekt. En dan hebben we het niet over iemand die de schriften uitlegt. Nee, het gaat erom dat men zal erkennen dat God Zélf Zijn woorden in de mond heeft gelegd van die persoon. Mozes moest een volk dat al bijna gewend was aan de slavernij en dus erg skeptisch was, zien te overtuigen. Ook Elia en Elisa leefden in een tijd waarin de mensen hard overtuigd moesten worden, omdat de meesten van hen zich met afgoderij bezig hielden. In beide periodes waren wonderen en tekenen dus hard nodig om het volk in beweging te krijgen. Maar de ultieme periode was natuurlijk het moment dat Jezus op aarde wandelde. Niemand deed zoveel wonderen als Jezus! We hebben soms het idee dat er in de tijd van de Bijbel elke dag wonderen gebeurden, maar in de duizenden jaren Bijbelse geschiedenis kunnen we maar drie clusters vinden die samen iets meer dan 100 jaar, misschien 200 jaar van wonderen bestrijken. En daarnaast nog een handjevol wonderen verspreid door de Bijbel.

In het Nieuwe Testament zijn er een aantal teksten die nog wat meer licht schijnen op deze manier van doen. In Matth. 12:38-40 zien we dat Jezus duidelijk maakt dat de Joodse leiders graag verlangen naar een teken (ook al was er aan het begin van het hoofdstuk nog een wonder verricht door Hem). In 1 Kor. 1:22 zien we dat Paulus nog eens bevestigt dat de Joden altijd uit zijn op een teken en de Grieken (heidenen) juist op wijsheid. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Jezus en de apostelen in Israël zoveel wonderen deden. Wanneer de focus in Handelingen verschuift naar Paulus (de apostel aan de heidenen, vertelt Galaten 2:7), zien we dat de wonderen op den duur afnemen. Paulus gaat in het buitenland wel bijna altijd als éérste naar een synagoge, om de Joden aldaar als eerst te verleiden tot bekering (Handelingen 13, 14, 17, 18, 19). Om die reden is het natuurlijk belangrijk dat er nog wonderen gebeuren.

Wat wil ik hier nu dan mee zeggen? Dat we niet meer in wonderen moeten geloven? Dat zeg ik absoluut niet! Ik geloof zéker nog dat alle wonderen en tekenen uit de tijd van de apostelen vandaag de dag nog kunnen  gebeuren. Maar ik geloof dat er een reden is dat Paulus in 1 Kor. 12 duidelijk onderscheid maakt in de distributie daarvan. De één krijgt de gave van wijsheid, weer een ander een gave van genezingen en wéér een ander de gave van krachten of profetie. Nóg iemand anders spreekt in tongen en weer een ander kan dit uitleggen. Het voorbeeld van het lichaam van Paulus is heel helder. Zo vaak heb ik charismatischen 1 Kor. 12 en 14 compleet af zien slachten, maar lees het gewoon eens door in context en beoordeel voor uzelf wat Paulus hier zegt. Hoe kunt u na het lezen van dit hoofdstuk nog tot de conclusie komen dat íedereen kan genezen, dat íedereen in tongen kan spreken en dat íedereen profeteren kan leren? De retorische vragen aan het einde van hoofdstuk 12 spreken boekdelen. We kunnen niet allemaal een oog zijn. Of allemaal een voet. We hebben elkaar nodig. En als Torben de gave van tongen of van genezing heeft, zou dat prachtig zijn. Maar zijn nadruk op het 'kickstarten' van pas wedergeboren christenen om wonderen te doen zal in veel gevallen leiden tot teleurstellingen bij beide partijen, omdat niet iedereen die gave heeft. Wél kunnen we natuurlijk allemaal bidden voor genezing, zoals Jakobus 5:13-18 vertelt. Maar dat is iets anders dan het 'namen en claimen' dat in de charismatische wereld en ook bij TLR zoveel gebeurt. Niet iedereen geneest altijd, en dat heeft niet altijd te maken met een gebrek aan geloof. Heel vaak niet zelfs! Iedere groep die een extreme nadruk legt op één Bijbelvers of Bijbelboek heeft de potentie om te veranderen in een sekte. En dat is dan ook mijn angst. Ik wil niet dat broeders en zusters in zo'n extremiteit en perversiteit meegezogen worden. Er zijn al verhalen van mensen die weglopen uit hun kerk om Torben te volgen in zijn warrige wonderwereld. We weten vanuit Mattheüs 7:21-23 dat er aan het einde mensen zullen zijn die wonderen hebben gedaan in naam van Jezus en Hij hen tóch weg zal sturen. Ik ken Torbens hart niet. Jezus wel. En ik hoop van harte dat hij gered is. Maar ik weet wel dat zijn evangelie niet de weg is die Jezus ons leerde. En daar wil ik u voor behoeden. God bless! :-)