De week van de lentekriebels zit er weer aan te komen, en veel leraren popelen weer om hun jaarlijkse dosis propaganda over uw kroost heen te storten. Ook de media hebben nooit een excuus nodig om over hun favoriete stokpaardjes te praten of schrijven, dus gisteravond prijkte er alweer een artikel over het "verschil tussen geslacht en gender" op Nu.nl. In het artikel wordt de bewering gedaan dat geslacht gaat over onze biologische setup, en gender over hoe we ons voelen. Dat is echter een misleidende bewering, en ik zal u in deze blogpost uitleggen waarom dat zo is. Laten we beginnen met het in het artikel genoemde onderwerp "intersekse".

"En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen." (Genesis 1:27, HSV)

Aan het einde van het boek Ezechiël komen we op een gegeven moment de sinistere figuren Gog en Magog tegen. Hoewel we Magog al kennen als een volk dat ergens in het Noorden is neergestreken (zie Genesis 10:2), is Gog een nieuw personage in de Bijbel op dat moment (op een afstammeling van Ruben na dan, uit 1 Kronieken 5:4). Gog wordt voorgesteld als een belangrijke prins die een hele coalitie leidt om Israël binnen te vallen. So far, so good. Maar tegen het einde van het boek Openbaring zien we deze twee namen wéér samen optrekken tegen het heilige volk. Vindt deze gebeurtenis dan nu dus plaats vóór of na het millennium? Het antwoord is ja.

"En wanneer die duizend jaar tot een einde gekomen zijn, zal de satan uit zijn gevangenis worden losgelaten. En hij zal uitgaan om de volken te misleiden die zich in de vier hoeken van de aarde bevinden, Gog en Magog, om hen te verzamelen voor de oorlog. En hun aantal is als het zand van de zee. En zij kwamen op over de breedte van de aarde, en omsingelden de legerplaats van de heiligen en de geliefde stad. Maar er daalde vuur van God neer uit de hemel en dat verslond hen." (​Openbaring 20:7-9, HSV)

Eergister schreef ik in het 19e deel van deze serie over hoe de doctrine van "Eens Gered, Altijd Gered" geen zgn. "license to sin" is, ofwel geen excuus om door te blijven zondigen. Dat is namelijk een veel gehoorde kritiek op dit dogma. In dit deel wil ik graag de tijd nemen om uit te leggen dat dit argument helemaal geen steek houdt. Laten we beginnen met het voorbeeld van Ananias en Saffira. "Ach, zij waren sowieso al niet gered," zal de Calvinist zeggen. De Arminiaan zal juist roepen dat zij hun redding verloren hadden, toen zij logen tegen de Heilige Geest. Er is echter nog een ándere visie op deze heftige gebeurtenis uit Handelingen 5. De Bijbelse.

"Petrus zei tegen haar: Waarom toch hebt u met elkaar afgesproken de Geest van de Heere te verzoeken? Zie, de voeten van hen die uw man begraven hebben, zijn voor de deur en zullen u ook uitdragen. En zij viel onmiddellijk voor zijn voeten neer en gaf de geest. En toen de jongemannen binnengekomen waren, troffen zij haar dood aan, en zij droegen haar naar buiten en begroeven haar bij haar man."
​(​Handelingen 5:9-10, HSV)

Recentelijk verscheen op Netflix de nieuwe film Jesus Revolution, een film die in de VS al even uit was. Deze film gaat over het waargebeurde verhaal van Calvary Chapel-oprichter Chuck Smith, die de excentrieke hippie-prediker Lonnie Frisbee ontmoet. In deze recensie bespreken we de voors en tegens van deze film. Waarschuwing: onderstaande kan delen van het plot bevatten.

"En toen de Farizeeën dat zagen, zeiden zij tegen Zijn discipelen: Waarom eet uw Meester met de tollenaars en zondaars? Maar Jezus, Die dat hoorde, zei tegen hen: Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig, maar wie ziek zijn." (Mattheüs 9:11-12, HSV)

Nee, ik heb het niet over het tv-programma van Kees van der Spek. Ik heb het over de bekende theoloog Willem Ouweneel. Aan het begin van het millennium reisde hij af naar Nigeria en werd daar slachtoffer van oplichting door een Nigeriaanse "prins", genaamd TB Joshua. En zoals we in Kees' programma ook wel vaker zien, blijft hij nog steeds gevoelig voor de charmes van deze man, ook al weet hij ten diepste wel dat het een oplichter is. Hart en hoofd zijn niet altijd in overeenstemming met elkaar.

"En er zullen veel valse profeten opstaan en die zullen er velen misleiden." (Mattheüs 24:11, HSV)

"Ook bekeerden zij zich niet van hun moorden, hun tovenarij [pharmakeia], hun ontucht en het plegen van diefstal." (Openbaring 9:21, HSV)

Onlangs hoorde ik iemand op social media beweren dat Judas Iskariot zijn redding verloren had, en dat dit bewijst dat het verliezen van je redding wel degelijk mogelijk is. Als bewijs hiervoor werd het bekende hogepriesterlijk gebed van Jezus uit Johannes 17 aangehaald, waar staat dat hij inderdaad verloren is (vers 12). Deze persoon redeneerde dat dit impliceert dat iemand eerst gered was, want hoe kun je anders verloren gaan? Maar klopt deze redenering eigenlijk wel? Hieronder kunt u alle delen uit de serie eerst overigens nog eens rustig nalezen. Het is zeker aan te raden dit te doen, als dit theologische standpunt voor u nieuw is.

"Toen Ik met hen in de wereld was, bewaarde Ik hen in Uw Naam. Hen die U Mij gegeven hebt, heb Ik bewaard en niemand uit hen is verloren gegaan dan de zoon van het verderf, opdat de Schrift vervuld wordt." (Joh. 17:12, HSV)

Een veelgehoord argument van bepaalde preteristen is dat de Bijbel in het boek Openbaring helemaal niet spreekt over een antichrist. Hiermee willen zij duidelijk maken dat allerlei speculaties over de eindtijd naar hun idee nonsens zijn, en dat we ons als christen beter met belangrijkere zaken bezig zouden moeten houden. Ook collega-blogger Xander haalde dit argument onlangs aan in zijn artikel over Donald Trump. Hoewel de claim op zichzelf waar is, is die wel misleidend en simplistisch. In dit artikel zal ik uitleggen waarom. Laten we beginnen met te kijken naar waar de term precies vandaan komt. Openbaring spreekt er dan misschien niet letterlijk over, maar de schrijver ervan wél.

De antichrist is de eerste ruiter van de Apocalyps.

"Kinderen, het is het laatste uur; en zoals u gehoord hebt dat de antichrist eraan komt, zijn er ook nu al veel antichristen gekomen, waaruit wij weten dat het het laatste uur is."
​(​1 Johannes 2:18, HSV)

Diverse Westerse landen, waaronder Nederland, voeren momenteel aanvallen uit op Jemen. De aanleiding hiervoor is dat de Houthi's (sji'itische milities die daar momenteel de feitelijke macht hebben) in de afgelopen weken heel veel Westerse handelsschepen hebben aangevallen. Omdat dit direct invloed heeft op de handel, konden we wachten op een Westers ingrijpen. Maar de grote vraag bij veel christenen is nu wellicht: Staat Jemen ook in de Bijbel? En zo ja, wordt er dan ook iets over Jemen gemeld met betrekking tot de eindtijd? Om de eerste vraag meteen te beantwoorden: Ja, Jemen staat zeker in de Bijbel vermeld. Laten we daarvoor naar een aantal potentiële kandidaten kijken, en vervolgens beoordelen wat het échte Jemen van de Bijbel is. Die kandidaten zijn Teman, Dedan, Kedar en Sjeba. Zijn dit dan vier namen voor hetzelfde land? Of zijn dit vier afzonderlijke gebieden? Wil de échte Jemen opstaan?

" 20. Daarom, hoor het raadsbesluit van de HEERE dat Hij over Edom genomen heeft, en Zijn plannen die Hij bedacht heeft tegen de inwoners van Teman: Voorwaar, de  geringsten van de kudde zullen hen wegslepen! Voorwaar, men zal hun woonplaats boven hen verwoesten! 21. Van het geluid van hun val beeft de aarde, het geschreeuw – bij de Schelfzee wordt het geluid daarvan gehoord." (Jeremia 49:20-21, HSV)

We hebben al eerder geschreven over het gevaar van calvinisme; een substroming van het protestants geloof die de laatste decennia bijzonder genoeg weer in populariteit groeit, dankzij het internet. Omdat die artikelen de neiging hebben vrij lang te worden, wil ik het in dit artikel proberen beknopter te houden en me te beperken tot de weerlegging van de vijf hoofdpunten van calvinisme. Die laten zich het beste uitleggen aan de hand van het Engelse acroniem TULIP, wat tulp betekent en toevallig ook nog verwijst naar de Nederlandse wortels van wat we ook wel vijfpuntscalvinisme kunnen noemen.

"Echter, wij zijn allen als een onreine, al onze rechtvaardige daden zijn als een bezoedeld kleed, wij allen vallen af als een blad en onze misdaden voeren ons weg als de wind." (Jesaja 64:6, HSV)

Een veel gehoord argument onder de tegenstanders van de doctrine van "Eens Gered, Altijd Gered" (EGAG) is dat de vroege kerkvaders er nooit over spraken, maar juist het tegenovergestelde leerden in hun werken. Is dat eigenlijk wel zo? En zo ja, hoe belangrijk is hun mening dan? In dit artikel zullen we dit argument zorgvuldig onder de loep nemen.

"Die gave van God dan, gegeven aan hen, zodat zij niet in verzoeking worden gebracht, zal geen enkele van de heiligen laten falen in het houden van hun volharding in heiligheid, zelfs tot het einde aan toe." (Augustinus van Hippo, Over de Predestinatie der Heiligen, Boek II, hoofdstuk IX)